Czternastego lipca 1995 roku ciszĂŞ maleĂąkiej gĂłrskiej wioski Burgenstock w Szwajcarii rozdarÂł warkot helikopterĂłw. Na ich pokÂładzie znajdowaÂło siĂŞ stu najbardziej wpÂływowych politykĂłw, przemysÂłowcĂłw, finansistĂłw, uczonych, przedstawicieli rodĂłw krĂłlewskich, przywĂłdcĂłw paĂąstw oraz magnatĂłw prasowych.

Spokoju w wiosce pilnowa³y ca³e oddzia³y szwajcarskiej armii, policji oraz s³u¿by bezpieczeùstwa. Goœci nie zwi¹zanych ze zjazdem wyproszono z luksusowych hoteli, zaœ ich miejsce zaj¹³ oddzia³ porz¹dkowy z psami patrolowymi. Kiedy ju¿ wszystko by³o zapiête na ostatni guzik, nawi¹zano ³¹cznoœÌ radiow¹ z helikopterami i zezwolono na l¹dowanie. Pasa¿erowie pod œcis³¹ ochron¹ przyst¹pili do obrad 41. dorocznej konwencji.

Delegaci, znani jako ,,grupa Bilderberg’’ – od nazwy holenderskiego hotelu w Osterbeek, w ktĂłrym w maju 1954 r. odbyÂła siĂŞ pierwsza konwencja – zbierajÂą siĂŞ na obrady raz do roku. Podczas ÂściÂśle tajnych spotkaĂą moÂżni i bogaci tego Âświata, czĂŞsto nazywani ,,rĂłwnolegÂłym rzÂądem’’, radzÂą na temat utworzenia tzw. Nowego PorzÂądku.

DziĂŞki po³¹czeniu siÂł, czÂłonkowie grupy Bilderberg majÂą podobno wystarczajÂące wpÂływy, aby obalaĂŚ rzÂądy, wywoÂływaĂŚ wojny i dobieraĂŚ wedle uznania Âświatowych przywĂłdcĂłw. Uczestnicy owej politycznej koterii dziaÂłajÂą w sieci pó³tajnych organizacji, ktĂłre planujÂą upadek zachodniej demokracji. Przypuszcza siĂŞ, Âże w jej miejsce pragnÂą ustanowiĂŚ rzÂądy autorytarne, z ktĂłrych sami bĂŞdÂą czerpaĂŚ korzyÂści – inni zaÂś bĂŞdÂą musieli dla nich niewolniczo pracowaĂŚ.

OsiÂą planu jest stopniowe pozbawianie wÂładzy wybieralnych rzÂądĂłw narodowych. G³ówne decyzje polityczne – z dziedziny polityki zagranicznej, obronnej i gospodarczej – niezauwaÂżalnie przejdÂą w rĂŞce mianowanych z ,,gremium ponadnarodowego’’, pozostajÂącego pod wpÂływem grupy Bilderberg. PosuniĂŞcia te majÂą na celu zdobycie kontroli nad Âświatowymi zasobami naturalnymi i finansowymi oraz nad ÂświatowÂą produkcjÂą. Pomocna w tym przedsiĂŞwziĂŞciu bĂŞdzie Âświatowa armia, ktĂłrÂą obarcza siĂŞ zadaniem dÂławienia narodowego oporu.

Obserwatorzy, ktĂłrzy twierdzÂą, Âże zidentyfikowali spisek Nowego PorzÂądku, jako przykÂład jego jawnych agencji podajÂą ONZ i UniĂŞ EuropejskÂą, ktĂłrych celem ma byĂŚ realizacja tajnych planĂłw spisku. Poza staÂłym ,,Komitetem Centralnym’’, ktĂłry nadzoruje nadawanie najwyÂższych stanowisk osobom sprzyjajÂącym grupie Bilderberg, nie ma nic takiego jak stali czÂłonkowie grupy. DelegatĂłw na coroczne zjazdy dobiera siĂŞ wedÂług odpowiednich zasÂług.

W artykule opublikowanym 6 maja 1975 roku w ,,Lombardzie’’, staÂłej rubryce pisma Financial Times, dziennikarz C. Gordon Tether ostro skrytykowaÂł dziaÂłania grupy Bilderberg. NapisaÂł, Âże ,,grupa Bilderberg zachowuje siĂŞ zupeÂłnie tak, jakby byÂła jakimÂś spiskiem – nawet jeÂżeli nim nie jest’’. Zwierzchnicy natychmiast pouczyli autora artykuÂłu, aby nigdy wiĂŞcej nie wspominaÂł o tej tajnej grupie. Rok póŸniej, po dÂługotrwaÂłej walce z cenzurÂą narzuconÂą przez g³ównego redaktora, Tether zostaÂł zwolniony. Innym dociekliwym dziennikarzom nie zajĂŞÂło duÂżo czasu zorientowanie siĂŞ, na czym polegaÂł ,,b³¹d’’ Tethera – na zjazdach grupy Bilderberg obecni byli podobno takÂże znani i bardzo wpÂływowi brytyjscy magnaci prasowi.

Manipulacja polityczna

Poprzez dobĂłr i ,,wychowanie’’ czoÂłowych Âświatowych politykĂłw, a takÂże poprzez kontrolĂŞ nad Âświatowymi mediami, grupa jest podobno w stanie kierowaĂŚ sprawami Âświata, zgodnie ze swymi poglÂądami. WdroÂżenie technik public relations oraz przemyÂślna manipulacja mediami pozwala im na powszechne szerzenie przekonania, iÂż bezrobocie, spadek zarobkĂłw, brak bezpieczeĂąstwa pracy i redukcja usÂług publicznych sÂą niezbĂŞdne dla wiĂŞkszej konkurencyjnoÂści i niÂższej inflacji. MĂłwi siĂŞ, Âże caÂłe narody trzyma siĂŞ w ubĂłstwie, aby sparaliÂżowaĂŚ ich wydajnoœÌ gospodarczÂą. Aby zdestabilizowaĂŚ kraje stanowiÂące zagroÂżenie dla Âświatowej gospodarki, wznieca siĂŞ konflikty i wojny.

Wprowadza siê ograniczaj¹ce podatki, ustawy o zatrudnieniu i strukturze zarobków, które maj¹ utrzymaÌ œwiatowy bilans na poziomie korzystnym wy³¹cznie dla elity.
Grupa Bilderberg uwaÂżana jest za najwaÂżniejszy ,,rzÂąd rĂłwnolegÂły’’ spoÂśrĂłd wielu oÂśrodkĂłw wÂładzy Nowego PorzÂądku. Jego czÂłonkiem moÂżna zostaĂŚ wĂłwczas, gdy siĂŞ jest o to poproszonym. Nikomu nie wolno publicznie mĂłwiĂŚ o dyskusjach i podjĂŞtych decyzjach. Delegaci pochodzÂą z USA, Kanady i Europy, jednak dwie trzecie caÂłkowitej liczby stanowiÂą czÂłonkowie europejscy. Konwencje organizowane sÂą co roku. Przez trzy dni – pod koniec maja lub na poczÂątku czerwca – odbywajÂą siĂŞ dyskusje o ,,bie¿¹cych sprawach’’.

Tajna organizacja

Mimo ogromnych wpÂływĂłw, Bilderberg jest tylko jednÂą z wielu grup interesu wspó³pracujÂących ze sobÂą i peÂłniÂących w istocie rolĂŞ tajnych rzÂądĂłw. UwaÂża siĂŞ, Âże w po³¹czeniu posiadajÂą ogromnÂą – choĂŚ tajnÂą – wÂładzĂŞ nad Âświatem. W Stanach Zjednoczonych Nowy PorzÂądek reprezentowany jest podobno przez KomisjĂŞ TrĂłjstronnÂą – siostrzanÂą organizacjĂŞ grupy Bilderberg, z ktĂłrÂą ma wspĂłlnych czÂłonkĂłw i zadania.

W roku 1972 w posiadÂłoÂści multimilionera Davida Rockefellera po raz pierwszy spotkaÂła siĂŞ 17-osobowa ,,grupa do spraw planowania’’, ktĂłra ustanowiÂła KomisjĂŞ TrĂłjstronnÂą, finansowanÂą z pieniĂŞdzy Rockefellera. Jej przewodniczÂącym zostaÂł Zbigniew BrzeziĂąski, wĂłwczas profesor na Uniwersytecie Columbia. BrzeziĂąski juÂż kilka lat wczeÂśniej miaÂł wzywaĂŚ do utworzenia ,,organizacji krajĂłw rozwiniĂŞtych’’. Zadaniem jej krajĂłw czÂłonkowskich – USA, krajĂłw Europy Zachodniej i Japonii, ze wzglĂŞdu na ,,przewagĂŞ naukowÂą i technologicznÂą’’ nazwanych ,,najbardziej zaawansowanymi w ÂświadomoÂści planetarnej’’, miaÂły byĂŚ ogĂłlnoÂświatowe rzÂądy. W ksi¹¿ce Between Two Ages (,,Na przeÂłomie wiekĂłw’’) BrzeziĂąski stwierdziÂł, Âże ,,dominacja narodĂłw nie jest juÂż aktualnÂą koncepcjÂą’’. Teoretycy Nowego PorzÂądku odczytujÂą ten poglÂąd jako dowĂłd na istnienie tajnego planu likwidacji narodowych granic i toÂżsamoÂści.

Komisja TrĂłjstronna przystÂąpiÂła do realizacji swego planu na poczÂątku lat siedemdziesiÂątych. IstniejÂą przypuszczenia, Âże prezydent USA Jimmy Carter zostaÂł specjalnie dobrany i wyszkolony dla potrzeb wyborĂłw w 1977 roku, poniewaÂż przychylnie odnosiÂł siĂŞ do ambicji Komisji. Carter zwyciĂŞÂżyÂł czĂŞÂściowo dziĂŞki talentowi oratorskiemu, lecz takÂże dziĂŞki pomocy Komisji TrĂłjstronnej. Po wstÂąpieniu na urzÂąd prezydenta, bezzwÂłocznie przystÂąpiÂł do realizacji polityki przez niÂą zatwierdzonej. Wielu pracownikĂłw jego administracji zostaÂło czÂłonkami Komisji, zaÂś sam BrzeziĂąski w listopadzie 1977 roku otrzymaÂł niezwykle wpÂływowÂą posadĂŞ doradcy ds. bezpieczeĂąstwa narodowego.
Po wygranych wyborach Komisja przystÂąpiÂła do realizacji plany podzielenia Âświata na trzy obszary wzajemnie zaleÂżnych siÂł. NaleÂżeĂŚ do nich miaÂły USA, Zjednoczone Stany Europy oraz Unia Pacyfiku. FaktycznÂą wÂładzĂŞ nad Âświatem miaÂł przej¹Ì ,,wielki biznes’’, a zwÂłaszcza korporacje miĂŞdzynarodowe.

Tajna agenda

Wprawdzie Komisja TrĂłjstronna jest bardzo wpÂływowa i niezwykle skuteczna w dziaÂłaniu, jednak silniej zwiÂązana z rzÂądem USA jest Rada StosunkĂłw MiĂŞdzynarodowych. Ta organizacja liczÂąca tysiÂące czÂłonkĂłw, rekrutujÂących siĂŞ z ró¿nych dziedzin, jest prawdziwÂą si³¹ napĂŞdowÂą zagranicznej polityki StanĂłw Zjednoczonych. Od 1940 roku kaÂżdy amerykaĂąski sekretarz stanu byÂł czÂłonkiem Rady lub jej ,,mÂłodszej siostry’’, Komisji TrĂłjstronnej. KaÂżdy sekretarz obrony (a wczeÂśniej sekretarz wojny) rĂłwnieÂż byÂł czÂłonkiem ktĂłrejÂś z nich. Podobno nawet szefowie agencji CIA i niemal kaÂżdy powaÂżniejszy doradca ds. bezpieczeĂąstwa narodowego wywodzili siĂŞ z Rady StosunkĂłw MiĂŞdzynarodowych. Przez lata Rada rozrosÂła siĂŞ do takiego stopnia, iÂż uwaÂża siĂŞ, Âże sprawuje obecnie kontrolĂŞ nad audiencjami w BiaÂłym Domu.

Panuje opinia, iÂż czÂłonkiem Rady StosunkĂłw MiĂŞdzynarodowych i Komisji TrĂłjstronnej jest teÂż prezydent Clinton. W administracji jego rzÂądu pracowaÂło prawie stu czÂłonkĂłw Rady. Poprzedni prezydent, George Bush, na wysokich stanowiskach zatrudniÂł 95 jej czÂłonkĂłw. SÂądzi siĂŞ, Âże ich dominacja jest tak znaczna, iÂż wykaz czÂłonkĂłw Rady, ktĂłrzy sÂłuÂżyli w czterech ostatnich administracjach rzÂądu USA, liczyÂłby ponad dziesiĂŞĂŚ stron.

Jednak to tylko ,,widzialne’’ ramiĂŞ globalnej elity, ktĂłrej ,,sanktuarium’’ leÂży podobno w zÂłowrogim ,,Zakonie Trupiej Czaszki’’. Zakon, do dziÂś otoczony tajemnicÂą, przypuszczalnie jest osiÂą tajemnej siÂły, ktĂłra kieruje sprawami Âświata. ZaÂłoÂżony 150 lat temu, wywodzi siĂŞ z Illuminati – tajnego niemieckiego stowarzyszenia okultystycznego, ktĂłrego celem byÂła dominacja nad Âświatem. Lista czÂłonkĂłw jest trzymana w ÂścisÂłej tajemnicy – choĂŚ rzekomo ujawniono czÂłonkostwo George’a Busha. CzÂłonkom Zakonu nie wolno opowiadaĂŚ o ceremoniach rytualnych, jednak przypuszcza siĂŞ, iÂż majÂą one swe ÂźrĂłdÂło w okultyzmie. PoniewaÂż – jak domniemajÂą niektĂłrzy – Zakon kultywuje ÂśmierĂŚ i zniszczenie, jego symbolem jest czaszka i piszczele – znane z historii jako emblemat oddzia³ów hitlerowskich.

Pradawny spisek

Bli¿sze spojrzenie na Zakon i zbadanie koligacji cz³onków rzekomo pozwala stwierdziÌ, ¿e Nowy Porz¹dek nie jest niczym nowym. Idea taka liczy setki, a mo¿e tysi¹ce lat. Podobno dot¹d historykom zrêcznie mydlono oczy aby nie wysz³a na jaw obecnoœÌ tych, którzy naprawdê stoj¹ za œwiatowymi wydarzeniami.

Polityka wÂładzy

W póŸnych latach 70. japoĂąskie, zachodnioeuropejskie i amerykaĂąskie banki – wszystkie powiÂązane z KomisjÂą TrĂłjstronnÂą, grupÂą Bilderberg i innymi elitarnymi grupami – poÂżyczyÂły ogromne sumy pieniĂŞdzy Brazylii i innym krajom Trzeciego ÂŚwiata. JuÂż wĂłwczas wielu finansistĂłw zdawaÂło sobie sprawĂŞ, Âże spora czêœÌ tych krajĂłw nigdy nie zdoÂła spÂłaciĂŚ dÂługu. Kilka lat póŸniej Brazylia rzeczywiÂście zbankrutowaÂła, zaÂś Komisja TrĂłjstronna zaoferowaÂła jej ukÂład, polegajÂący na tym, Âże Brazylia, w zamian za redukcjĂŞ dÂługu, zrzecze siĂŞ praw do swych bogactw naturalnych. Brazylia, kraj bogaty w zasoby naturalne, zostaÂła zmuszona do oddania swych zasobĂłw drewna i minera³ów.

W konsekwencji jej lasy tropikalne zosta³y zdziesi¹tkowane, zaœ drewno posz³o na zap³atê paùstwowego d³ugu, natomiast kopalnie zaczê³y prowadziÌ rabunkow¹ gospodarkê brazylijskimi minera³ami, z³otem, kamieniami szlachetnymi i rudami metali szlachetnych. W ten sposób Brazylia jest utrzymywana w stanie ci¹g³ego ubóstwa, a du¿y odsetek jej spo³eczeùstwa mieszka w slumsach, podczas gdy paùstwa nale¿¹ce do tzw. Nowego Porz¹dku bogac¹ siê jej kosztem.

(anonimowy materiaÂł z sieci)

“NAJWYÂŻSZY CZAS!”: Co ukrywa Bilderberg?

Pod tym intrygujÂącym tytuÂłem Milosz Marczuk w najnowszym numerze “NCz!” (21/2003) omawia konferencjĂŞ jednej z najbardziej tajemniczych organizacji na Âświecie:

“Dziennikarze przez krzaki wypatrywali uczestnikĂłw tajnej konferencji, jaka odbyÂła siĂŞ w dniach 15-18 maja w Wersalu. Starali siĂŞ zidentyfikowaĂŚ jej uczestnikĂłw, bo inne informacje na temat wydarzenia sÂą caÂłkowicie utajnione. ObradowaÂła Grupa Bilderberg.
PiĂŞciogwiazdkowy hotel Trianon Park, znajdujÂący siĂŞ tuÂż przy paÂłacu, zostaÂł otoczony przez najbardziej doborowÂą jednostkĂŞ francuskiej policji – osÂławionÂą CRS. W Wersalu obecni byli wysocy rangÂą politycy amerykaĂąscy. W spotkaniu uczestniczyÂł Ryszard Perle, ktĂłrego uwaÂża siĂŞ za g³ównego architekta decyzji w sprawie ataku na Irak. Jeszcze w lutym 1998 r. Ryszard Perle i byÂły kongresman Stefan Solarz, opublikowali “List otwarty do prezydenta”, w ktĂłrym za¿¹dali zdecydowanej akcji pod auspicjami StanĂłw Zjednoczonych przeciwko Saddamowi Husseinowi. List Perle’a i Solarza zostaÂł podpisany przez osoby znajdujÂące siĂŞ obecnie w administracji Busha: Elliotta Abramsa (Rada BezpieczeĂąstwa Narodowego), Ryszarda Armitage (Departament Stanu), Johna Boltona (Departament Stanu), Douga Feith (Departament Obrony), Fryderyka Ikle (rada polityki obronnej), Zalmaya Khalilzada (BiaÂły Dom), Piotra Rodmana (Departament Obrony), Donalda Rumsfelda (sekretarz obrony), PawÂła Wolfowitza (Departament Obrony), Davida Wurmsera (Departament Stanu) i Dova Zakheima (Departament Obrony). Na spotkaniu miaÂł teÂż byĂŚ sam sekretarz obrony USA – Donald Rumsfeld. Nie zostaÂł jednak na pewno rozpoznany. ByĂŚ moÂże w sobotĂŞ pojawiÂł siĂŞ teÂż sekretarz stanu Colin Powell, ktĂłry wczeÂśniej odbyÂł podró¿ po Niemczech i krajach Bliskiego Wschodu. Trudno to do koĂąca stwierdziĂŚ, gdyÂż okna hotelu zasÂłoniĂŞto czarnÂą, zupeÂłnie nieprzeÂświtujÂącÂą foliÂą. Na pewno rozpoznano krĂłlowÂą Holandii Betrix, krĂłla Hiszpania Jana Karola, byÂłego premiera Finlandii PawÂła Lipponena, Henryka Kissingera. Tematem obrad konferencji Grupy byÂło zapewne uregulowanie napiĂŞtych kontaktĂłw politykĂłw europejskich z administracjÂą BiaÂłego Domu. Na pewno rozmawiano teÂż o podziale wpÂływĂłw w Iraku po zakoĂączonej wojnie i o strefie wolnego handlu na Bliskim Wschodzie. Zdaniem analitykĂłw, mĂłwiĂŚ teÂż miano o budowie armii europejskiej i jej relacjach z NATO i Amerykanami.”

Tak, grupa dobranych (wybranych) politykĂłw i osobistoÂści ma co omawiaĂŚ – skÂąd jednak aÂż taka tajemnica? Zapewne Grupa ma coÂś do ukrycia?

“Grupa bierze nazwĂŞ od hotelu Bilderberg, ktĂłry znajduje siĂŞ w Holandii w miejscowoÂści Oosterbeek. ZostaÂła zaÂłoÂżona przez eksponentĂłw Âświata polityki i biznesu z Europy i USA. Pierwsze zebranie odbyÂło siĂŞ pod przewodnictwem holenderskiego ksiĂŞcia Bernarda. W zorganizowaniu go pomagaÂł mu JĂłzef Retinger. Urodzony w 1887 roku w Krakowie polski ÂŻyd, byÂł postaciÂą bardzo ciekawÂą i podejrzanÂą. StudiowaÂł w ParyÂżu i Monachium, pracowaÂł dla PiÂłsudskiego, Sikorskiego, ale pewnie rĂłwnieÂż dla brytyjskiego wywiadu. Kiedy w roku 1943 zostaÂł zrzucony do Polski, kontrwywiad AK uznaÂł go za sowieckiego szpiega i zamkn¹³ w wiejskiej chaÂłupie. Podtruwany regularnie przez podstawionÂą kobietĂŞ – oficera kontrwywiadu AK (takie miaÂła rozkazy), zostaÂł w koĂącu zabrany z okupowanej Polski. NastĂŞpnie pojawiÂł siĂŞ u boku ksiĂŞcia Bernarda i wspó³organizowaÂł pierwsze spotkanie Grupy. ZgromadziÂł najwaÂżniejsze osobistoÂści z Europy i Ameryki. Ze Âświata biznesu zaangaÂżowani w spotkania byli Jan McCloy (Chase Manhattan Bank), Dawid Rockefeller, M. Leffingwelle (Bank Morgana) i wielu innych. Potem do waÂżnych osobistoÂści Grupy do³¹czyÂł Zbigniew BrzeziĂąski. Ksi¹¿ê Bernard przewodziÂł Grupie aÂż do roku 1976. W tym roku nie odbyÂło siĂŞ spotkanie. Zamieszanie ksiĂŞcia w korupcyjnÂą aferĂŞ Lockheeda spowodowaÂło zmianĂŞ przewodniczÂącego – na czele Grupy stan¹³ Douglas Home, byÂły minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii. Po nim przewodniczyli Walter Scheel – póŸniejszy prezydent RFN, Eryk Roll – szef grupy bankowej Warburg, Od roku 1989 do dziÂś GrupĂŞ zwoÂłuje Piotr Ropert, znany bardziej jako lord Carrington, byÂły sekretarz generalny NATO, byÂły minister w wielu rzÂądach brytyjskich, czÂłonek Fabian Society i KrĂłlewskiego Instytutu Spraw Zagranicznych.”

Dane odnoÂśnie “naszego” JĂłzefa Rettingera sÂą nieÂścisÂłe i niepeÂłne, a szkoda, bo to postaĂŚ nietuzinkowa i z nie jednego pieca chleb jadaÂł… W 1917 roku byÂł “przy” rewolucji meksykaĂąskiej, podczas wojny domowej w Chinach obsÂługiwaÂł Czang-Kai-Szeka. Jak siĂŞ znalazÂł przy gen. Sikorskim i dlaczego nie odstĂŞpowaÂł go nawet o krok? I dlaczego ten jeden raz, gdy Sikorski tuÂż przed tragicznÂą ÂśmierciÂą byÂł w Gibraltarze, Rettingera akurat tam zabrakÂło?

“Grupa skÂłada siĂŞ z ludzi wpÂływowych: zarĂłwno tych, ktĂłrzy zawdziĂŞczajÂą to swojej pozycji politycznej, jak i tych, ktĂłrzy stajÂą siĂŞ nimi w doœÌ nieoczekiwanych okolicznoÂściach PrzykÂładem takiego drugiego typu (poza Retingerem) jest Otto Wolff von Amerongen – wieloletni poÂśrednik w kontaktach niemiecko-sowieckich. MĂłgÂł w kaÂżdej chwili przekraczaĂŚ “ÂżelaznÂą kurtynĂŞ”, peÂłniÂąc rolĂŞ nieformalnego ambasadora Bonn w Moskwie. ByÂł pierwszym Niemcem, ktĂłry zasiadÂł w zarzÂądzie koncernu Esso, a teraz ma posadĂŞ miĂŞdzy innymi w Exxon-Mobil. Grupa nie odÂżegnywaÂła siĂŞ od kontaktĂłw z Sowietami. Bo jej celem zawsze byÂło zapewnienie wpÂływĂłw finansowych i politycznych cywilizacji BiaÂłego CzÂłowieka. A do niej, jak by nie byÂło – nale¿¹ i Rosjanie. W spotkaniach Grupy na pewno uczestniczyÂło dwoje PolakĂłw. Andrzej Olechowski jest na nich regularnie. Hanna Suchocka na pewno pojawiÂła siĂŞ w roku 1998. ByÂła wĂłwczas minister sprawiedliwoÂści. Ciekawe jest zestawienie dat obrad Grupy z wizytÂą w Polsce Zbigniewa BrzeziĂąskiego. Profesor przyleciaÂł do Polski w sobotĂŞ wieczĂłr. Natychmiast po przybyciu udzieliÂł wywiadu dla TVN24. StwierdziÂł w nim: “Polska musi byĂŚ wiarygodnym sojusznikiem Ameryki, ale nie satelitÂą. Ameryka ceni sojusznikĂłw i Polska powinna byĂŚ powaÂżnym i trwaÂłym sojusznikiem Ameryki. Polska, miejmy nadziejĂŞ, bĂŞdzie czĂŞÂściÂą Europy i dlatego teÂż obok utrzymania pewnej rĂłwnowagi miĂŞdzy konsekwencjami z sojuszu z AmerykÂą i priorytetu, na jaki ten sojusz zasÂługuje, jednoczeÂśnie rĂłwnieÂż musi prowadziĂŚ politykĂŞ, ktĂłra jest wiarygodna jako polityka europejska, ktĂłra potwierdza d¹¿enie Polski do Europy i uczestnictwo Polski w jej budowaniu”. Czyli w kilku zdaniach streÂściÂł ca³¹ filozofiĂŞ zebraĂą Grupy Bilderberg: budowanie bliskich kontaktĂłw Europa-USA.”

W powyÂższym sprawozdaniu zabrakÂło innych polskich nazwisk, poza BrzeziĂąskim. A szkoda…

polskiejutro.com

PosÂłuszna gwardia zachodu

W II Rzeczypospolitej jedynym nielegalnym ruchem politycznym byli komuniÂści, ktĂłrzy sami okreÂślali siebie jako ,,polskÂą sekcjĂŞ MiĂŞdzynarodĂłwki Komunistycznej.
Faktycznie oznaczaÂło to, Âże stanowili agenturĂŞ organizacji, ktĂłrej cele byÂły sprzeczne z interesami Polski. Dzisiaj, co prawda, nie ma juÂż Kominternu, ale istnieje inna miĂŞdzynarodĂłwka, ktĂłrÂą moÂżna by nazwaĂŚ globalistycznÂą, kosmopolitycznÂą, liberalnÂą, a zorientowani czytelnicy z pewnoÂściÂą znajdÂą jeszcze kilka celniejszych okreÂśleĂą. Jest ona wprawdzie nieformalna, ale jej ludzie dziaÂłajÂą w naszym kraju najzupeÂłniej legalnie, zdobywajÂąc coraz wiĂŞksze wpÂływy.

Jednym z g³ównych gremiów, w których owa miêdzynarodówka siê zbiera, jest Klub Bilderberg, za³o¿ony w 1954 r. z inicjatywy Józefa Retingera ( 1888-1960 ), tajemniczej postaci, która w czasie wojny by³a cieniem gen. Sikorskiego, a póŸniej jednym z pionierów tzw. integracji europejskiej. Lista osób uczestnicz¹cych w corocznych spotkaniach Klubu obejmuje czo³ówkê zachodniej finansjery i polityki. Spotkania te poœwiêcone s¹, rzecz jasna, sprawom politycznym. Z informacji amerykaùskiego tygodnika ,,The Spotlight wynika, ¿e decyzje tam podejmowane s¹ potem wcielane w ¿ycie przez poszczególne rz¹dy i oficjalne organizacje miêdzynarodowe, jak ONZ.

Olechowski – od lat w Bilderbergu

Od 1994 r. w spotkaniach Klubu Bilderberg bierze udziaÂł reprezentant Polski – byÂły minister finansĂłw i spraw zagranicznych, Andrzej Olechowski. WybĂłr tej wÂłaÂśnie osoby do tak waÂżnego gremium z pewnoÂściÂą nie byÂł przypadkowy. Trzeba bowiem pamiĂŞtaĂŚ, Âże Olechowski swojÂą karierĂŞ ekonomisty rozpoczynaÂł jako pracownik Konferencji NarodĂłw Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) w Genewie w latach 1974-1975 i 1982-1984, natomiast w latach 1985-1987 pracowaÂł w Banku ÂŚwiatowym w Waszyngtonie, a wiĂŞc w najwaÂżniejszej instytucji finansowej Âświata. Jego osobĂŞ juÂż nieraz wymieniano jako kandydata na premiera, a nie jest wykluczone, Âże za dwa lata moÂże byĂŚ jednym z g³ównych pretendentĂłw do prezydentury.

Suchocka -  “europejka” idealna

W tegorocznym spotkaniu Klubu Bilderberg po raz pierwszy PolskĂŞ reprezentowaÂły dwie osoby. TÂą drugÂą byÂła minister sprawiedliwoÂści Hanna Suchocka, ktĂłra wprawdzie nie pracowaÂła w Âżadnym banku, ale za to odebraÂła staranne wyksztaÂłcenie w takich uczelniach, jak Columbia University w Leyden, Instytut Praw CzÂłowieka w Strasburgu oraz Instytut Prawa Publicznego w Heidelbergu. Od 1991 r. wchodzi ona w skÂład polskiej delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, uczestniczÂąc w pracach najwaÂżniejszej Komisji Politycznej, a w 1992 r., zanim zostaÂła premierem, peÂłniÂła funkcjĂŞ wiceprzewodniczÂącej tego Zgromadzenia.

Warto te¿ przypomnieÌ, ¿e kilka miesiêcy temu Suchocka wesz³a w sk³ad 9-osobowej Rady Mêdrców, której zadaniem mia³o byÌ przygotowanie projektu reformy Rady Europy. Nic wiêc dziwnego, ¿e zosta³a ona ju¿ odznaczona Z³otym Medalem Fundacji im. Jeana Monneta w Lozannie ,,za dzia³alnoœÌ na rzecz integracji europejskiej i praw cz³owieka, a tak¿e otrzyma³a Miêdzynarodow¹ Nagrodê im. Maxa Schmidtheinego ,,dla osób szczególnie wyró¿niaj¹cych siê dzia³alnoœci¹ polityczn¹ i gospodarcz¹ na rzecz liberalnego porz¹dku na œwiecie. By³a premier byÌ mo¿e ju¿ niebawem bêdzie mog³a ten ,,liberalny porz¹dek umacniaÌ jeszcze aktywniej, gdy¿ w Strasburgu rozwa¿a siê pomys³ zg³oszenia jej kandydatury na stanowisko sekretarza generalnego Rady Europy. Mo¿e to zreszt¹ mieÌ zwi¹zek z jej udzia³em w spotkaniu Klubu Bilderberg.

WÂładysÂław Geremek – pod skrzydÂłami global-masona Zbigniewa BrzeziĂąskiego

Kariery Olechowskiego i Suchockiej s¹ typowe dla ludzi ze œcis³ej czo³ówki udecji. W³aœciwie ka¿da wp³ywowa postaÌ tego obozu mo¿e pochwaliÌ siê znacz¹cymi kontaktami z miêdzynarodow¹ elit¹. Minister spraw zagranicznych Bronis³aw Geremek zd¹¿y³ nawi¹zaÌ te kontakty jeszcze w latach 60-tych, gdy po raz pierwszy by³ wyk³adowc¹ College de France, jednej z najwa¿niejszych francuskich uczelni. W 1990 r. Geremek bra³ udzia³ w waszyngtoùskim spotkaniu Komisji Trójstronnej ( Trilateral Commission) , która pe³ni podobn¹ funkcjê , co Klub Bilderberg, ale skupia elity nie tylko z Zachodu (Ameryka Pó³nocna i Europa), lecz tak¿e z Japonii. Inicjatorem powstania tego cia³a w 1973 r. by³ Zbigniew Brzeziùski, jedna z czo³owych postaci globalistycznej miêdzynarodówki.

Michnik -  “Âżyd roku”

Równie du¿ym uznaniem cieszy siê w tych gremiach Adam Michnik. Zosta³ on ju¿ uhonorowany nagrod¹ Prix de Liberte przez francuski Pen Club (czyli miêdzynarodow¹ organizacjê literatów ) zaœ w USA otrzyma³ Nagrodê Praw Cz³owieka im. Roberta Kennedy ego oraz przed kilkoma laty tytu³ ,,¯yda roku, nadawany przez amerykaùskie organizacje ¿ydowskie. Nie powinno to dziwiÌ, wszak¿e w Nowym Jorku mieszka brat Michnika, Jerzy ( drugi brat, Stefan, mieszka w Szwecji ). Do bardzo dobrych przyjació³ redaktora ,,Gazety Wyborczej nale¿y m.in. Daniel Cohn-Bendit, s³awny przywódca rebelii paryskich studentów w maju 1968 r., a obecnie deputowany do Parlamentu Europejskiego z ramienia niemieckiej Partii Zielonych. Cohn-Bendit odwiedzi³ Michnika wiosn¹ br., gdy przebywa³ z wizyt¹ w Warszawie.

Smolar – czÂłowiek Sorosa

Inna znacz¹ca postaÌ z tego œrodowiska, Aleksander Smolar, równie¿ posiada ciekawe kontakty zagraniczne. Od 1971 r., gdy wyemigrowa³ do Francji, pracowa³ jako politolog w paryskim Centre National de la Recherche Scientifique. W 1990 r. wróci³ do Polski, zostaj¹c od razu szefem zespo³u doradców premiera Mazowieckiego.PóŸniej pe³ni³ podobn¹ funkcjê u boku premier Suchockiej. Jeszcze dzisiaj mówi, ¿e jego ¿ycie toczy siê miêdzy Warszaw¹ a Pary¿em. W Warszawie jest cz³onkiem w³adz Unii Wolnoœci, a przede wszystkim prezesem Fundacji im. Stefana Batorego, za³o¿onej przez inn¹ znacz¹c¹ postaÌ kosmopolitycznej miêdzynarodówki, George a Sorosa. We w³adzach tej fundacji zasiadaj¹ tak¿e m.in. Geremek, Suchocka i Olechowski.

W bankach  “sami swoi”

Wchodzenie ludzi z Polski do elit miĂŞdzynarodowych odbywa siĂŞ takÂże poprzez instytucje finansowe. Prezes Narodowego Banku Polskiego, Hanna Gronkiewicz-Waltz, od lat jest staÂłym goÂściem ÂŚwiatowego Forum Gospodarczego, ktĂłre odbywa siĂŞ w szwajcarskim uzdrowisku Davos, zaÂś czasopismo ,,Global Finance przyznaÂło jej w 1997 r. nagrodĂŞ dla najlepszego prezesa banku centralnego. Nic dziwnego, skoro jeszcze do niedawna jej g³ównym doradcÂą byÂł StanisÂław GomuÂłka, ,,marcowy emigrant, ktĂłry po 1969 r. zostaÂł profesorem w London School of Economics, a dzisiaj doradza wicepremierowi Leszkowi Balcerowiczowi. ZresztÂą sam Balcerowicz cieszy siĂŞ uznaniem wpÂływowych kó³ na Zachodzie, skoro kilka lat temu byÂł jednym z kandydatĂłw do Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii, a jeden z najwiĂŞkszych bankĂłw amerykaĂąskich Merrill Lynch zaprosiÂł go do swojego Komitetu Honorowego. Notabene, dyrektorem polskiej placĂłwki Merrill Lynch jest obecnie Krzysztof Krowacki, byÂły wiceminister finansĂłw w rzÂądzie Suchockiej i g³ówny negocjator redukcji naszego zadÂłuÂżenia. RĂłwnieÂż byÂły premier Jan Krzysztof Bielecki wybraÂł podobnÂą drogĂŞ kariery – od 1993 r. jest przedstawicielem Polski w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju. Z kolei byÂły wicepremier Grzegorz KoÂłodko po opuszczeniu swojej funkcji zostaÂł ekspertem Banku ÂŚwiatowego.

SĂŞdziowie z MSZ

Nie tylko polscy ekonomiÂści majÂą szansĂŞ wejÂścia na zachodnie salony. Dotyczy to rĂłwnieÂż prawnikĂłw, czego przykÂładem moÂże byĂŚ prof. Jerzy Makarczyk, specjalista od prawa miĂŞdzynarodowego, ktĂłry w latach 1989-1992 peÂłniÂł rĂłwnieÂż funkcjĂŞ wiceministra spraw zagranicznych. Od 1992 r. jest on sĂŞdziÂą Europejskiego TrybunaÂłu Praw CzÂłowieka w Strasburgu. Jego byÂły szef, prof. Krzysztof Skubiszewski, miaÂł mniej szczĂŞÂścia, gdyÂż w 1993 r. nie udaÂło mu siĂŞ uzyskaĂŚ wymarzonego fotela sĂŞdziego MiĂŞdzynarodowego TrybunaÂłu SprawiedliwoÂści w Hadze. ,,Na otarcie Âłez powierzono mu funkcjĂŞ przewodniczÂącego IraĂąsko-AmerykaĂąskiego TrybunaÂłu ArbitraÂżowego, rĂłwnieÂż majÂącego siedzibĂŞ w Hadze.

Pastusiak – Âśladem Schaffa

Do elit miĂŞdzynarodowych wchodzÂą nie tylko ludzie udecji, ale rĂłwnieÂż osoby zwiÂązane z SLD. Charakterystycznym przykÂładem moÂże tu byĂŚ poseÂł Longin Pastusiak (notabene ziĂŞĂŚ byÂłego I sekretarza KC PZPR Edwarda Ochaba i jego Âżony Racheli Silbiger), ktĂłrego kariera zawsze szÂła jak po maÂśle: w 1959 r. studia ukoĂączyÂł w Woodrow Wilson School of Foreign Affairs na University of Virginia w Charlottesville (USA). a od koĂąca lat 60-tych jest staÂłym wykÂładowcÂą wielu amerykaĂąskich uczelni. W latach 1991-1994 peÂłniÂł nawet funkcjĂŞ wiceprezydenta MiĂŞdzynarodowego Towarzystwa Nauk Politycznych.

Poza tym Pastusiak jest czÂłonkiem Klubu Rzymskiego, waÂżnej organizacji skupiajÂącej naukowcĂłw z ró¿nych krajĂłw, a zajmujÂącej siĂŞ planowaniem przyszÂłoÂści Âświata. Raporty Klubu poÂświĂŞcone sÂą g³ównie temu, by udowodniĂŚ, Âże na Âświecie Âżyje za duÂżo ludzi, a wiĂŞc przyrost naturalny naleÂży ograniczyĂŚ, najlepiej poprzez szerzenie antykoncepcji i dopuszczalnoœÌ aborcji. W Klubie Rzymskim od lat zasiadaÂło takÂże kilku innych przedstawicieli Polski: byli wicepremierzy – prof. Kazimierz Secomski (z lat 1976-1980) i prof. ZdzisÂław Sadowski (z lat 1987-1988), byÂły wiceprzewodniczÂący Komisji Planowania przy Radzie MinistrĂłw z lat 1968-79, prof. JĂłzef Pajestka, a przede wszystkim czoÂłowy marksistowski filozof, prof. Adam Schaff. ObecnoœÌ Pastusiaka w tym gronie nie powinna wiĂŞc dziwiĂŚ.

Rosati i Freyberg – z ONZ do SLD

Innym ludziom SLD równie¿ uda³o siê wejœÌ do znacz¹cych instytucji miêdzynarodowych. Na przyk³ad Dariusz Rosati, zanim zosta³ ministrem spraw zagranicznych w rz¹dzie Cimoszewicza, przez cztery lata pracowa³ w Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie jako kierownik Sekcji Krajów Europy Œrodkowo-Wschodniej. Jednym z jego bliskich przyjació³ jest Piotr Freyberg, szef amerykaùskiej firmy ,,3 M Polska, ale znacznie ciekawsz¹ postaci¹ jest ¿ona tego ostatniego, Ewa Freyberg.

W latach 70-tych byÂła ona stypendystkÂą brytyjskiego Sussex University Center for European Studies, a takÂże jednej z uczelni w Argentynie. W latach 1980-81 pracowaÂła w Departamencie Informacji Publicznej Sekretariatu ONZ w Nowym Jorku, a w 1994 r. minister WiesÂław Kaczmarek mianowaÂł jÂą swoim zastĂŞpcÂą w resorcie przeksztaÂłceĂą wÂłasnoÂściowych, gdzie odpowiadaÂła za realizacjĂŞ programu NFI. Od 1997 r. Ewa Freyberg jest posÂłem SLD, a ponadto czÂłonkiem grupy doradczej ds. prywatyzacji przy OECD oraz tajemniczego Centrum Transnarodowych Korporacji w Nowym Jorku. W ,,gabinecie cieni SLD przewidziano dla niej funkcjĂŞ szefa Komitetu Integracji Europejskiej.

Ludzie Fulbrighta

Je¿eli jesteœmy ju¿ przy stypendystach zachodnich uczelni, to nie sposób nie wspomnieÌ o bardzo wp³ywowej grupie ludzi, którzy swoje póŸniejsze kariery zawdziêczali amerykaùskim stypendiom Fulbrighta. Od lat 70-tych przyznawano je zw³aszcza m³odym dzia³aczom PZPR , rokuj¹cym nadzieje przede wszystkim jako ekonomiœci . Byli to wiêc tacy ludzie jak Cezary Stypu³kowski, który w latach 1981-85 by³ doradc¹ ministra ds. reformy gospodarczej, a nastêpnie pe³ni³ funkcjê sekretarza Komitetu Rady Ministrów ds. Reformy Gospodarczej. Studia w Columbia University Bussiness School w Nowym Jorku odby³ w latach 1988-89, przez kolejne dwa lata szkoli³ siê w nowojorskim Citibank, by po powrocie do kraju przyj¹Ì propozycjê wicepremiera Balcerowicza objêcia stanowiska prezesa Banku Handlowego, które piastuje do dzisiaj. Dodajmy, ¿e przewodnicz¹cym Rady Nadzorczej tego najwiêkszego w Polsce banku jest Andrzej Olechowski.

W polskiej gospodarce dziaÂła zresztÂą takÂże wielu innych stypendystĂłw Fulbrighta. Na przykÂład dyrektorem personalnym w warszawskim przedstawicielstwie wspomnianego Citibanku jest StanisÂław Wojnicki, ktĂłry wczeÂśniej peÂłniÂł podobnÂą funkcjĂŞ w takich firmach jak Procter & Gamble i Reynolds Tobacco. Od 1994 r. jest teÂż prezesem Polskiego Stowarzyszenia ZarzÂądzania Kadrami. Inna wychowanka Fulbrigthta Henryka Bochniarz, byÂła nawet ministrem przemysÂłu w rzÂądzie Bieleckiego, a obecnie jest prezesem firmy konsultingowej Nicom Konsulting Ltd., ktĂłra m.in. zarzÂądza jednym z Narodowych Funduszy Inwestycyjnych. Od kilku lat jest rĂłwnieÂż prezesem Polskiej Rady Biznesu.

Kariery stypendystĂłw

Stypendia Fulbrighta sÂą teÂż czĂŞsto przepustkÂą do kariery politycznej. Najlepszym tego przykÂładem jest Marcin ÂŚwiĂŞcicki (ziĂŞĂŚ PRL-owskiego wicepremiera Eugeniusza Szyra), ktĂłry przeszedÂł przez George Washington University i Uniwersytet Harvarda w Cambridge , w stanie Massachussets (USA). Z takim wyksztaÂłceniem spokojnie obj¹³ funkcjĂŞ ministra wspó³pracy gospodarczej z zagranicÂą w rzÂądzie Mazowieckiego (jako czÂłonek PZPR), a po kilku latach – urzÂąd prezydenta Warszawy (juÂż jako dziaÂłacz Unii WolnoÂści ).

Do stanowiska rzÂądowego doszedÂł takÂże BogusÂław Liberadzki, minister transportu i gospodarki morskiej w latach 1993-1997. DziĂŞki fundacji Fulbrighta odbyÂł on studia w University of Illinois. Obecnie jest posÂłem SLD, a w ,,gabinecie cieni tego ugrupowania znowu przewiduje siĂŞ go jako szefa resortu transportu. W tym samym ,,gabinecie ” ministrem spraw zagranicznych jest poseÂł Tadeusz IwiĂąski, wiceprzewodniczÂący SdRP, ktĂłry – podobnie jak ÂŚwiĂŞcicki – wyksztaÂłciÂł siĂŞ na Uniwersytecie Harvarda, a takÂże na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.

Do grona stypendystów Fulbrighta nale¿y tak¿e obecna szefowa Kancelarii Prezydenta Kwaœniewskiego, Danuta Huebner, która wczeœniej by³a doradc¹ wicepremiera Ko³odki, wiceministrem przemys³u i handlu, g³ównym negocjatorem umowy o przyjêciu Polski do OECD i sekretarzem Komitetu Integracji Europejskiej. Zajmuj¹c to ostatnie stanowisko, powo³a³a kilku podsekretarzy stanu w KIE, m.in. innego wychowanka Fulbrighta, Jaros³awa Pietrasa, odpowiedzialnego za dostosowanie polskiego prawa do ,,norm europejskich. Pietras, który w 1991 r . by³ jednym z negocjatorów Uk³adu Europejskiego, urzêduje w Komitecie Integracji do dzisiaj.

Zawsze wygrywajÂą “nasi”

DziĂŞki wyksztaÂłceniu na zachodnich uczelniach grupy ekonomistĂłw i politykĂłw, zachodnie elity majÂą w Polsce gwardiĂŞ posÂłusznych realizatorĂłw wÂłasnych interesĂłw, tak jak posÂłusznym narzĂŞdziem w rĂŞku Kominternu byÂła Komunistyczna Partia Polski. GwardiĂŞ tĂŞ uzupeÂłniajÂą ludzie, ktĂłrzy sÂą zapraszani na brukselskie i nowojorskie salony, czyli tam, gdzie znajduje siĂŞ prawdziwa wÂładza nad znacznÂą czĂŞÂściÂą Âświata. OczywiÂście to nie oni bĂŞdÂą tĂŞ wÂładzĂŞ sprawowaĂŚ – ich zadaniem jest nadzorowanie porzÂądku w ,,polskiej strefie Unii Europejskiej, ktĂłrÂą juÂż niebawem ma staĂŚ siĂŞ nasz kraj.

Nietrudno zauwa¿yÌ, ¿e owa gwardia sk³ada siê z ludzi udecji i SLD. Globalistyczna miêdzynarodówka wie bowiem, ¿e na te dwie partie z pewnoœci¹ mo¿e liczyÌ. Potwierdzi³ to wspomniany ju¿ Zbigniew Brzeziùski, który w 1994 r. pod patronatem amerykaùskiego Centrum Studiów Strategicznych i Miêdzynarodowych zorganizowa³ komisjê robocz¹, której celem jest jak najszybsze w³¹czenie Polski w struktury Zachodu. Do komisji tej ze strony polskiej zaproszono m.in.Geremka, Balcerowicza, Olechowskiego, Ko³odkê, Liberadzkiego, Stypu³kowskiego, a tak¿e Marka Borowskiego, Janusza Onyszkiewicza i Janusza Lewandowskiego.

Tymczasem w polskojĂŞzycznych mediach przedstawia siĂŞ UniĂŞ WolnoÂści jako partiĂŞ postsolidarnoÂściowÂą, a SLD jako postkomunistycznÂą. W ten sposĂłb oba te ugrupowania – wraz z coraz bardziej posÂłusznym udecji AWS-em -zagospodarowujÂą ca³¹ scenĂŞ politycznÂą, dajÂąc coraz bardziej ogÂłupionym wyborcom alternatywĂŞ: albo lewica z KwaÂśniewskim i Millerem albo prawica z Balcerowiczem i Krzaklewskim. Dla zachodnich mocodawcĂłw jest to ukÂład idealny: ktĂłra ze stron by nie wygraÂła i tak zawsze zwyci꿹 ,,nasi. W ten sposĂłb moÂżna sprawowaĂŚ faktycznÂą wÂładzĂŞ nad krajem nawet przez dÂługie dziesiĂŞciolecia.

PaweÂł Siergiejczyk

,,Nasza Polska, 19 sierpnia 1998 r.

http://www.polonica.net/grupa_Bilderberg.htm
http://grawitacja44.wordpress.com/2009/12/16/grupa-bilderberg-jako-niewidzialna-reka-wykonawcza-polskie-powiazania-a-egipski-spisek/

Bilderberg okazuje siĂŞ byĂŚ stowarzyszeniem sponsorowanym przez banki!
27-01-2010

(http://www.globalnaswiadomosc.com/Bilderberg%201.jpg)

Granice przyzwoitoœci i absurdu s¹ wci¹¿ brutalniej przekraczane. Otó¿ okaza³o siê, ¿e jedna z najbardziej tajemniczych organizacji na ziemi, skupiaj¹ca elity polityczne, bankowe, biznesowe i arystokratyczne, jest zarejestrowana w Wielkiej Brytanii, jako stowarzyszenie i otrzymuje dotacje !

Ci ludzie podejrzewani s¹ o tworzenie tzw. rz¹du cieni, realnie wp³ywaj¹cego na politykê œwiatow¹. Nie s¹ wybierani demokratycznie i nikt ich nie prosi o to, ¿eby siê dorocznie spotykali. S¹ to ludzie albo bajecznie bogaci, albo nawet nale¿¹ do najbogatszych w œwiecie.

Mimo to zarejestrowali swoj¹ organizacje jako stowarzyszenie, aby móc legalnie otrzymywaÌ fundusze na dalsz¹ dzia³alnoœÌ. Ich podstawowymi sponsorami okazuj¹ siê byÌ banki, których przedstawiciele zasiadaj¹ w dorocznych obradach grupy Bilderberg. Czy mo¿e istnieÌ bardziej ra¿¹cy konflikt interesów ? Jest to szczyt bezczelnoœci w sytuacji, kiedy Unia Europejska ciu³a grosze dla Haiti, a nam wszystkim wmawia siê kryzys.

PoniÂżej przedstawiamy Wam roczne sprawozdanie tego "stowarzyszenia", w ktĂłrym jako jednÂą ze swoich dziaÂłalnoÂści wymieniono edukacje spoÂłecznÂą w zakresie polityki. Ciekawe jest to, Âże grupa ta, jak na razie ukrywa siĂŞ ze swojÂą dziaÂłalnoÂściÂą i jeszcze nikt nie sÂłyszaÂł aby edukowali kogokolwiek poza swoimi wÂłasnymi ludÂźmi. Jest tam teÂż zapis, iÂż Bilderberg otrzymaÂł donacje od Banku Goldman Sachs, ktĂłrÂą grupa ta przeznaczyÂła na finansowanie swojego wÂłasnego spotkania. Najciekawsze jest przy tym to, ze ich siedziba mieÂści siĂŞ w budynku tegoÂż samego Golden Sachs Bank, w Londynie.

(http://www.globalnaswiadomosc.com/Bilderberg%20charity.jpg)

Grupa Bilderberg znowu spotyka siĂŞ za zamkniĂŞtymi drzwiami
Spisek czy zwykÂłe spotkanie towarzyskie?
Nadmorskie miasteczko w Katalonii Sitges zasÂłynĂŞÂło dotÂąd g³ównie jako jedno z ulubionych celĂłw eskapad turystycznych ... gejĂłw. W 2010 roku sytuacja zupeÂłnie siĂŞ zmieniÂła, poniewaÂż w tym poÂłoÂżonym 35 km od Barcelony jeszcze spokojnym o tej porze roku kurorcie zebraÂła siĂŞ tajemnicza Grupa Bilderberg. W zeszÂłym roku jej szczyt odbywaÂł siĂŞ miĂŞdzy 14 a 17  maja w Grecji (wiĂŞcej na ten temat w artykule „Czy czeka nas nowy porzÂądek Âświata?”, teraz przyszÂła kolej na HiszpaniĂŞ i trzydniowe spotkanie  wÂłaÂśnie dobiega koĂąca w trwajÂący obecnie weekend.

Zacznijmy moÂże od krĂłtkiego przybliÂżenia tematu. Nazwa „Grupa Bilderberg” pochodzi od miejsca pierwszego spotkania klubu – hotelu Bilderberg poÂłoÂżonego w holenderskim Oosterbeek, gdzie z inicjatywy Polaka JĂłzefa Retingera w 1954 roku zebraÂła siĂŞ Âśmietanka prominentĂłw, ktĂłrzy mieli dyskutowaĂŚ na temat bie¿¹cej polityki. Sam JĂłzef Retinger byÂł barwnÂą postaciÂą – otrzymaÂł jako najmÂłodszy w historii doktorat na Sorbonie, doradzaÂł generaÂłowi Sikorskiemu, a w wieku 56 lat w 1944 roku skakaÂł ze spadochronu jako jeden z cichociemnych, aby dostarczyĂŚ instrukcje i pieniÂądze
dla polskiego podziemia.

Po wojnie nie ukrywa³, ¿e jego ide¹ by³o stworzenie zjednoczonej Europy. Tu historia mocno splata siê z teraŸniejszoœci¹. 12 listopada 2009 roku przedstawiciele grupy Bilderberg zjedli uroczyst¹ kolacjê z Hermanem Van Rompuyem w po³o¿onym niedaleko Brukseli zamku nale¿¹cym do rodziny
królewskiej. Tydzieù póŸniej szefowie paùstw UE wybrali go przewodnicz¹cym Rady Europejskiej, czyli nieformalnym prezydentem Unii, co wiele osób przyjê³o z niek³amanym zaskoczeniem:

http://www.youtube.com/v/suOVgIDi504&hl=pl_PL&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/suOVgIDi504&hl=pl_PL&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>

MoÂżna uznaĂŚ to za przypadek, ale zastanawia, Âże regularne doroczne zebrania grupy sÂą owiane do tego stopnia mg³¹ tajemnicy, Âże nie tylko nie wiadomo o czym dokÂładnie siĂŞ rozmawia (brak kamer telewizyjnych i dziennikarzy), ale na dodatek nie znamy listy goÂści. Nic dziwnego, Âże wzbudza to ró¿ne podejrzenia, a dziennikarz Âśledczy Daniel Estulin mĂłwi wrĂŞcz o Âświatowym spisku  i co ciekawe, kilka dni temu wygÂłosiÂł na temat Grupy Bilderberg  przemĂłwienie w … Parlamencie Europejskim.

http://www.youtube.com/v/WHtO8Q119ms&hl=pl_PL&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/WHtO8Q119ms&hl=pl_PL&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>

MĂłwiÂąc w skrĂłcie, oskarÂża on organizacjĂŞ o kierowanie globalnym spiskiem, ktĂłrego celem ma byĂŚ przejĂŞcie wÂładzy nad wszystkimi krajami Âświata i stworzenie jednego wszechpotĂŞÂżnego rzÂądu dziaÂłajÂącego jak wielka korporacja inwigilujÂąca przy pomocy
elektroniki wszystkich swoich obywateli. Wizja godna filmów science fiction, ale to sami organizatorzy przez swoj¹ tajemniczoœÌ dostarczaj¹ po¿ywki do takich spekulacji. Na pewno jednak znajduje siê w tej teorii co najmniej jedno ziarnko prawdy, poniewa¿ za³o¿yciel Grupy pragn¹³ zjednoczenia Europy, co praktycznie sta³o siê faktem, a dalszym logicznym krokiem by³oby rozszerzanie Unii na kolejne kontynenty.

Jednak w teorii, ktĂłra zakÂłada na przykÂład manipulowanie kursami ropy
naftowej (Estulin wierzy, Âże to Bilderberg stoi za rajdem na niemal 150 dolarĂłw za baryÂłkĂŞ i spadkiem
w okolice 30 USD) i innych surowcĂłw, akcji czy walut nie bardzo pasujÂą nam obecne wydarzenia. KÂłopoty Grecji, Portugalii, Hiszpanii czy teraz WĂŞgier raczej zupeÂłnie nie pomagajÂą w idei jednoczenia, a wrĂŞcz gro¿¹ rozpadem euro i samej Unii. CoÂś tu nie do koĂąca pasujÂą elementy ukÂładanki, a na takie zarzuty zwolennicy spiskowej teorii oÂświadczajÂą, Âże w ten sposĂłb szykuje siĂŞ nas do … wojny. RozwiÂązaniem problemu czystoÂści intencji Grupy Bilderberg byÂłoby wpuszczenie na salĂŞ obrad dziennikarzy, ale na to siĂŞ niestety nie zanosi.

http://www.notowany.pl/artykul/13860/grupa-bilderberg-znowu-spotyka-sie-za-zamknietymi-drzwiami


Policja siĂŞ buntuje. Nie chce ochraniaĂŚ bogaczy

MajÂą na gÂłowie wiĂŞksze problemy.

    Ochrona    corocznego spotkania prywatnego Klubu Bilderberg, zrzeszajÂącego najbardziej wpÂływowe osobistoÂści Âświata, kosztowaÂła 600 tysiĂŞcy euro - czytamy na psz.pl.

O tym istniejÂącym od 1954 roku klubie miÂłoÂśnicy teorii spiskowych mĂłwiÂą jako o nieformalnym rzÂądzie Âświata.W tym roku spĂŞdzili cztery dni w luksusach
kurortu Sitges pod BarcelonÂą. OchraniaÂło ich 300 policjantĂłw.    I to wÂłasnie przeszkadzaÂło kataloĂąskim zwiÂązkom zawodowym policji.Gdy budÂżet mundurowych jest stale zmniejszany, pensje ciĂŞte, to w tak dziwny sposĂłb wydaje siĂŞ publiczne pieniĂŞdzy na ochronĂŞ prywatnych spotkaĂą.    Policja drogowa, brygady antyterrorystyczne, oddziaÂł z psami, patrole wodne i helikoptery - wszyscy razem dbali o bezpieczeĂąstwo     corocznego spotkania ponad stu najbardziej wpÂływowych osĂłb Âświata - dodaje psz.pl. CzêœÌ policjantĂłw musiaÂła pracowaĂŚ w wolny weekend a na potrzeby spotkania zablokowano jeden z pasĂłw autostrady.
http://www.sfora.pl/Policja-sie-buntuje-Nie-chce-ochraniac-bogaczy-a20915

300 policjantĂłw ochraniaÂło spotkanie Klubu Bilderberg w Hiszpanii
      
Ochrona corocznego spotkania prywatnego Klubu Bilderberg, zrzeszajÂącego najbardziej wpÂływowe osobistoÂści Âświata, kosztowaÂła 600 tysiĂŞcy euro. ZwiÂązki zawodowe zrzeszajÂące kataloĂąskich policjantĂłw zÂłoÂżyÂły oficjalny donos w departamencie spraw wewnĂŞtrznych Katalonii przeciwko wydawaniu publicznych pieniĂŞdzy na ochronĂŞ prywatnych spotkaĂą.
Przez cztery dni luksusowy hotel w podbarceloĂąskim kurorcie Sitges - miejscu spotkania Klubu Bildelberg - byÂł strzeÂżony przez ponad 300 policjantĂłw. Policja drogowa, brygady antyterrorystyczne, oddzial z psami, patrole wodne i helikoptery - wszyscy razem dbali o bezpieczeĂąstwo corocznego spotkania ponad stu najbardziej wpÂływowych osĂłb Âświata.

"Nie rozumiemy, dlaczego na ochronê spotkania zosta³y wydane publiczne pieni¹dze i to w sytuacji, kiedy sferze bud¿etowej obciêto pensje" - czytamy w komunikacie wydanym przez kataloùskich policjantów. Do tego skar¿¹ siê oni, ¿e wielu funkcjonariuszy zosta³o zmuszonych do pracy w weekend. Pytaj¹ te¿, dlaczego przez cztery dni cz³onkowie Klubu Bildelberg mieli zarezerwowany dla siebie jeden pas autostrady, z ktorej korzystali za darmo.

Grupa Bilderberg, zwana czasem "nieoformalnym rz¹dem œwiata", istnieje od 1954 roku, a jej wspó³za³o¿ycielem by³ polski pisarz i polityk Józef Retinger.
http://www.psz.pl/tekst-31345/300-policjantow-ochranialo-spotkanie-Klubu-Bilderberg-w-Hiszpanii