ÂświadomoœÌ  - wÂątek przeklejony , dodaÂłem jako nowy post na koĂącu.

 Jest to najbardziej intersujÂący temat, ktĂłremu poÂświĂŞcam coraz wiĂŞcej czasu.
Wspania³a przygoda w g³¹b siebie, czyli w odkrywaniu samego siebie i swojego nieocenionego bytu.
Podró¿, której wektor skierowany jest do wewn¹trz, do pok³adów prawdziwej œwiadomoœci, czyli tego kim tak naprawdê Jesteœmy.

Pole Âżycia to pole energii - ÂświadomoÂści.
MoÂżna siĂŞ spieraĂŚ z caÂłym naukowym Âświatem, czym jest wszechÂświat i kim jesteÂśmy My.
MoÂżna go dzieliĂŚ, wyodrĂŞbniaĂŚ z niego co jest czym, ale po wielu Âżywotach  ludzie dostepujÂą czegoÂś, co karze im myÂśleĂŚ inaczej i czujÂą to, Âże wszechÂświat jest polem energii ÂświadomoÂści. KonkludujÂąc MY to ÂświadomoœÌ, wyraÂżona w postaci pola Âżycia. A przyglÂądajc siĂŞ bliÂżej doÂświadczeniu swojego bytu dochodzimy do wniosku, Âże tak naprawdĂŞ nic nie istnieje, lecz tylko jest .......  wyraÂżone.
WyraÂżone w postaci miÂłoÂści i ....  ÂświatÂła.

KaÂżdy czÂłowiek tworzy swoje wÂłasne Pole ÂŻycia z wÂłasnym, subiektywnym przepÂływem CZASU. FunkcjonujÂą tam jednoczeÂśnie w continuum czasowym: rozchodzÂące siĂŞ fale zdarzeĂą i pojedyncze czÂąstki tej fali, czyli istniejÂące TERAZ zdarzenia. Tak jak ÂświatÂło, ktĂłre jest jednoczeÂśnie falÂą i czÂąstkÂą.

 Pole ÂŻycia jest jednoczeÂśnie falujÂąco-jednolite i ziarniste.
 
To, co dzieje siê TERAZ, jest wynikiem naszych wczeœniejszych decyzji i tego, co czyniliœmy w ''przesz³oœci'' (wg. Prawa Przyczyny i Skutku). Ale jest te¿ rezultatem tego, co wybraliœmy dla siebie w ''przysz³oœci''. TERAZ ponosimy skutki naszych wyborów dotycz¹cych naszej przysz³oœci. Poniewa¿ wys³ana w przysz³oœÌ fala (myœl, postanowienie w sumie energia ) ju¿ teraz zaczyna kreowaÌ nasz¹ rzeczywistoœÌ i tworzyÌ zdarzenia.
 
TERAZ JEST SKUTKIEM ''PRZESZ£O¦CI''. TERAZ JEST PRZYCZYN¡ TEGO, CO ZAISTNIEJE W ''PRZYSZ£O¦CI''. I JU¯ TERAZ JEST ''PRZESZ£O¦CI¡'' W STOSUNKU DO CZASU, KTÓRY CA£Y ISTNIEJE JEDNOCZE¦NIE, BO W NIM JU¯ WSZYSTKO SIÊ WYDARZY£O.
 
I dlatego, przypominaj¹c sobie przysz³oœÌ, mo¿na ju¿ TERAZ powo³ywaÌ okreœlone przyczyny (decyzje i zdarzenia), by œwiadomie zmieniaÌ tê przysz³oœÌ, jeœli oczywiœcie jest taka koniecznoœÌ. Np. by unikn¹Ì wypadku, który jest gdzieœ zapisany na jednej z linii czasu. A poniewa¿ Pole ¯ycia jest kul¹ i wszystko tak naprawdê dzieje siê w kuli jednoczeœnie, a nie na linii czasu, to dokonuj¹c jakiejkolwiek zmiany oddzia³ujemy na ca³¹ czasoprzestrzeù Pola. Na jego przesz³oœÌ, teraŸniejszoœÌ i przysz³oœÌ (o ile one istniej¹) i zmienia siê w nim JEDNOCZEŒNIE WSZYSTKO.
 
To MY TWORZYMY ten hologram, MAPÊ ¯YCIA ka¿d± swoj± decyzj± i wyborem, (id±c w kierunku swego przeznaczenia), która NIE JEST PRAWDZIW¡ RZECZYWISTO¦CI¡ - ALE JEST ¦WIATEM , KTÓRY PRZE¯YWAMY JAK ¦WIADOMY SEN. I tê holograficzn± mapê mo¿emy kszta³towaæ, zmieniaæ. A wraz z takim ¶wiadomym dzia³aniem, zmieniamy Przyczynê i zmieniamy Skutek. A co za tym idzie zmieniamy swoj± Karmê.
Warto dodaĂŚ, Âże Karma (przyczyna-skutek)  nie istnieje poza chwilÂą obecnÂą.
Gdy nauczymy siĂŞ ÂżyĂŚ chwilÂą obecnÂą odnajdziemy klucz do ''Duszy'', klucz do samego siebie, klucz do caÂłego wszechÂświata,  klucz do ''Nieruchomego KrĂłlestwa'' , klucz do Wszystkiego !

Pozdrawiam kosmicznych wĂŞdrowcĂłw.

bardzo ciekawy wywĂłd Silver :)

mnie teÂż ostatnimi czasy "drĂŞczy" koncepcja czasu. nie wszystko jeszcze rozumiem, ale to chyba bardziej kwestia czucia niÂż rozumienia.

przyglÂądajÂąc siĂŞ koncepcjom czasu zastanawia mnie to czy nie moÂżna manipulowaĂŚ naszÂą historiÂą.. umieÂściĂŚ w jakimÂś tam czasie (ktĂłry nie istnieje) pewne "dowody" ktĂłre sÂą tylko sprytnÂą manipulacjÂą i myÂślimy, Âże wiemy, a tak naprawdĂŞ werzymy w wydarzenia, ktĂłre nigdy nie zaistniaÂły?

wspominajÂą o tym przekazy Plejadian, ktĂłre teÂż moga byĂŚ zmanipulowane, ale pĂłki co czujĂŞ Âże sÂą prawdziwe :)

"Czas jest koncepcj¹. Na Ziemi za³o¿yliœcie, ¿e chwila teraŸniejsza wynika z przesz³oœci. Sugerujemy wam, ¿e chwila teraŸniejsza wynika tak¿e z przysz³oœci. Poprzez czas prowadzi wiele bram, zaœ zarówno przesz³oœÌ jak i przysz³oœÌ maj¹ swoj¹ wagê i znaczenie. Wszystko jest czêœci¹ wiecznie rozszerzaj¹cej siê teraŸniejszoœci. Przesz³oœÌ, w swoim teraz, stale wp³ywa na swoj¹ trwaj¹c¹ teraŸniejszoœÌ. Owe trwaj¹ce chwile obecne stale rosn¹ i dojrzewaj¹, tak samo jak ich przysz³e odpowiedniki. Pochodzicie z przysz³oœci, a wasze zadanie polega na przemianie waszej przesz³oœci tak, by stworzyÌ odmienn¹ teraŸniejszoœÌ.

Czas siĂŞ kurczy (..) Kurczenie siĂŞ czasu pociÂąga za sobÂą zniszczenie muru kontroli czĂŞstotliwoÂści, wyznaczajÂącego granice Âświata, w ktĂłrym dziaÂłacie. Promienie kosmiczne zostajÂą przechwycone przez wasze sÂłoĂące i zasilajÂą energiÂą wasz ukÂład sÂłoneczny, a wszystko ulega przyspieszeniu. Zjawisko to sprawia, Âże w teraÂźniejszoÂści pojawia siĂŞ wiĂŞcej ewentualnoÂści, i rozsadza granice trĂłjwymiarowego czasu, wyznaczajÂącego scenĂŞ, na ktĂłrej muszÂą rozgrywaĂŚ siĂŞ wydarzenia. Struktura trĂłjwymiarowego czasu wiĂŞzi was i izoluje od waszego medialnego “ja", od tego “ja", ktĂłre porusza siĂŞ poza czasem. Wasze medialne “ja" wie o rzeczach obecnych poza tym, co jest oczywiste w czasie, w ktĂłrym siĂŞ znajdujecie"

http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=Ziemia_Zwiastunow_9

temat poruszania siĂŞ po liniach czasu zostaÂł w ciekawy sposĂłb sformuÂłowany przez Vadima Zelanda - Transurfing; polecam, szczegĂłlnie frapujÂący jest tom II;
g³ównym problemem zwiÂązanym z ksztaÂłtowaniem rzeczywistoÂści  jest chyba nasze zagnieÂżdÂżenie w pseudoteraÂźniejszoÂści, ktĂłra wynikÂła z nieuÂświadomionej przeszÂłoÂści; po prostu teraÂźniejszoœÌ wyglÂądaÂłaby inaczej gdybyÂśmy mieli obecnÂą ÂświadomoœÌ x lat temu - czyli niby jesteÂśmy tu i teraz ale tak na prawdĂŞ to biegamy w przeszÂłosĂŚi lub w przyszÂłoÂści; ale na linii czasu, ktĂłra jest naszym obecnym Âświadomym doÂświadczeniem moÂżemy dokonywaĂŚ zmian teraz w taki sposĂłb aby przyszÂłoœÌ wyglÂądaÂła tak jak chcemy jÂą widzieĂŚ teraz;

to "teraz" jest jak zaklĂŞcie i zdobycie umiejĂŞtnoÂści totalnego zanurzenia siĂŞ w "teraz" to caÂła magia...."tu i teraz" rzÂądzi chciaÂłoby siĂŞ uÂżyĂŚ bon motu!
ale tak jak pisa³ Tolle ludzkoœÌ pogr¹¿ona jest w chorobie psychicznej bo ¿yje w przesz³oœci lub przysz³oœci i w tym otoczeniu ja muszê potrafiÌ znaleŸÌ siê w tu i teraz, a w podœwiadomoœci gdzieœ mi wgrywaj¹ siê obrazy z przesz³oœci i przysz³oœci; i tak w ko³o....

to mi pozwala zrozumieĂŚ istotĂŞ technik medytacyjnych sprowadzajÂących siĂŞ do osiÂągania stanu bezmyÂślnoÂści, co nie rĂłwna siĂŞ bezrefleksyjnoÂści! myÂślenie odnosi siĂŞ do przeszÂłoÂści i przyszÂłoÂści, refleksja do teraÂźniejszoÂści

Nie bardzo wiedziaÂłem , gdzie umieÂściĂŚ swoje refleksje na temat .. ÂświatÂła i czasu , a zwÂłaszcza czasu nadchodzÂącego, zadumanego i bardzo refleksyjnego czasu wszystkich ÂświĂŞtych. Temat pole Âżycia wydaje mi siĂŞ tutaj jak najbardziej na miejscu.
G³êboko w ÂświadomoÂści milionĂłw ludzi w ró¿nych czĂŞsciach kuli ziemskiej tkwi potrzeba oddawania czci zmarÂłym. Czasami sÂą to ÂświĂŞta smutne i zadumane jak u nas, a czasami sÂą czymÂś zupeÂłnie innym -  ÂświĂŞtem ÂświatÂła, radoÂści

Zawsze mnie fascynowaÂło to morze zniczy na cmentarzach. Po cichu nazywaÂłem ten czas ÂświĂŞtem ÂświatÂła - to jest zawsze ten moment wielkiej magii dla mnie.  W Indiach na przykÂład nazywa siĂŞ ono DIWALI. ZwyciĂŞstwo ÂświatÂła nad ciemnoÂściÂą. WÂłaÂśnie w zwiÂązku z tym ÂświĂŞtem, ktĂłre tam teraz trwa , otrzymaÂłem od znajomego hindusa przepiĂŞkne Âżyczenia, ktĂłre sÂą wÂłaÂściwie dla kaÂżdego, dlatego je tu zamieszczam.
Dear All,
May This Diwali be as bright as ever.
May this Diwali bring joy, health and wealth to you.
May the festival of lights brighten up you and your near and dear ones lives.
May this Diwali bring in u the most brightest and choicest happiness and love you have ever Wished for.
May this Diwali bring you the utmost in peace and prosperity.
May lights triumph over darkness.
May peace transcend the earth.
May the spirit of light illuminate the world.
May the light that we celebrate at Diwali show us the way and lead us together on the path of peace and social harmony

           “WISH U A VERY HAPPY DIWALI”

ÂŚwiĂŞto ÂŚwiatÂła ma w kontekÂście tego forum pewne g³êbsze znaczenie.  W tradycji wschodniej wpisane jest w pradawnÂą tajemnicĂŞ kwiatu Âżycia
(http://kumonbandarsunway.files.wordpress.com/2008/10/shubh_deepavali_wishes-diwali-161_big.gif)

Œwiêto zmar³ych u nas to równie¿ zwyczaj palenia zniczy, tak jakby to œwiat³o by³o ³¹cznikiem pomiêdzy przesz³oœci¹ cz³owieka, który zmar³ ( zapalany zniczy na miejscu doczesnych szcz¹tków zmar³ego ) , nami, którzy s¹ TERAZ i przysz³oœci¹ w której ¿yj¹ nasi kochani zmarli , w wiecznym œwiecie duchowych energii.

Jest tak, jak ÂżyczyÂł mi tego znajomy Hindus. ÂŚwiatÂło transformuje Âświat, oÂświeca go duchem pokoju i pokazuje drogĂŞ ... do harmonii w ÂświĂŞtej geometrii, ktĂłra ma nam sÂłuÂżyĂŚ kaÂżdego dnia.

cytat 
Przyznam ,Âże lekko wzburzyÂł mnie ten fragment wypowiedzi czÂłowieka, ktĂłry  nie ma zielonego pojĂŞcia co to jest wÂłaÂściwie zjawisko zwane pamiĂŞciÂą czy czasem, a na si³ê zaprzecza na zasadzie "bo ja  tak twierdze i juÂż" .. PamiĂŞĂŚ i czas akurat bardzo dobrze tÂłumaczÂą naukowcy , ktĂłrzy opierajÂą siĂŞ na fizyce kwantowej sami niekoniecznie siĂŞ niÂą zajmujÂąc . Niejaki Karl Pribram , neurochirurg prĂłbujÂąc zlokalizowaĂŚ gdzie w mĂłzgu znajduje siĂŞ pamiĂŞĂŚ zamĂŞczaÂł mnĂłstwo kotĂłw i innych zwierzakĂłw robiÂąc eksperymenty na ich mĂłzgach, ale nie mĂłgÂł stwierdziĂŚ, ze pamiĂŞĂŚ znajduje siĂŞ w jakiejkolwiek czĂŞÂści mĂłzgu jednoznacznie. ZwierzĂŞta nawet z czĂŞÂściowo usuniĂŞtym mĂłzgiem pamiĂŞtaÂły wczeÂśniej wyuczone zachowania. Z pomocÂą w zrozumieniu fenomenu pamiĂŞci przyszÂła Pribramowi .. holografia .
Dennis Gabor ( 1972 r - Nobel za odkrycie holografii ) wykorzystaÂł z rĂłwnania caÂłkowe zwane tranformatami Fouriera nazwane tak dla uczczenia francuskiego matematyka Jeana Fouriera, ktĂłry rozwin¹³ je na pocz. XIX w . PracujÂąc nad tym systemem analizy , ktĂłry okazaÂł aiĂŞ podstawowym narzĂŞdziem wspó³czesnej matematyki i nauk komputerowych Fourier  zacz¹³ pracowaĂŚ w trakckie poszukiwaĂą,  na Âżyczenie Napoleona opytmalnej przerwy miĂŞdzy wystraÂłami armat , tak, by lufa siĂŞ nie przegrzewaÂła . Z czasem okazÂło siĂŞ, Âże za pomocÂą metody Fouriera moÂżna rozbiĂŚ i dokÂładnie przeÂłoÂżyĂŚ na jĂŞzyk matematyczny , opisujÂący zaleÂżnoÂści miĂŞdzy falami kwantowymi wzory o dowolnym stopniu zÂłoÂżonoÂści, KaÂżdy obraz optyczny moÂżna zmieniĂŚ w matematyczny obpowiednik wzorĂłw interferencyjnych fal , informacjĂŞ, ktĂłra powstaje, gdy fale nakÂładajÂą siĂŞ na siebie, TÂą metodÂą moÂżna teÂż przetworzyĂŚ coÂś, co istnieje w czasie i przestrzeni w  "domenĂŞ spektralnÂą" - coÂś w rodzaju bezczasowego  , bezprzestrzennego stenogramu zwiÂązkĂłw miĂŞdzy falami traktowanymi jako energia, Elegancja tych rĂłwnaĂą polega na tym, Âże moÂżna ich uÂżyĂŚ na odwrĂłt, biorÂąc elementy reprezentujÂące oddziaÂływanie fal  - ich czĂŞstotliwoœÌ, amplitudĂŞ  i fazy - i uÂżyĂŚ ich do rekonstukcji obrazu.

Percepcja powstaje jako wysoce zÂłoÂżny proces odczytywania i przetwarzania inormacji na inny poziom rzeczywistoÂści,
Aby zrozumieĂŚ jak to jest moÂżliwe,  trzeba zrozumieĂŚ szczegĂłlne wÂłaÂściwoÂści fal, ktĂłre idealnie moÂżna zilustrowaĂŚ na przykÂładzie optycznego hologramu laserowaego.  W klasycznym hologramie laserowym wiÂązka promieni ulega rozdzieleniu , Jedna czêœÌ odbija siĂŞ od fotografowanego obiektu - dajmy na to filiÂżanki z chiĂąskiej porcelany  - druga jest odbijana  przez kilka  zwierciadeÂł. WiÂązki sÂą nastĂŞpnie ³¹czone i utrwalane na kliszy fotograficznej, W rezultacie obraz na kliszy  - zawierajÂący wzory interferencyjne tych fal- przypomina zestaw zawijasĂłw i wspó³œrodkowych okrĂŞgĂłw.
JednakÂże jeÂśli przez film przepuÂścisz wiÂązkĂŞ ÂświatÂła z lasera  tego samego rodzaju , otrzymasz peÂłny, niesamowicie szczegó³owy , trĂłjwymiarowy , wirtualny obraz filiÂżanki unoszÂącej siĂŞ w powietrzu ( jak obraz ksiĂŞÂżniczki Lea z Gwiezdnych Wojen ). Mechanizm tego procesu zaleÂży od wÂłaÂściwoÂści fal, ktĂłre umoÂżliwiajÂą im kodowanie informacji, a takÂże szczegĂłlnej jakoÂści wiÂązki laserowej  zawierajÂącej spĂłjne promieniowanie o jednakowej dÂługoÂści fali, bĂŞdÂące doskonaÂłym ÂźrĂłdÂłem do tworzenia wzorĂłw interferencyjnych, Kiedy obie wiÂązki powstaÂłe z rozdzielenia wiÂązki laserowej trafiajÂą na kliszĂŞ fotograficznÂą, jedna czêœÌ dostarcza wzorĂłw ÂźrĂłdÂła ÂświatÂła, a  druga konfiguracjĂŞ filiÂżanki , i obie ze sobÂą interferujÂą, PrzepuszczajÂąc ten sam rodzaj ÂświatÂła przez kliszĂŞ , otrzymujesz  obraz,  ktĂłry zostaÂł  utrwalony. InnÂą dziwnÂą cechÂą holografii jest to, Âże kaÂżda maleĂąka czêœÌ zakodowanej informacji zawiera caÂłoœÌ obrazu (fraktalnoœÌ) . Gdyby poci¹Ì wspomnianÂą kliszĂŞ zapisu na fragmenty , a przez jeden z pociĂŞtych kawaÂłkĂłw przepuÂściĂŚ to samo ÂświatÂło to otrzymamy kompletny obraz filiÂżanki, a nie tylko jej fragment - i tak samo we wszystkich pociĂŞtych fragmentach kliszy.  W swoich badaniach , opierajÂąc siĂŞ na holografii, Pribram wykazaÂł, Âże pamiĂŞĂŚ nie znajduje siĂŞ w Âżadnym szczegĂłlnym miejscu mĂłzgu , ale , ze jest zapisana w postaci interferencyjnych fal wszĂŞdzie , w kaÂżdej czĂŞÂści mĂłzgu. Dlatego ulega zachowaniu nawet, gdy wiĂŞksza czêœÌ mĂłzgu ulegnie uszkodzeniu.

PiszĂŞ o tym w taki doœÌ szczegó³owy i obszerny sposĂłb, poniewaÂż zastanawia mnie , czy koncepcjĂŞ holograficznego mechanizmu postrzegania Âświata ( a w tym pamiĂŞci  ) moÂżna by odnieœÌ w jakiÂś sposĂłb do fraktalnej wizji wszechÂświata opartej o ÂświĂŞtÂą geometriĂŞ ( zarĂłwno w ujĂŞciu proponowanym przez Nassima, jak i ujĂŞciu Dana ) . .

PoniewaÂż wszystko , co nas otacza da siĂŞ opisaĂŚ w sposĂłb kwantowy jako fale energii, to nasze postrzeganie , czy teÂż budowanie obrazu Âświata jest jedynie INTERPRETACJÂĄ zapisu fal kwantowych w naszych mĂłzgach ( a moÂże nawet w czymÂś, co leÂży poza mĂłzgiem ). Gdzie tu miejsce na ÂświĂŞtÂą geometriĂŞ ?  JeÂśli INTERPRETACJA zapisu kwantowego bĂŞdzie odbywaÂła siĂŞ w sposĂłb harmoniczny to wszechÂświat bĂŞdzie postrzegany jako miejsce harmoniczne.
Acha , a czym jest noÂśnik tych fal kwantowych ? Wg Pribrama holografia jest czymÂś w rodzaju stenogramu interferencyjnego fal - jĂŞzykiem POLA ( pola punktu zerowego ).
Wspomniany wyÂżej fizyk, Gabor, zastosowaÂł obliczenia Heisenberga, uÂżyte w fizyce kwantowej do ustalenia maksymalnej wielkoÂści informacji moÂżliwej do przesÂłania kablem telefonicznym pod Atlantykiem. Obliczenia , ktĂłrych dokonaÂł zostaÂły przez Pribrama adoptowane do badaĂą na procesach zachodzÂących w mĂłzgu czÂłowieka .W rezultacie okazaÂło siĂŞ, Âże gorÂący, Âżywy twĂłr, jakim jest mĂłzg , dziaÂłaÂł zgodnie z dziwacznymi prawami teorii kwantowej.
Zgodnie z tymi wyliczeniami Pribram twierdziÂł ,Âże kiedy obserwujemy Âświat, robimy to na znacznie g³êbszym poziomie niÂż sugeruje to namacalnoœÌ otaczajÂącego nas Âświata  "z krwi i koÂści ". Nasz mĂłzg rozmawia sam ze sobÂą, a takÂże z resztÂą naszego ciaÂła nie sÂłowami, czy obrazmi, czy nawet nie bitami lub impulsami chemicznymi, ale JÊZYKIEM INTERFERENCJI FAL : JÊZYKIEM FAZY, AMPLITUDY I CZÊSTOTLIWOÂŚCI.
W istocie postrzegamy obiekt poprzez "wchodzenie z nim w rezonans", zsynchronizowanie 

Wspomniany jĂŞzyk fazy, amplitudy i czĂŞstotliwoÂści jest znacznie bliÂższy jĂŞzykowi  geometrii.

Zatem wedÂług mnie, sposĂłb opisu funkcjonowania Âświata jaki proponujÂą specjaliÂści od ÂświĂŞtej geometrii jest znacznie bliÂższy prawdziwoÂści niÂż jakikolwiek inny opis czyniÂący masĂŞ zaÂłoÂżeĂą . Tutaj jest to weryfikowalne doÂświadczalnie .

Do wypowiedzi east,a dodam tylko ¿e jest jeszcze coœ takiego jak entropia której te¿ nie wzi¹³ pod uwagê autor textu Bogdan Szenkaryk

Wed³ug II zasady termodynamiki, ka¿dy uk³ad izolowany d¹¿y do stanu równowagi, w którym entropia osi¹ga maksimum. Zak³adaj¹c, ¿e Wszechœwiat jako ca³oœÌ jest uk³adem zamkniêtym, powinien on równie¿ d¹¿yÌ do równowagi. Stwierdzenie tego faktu jest jednak stosunkowo trudne do zaobserwowania i dlatego prowadzi siê liczne dyskusje czy Wszechœwiat jest, czy nie jest uk³adem zamkniêtym oraz czy rzeczywiœcie d¹¿y jako ca³oœÌ do równowagi. Przeciwnicy tej koncepcji g³osz¹, ¿e rozszerzaj¹cego siê Wszechœwiata nie mo¿na traktowaÌ jako uk³adu zamkniêtego, gdy¿ nie mo¿na wyznaczyÌ obszaru, z którego nie wychodzi³oby promieniowanie. Wiadomo jedynie, ¿e entropia olbrzymiej wiêkszoœci znanych uk³adów zamkniêtych roœnie w kierunku, który nazywamy przysz³oœci¹. Tak wiêc, z tego punktu widzenia, termodynamika okreœla kierunek up³ywu czasu (tzw. termodynamiczna strza³ka czasu).

.
I tutaj moÂże coÂś nam podpowiedzieĂŚ ÂświĂŞta geometria

POLE
W naszych rozwaÂżaniach przewija siĂŞ genialna koncepcja POLA. Na razie bez wnikania w to , czym to pole jest pozwolĂŞ sobie na kontynuowanie wÂątku w oparciu o teoriĂŞ Karla Pribrama . Otó¿ wykazaÂł on  Âże mĂłg jest niezwykle czuÂłym analizatorem czĂŞstotliwoÂści. PokazaÂł, Âże mĂłzg zawieraz coÂś w rodzaju "koperty" , mechanizm ograniczajÂący skÂądinÂąd nieskoĂączonÂą iloœÌ napÂływajÂących informacji , co chroni nas przed ca³¹ masÂą informacji zawartych w ..POLU PUNKTU ZEROWEGO ( jak nazywaÂł on pole wszystkich pĂłl ).
W czasie swych badaù laboratoryjnych Pribram ( neurochirurg ) potwierdzi³ obseracjê, ¿e kora wzrokowa kotów i ma³p reaguje na ograniczony zakres czêstotliwoœci. Russel DeValois i jego wspó³pracownicy wykazali te¿, ¿e pola receptorowe w neuronach kory mózgowej s¹ nastrojone na bardzo ma³y zakres czêstotliwoœci. W badaniach kotów i ludzi tak¿e Campbell z Cambridge University dowiód³ doœwiadczalnie, ze komórki nerwowe mózgu reaguj¹ na niektóre tylko czêstotliwoœci.

Pribrama gnĂŞbiÂło pytanie w ktĂłrym miejscu mĂłzgu ten skomplikowany proces kodowania i transformacji czoÂła fali mĂłgÂłby zachodziĂŚ, W pewnym momencie zrozumiaÂł, Âże jedynym miejscem w mĂłzgu, w ktĂłrym mogÂłyby powstawaĂŚ wzory interferencyjne fal nie sÂą bynajmniej komĂłrki , ale miejsca POMIÊDZY NIMI.  Na koĂącu kaÂżdej komĂłrki nerwowej, podstawowej jednostki strukturalnej mĂłzgu, znajdujÂą siĂŞ synapsy, na ktĂłrych zbierajÂą  siĂŞ Âładunki elektryczne pochodzenia jonowego, co jakiÂś czas wyzwalajÂące wyÂładowania elektryczne w miejscach miĂŞdzy neuronami, W tych samych przestrzeniach miedzyneuronowych dendryty  - cieniutkie wypustki zakoĂączeĂą nerwĂłw , koÂłyszÂące siĂŞ w tej przestrzeni niczym Âłany zboÂża na wietrze - komunikujÂą siĂŞ z innymi neuronami , wysyÂłajÂąc i otrzymujÂąc elektryczne impulsy falowe. Te tak zwane "potencjaÂły wolnofalowe" przepÂływajÂą przez glej , czyli komĂłrki glejowe otaczajÂące neurony, by delikatnie muskaĂŚ czy nawet zderzaĂŚ siĂŞ z innymi falami, ByĂŚ  moze to wÂłaÂśnie te tÂłoczne skrzyÂżowania , miejsca nieustannej przepychanki, sygna³ów elektromagnetycznych synaps i dendrytĂłw , gdzie skrzyÂżowania wzorĂłw al caÂły czas produkujÂą setki i tysiÂące nowych wzorĂłw interferencyjnych , sÂą najbardziej prawdopodobnymi miejscami wychwytywania fal o okreÂślonych czĂŞstotliwoÂściach, ich  analizowania i tworzenia obrazĂłw holograficznych,

Ta pusta przestrzeĂą POMIÊDZY ( czy to komĂłrkami ,dendrytami , czy atomami ),  jest wÂłaÂśnie , wedÂług mnie, skÂładnikiem , a moÂże nawet ISTOTÂĄ, POLA.. PrzestrzeĂą peÂłna fal i wyÂładowaĂą elektrycznych.

EDIT  : EAST
MyÂślĂŞ, Âże to dobry temat , aby do³¹czyĂŚ do niego kilkanaÂście rozproszonych postĂłw po caÂłym forum, postĂłw dotyczÂących  POLA ( najogĂłlniej rzecz ujmujÂąc ) .
StÂąd tutaj znajdzie siĂŞ zarĂłwno temat Michala-AnioÂła STÂĄD http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=599.0  ,w ktĂłrym wyjaÂśnia siĂŞ dlaczego  przyczynowoœÌ  ( nastĂŞpstwo  przyczyna-skutek ) nie moÂże byĂŚ juÂż dÂłuÂżej podstawÂą opisywania naszego Âświata , naszej rzeczywistoÂści , jak rĂłwnieÂż , z czasem, znajdÂą siĂŞ tutaj inne posty przenoszone z innych dzia³ów.
------------------------------------
         
ZYGMUNT ZAWIRSKI. 15 wrzeÂśnia "1930 r


T eorja kwantĂłw a zasada przyczynowoÂści ).


Po teorji wzglĂŞdnoÂści z kolei teorja kwantĂłw zwraca na
siebie uwagĂŞ filozofĂłw przez swe konsekwencje, ktĂłre zdajÂą siĂŞ
zagraÂżaĂŚ podstawowym zasadom poznania przymdniczego. Pod-
czas kiedy pierwsza bmzyÂła nasze pojĂŞcia o czasie i przestrzeni
i okazywaÂła w nowem Âświetle stosunek materji do energji, dmga
odrzuca zasadĂŞ przyczynowoÂści, zasadĂŞ determinizmu powszech-
nego i stara siĂŞ mzwiÂązaĂŚ zagadnienie ciÂągÂłoÂści lub nieciÂągÂłoÂści
w sposĂłb dotychczas nieoczekiwany. Wedle teorji Nielsa Bohra
("Komplementaritatstheorie") 3) punkt widzenia kOl"puskularny
i punkt widzenia falowy sÂą oba jednakowo dopuszczalne w opisie
zjawisk natury, i Âżaden z nich nie jest bardziej prawdziwy od
dmgiego! Ale có¿ taka odpowiedŸ znaczy? Wedle stanowiska
korpuskularnego Âświat skÂłada siĂŞ z pewnej iloÂści bytĂłw oddziel-
nych (elektmnĂłw, pmtonĂłw. fotonĂłw, mniejsza o to zresztÂą jak
je bĂŞdziemy nazywaĂŚ), podczas gdy wedle stanowiska falowego
Âświat fizyczny winien byĂŚ traktowany jako jedna istota, jeden
byt, "pole". jak siê dziœ mówi, aby unikn¹Ì wyrazu "eter". pole
wiecznie falujÂące. wiecznie pulsujÂące. w ktĂłrem korpuskuÂły tworzÂą
tylko pewne centra energji. Wszak to dawny przedmiot sporu
miêdzy pluralizmem a monizmem, napró¿no przez filozofów dzie-
siÂątki wiekĂłw rozstrzÂąsany. znajduje nagle rozwiÂązanie we fizyce
(oczywiÂście tylko w odniesieniu do Âświata fizykalnego). mzwiÂą-


1) ArtykuÂł powyÂższy jest wolnym przekÂładem odczytu wygÂłoszonego
w Oxfordzie. Obszerniej traktujemy tensam przedmiot w pracy, ktĂłra ukaÂże
siĂŞ w KsiĂŞdze PamiÂąt. 25-lecia Tow. filozof. we Lwowie.
2) Niels Bohr, "Das Quantenpostulat und die neuere Entwicklung der Ato-
mistik" w Naturwissenschaften, 1928, str. 245; po angielsku w Nature, str. 580.
      

/0031.djvu - 297


zanie naukowe. i wedle zdania fizykĂłw, o ile teorja siĂŞ utrzyma.
ostateczne i nieodwo-Âłalne! ZdumiewaĂŚ hi milsi kaÂżdego nie tylko
sam fakt, iÂż antynomia, ktĂłra zdawaÂła siĂŞ przekraczaĂŚ granice
poznania ludzkiego, okazuje siĂŞ zdolnÂą do naukowego rozwiÂą-
zania, ale nadto zdumiewa sam sposĂłb jej rozwiÂązania. Z dwu
zdaù sprzecznych oba uznane s¹ za prawdziwe, niezgodnoœÌ ich
ma byĂŚ pono tylko pozorna. gdyÂż Âżadne z nich stosowane do
faktĂłw nieda siĂŞ przemyÂśleĂŚ konsekwentnie do koĂąca bez od-
woÂłania siĂŞ do drugiej tezy. Dziwne rozwiÂązanit'! ÂŚwiat jest
jednoÂściÂą i wieloÂściÂą zarazem! W szak to jakaÂś coincidentia
oppositorum, coÂś co przypomina jĂŞzyk MikoÂłaja z Kuzy, z tÂą
ró¿nic¹, i¿ jêzykiem tym przemawia fizyka wspó³czesna w imiê
swoich badaĂą eksperymentalnych i formuÂł matematycznych na
nich opartych! Nie mniej niezwykÂłe jest ÂściÂśle z tem stanowiskiem
zwiÂązane zaprzeczenie zasady przyczynowoÂści, ktĂłre byÂło dotÂąd
podstawÂą naszych rozumowall o faktach. I tu nowa rzecz nie-
zwykÂła, iÂż zaprzeczenie to wychodzi wÂłaÂśnie z Âłona tej nauki,
ktĂłra dotychczas dostarczaÂła nam najsilniejszej podstawy do wiary
w s³usznoœÌ tej zasady, która by³a jej Ÿród³em i ojczyzn¹ pierwotn¹. bo z ³ona mechaniki.
Mimowoli tedy ciÂśnie siĂŞ pytanie, czy konsekwencje te sÂą
ostateczne i naprawdĂŞ nieodwoÂłalne? Przypatrzmy siĂŞ sprawie
bli¿ej. W rozwoju teorji kwantów mo¿na odró¿niÌ dwa okresy.
jeden od r. 1900 do mniejwiĂŞcej 1925 i drugi od 1925 do chwili
obecnej. Nas interesuje przedewszystkiem okres ostatni, zainicjo-
wany z jednej strony przez prace ksiĂŞcia de Broglie oraz
Schrodingera (mechanika falowa), z drugiej strony przez prace
Heisenberga, Borna i Jordana (mechanika matrycowa). Co prawda
pierwsze ataki przeciw zasadzie przyczynowoÂści pokazaÂły siĂŞ juÂż
w pierwszym okresie. JuÂż Einstein l) chcÂąc wyjaÂśniĂŚ. dlaczego
elektrony w modelu atomu Bohra przeskakujÂą z jednego toru
na drugi i powodujÂą w ten sposĂłb promieniowanie, stwierdziÂł,
iÂż t. zw. ."warunek czĂŞstoÂści" Bohra (1913), jakoteÂż formuÂła pro-
mieniowania Plancka z r. 1900 i jeszcze jeden wzĂłr z teorji
kwantĂłw (fotochemiczne prawo ekwiwalencji) dadzÂą siĂŞ wszystkie
razem wyprowadziĂŚ z praw statystycznych w sposĂłb stosunkowo
prosty. jeÂśli siĂŞ przyjmie dwa ÂźrĂłdÂła promieniowania: p r o m i e-
n i o w a n i e s p o n t a n i c z n e b e z Âż a d n e j p r z y c z y n y z e- w n ĂŞ t r z n e j i promieniowanie wywoÂłane przez wpÂływ pola
otaczajÂącego (we formie- emisji lub absorbcji). Einstein zaznacza
wprawdzie, iÂż uwaÂża to za sÂłabÂą stronĂŞ teorji swej, iÂż nie moÂże
ona wskazaĂŚ Âżadnej przyczyny promieniowania w wypadku
pIerwszym. nie w¹tpi jednak w s³usznoœÌ swojej dedukcji.
Kilka lat póŸniej uczony niemiecki Exner 1) wyrazi³ zdanie,
iÂż zasada przyczynowoÂści nie jest wcale oczywistÂą i Âże prawdo-
podobnie wszystkie prawa przyrody majÂą charakter statystyczny.

W r. 1924 pojawiÂła siĂŞ teorja Bohra, Cramersa i Slatera 2), uznana
póŸniej za myln¹, lecz zas³uguj¹ca na uwagê z tego wzglêdu, i¿
byÂła to pierwsza prĂłba zrealizowania myÂśli Exnera o statystycznym
charakterze wszystkich praw przyrody niewy³¹czaj¹c i prawa
zachowania energji. Teorja ta naruszaÂła zarĂłwno prawo przy-
czynowoÂści jak prawo zachowania energji, upadÂła jednak
g³ównie pod wp³ywem zjawiska Comptona, którego wyjaœnienie
zmuszaÂło do przyjĂŞcia zasady zachowania energji jako waÂżnej
bezwzglĂŞdnie nawet w mikrokos:nosie. .
Cios ostateczny zadaÂł zasadzie przyczynowoÂści Heisenberg
w r. 1927. W pracy swej: ,.Ober den anschaulichen Inhalt der
quantentheoretischen Kinematik und Mechanik" wyprowadziÂł sÂłynnÂą
formuÂłkĂŞ, z ktĂłrej wynika, iÂż zasada przyczynowoÂści jest nie-
sprawdzalnÂą, i to nie wskutek jakiejÂś chwilowej niedokÂładnoÂści
technicznej naszych przyrzÂądĂłw mierniczych. lecz niesprawdzalna
zasadniczo i wskutek tego bez warto'Âści naukowej.


1) Einstein, "Zur Quantentheorie der Strahlung", 1917, Physik.
Zeitschrift, XVIlI.
wiĂŞcej tutaj:
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/plain-content?id=120376      

Dla potrzeb tego tematu kopiujĂŞ rĂłwnieÂż treœÌ posta ktĂłry napisaÂł  MICHAÂŁ -ANIOÂŁ  w tym temacie http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=514.0
Tam go pozostawiam, aby zachowaÌ ci¹g³oœÌ .
Powinienem w jakiÂś sposĂłb poukÂładaĂŚ te posty chronologicznie, ale niestety nie wiem jak to siĂŞ robi.
Mam nadziejĂŞ, Âże obraz POLA nie zostanie przez to zbytnio zagmatwany.
--------------------------------------------
MICHAÂŁ-ANIOÂŁ napisaÂł


Pole i materia
 
W
idzieliœmy, jak i dlaczego upad³ mechanistyczny punkt widzenia. Wyjaœnienie wszystkich zjawisk przez za³o¿enie prostych si³ dzia³aj¹cych miêdzy niezmiennymi cz¹stkami okaza³o siê niemo¿liwe. Nasze pierwsze próby wyjœcia poza pogl¹d mechanistyczny i wprowadzenia pojêÌ polowych doprowadzi³y w dziedzinie zjawisk elektromagnetycznych do doskona³ych wyników. Sformu³owano prawa struktury dla pola elektromagnetycznego, prawa wi¹¿¹ce pomiêdzy sob¹ zdarzenia bardzo bliskie w przestrzeni i w czasie. Prawa te s¹ zgodne ze szczególn¹ teori¹ wzglêdnoœci, gdy¿ s¹ niezmienne wzglêdem transformacji Lorentza. PóŸniej ogólna teoria wzglêdnoœci sformu³owa³a prawa ci¹¿enia. S¹ one znów prawami struktury, opisuj¹cymi pole grawitacyjne miêdzy cz¹stkami materialnymi. £atwo by³o równie¿ uogólniÌ prawa Maxwella, tak by mo¿na je by³o stosowaÌ w dowolnym u. w., podobnie jak prawa ci¹¿enia ogólnej teorii wzglêdnoœci.
       Mamy dwa byty rzeczywiste: materiĂŞ i pole. Nie ulega wÂątpliwoÂści, Âże nie potrafimy sobie dziÂś wyobraziĂŚ caÂłej fizyki zbudowanej w oparciu o pojĂŞcie materii, tak jak to sobie wyobraÂżali fizycy poczÂątku dziewiĂŞtnastego stulecia. Przyjmiemy na razie oba te pojĂŞcia. Czy moÂżna wyobraziĂŚ sobie materiĂŞ i pole jako dwa odrĂŞbne i ró¿ne byty? MajÂąc ma³¹ czÂąstkĂŞ materii, moglibyÂśmy sobie stworzyĂŚ naiwny obraz, wedÂług ktĂłrego istnieje okreÂślona powierzchnia czÂąstki, gdzie sama czÂąstka przestaje istnieĂŚ i pojawia siĂŞ jej pole grawitacyjne. W tym obrazie obszar, w ktĂłrym obowiÂązujÂą prawa polowe, jest wyraÂźnie oddzielony od obszaru, w ktĂłrym obecna jest materia. Jakie sÂą jednak kryteria fizyczne odró¿niajÂące materiĂŞ od pola? Zanim poznaliÂśmy teoriĂŞ wzglĂŞdnoÂści, moglibyÂśmy odpowiedzieĂŚ na to pytanie w nastĂŞpujÂący sposĂłb: materia ma masĂŞ, podczas gdy pole jej nie ma. Pole przedstawia energiĂŞ, materia – masĂŞ. Ale wiemy juÂż, Âże w Âświetle póŸniej zdobytej wiedzy taka odpowiedÂź nie jest wystarczajÂąca. Z teorii wzglĂŞdnoÂści wiemy, Âże materia przedstawia kolosalne zasoby energii oraz Âże energia przedstawia materiĂŞ. Nie moÂżemy wiĂŞc odró¿niĂŚ jakoÂściowo materii od pola, gdyÂż ró¿nica miĂŞdzy masÂą a energiÂą nie jest jakoÂściowa. Ogromna wiĂŞkszoœÌ energii jest skupiona w materii; jednakÂże pole otaczajÂące czÂąstkĂŞ rĂłwnieÂż przedstawia energiĂŞ, choĂŚ w nieporĂłwnanie mniejszej iloÂści. MoglibyÂśmy zatem powiedzieĂŚ: Materia jest tam, gdzie koncentracja energii jest wielka, pole – gdzie koncentracja energii jest maÂła. Ale jeÂśli tak jest, to miĂŞdzy materiÂą a polem istnieje ró¿nica raczej iloÂściowa niÂż jakoÂściowa. Nie ma sensu uwaÂżaĂŚ materii i pola za dwie zupeÂłnie od siebie ró¿ne jakoÂści. Nie moÂżna sobie wyobraziĂŚ okreÂślonej powierzchni wyraÂźnie oddzielajÂącej pole od materii.
       Ta sama trudnoœÌ powstaje dla Âładunku i zwiÂązanego z nim pola. Nie moÂżna, jak siĂŞ zdaje, podaĂŚ oczywistego jakoÂściowego kryterium, pozwalajÂącego odró¿niĂŚ materiĂŞ od pola lub Âładunek od pola.
       Nasze prawa struktury, to znaczy prawa Maxwella i prawa ci¹¿enia, zawodzÂą dla wielkich skupisk energii, czyli – jak moÂżna powiedzieĂŚ – tam, gdzie istniejÂą Âładunki elektryczne lub materia. Czy nie moÂżna by jednak naszych rĂłwnaĂą tak zmieniĂŚ, by obowiÂązywaÂły one wszĂŞdzie, nawet w obszarach o ogromnej koncentracji energii?
       Nie moÂżna zbudowaĂŚ fizyki w oparciu o samo tylko pojĂŞcie materii. Ale po uznaniu rĂłwnowaÂżnoÂści masy i energii podziaÂł na materiĂŞ i pole jest czymÂś sztucznym i nieokreÂślonym. Czy nie moglibyÂśmy odrzuciĂŚ pojĂŞcia materii i zbudowaĂŚ fizyki czysto polowej? To, co dostarcza naszym zmysÂłom wraÂżenie materii, jest w rzeczywistoÂści wielkÂą koncentracjÂą energii w stosunkowo maÂłej przestrzeni. MoglibyÂśmy uwaÂżaĂŚ materiĂŞ za obszary przestrzeni, w ktĂłrych pole jest niezwykle silne. W ten sposĂłb moÂżna by stworzyĂŚ nowe podÂłoÂże filozoficzne, ktĂłrego ostatecznym celem byÂłoby objaÂśnienie wszystkich zjawisk przyrody za pomocÂą praw struktury, obowiÂązujÂących zawsze i wszĂŞdzie. Z tego punktu widzenia, rzucony kamieĂą jest zmiennym polem, przy czym stany o najwiĂŞkszym natĂŞÂżeniu pola przemieszczajÂą siĂŞ w przestrzeni z prĂŞdkoÂściÂą kamienia. W naszej nowej fizyce nie byÂłoby miejsca dla materii i dla pola; jedynym bytem rzeczywistym byÂłoby pole. Ten nowy poglÂąd nasuwajÂą nam wielkie osiÂągniĂŞcia fizyki polowej, powodzenie w wyraÂżeniu praw elektrycznoÂści, magnetyzmu i ci¹¿enia w postaci praw struktury i wreszcie rĂłwnowaÂżnoœÌ masy i energii. Naszym ostatecznym celem byÂłoby takie zmodyfikowanie praw pola, aby nie zawodziÂły one w obszarach o ogromnej koncentracji energii.
       Jak dotÂąd nie udaÂło nam siĂŞ zrealizowaĂŚ tego programu w sposĂłb przekonujÂący i konsekwentny. Decyzja, czy w ogĂłle jest to moÂżliwe, naleÂży do przyszÂłoÂści. W chwili obecnej wci¹¿ jeszcze musimy we wszystkich naszych faktycznych konstrukcjach teoretycznych zakÂładaĂŚ istnienie dwĂłch bytĂłw: pola i materii.
       CiÂągle jeszcze mamy przed sobÂą podstawowe zagadnienia. Wiemy, Âże caÂła materia zbudowana jest tylko z niewielu rodzajĂłw czÂąstek. W jaki sposĂłb z tych elementarnych czÂąstek zbudowane sÂą rozmaite rodzaje materii? W jaki sposĂłb te elementarne czÂąstki oddziaÂływujÂą z polem? Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania doprowadziÂło do powstania w fizyce nowej koncepcji – teorii kwantĂłw
(..)
Streszczamy:
 
W
fizyce pojawia siĂŞ nowe pojĂŞcie, najdonioÂślejsza koncepcja od czasĂłw Newtona: pole. UÂświadomienie sobie, Âże zasadniczej roli w opisie zjawisk fizycznych nie odgrywajÂą ani Âładunki, ani czÂąstki, lecz pole w przestrzeni miĂŞdzy nimi, wymagaÂło wielkiej wyobraÂźni naukowej. PojĂŞcie pola odnosi wielkie triumfy i prowadzi do sformuÂłowania rĂłwnaĂą Maxwella, opisujÂących strukturĂŞ pola elektromagnetyczne-go i rzÂądzÂących zjawiskami zarĂłwno elektrycznymi, jak i optycznymi.
Teoria wzglêdnoœci bierze swój pocz¹tek w zagadnieniach pola. Sprzecznoœci i niekonsekwencje starych teorii ka¿¹ nam przypisaÌ nowe w³asnoœci continuum czasoprzestrzennemu, bêd¹cemu sceneri¹ wszystkich zdarzeù w naszym œwiecie fizycznym.
Teoria wzglĂŞdnoÂści rozwija siĂŞ w dwĂłch etapach. Pierwszym etapem jest tak zwana szczegĂłlna teoria wzglĂŞdnoÂści, stosujÂąca siĂŞ tylko do inercjalnych ukÂładĂłw wspó³rzĂŞdnych, to znaczy do ukÂładĂłw, w ktĂłrych obowiÂązuje sformuÂłowane przez Newtona prawo bezwÂładnoÂści. SzczegĂłlna teoria wzglĂŞdnoÂści opiera siĂŞ na dwĂłch zaÂłoÂżeniach: prawa fizyki sÂą takie same we wszystkich ukÂładach wspó³rzĂŞdnych, poruszajÂących siĂŞ wzglĂŞdem siebie ruchem jednostajnym; prĂŞdkoœÌ ÂświatÂła ma zawsze tĂŞ samÂą wartoœÌ. Z tych zaÂłoÂżeĂą, w peÂłni potwierdzonych przez doÂświadczenie, wysnuwa siĂŞ wnioski co do wÂłasnoÂści poruszajÂących siĂŞ sztab i zegarĂłw, zmian ich dÂługoÂści i rytmu w zaleÂżnoÂści od prĂŞdkoÂści. Teoria wzglĂŞdnoÂści zmienia prawa mechaniki. Stare prawa zawodzÂą, gdy prĂŞdkoœÌ poruszajÂącej siĂŞ czÂąstki jest bliska prĂŞdkoÂści ÂświatÂła. Nowe, podane przez teoriĂŞ wzglĂŞdnoÂści prawa ruchu ciaÂł sÂą znakomicie potwierdzane przez doÂświadczenie. DalszÂą konsekwencjÂą (szczegĂłlnej) teorii wzglĂŞdnoÂści jest zwiÂązek miĂŞdzy masÂą a energiÂą. Masa jest energiÂą, a energia posiada masĂŞ. Dwa prawa zachowania – dla masy i dla energii – zostajÂą przez teoriĂŞ wzglĂŞdnoÂści po³¹czone w jedno prawo zachowania masy-energii.
Ogólna teoria wzglêdnoœci daje jeszcze g³êbsz¹ analizê continuum czasoprzestrzennego. Zakres wa¿noœci teorii nie jest ju¿ ograniczony do inercjalnych uk³adów wspó³rzêdnych. Teoria atakuje zagadnienie ci¹¿enia i formu³uje nowe prawa struktury dla pola grawitacyjnego. Zmusza nas do rozwa¿enia roli, jak¹ odgrywa geometria w opisie œwiata fizycznego. Fakt równoœci masy grawitacyjnej i bezw³adnej uwa¿a za zasadniczy, a nie, jak w mechanice klasycznej, za czysto przypadkowy. Konsekwencje doœwiadczalne ogólnej teorii wzglêdnoœci ró¿ni¹ siê tylko nieznacznie od konsekwencji mechaniki klasycznej. Wszêdzie, gdzie mo¿liwe jest porównanie, wytrzymuj¹ one dobrze próbê doœwiadczenia. Ale si³a teorii le¿y w jej wewnêtrznej zwartoœci i w prostocie jej podstawowych za³o¿eù.
Teoria wzglêdnoœci podkreœla donios³oœÌ pola w fizyce. Nie uda³o siê nam jednak dot¹d sformu³owaÌ fizyki czysto polowej. Na razie musimy zak³adaÌ istnienie obojga: i pola, i materii.
http://www.wiw.pl/fizyka/ewolucja/Esej.asp?base=r&cp=1&ce=37

Wspó³czeÂśnie, w kwantowych teoriach pola, pole przyjmuje postaĂŚ obiektu fizycznego – obiekty fizyczne oddziaÂłujÂą na siebie poprzez wymianĂŞ czÂąstek bĂŞdÂących kwantami pola.
NajwaÂżniejszym narzĂŞdziem teorii pĂłl kwantowych sÂą symetrie, czyli przeksztaÂłcenia, ktĂłre pozostawiajÂą niezmienione pola lub ukÂłady pĂłl. PodajÂąc grupĂŞ symetrii zachowywanej przez pole, moÂżna podaĂŚ wszystkie wÂłasnoÂści opisywanej przez nie czÂąstki i charakter oddziaÂływaĂą, w ktĂłrych uczestniczy.
PrzykÂładami teorii pĂłl kwantowych sÂą:super symetria,teorie strun......

Teoria pola (fizyka), dziaÂł fizyki wypracowujÂący metody badania oraz badajÂąca pola fizyczne, czyli obszary w ktĂłrych wystĂŞpujÂą zjawiska fizyczne. Fizycy matematyzujÂąc problem opisujÂą te zjawiska poprzez przypisanie kaÂżdemu punktowi przestrzeni matematycznego obiektu, co odpowiada okreÂśleniu pewnej funkcji na przestrzeni, w ktĂłrej wystĂŞpuje pole.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pole_fizyczne

Kwantow¹ teoriê pola otrzymuje siê z klasycznej teorii pola poprzez proces tzw. drugiej kwantyzacji - zast¹pienie uogólnionych wspó³rzêdnych i pêdów odpowiadaj¹cymi im operatorami spe³niaj¹cymi okreœlone regu³y komutacji.

mi to siê ³¹czy z tym
Leszek

http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=15.0

Wed³ug wspó³czesnej fizyki, œwiat materialny jest zbudowany z pól kwanto-
wych. SÂą to najbardziej podstawowe elementy materii znane obecnie. PozostaÂło
jednak wiele zagadek do rozwikÂłania. Na przykÂład, dlaczego wielu pĂłl matema-
tycznie moÂżliwych nie obserwujemy w przyrodzie? InnÂą wielkÂą zagadkÂą jest
pytanie, czy wprowadzone przez Einsteina pole grawitacyjne teÂż ma naturĂŞ
kwantowÂą, podobnie jak np. pole elektromagnetyczne, czy moÂże jest ono jedy-
nie pewnym klasycznym przybliÂżeniem do wiĂŞkszej i jeszcze nieznanej teorii
kwantowej.
http://www.if.uj.edu.pl/Foton/100/pdf/08%20dziwy%20swiata%20-%20arodz.pdf

dziÂś jeszcze to znalazÂłem  dubluje bo pasuje do dwĂłch wÂątkĂłw

Leszek
Cytuj
{2468}{2526} Zacznijmy od poczÂątku
{2650}{2900} Patrzymy na geometriĂŞ, gdzie zÂłota|proporcja opiera siĂŞ na ÂścieÂżce kompresji|do punktu bezruchu czy teÂż do punktu zero
{2907}{3227} i na efektywne zagnie¿d¿anie pent-dodeca|i z³otej proporcji, które póŸniej rozpoczê³o|temat E8 i najnowsz¹ fizykê Jednolitego Pola


{4460}{4690} I jak to wyjaÂśnialiÂśmy, kiedy| fale stelujÂą w tej geometrii, ktĂłrÂą| pierwotnie nazwaliÂśmy GwiezdnÂą MatkÂą;
{4700}{4851} kiedy rozwijajÂą siĂŞ wedÂług tej geometrii| stajÂą siĂŞ czymÂś co nazywa siĂŞ (systemem) E8,
{4860}{5001} ktĂłry jest rozwiniĂŞciem dodeca/icosa|- naturalnych bryÂł platoĂąskich |opartych na zÂłotej proporcji -
{5005}{5320} w wielowymiarowy szyk, ktĂłry fizyka widzi teraz|jako sposĂłb wytÂłumaczenia wszystkich czÂąstek|elementarnych i grawitacji w Jednolitym Polu.
{4860}{5001} ktĂłry jest rozwiniĂŞciem dodeca/icosa|- naturalnych bryÂł platoĂąskich |opartych na zÂłotej proporcji -
{5005}{5320} w wielowymiarowy szyk, ktĂłry fizyka widzi teraz|jako sposĂłb wytÂłumaczenia wszystkich czÂąstek|elementarnych i grawitacji w Jednolitym Polu.
{5335}{5600} ZauwaÂżcie, Âże w tej geometrii dystrybucja|Âładunku staje siĂŞ idealna. W istocie ten|sposĂłb komunikowania siĂŞ prĂŞdkoÂści falowych
{5604}{5780} jest szybszy od prêdkoœci œwiat³a, poniewa¿|prêdkoœci fazowe oparte na z³otej proporcji| dodaj¹ siê i mno¿¹ na wskroœ prêdkoœci œwiat³a
{5790}{5930} Tworzy to doskona³¹ wszech³¹cznoœÌ| - samoorganizacjê koniugacji fazowej
{5940}{6220} A w koniugacji fazowej tak jak w optyce|stoÂżki ÂświatÂła lub lasery podchodzÂą z| czterech kierunkĂłw zwanych miksowaniem czterech ÂścieÂżek i tworzÂą punkt implozji,
{6227}{6470} i w optyce definiowanej koniugacj¹ fazow¹|wyraŸnie tworzy to samoorganizacjê|i nadœwietlne po³¹czenie, które| nazywaj¹ odwróceniem czasu
{6474}{6655} bo kiedy fale ³adunków przekraczaj¹ prêdkoœÌ|œwiat³a, to faktycznie podró¿uj¹ w czasie.
{6663}{6829} I tutaj Einstein siĂŞ pomyliÂł, gdy powiedziaÂł|"O, tu jest limit prĂŞdkoÂści w postaci| prĂŞdkoÂści ÂświatÂła"
{6833}{6973} Koniugacja fazowa oparta na zÂłotej|proporcji jest biletem na przekroczenie| limitu prĂŞdkoÂści ÂświatÂła u Einsteina
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=392.0

Nie tylko Dan Winter wniósł ważny wkład w opis POLA .
Mnie interesuje to, JAKIE są związki człowieka z POLEM .
W tym miejscu wprowadziłbym badania Stuarta Hameroffa , anestezjologa z University of Arizona. w badaniach nad mikrotubulami ( tworzące cytoszkielet komórek , a także będącymi przewodnikami światła ) .
Aby nie być gołosłowny podaję informację o Stuarcie Hameroffie
Dr med. Stuart Hameroff   :
profesor na wydziałach anestezjologii i psychologii, dyrektor Centrum Studiów nad Świadomością na Uniwersytecie Arizony w Tucson. Pracuje, jako anestezjolog w Centrum Medycznym Uniwerytetu Arizony, opiekując się pacjentami i ucząc lekarzy-statystów oraz studentów medycyny na oddziale urazowym. Jego zainteresowania badawcze skupiały się zawsze na tym, w jaki sposób nasz mózg wytwarza myśli,
odczucia i emocje. Czy mózg jest po prostu komputerem? Czy też dzieje się w nim coś głębszego? Czy to możliwe, że nasze
mózgi łączą nas z subtelną strukturą wszechświata? Czym jest owa struktura?

Dr Hameroff opublikował setki artykułów naukowych, w tym trzy napisane wspólnie z Rogerem Penrose, oraz pięć książek, m.in. W stronę nauki o świadomości cz.1-3 (MIT Press) i Granice informatyki: świadomość biomolekularna i nanotechnologia” (Elsevier– North
Holland).(Toward a Science of Consciousness I-III (MIT Press) and Ultimate Computing: Biomolecular Consciousness and Nanotechnology (Elsevier-North Holland).
Jako dyrektor Centrum Studiów nad Świadomością (www.consciousness.arizona.edu), Hameroff jest organizatorem cyklu konferencji pod hasłem „W stronę nauki o świadomości”.

Tutaj znajduje się strona  Stuarta Hameroffa  www.quantumconsciousness.org  w której wyjaśnia on CZYM jest kwantowa świadomość. 
Hameroff jest jedną z postaci i współautorem występującym w filmie What The Bleep Do We Know.
http://www.czarymary.pl/pdfy/wspolautorzy-what-the-bleep.pdf
 
Hameroff zauważył, że elektrony ślizgają się gładko wzdłuż światłowodów, którymi są mikrotubule  ( mikrotubule wewnątrz dendrytów i neuronów mogą być "światłowodami" działającymi jak  falowody dla fotonów , przesyłając te fale z komórki do komórki przez cały mózg, bez najmniejszej straty energii. Być może działają nawet jak maleńkie szlaki dla fal świetlnych wędrujących po całym organiźmie .)
, unikając jakiegokolwiek wplątania w ich środowisko  - to znaczy bez przechodzenia w któryś ze stanów podstawowych. To znaczy, że pozostają w stanie kwantowym - prawdopodobieństwie wystąpienia wszelkich możliwych stanów, umożliwiając mózgowi ewentualny wybór spośród nich. To być może byłoby dobre wytłumaczenie wolnej woli.  W każdej chwili nasze mózgi dokonują kwantowych wyborów , biorąc stany potencjalne i przekształcając je  w stany faktyczne.

W swoich własnych doświadczeniach na mózgach małych  ssaków Hameroff stwierdził, że żywa tkanka transmituje fotony, oraz że w pewnych obszarach mózgu obserwuje się dobre wnikanie  "światła". Mikrotubule wydają się wyjątkowo dobrymi przewodnikami impulsów . Impuls wysłany na jednym końcu wędruje przez białkowe kieszenie i przybywa  niezmieniony na drugi koniec. Hameroff odkrył też duży stopień spójności między sąsiadującymi kanalikami tak, że drgania w jednej mikrotubuli mają tendencję do rezonowania z sąsiadującymi mikrotubulami.
( spójność światła : Spójne światło, koherentne światło, światło spełniające waruneks pójności promieniowania elektromagnetycznego. Promienie spójnego światła mogą ze sobą interferować (interferencja fal). Źródłem spójnego światła jest np. laser.
 http://portalwiedzy.onet.pl/25790,,,,spojne_swiatlo,haslo.html ; laser  :
http://portalwiedzy.onet.pl/20928,,,,laser,haslo.html  )

To, co wyglądało zaledwie na interesującą teoryjkę zostało potwierdzone metematycznymi obliczeniami ( Kuni Yasue - fizyk kwantowy z Kioto , i niezależnie przez Mari Jibu z wydziału anestezjologii Uniwersytetu Okayama w Japonii ) Równania pokazały, że procesy mózgowe zachodzą na poziomie kwantowym oraz ze sieci dendrytów w mózgu działają wspólnie dzięki spójności kwantowej.
Mikrotubule pomagają zorganizować nieharmonijną energię i tworzą powszechną spójność fal wewnątrz organizmu - proces zwany "superradiacją"  - po czym pozwalają tym spójnym sygnałom pulsować wewnątrz ciała . Kiedy spójność zostanie osiągnięta , fotony mogą wędrować wzdłuż światłowodów ( mikrotubul) jakby były przezroczyste. Fotony mogą wnikać do wnętrza innych  mikrotubul i komunikować się z innymi fotonami w innych miejscach ciała powodując kolektywną współpracę cząstek subatomowych.
Spójność staje się zaraźliwa przechodząc  z pojedynczych komórek na ich zespoły , a w mózgu konkretnego zespołu neuronów na inne. To wyjaśnia natychmiastowość działania naszego mózgu, w przedziale  od  1/10 000  sekundy do 1/1000 sekundy wymagającym , by informacja była przesyłana z szybkością 1000 -100 metrów na sekundę - to jest z szybkością przekraczającą możliwości któregokolwiek ze znanych połączeń między aksonami lub dendrytami neuronów.

Podsumujmy  - ludzki mózg działa na poziomie kwantowym przy wykorzystaniu zjawisk kwantowych. Informację wewnątrz mózgu przenosi biofoton - światło.
Światło, jak to światło  - może ono interferować , rezonować z innymi fotonami nie tylko wewnątrz organizmu, ale też poza nim.

Świat, który zwykliśmy określać jako coś fizycznie zewnętrznego, odrębnego od nas w istocie jest z nami połączony. Możemy wpływać na niego co najmniej w takim samym stopniu w jakim on wpływa na nas, gdyż w istocie jesteśmy z nim jednym i tym samym kwantowym  polem.

W następnych postach  w tym temacie zajmę się tym  W JAKI SPOSÓB możemy wpływać na pole. Przez cały czas pamiętam o złotej proporcji, która może być tą pierwotną, podstawową , harmoniczną zasadą organizującą funkcjonowanie wszechświata.
Wydaje się, na co również istnieją dowody , że możemy wpływać na pole nie tylko poprzez fizyczne wymuszanie takich, czy innych określonych efektów materialnych, ale również działając poprzez ... intencję , albo ... życzenie.

A co do prac wspomnianego Uniwersytetu w Arizonie i dr Stuarta Hameroffa .
proponuję zapoznać się z jego prezentacją pod tytułem " Brahman and Atman are alive and well in quantum spacetime geometry ".
Wykład z października 2009 tutaj
http://www.quantumconsciousness.org/scienceandnonduality.htm

Są odnośniki do ściągnięcia prezentacji w pps.

JAK badaĂŚ POLE, czym ono moÂże byĂŚ ( oprĂłcz tego, Âże jest polem kwantowym )  i propozycje wpÂływu intencji na dziaÂłanie POLA w praktyce .

REG Random Events Generator  ( generator zdarzeĂą losowych )

TytuÂłowy REG to jest urzÂądzenie do generowania wynikĂłw losowych typu "orzeÂł" - "reszka" . Jego dziaÂłanie zwykle pokazuje, rozkÂład reszek i or³ów taki , jak w podrĂŞcznikach od probablistyki, czyli 50% / 50%  w dowolnie dÂługiej skali czasowej losowaĂą.  MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże wyniki sÂą chaotyczne i nie ma w nich Âżadnego uporzÂądkowania, oprĂłcz zasady  50/50.  Jest tak z pewnymi wyjÂątkami. Otó¿ kiedy urzÂądzenie zostaje uruchomione przez kogoÂś ,kto OBSERWUJE w tym czasie zachodzenie  jakiegoÂś wyjÂątkowego dla niego ( lub wiĂŞkszej liczby osĂłb ) zdarzenia rzeczywistego na ktĂłrym skupia siĂŞ uwaga obserwatora , to urzÂądzenie wykazuje wiĂŞkszy stopieĂą uporzÂądkowania , czyli odchyleĂą w stronĂŞ pozytywnÂą , bÂądÂź negatywnÂą. Na Uniwersytecie w Princeton ze szczegĂłlnÂą uwagÂą przeprowadzano naukowe badania nad wskazaniami REG, i okazaÂło , Âże te urzÂądzenia pokazujÂą wyaÂźnie korelacjĂŞ wskazaĂą z grupowÂą oraz indywidualnÂą uwagÂą skupionÂą na jakimÂś zdarzeniu.
Skonstruowano nawet specjalnie miniaturowe , przenoÂśne urzÂądzenie REG ( palmtop do rejestracji wskazaĂą liczbowych plus miniaturowy generator zdarzeĂą losowych (REG) ) po czym zabierano go na ró¿ne wydarzenia publiczne , aby sprawdziĂŚ czy i ewentualnie jaki wpÂływ na wskazania REG wywierajÂą masowe imprezy z udziaÂłem ludzi.  A jeÂśli tak, to jakie rodzaje ludzkich zachowaĂą oddziaÂływujÂą na REG .
DoÂświadczenia w terenie z udziaÂłem ludzi oraz REG nazwano w skrĂłcie FieldREG . ByÂły to lata 80te i pomysÂł naukowica ,Rogera  Nelsona. CzÂłowiek ten  wpadÂł na pomysÂł, by dziĂŞki FieldREG sprawdziĂŚ czy urzÂądzenie REG moÂże wychwyciĂŚ dowĂłd na istnienie ÂświadomoÂści kolektywnej .ChodziÂł on z tym przenoÂśnym FieldREG na koncerty, msze, waÂżne wydarzenia lokalne, takie jak wybory i zbieraÂł wyniki. OkazaÂło siĂŞ, Âże zdarzenia zachodzÂące w urzÂądzeniu ulegaÂły uporzÂądkowaniu dokÂładnie w chwilach najwyÂższej uwagi : specjalnych prezentacji na spotkaniach, kulminacjach konferencji na temat humoru, najbardziej intensywnych chwilach rytuaÂłu pogaĂąskiego.  W tych ostatnich FieldREG w dwĂłch kulminacyjnych momentach i to w czasie peÂłni daÂł wiĂŞcej or³ów niÂż zwykle.
Sama dzia³alnoœÌ nie mia³a wiêkszego znaczenia. Chodzi³o o zaanga¿owanie ludzkie. W czasie konferencji na temat humoy urz¹dzenie wykona³o najwiêksze odchylenie w czasie wieczornej g³ównej prezentacji, która by³a tak zabawna, ¿e widownia nagrodzi³a komika owacj¹ na stoj¹co i ¿¹da³a bisu. NajwyraŸniej wa¿ne by³o, ¿e ka¿dy by³ zajêty piln¹ obserwacj¹, a wszyscy myœleli o tym samym.
( wtrÂącenie : Avatar - skupienie siĂŞ na wizualizacji akcji, zamiast na fabule, gra na emocjach wprowadza uporzÂądkowanie do kolektywnej ÂświadomoÂści widza ) .
Wydaje siê, ¿e gdy uwaga skupia fale poszczególnych umys³ów na czymœ podobnym, pojawia siê coœ w rodzaju superradiacji , daj¹cej efekt fizyczny. Urz¹dzenie REG by³o rodzajem termometru mierz¹cego dynamikê i spójnoœÌ grupy.

Tylko sptkania biznesowe i akademickie nie wywoÂłaÂły Âżadnego efektu.  W znudzonej grupie , w ktĂłrej uwaga byÂła rozproszona, maszyna teÂż w pewnym sensie byÂła "znuÂżona". Jedynie intensywne chwile jednomyÂślnoÂści zdajÂą siĂŞ mieĂŚ doœÌ siÂły, by wprowadziĂŚ nieco porzÂądku w chaotycznÂą bezcelowoœÌ generatora zdarzeĂą losowych.

Nelsona interesowaÂło dalej oddziaÂływanie miejsc ÂświĂŞtych na urzÂądzenie REG PostanowiÂł on odwiedziĂŚ kilka miejsc ÂświĂŞtych. OdwiedziÂł miejsce Devils Tower w Wyoming gdzie szamani odprawiajÂą rytualnÂą ceremoniĂŞ uzdrawiajÂącÂą , póŸniej obszedÂł gĂłrĂŞ z dookoÂła z terenowym REG  w kieszeni. NastĂŞpnie odwiedziÂł Wounded Knee w Dakocie PoÂłudniowej , miejsce masakry caÂłego plemienia SiuksĂłw. ZbadaÂł pustkowie, cmentarz i pomnik wystawiony ku czci polegÂłych. UrzÂądzenie wykazaÂło, bez Âżadnych wÂątpliwoÂści, Âże uporzÂądkowanie byÂło znacznie wiĂŞksze niÂż w normalnych badaniach, zupeÂłnie, jakby zalegaÂła tam jakaÂś pamiĂŞĂŚ mysli wszystkich ludzi, ktĂłrzy tam Âżyli i zmarli.
DoskonaÂła okazja do bliÂższego przyjrzenia siĂŞ naturze zbiorowej pamiĂŞci i rezonansu pojawiÂła siĂŞ w czasie podró¿y do Egiptu. Nelson postanowiÂł pojechaĂŚ na dwutygodniowÂą wycieczkĂŞ po Egipcie w towarzystwie dziewiĂŞtnastu kolegĂłw, majÂąc w planach odwiedzenie g³ówych ÂświÂątyĂą i ÂświĂŞtychmiejsc staroÂżytnych Egipcjan, gdize miaÂł zamiar wzi¹Ì udziaÂł w nieformalnych spotkaniach poÂświĂŞconych zbiorowym modlitewnym ezytacjom i medytacji.  Nelson trzymaÂł swĂłj terenowy generator zdarzeĂą losowych w kieszeni w czasie wizyt we wszystkich waÂżnych miejscach  - upodnó¿a Sfinksa, w ÂświÂątyniach w Karnaku i Luksorze, w Wielkiej Piramidzie w Gizie. Terenowy REG byÂł w³¹czony w czasie medytacji i recytacji grupy , a takÂże kiedy wĂŞdrowaÂła ona pomiĂŞdzy ÂświÂątyniami, a nawet  wtedy , gdy Nelson podró¿owaÂł lub medytowaÂł sam. prowadziÂł on dkÂładne notatki na temat czasu ró¿nych wydarzeĂą i zajĂŞĂŚ .

Po powrocie i przeanalizowaniu danych ujawniÂł siĂŞ interesujÂący schemat. Najsilniejszy wpÂływ na urzÂądzenie zaobserwowano w chwilach, gdy grupa zajĂŞta byÂła rytuaÂłami, takimi jak recytacje w miejscach kultu. W wiĂŞkszoÂści g³ównych piramid efekt byÂł szeœÌ razy wiĂŞkszy niÂż  podczas zwykÂłych prĂłb REG w PEAR  i dwukrotnie wiĂŞkszy niÂż w trakcie zwykÂłych prĂłb FieldREG. ByÂły to najwiĂŞksze efekty , jakie zaobserwowano  - rĂłwnie duÂże jak w przypadku osĂłb zwiÂązanych emocjonalnie, Kiedy jednak skompilowaÂł wszystkie dane z dwudziestu siedmiu miejsc kultu , ktĂłre odwiedziÂł , spacerujÂąc wÂśrĂłd nich w peÂłnej szacunku ciszy , wyniki byÂły jeszcze bardziej zadziwiajÂące. WyglÂądaÂło na to,Âże duch tych miejsc wywarÂł wpÂływ rĂłwnie duÂży jak medytujÂąca grupa. WyraÂźnie w miejscach szczegĂłlnych wystĂŞpowaÂł jakiÂś rezonans, a moÂże nawet wir spĂłjnej pamiĂŞci.
W czasie podró¿y do piramidy Khufu na pÂłaskowyÂżu Giza jego podró¿ny REG zboczyÂł ze swego losowego kursu dwa razy z tendencjÂą dodatniÂą w czasie dwĂłch recytacji obrzĂŞdowych wewnÂątrz Komnaty KrĂłlowej i w Wielkiej Galerii, a nastĂŞpnie przejawiÂł silnie negatywne skÂłonnoÂści w Komnacie KrĂłla , gdzie kontynuowali recytacjĂŞ.  Podobna sytuacja zaistniaÂła w Karnaku. Co ciekawe, gdy wyniki zostaÂły naniesione na wykres oba utworzyÂły du¿¹ piramidĂŞ.

A skoro o pamiĂŞci . W Âświetle najnowszych badaĂą  pamiĂŞĂŚ ma naturĂŞ holograficznÂą. JeÂśli obiekt fotografowany w technice holograficznej przenieœÌ na pÂłaskÂą kliszĂŞ  to zobaczymy  zawiajasy i koncentryczne krĂŞgi, linie, ale jeÂśli teraz przez tÂą kliszĂŞ przepuÂścimy ÂświatÂło lasera o tej samej wÂłaÂściwoÂści do laserĂłw , ktĂłre wykonaÂły zdjĂŞcie, to natychmiast uzyskamy  wyraÂźny , trĂłjwymiarowy obraz fotografowanego obiektu. Ciekawi mnie, czemu Wielka Piramida nie byÂła badana ÂświatÂłem monochromatycznym ( ÂświatÂłem laserowym ) . ByĂŚ moÂże, w pewnym zakresie fal uzyskalibyÂśmy trĂłjwymiarowy obraz zapisu ... wspomnianej wczeÂśniej wytÂłuszczonym drukiem SPÓJNEJ PAMIÊCI ?. PamiĂŞci czego ? Historii Egiptu, a moÂże instrukcji ?.
Urz¹dzenie REG wskaza³o tylko, ¿e jakiœ rodzaj wspólnej intencji, czy te¿ pamiêci w tych miejscach siê znajduje. Temat jest wiêc wart dr¹¿enia.

Podobne wyniki z urzÂądzeĂą REG uzyskano w trakcie wrĂŞczenia NagrĂłd Akademii Filmowej w 1995 r i  w trakcie kaÂżego nastĂŞpnego roku podczas tej ceremonii. KaÂżda chwila kulminacyjna , taka jak ogÂłoszenie zwyciĂŞzcy w kategorii najlepszy film , najlepsza aktorka czy aktor, zostaÂła umiejscowiona w czasie i opisana jako okres "wysokiej spĂłjnoÂści" . W takich chwilach wykres REG wskazywaÂł takie poziomy, Âże prawdopodobieĂąstwo przypadkowoÂści takich zmian byÂło jak jeden do tysiÂąca. NajwyraÂźniej zaangaÂżowanie emocjonalne widzĂłw peÂłniÂło tu wielkÂą rolĂŞ.
Dokonano jeszcze wielu innych interesujacych badaĂą miĂŞdzy innymi w trakcie koncertĂłw na Âżywo oper Wagnera, czy w tzw "nawiedzonych" przez duchy domach i zawsze urzÂądzenie wykazywaÂło zmiany.
Badania z uÂżyciem terenowego generatora zdarzeĂą losowych zostaiwÂły go z pytaniem w jaki sposĂłb taki rodzaj "kwantowej ÂświadomoÂści" moÂże operowaĂŚ w realnym Âżyciu.
PrzykÂładowo , w ÂświadomoÂści ludzkiej na uczeli Princeton zakorzeniÂło siĂŞ przekonanie, Âże zawsze w trakcie ceremonii rozdania dyplomĂłw Âświeci sÂłoĂące i nawet, gdy prognoza pogody zapowiada deszcz to w jakiÂś sposĂłb ustaje on akurat na czas samej ceremonii. I rzeczywiÂście, statystyki pokazaÂły, Âże w ciÂągu trzydziestu lat 72% procent, czyli niemal trzy czwarte , dni promocji byÂło suchych. Dla porĂłwnania w sÂąsiadujÂących miastach liczba ta wyniosÂła 67% . Statystycznie oznacza to, Âże Princeton korzystaÂło z jakiejÂś magicznej suchej aury w okolicy. Nawet pewnego dnia , kidy Princeton zalaÂło przeszÂło 6,5 cm wody deszcz dziwnie poczekaÂł, aÂż skoĂączy siĂŞ wrĂŞczanie dyplomĂłw.
Jeszcze dziwniejsze pomiary wykazaÂło monitorowanie  organizacji propagujÂącej medytacjĂŞ transcendentalnÂą  ( TM). Organizacja ta testowaÂła systematycznie , w dziesiÂątkach badaĂą, czy grupowa medytacja moÂże zmniejszyĂŚ ioœÌ przemocy i niezgody na Âświecie. Maharishu Mahesh Yogi , zaÂłoÂżyciel organizacji , uwaÂża,Âże stres indywidualny prowadzi do stresu Âświatowego i ze grupowy spokĂłj wywoÂłuje spokĂłj na Âświecie. ZasugerowaÂł on Âże gdyby jeden procent jakiegoÂś obszaru zajĂŞty byÂł przez ludzi praktykujÂących TM lub jeden procent populacji praktykowaÂłoby TM-Sidhi ( bardziej zaawansowanÂą i aktywnÂą formĂŞ medytacji) ,  to zmniejszyÂłaby siĂŞ liczba wszelkiego rodzaju konfliktĂłw - liczba strzelanin  i innych przestĂŞpstw, naduÂżywanie narkotykĂłw , a nawet liczba nieszczĂŞÂśliwych wypadkĂłw.

Temat zastosowaù intencji (a w tym medytacji ) w kszta³towaniu POLA rozwinê jeszcze nieco póŸniej, jak czas pozwoli.

Wow!
pobieÂżna analiza stron w tym temacie pozwala na stwierdzenie, iÂż REG to obiecujÂący "kalkulator przyszÂłoÂści";
z tego co widzĂŞ nie udaÂło siĂŞ (jeszcze?) okreÂśliĂŚ precyzyjnych zwiÂązkĂłw przyczyn ze skutkami;
nie znalazÂłem rozwiÂązaĂą technicznych tego urzÂądzenia, wiesz coÂś na ten temat @East?
chodzi mi o ten fragment:
"Skonstruowano nawet specjalnie miniaturowe , przenoœne urz¹dzenie REG ( palmtop do rejestracji wskazaù liczbowych plus miniaturowy generator zdarzeù losowych (REG) ) po czym zabierano go na ró¿ne wydarzenia publiczne , aby sprawdziÌ czy i ewentualnie jaki wp³yw na wskazania REG wywieraj¹ masowe imprezy z udzia³em ludzi"

poniewa¿ nale¿ê do technicznych kretynów, by³bym wdziêczny za przybli¿enie tematu na poziomie mojej ¿a³osnej percepcji ::)

@konsewa, Bracie  mam tu dla Ciebie linka z tymi urzÂądzeniami http://www.psyleron.com/products.aspx
Ale nie wiem kto ewentualnie w Polsce to sprzedaje . MoÂże po nazwie trafisz na jakiegoÂś krajowego dealera  ?
ZresztÂą zabawĂŞ moÂżna rozpocz¹Ì od powiadomieĂą sms na komĂłrke  http://www.synctxt.com/
RĂłwnieÂż ciekawe doÂświadczenie.

Tutaj strona do wspomnianego przeze mnie PEAR 
http://www.princeton.edu/~pear/

A tu do interesujÂącego krajowego opracowania  na ten temat http://www.fizyka.umk.pl/~duch/cog-book/A08folk.pdf

SzczegĂłlnie cenne jest to opracowanie/opinia w pdfie , jako Âże jej autor wydaje siĂŞ byĂŚ sceptycznie nastawiony do moÂżliwoÂści umysÂłu ( moÂże to jest powĂłd dla ktĂłrego sceptycy nie osiÂągajÂą Âżadnych znaczÂących wynikĂłw ?  -efekt eksperymentatora ) osobiÂście wspó³pracowaÂł z urzÂądzeniem REG w Princeton i stwierdziÂł, Âże coÂś jest na rzeczy
cyt  Druga grupa doÂświadczeĂą trudnych do podwaÂżenia dotyczy wpÂływu intencji czÂłowieka na
procesy przypadkowe, np. na generatory szumĂłw nazywane ogĂłlnie REG (Random Events
Generators). Robert Jahn i Brenda Dunne z Uniwersytetu w Princeton prowadzili takie
doÂświadczenie ponad 20 lat4. PoczÂątkowo ÂźrĂłdÂłem zdarzeĂą przypadkowych byÂł szum termiczny
zamieniany na ci¹g zer i jedynek. W normalnych warunkach (kalibracja) ró¿nica
pomiĂŞdzy liczbÂą zer i jedynek oscyluje w pobliÂżu zera (odchylenia od zera opisane sÂą
krzywÂą Gaussa). Intencja czÂłowieka, nazywanego przez autorĂłw tych eksperymentĂłw
„operatorem”, by zwiĂŞkszyĂŚ liczbĂŞ zer lub jedynek w szumie (przedstawianÂą na ekranie
monitora w graficznej formie) w dÂługich seriach doÂświadczeĂą jest skorelowana z wynikami
w sposĂłb wykluczajÂący przypadek. CzÂłowiek wydaje siĂŞ w Âświadomy sposĂłb wpÂływaĂŚ
na dziaÂłanie maszyny! DoÂświadczenia prowadzono zarĂłwno z kwantowymi generatorami
szumu (diody termiczne) jak i klasycznymi, w postaci precyzyjnie wykonanych piÂłeczek,
spadaj¹cych w ró¿ne przegródki. Wyniki wydaj¹ siê byÌ niezale¿ne od Ÿród³a szumu a ich
wyjaœnienie wymaga przyjêcia, ¿e obecnoœÌ cz³owieka zmienia w niewielki sposób (raz na
dziesiĂŞĂŚ tysiĂŞcy zdarzeĂą) prawdopodobieĂąstwo zdarzeĂą przypadkowych. Interpretowano te
wyniki w terminach psychokinezy, czyli wpÂływu umysÂłu na ruch materii. Laboratorium w
Princeton opracowa³o niewielkie, pod³¹czane do komputera osobistego generatory szumów
nazywane fieldREG, i udostĂŞpnia je zainteresowanym badaczom, moÂżna wiĂŞc mieĂŚ nadziejĂŞ,
¿e w tego typu badania w³¹czy siê wiêcej laboratoriów na œwiecie.
W ostatnich latach prowadzono rĂłwnieÂż badania z operatorami oddalonymi na znaczne
odlegÂłoÂści od aparatury, na ktĂłrÂą mieli wpÂływaĂŚ, oraz prĂłbujÂąc wpÂływaĂŚ na zdarzenia w
przyszÂłoÂści jak i te, ktĂłre siĂŞ juÂż odbyÂły a ktĂłrych wyniku nikt jeszcze nie oglÂądaÂł! ChociaÂż
wydaje siê to zupe³n¹ bzdur¹ wyniki nie zale¿¹ ani od przesuniêcia w przestrzeni ani od
przesuniĂŞcia w czasie. PoniewaÂż oglÂądaÂłem osobiÂście laboratorium PEAR (Princeton Engineering
Anomalies Research) jak teÂż i laboratorium Roberta Morrisa w Edynburgu zadajÂąc
wiele pytaĂą a nawet sam biorÂąc udziaÂł w jednym z doÂświadczeĂą jestem przekonany, Âże
nie jest to prosty b³¹d doœwiadczalny a pracuj¹cy nad tymi zagadnieniami ludzie to kompetentni
badacze. ByĂŚ moÂże istnieje jakaÂś forma rezonansowego przekazu informacji pomiĂŞdzy
organizmami Âżywymi, byĂŚ moÂże sÂą to zjawiska nieliniowe, ktĂłrych nie potrafimy jeszcze
poprawnie opisaĂŚ. Istnienie takich efektĂłw wydaje siĂŞ najlepiej tÂłumaczyĂŚ idea synchronicznoÂści
(wymyÂślona przez Carla Junga i Wolfganga Pauliego), ktĂłrÂą moÂżna oprzeĂŚ
na specyficznych wÂłasnoÂściach mechaniki kwantowej. W tej interpretacji nie chodzi o telepatyczny
przekaz informacji czy psychokinetyczny wpÂływ umysÂłu na materiĂŞ, lecz jedynie
o korelacje pomiĂŞdzy intencjÂą a wynikami pomiarĂłw lub korelacjĂŞ pomiĂŞdzy dwoma
zdarzeniami. Mechanika kwantowa dopuszcza takie korelacje, obserwuje siĂŞ je dla par
czÂąstek w eksperymentach typu EPR (zwiÂązanych z paradoksem Einsteina-Podolskiego-
Rosena), jednakÂże potraktowanie mĂłzgu jako jednego z ukÂładĂłw pomiarowych nie pozwala
na obliczenia iloÂściowe wielkoÂści takich efektĂłw, gdyÂż zagadnienie jest zbyt zÂłoÂżone.
(..)


I jeszcze .. film
Czym jest PEAR
http://www.youtube.com/v/3UfZsYGBa_s&hl=pl_PL&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/3UfZsYGBa_s&hl=pl_PL&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed>

Zwracam uwagĂŞ na nazwisko pojawiajÂące siĂŞ w filmie - Robert Jahn . Bardzo interesujÂąca postaĂŚ.

Maharishu Mahesh Yogi , zaÂłoÂżyciel organizacji , uwaÂża,Âże stres indywidualny prowadzi do stresu Âświatowego i ze grupowy spokĂłj wywoÂłuje spokĂłj na Âświecie. ZasugerowaÂł on Âże gdyby jeden procent jakiegoÂś obszaru zajĂŞty byÂł przez ludzi praktykujÂących TM lub jeden procent populacji praktykowaÂłoby TM-Sidhi ( bardziej zaawansowanÂą i aktywnÂą formĂŞ medytacji) ,  to zmniejszyÂłaby siĂŞ liczba wszelkiego rodzaju konfliktĂłw - liczba strzelanin  i innych przestĂŞpstw, naduÂżywanie narkotykĂłw , a nawet liczba nieszczĂŞÂśliwych wypadkĂłw.
Idea  tzw. efektu Maharishi  polega na tym, Âże regularne praktykowanie TM  umoÂżliwia wejÂście w kontakt z ³¹czÂącym wszystko, fundamentalnym polem - koncepcja nie tak odmienna od idei pola punktu zerowego. Gdyby robiÂło to doœÌ ludzi, mogÂłoby siĂŞ okazaĂŚ, Âże spĂłjnoœÌ jest zaraÂźliwa dla caÂłej populacji.

Organizacja propagujÂąca TM preferuje dla tego zjawiska nazwĂŞ  :superemisja" , poniewaÂż  tak jak fale emitowane przez mĂłzg czy laser sprzyjajÂą spĂłjnoÂści innych fal, tak medytacja moÂże wywieraĂŚ podobny wpÂływ na spoÂłeczeĂąstwo. W ró¿nych miejscach kuli ziemskiej stworzono specjalne lotne grupy joginĂłw , prowadzÂące "intensywne medytacje" nakieorwane na konkretne obszary konfliktu. Od 1979 r amerykaĂąska grupa "superemisyjna" liczÂąca od kilkuset do ponad oÂśmiu tysiĂŞcy ochotnikĂłw zbieraÂła siĂŞ dwa razy dziennie na Maharishi International Univaersity w Fairfield w Iowa , prĂłbujÂąc zwiĂŞkszyĂŚ harmoniĂŞ Âświata.
Wprawdzie organizacja Maharishiego zostaÂła wyÂśmiana , g³ównie z powodu promowania prywatnych interesĂłw swego patrona , duÂża iloœÌ pozostawionych przez niÂą danych jest interesujÂąca. Badania dotyczÂące tych problemĂłw publikowane byÂły w wielu powaÂżnych czasopismach, takich jak "Journal  of Conflict Resolution" , "Journal of Mind and Behavior" i "Social Indicators Research", a to znaczy, Âże musiaÂły  przejœÌ surowÂą procedurĂŞ recenzowania. Niedawne badania pod nazwÂą National Demonstration  Project , przeprowadzone w Waszyngtonie w czasie dwĂłch miesiĂŞcy 1993 r, wykazay ,Âże kiedy miejscowa grupa superemisyjna wzrosÂła do czterech tysiĂŞcy osĂłb, tendencja wzostowa w zakresie brutalnych przestĂŞpstw , ktĂłra utrzymywaÂła siĂŞ przez pierwszych piĂŞĂŚ miesiĂŞcy tego roku , zatrzymaÂła siĂŞ i spadÂła do 24% , po czym  spadaÂła aÂż do koĂąca trwania eksperymentu. Gdy tylko grupa zostaÂła rozwiÂązana, przestĂŞpczoœÌ zaczĂŞÂła rosn¹Ì na nowo. Analiza wykazaÂła, Âże efekt nie mĂłgÂł byĂŚ skutkiem takich czynnikĂłw jak pogoda , policja ,czy jakieÂś specjalne akcje antyprzestĂŞpcze.
Badania wykonane w dwudziestu czterech miastach USA pokazaÂły, Âże gdy tylko w ktĂłrymÂś  z nich  liczba osĂłb egularnie uprawiajÂących TM wzastaÂła do jednego procenta populacji , przestĂŞpczoœÌ spadaÂła do dwudziestu czterech procent. W kolejnych badaniach , tym razem czterdziestu oÂśmiu miast, ktĂłre miay w populacji jednoprocentowÂą grupĂŞ medytujÂących, w jednym procencie tych miast zaobseowawano  24%  spadek przestĂŞpczoÂści i  89% spadek w trendzie przestĂŞpczym. W tym samym czasie w miastach kontrolnych zaobserwowano  24% wzrost przestĂŞpczoÂści i 50% wzrost trendu
(Dane pochodzÂą z  opracowania  M.C.Dillbeck et  al. The Transcendental Meditation progam and crime rate change in a sample of 48 cities "Journal of Crime and Justice" , 1981; 4:25-45. )

Organizacja badaÂła nawet , czy grupowa medytacja moze wpÂłyn¹Ì na pokĂłj na Âświecie. W 1983 r specjalny  zespó³ TM  w Izraelu ÂśledziÂł tamtejszy konflikt dzieĂą po dniu przez dwa miesiÂące. W dniach , gdy liczba medytujÂących byÂła wysoka , liczba wywoÂłanych wojnÂą zgonĂłw w Libanie spadaÂła o 76 % , spadaÂła tez miejscowa przestĂŞpczoœÌ oraz wypadki drogowe i poÂżary . I znĂłw uwzglĂŞdniono wszelkie potencjalnie ,mylÂące czynniki takiej jak pogoda, weekendy czy ÂświĂŞta.
Badania TM,  podobnie jak badania Nelsona z uÂżyciem FieldREG , na swĂłj wÂłasny , niewielki i wstĂŞpny sposĂłb przyniosÂły nadziejĂŞ wyalienowanemu i niewierzÂącemu w Boga pokoleniu.  ByĂŚ moze dobro  jest w stanie zwalczyĂŚ zÂło. MoÂżemy stworzyĂŚ lepszÂą spoÂłecznoœÌ. Grupowo mamy zdolnoœÌ do zmiany Âświata na lepsze.

Tak, jak moÂżna za pomocÂą EEG odczytaĂŚ aktywnoœÌ pojedynczego mĂłzgu, przyczepiajÂąc do gÂłowy elektrody, tak postanowiono zrobiĂŚ , aby odczytaĂŚ umysÂł zbiorowy. Nazwano to "odczytem umysÂłu Gai". Gai - ponwiaÂż tak wielu ludzi nazywa  naszÂą planetĂŞ. NazwĂŞ tĂŞ zaproponowaÂł James Locelock, odwoÂłujÂąc siĂŞ do mienia greckiej boginii ziemi, w wysuniĂŞtej przez siebie hipotezie, Âże Âświat jest ÂżywÂą istotÂą z wÂłasnÂą ÂświadomoÂściÂą .
ByĂŚ moÂże udaÂłoby siĂŞ utworzyĂŚ na caÂłym Âświecie sieĂŚ urzÂądzeĂą REG. ÂŚwiatowy EEG DZIAÂŁAÂŁBY NIEUSTANNIE , stale mierzÂąc temperaturĂŞ stanu zbiorowego umysÂłu. Kiedy szukali nazwy d la tej sieci , inny kolega Rogera Nelsona ( tego od FieldREG-a w Egipcie ) zaproponowaÂł "ElectroGaiaGram", czyli EGG. Nelsonowi podobaÂła siĂŞ nazwa  "noosfera", ukuta przez Teilharda de Chardina dla odzwierciedlenia  idei, Âże Ziemia jest otoczona warstwÂą inteligencji.
Wprawdzie to Nelson rozwinÂą te ideĂŞ w Global Counsciousness Project z siedzibÂą w Princeton , ale oddzielny od PEAR, jednakÂże przyjĂŞÂła siĂŞ nazwa EGG. ( kontynuatorem prac PEAR jest ICRL http://www.icrl.org/home/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=1 ) 

Panie i Panowie,
Po tej solidnej dawce teorii  polecam Wam  projekt , który  mnie osobiście urzekł , a może nawet oszołomił.
Oto działający w czasie rzeczywistym, światowy EGG , czyli pomiar aktywności światowego umysłu

http://noosphere.princeton.edu/

Jeśli klikniecie w obrazek Global Brain Paint ujrzycie przepiękne , rozświetlone obrazy generowane przez SIEĆ POŁĄCZONYCH UMYSŁÓW . Obrazy sa generowane co kilkadziesiąt sekund/minut (zalezy od obrazu) jako suma aktywności 65 stacji REG rozmieszczonych na całej Ziemi.
Jeśli by oglądać to na sprzęcie w rzeczywistym  3D to Avatar się chowa :)
Twórcy tego narzędzia GCP/EGG tak o nim piszą :
When millions of us share intentions and emotions the GCP/EGG network data show meaningful departures from expectation. This is a powerful finding based in solid science.

Piękne są te delikatne spirale i konstrukcje fraktalne , które generuje ludzkość w czasie rzeczywistym .... eech.

Czym jest BrainPaint ?
A quiet mind is the ultimate goal of all sages and spiritual practices, because a quiet mind allows intuition to be heard.  BrainPaint is a evidence-based neurofeedback system, which allows the brain to see itself in action and learn to guide itself into a state referred “the zone” by athletes, musicians and mediators
moje amatorskie tłumaczenie :
Wyciszony umysł jest celem wszystkich praktyk duchowych ponieważ wyciszony umysł pozwala usłyszeć intuicję. BrainPaint jest opartym na dowodach zwrotnym neurosystemem , który pozwala umysłowi zobaczyć siebie w akcji i uczyć się prowadzić się w stan określany jako "STREFA"  przez atletów, muzyków i mediatorów....

BrainPaint przetwarza dane zebrane z 65ciu lokacji na świecie w czasie rzeczywistym i poprzez zastosowanie odpowiednich fraktalnych generatorów równań i przekształceń generują tzw minuty 3D . Twórca tego narzędzia wyraził się o nim w taki sposób :

We're ready to begin global consciousness feedback. The data coming from your servers is very complex and lifelike. I have a server up and running taking a minute of your data and updating an image every minute.
Being that complex systems are infinitely sensitive they ideally lend themselves to feedback of this nature. These images from your data are quite profound!

Jesteśmy gotowi rozpocząć  projekt zwrotnych danych światowej świadomości. Dane pochodzące z waszych serwerów są pełne i "żywe".  Uruchomiłem serwer przetwarzający minutę waszych danych i uaktualniający obraz z każdą minutą.
Będąc tak kompleksowym systemem dane te są nieskończenie wrażliwe i idealnie się spełniają jako informacja zwrotna o naturze. Te dane są niezwykłe!

Zastanawiam siĂŞ tylko na ile w tym wszystkim jest prawdy ?
CytujÂąc :  ''wszystko jest nieskoĂączenie wraÂżliwe, te dane sÂą niezwykÂłe
.... itd... itp ? ..! zaczyna budziĂŚ moje wÂątpliwoÂści.

Tu jest trochĂŞ
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=43.msg135#msg135
a tutaj duÂżo o zagadnieniu globalnej ÂświadomoÂści
http://www.open-mind.pl/Ideas/GlobalnaS.php#Internet%20-%20uniwersalne

Tak, komentarz jest bardzo "marketingowy" . Ostro¿ny i nieufny cz³owiek od razu wyczuje marketing na odleg³oœÌ heheh
Ale proszê weŸ pod uwagê ,¿e to amerykaùska strona, a komentarz wyrazi³ amerykaùski artysta-grafik , nie naukowiec. Bo te¿ link do grafik i same grafiki s¹ jedynie wizualizacj¹ opart¹ na danych dostarczanych przez urz¹dzenia REG. Grafik u¿y³ równaù fraktalnych w silniku programu graficznego do którego wrzuci³ po prostu dane i zobaczy³ co mu wyjdzie. Jak to artysta - móg³ siê wypi¹Ì ,albo dla odmiany zachwyciÌ . Ten siê zachwyci³ i wyrazi³ to. :)

Nie zmienia to faktu, Âże moÂżna siĂŞ zachwyciĂŚ artystycznym przedstawieniem opartym na danych REG skorelowanych w jakimÂś stopniu z globalnÂą ÂświadomoÂściÂą. 

Suche dane naukowe wcale nie muszÂą byĂŚ nudne . MogÂą  byĂŚ piĂŞknie wyraÂżone i przez to zaciekawiaĂŚ.

Inna sprawa, Âże TYMI  badaniami zajmujÂą siĂŞ powaÂżne uczelnie i uznani naukowcy docenieni przez NASA i CIA tacy jak Robert Jahn,  szef projektu GCP ( wczeÂśniej PEAR ) .Faktem jest, Âże nawet sceptycy wyraÂżajÂą umiarkowany optymizm co do przyszÂłoÂści GCP , nikt zaÂś nie neguje juÂż samego faktu korelacji REG z ludzkÂą intencjÂą.
To tak jakby wykazaæ, ¿e NEGENTROPIA , CZYLI UPORZ¡DKOWANIE JEST NADRZÊDNA W STOSUNKU DO ENTROPII.

Mniejsza o teoriê. I tak wiêkszoœÌ ludzi nie rozró¿nia tych dwóch terminów i ma gdzieœ entropiê, za to wiêkszoœÌ rozumie czym jest œwiadomoœÌ i nie musi patrzeÌ na wskazania REG, aby osobiœcie poczuÌ jednoœÌ i wspólnotê intencji podczas na przyk³ad tak wielkich wydarzeù, jak œmierÌ i potem pogrzeb Jana Paw³a IIgo i to bez wzglêdu na to , czy ktoœ by³ wierz¹cy, czy nie. Zagadnienie globalnej czy zbiorowej œwiadomoœci dotyczy ka¿dego z nas i jest to intuicyjnie zrozumia³e.
Przy tym samo wystÂąpienie JAKIEJÂŚ  , naukowo mierzalnej oraz istotnej z punktu widzenia probablistyki , korelacji , Âświadczy o istnieniu POLA. Jest to chyba pierwszy dostatecznie naukowy dowĂłd na to.
O innych dowodach wspominamy z MichaÂłem-AnioÂłem wczeÂśniej, ale przy wyjÂątkowo sceptycznym zaciĂŞciu moÂżna by sprĂłbowaĂŚ podwaÂżyĂŚ wczeÂśniejsze "dowody" w zakresie efektĂłw dziaÂłania wyraÂżonych grupowo intencji. Tutaj miernikiem sÂą maszyny .

PrĂłby budowy iopisu takiego generatora zdarzeĂą losowych przez naszych rodzimych elektronikĂłw
Chris_W
"W ogóle z psychotronik¹ jest ten k³opot ¿e dzia³anie si³ami mentalnymi zdaje siê byÌ inteligentne a nie powinno. Np. chcemy spowolniÌ zegarek si³¹ umys³u ale bez wiedzy o dzia³aniu tego zegarka nie bêdziemy w stanie go zatrzymaÌ. Jeœli wiemy gdzie trzeba wywrzeÌ nacisk to 'ok', ale w wiêkszoœci przypadków ró¿nych doœwiadczeù w tym równie¿ obecne - zak³ada ¿e si³y umys³u same s¹ inteligentne i same znajd¹ rozwi¹zanie nie posiadaj¹c wiedzy o mechanizmie dzia³ania. Wiêc si³a umys³u jest inteligencj¹ która wykonuje nasze polecenia - ale sk¹d ona mo¿e wiedzieÌ co trzeba zrobiÌ, aby by³o dobrze skoro autor te¿ tego nie wie? Ma kolejny zmys³ widzenia wszystkiego?"


http://www.elektroda.pl/rtvforum/topic1281399.html

Cytat z http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=413.0#quickreply postu East,a

JesteÂście ‘Horyzontem ZdarzeĂą ‘w wolnym tÂłumaczeniu , i jesteÂście przesyÂłem danych od skrajnie wielkiego do skrajnie maÂłego .
Czy to nie jest to, co robicie ? Zbieracie informacje i przesy³acie je do swojego wnêtrza , co w tym ujêciu ma nieskoùczony potencja³ graniczny, tak¿e przesy³acie t¹ informacjê poprzez swoj¹ granicê do nieskoùczonego wszechœwiata w Was samych. I kiedy zaczynacie widzieÌ samych siebie wzrastaj¹cych w takim œwiecie, wasz pogl¹d na œwiat, wasz sposób bycia we wszechœwiecie, sposób w jaki jesteœcie i jacy jesteœcie ca³kowicie siê zmienia, poniewa¿ zaczynacie dostrzegaÌ wa¿noœÌ waszych obserwacji; zaczynacie widzieÌ wa¿noœÌ waszych interpretacji pola i tego czym karmicie wszechœwiat.

Wczorajsza tragedia na Haiti
ÂŹrĂłdÂło- http://www.dziennik.pl/swiat/article525120/Sa_dzielnice_gdzie_nie_ma_nikogo_zywego.html

zostaÂła zobrazowana przez wskazania 69 urzÂądzeĂą REG (random event generators - generator zdarzeĂą losowych)  rozmieszczonych na caÂłej Ziemi.

(http://noosphere.princeton.edu/images/images2/haiti.quake.gif)

Na dokÂładnÂą analizĂŞ na stronie http://noosphere.princeton.edu/haiti.quake.html trzeba bĂŞdzie pewnie jeszcze poczekaĂŚ , ale to , co pokazuje wykres juÂż moÂżna zinterpretowaĂŚ .
Niebieska linia to inaczej OCZEKIWANE   wskazanie urzÂądzeĂą REG , czyli losowy rozkÂład or³ów i reszek jak wg podrĂŞcznika do probablistyki.
Czerwona krzywa to wpÂływ ludzkiej zbiorowej ÂświadomoÂści w skali 8 godzin od zajÂścia zdarzenia na wynik wskazaĂą urzÂądzeĂą REG. Na wykresie to, co powyÂżej linii oznaczonej jako "0"  jest wyraÂżeniem pozytywnych wskazaĂą , ale nie oznacza to myÂśli pozytywnych czy uczuĂŚ. Po prostu jest to jakaÂś zgodnoœÌ zwiÂązana z globalnymi odczuciami ludzi. ZarĂłwno negatywne jaki pozytywne wychylenia ÂświadczÂą o wielkiej zgodnoÂści , spĂłjnoÂści, a nawet harmonicznoÂści odczuĂŚ bez wzglĂŞdu na to , jakie sÂą te uczucia . MoÂżemy siĂŞ jedynie domyÂślaĂŚ.

Na wykresie widaĂŚ potĂŞÂżne , pog³êbiajÂące siĂŞ , negatywne odchylenie.  Nie moÂże byĂŚ inaczej , jeÂśli w ludzkich sercach na caÂłym Âświecie dominuje teraz przygnĂŞbienie i ÂżaÂłoba ( ewentualnie wspó³czucie ) ofiarom tragedii i ich rodzin. Z kaÂżdÂą chwilÂą frustracja siĂŞ pog³êbia. W skali innych wynikĂłw zanotowanych na Uniwersytecie w Princeton  wskazanie to zostaÂło oznaczone jako ZIELONE  ( green = opposite and significant , czyli bardzo znaczÂące ).

Dla porĂłwnania tutaj wskazanie urzÂądzeĂą REG z dnia pogrzebu PapieÂża  Jana PawÂła IIgo kiedy to uwaga caÂłego Âświata byÂła skupiona na ceremonii dnia 2 Kwietnia godzina 14:20
(http://noosphere.princeton.edu/images/images2/pope.dies.02.gif)

WyraŸnie widaÌ ,¿e po og³oszeniu zgonu Papie¿a a¿ do 24:00 tego dnia uwaga globalnej spo³ecznoœci by³a szczególnie zgodna. Wszyscy mo¿emy sobie przypomnieÌ jakie wówczas targa³y nami uczucia. Przypomnijmy sobie te œwiece w oknach , morze ludzi i œwiec w pobli¿u Koœcio³ów, na placach. Cisza i skupienie. Nadzieja.
Jeœli skorelowaÌ te uczucia ca³ych narodów i spo³eczeùstw z tamtego czasu z wykresem ( wskazania negatywne ) , a teraz odnieœÌ je do wczorajszych wydarzeù na Haiti to od razu da siê zauwa¿yÌ spójnoœÌ .

Ludzie reaguj¹ . Bez wzglêdu na to, co napisz¹, poka¿¹, lub powiedz¹ media ludzkie uczucia i globalna solidarnoœÌ jest widoczna "go³ym okiem". Jest zarejestrowana przez urz¹dzenia.
Zarejestrowana dlatego, Âże oddziaÂłujemy poprzez  kwantowe POLE ÂŻYCIA

RadosÂław tutaj to wstawiÂł:

http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=479.msg2588#msg2588

To ciekawe, ale pod tym linkiem niczego nie ma, chociaÂż jeszcze rano czytaÂłem tam spory tekst o Szypowie

Pocz¹tkowo chcia³em przenieœÌ post Rados³awa o œwiadomoœci, ale poniewa¿ wklei³ sie na pocz¹tku tego w¹tku, co jest zwi¹zane z dat¹ jego publikacji, to pozwalam sobie w ca³oœci t¹ treœÌ tutaj wkleiÌ jako najnowsz¹ wiadomoœÌ. Wydaje mi siê ona istotna w kontekœcie pola ¿ycia, o którym piszemy.

PoniÂżej post radosÂława
--------------------------------


Jesteœmy ¿ywym uk³adem, ale myœl¹cym, posiadaj¹cym œwiadomoœÌ i uczucia.

Jak to potraktowaĂŚ?

Czy œwiadomoœÌ jest dostrzegalna? Czy mo¿na j¹ zmierzyÌ, zwa¿yÌ, zarejestrowaÌ?

OczywiÂście, Âże nie – przynajmniej dostĂŞpnymi nam metodami i w naszym wymiarze. W innych wymiarach – owszem, byĂŚ moÂże jest to moÂżliwe.

 Prof. David Bohm, sÂłynny angielski fizyk, na podstawie precyzyjnych obliczeĂą potwierdziÂł istnienie we WszechÂświecie 12 wymiarĂłw, w jakich rozgrywa siĂŞ nasza rzeczywistoœÌ. Drzwi do innych, rĂłwnolegÂłych ÂświatĂłw mogÂą otwieraĂŚ – wedÂług niektĂłrych naukowcĂłw – potĂŞÂżne pola magnetyczne tworzÂąc swoiste „szczeliny” w czasie i przestrzeni.

TezĂŞ o istnieniu rĂłwnolegÂłych ÂświatĂłw (teoria wieloÂści ÂświatĂłw we WszechÂświecie) przedstawiÂł rĂłwnieÂż w koĂącu XVI (!) wieku genialny filozof Giordano Bruno (dominikanin zresztÂą), spalony w 1600 r. na stosie za tĂŞ herezjĂŞ.

A juÂż na marginesie naszego zasadniczego tematu: liczba „12” jawi siĂŞ jako liczba w pewnym sensie mistyczna – 12 godzin na zegarze, 12 miesiĂŞcy, 12 znakĂłw Zodiaku, 12 czakramĂłw (centrĂłw energii), 12 ciaÂł niebieskich w naszym UkÂładzie SÂłonecznym (w³¹cznie z planetÂą „X” – Transplutonem, zwanym przez staroÂżytnych SumerĂłw Mardukiem), a z tematĂłw biblijnych (w tym apokaliptycznych) – 12 aposto³ów, 12 tysiĂŞcy opieczĂŞtowanych z 12 plemion Izraela, 12 bram w ÂŚwiĂŞtym MieÂście, a na bramach 12 anio³ów, 12 warstw fundamentĂłw murĂłw miasta o dÂługoÂści 12 tysiĂŞcy stadiĂłw itd. Dodajmy do tego dwanaÂście krĂłlestw dla dwunastu oÂświeconych, dwunastu wÂładcĂłw przemawiajÂących do dwunastu anio³ów – to juÂż z „Ewangelii Judasza”...

Uff! Wracajmy do tematu.

Fizjolog mĂłzgu, noblista sir John C.Ecless przeprowadzaÂł badania nad zjawiskiem tzw. „wĂŞdrujÂącej ÂświadomoÂści”. OpierajÂąc siĂŞ na podstawowym w fizyce prawie zachowania masy i energii doszedÂł do wniosku, Âże bioenergia czÂłowieka nie moÂże znikn¹Ì nawet po Âśmierci. ZagadkÂą jest tylko, czy energia ÂświadomoÂści po Âśmierci ustroju pozostaje caÂłoÂściÂą, czy teÂż zostaje rozbita na drobne czÂąstki?

Energia jest rĂłwnowaÂżna materii (i na odwrĂłt - przynajmniej tak dzis uwaÂżamy na podstawie znanych praw fizyki przyjĂŞtych za sÂłuszne...), wiĂŞc materia podobnie jak energia moÂże pojawiaĂŚ siĂŞ w kaÂżdym wymiarze, choĂŚ niekoniecznie musimy jÂą dostrzegaĂŚ.

WyobraŸ sobie ³opaty œmig³owca. Widzisz je doskonale, kiedy s¹ nieruchome. Po wprowadzeniu w ruch wirowy nie widzimy ich, nie potrafimy wykryÌ zmys³ami ich obecnoœci. Jedynie nasza œwiadomoœÌ oparta na wiedzy i doœwiadczeniu mówi, ¿e one istniej¹ i nie nale¿y zbli¿aÌ siê do nich. Dla cz³owieka nieœwiadomego takie spotkanie z niewidoczn¹ dla niego energi¹ mo¿e skoùczyÌ siê tragicznie.

W tym sensie wiruj¹ce ³opaty wirnika s¹ dla nas w innym wymiarze. S¹ dostêpne dla naszych zmys³ów pod warunkiem, ¿e znajdziemy sposób na przywrócenie ich do naszego dostrzegalnego œwiata. Wystarczy wiêc zatrzymaÌ wirnik.

MoÂżna ĂłwnieÂż wejœÌ w „inny wymiar”. Jak? Po prostu usi¹œÌ na wirujÂące Âłopaty wirnika (technicznie jest to trochĂŞ trudne, prawda?). WzglĂŞdem Âłopat nasze ciaÂło bĂŞdzie nieruchome – wszakÂże poruszamy siĂŞ z jednakowymi prĂŞdkoÂściami. BĂŞdziemy wĂłwczas widzieli kaÂżdy szczegó³ budowy wirnika. Jednak  jednoczeÂśnie stracimy z oczu caÂły Âświat – znajdziemy siĂŞ w innym wymiarze. Zatrzymanie Âłopat wirnika– to powrĂłt do naszego wymiaru. Typowe dla teorii wzglĂŞdnoÂści – jeÂśli chcemy powiedzieĂŚ, Âże poruszamy siĂŞ (lub nie poruszamy siĂŞ), to zawsze naleÂży dodaĂŚ: „A wzglĂŞdem czego?”

I inna jeszcze ilustracja teorii wzglĂŞdnoÂści Einsteina. Trzymasz w rĂŞkach gorÂący garnek przez sekundĂŞ – wydaje Ci siĂŞ, Âże to godzina; trzymasz w ramionach gorÂącÂą kobietĂŞ przez godzinĂŞ – wydaje siĂŞ, Âże upÂłynĂŞÂła sekunda ...

PrzykÂład ÂśmigÂłowca – z pewnoÂściÂą niesÂłychanie uproszczony – jest ilustracjÂą ruchu materii poza granicĂŞ naszego postrzegania i jej powrotu do Âświata ludzkich zmys³ów. Czy w takim razie nasza ÂświadomoœÌ nie moÂże zachowywaĂŚ siĂŞ podobnie?

Okazuje siê, ¿e œwiadomoœÌ to równie¿ forma energii. Energia jest niewidoczna, niewyobra¿alna. Dostrzegalne s¹ jedynie jej skutki. ŒwiadomoœÌ cz³owieka wykazuje dzia³anie - jest w stanie spowodowaÌ ujemne, wzglêdnie dodatnie skutki w tkance ³¹cznej i nerwowej, ba! - w ca³ym ustroju cz³owieka.

ÂŚwiadomoœÌ nie odgrywa li-tylko roli poznawczej, ÂświadomoœÌ jest stwĂłrcza - nie tylko od-twĂłrcza. Warto tu przypomnieĂŚ przedstawianÂą wczeÂśniej  hipotezĂŞ przyczynowoÂści formatywnej Ruperta Sheldrake’a  i  wizjĂŞ Pierre’a Teilharda de Chardin. Jest wiĂŞc tak, Âże:


 MyÂśl jest energiÂą, a my sami zmaterializowanÂą, czyli bardzo gĂŞstÂą postaciÂą energii obdarzonÂą ÂświadomoÂściÂą. ÂŚwiadomoœÌ jest wiĂŞc stanem energetycznym (W. Sedlak), a nie tylko poznawczym,  nosi wiĂŞc cechy materii. Energetyczna strona materii to dynamika i dziaÂłanie, to siÂły oraz ich zaleÂżnoÂści.

To z kolei powoduje, ¿e œwiadomoœÌ bezustannie komunikuje siê. Bowiem œwiadomoœÌ wibruje lub mo¿na j¹ zmusiÌ do wibracji. Kluczem tej komunikacji i wibracji jest spektrum elektromagnetyczne dzia³aj¹ce na bioelektroniczny uk³ad naszego organizmu (bêdziemy do tego jeszcze kilkakrotnie wracaÌ).


PoniewaÂż myÂśl jest energiÂą, wiĂŞc myÂślÂą (a takÂże uÂświadomieniem sobie ÂźrĂłdÂła naszej mocy, tj. obecnoÂści Boga w czÂłowieku – „JAM JEST...” – przecieÂż jeÂśli zostaliÂśmy stworzeni przez Boga, to jesteÂśmy Jego dzieĂŚmi, a wiĂŞc posiadamy boski pierwiastek...) -  moÂżemy zmieniaĂŚ i tworzyĂŚ naszÂą rzeczywistoœÌ, nasz Âświat zgodnie z naszymi potrzebami i intencjami (ale w zgodzie z NajwyÂższym Dobrem wszystkich istot – inaczej negatywne intencje i dziaÂłania obrĂłcÂą siĂŞ wczeÂśniej czy póŸniej przeciw ich twĂłrcom).

Mówi o tym m.in. G.I. Szypow, wed³ug którego materia powstaje z wczeœniejszych planów, pierwotnej idei, pomys³u, intencji, które dok³adnie przetworzone w naszym umyœle, u³o¿one w mentalny projekt zamieniaj¹ siê w projekt rysunkowy, aby póŸniej przeobraziÌ siê w konkretny materialny kszta³t.

W celu realizacji takich marzeĂą czy idei potrzebna jest jednak do tego myÂśl – gorÂąca, peÂłna pozytywnej emocji (o negatywnej nawet nie wspominajmy...), pozbawiona niezdrowego egoizmu, samolubstwa, myÂśl peÂłna niezachwianej wiary. Efektem bĂŞdzie podporzÂądkowanie energii naszej woli, co umoÂżliwi stworzenie tego, co pragniemy. Jedna uwaga jednak – nie moÂże to byĂŚ myÂśl stricte rozumowa, „zimna”, wykalkulowana.

I te wynurzenia autora nie sÂą czystÂą, myÂślowÂą spekulacjÂą – to wnioski z fizyki kwantowej, wg ktĂłrej czÂąstki elementarne, np. fotony zachowujÂą siĂŞ tak, jakby byÂły obdarzone ÂświadomoÂściÂą, potrafiÂą przekazywaĂŚ sobie informacje – nawet na olbrzymie odlegÂłoÂści i sÂą w stanie podporzÂądkowaĂŚ siĂŞ naszej woli.

JuÂż David Bohm wskazywaÂł na to niesamowite, niepojĂŞte wprost zjawisko nazywajÂąc je NIELOKALNOÂŚCIÂĄ.

Oznacza ono po prostu fakt, Âże na taki obiekt kwantowy jak np. elektron wpÂływa nie tylko to, co dzieje siĂŞ w jego bezpoÂśrednim otoczeniu (w tzw. „lokalnoÂści” obiektu). Okazuje siĂŞ, Âże nawet zdarzenia w miejscach poÂłoÂżonych daleko od obiektu („nielokalnoœÌ”) majÂą na jego zachowania zasadniczy wpÂływ.

Dodajmy dodatkowo – o czym wczeÂśniej wszakÂże juÂż mĂłwiliÂśmy, Âże takie wpÂływy nielokalne rozchodzÂą siĂŞ natychmiastowo, nieskoĂączenie szybko (co wykazano rĂłwnieÂż eksperymentalnie). „Pewne «wiadomoÂści» miĂŞdzy obiektami kwantowymi podró¿ujÂą nie tylko szybciej niÂż ÂświatÂło, lecz w istocie natychmiastowo. Einstein nazwaÂł to zjawisko «niesamowitym dziaÂłaniem na odlegÂłoœÌ».” („Encyklopedia fizyki kwantowej”, John Gribbin). NielokalnoœÌ jest integralnÂą cechÂą Âświata kwantĂłw. To, co siĂŞ dzieje w jednej jego czĂŞÂści ma natychmiastowy wpÂływ na caÂły Âświat. Potwierdza to rĂłwnieÂż kwantowa teoria tzw. zmiennych ukrytych.

Fizyk Brian Josephson, noblista („z³¹cze Josephsona”) powiedziaÂł swego czasu, Âże: „WyglÂąda na to, Âże jedna czêœÌ WszechÂświata wie o innej czĂŞÂści.”, zaÂś inny fizyk – Jack Sarfatti z Centrum Fizyki Teoretycznej  TrieÂście (WÂłochy) stwierdziÂł: „JeÂśli informacja jest gdzieÂś w systemie reprezentowana, musi w tym systemie wystĂŞpowaĂŚ wszĂŞdzie!”.

Warto wiĂŞc teraz uzmysÂłowiĂŚ sobie, Âże my, ludzie, jako istoty elektromagnetyczne o Âświetlistych ciaÂłach, naleÂżymy do Âświata kwantĂłw. To sprawia, Âże zarĂłwno na nas jest wywierany natychmiastowy wpÂływ caÂłego szeregu zjawisk, w tym  elektromagnetycznych, jak rĂłwnieÂż i my sami wywieramy kolosalny natychmiastowy wpÂływ na otaczajÂący Âświat. W jaki sposĂłb? Otó¿ poprzez wymianĂŞ informacji – zarĂłwno wysyÂłanej przez nas w przestrzeĂą, jak i odbieranej przez nas z przestrzeni – o czym wczeÂśniej juÂż byÂła mowa.

Wymaga wiĂŞc to szczegĂłlnej odpowiedzialnoÂści z naszej strony za nasze postĂŞpowanie, za kaÂżde wypowiedziane sÂłowo i kaÂżdÂą powziĂŞtÂą myÂśl. RozwaÂż: „Mowa jest srebrem, milczenie – zÂłotem”. NastĂŞpny wiĂŞc wniosek wypÂływajÂący z kwantowego postrzegania Âświata jest prosty:


 W dodatku - jak wspomniaÂłem - mamy wpÂływ na zachowania czÂąstek elementarnych, poniewaÂż mogÂą siĂŞ one zachowywaĂŚ zgodnie z naszÂą wolÂą. Jest to szokujÂące nawet dla naukowcĂłw zajmujÂących siĂŞ fizykÂą kwantowÂą.

PowiedzieliÂśmy wczeÂśniej za Einsteinem, Âże materia jest jakby zamroÂżonym, zestalonym ÂświatÂłem. ÂŚwiatÂło zaÂś jest podstawowym budulcem wszechÂświata. PrzeÂśledÂź teraz pewnÂą logikĂŞ rozumowania.

Wiesz, Âże caÂła materia zbudowana jest z ró¿norodnych pierwiastkĂłw, a te z atomĂłw. WibrujÂące ciÂągle atomy nie sÂą „peÂłne” – sÂą puste w Âśrodku – o czym juÂż mĂłwiliÂśmy. Wokó³ ich jÂąder kr¹¿¹ elektrony dokonujÂąc przeskokĂłw kwantowych (okreÂślenie Erwina SchrĂśdingera).

Kr¹¿¹ce po danej orbicie elektrony posiadaj¹ energiê charakterystyczn¹ dla tej w³aœnie orbity, czyli tzw. stan kwantowy, poziom energetyczny. Ciekawe jest, ¿e te przeskoki miêdzy poziomami dokonuj¹ siê NATYCHMIASTOWO, nie wymagaj¹ czasu (!).

Elektrony dokonujÂąc przeskokĂłw miĂŞdzy stanami energetycznymi emitujÂą lub pochÂłaniajÂą energiĂŞ, czyli wymieniajÂą siĂŞ informacjami – jak wspomnieliÂśmy – natychmiastowo. Wypromieniowana w postaci fali elektromagnetycznej energia ma ÂścisÂłe parametry – m.in. dÂługoœÌ, czĂŞstotliwoœÌ. Od parametrĂłw tych zaleÂży ÂściÂśle charakterystyka promieniowania – np. barwa wypromieniowanego w postaci kwantĂłw ÂświatÂła.

PromieniujÂą wszelkie substancje. W przypadku Âżywych komĂłrek jest to promieniowanie mitogeniczne, zbliÂżone do promieniowania nadfioletowego. Takie promieniowanie kwasĂłw nukleinowyh i biaÂłek badaÂł m.in. prof. Fritz-Albert Popp, czoÂłowy ekspert od biologicznie emitowanych fotonĂłw z MiĂŞdzynarodowego Instytutu Biofizyki w Niemczech.

OgÂłosiÂł on w 1974 r. teoriĂŞ, wg ktĂłrej „…biologiczna materia konfiguruje siĂŞ w Âświetle sÂłonecznym w takim wymiarze, ktĂłry umoÂżliwia wzrastanie zdolnoÂści jego gromadzenia, sÂłu¿¹cego nadrzĂŞdnym celom.” [czyÂżby wyÂższym?! – przyp. autora].

PostrzegaÂł czÂłowieka nie jako zjadacza kalorii, lecz jako Âżywy organizm „pobierajÂący ze Âśrodowiska ÂświatÂło” („Czwarty Wymiar nr 4/2006, „Spirale Âżycia i energii”, Ilona SÂłojewska)  oraz emitujÂący ÂświatÂło.

W dodatku „(...)Popp i jego zespó³ uwaÂżajÂą, Âże ÂświatÂło z czoÂła i rÂąk pulsuje w tych samych podstawowych rytmach, ktĂłre u ludzi chorych ulegajÂą zak³óceniu.” („Nexus” nr 3/2006, „WieÂści z globalnej wioski” – „EmitujÂące ÂświatÂło palce”).

Najnowsze badania potwierdzajÂą twierdzenia prof. Poppa. „Mitsuo Hiramatsu, naukowiec z Centralnego Laboratorium Badawczego przy Hamamatsu Photonics w Japonii, ktĂłry prowadziÂł badania, oÂświadczyÂł przedstawicielom Discovery News, Âże rĂŞce nie sÂą jedynÂą czĂŞÂściÂą ciaÂła, ktĂłra emituje ÂświatÂło, uwalniajÂąc ÂświatÂło, uwalniajÂąc fotony, czyli maciupeĂąkie naergetyzowane porcje ÂświatÂła. – Nie tylko rĂŞce, ale rĂłwnieÂż czoÂło i podeszwy naszych stĂłp emitujÂą ÂświatÂło – oznajmiÂł. – ObecnoœÌ fotonĂłw oznacza, Âże nasze rĂŞce caÂły czas wytwarzajÂą ÂświatÂło”.

Wszelkie niedomagania organizmu majÂą bezsprzecznie wpÂływ na charakterystykĂŞ emisji tego ÂświatÂła, w zwiÂązku z czym pojawiajÂą siĂŞ nowe moÂżliwoÂści diagnozowania pacjentĂłw, jak teÂż nowe metody leczenia (np. stosowanie tzw. „przeszczepĂłw informacyjnych”) oraz potrzeba powrotu do metod zapomnianych (np. leczenia ÂświatÂłem).

Czy fakt istnienia promieniowania Âżywych organizmĂłw oznacza automatycznie, Âże musimy kaÂżdy rodzaj promieniowania dostrzec naszymi zmysÂłami?

OczywiÂście nie, bowiem caÂły typowy ukÂład optyczny czÂłowieka, tj. wzrok, funkcjonuje jedynie w zakresie pasma widzialnego, tj. ÂświatÂła biaÂłego skÂładajÂącego siĂŞ z tĂŞczowych barw (po rozszczepieniu ÂświatÂła biaÂłego w pryzmacie  – czyli dyspersji).

KaÂżdy z pierwiastkĂłw danej substancji promieniuje inaczej, ma innÂą charakterystykĂŞ, ma wÂłasny zestaw linii widmowych. Na tej podstawie Âłatwo zidentyfikowaĂŚ skÂład substancji tworzÂących np. gwiazdy odlegÂłe od Ziemi o niewyobraÂżalne dla nas odlegÂłoÂści. Wykorzystuje siĂŞ to zjawisko w tzw. widmowej analizie spektroskopowej (badanie widma promieniowania elektromagnetycznego, a zwÂłaszcza linii widmowych).

Innych rodzajĂłw promieniowania, np. nadfioletowego lub podczerwonego oko ludzkie nie jest w stanie dostrzec. Co nie oznacza, Âże promieniowania tego nie odbieramy.

Wypromieniowywane w postaci niewyobraÂżalnie maÂłych porcji – kwantĂłw – ÂświatÂło (energia) jest wiĂŞc ÂściÂśle zwiÂązane z elektronami i atomami. I wÂłaÂśnie dlatego ÂświatÂło stanowi podstawowy budulec WszechÂświata. Podobnie jak ziarenka piasku sÂą podstawowym budulcem potĂŞÂżnego budynku, a nie tworzÂące go cegÂły czy betonowe pÂłyty.

Piasek w stanie luÂźnym przesypuje siĂŞ miĂŞdzy palcami. JeÂśli jednak dodasz do tego spoiwo lub odpowiednio silnie go ÂściÂśniesz zamieni siĂŞ w staÂły ksztaÂłt zgodnie z Âżyczeniami budujÂącego.

Podobnie woda. Nie widzisz cz¹steczek pary wodnej. Jednak zdajesz sobie sprawê, ¿e one istniej¹. Wystarczy stworzyÌ odpowiednie warunki (odbieraj¹c energiê) i cz¹steczki pary zaczn¹ zbli¿aÌ siê do siebie. Kiedy bêdzie ich ju¿ wystarczaj¹co du¿o utworz¹ kroplê. Wiele kropel utworzy ka³u¿ê, wiele ka³u¿ utworzy zaœ jezioro, rzekê czy ocean.

Kiedy posuniesz siê z procesami fizycznymi jeszcze dalej, to mo¿esz spowodowaÌ, ¿e woda jeziora zamarznie. Jeœli wla³byœ wodê do odpowiedniej formy i zamrozi³, to zamarz³aby tworz¹c ¿¹dany przez Ciebie kszta³t.

Nie zmienia to wszystko jednak pewnego podstawowego faktu - ksztaÂłt ten tworzÂą niezliczone iloÂści pojedynczych czÂąsteczek wody, ktĂłre zmusiÂłeÂś do tego, aby zbliÂżyÂły siĂŞ do siebie, aby nie pozostawaÂły w dotychczasowym rozproszeniu. Ty zagĂŞÂściÂłeÂś te krople tak bardzo, Âże stworzyÂły widocznÂą, zestalonÂą (ale jednak ciÂągle dziurawÂą!) materiĂŞ.

Przypominasz sobie zabawĂŞ w ÂśnieÂżki? Zbierasz ÂśnieÂżny puch, ugniatasz go zbliÂżajÂąc do siebie pÂłatki Âśniegu tak bardzo, aÂż utworzy siĂŞ twarda, ÂśnieÂżna kula. Pojedyncze kule toczysz po lepiÂącym siĂŞ Âśniegu zwiĂŞkszajÂąc ich masĂŞ, rozmiary i budujesz ÂśnieÂżny dom.

I znĂłw – nie zmienia to faktu, Âże podstawowÂą czÂąstkÂą budulcowÂą tego ÂśnieÂżnego paÂłacu jest pojedynczy pÂłatek Âśniegu, a w zasadzie czÂąsteczka H2O – czÂąsteczka wody, a w zasadzie dwa atomy wodoru i atom tlenu, a w zasadzie tworzÂące atomy jÂądra atomowe i kr¹¿¹ce po orbitach wokó³ nich elektrony po³¹czone elektromagnetycznym i grawitacyjnym spoiwem.

Co to wszystko ma wspólnego ze œwiat³em? A otó¿ ma.

Podobnie jak zagêszcza³eœ cz¹steczki i krople wody, podobnie jak lepi³eœ p³atki œniegu, tak mo¿esz zagêœciÌ fotony œwiat³a (jakie to proste...), te mikroskopijne cz¹steczki. Wczeœniej rozproszone mog¹ teraz utworzyÌ gaz fotonowy, póŸniej chmurê fotonow¹, nastêpnie fotonowe jezioro, by dalej przybraÌ zestalony kszta³t.

Pojmujesz juÂż teraz zupeÂłnie Âłatwo, jaki jest sens stwierdzenia, Âże „materia jest uwiĂŞzionym (zamroÂżonym) ÂświatÂłem”.

UÂświadomienie tego ma g³êbszy sens. Okazuje siĂŞ w takim razie,  Âże kaÂżdy z nas ma pod rĂŞkÂą niewyobraÂżalne iloÂści podstawowego surowca, z ktĂłrego zbudowany jest caÂły WszechÂświat, wszelkie substancje tworzÂące niezliczone przedmioty, nasz codzienny pokarm i nasze ciaÂła.

Czy rozumiesz juÂż, Âże si³¹ swojej woli mĂłgÂłbyÂś w kaÂżdym momencie siĂŞgaĂŚ do  tego niewyobraÂżalnie wielkiego i zaopatrzonego w niezmierzone iloÂści zapasĂłw specjalnie  przygotowanego dla Ciebie spichrza?

 Czy pojmujesz juÂż, Âże rĂłwnieÂż si³¹ Twojej woli mĂłgÂłbyÂś uksztaÂłtowaĂŚ dane Ci pierwotne tworzywo w wyrĂłb, jaki jest Ci niezbĂŞdny do Âżycia lub jakiego pragniesz?

Ciekawe tylko, Âże ponad 2000 lat temu pojawiÂł siĂŞ na Ziemi czÂłowiek, o ktĂłrym zwykle sÂądzimy, Âże absolutnie nie mĂłgÂł mieĂŚ pojĂŞcia o fizyce kwantowej, a czyniÂł cuda, materializowaÂł pragnienia i twierdziÂł, Âże my jeszcze wiĂŞksze cuda bĂŞdziemy czynili...

Tyle tylko, ¿e Ten Cz³owiek odkry³, ¿e jest dzieckiem Boga Doskona³ego, które posiada w takim razie wszelkie atrybuty Boga pochodz¹ce bezpoœrednio z Boskiego ród³a i pozwalaj¹ce stawaÌ siê stwórc¹. Niezbêdny by³ jednak do tego bezpoœredni kontakt z Najwy¿szym Stwórc¹, rezonans z Bosk¹ Energi¹, jednoœÌ z Bogiem.

Z kolei warunkiem podstawowym nawi¹zania bezpoœredniego kontaktu ze ród³em Mocy i korzystania z Jego zasobów mia³a byÌ niezachwiana wiara w Dzieciêctwo (Synostwo) Bo¿e (czyli dziedziczenie mo¿liwoœci stwórczych Boga), absolutna czystoœÌ intencji i krystalicznie czysta œwiadomoœÌ przepe³niona i promieniuj¹ca Uniwersaln¹ Mi³oœci¹.

I swoim odkryciem czÂłowiek ten – Jezus z Nazaretu – dzieliÂł siĂŞ z innymi pragnÂąc, aby – podobnie jak On – i inni mieli moÂżliwoœÌ zbliÂżenia siĂŞ, powrotu do Boga, stania siĂŞ JedniÂą ze StwĂłrcÂą. W dodatku wiedziaÂł doskonale, Âże wiĂŞkszoœÌ Go nie zrozumie, wielu przeinaczy jego myÂśl i dziaÂłanie,  a bĂŞdÂą rĂłwnieÂż tacy, dla ktĂłrych stanie siĂŞ kamieniem obrazy. WiedziaÂł jednak rĂłwnieÂż, Âże raz posiane ziarno skieÂłkuje i da odpowiedni plon we wÂłaÂściwym czasie.

MiaÂł takÂże ÂświadomoœÌ, Âże skoĂączy siĂŞ to wszystko OstatecznÂą PrĂłbÂą moÂżliwoÂści i mocy (dodajmy – zwyciĂŞskÂą prĂłbÂą), jakie posiadaÂł bĂŞdÂąc w jednoÂści z Bogiem.

PosiadaÂł wiĂŞc ÂświadomoœÌ mocy, ktĂłra umoÂżliwi Mu odbudowanie ciaÂła w kaÂżdej chwili - nawet wtedy, kiedy ulegÂłoby zupeÂłnemu rozkÂładowi. PrzecieÂż  odpowiedni surowiec miaÂł do swojej dyspozycji we WszechÂświecie w niewyczerpalnych wprost iloÂściach. PrĂłba ta miaÂła udowodniĂŚ wszystkim, Âże moÂżliwe jest „odbudowanie zburzonej ÂświÂątyni”, w dodatku w ciÂągu trzech dni (choĂŚ mĂłgÂł zrobiĂŚ to szybciej) – co teÂż nie byÂło przypadkowe...

Czy i ten dowĂłd mocy woli staÂł siĂŞ dowodem wystarczajÂąco przekonujÂącym dla wiĂŞkszoÂści z nas?

I na koniec sÂłowa: „Przebacz im, Panie, bo nie wiedzÂą, co czyniÂą...”. Nic nowego pod sÂłoĂącem -  ignorancja, nieÂświadomoœÌ powodujÂą zwykle straszne skutki.

Tymczasem jaka jest nasza œwiadomoœÌ dzisiaj?

Przypuszcza siĂŞ, Âże masa ÂświadomoÂści stanowiÂąca sumĂŞ ÂświadomoÂści wszystkich istot, ich myÂśli, uczynkĂłw  wchodzi w rezonans z wiedzÂą kosmicznÂą albo jej fragmentami (rezonans morficzny) i stamtÂąd odbiera informacje (wrĂłcimy do tego tematu przy tzw. Gaiamind Project).

Ta zbiorowa ÂświadomoœÌ tworzy swoiste „pole pamiĂŞciowe” (pole morfogenetyczne wg R. Sheldrake’a) otaczajÂące kulĂŞ ziemskÂą, w ktĂłrym przechowywane jest w postaci impulsĂłw myÂślowych wszystko to, co ludzkoœÌ (i nie tylko ludzkoœÌ) kiedykolwiek czuÂła, myÂślaÂła, czyniÂła. Trudno wiĂŞc mĂłwiĂŚ jedynie o polu grawitacyjnym czy magnetycznym naszej planety.

 Gustaw Fechner, niemiecki fizyk, ma pewnie racjĂŞ twierdzÂąc, Âże musi istnieĂŚ coÂś, co jest ÂświadomoÂściÂą planety: „Tak jak mĂłzg czÂłowieka skÂłada siĂŞ z milionĂłw komĂłrek, tak ÂświadomoœÌ planety skÂłada siĂŞ ze ÂświadomoÂści zamieszkujÂących jÂą organizmĂłw.” Wszystkie wiĂŞc stworzenia majÂą wkÂład w intelekt naszej planety i jej biosfery, a ten z kolei jest czĂŞÂściÂą mÂądroÂści caÂłego Kosmosu.


KaÂżdy z nas wysyÂła wibracje - i Ty, i ja i caÂła reszta naszych siĂłstr i braci – rĂłwnieÂż „braci mniejszych”. Wibracje te ciÂągle zmieniajÂą swoje parametry zgodnie ze zmianami, jakie zachodzÂą w naszych nastrojach, uczuciach, myÂślach, sÂłowach, dziaÂłaniach w koĂącu. Przypomnijmy wniosek z kwantowej teorii zmiennych ukrytych – kaÂżda zmiana w jednym punkcie WszechÂświata natychmiast wpÂływa na zdarzenia w kaÂżdym innym jego punkcie.

Czy moÂżna w takim razie wyobraziĂŚ sobie bardziej skomplikowanÂą strukturĂŞ przestrzennÂą tych fal i wibracji? Po³¹czone ze sobÂą tworzÂą  pole energetyczne – obszar, wewnÂątrz ktĂłrego Âżyjemy i ktĂłry zawiera wielki zasĂłb informacji. Moc tego pola oddziaÂłuje na wszystko, co dzieje siĂŞ na Ziemi.

A przestrzeĂą kosmiczna? PrzecieÂż caÂła ona jawi siĂŞ jako potĂŞÂżna biblioteka zawierajÂąca ca³¹ wiedzĂŞ WszechÂświata – o czym wczeÂśniej juÂż mĂłwiliÂśmy. Trzeba tylko umieĂŚ z niej skorzystaĂŚ. Przypomina to nieco internet – elektronicznÂą bibliotekĂŞ. JeÂśli ktoÂś wie, jak siĂŞ nim posÂłuÂżyĂŚ – otwiera bank informacji (powiemy o tym jeszcze w dalszej czĂŞÂści).

JuÂż Albert Einstein zauwaÂżyÂł: „JesteÂśmy w sytuacji maÂłego dziecka wchodzÂącego do olbrzymiej biblioteki wypeÂłnionej ksi¹¿kami w wielu jĂŞzykach. Dziecko wie, ze ktoÂś musiaÂł napisaĂŚ te ksi¹¿ki. Ale nie wie jak.” Dodajmy: najczĂŞÂściej nie wie rĂłwnieÂż, jak z tej wiedzy skorzystaĂŚ.

DostĂŞp do takiego „pola pamiĂŞciowego”, do banku informacji WszechÂświata umoÂżliwiajÂą kaÂżdemu komĂłrki nerwowe stanowiÂące swoiste anteny nadawczo-odbiorcze reagujÂące na zmiany pola elektromagnetycznego. Rzecz jasna, nie u kaÂżdego anteny te pracujÂą idealnie.

Podstawowym warunkiem ich nienagannej pracy jest osobista wra¿liwoœÌ, a ta uzale¿niona jest z kolei od poziomu œwiadomoœci, poziomu rozwoju duchowego. I jest to ca³kiem zrozumia³e, zw³aszcza w kontekœcie tego, jak ludzkoœÌ wykorzystuje swoje mózgi. Mo¿e i dobrze jest, ¿e ogromny obszar naszego mózgu jest uœpiony. W przeciwnym wypadku wykorzystalibyœmy pewnie ca³¹ dan¹ nam inteligencjê, by siebie zniszczyÌ.

ByĂŚ moÂże caÂła wiedza Kosmosu jest umieszczona bliÂżej, niÂż nam siĂŞ wydaje – wÂłaÂśnie w komĂłrkach naszego ciaÂła, a przede wszystkim w naszych mĂłzgach. Bo dlaczego ta wspomniana olbrzymia czêœÌ jego pojemnoÂści nie jest przez nas wykorzystywana?

A dlaczego spotykamy nieraz przypadki niesamowitej wprost genialnoÂści wÂśrĂłd ludzi – Âżeby wspomnieĂŚ tu chociaÂżby Leonarda da Vinci, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Alberta Einsteina? Dlaczego np. dzieÂła Mozarta specyficznie harmonizujÂą z czĂŞstotliwoÂściÂą pracy ludzkich umys³ów i wspaniale oddziaÂłujÂą na Âżywe struktury?

Fragmentem caÂłej wiedzy kosmicznej jesteÂśmy rĂłwnieÂż my – pojedynczy ludzie. JesteÂśmy jak miliardy komputerĂłw po³¹czonych w sieĂŚ z ogromnym serwerem – WszechÂświatem. MoÂżemy dokonywaĂŚ po³¹czeĂą miĂŞdzy sobÂą i komunikowaĂŚ siĂŞ, ale zwykle robimy to tylko z najbliÂższymi nam osobami – rodzinÂą, przyjació³mi, znajomymi.

 DowodzÂą tego doÂświadczenia prowadzone m.in. w Instytucie Pasteura wykazujÂące, Âże istniejÂą bardzo silne, ÂścisÂłe, niewidzialne zwiÂązki miĂŞdzy czÂłonkami jednej rodziny. I nikt nie potrafi wytÂłumaczyĂŚ logicznie, dlaczego tak jest. MoÂżliwe, Âże chodzi o pewien rodzaj specyficznego rezonansu.

UdowodniÂły to badania angielskiego fizyka I.M. Kogana nad wÂłaÂściwoÂściami elektromagnetycznymi ludzkiego mĂłzgu.

Kogan stwierdziÂł, Âże bardzo czĂŞsto podczas rozmowy dwojga osĂłb ich mĂłzgi wchodzÂą ze sobÂą w pewien rezonans zwany rezonansem morficznym. I wtedy moÂżliwa jest – chociaÂżby czĂŞÂściowa – komunikacja „bez s³ów”. Czy nigdy tego nie doÂświadczyÂłeÂś?

Angielski badacz odkryÂł przy okazji, Âże fale elektromagnetyczne, ktĂłre przez caÂły czas przepÂływajÂą przez caÂły ukÂład nerwowy czÂłowieka, bardzo Âłatwo dostrajajÂą siĂŞ do niskich czĂŞstotliwoÂści w zakresie 4-15Hz majÂących ogromny wpÂływ na ludzki mĂłzg (bĂŞdzie jeszcze o tym mowa).

Ju¿ Nikola Tesla, genialny chorwacki naukowiec i wynalazca by³ twórc¹ pomys³u wykorzystania fal elektromagnetycznych o niskich czêstotliwoœciach, by wp³ywaÌ na ludzki mózg i nasz¹ œwiadomoœÌ.

Na podstawie jego teorii prowadzili eksperymenty Rosjanie i Amerykanie w koĂącu lat 70-tych XX wieku i dalej je kontynuujÂą. Celem tych eksperymentĂłw byÂło i jest sprawdzenie, czy za pomocÂą sztucznie nadawanych sygna³ów nie da siĂŞ w ludzkich umysÂłach utworzyĂŚ swego rodzaju „tuneli”, przez ktĂłre odpowiednio wyszkoleni manipulatorzy mogliby wprowadzaĂŚ wÂłasne myÂśli i sterowaĂŚ ÂświadomoÂściÂą i emocjami innych ludzi poprzez zdalne pobudzanie centralnego ukÂładu nerwowego. Jest to juÂż dzisiaj moÂżliwe dziĂŞki wykorzystaniu m.in. wspó³czesnej teorii rozpraszania fal elektromagnetycznych. OczywiÂście, nad stronÂą etycznÂą caÂłego tego zagadnienia trudno jest dyskutowaĂŚ.

JeÂżeli mamy jednak „przeprogramowaĂŚ” naszÂą ÂświadomoœÌ (a nasz mĂłzg jest do tego zdolny), to moÂże raczej „przeprogramowaĂŚ” siĂŞ na miÂłoœÌ, radoœÌ, dobro, wspó³czucie (ale nie litoœÌ!) – czyli na najlepsze z pozytywnych uczuĂŚ?


 WyrzuĂŚmy w koĂącu z siebie nasze lĂŞki, poczucie winy, strach, poniewaÂż wibracje takich stanĂłw sÂą wybitnie negatywne, a przecieÂż takie uczucia „wbija” siĂŞ nam do gÂłowy bez przerwy.

PosÂłuchaj tylko naszych rzÂądzÂących, zwróÌ uwagĂŞ na wiadomoÂści serwowane w mediach. PrzecieÂż ciÂągle nas siĂŞ straszy. A to trzĂŞsieniami Ziemi, a to ptasiÂą grypÂą, a to zagroÂżeniami wynikajÂącymi ze zmian klimatycznych, a to chorobÂą „wÂściekÂłych krĂłw”, a to terroryzmem. Media ciÂągle powielajÂą kody strachu, a my przyjmujemy je, przetwarzamy i wysyÂłamy dalej w przestrzeĂą w postaci fal elektromagnetycznych – sygna³ów, ktĂłre po odbiciu od jonosfery powracajÂą do naszych mĂłzgĂłw.

JesteÂśmy  w ten sposĂłb bombardowani mikrofalowymi impulsami powodujÂącymi zaburzenia w tkankach (m.in. zaburzenia cieplne), co skutkuje powstawaniem wewnĂŞtrznego, sÂłyszalnego dla konkretnego odbiorcy pola akustycznego tworzÂącego i przekazujÂącego negatywne emocje i negatywne myÂśloksztaÂłty (patrz:„Nexus” nr 4/2006, „Kontrola umys³ów – nowy wspaniaÂły Âświat”, dr Nick Begich, tÂłum. Jerzy Florczykowski). I maÂło kto  zastanawia siĂŞ nad dalekosiĂŞÂżnymi (a moÂże coraz bardziej bliskosiĂŞÂżnymi?) skutkami takich dziaÂłaĂą.

Dlaczego tak siĂŞ dzieje? Dlaczego prezentowane sÂą przede wszystkim wiadomoÂści katastroficzne? To proste: zÂła wiadomoœÌ to najlepsza wiadomoœÌ, najlepszy „news” przyciÂągajÂący najwiĂŞkszÂą widowniĂŞ przed ekrany TV, najwiĂŞksze grono sÂłuchaczy przed radioodbiorniki i najwiĂŞcej czytelnikĂłw sensacji przedstawianych w tabloidach.

Takie dziaÂłania majÂą konkretnÂą motywacjĂŞ. Chodzi w niej o to, abyÂśmy byli jedynie bezrefleksyjnymi konsumentami i bezwolnymi najemnikami wykonujÂącymi polecenia w procesach produkcji, aby lepiej nas kontrolowaĂŚ, abyÂśmy stali siĂŞ bezwolnymi narzĂŞdziami w rĂŞkach ró¿nych „wÂładcĂłw i zbawcĂłw” Âświata, abyÂśmy dali im wiĂŞcej wÂładzy, aby - w koĂącu -  wiĂŞcej na naszym strachu zarobiĂŚ.

Dziêki temu koncerny farmaceutyczne zarobi¹ wiêcej, i koncerny zbrojeniowe zarobi¹ wiêcej, i producenci wszelkiego rodzaju zabezpieczeù zarobi¹ wiêcej i eksperci od..., od..., od... równie¿ zarobi¹ wiêcej. Skoùczy siê to pewnie próbami przeforsowania pomys³u wszczepiania w ka¿dego z nas elektronicznych chipów, dziêki którym mo¿na bêdzie sprawowaÌ nad nami nieograniczon¹ kontrolê uzasadniaj¹c j¹ ró¿norodnymi zagro¿eniami.

A moÂże istniejÂą formy Âżycia funkcjonujÂące dziĂŞki negatywnym emocjom przez nas wytwarzanym i ktĂłre to formy celowo sterujÂą nami w taki sposĂłb, abyÂśmy negatywne emocje jako „poÂżywienie” dla nich produkowali? MoÂże sami te byty powoÂłaliÂśmy do Âżycia? WiĂŞc moÂże tym bardziej powinniÂśmy byĂŚ twĂłrcami pozytywnych wartoÂści i emocji?

Wybacz te dygresje. Powracamy juÂż do wÂłaÂściwego tematu.

Mówiliœmy, ¿e œwiadomoœÌ jest stanem energetycznym. W uk³adzie elektronicznym, jaki stanowi cz³owiek, dzia³aniu temu najbardziej odpowiada pole elektromagnetyczne.

CzÂłowiek posiada wiĂŞc wÂłasne biopole energetyczne…

 

Fragment ksiÂązki z cyklu "Barwy Twojego Zdrowia" - "Biomagnetyzm: cudowna moc w zyciu - Jak wykorzystaĂŚ lecznicze wÂłaÂściwoÂści pĂłl magnetyczncyh?"

Autor: Janusz DÂąbrowski http://www.eioba.pl/a78078/swiadomosc_niezwykla_postac_energii

W te same obszary badaĂą wchodzÂą naukowcy z Uniwerystetu w Princeton, Sturart Hameroff oraz inni
( www.quantumconsciousness.org  oraz http://noosphere.princeton.edu  ) . Podobnie Dan Witner wchodzi w zagadnienia kwantowego pola ÂświadomoÂści ot choĂŚby tutaj http://goldenmean.info/avatar 
Podaje on wrĂŞcz receptĂŞ na wejÂście w to pole.
Wczoraj z Leszkiem rozkminaliÂśmy to,  co DW  raczyÂł zawrzeĂŚ jednym zdaniem  :

Perfect branching is the core of the science of the FIELD of MIND. In other words- the larger the roselike field of your biologic plasma- the bigger your consciousness."

O ile czegoÂś nie pokrĂŞciÂłem , to nasze tÂłumaczenie brzmiaÂło  : Idealne rozga³êzienie jest sednem nauki POLA UMYSÂŁU . Innymi sÂłowy  im bardziej "samopodobne" pole Twojej aury ( choĂŚ samo pojĂŞcie "biologic plasma " moÂże mieĂŚ znacznie g³êbsze , bardziej dosÂłowne znaczenie jako biologiczna plazma - czwarty stan skupienia wystĂŞpujÂący rĂłwnieÂż u Szypowa ) , tym wiĂŞksza jest Twoja ÂświadomoœÌ .

Nad tym jednym fragmentem spĂŞdziliÂśmy z Leszkiem dobrÂą godzinĂŞ. Chodzi o to , aby dobrze zrozumieĂŚ co DW  chciaÂłby przekazaĂŚ. Nie obejdzie siĂŞ chyba bez przypisĂłw i obszerniejszych wyjaÂśnieĂą .
No bo czym jest wg Dana POLE UMYSÂŁU , czym jest "bilogical plasma "  ( czy to aura ? ) , czy "roselike" to rzeczywiÂście termin odnoszÂący sie do samopodobieĂąstwa ? No i czy zwrotem " science of  The Field of Mind "  DW odnosi siĂŞ do nauki, czy raczej do wiedzy ogĂłlnej, jeszcze nie zbadanej, lecz postulowanej ?

Niemniej jednak , na bardziej ogĂłlnym poziomie naszych rozwaÂżaĂą wszystko, co tu pieczoÂłowicie zbieramy na temat pola Âżycia prowadzi do wnĂŞtrza czÂłowieka. Nie wydaje siĂŞ moÂżliwe, aby jakieÂś maszyny mogÂły w tym polu bezkarnie buszowaĂŚ powodujÂąc dalsze uzaleÂżnienie siĂŞ od posiadaczy regulujÂących dostĂŞp, tych , ktĂłrzy dzisiaj majÂą zakusy na kontrolĂŞ Internetu.

DostĂŞp do pola ÂświadomoÂści jest czymÂś naturalnym dla kaÂżdej Âżywej istoty.
My, ludzie powinniÂśmy siĂŞ nauczyĂŚ samoÂświadomie  z niego na powrĂłt korzystaĂŚ. KaÂżdy bowiem od urodzenia jest terminalem i jednoczeÂśnie punktem dostĂŞpu .

 Efekt widma  DNA : bezpoÂśredni pomiar Pola  w podstrukturze pró¿ni

dr WÂłodzimierz Poponin

WPROWADZENIE
  NiniejszÂą pracÂą zamierzam  opisaĂŚ pewne obserwacje i interpretacje niedawno odkrytych anomalii zjawisk i, ktĂłre nazywamy DNA Phantom Effect In Vitro lub widmem DNA w skrĂłcie . Wierzymy, Âże to odkrycie ma ogromne znaczenie dla wyjaÂśnienia i g³êbszego rozumienia  mechanizmĂłw le¿¹cych u podstaw zjawisk subtelnych energii, w tym wiele z zaobserwowanych zjawisk alternatywnego leczenia . Te dane rĂłwnieÂż wspierajÂą koncepcjĂŞ inteligencji serca oraz model opracowany przez Doc Lew Childre

To nowe zjawisko jakim jest efekt widma DNA  po raz pierwszy zaobserwowano w Moskwie w Rosyjskiej Akademii Nauk jako zaskakujÂący efekt  podczas eksperymentĂłw pomiaru drgaĂą rodzajĂłw DNA w roztworze przy uÂżyciu skomplikowanej i drogiej " metod y MALVERN"  -  laserwoego pomiaru spektrum korelacji fotonĂłw   (LPCS ) . Efekty te byÂły analizowane i interpretowane przez Gariaeva i Poponina.

Now¹ funkcj¹, która sprawia, ¿e odkrycie to wyraŸnie ró¿ni siê od wielu innych wczeœniej podejmowane próby pomiaru i identyfikacji subtelnych pól energii jest to, ¿e w polu wystêpowania fantomu DNA fantom ten ma zdolnoœÌ do ³¹czenia z konwencjonalnymi pola mi elektromagnetycznego promieniowania laserowego i w konsekwencji mo¿na wiarygodnie wykryÌ te zjawiska oraz zidentyfikowaÌ za pomoc¹ standardowych technik optycznych.

Ponadto, wydaje siĂŞ bardzo prawdopodobne, Âże DNA phantom efekt jest przykÂładem subtelnej  manifestacji energii, w ktĂłrych bezpoÂśredni wpÂływ czÂłowieka nie  wystĂŞpuje . Te dane doÂświadczalne dostarczajÂą nam nie tylko danych iloÂściowych  dotyczÂących staÂłej sprzĂŞÂżenia pomiĂŞdzy polem wystĂŞpowania fantomu DNA ,a  polem elektromagnetycznego ÂświatÂła laserowego, ale takÂże jakoÂściowych i iloÂściowych informacji na temat nieliniowej dynamiki  pola wystĂŞpowania fantomĂłw DNA. ZauwaÂż, Âże oba typy danych majÂą kluczowe znaczenie dla rozwoju nowej jednolitej teorii nieliniowego pola kwantowego, ktĂłra musi zawieraĂŚ  fizycznÂą teoriĂŞ  ÂświadomoÂści i powinna opieraĂŚ siĂŞ na dokÂładnych iloÂściowych danych

WYNIKI
  Dane prowadzÂące do odkrycia fantomu  DNA oraz  opis eksperymentalnego zestawu  bĂŞdÂą tu pomocne. PoniÂżej  schemat blokowy spektrometru korelacji fotonĂłw laserowych uÂżywanych w eksperymentach (rys 1 ).

(http://picasaweb.google.pl/lh/photo/az3rH1Uj2oEzuajlJiaciA?feat=embedwebsite)


W kaÂżdym zestawie eksperymentu jest wykonwyanyh kolka podwĂłjnych pmiarĂłw kontrolnych doÂświadczeĂą z prĂłbkami DNA. Pomiary te sÂą wykonywane zanim  DNA zostaje umieszczone w komorze rozproszeĂą. Kiedy komora rozpraszania  LPCS jest wollna od fizycznej  prĂłbki z DNA, jak i nie istniejÂą w niej Âżadne pola fantomĂłw DNA wtedy  funkcja autokorelacji rozproszonego ÂświatÂła wyglÂąda jak  pokazano na rys. 2a.

(http://picasaweb.google.pl/lh/photo/IHgp--jqWzQ1Grs1AGk7yg?feat=embedwebsite)

Rys. 2a: Kropki przedstawiajÂą typowe tÂło lub kontrolkĂŞ ( faÂłszywkĂŞ ), gdy nie ma  Âżadnych fizycznych DNA lub obecnoÂści widma DNA  w komorze rozproszeĂą

Ten typowy wykres kontroli stanowi jedynie chaotycznym znieksztaÂłceniem tÂła fotopowielacza. NaleÂży pamiĂŞtaĂŚ, Âże intensywnoœÌ  szumu tÂła jest bardzo maÂła a zatem rozkÂład  liczby wskazaĂą na kanaÂł jest przypadkowa . Wykres 2b pokazuje typowe funkcje autokorelacji  w czasie, gdy fizyczne prĂłbki DNA znajduje siĂŞ w komorze rozpraszania i zazwyczaj ma ksztaÂłty oscylacyjne oraz powoli rozkÂładajÂące siĂŞ wg funkcji wykÂładniczej.

(http://picasaweb.google.pl/lh/photo/evQ-tfLCF8_ksNO8NZAI1A?feat=embedwebsite)

Rys. 2b: Typowy wykres, gdy  DNA jest fizycznie umieszczone w komorze

 Kiedy DNA zostaje  usuniĂŞte  z komory rozproszeĂą, domniemywa siĂŞ , Âże funkcja autokorelacji bĂŞdÂą takie same jak przed umieszczeniem DNA  w komorze rozproszeĂą. ZaskakujÂąco  i niezgodnie z intuicyjnym przewidywaniem okazuje siĂŞ, Âże funkcja autokorelacji mierzona   zaraz po usuniĂŞciu DNA z komory rozproszeĂą wyglÂąda na wyraÂźnie ró¿ny od otrzymanej  ZANIM  DNA zostaÂło umieszczone w komorze. Dwa przykÂłady funkcji autokorelacji mierzone zaraz po usuniĂŞciu fizycznego DNA sÂą pokazane na rysunkach 2c i 2 d.

(http://picasaweb.google.pl/lh/photo/rMUOZpJuUlUQOADQwz71Sw?feat=embedwebsite)

(http://picasaweb.google.pl/lh/photo/hqeeMXex-UVIJJ6uq8fHeA?feat=embedwebsite)
Figi 2c i 2d: PrzykÂładowe widmo efektu DNA . ZauwaÂż, Âże DNA zostaÂło fizycznie usuniĂŞte wraz z kuwetÂą zawierajÂącÂą je wczeÂśniej w komorze rozproszeĂą.

Po powielaniu tego eksperymentu wiele razy i dokÂładnym sprawdzaniu urzÂądzenia w kaÂżdy moÂżliwy sposĂłb, musieliÂśmy przyj¹Ì hipotezĂŞ roboczÂą, Âże niektĂłre nowe struktury pola  pochodzÂą z fizycznej pró¿ni. NazywaliÂśmy to widmem DNA w celu podkreÂślenia, Âże jego pochodzenie jest zwiÂązane z fizycznym DNA. Nie zaobserwowano tego efektu pracujÂąc w takiej komorze z innymi substancjami. Po odkryciu tego efektu rozpoczĂŞliÂśmy bardziej rygorystyczne i nieprzerwane badania tego zjawiska. OdkryliÂśmy, Âże tak dÂługo, jak przestrzeĂą rozpraszania w komorze nie jest zak³ócana, tak dÂługo jesteÂśmy w stanie zmierzyĂŚ  ten efekt .

W wielu przypadkach obserwacje utrzymuj¹ siê przez miesi¹c. Wa¿ne jest, aby podkreœliÌ, ¿e s¹ dwa warunki niezbêdne do postrzegania fantomu DNA. Pierwszym z nich jest obecnoœÌ cz¹steczki DNA, a drug¹ jest wystawienie DNA na dzia³anie s³abego, spójnego promieniowania laserowego. Ten ostatni warunek dotyczy pracy z dwoma ró¿nymi czêstotliwoœciami promieniowania laserowego.

ByĂŚ moÂże najwaÂżniejszymi ustaleniami wynikajÂącymi  z tych doÂświadczeĂą jest to, Âże stwarzajÂą okazjÂą do studiowania podstruktury pró¿ni na ÂściÂśle naukowych i iloÂściowych. podstawach Jest to moÂżliwe ze wzglĂŞdu na to, Âże widmo pola wykazuje wewnĂŞtrznÂą zdolnoœÌ do wspó³pracy z konwencjonalnymi  polami elektromagnetycznymi.

WartoœÌ staÂłej sprzĂŞÂżenia miĂŞdzy widmem pola DNA ,a  pola elektromagnetycznego promieniowania laserowego moÂże byĂŚ okreÂślona intensywnoÂściÂą ÂświatÂła rozproszonego. Pierwszy wstĂŞpny zestaw eksperymentĂłw przeprowadzonych w Moskwie i Stanford pozwoliÂły nam na wiarygodne wykrywanie efektĂłw widmowych, jednakÂże jest potrzeba wykonania wiĂŞkszej iloÂści pomiarĂłw rozpraszania ÂświatÂła z  pola widmowego DNA   aby  bardziej precyzyjnie okreÂśliĂŚ wartoÂści staÂłej EMF-DNA widma sprzĂŞÂżenia pola.

TEORIA
SzczĂŞÂśliwie, dane doÂświadczalne dostarczajÂą nam informacji jakoÂściowych i iloÂściowych o nieliniowych wÂłaÂściwoÂści dynamicznych  widma pola DNA. Mianowicie, te dane doÂświadczalne sugerujÂą, Âże zlokalizowane wzbudzenia widm pola DNA sÂą dÂługowieczne  i mogÂą utrzymywaĂŚ siĂŞ w Âśrodowisku braku ruchu lub stanach powolnej propagacji . Tego typu zachowanie jest wyraÂźnie ró¿ne od zachowania przedstawionego przez inne znane wzbudzenia nieliniowe - zlokalizowane,  np. Solitons, ktĂłre sÂą obecnie uznawane za najlepsze wyjaÂśnienie, w jaki sposĂłb nastĂŞpuje propagacja wibracji energii poprzez DNA.

To niezwykÂła i uderzajÂąca zbieÂżnoœÌ, Âże nowa klasa  zlokalizowanych rozwiÂązaĂą harmonicznych  Fermiego-Pasta-Ulam (FPU) - nieliniowe zlokalizowane wzbudzenia (NLE), ktĂłre zostaÂły niedawno odkryte , wykazujÂą bardzo podobne wÂłasnoÂści dynamiczne do tych widm DNA . Nieliniowe zlokalizowane wzbudzenia zgodnie z przewidywaniami modelu FPU majÂą rĂłwnieÂż niezwykle dÂługÂą ÂżywotnoœÌ produktu. Ponadto, mogÂą one wystĂŞpowaĂŚ w stanach stacjonarnych lub w formie powolnej propagacji

Na rys. 3, zostaÂł pokazany jeden z przykÂładĂłw NLE , ktĂłry ilustruje trzy stacjonarne zlokalizowane wzbudzenia generowane przez symulacjĂŞ za pomocÂą modelu FPU  Warto zauwaÂżyĂŚ, Âże NLE  ma zaskakujÂąco dÂługi czas Âżycia. PoniÂżej prezentujemy tylko jeden z wielu przykÂładĂłw moÂżliwych kierunkĂłw stacjonarnego wzbudzenia, ktĂłre teoretycznie sÂą przewidywalne. Powolna propagacja i dÂługowiecznoœÌ  NLE sÂą rĂłwnieÂż przewidywane przez teoriĂŞ. NaleÂży pamiĂŞtaĂŚ, Âże modelem FPU moÂżna z powodzeniem wyjaÂśniĂŚ ró¿norodnoœÌ i g³ówne cechy dynamicznych wzorcĂłw widma DNA . Ten model jest proponowany  jako podstawa do bardziej ogĂłlnej teorii nieliniowoÂści kwantowej, ktĂłre mogÂą wyjaÂśniĂŚ wiele obserwowanych zjawisk subtelnych energii i ostatecznie mogÂą stanowiĂŚ podstawĂŞ dla teorii fizycznej ÂświadomoÂści.

WedÂług naszej obecnej hipotezy, efekt widma DNA moÂże byĂŚ interpretowany jako przejaw nowej konstrukcji fizycznej pró¿ni, ktĂłra zostaÂła wczeÂśniej pominiĂŞta . Wydaje siĂŞ, Âże konstrukcja moÂże byĂŚ pobudzony od fizycznej pró¿ni w zakresie energii bliskiej  zera , pod warunkiem speÂłnienia pewnych szczegĂłlnych warunkĂłw, ktĂłre sÂą wymienione powyÂżej.

Ponadto, moÂżna sÂądziĂŚ, Âże efekt widma DNA  jest konkretnym przykÂładem bardziej ogĂłlnej kategorii elektromagnetycznej widma.  To sugeruje, Âże widmo elektromagnetyczne jest efektem bardziej podstawowego zjawiska, ktĂłre moÂżna wykorzystaĂŚ do wyjaÂśnienia innych obserwowanych  widm, a w tym widma liÂści czy zjawiska  koĂączyn fantomowcy  ( po amputacji ) 

Dr Poponin jest fizykiem kwantowym, znanym na caÂłym Âświecie jako wiodÂący ekspert w dziedzinie biologii kwantowej, w tym dynamiki nieliniowej DNA i oddziaÂływaĂą sÂłabych pĂłl elektromagnetycznych w ukÂładach biologicznych. Zajmuje stanowisko Senior Research Scientist w Instytucie Fizyki Biochemiczne Rosyjskiej Akademii Nauk, a obecnie pracuje w Instytucie HeartMath w projekcie badawczym miĂŞdzy IHM i RAS. MoÂżna siĂŞ z nim skontaktowaĂŚ w Instytucie HeartMath, Research Division, 14700 West Park Ave. Boulder Creek, CA 95006. Telefon 408-338-8700, fax 408-338-1182.