Lucyfer, wyglÂądaÂło to dokÂładnie tak jak ten obrazek na czarnym tle!!!

Leszek,

DziĂŞki za obrazki, mam nadziejĂŞ, Âże napiszesz coÂś wiĂŞcej

Co do moich odczuÌ. Odnosi³em wra¿enie, ¿e to co jest w kuli to ograniczona rzeczywistoœÌ a wszystko to co poza ni¹ to prawdziwy œwiat w którym jest moje miejsce.

CaÂły Âświat, ktĂłry odczuwaÂłem byÂł nieskoĂączenie wielki, ale miaÂłem wraÂżenie, Âże jestem w kaÂżdym miejscu jednoczeÂśnie przenoszÂąc tylko swojÂą ÂświadomoœÌ. ByÂło tam wiele jakby obrazĂłw ze ÂświatÂła, moÂżna byÂło "stworzyĂŚ" myÂślÂą co siĂŞ tylko chciaÂło. Sam byÂłem takim Âświetlistym punktem.  

Kula nie tworzy³a wiru, tylko to ja tworzy³em wir na powierzchni tej kuli. Ale tak jak pisa³em kula ta by³a spora. Jakby stan¹Ì naprzeciw 10 piêtrowego budynku. SzerokoœÌ wiru by³a niewielka ale za to by³ g³êboki.

Spróbuj zamkn¹Ì oczy, i wyobraziÌ sobie, ¿e "odklejasz" siê od obrazu, który widzisz przez oczy, w momencie kiedy siê od niego oderwiesz to widzisz go przed sob¹ jakby na ekranie. To co otacza twoj¹ œwiadomoœÌ i ekran to œrodek wiru. Teraz sobie wyobraŸ, ¿e cofasz siê do ty³u patrz¹c na zmniejszaj¹cy siê ekran. Wa¿ne, ¿ebyœ nie wyobra¿a³ sobie ¿e jakby cofasz siê za swoje cia³o. Musisz sobie wyobraziÌ to cofanie jakbyœ zmniejsza³ siê w œrodku samego siebie w punkt ca³y czas zmniejszasz siê i wchodzisz w wir którego œcianki s¹ coraz bli¿ej siebie. Kiedy dotrzesz do punktu krytycznego czyli œrodka wiru, wtedy w³aœnie otwiera siê jakby przejœcie na zewn¹trz. I wir zamiast zmniejszaÌ siê to siê powiêksza i wychodzisz wtedy z tej kuli jak¹ jest œwiat materialny.

W mojej wizji wchodzenie do Âświata materialnego wyglÂądaÂło tak:
                  C
               x C
          x      C
      x
  x
A              <--  B
  x
      x
          x    C
              xC
                C

A - czarny punkt ktĂłry potem zamieniÂł siĂŞ na biaÂły i potem na ekran przez ktĂłry widaĂŚ byÂło to co w Âśrodku kuli
B -moj punkt ÂświadomoÂści
C - Âścianki kuli
X - wir

Natomiast wychodzenie z Âświata materialnego do tego na zewnÂątrz wyglÂąda tak
            
                           C
x                       x C
  x                 x     C
      x        x
           xx  
A         B     --> Y
           xx
      x        x
  x                 x     C
x                       x C
                            C

A - obraz od ktĂłrego odklejasz siĂŞ w myÂślach
X - tunel
B - punkt krytyczny przez ktĂłry przechodzisz
Y - twĂłj punkt ÂświadomoÂści opuszczajÂący wir
C - Âścianki kuli

Problemem w tej ca³ej wizualizacji jest przyci¹ganie punktu krytycznego B które zaczyna oddzia³ywaÌ zaraz gdy przez niego przejdziesz. Jest strasznie ciê¿ko wyrwaÌ siê aby pod¹¿yÌ do œcianek kuli C.

pozdrawiam

Hej,

Nie wiem czy piszĂŞ w dobrym dziale ale chciaÂłbym siĂŞ z wami podzieliĂŚ ciekawym punktem widzenia.

RozmyÂślaÂłem dzisiaj o tym jak jest zbudowany nasz Âświat pod kÂątem ÂświĂŞtej geometrii itp, i postanowiÂłem trochĂŞ nad tym pomedytowaĂŚ.
Generalnie nie poruszam siê p³ynnie w temacie œwiêtej geometrii jak Leszek wiêc nie bardzo wiem jakich s³ów u¿yÌ - tak wiêc opisze to co widzia³em po swojemu, i liczê na wasze komentarze jak to siê ma do geometrii.

Otó¿, podczas medytacji poprosi³em swojego opiekuna o zaprezentowanie mi ró¿nicy pomiêdzy œwiatem z³o¿onym z materii a wymiarem duchowym/tym sk¹d pochodzi nasza œwiadomoœÌ. Po chwili tak jak to w moich medytacjach przysz³y obrazy. Wygl¹da³o to tak:

ByÂłem Âświetlistym punktem w dziwnym Âświecie podobnym do naszego obecnego ale bez Âżadnych zasad i praw fizycznych. W Âświecie tym byÂło duÂżo ró¿nych Âświetlistych punktĂłw poruszajÂących siĂŞ w 3d.  W Âświecie tym byÂła teÂż olbrzymia kula. MoÂżna by powiedzieĂŚ, Âże kula ta miaÂła dobre 100m Âśrednicy. Od kuli emanowaÂło jakby przyciÂąganie.  Opiekun powiedziaÂł mi, Âże jest to Âświat materialny. ZbliÂżyÂłem siĂŞ do kuli, jej powierzchnia byÂła metaliczna. ZapytaÂłem siĂŞ jak to moÂżliwe skoro nic przez jej Âścianki nie widaĂŚ. Opiekun powiedziaÂł, Âże Âświat materialny jest w Âśrodku tej kuli. I powiedziaÂł, Âże pokaÂże mi teraz na czym polega doÂświadczenie Âżycia w materialnym Âświecie i jak z niego powrĂłciĂŚ.

Kiedy zbliÂżyÂłem siĂŞ bardzo blisko do kuli, i pomyÂślaÂłem, Âże jej dotykam, na jej powierzchni utworzyÂł siĂŞ maÂły wir. Taki jak siĂŞ tworzy w umywalce gdy spÂływa woda. Wir ten caÂły czas siĂŞ powiĂŞkszaÂł i pog³êbiaÂł. Gdy osiÂągnÂą g³êbokoœÌ tak z 20 metrĂłw na jego koĂącu pojawiÂł siĂŞ czarny punkt ktĂłry zaÂłamywaÂł metaliczny kolor Âścianek wiru. Gdy pojawiÂł siĂŞ ten punkt zacz¹³em odczuwaĂŚ coraz wiĂŞksze przyciÂąganie do Âśrodka tego wiru. PostanowiÂłem siĂŞ w niego zag³êbiĂŚ. GdzieÂś w poÂłowie drogi czarny punkt zamieniÂł siĂŞ na biaÂłe ÂświatÂło i praktycznie w tym samym momencie staÂł siĂŞ jakby maÂłym ekranem przez ktĂłry widziaÂłem swĂłj pokĂłj. PrzyciÂąganie byÂło tak silne, Âże nie byÂłem juÂż w stanie siĂŞ jemu przeciwstawiĂŚ.  Gdy byÂłem dosÂłownie milimetry przed punktem przez ktĂłry widziaÂłem swĂłj pokĂłj usÂłyszaÂłem przewodnika ktĂłry mi powiedziaÂł, Âże tak wÂłaÂśnie moja ÂświadomoœÌ jest po³¹czona ze Âświatem materialnym. PowiedziaÂł Âże dziura/ekran na ktĂłry patrze to obraz jaki widzĂŞ przez swoje oczy. PowiedziaÂł, Âże gdy zbli¿ê siĂŞ to tego punktu jeszcze bardziej to w tym momencie wir siĂŞ zamknie i bĂŞdĂŞ otoczony Âświatem materialnym.  JeÂśli zechcĂŞ z niego wyjœÌ muszĂŞ wyobraziĂŚ sobie, Âże odrywam siĂŞ od swojego materialnego ciaÂła ale nie na zewnÂątrz tego ciaÂła za plecy tylko do Âśrodka ciaÂła.  ( PowiedziaÂł, Âże wyobraÂżajÂąc sobie wyjÂście z ciaÂła za plecy podró¿uje siĂŞ caÂły czas po Âświecie materialnym. ) Trzeba stworzyĂŚ silny wir ktĂłry jakby skupia siĂŞ w jednym punkcie w naszym ciele i siĂŞ jakby wycofywaĂŚ do niego. JeÂśli bĂŞdzie silny to przebije on ÂścianĂŞ tej dziwnej kuli i bĂŞdzie moÂżna siĂŞ z niego wydostaĂŚ.

Nie umiem dobrze opisaÌ o co chodzi ale tak jakby to co nas otacza to materia a ¿eby siê wydostaÌ trzeba wejœÌ jakby w siebie do œrodka tworz¹c wir który musi byÌ silny, trzeba przeciwstawiÌ siê jakby przyci¹ganiu i wchodziÌ coraz g³êbiej, jest to takie wra¿enie jakbyœmy pomniejszali siê w nieskoùczonoœÌ a¿ do ma³ego punktu wtedy ten punkt zmienia siê jakby w nasz¹ œwiadomoœÌ i prze³amuje barierê. Innymi s³owy wygl¹da to tak jakby ca³y œwiat duchowy by³ poza nami ale jednoczeœnie w nas samych...

Co o tym sÂądzicie?

tunek

Xellos,

Te dwa ostatnie zdjecia nie sa photoshop'owane. WyglÂądajÂą tak bo zdjĂŞcie byÂło robione z dÂługÂą ekspozycjÂą. Aparat albo byÂł na statywie albo na czymÂś leÂżaÂł. Wiem bo jestem fotografem. 

MoÂżna to poznaĂŚ po tym, Âże krawĂŞdzie wiru sÂą rozmyte a ÂświatÂło odbite od tego czegoÂś Âładnie odcina siĂŞ od totalnie czarnego nieba, ktĂłre teÂż jest rozÂświetlone przy horyzoncie tylko na zdjĂŞciach z wydÂłuÂżonym czasem.

na  2 zdjĂŞciu po prawej stronie widaĂŚ gwiazdĂŞ ktĂłra tworzy smugĂŞ - moim zdaniem naÂświetlanie okoÂło 2-3 minut.  Pierwszy plan przeÂświetlony.

To co mnie zastanawia to 1 zdjĂŞcie z postu leszka - krawĂŞdzie tego wiru sÂą strasznie ostre i wrĂŞcz idealne. Teoria o rosyjskiej rakiecie moim zdaniem odpada, Âżaden uszkodzony pocisk nie wygenerowaÂłby tak symetrycznego i rĂłwnego wzoru.

Na zdjĂŞciu z gÂługÂą ekspozycjÂą (2 fotka) widaĂŚ, Âże "koÂło", ktĂłre tworzy wir jest jakby 3D. Tzn prawa strona i dolna strona schodzÂą siĂŞ jakby do jednego punktu na ziemi sugerujÂąc, Âże caÂła ta spirala nie "wisi" w przestrzeni tylko juÂż od samej ziemi "wiruje" rozchodzÂąc siĂŞ z prawej strony na lewo do gĂłry i od obserwatora - lub schodzi w to miejsce z punktu centralnego wiru.



tunek

Hej,

Ostatnio, g³ównie po wyk³adach Nassima nasz³o mnie na przemyœlenia na temat czasu i jego up³ywu.

Tak sobie pomyœla³em, jeœli rzeczywistoœÌ jest fraktalna i da siê skalowaÌ w nieskoùczonoœÌ to jak jest z czasem?

WyobraÂźmy sobie 3 punkty odniesienia:

- gromada galaktyk jako ca³oœÌ
- czÂłowieka
- maÂłe ÂżyjÂątko coÂś w deseĂą bakterii


i za³ó¿my, ¿e wszystkie 3 maj¹ œwiadomoœÌ tak¹ jak cz³owiek.
Jak wyglÂąda dla nich upÂływ czasu dla caÂłego systemu materii?

Teoretycznie czas pÂłynie z takÂą samÂą prĂŞdkoÂściÂą bez wzglĂŞdu na skale. Ale jeÂśli popatrzymy na niego z tych 3 punktĂłw widzenia to jest zupeÂłnie inaczej...  Dla czÂłowieka, jeden dzieĂą jest punktem wyjÂściowym, dla gromady galaktyk to w zasadzie nic, a dla malutkiego ÂżyjÂątka to kupa czasu.

I teraz tak na prawdê co jest skalowalne? Czas, który p³ynie ró¿nie w zale¿noœci od wielkoœci/miejsca we fraktalu czy te¿ œwiadomoœÌ skorelowana z materi¹ na danym poziomie fraktalu?

Czy te¿ mo¿e czas ulega zakrzywieniu proporcjonalnie do miejsca w którym znajduje siê œwiadomoœÌ na "spirali" d¹¿¹cej do œrodka "czarnej dziury" ??

Nie za bardzo wiem jak to napisaĂŚ

Co mo¿ecie poleciÌ z fajnych ksi¹¿ek na ten temat?


tunek

Witam wszystkich,

Jestem tu nowy i na wstĂŞpie chciaÂłem podziĂŞkowaĂŚ wszystkim za wspaniaÂłe tÂłumaczenia wykÂładĂłw Nassima.

Nie wiem czy jest to dobre miejsce na ten post ale na pewno pasuje do teorii Nassima.
SÂłyszeliÂście kiedyÂś o praktycznym uÂżyciu Nassimowej geometrii?

http://merkaba.ezoteria.pl/medytacja_Merkaby.html


Pozdrawiam,
tunek