Czy wszechÂświat – albo jak kto woli „nasz wszechÂświat” jest tylko garÂściÂą kosmicznego pyÂłu wÂśrĂłd nieskoĂączonej iloÂści ÂświatĂłw rĂłwnolegÂłych? Naukowcy coraz czĂŞÂściej przyznajÂą, iÂż rĂłwnolegÂłe rzeczywistoÂści mogÂą nie byĂŚ jedynie sferÂą fantastyki.

Rzecz rodem ze sfery science-fiction, mo¿liwoœÌ istnienia wielu wszechœwiatów, od dawna intryguje fizyków, matematyków a tak¿e kosmologów.

MoÂżemy nie byĂŚ w stanie, przynajmniej na razie, udowodniĂŚ ich obecnoÂści – twierdzi wielu powaÂżnych naukowcĂłw, ale istniejÂą powaÂżne przesÂłanki, aby przypuszczaĂŚ, Âże rĂłwnolegÂłe wymiary nie sÂą jedynie ludzkim wymysÂłem.

Ukryte Âświaty przejawiajÂą siĂŞ w filmie „ZÂłoty Kompas”, opartym na pierwszym tomie trylogii Philipa Pulmana pt. „His Dark Materials” („Mroczne Materie”). Film opowiada historiĂŞ sieroty ÂżyjÂącej w rĂłwnolegÂłym Âświecie oraz towarzyszÂącej jej zwierzĂŞcej manifestacji jej wÂłasnej duszy. Bohaterka odkrywa m.in. sekret skaÂżonego pyÂłu, ktĂłry wycieka z rĂłwnolegÂłej rzeczywistoÂści. Poza wszelkimi fantastycznymi aspektami w ksi¹¿ce Pullmana przejawia siĂŞ idea, ktĂłra nie przeczy nauce.

- PomysÂł istnienia wielu wszechÂświatĂłw nie jest jedynie sferÂą fantastyki – pojawia siĂŞ w kilku naukowych teoriach i zasÂługuje na powaÂżniejsze traktowanie – powiedziaÂł Aurelien Barrau, francuski fizyk z CERN (Europejskiej Organizacji BadaĂą Nuklearnych). Multiverse (MultiwszechÂświat) nie jest dÂłuÂżej modelem, jest konsekwencjÂą naszych modeli – wyjaÂśniÂł Barrau.

Istnieje kilka sprzecznych i nak³adaj¹cych siê teorii odnoœnie równoleg³ych wszechœwiatów, ale wiêkszoœÌ bazuje na prostej zasadzie nieskoùczonoœci wszechœwiata zak³adaj¹cej, i¿ wszystko co mo¿e siê wydarzyÌ mia³o ju¿ albo dopiero bêdzie mia³o miejsce.

RozpatrzyĂŚ moÂżna to na podobnym przykÂładzie: istoty bĂŞdÂące naszymi kopiami mogÂą ÂżyĂŚ w podobnym do naszego systemie sÂłonecznym a nawet czytaĂŚ w tej chwili podobne sÂłowa, w tym samym jĂŞzyku.

Istnienie podobnych sobowtĂłrĂłw nie przejawia siĂŞ tylko we wspó³czesnej fizyce, ale zawiera siĂŞ w fakcie, iÂż wszechÂświat jest nieskoĂączony i raczej podobnie wypeÂłniony materiÂą, jak wskazujÂą to ostatnie obserwacje astronomiczne – stwierdziÂł kosmolog Max Tegmark z Bostonu.

Kolejny Âślad istnienia wielu wszechÂświatĂłw pojawia siĂŞ w teorii chaotycznej inflacji (ang. chaotic inflation), ktĂłra stwierdza, iÂż wszystkie rĂłwnolegÂłe Âświaty rozprzestrzeniajÂą siĂŞ tak szybko, iÂż pozostajÂą poza zasiĂŞgiem, nawet dla obiektu, ktĂłry mĂłgÂłby siĂŞ poruszaĂŚ wiecznie z prĂŞdkoÂściÂą ÂświatÂła.

W dokumencie opublikowanych w 1957 r., matematyk Hugh Everett z Princeton University wykazywaÂł w jaki sposĂłb teoria kwantowa przewiduje fakt dzielenia siĂŞ jednej klasycznej rzeczywistoÂści na kilka oddzielnych i jednoczeÂśnie siĂŞ toczÂących.

- ÂŚwiaty nie sÂą przestrzennie podzielone, ale istniejÂą jakby na zasadzie „rĂłwnolegÂłych wszechÂświatĂłw” – mĂłwi Barrau.

Istnieje wiele zjawisk, jak np. czarne dziury, zagiĂŞcia przestrzeni czy nawet ksztaÂłt i ruch Ziemi, ktĂłre niegdyÂś odrzucane byÂły jako naukowe herezje, zanim zostaÂły udowodnione w wyniku eksperymentĂłw, choĂŚ nie zawsze mogÂły byĂŚ obserwowane – zauwaÂżyÂł Tegmark.

WedÂług niego staje siĂŞ coraz bardziej jasne, iÂż modele „multiwszechÂświata” mogÂą zostaĂŚ wkrĂłtce empirycznie przebadane.
http://www.eioba.pl/a77621/swiaty_rownolegle_okiem_naukowcow