Drukuj stronę - Natura Historii SwiĂŞtej geometri

"CzÂłowiek porusza siĂŞ w przestrzeni, odbiera jÂą i interpretuje. Sami stajemy siĂŞ czĂŞÂściÂą przestrzeni, nasze myÂślenie staje siĂŞ przestrzenne. IstniejÂą rĂłÂżne typy i rodzaje przestrzeni. Inna jest przestrzeĂą kosmiczna, a inna ta, z ktĂłrÂą Âżyjemy jako istoty ziemskie."

"Wszystko, co odbierajÂą nasze zmysÂły, jest przestrzeniÂą. To oczywiste stwierdzenie wymaga wyjaÂśnienia, Âże przestrzeĂą staje siĂŞ wymierna, kiedy posiada punkty odniesienia. PrzestrzeĂą w nieskoĂączonoÂści nie ma wymiaru, gdyÂż w niej nie ma punktĂłw odniesienia, a co za tym idzie - nie jest w relacji do naszej percepcji."
"CzÂłowiek porusza siĂŞ w przestrzeni, odbiera jÂą i interpretuje. Sami stajemy siĂŞ czĂŞÂściÂą przestrzeni, nasze myÂślenie staje siĂŞ przestrzenne. IstniejÂą rĂłÂżne typy i rodzaje przestrzeni. Inna jest przestrzeĂą kosmiczna, a inna ta, z ktĂłrÂą Âżyjemy jako istoty ziemskie. 'PrzestrzeĂą ziemska' jest jakby dotykalna i ciÂągle zmienia swĂłj wymiar. Inna jest przestrzeĂą miejska, a inna gĂłrska, pustynna, morska, inna leÂśna. PrzestrzeĂą nie jest przypadkowa, posiada swoistÂą logikĂŞ, swĂłj system, a nawet swojÂą matematykĂŞ. Piony lasu posiadajÂą rytm, geometriĂŞ, postĂŞpy i funkcje. Nie ma zÂłej przestrzeni, sÂą tylko rĂłÂżne wymiary, ktĂłre poprzez intuicjĂŞ i emocje porĂłwnujemy i oceniamy, a zrozumienie i wiedza tworzÂą inne wartoÂści."

Jerzy Grochocki

ÂŚwiÂątynie zawsze byÂły namacalnym uzewnĂŞtrznieniem wierzeĂą czÂłowieka. W jaki sposĂłb symbolizowaÂły one harmoniĂŞ z prawami kosmicznymi?

Ponad 2000 lat temu, za Âżycia greckiego filozofa Platona (okoÂło 427-347 przed naszÂą erÂą), mieszkaĂącĂłw Delos dziesiÂątkowaÂła straszliwa zaraza. Zrozpaczeni, zasiĂŞgnĂŞli rady u wyroczni pytajÂąc, jak mogÂą odwrĂłciĂŚ nieszczĂŞÂście. Wyrocznia w odpowiedzi postawiÂła im zadanie - mieli podwoiĂŚ objĂŞtoÂśĂŚ szeÂściennego oÂłtarza, nie zmieniajÂąc jednak jego ksztaÂłtu.
PchniĂŞto posÂłaĂącĂłw do gaju Akademosa, bÂłagajÂąc geometrĂłw, by znaleÂźli rozwiÂązanie zagadki i uratowali miasto.ÂŻeby daĂŚ prawidÂłowÂą odpowiedÂź, trzeba znaleÂźĂŚ pierwiastek szeÂścienny z dwĂłch, co przy poziomie wiedzy matematycznej Ăłwczesnych GrekĂłw nie byÂło moÂżliwe. Wydaje siĂŞ zatem, Âże wyrocznia dajÂąc takÂą zagadkĂŞ byÂła - eufemistycznie mĂłwiÂąc - zÂłoÂśliwa;
historia ta ÂŚwiadczy, jak wysoko w staroÂżytnej Grecji ceniono geometriĂŞ (dosÂłowne znaczenie tego wyrazu to "mierzenie ziemi").Greccy geometrzy przejĂŞli wiedzĂŞ od staroÂżytnych Egipcjan, ktĂłrzy w trzecim tysiÂącleciu przed naszÂą erÂą zapoczÂątkowali tĂŞ naukĂŞ, opracowujÂąc praktycznÂą metodĂŞ pomiarĂłw ziemi. Coroczne Âżyciodajne wylewy Nilu niszczyÂły wszystkie oznaczenia graniczne w caÂłej dolinie; by uniknÂąĂŚ zatargĂłw miĂŞdzy wÂłaÂścicielami gruntĂłw, urzĂŞdnicy paĂąstwowi musieli dbaĂŚ o odnawianie granic.
Potrzebna byÂła prosta i dokÂładna metoda przeprowadzania pomiarĂłw, Âłatwy sposĂłb mierzenia zarĂłwno odlegÂłoÂści, jak i powierzchni. Do tego zagadnienia niezbĂŞdna byÂła umiejĂŞtnoÂśĂŚ wyznaczania kÂąta prostego.

"Wraz ze ÂświĂŞtÂą przestrzeniÂą pojawiÂła siĂŞ idea ÂświĂŞtej geometrii. Egipcjanie czcili WschĂłd jako miejsce poczÂątkĂłw, gdzie bĂłg sÂłoĂąca Ra pojawiaÂł siĂŞ po swej nocnej podrĂłÂży po Âświecie podziemnym, by ÂżeglowaĂŚ po niebie w swej sÂłonecznej barce"

KÂąt prosty

StaroÂżytni Egipcjanie, by rozwiÂązaĂŚ ten problem, potrzebowali dwĂłch ludzi oraz kawaÂłka sznurka z trzynastoma supÂłami, ktĂłre wyznaczaÂły dwanaÂście jednakowych odcinkĂłw. RozciÂągniĂŞty sznur sÂłuÂżyÂł do mierzenia odlegÂłoÂści, natomiast gdy uÂłoÂżono z niego taki trĂłjkÂąt, Âże trzy odcinki tworzyÂły jeden bok, cztery -drugi, piec zaÂś odcinkĂłw -trzeci, wĂłwczas otrzymywano kÂąt prosty. DziĂŞki tej prostej metodzie rĂłwnie Âłatwo byÂło odtworzyĂŚ prostokÂąt oraz inne,bardziej skomplikowane, figury geometryczne. Te same metody wykorzystywano przy wytyczaniu fundamentĂłw ÂświÂątyni i innych budowli.W staroÂżytnym paĂąstwie egipskim religia do takiego stopnia przenikaÂła wszystkie dziedziny Âżycia, iÂż niemal kaÂżde dziaÂłanie byÂło rĂłwnoczeÂśnie rytuaÂłem religijnym. Dlatego wyznaczanie planĂłw grobowcĂłw i ÂświÂątyĂą wiÂązaÂło siĂŞ z najbardziej uroczystymi ceremoniami. WokĂłÂł znaczeĂą, ktĂłre miaÂłyby siĂŞ ukrywaĂŚ. zakodowane w wymiarach antycznych budowli, zwÂłaszcza piramid, snuto wiele domysÂłĂłw. Nie ma jednak Âżadnych wÂątpliwoÂści co do tego, Âże kaÂżdy aspekt ÂŚwiĂŞtych budowli egipskich byÂł przenikniĂŞty symbolikÂą religijnÂą.
W rĂłÂżnych kulturach wykorzystywano odmienne sposoby, by nadaĂŚ budowlom znaczenie symboliczne.Na przykÂład WieÂżĂŞ Babel, babiloĂąskÂą Etemenanki, zaprojektowano tak, by odwzorowaÂła wszechÂświat.KaÂżde z siedmiu piĂŞter wieÂży odpowiadaÂło jednemu z siedmiu niebios babiloĂąskiej kosmologii. Nadto kaÂżdej kondygnacji przypisano planetĂŞ i pomalowano na wÂłaÂściwy jej kolor. NajniÂższa pomalowana na czarno, przedstawiaÂła Jowisza, czerwona - Marsa, ÂżĂłÂłta - SÂłoĂące, zielona - Wenus, niebieska - Merkurego, biaÂły szczyt zaÂś prawdopodobnie wyobraÂżaÂł KsiĂŞÂżyc.
Stary Testament zawiera wiele szczegĂłÂłowych opisĂłw budowli, ktĂłre niewÂątpliwie wzniesiono po to, by nadaĂŚ materialnÂą formĂŞ staroÂżytnej Âżydowskiej sztuce gematrii, czyli odczytywania symboli ukrytych w liczbach. Wierzono, Âże wymiary zostaÂły w bezpoÂśrednim objawieniu dane przez Boga i dlatego majÂą transcendentne znaczenie. Na przykÂład wskazĂłwki dotyczÂące
budowy arki: "Ty zaÂś zbuduj sobie arkĂŞ z drzewa Âżywicznego, uczyĂą w arce przegrody i powlecz jÂą smoÂłÂą wewnÂątrz i zewnÂątrz. A oto,jak masz jÂą wykonaĂŚ: dÂługoÂśĂŚ arki - trzysta Âłokci, piĂŞĂŚdziesiÂąt Âłokci jej szerokoÂśĂŚ i wysokoÂśĂŚ jej - trzydzieÂści Âłokci.
Nakrycie arki, przepuszczajÂące ÂŚwiatÂło, sporzÂądzisz na ÂłokieĂŚ wysokie i zrobisz wejÂście do arki w jej bocznej ÂŚcianie;
uczyĂą przegrody: dolnÂą, drugÂą i trzeciÂą"[KsiĂŞga Rodzaju, 6, 14-16]*.
Arka Noego byÂła zatem podzielona na trzy poziomy, kaÂżdy poziom zaÂś na 11 przedziaÂłĂłw, co w sumie daje uznawanÂą za ÂŚwiĂŞtÂą liczbĂŞ 33. Wiadomo, Âże arka miaÂła dwa otwory: gÂłĂłwne wejÂście umieszczone na najniÂższym poziomie, przez ktĂłre zwierzĂŞta wkraczaÂły na pÂłaszczyznĂŞ Âżycia fizycznego oraz maÂłe jedno Âłokciowe okienko u gĂłry, przez ktĂłre duch, w postaci goÂłĂŞbicy wysÂłanej przez Noego na poszukiwanie suchego lÂądu poÂśrĂłd wĂłd potopu, zostaÂł uwolniony. W swojej ksiÂąÂżce The Canon [Kanon] William Stirling wysuwa nader ÂŚmiaÂłÂą hipotezĂŞ - utoÂżsamia arkĂŞ Noego z ziemiÂą.
Tego rodzaju schematy kosmologiczne, choĂŚ wydajÂą siĂŞ naleÂżeĂŚ do dziedziny wyobraÂźni, moÂżna jednak odnaleÂźĂŚ w staroÂżytnej architekturze, zwÂłaszcza w Egipcie i Babilonii. Faktem jest, Âże historiĂŞ arki pod wieloma wzglĂŞdami moÂżna interpretowaĂŚ jako o powieÂśĂŚ o prawym czÂłowieku, ktĂłry zostaje wyprowadzony ze starego zÂłego ÂŚwiata i wÂłÂączony w nowÂą, stworzonÂą przez Boga, rzeczywistoÂśĂŚ. NiektĂłrzy zapewne stwierdziliby nawet, Âże ci, ktĂłrzy wÂłÂączÂą siĂŞ w kosmiczny Âład, przetrwajÂą, ci zaÂś, ktĂłrzy siĂŞ doĂą nie dostosujÂą, zginÂą.

W pojĂŞciu staroÂżytnych GrekĂłw, a zwÂłaszcza Platona, kosmiczna harmonia wyraÂżaÂła siĂŞ w prawidÂłach geometrii. Wedle nich ÂŚwiatem wÂładaÂły proporcje wyraÂżone przez Pitagorasa w dwĂłch ÂłaĂącuchach postĂŞpu geometrycznego: 1,2,3,8 oraz 1,3,9,27;w dialogu Timajos Platon stwierdziÂł, Âże formami najtrafniej oddajÂącymi tĂŞ harmoniĂŞ sÂą szeÂściany i kwadraty, ktĂłrych proporcje odpowiadajÂą poszczegĂłlnym stosunkom liczbowym.

Cztery ÂżywioÂły

Dla pĂłÂźnych platonikĂłw geometria stanowiÂła zasadĂŞ rzÂądzÂącÂą wszystkimi znanymi stanami materii. SzczegĂłlne znaczenie miaÂły platoĂąskie figury, z ktĂłrych cztery reprezentowaÂły cztery ÂżywioÂły. Najprostsza regularna bryÂła geometryczna, czworoÂścian, odpowiadaÂła najlÂżejszemu ÂżywioÂłowi, czyli ogniowi; oÂśmioÂścian zbudowany z oÂśmiu trĂłjkÂątĂłw rĂłwnobocznych i uznawany za prawie tak lekki jak czworoÂścian odpowiadaÂł powietrzu. SzeÂścian, figura masywna i statyczna, wyraÂżaÂła pierwiastek ziemski, dwudziestoÂścian zaÂś, najciĂŞÂższa z regularnych bryÂł zbudowanych z trĂłjkÂątĂłw, byÂła odpowiednikiem wody.
Ăw symbolizm odbiÂł siĂŞ niezwykÂłym echem w Brytanii, gdzie znaleziono grupĂŞ sferycznych kamieni, ktĂłrym najwczeÂśniej tysiÂąc lat temu nadano formĂŞ platoĂąskich bryÂł. Usytuowanie i konstrukcja wielu staroÂżytnych zespoÂłĂłw megalitycznych dowodzi, Âże ich budowniczowie dysponowali bogatÂą wiedzÂą astronomicznÂą i gÂłĂŞbokÂą znajomoÂściÂą geometrii.
W krĂŞgu innych cywilizacji odzwierciedlenie boskiej harmonii w proporcjach budowli przybieraÂło mniej abstrakcyjnÂą formĂŞ. Skoro BĂłg stworzyÂł czÂłowieka, rozumowano, to proporcje ludzkiego ciaÂła muszÂą odbijaĂŚ harmoniĂŞ boskiego zamierzenia. Indyjska sutra architektoniczna powiada, Âże "wszechÂświat jest obecny w ÂŚwiÂątyni dziĂŞki proporcjom".
W plan ÂŚwiÂątyni indyjskiej moÂżna wpisaĂŚ ciaÂło purushy albo kosmicznego czÂłowieka.
TĂŞ samÂą ideĂŞ odnajdujemy w tradycji zachodniej, w dziele teoretyka architektury Marcusa Vitruviusa Pollio. Rzymianin Ăłw,zazwyczaj zwany po prostu Witruwiuszem, ÂżyÂł w I wieku przed naszÂą erÂą. Zasady dobrego budowania zebraÂł w dziesiĂŞciu ksiĂŞgach traktatu De Architektura. Po upadku cesarstwa rzymskiego traktat Ăłw na tysiÂąc lat popadÂł w zapomnienie, odnaleÂźli do dopiero wÂłoscy architekci w dobie renesansu. PragnĂŞli oni odnowiĂŚ architekturĂŞ w duchu klasycznym, toteÂż dzieÂło Witruwiusza przedstawiaÂło dla nich ogromnÂą wartoÂśĂŚ, daleko przewyÂższajÂącÂą znaczenie, jakie miaÂło ono dla staroÂżytnych.
Witruwiusz powiada, Âże wartoÂśĂŚ architektury zaleÂży od porzÂądku, ukÂładu, eurytmii - na ktĂłrÂą skÂłada siĂŞ piĂŞkno oraz odpowiednie proporcje czĂŞÂści wzglĂŞdem caÂłoÂści - symetrii, stosownoÂści oraz ekonomii.
EurytmiĂŞ osiÂąga siĂŞ wedÂług Witruwiusza dziĂŞki zastosowaniu ÂŚciÂśle okreÂślonych zasad proporcji. JeÂŚli idzie o ÂŚwiÂątynie,proporcje naleÂży wzorowaĂŚ na ukÂładzie ludzkiego ciaÂła, ktĂłre, jak pisaÂł, "przyroda, w ten sposĂłb stworzyÂła [...], Âże jego czÂłonki sÂą proporcjonalne do caÂłej postaci". ÂŻadna budowla, zapewniaÂł, "nie moÂże mieĂŚ wÂłaÂściwego ukÂładu bez symetrii i dobrych proporcji, ktĂłre powinny byĂŚ oparte ÂŚciÂśle na proporcjach ciaÂła dobrze zbudowanego czÂłowieka"*.

Podstawowe reguÂły

Architekci epoki renesansu ochoczo podjĂŞli ideĂŞ wyprowadzenia proporcji architektonicznych z proporcji ludzkiego ciaÂła.
Starannie ustalano wzajemne stosunki poszczegĂłlnych czĂŞÂści zarĂłwno w fasadach koÂścioÂłĂłw, fundamentach budowli, jak i w malowidÂłach.
ZwÂłaszcza w okreÂśleniu wymiarĂłw posiÂłkowano siĂŞ geometrycznymi i harmonijnymi proporcjami. W 1525 roku franciszkanin Francesco di Giorgio ogÂłosiÂł traktat zatytuÂłowany De Harmonia Mundi Totius [O harmonii ÂŚwiata], w ktĂłrym poÂłÂączyÂł elementy platoĂąskiej geometrii, Âżydowskiej tradycji kabalistycznej oraz systemu Witruwiusza, opartego, jak wiemy, na budowie ludzkiego ciaÂła.
JakoÂśĂŚ zwana przez Witruwiusza "stosownoÂściÂą" byÂła przezeĂą definiowana jako doskonaÂłoÂśĂŚ stylu wynikajÂąca z wÂłaÂściwej konstrukcji budowli.ZebraÂł on z reguÂły obowiÂązujÂące w tradycji klasycznej, miĂŞdzy innymi szczegĂłÂłowe wskazĂłwki dotyczÂące komponowania kolumn we wszystkich porzÂądkach architektonicznych, korynckim, joĂąskim i doryckim. KaÂżdy z nich byÂł odpowiedni dla ÂŚwiÂątyĂą poÂświĂŞconych innym bogom. W porzÂądku doryckim wznoszono ÂŚwiÂątynie Jowisza wÂładajÂącego niebem, piorunami, SÂłoĂącem i KsiĂŞÂżycem, a takÂże przybytki Minerwy, Marsa i Herkulesa. Styl koryncki przeznaczono Wenus, Prozerpinie, boginkom leÂśnych ÂźrĂłdeÂł i nimfom, joĂąski zaÂś Junonie, Dianie, Bachusowi i innym bogom.
Do osiÂągniĂŞcia stosownoÂści niezbĂŞdne byÂło odpowiednie usytuowanie budowli, ÂŚwiÂątynie, wznoszone w przyjaznym otoczeniu, w pobliÂżu ÂźrĂłdeÂł czystej wody,orientowano wzglĂŞdem stron ÂŚwiata w taki sposĂłb, by najpeÂłniej wykorzystaĂŚ ÂŚwiatÂło dzienne. StaroÂżytna chiĂąska sztuka geomancji, Feng Shui, jak przed tysiÂącami lat, tak i dziÂś zajmuje siĂŞ tymi wÂłaÂśnie sprawami. Sztuka owa polega na tym, by w naturalnym otoczeniu stworzyĂŚ najbardziej sprzyjajÂące i zapewniajÂące pomyÂślnoÂśĂŚ warunki dla wszelkiego rodzaju budowli.
Dla staroÂżytnych jednak pomyÂślnoÂśĂŚ budowli i jej gospodarzy nie byÂła tylko kwestiÂą uwzglĂŞdnienia fizycznych cech najbliÂższego otoczenia i krajobrazu. Siedziby bogĂłw i ludzi
bowiem tak budowano, by odzwierciedlaÂły harmonijny zwiÂązek czÂłowieka i kosmosu.
http://forumzn.katalogi.pl/medeis__%C5%9Bwi%C4%99ta_geometria-t12907.html

(http://www.vismaya-maitreya.pl/sacred-geometry-4.jpg)
Nie chcĂŞ robiĂŚ naukowego wywodu tylko chcĂŞ w prosty sposĂłb otworzyĂŚ zrozumienie kilku zÂłotych reguÂł jakie rzÂądzÂą naturÂą czÂłowieka. CiĂŞÂżko uÂżywaĂŚ naukowego jĂŞzyka na ogĂłlnie dostĂŞpnych stronach internetowych dotyczÂących kosmologii kiedy jeszcze w XXI wieku tak wielu ludzi nie rozumie Âświata energii, a w dodatku naÂśmiewajÂą siĂŞ z tych, ktĂłrzy uÂżywajÂą sÂłĂłw: wibracja, ewolucja, rozwĂłj duchowy… a nawet BĂłg.
ChciaÂłabym tylko w tym miejscu im powiedzieĂŚ, Âże BĂłg pozostawiÂł nam WSZYSTKIM jedne drzwi – wielkiej tajemnicy i to czÂłowiek powinien je znaleÂźĂŚ i wejÂśĂŚ do Âśrodka sekretnej komnaty. MoÂżna spĂŞdziĂŚ Âżycie ÂśpiÂąc na tych drzwiach, ÂśmiaĂŚ siĂŞ z innych, tym samym nigdy nie rozumiejÂąc podstawowych energii stworzenia.

Wieczna tajemnica, poszukiwanie naczynia Graala i furtek do nieba sÂą bliÂżej czÂłowieka niÂż myÂśli. Sztywne dogmaty, blokady umysÂłu zamykajÂą najwiĂŞksze sekrety, nie pozwalajÂą uaktywniĂŚ prawdziwego wnĂŞtrza czÂłowieka. Jak to ma ktoÂś zrobiĂŚ jak sam blokuje wÂłasne zrozumienie, nie umie wykonaĂŚ najmniejszego kroku w “nowe” a jeszcze swojÂą niewiedzÂą blokuje wstĂŞp innym budujÂąc wokĂłÂł nich energie strachu, zwÂątpienia. IdÂąc ÂścieÂżkami swojej niewiedzy najproÂściej jest powiedzieĂŚ, Âże to co jest za tajemniczymi drzwiami jest wymysÂłem samego szatana, tak najczĂŞÂściej podsumowuje siĂŞ osobĂŞ wyjawiajÂącÂą sekrety tajemniczej komnaty.
(http://www.vismaya-maitreya.pl/gdfhfhrthtrhrhr.JPG)
Wieczna tajemnica lub drzwi miÂłoÂści sÂą kwiatem naszego Âżycia, doprowadzajÂą do zrozumienia i aktywowania Merkaba. Trzeba tylko wiedzieĂŚ jak otworzyĂŚ te drzwi, ktĂłre sami blokujemy. Musimy posiÂąÂśĂŚ wiedzĂŞ, czym jest dla czÂłowieka sekretna geometria. Zanim siĂŞ dostaniemy do tej komnaty, zanim zrozumiemy jej moce musimy wprzĂłdy odpowiednio uksztaÂłtowaĂŚ wÂłasnÂą ÂświadomoÂśĂŚ i otworzyĂŚ wÂłasne serce, upodobniĂŚ siebie do ÂŚwiadomoÂści Boga, ktĂłra jest czysta jak krysztaÂł. Wtedy przekroczymy prĂłg tajemniczej komnaty. CzÂłowiek przemieÂści siĂŞ w nowe miejsce i zrozumie w jednym oka mgnieniu czym jest jego wyÂższy model ewolucji. Do tej komnaty jest droga prosto od serca, a najwaÂżniejszym kluczem do jej otwarcia jest spirala.

(http://www.vismaya-maitreya.pl/spiral_beads_card-p137565819156877200q6w4_400.jpg)
Spirala – kto posiada silniejsze wibracje wie o czym ja w tej chwili piszĂŞ, rozumie dziaÂłanie wibrujÂącego ciaÂła, w ktĂłrym taĂączy w spiralnym ruchu kaÂżda komĂłrka. Wystarczy troszkĂŞ mocniejszy dÂźwiĂŞk, czasami tylko maleĂąki szelest czy gÂłĂŞbszy oddech a ciaÂło zaczyna drÂżeĂŚ jak liÂśĂŚ na wietrze, jak wprowadzona w ruch spirala.

Takie zjawisko przeÂżywam prawie w kaÂżdej chwili swojego Âżycia, czuje intensywny taniec moich komĂłrek aÂż do samego szpiku koÂści. Czasami mam wraÂżenie, Âże nie sÂą juÂż poÂłÂączone razem, chociaÂż taĂączÂą wspĂłlnie jednym rytmem. Najciekawsze zjawisko zachodzi w mĂłzgu, dotÂąd trwaÂł w bezruchu, otaczaÂł siĂŞ ciemnÂą nocÂą a teraz jest w ciÂągÂłym ruchu i promieniuje jasnym ÂświatÂłem, juÂż za zamkniĂŞtymi oczami nie ma ciemnej zasÂłony.

Zjawisko to pojawiÂło siĂŞ w moim ciele jesieniÂą 2000 roku. Z poczÂątku byÂł to dla mnie szok, nawet myÂślaÂłam, Âże odczuwam trzĂŞsienie ziemi, ktĂłrego w tym czasie oczywiÂście nie byÂło. Moje ciaÂło nagle zaczĂŞÂło siĂŞ dziwnie zachowywaĂŚ, nawet troszkĂŞ siĂŞ baÂłam, pĂłÂźniej mnie to ÂśmieszyÂło a teraz jest mojÂą czĂŞÂściÂą Âżycia niczym oddech. Po wielu konsultacjach u lekarzy, kiedy nie znalazÂłam wytÂłumaczenia na wibrujÂące ciaÂło, muzykĂŞ w gÂłowie, na dziwne bÂłyski wokĂłÂł mnie i w moim wnĂŞtrzu, przyszedÂł czas na osobiste dochodzenie. WiedziaÂłam, Âże musi byĂŚ gdzieÂś na Ziemi jakieÂś wytÂłumaczenie tego procesu. Tym sposobem trafiÂłam na kwiat Âżycia – Merkaba. W miĂŞdzyczasie spotkaÂłam rĂłwnieÂż ludzi, w tym trzech lekarzy, ktĂłrym nie byÂł obcy ten proces.

(http://www.vismaya-maitreya.pl/eeeeeef.jpg)
Ruch spiralny integruje lewÂą i prawÂą pĂłÂłkulĂŞ mĂłzgu jak rĂłwnieÂż otwiera serca, tworzy siĂŞ ÂświĂŞty trĂłjkÂąt, ktĂłry jest podstawÂą ÂświĂŞtej geometrii.

Lewa pĂłÂłkula:
Logiczna, analityczna, obiektywna

Prawa pĂłÂłkula:
Intuicyjna, syntetyczna, subiektywna

Wszystkie religie proszÂą o przekazanie swojej woli Bogu jako sile wyÂższej. Nasze ego rozwija siĂŞ w lewej pĂłÂłkuli szukajÂąc gÂłĂŞbszej mÂądroÂści w prawej pĂłÂłkuli. Kiedy czÂłowiek o tym pamiĂŞta poddaje siĂŞ Woli Boga zaczynajÂąc wypeÂłniaĂŚ prawdĂŞ. Integracja dwĂłch pĂłÂłkul mĂłzgowych wpuszcza zrozumienie z kosmosu a czÂłowiek moÂże doÂświadczyĂŚ wiĂŞkszej wolnoÂści i moÂżliwoÂści. Lewa i prawa pĂłÂłkula budzÂąc siĂŞ na uniwersalne prawdy zaczynajÂą wprowadzaĂŚ w ten sam rytm serce, ktĂłre wprowadza tÂą prawdĂŞ w czyn. Obie pĂłÂłkule mĂłzgu zaczynajÂą poruszaĂŚ siĂŞ w harmonii, ktĂłra wnika w kaÂżdy zakamarek naszego bytu. DziĂŞki temu otwieramy nasz umysÂł, nasze serce, naszego ducha. Bez boskiej jednoÂści wewnÂątrz nas te okna inspiracji sÂą rzadko dostĂŞpne. W jednoÂści otwieramy drzwi w nas i pozwalamy na przepÂływ zrĂłwnowaÂżonych energii siÂł Âżyciowych. Zaczyna siĂŞ proces wewnĂŞtrznego uzdrowienia i odmÂładzania co wpÂływa korzystnie na nasze fizyczne, emocjonalne i duchowe ciaÂło.
MiÂłoÂśĂŚ, pomoc, ofiara – to sÂą drogi wchodzenia w stan gÂłĂŞbokiego spokoju. Wtedy przejrzÂą oczy zawartoÂśĂŚ naszej ÂświadomoÂści. Wielu poczuje jakby patrzyli w otchÂłaĂą nicoÂści. PoczujÂą w sobie niesmak, bĂłl, wÂłasnÂą nicoÂśĂŚ (podobnie byÂło w moim przypadku). Wtedy bĂŞdÂą zdolni utopiĂŚ siĂŞ w JednoÂści Boga, zrozumiejÂą, Âże bez niego nic nie znaczÂą. Wszystko co byÂło do tej pory nieodwracalne zostanie przeksztaÂłcone. NastÂąpi kapitulacja i nowe przyjĂŞcie, wstÂąpienie w wiarĂŞ i moc miÂłoÂści, dziĂŞki ktĂłrym moÂżna wszystko osiÂągnÂąĂŚ.

W chwili kiedy energia mocniej wniknie w lewÂą pĂłÂłkulĂŞ nastÂąpi proces samorealizacji, budowanie wÂłasnego ego, sukcesu, taka osoba bĂŞdzie egoistyczna; mĂłwi o Bogu lecz nie dba o bliÂźnich, zaspakaja tylko wÂłasne pragnienia. Brak tu kapitulacji, poddania siĂŞ Woli BoÂżej.

SÂłowo kapitulacja, chociaÂż wyraÂża poraÂżkĂŞ w tym przypadku oznacza gÂłĂŞbokÂą realizacjĂŞ samego siebie i caÂłkowitÂą otwartoÂśĂŚ na to: kim naprawdĂŞ jesteÂśmy?

WkrĂŞca siĂŞ w nas coraz mocniej zÂłota spirala – sekretny wir realizujÂąc moc oceanu bez granic. JuÂż wiesz, Âże twĂłj wÂłasny ziemski interes to tylko moc zwierzĂŞcia w tobie.

Obecnie jesteÂśmy w tym punkcie Âżycia, w ktĂłrym niektĂłre osoby zaledwie zaczynajÂą docieraĂŚ do granicy kapitulacji.

(http://www.vismaya-maitreya.pl/jghjgutyutyuty.JPG)

ÂŚwiĂŞta geometria jest wykonana z lekkich ÂświadomoÂści. OdtÂąd moÂżna widzieĂŚ i czuĂŚ jak pÂłynie przez ciaÂło subtelna energia, jak siĂŞ zachowuje, jak siĂŞ przeksztaÂłca, ktĂłre punkty z sobÂą ÂłÂączy, i w koĂącu siĂŞ otwiera na przyjĂŞcie jeszcze wyÂższych energii. W ciele zapalajÂą siĂŞ nowe kolorowe lampki, sekretne wiry. CzÂłowiek jest juÂż w 100% Âświadomy przepÂływu wÂłasnych energii. Nikt go juÂż nie przekona, Âże takowych nie ma a wibracja, wewnĂŞtrzne ÂświatÂła, energetyczne wiry to wymysÂł szatana, czy choroba, ktĂłrÂą trzeba leczyĂŚ, jak to wielu jeszcze dzisiaj utrzymuje.

Przekroczenie sekretnej komnaty wyÂższej ewolucji jest zdumiewajÂącym procesem. Godzinami mogĂŞ siedzieĂŚ w ciszy by obserwowaĂŚ tÂą subtelnÂą rzekĂŞ energii, na jej fali pÂłynÂą emocje, nasza nowa ÂświadomoÂśĂŚ, zmienia siĂŞ tĂŞpo przepÂływu energii, czasami jest spokojna a czasami jak na wiosnĂŞ w rzece burzÂą siĂŞ jej wody. To jest najpiĂŞkniejsze i najbardziej zdumiewajÂące zjawisko w ludzkim ciele. Nie muszĂŞ narzucaĂŚ energii tĂŞpa ani czĂŞstotliwoÂści, jest niezwykle inteligentna, sama wie gdzie pÂłynÂąĂŚ, sama wykonuje swojÂą pracĂŞ a mĂłj rozum ciÂągle jest za maÂły aby zrozumieĂŚ do koĂąca jej dziaÂłanie. I czasami bardzo mnie Âśmieszy kiedy ktoÂś udziela mi instrukcji: zrĂłb to, zrĂłb tamto …. ten proces toczy siĂŞ swojÂą drogÂą bez wzglĂŞdu na moje chcenie. Nie mogĂŞ ani go zatrzymaĂŚ ani poÂśpieszyĂŚ, z mojej strony juÂż nastÂąpiÂła caÂłkowita kapitulacja, oddaÂłam siĂŞ w rĂŞce Boga i Jemu tylko ufam. Nie dbam o wÂłasne jutro, i powiem szczerze jest mi z tym bardzo dobrze, czujĂŞ siĂŞ wolna a mĂłj mĂłzg pracuje na zwolnionych obrotach.

(http://www.vismaya-maitreya.pl/tolandmans.jpg)

Nasze ciaÂło – ÂświĂŞta geometria i ten ÂświĂŞty strumieĂą energii, ktĂłry ÂłÂączy ze sobÂą wszystkie punkty ciaÂła, wszystkie komĂłrki, daje Âżycie i prowadzi w wyÂższe wymiary. Nasze ciaÂło nie jest jednowymiarowe, znajdujÂą siĂŞ w nim geometryczne wzory, wirujÂące mandale utworzone z rĂłÂżnych energii, sÂą nie tylko w formie trwaÂłej lecz takÂże w stanie pÂłynu i gazu. W tej kaskadzie kolorowych mandali nawet kaÂżda myÂśl ma swojÂą formĂŞ. Ci, ktĂłrzy juÂż weszli do tej komnaty czujÂą siĂŞ w niej jak w Âśrodku kalejdoskopu a wokĂłÂł nich wiruje piĂŞkny Âświat zbudowany z rĂłÂżnorodnych ÂświateÂł i kolorĂłw. Nagle czÂłowiek widzi nowÂą rzeczywistoÂśĂŚ, ktĂłrej nawet nie podejrzewaÂł we wÂłasnym wnĂŞtrzu bĂŞdÂąc pod tajemniczymi drzwiami. JuÂż nie ma koĂąca tej kolorowej przygody, wystarczy tylko przymknÂąĂŚ oczy i juÂż pĂŞdzi na cudownej spirali, widzi nowe Âświaty. Powoli zaczyna rozumieĂŚ co to znaczy pojĂŞcie “zÂłoty czÂłowiek”. Z tego stanu nie ma juÂż powrotu.

W roku 2000 na poczÂątku mojej nowej nieplanowanej podrĂłÂży, ktĂłregoÂś dnia nieoczekiwanie zostaÂłam wyrzucona ze swojego ciaÂła w daleki wymiar. GoniÂłam przed siebie domyÂślajÂąc siĂŞ, Âże jakimÂś cudem moja dusza opuÂściÂła ciaÂło, nigdy wczeÂśniej nie sÂłyszaÂłam o podrĂłÂżach astralnych, to nie byÂł mĂłj Âświat. WspominajÂąc mojÂą pierwszÂą niesamowitÂą podrĂłÂż poza ciaÂłem (dÂługo byÂłam pod wielkim jej wraÂżeniem) czĂŞsto powtarzaÂłam, Âże pĂŞdziÂłam z prĂŞdkoÂściÂą wiĂŞkszÂą niÂż ÂświatÂło. Tam czekaÂła na mnie przepiĂŞkna niespodzianka – spotkanie z IstotÂą caÂłÂą ze zÂłota. Do dzisiaj nie jestem w stanie opisaĂŚ piĂŞkna i tajemniczoÂści tej postaci. WidziaÂłam jak mocno wibruje niczym pÂłynne zÂłoto, postrzegaÂłam wokĂłÂł niej silne elektromagnetyczne pole i potĂŞÂżny blask, Âże nie sposĂłb byÂło odrĂłÂżniĂŚ szczegĂłÂłĂłw sylwetki. Wszystko zlewaÂło siĂŞ w jedno zÂłote jajo. ZÂłota Istota wprowadziÂła mnie w inny wymiar, zobaczyÂłam tam wiĂŞcej cudĂłw o jakich nawet nie ÂśniÂłam. Nawet nie podejrzewaÂłam istnienia takich bajkowych rzeczy w dalekim kosmicznym wymiarze. ZÂłota Istota pokazaÂła mi rĂłwnieÂż nieskoĂączonoÂśĂŚ ludzkiej natury.
(http://www.vismaya-maitreya.pl/3D-Concert-Image-Flat.jpg)

CiĂŞÂżko ludziom z trzeciego wymiaru pojÂąĂŚ to zjawisko ale musicie wiedzieĂŚ, Âże to tutaj jest zakotwiczona zÂłota spirala, ktĂłra wibruje z prĂŞdkoÂściÂą wiĂŞkszÂą niÂż ÂświatÂło. W trzecim wymiarze mamy innÂą prĂŞdkoÂśĂŚ i czas ale poza nimi sÂą wyÂższe czĂŞstotliwoÂści, kiedy je przekraczamy duch wyrywa siĂŞ ze Âświata materii i wchodzi w coÂś co moÂżna przyrĂłwnaĂŚ do gaÂłÂązek winogrona. JesteÂśmy tu i tam, we wszystkich wymiarach, nagle znajdujemy siĂŞ w "kulistych pokojach", kaÂżdy jest inny, mistyczny, piĂŞkny ale tworzymy rĂłwnolegÂłe rzeczywistoÂści a zarazem czujemy, Âże jesteÂśmy na linii nieskoĂączonoÂści. Nie ma poczÂątku ani koĂąca, moÂżna naszÂą podrĂłÂż kontynuowaĂŚ w nieskoĂączonoÂśĂŚ. Nie brakuje nam teÂż wiedzy, nadal posiadamy swojÂą nabytÂą na Ziemi i nagle wiemy duÂżo wiĂŞcej ale jakoÂś inaczej niÂż to dotychczas postrzegaliÂśmy.
Aby zrozumieĂŚ naturĂŞ "zÂłotego czÂłowieka" musimy doÂświadczyĂŚ mÂądroÂści nie jednego wcielenia, sami musimy rozpoczÂąĂŚ proces identyfikacji w naszÂą gÂłĂŞbszÂą naturĂŞ. Tylko wtedy kiedy czÂłowiek zbliÂża siĂŞ do Boga moÂże zrozumieĂŚ do jakich granic moÂże dotrzeĂŚ ÂżyjÂąc w ziemskiej materii. ReprezentujÂąc sztywne wzorce, wielokrotnie odczuwamy wzrost energii ale nie czujemy nic wiĂŞcej. Kiedy czÂłowiek wchodzi na drogĂŞ, ktĂłra prowadzi go bliÂżej ducha zaczyna manifestowaĂŚ uporzÂądkowane myÂśli, uczucia i pragnienia w celu doprowadzenia do swojej jasnej wewnĂŞtrznej ÂświÂątyni. WĂłwczas ograniczajÂą siĂŞ wierzenia fizyczne, zwalniajÂą siĂŞ moÂżliwoÂści materialne, czÂłowiek juÂż nie naleÂży do tego Âświata. Od tej pory rozwaÂża jeszcze gÂłĂŞbiej poÂłÂączenie ze WszechÂświatem.
http://www.vismaya-maitreya.pl/swiat_energii_sekretna_geometria_w_inny_sposob_cz1.html

(http://kopalniawiedzy.pl/reptile/m/63/liczby-pierwsze-prime-numbers-578614a7f12f2391718f73c5416bc654.gif)
Liczby pierwsze znane sÂą matematyce od wielu stuleci. I wciÂąÂż stanowiÂą ÂźrĂłdÂło wielu zagadek i nierozwiÂązanych problemĂłw matematycznych. NajtĂŞÂższe umysÂły matematyczne do dziÂś gÂłowiÂą siĂŞ nas pytaniami typu: czy kaÂżda liczba parzysta wiĂŞksza od 2 moÂże byĂŚ przedstawiona w postaci sumy dwĂłch liczb pierwszych? Czy ciÂąg Fibonacciego zawiera nieskoĂączenie wiele liczb pierwszych?

WiĂŞkszoÂśĂŚ powinna pamiĂŞtaĂŚ tĂŞ definicjĂŞ jeszcze ze szkoÂły: liczba pierwsza to liczba naturalna wiĂŞksza od jedynki, ktĂłrÂą moÂżna podzieliĂŚ bez reszty przez jedynie dwie liczby naturalne: przez jeden oraz przez niÂą samÂą. PrzykÂładowe liczby pierwsze to 2, 3, 5, 7, 11,..., 1789, podczas gdy na przykÂład 9 niÂą nie jest (poniewaÂż dzieli siĂŞ przez 3).

DwĂłjka badaczy z francuskiego Instytutu Matematyki w Luminie dokonali ostatnio przeÂłomowego odkrycia. UdaÂło im siĂŞ potwierdziĂŚ hipotezĂŞ mĂłwiÂącÂą, Âże jest tyle samo liczb pierwszych, ktĂłrych zsumowane cyfry dajÂą w rezultacie liczbĂŞ parzystÂą, co tych, ktĂłrych cyfry po zsumowaniu dajÂą liczbĂŞ nieparzystÂą. HipotezĂŞ tĂŞ sformuÂłowaÂł w 1968 roku rosyjski matematyk Aleksander Gelfond. Uzyskanie jego potwierdzenia wymagaÂło zaangaÂżowania kombinatoryki, analitycznej teorii liczb oraz analizy harmonicznej. To nie tylko sukces sam w sobie, otwiera bowiem drogĂŞ do poznania i zrozumienia innych wÂłaÂściwoÂści liczb pierwszych i innych ciÂągĂłw liczbowych.

ChoĂŚ odkrycie moÂże wydawaĂŚ siĂŞ czysto teoretyczne i abstrakcyjne dla wiĂŞkszoÂści ludzi, bĂŞdzie mieĂŚ caÂłkiem praktyczne zastosowanie: pozwoli na stworzenie lepszych metod generowania liczb pseudolosowych i znajdzie zastosowanie w dziedzinie symulacji cyfrowych, czy kryptografii.

Autorzy rozwiÂązania problemu to Christian Mauduit i JoĂŤl Rivat z Instytutu Matematyki w Lumine (Institut de MathĂŠmatiques de Luminy - CNRS/UniversitĂŠ de la MĂŠditerranĂŠe).

PoniÂższy film pokazuje ciekawÂą metodĂŞ znajdowania liczb pierwszych.

http://www.youtube.com/v/sbjPwyPT1AI&hl=pl_PL&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/sbjPwyPT1AI&hl=pl_PL&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>

http://www.youtube.com/v/__Re3zKM9n8&hl=pl_PL&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/__Re3zKM9n8&hl=pl_PL&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="640" height="385"></embed></object>

http://kopalniawiedzy.pl/liczby-pierwsze-Aleksander-Gelfond-hipoteza-Gelfonda-Christian-Mauduit-Joel-Rivat-10376.html

Harmonograf

http://www.youtube.com/v/oFfMEm6u0yE&hl=en_GB&fs=1&

Jules Antoine Lissajous (czyt. /lisaʒu/; ur. 4 marca 1822 zm. 24 czerwca 1880) - francuski matematyk i fizyk, byÂł zainteresowany falami i opracowaÂł optycznÂą metodĂŞ badania ich wibracji. ChciaÂł obserwowaĂŚ fale akustyczne tworzone przez wibracje, ktĂłre wyraÂżane sÂą w postaci dÂźwiĂŞku.

Jednym z jego wynalazkĂłw jest przyrzÂąd Lissajous tworzÂący krzywe jego imienia. PrzyrzÂąd ten skÂładaÂł siĂŞ z dwĂłch protopadle zawieszonych kamertonĂłw, na ktĂłrych zamocowane byÂły lustra. Kamertony wprowadzano w wibracje (przewaÂżnie o innej wysokoÂści dÂźwiĂŞku, tworzÂąc w ten sposĂłb okreÂślony harmoniczny interwaÂł). StrumieĂą ÂświatÂła odbity kolejno od luster, padaÂł na ÂścianĂŞ tworzÂąc krzywÂą Lissajous.

(http://img100.imageshack.us/img100/2791/lissajousobs.jpg)

Krzywa Lissajous (wym. lisaʒu) bÂądÂź Bowditcha – w matematyce krzywa parametryczna opisujÂąca drgania harmoniczne
JednÂą z metod uzyskiwania krzywych Lissajous jest podanie na wejÂścia oscyloskopu, pracujÂącego w trybie XY, dwĂłch sygnaÂłĂłw sinusoidalnych o czĂŞstotliwoÂściach pozostajÂących w stosunku (http://upload.wikimedia.org/math/e/c/3/ec3e447b2dcda3eb68860a5cb3780bf7.png) . Ciekawy efekt uzyskuje siĂŞ rĂłwnieÂż, gdy stosunek tych czĂŞstotliwoÂści jest minimalnie rĂłÂżny od ilorazu dwĂłch niskich liczb naturalnych: dziĂŞki pÂłynnej zmianie fazy (parametru δ) uzyskuje siĂŞ iluzjĂŞ trĂłjwymiarowego obrotu krzywej. W najprostszym przypadku, gdy (http://upload.wikimedia.org/math/0/6/6/066e6f6be0572f7fc7e6b91d3cc9e44a.png) uzyskuje siĂŞ efekt „obracajÂącej monety”.

(http://img59.imageshack.us/img59/5408/kolo.gif)

KsztaÂłt krzywych jest szczegĂłlnie uzaleÂżniony od wspĂłÂłczynnika (http://upload.wikimedia.org/math/e/c/3/ec3e447b2dcda3eb68860a5cb3780bf7.png) . Dla wspĂłÂłczynnika rĂłwnego 1, krzywa jest elipsÂą, ze specjalnymi przypadkami okrÂąg: (http://upload.wikimedia.org/math/b/5/9/b59b4e45b27f9a93d0880bfe12298dfb.png) oraz odcinek: δ = 0. Inne wartoÂści wspĂłÂłczynnika dajÂą bardziej zÂłoÂżone krzywe, ktĂłre sÂą zamkniĂŞte, tylko gdy (http://upload.wikimedia.org/math/e/c/3/ec3e447b2dcda3eb68860a5cb3780bf7.png) jest liczbÂą wymiernÂą.

PrzykÂład krzywej Lissajous o parametrach (http://upload.wikimedia.org/math/a/7/0/a70ae0d22937567a04439e08029b3bd5.png) , a – nieparzyste, b – parzyste,

a = 1, b = 2

(http://img257.imageshack.us/img257/4987/lisa.gif)

Nieparzyste a =1, b=3

(http://img535.imageshack.us/img535/6923/ssssc.gif)

Parzyste i nieparzyste

(http://img401.imageshack.us/img401/6033/lissajjj.gif)

Krzywe Jules Antoine Lissajousa i Figury Ernsta Chladniego

(http://img99.imageshack.us/img99/6713/lissaj2.jpg)(http://img96.imageshack.us/img96/5840/chladniarray1.jpg)

ÂŚWIĂTA GEOMETRIA => W PRAKTYCE => Wątek zaczęty przez: MichaÂł-AnioÂł Kwiecień 23, 2010, 21:04:06

ÂŚWIĂTA GEOMETRIA => W PRAKTYCE => Wątek zaczęty przez: MichaÂł-AnioÂł Kwiecień 23, 2010, 21:04:06