Drukuj stronę - 3. Budowa "Gwiezdnej Matki"

WedÂług Platona "materia zbudowana jest z caÂłostek i nie jest podzielna, a caÂłostki te majÂą charakter idealny. Nie sÂą bowiem ciaÂłami staÂłymi, lecz figurami geometrycznymi".
Platon wyrĂłÂżniÂł piĂŞĂŚ figur doskonale symetrycznych figur geometrycznych. SÂą to:
CzworoÂścian (tetrahedron)
SzeÂścian (Cube)
OÂśmioÂścian (Octahedron)
Dwunastoscian (Dodecahedron)
DwudziestoÂścian (Icosahedron)

Film pokazuje w jaki sposĂłb sÂą one w sobie osadzone tworzÂąc model tzw. Gwiezdnej Matki, ktĂłra wg. Dana Wintera ukazuje geometriĂŞ DNA, siatki Ziemi, Zodiaku oraz powstawania grawitacji i organizowania siĂŞ czasoprzestrzeni. Funkcje te wynikajÂą z faktu iÂż budowa Gwiezdnej Matki opiera siĂŞ na ZÂłotym Podziale (Phi).
DokÂładny opis budowy "Gwiezdnej Matki" znajdziesz w kolejnym poÂście:

Filmik: Gwiezdna Matka - budowa i funkcje.
http://www.youtube.com/v/DiQtLu82tic&hl=pl&fs=1

(http://www.goldenmean.info/life/dodec.jpg)

PoniÂżej dopeÂłniajÂący fragmencik z filmu "The EggX-Files"

Gordon Plummer, teozoficzny autor w ksiÂąÂżce "Matematyka kosmicznego umysÂłu" pokazuje, Âże caÂłkowita dodana suma kÂątĂłw gniazda wszystkich bryÂł platoĂąskich, zwanego Mniejszym Labiryntem albo GwiezdnÂą MatkÂą (caÂłkowita dodana suma wewnĂŞtrznych kÂątĂłw wszystkich bryÂł platoĂąskich w tym gnieÂździe) rĂłwna siĂŞ liczbie lat precesji....
Gwiezdna Matka jako miara czasu [PL]
http://www.youtube.com/v/yQt6f-lfIkQ&hl=pl&fs=1 (http://www.goldenmean.info/warming/MAZmation.gif)
http://www.youtube.com/watch?v=yQt6f-lfIkQ

WykÂład G. Plummera [ENG]:
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=7.msg733#new

Model Gwiezdnej Matki skÂłada siĂŞ z piĂŞciu bryÂł platoĂąskich wpisanych jedna w drugÂą.
(http://www.goldenmean.info/warming/MAZmation.gif)
ÂŹrĂłdÂło: http://www.goldenmean.info/kit/

Struktura Gwiezdnej Matki.

1. W centrum Gwiezdnej Matki znajduje siĂŞ oÂśmioÂścian (diament).
(http://images31.fotosik.pl/85/5ed68f5124bb74b9.jpg)

2. OÂśmioÂścian jest wspĂłlnym jÂądrem dla dwĂłch odrĂŞbnych, przenikajÂących siĂŞ czworoÂścianĂłw.
1 czworoÂścian opisany na oÂśmioÂścianie
(http://images28.fotosik.pl/130/062f5e0e972c0cea.jpg) (http://www.fotosik.pl)

2 czworoÂściany opisane na oÂśmioÂścianie
tworzÂące tzw. tetraedr gwiaÂździsty (GwiazdĂŞ Dawida w trzech wymiarach)
(niebieskie gwiazdki wskazujÂą wierzchoÂłki pierwszego czworoÂścianu)
(http://images34.fotosik.pl/85/5425e7e9b6e459a8.jpg) (http://www.fotosik.pl) (http://img83.imageshack.us/img83/8858/starin3dpb3.jpg)

3. Dwa przenikajÂące siĂŞ czworoÂściany majÂą osiem wierzchoÂłkĂłw,
ktĂłre poÂłÂączone liniami prostymi wyznaczajÂą krawĂŞdzie SzeÂścianu Metatrona:
(http://img204.imageshack.us/img204/1645/dscn3378ms0.jpg) (http://img217.imageshack.us/img217/8846/image2yu5.jpg)

Okazuje siĂŞ, Âże szeÂścian moÂżna wpisaĂŚ w dwunastoÂścian. W tym celu naleÂży przechyliĂŚ szeÂścian w stosunku do jego wÂłasnej podstawy dokÂładnie o 32 stopnie. WĂłwczas osiem wierzchoÂłkĂłw szeÂścianu idealnie pokryje siĂŞ z oÂśmioma wierzchoÂłkami dwunastoÂścianu.
Co wiĂŞcej, gdy przechylony o 32 stopnie szeÂścian obrĂłcimy wokĂłÂł pionowej osi symetrii 5 razy, to wierzchoÂłki szeÂścianu wyrysujÂą wszystkie wierzchoÂłki dwunastoÂścianu, a krawĂŞdzie szeÂścianu obrĂłconego piĂŞĂŚ razy utworzÂą pentagram (widoczny w Âśrodku ostatniego obrazka). Oto caÂły ten proces:
(http://img379.imageshack.us/img379/9186/cubes2ddframe00022mz6.jpg) (http://img379.imageshack.us/my.php?image=cubes2ddframe00022mz6.jpg) (http://img60.imageshack.us/img60/4750/cubes2ddframe00033vt0.jpg) (http://img60.imageshack.us/my.php?image=cubes2ddframe00033vt0.jpg) (http://img520.imageshack.us/img520/668/cubes2ddframe00044oa2.jpg) (http://img520.imageshack.us/my.php?image=cubes2ddframe00044oa2.jpg)
(http://img502.imageshack.us/img502/3885/cubes2ddframe00055yr5.jpg) (http://img502.imageshack.us/my.php?image=cubes2ddframe00055yr5.jpg) (http://img379.imageshack.us/img379/4300/cubes2ddframe00066ik0.jpg) (http://img379.imageshack.us/my.php?image=cubes2ddframe00066ik0.jpg) (http://img93.imageshack.us/img93/1329/timestar3op5.gif) (http://img93.imageshack.us/my.php?image=timestar3op5.gif)

W powyÂższym procesie mamy do czynienia z poÂłÂączeniem geometrii szeÂściokÂątnej (heksagonalnej) z geometriÂą piĂŞciokÂątnÂą (pentagonalnÂą). JeÂśli dÂługoÂśĂŚ krawĂŞdzi szeÂścianu wynosi 1.0, to dÂługoÂśĂŚ krawĂŞdzi dwunastoÂścianu wyniesie 0.618, a dÂługoÂśĂŚ krawĂŞdzi dwudziestoÂścianu wyniesie 1,618... Jest to tzw. ZÂłota Proporcja. KaÂżda z tych dwĂłch geometrii niesie ze sobÂą pewne wÂłaÂściwoÂści wynikajÂące ze stosunkĂłw liczbowych czy teÂż proporcji w nich zawartych. O znaczeniu czy teÂż funkcjach obu tych geometrii bĂŞdzie jeszcze mowa.
Zobacz: http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=15.msg266#new

PozostaÂło jeszcze wpisanie dwunastoÂścianu w dwudziestoÂścian.
Aby to zrobiĂŚ przedÂłuÂżamy krawĂŞdzie dwunastoÂścianu (biaÂłe kulki tworzÂą jego wierzchoÂłki)
aÂż do momentu, gdy krawĂŞdzie te zetknÂą siĂŞ ze sobÂą tworzÂąc 12 wierzchoÂłkĂłw dwudziestoÂścianu.

12 wierzchoÂłkĂłw dwudziestoÂścianu (ÂżĂłÂłte kulki)
WidaĂŚ teÂż szeÂścian wpisany w biaÂłe wierzchoÂłki 12-Âścianu.
(http://img217.imageshack.us/img217/6180/dodec4gd0.jpg) (http://img217.imageshack.us/my.php?image=dodec4gd0.jpg)

Czy to juÂż jest Gwiezdna Matka?
OtĂłÂż nie, albowiem brakuje nam ostatniej, piÂątej bryÂły platoĂąskiej - dwudziestoÂścianu.

Gdy poÂłÂączymy 12 wierzchoÂłkĂłw krawĂŞdziami otrzymamy dwudziestoÂścian
(http://img98.imageshack.us/img98/5599/20wewn2ns0.jpg)

Teraz musimy tylko przedÂłuÂżyĂŚ krawĂŞdzie 20-Âścianu, aby otrzymaĂŚ wierzchoÂłki Gwiezdnej Matki.
Dla utrzymania stabilnoÂści konstrukcji wierzchoÂłki te zostaÂły "spiĂŞte" krawĂŞdziami.
(KrawĂŞdzie 'spinajÂące' wierzchoÂłki tworzÂą dwunastoÂścian)

(http://goldenmean.info/kit/starmother2.jpg)

Czym jest Gwiezdna Matka?
Jest modelem fraktala ukazujÂącym wzajemne relacje miĂŞdzy 5 bryÂłami platoĂąskimi, ktĂłre osadzone sÂą tutaj jakby w jednym gnieÂździe. W naturze Gwiezdnej Matki leÂży naprzemienne generowanie (na zasadzie pulsowania) dwunastoÂścianu i dwudziestoÂścianu, ktĂłre wyznaczajÂą ÂścieÂżki dla idealnego (fraktalnego) i niedestrukcyjnego przepÂływu energii.
Wystarczy przedÂłuÂżyĂŚ krawĂŞdzie dwunastoÂścianu, aby nieuchronnie skrzyÂżowaÂły siĂŞ one wyznaczajÂąc w ten sposĂłb wierzchoÂłki dwudziestoÂścianu. I odwrotnie - przedÂłuÂżajÂąc krawĂŞdzie otrzymanego 20-Âścianu uzyskamy wierzchoÂłki 12-Âścianu.
DwudziestoÂścian i dwunastoÂścian moÂżna wiĂŞc wpisywaĂŚ/opisywaĂŚ na sobie naprzemienne W NIESKOĂCZONOÂŚĂ.
Owo pulsowanie oparte jest na ZÂłotym Podziale i daje nam w efekcie idealny trĂłjwymiarowy fraktal, opisujÂący zjawisko niedestrukcyjnej kompresji falowej oraz wspomnianego juÂż przyspieszenia, ktĂłre JEST grawitacjÂą.
WedÂług Dana Wintera Gwiezdna Matka wyznacza geometriĂŞ DNA, siatki Ziemi i Zodiaku.

Jako, Âże na pulsujÂący szkielet dwunastoÂścianu i dwudziestoÂścianu "skÂładajÂą siĂŞ naprzemiennie wiÂązki krawĂŞdzi obu wieloÂścianĂłw (...) i w ktĂłrym wzrostem promieni, powierzchni i wolumenĂłw rzÂądzi w postĂŞpie geometrycznym rytm zÂłotego ciĂŞcia - dostrzegamy tu idealny archetyp dynamicznego wzrostu" [M. C. Ghyka - "ZÂłota Liczba", s. 44-45]*.
Ten idealny archetyp jest idealnym trĂłjwymiarowym FRAKTALEM, ktĂłry "pÂączkuje" w nieskoĂączonoÂśĂŚ tworzÂąc naprzemienne 12-20-12-20-Âściany... Jest on obrazem krzyÂżowania siĂŞ wszystkich fal opartego na proporcji ZÂłotego PodziaÂłu.

Owo "pÂączkowanie" idealnego fraktala umoÂżliwia wpisywanie SzeÂścianu Metatrona w kolejne "szkielety" dwunasto- i dwudziestoÂścianu, dziĂŞki czemu tworzÂą siĂŞ kolejne "Âświaty" na rĂłÂżnych poziomach Stworzenia.
RzeczywistoÂśĂŚ jest jednak bardziej zÂłoÂżona. TworzÂą jÂą bowiem nie tylko wyjÂściowe ksztaÂłty piĂŞciu bryÂł platoĂąskich, ale takÂże ich wzajemne przenikanie siĂŞ, ich projekcje, przekroje i odbicia w rĂłÂżnych nakÂładajÂących siĂŞ na siebie skalach. PamiĂŞtajmy jednak, Âże ewolucja z definicji zakÂłada ruch.
PoglÂądowa ilustracja tego ruchu:
(http://img222.imageshack.us/img222/5810/franksnewestos4.gif) (http://img222.imageshack.us/my.php?image=franksnewestos4.gif)

*Cytat pochodzi z:
Matila C. Ghyka - "ZÂłota Liczba. RytuaÂły i rytmy pitagorejskie w rozwoju cywilizacji zachodniej"
"ZÂłota liczba", wydana pierwotnie po francusku, robiÂła prawdziwÂą furorĂŞ w Europie lat trzydziestych XX w. Autor, wykorzystujÂąc bogaty materiaÂł historyczny i porĂłwnawczy z rĂłÂżnych dziedzin - od fizyki atomowej poprzez dzieje architektury i sztuki aÂż po biologiĂŞ - Âśledzi historiĂŞ "zÂłotej liczby" i zwiÂązanych z niÂą pojĂŞĂŚ rytmu oraz harmonii w kulturze zachodniej od czasĂłw Pitagorasa do dziÂś. I dochodzi do zaskakujÂącego wniosku, Âże geometryczna, oparta na liczbie interpretacja Âświata, bĂŞdÂąca odkryciem Pitagorasa i przez caÂłe wieki stanowiÂąca rdzeĂą ezoterycznego nauczania w tajemnych bractwach (po nowoÂżytne wolnomularstwo!) to nie tylko historyczny wyrĂłÂżnik zachodniej cywilizacji, lecz takÂże jedno z Âżywych do dziÂś jej ÂźrĂłdeÂł; przecieÂż poszukiwanie przez fizykĂłw nowych geometrii przestrzeni to nic innego - twierdziÂł B. Russell - jak nawrĂłt do pitagoreizmu..."
http://www.universitas.com.pl/ksiazka/Zlota_liczba_1481.html

Kopia tego postu znajduje siĂŞ w dziale "3. WszechÂświat i jego geometryczne wzorce"
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=15.msg107#new

Dan Winter i jego ÂŚwiĂŞty Graal => WYKÂŁAD Purpose of DNA [PL] => Wątek zaczęty przez: Leszek Czerwiec 13, 2009, 01:02:18