Praktyczne ksztaÂłcenie myÂślenia

Rudolf Steiner



MoÂże siĂŞ komuÂś wydawaĂŚ dziwnym, Âże wÂłaÂśnie Antropozofia uwaÂża siĂŞ za powoÂłanÂą do poruszania sprawy praktycznego ksztaÂłcenia myÂślenia. Albowiem bardzo czĂŞsto sÂłyszy siĂŞ tu i Ăłwdzie zdanie, jakoby Antropozofia byÂła wiedzÂą w najwyÂższym stopniu niepraktycznÂą, nie majÂącÂą nic wspĂłlnego z Âżyciem. Podobny poglÂąd moÂże utrzymywaĂŚ siĂŞ tylko skutkiem powierzchownej znajomoÂści rzeczy. To bowiem, o co naprawdĂŞ chodzi Antropozofii, ma byĂŚ niciÂą przewodniÂą w najbardziej codziennym Âżyciu, powinno w kaÂżdym momencie przemieniaĂŚ siĂŞ we wraÂżenia i uczucia, dajÂące nam moÂżnoœÌ mocnego stania na ziemi i stawiania czoÂła Âżyciu. Ludzie, ktĂłrzy majÂą siĂŞ za praktycznych, wyobraÂżajÂą sobie, Âże postĂŞpujÂą wedÂług najbardziej Âżyciowych zasad. JeÂśli jednak przyjrzymy siĂŞ temu bliÂżej, przekonamy siĂŞ, Âże to ich tak zwane „Rzeczowe myÂślenie” w ogĂłle nie jest myÂśleniem, a jedynie szablonem, rutynÂą w przyswajaniu sÂądĂłw o rzeczach i przyzwyczajeniem siĂŞ do pewnych pojĂŞĂŚ. Przypatrzmy siĂŞ caÂłkiem obiektywnie myÂśleniu tzw. ludzi praktycznych, temu, co zwykle nazywamy owym rzeczowym myÂśleniem, a spostrzeÂżemy, jak czĂŞsto tak maÂło mamy do czynienia z rzeczywistÂą praktycznoÂściÂą.

wiĂŞcej znajdziesz tutaj
http://www.gnosis.art.pl/e_gnosis/anthropos_i_sophia/steiner_praktyczne_kszt_myslenia.htm

" CzÂłowiek posiada ciaÂło astralne, w ktĂłrym Âżyje jego wyobraÂźnia.

Dopóki wiêc spekuluje umys³owo, dopóty to cia³o astralne jest niewolnikiem jaŸni. Nie koùczy siê jednak na tym dzia³aniu œwiadomym, cia³o to pozostaje w pewnej relacji do ca³ego wszechœwiata. W miarê wiêc, jak powstrzymujemy siê od samowoli myœlenia, jak powœci¹gliwie ograniczamy siê do prze¿ywania obrazów nastêpuj¹cych po sobie zjawisk, dzia³aj¹ w nas wewnêtrzne myœli œwiata i wyciskaj¹ swe piêtno na naszym ciele astralnym, chocia¿ nic o tym nie wiemy. W miarê, jak ³¹czymy siê z biegiem œwiata przez obserwowanie zachodz¹cych w nim procesów i wch³aniamy je mo¿liwie w niezm¹conym kszta³cie, jako obrazy do naszych myœli, pozwalaj¹c im w nas dzia³aÌ - zdobywamy coraz wiêcej m¹droœci w tych naszych organach, które wymykaj¹ siê œwiadomoœci.

 DziÂś ludzie powszechnie twierdzÂą coÂś nie z jakiejÂś racji, tylko dlatego, Âże przyswoili sobie pewne nawyki myÂślowe, ktĂłre wywierajÂą swĂłj wpÂływ na wszystkie ich uczucia i wraÂżenia. Gdy chcÂą cokolwiek uzasadniĂŚ, uczucia ich i wraÂżenia wystĂŞpujÂą pod maskÂą myÂślowych przyzwyczajeĂą.

Dlatego to czĂŞsto nie tylko pragnienie rodzi myÂśl, lecz takÂże rodzÂą je wszystkie uczucia i przyzwyczajenia umysÂłu.

Kto zna ¿ycie, wie dobrze jak trudno jest dowieœÌ coœ komuœ za pomoc¹ logicznych wywodów. Rozstrzygaj¹ tu rzeczy le¿¹ce znacznie g³êbiej w duszy, ani¿eli logiczne argumenty. "