Artyku³ mo¿e wprowadzaÌ w b³¹d. Podajê wiedzê uzupe³niaj¹c¹:

1 = mêska energia, ogieù, aktywnoœÌ, czynnoœÌ
2 = ¿eùska energia, woda, pasywnoœÌ, biernoœÌ (biernoœÌ równie¿ zawiera w sobie aktywnoœÌ, poniewa¿ zawiera w sobie potencja³ "1")
3 = 1+2 = energia (w tym portalu jest artykuÂł opisujÂący potencjaÂł "3" jako pustkĂŞ = eneregiĂŞ); Mars jest skojarzony z potencjaÂłem "3"; odpowiedzialnym za dziaÂłanie.

Za akt twórczy, w tym stworzenie œwiata odpowiada potencja³ "7"; za zrodzenie równie¿ odpowiada ten potencja³ poniewa¿ jest to to samo (urodzenie, stworzenie=oddzielenie siê od jednoœci; postawienie granicy miêdzy organizmami, kiedy powstaj¹ dwa organizmy (np. dziecko zostaje oddzielone od mamy; koùczymy dzie³o, które wiedzie oddzielne ¿ycie). Potencja³ "7" jest potencja³em mêskim i reprezentuje Ojca. Wczeœniejszy potencja³ "6" odpowiada za "p³odzenie" i jest potencja³em ¿eùskim, nale¿¹cym do triady ¿eùskich bogiù ("2"-Ksiê¿yc, Selene itp; "6"-Wenus, Inanna itp i "10"-Ceres, Demeter itp).
PotencjaÂł "6" koĂączy etap doÂświadczeĂą wewnĂŞtrznych, ktĂłrym odpowiada filozofia wschodu, a "7" rozpoczyna etap doÂświadczeĂą zewnĂŞtrznych, ktĂłre reprezentowane sÂą przez kulturĂŞ zachodu.

PokopaÂłem o 5125,36 i znalazÂłem ten artykuÂł:
THE HOW AND WHY OF THE MAYAN END DATE IN 2012 A.D.
by John Major Jenkins

http://www.levity.com/eschaton/Why2012.html

pozdrawiam!

Mam pytanie odnoÂśnie podstaw przedstawinych interesujÂących obliczeĂą. Czy ktoÂś moÂże wie skÂąd siĂŞ bierze wyjÂściowa data /czy liczba/ 5125.366126 lub teÂż wspominane zmiany SÂłoĂąca, co 5200 lat i co w takim razie byÂło 5200 lat temu?

"

zadziwiajÂące jak wszystko siĂŞ ukÂłada
niedoœÌ, ¿e astrologicznie wchodzimy w erê Wodnika - Wodnika, którego w³adca jest Uran, który zwi¹zany jest archetypowo z elektrycznoœci¹. To na dodatek pisze o tym Micha³-Anio³, a mo¿e Archanio³ Micha³, który jest zwiazany z znakiem Wodnika i Uranem, a który urodzeniowo astrologicznie ma na pewno "mocnego" Urana

patrz artyku³ na mojej stronie - równie¿ odnoœnie innych zwi¹zków jakie przynale¿¹ do tej teorii: elektrycznego wszechœwiata, a który na pewno (!!!) zdominuje bie¿¹c¹ erê:
http://www.czasduszy.pl/aktualnosc-XI__Uran_i_cechy_znaku_Wodnika-12697001539983.html

DziĂŞkujĂŞ bardzo za uzupeÂłnienie! Jestem za tym, by to zostaÂło w takiej formie jak zostaÂło podane, bez usuwania niczego.

Nowe dane rodzÂą nowe badania

PowyÂżej jest mowa o wskazaniach pentagramu wg "dolnej koniunkcji". Moje przykÂłady bazowaÂły na "koniunkcji gĂłrnej", a to z tego powodu, Âże Wenus jest wtedy w ruchu zgodnym z kierunkiem zodiaku na ekliptyce.
Kiedy Wenus okr¹¿a S³oùce, miêdzy Ziemi¹ a S³oùcem, jest w ruchu pozornie wstecznym do rozwoju znaków zodiaku ekliptyki (zawraca), przez co ruch ten jest pozornie szybszy, patrz¹c z Ziemi i koniunkcja trwa krócej (na zasadzie mijaj¹cych siê poci¹gów i jad¹cych w tym samym kierunku).

Ruch taki, w przeciwnym kierunku do ekliptyki, nazywa siê RETROGRADACJ¥. Planety w retrogradacji, maj¹ w astrologii nieco inne w³aœciwoœci ni¿ wystêpuj¹ce w rychu zgodnym z kierunkiem orbitalnym Ziemi wokó³ S³oùca.
Osobiœcie jestem w zwi¹zku z tym, za badaniem "koniunkcji górnej", jednak przedstawiê tutaj obraz pentagramu stworzony przez "koniunkcje dolne", sam bêd¹c ciekaw czy np ró¿ni siê symetria stworzonej figury.


Z pozycji heliocentrycznej, opisujÂąc Wenus w ruchu zgodnym z kierunkiem zodiaku na ekliptyce i ruchem retrogradacyjnym, wyglÂąda kosmogram nastĂŞpujÂąco:


p.s.
jestem za w¹tkiem lub dzia³em o cyklach kosmicznych. Dla mnie, w ujêciu mistycznym, planety s¹ w taki sam sposób potencja³ami jak wszystko, co nas otacza; stworzonymi pod wp³ywem innych potencja³ów, tak jak i my rodzimy siê pod wp³ywem takich potencja³ów jak planety i ... wszystko co nas otacza. Chêtnie przedstawiê w wolnej chwili ujêcie mistyczne narodzin planet.
ps.1
dane dotyczÂące badania astrologii przez naukĂŞ sÂą np w Wiki/astrology:
http://en.wikipedia.org/wiki/Astrology
Jestem zdania, ¿e mo¿na uogólniÌ wp³ywy planet, ale w zwi¹zku z tym, ¿e nie ma takiej samej chwili we wszechœwiecie i takiego samego dzia³ania, to by³oby to trudne, a bêd¹c ogólne, mija³oby siê znacznie z prawd¹, podobnie jak gazetowe uogólnienia horoskopów. Pozatym nie tylko planety uk³adu s³onecznego wp³ywaj¹ na nasze ¿ycie i nigdy jako pojedyùcze cia³a a zawsze w uk³adzie planet i innych potencja³ów.

Âświetny artykuÂł o Szypowie i siedmu poziomach rzeczywistoÂści - bardzo dziĂŞkujĂŞ!

Numerologia i astrologia moÂże pomĂłc zobrazowaĂŚ przedstawione 7 etapĂłw.

Etap pierwszy dotyczy elementu ognia i jest to "jednoœÌ", rzeczywiœcie trudna do wyobra¿enia, gdy¿ my postrzegamy œwiat ju¿ z kolejnych etapów rzeczywistoœci, gdzie dominuje "istnienie". Etap pierwszy jest poza istnieniem i nieistnieniem.

W etapie drugim jest ju¿ mo¿liwa konfrontacja dwóch "jednoœci", w zwi¹zku z czym w³aœnie tu zaczyna coœ "istnieÌ", choÌ daleko tu jest jeszcze do rozró¿nienia.

WÂłaÂśnie siĂłdmy etap buduje granice i tutaj jest tworzony podziaÂł na jednÂą rzecz i innÂą (obrazowym przykÂładem jest granica pomiedzy wodÂą a powietrzem). Ten plan odpowiada za stwarzanie.

Wracaj¹c do pró¿ni, jako trzeciego etapu:
wyró¿nia siê ¿ywio³y: "1" przedstawiany siê jako ogieù; "2" jako woda; "4" jako ziemia, "5" jako powietrze. WidaÌ tu podobieùstwa do warstw nazwanych u Szypowa.

PotencjaÂł "3" jest pominiĂŞty i to rĂłwnieÂż jest widoczne, jako  "pró¿nia".
PotencjaÂł "3" dotyczy wÂłaÂśnie energii, jest to PRZEMIANA, a dokÂładniej mĂłwiÂąc przedstawiany jest w kulturze jako kundalini, zjednoczenie potencjaÂłu "1" i 2" = "3". ÂŁÂączÂąc nazewnictwa zwiazane z "1" i "2", moÂżna jÂą nazwaĂŚ: "ognista woda" lub "Âżywy ogieĂą".


Wyjaœnienia wymaga równie¿ potencja³ "7", czyli cia³o sta³e. Mo¿na powiedzieÌ, ¿e aby powsta³a materia, potrzebne jet kolenych 7 planów, rozpoczêtych z planem 7-mym; inaczej mówi¹Ì cia³o sta³e ma w sobie 7 warstw. Siódma warstwa jest pocz¹tkiem powstania danej, indywidualnej materii, która powstaje ostatecznie w potencjale "13". Ilustruje to ko³o astrologiczne:


LiniĂŞ Asc - Dsc moÂżna porĂłwnaĂŚ do lini horyzontu Ziemii. W potencjale "6" powstaje ostatecznie woda (ciecz); w potencjale "7" zaznacza siĂŞ granica (napiĂŞcie powierzchniowe), miĂŞdzy rzeczami. Przez kolejne 7 poziomĂłw [7-13] powstaje materia, ktĂłra w ostatecznoÂści przybiera postaĂŚ lini horyzontu.
Poziomy (potencjaÂły, plany [1-6] sÂą pod liniÂą horyzontu, wiĂŞc sÂą niewidoczne (bez granic), a plany nad liniÂą sÂą dostrzegalne.

Witam, pozdrawiam wszystkich!
i od przekroczenia progu forum, od razu dziĂŞkujĂŞ za uporzÂądkowany i bardzo obszerny materiaÂł na interesujÂącÂą mnie wiedzĂŞ.

Osobiœcie zajmujê siê astrologi¹ i numerologi¹, a w zasadzie rozwojem potencja³ów, ich badaniem i zastosowaniem praktycznym, jako drogowskazem w naszym ¿yciu.

KiedyÂś astrologia i astronomia byÂły jednÂą i tÂą samÂą naukÂą, a podzieliÂły siĂŞ na skraju er. OsobiÂście, by poznaĂŚ reguÂły Âżycia, staram siĂŞ integrowaĂŚ caÂła wiedzĂŞ.

ChĂŞtnie bĂŞdĂŞ czytaÂł i studiowaÂł dane tu materiaÂły i dzieliÂł siĂŞ swoimi wnioskami.

Jeszcze raz dziĂŞkujĂŞ i pozdrawiam.

p.s.
zamieÂściÂłem swĂłj pierwszy wÂątek na forum, w dziale praktycznego zastosowania ÂświĂŞtej geometrii
Forum to polecam rĂłwnieÂż na mojej stronie: www.czasduszy.pl, jako odnoÂśnik w moich artykuÂłach dotyczÂących tego tematu.

Adam

Opisana na tym forum cyklicznoœÌ obiegu Wenus dooko³a S³oùca, zobrazowana w postaci pentagramu, ma swoje praktyczne zastosowanie w astrologii ju¿ od czasów Majów. A w³aœciwie stosowana by³a w ich czasach, jak równie¿ w czasach sumeryjskich. W tej chwili, dziêki równie¿ temu formum i w³asnym badaniom nad astrologi¹ i potencja³ami, znów odkrywam ten zapomniany cykl.

Planeta Wenus obiega S³oùce w ci¹gu 225 ziemskich dni. Obieg ten cechuje siê niezwyk³¹ harmoni¹ i cyklicznoœci¹. Patrz¹c na punkty na ekliptyce, w których Wenus jest w koniunkcji z S³oùcem (po jej pe³nym obegu wokó³ S³oùca), powstaje szeœcio-etapowy, zamkniêty cykl. Po po³¹czeniu punktów koniunkcji powstaje figura pentagramu (lub pentaklu, bior¹c pod uwagê zamkniêcie pentagramu w kole).

Przyjrzyjmy siĂŞ obecnej sytuacji na niebie oraz dat kiedy Wenus ma koniunkcjĂŞ ze SÂłoĂącem. Obok przedstawione sÂą daty koniunkcji w kolejnoÂści pokazanej rĂłwnieÂż na rysunku:


Nale¿y dodaÌ, ¿e miejsce powrotu Wenus do pierwszego wierzcho³ka pentagramu, czyli nowego etapu cyklu, jest przesuniête œrednio o 4° (w prawo), co odpowiada tak¿e przesuniêciu o tyle stopni cyklu ascendentu na Ziemi i jest tak¿e zwi¹zane z dobowym i rocznym obrotem Ziemi maj¹cym œrednio 364 dni, wzglêdem 360 stopni ko³a.

Takie przesuniĂŞcie powoduje, Âże wystĂŞpuje widziany z Ziemi  "ruch" figury pentagramu po ekliptyce. Jest to ruch prawoskrĂŞtny i wynosi Âśrednio 4° na 6 lat wenusjaĂąskich (obiegĂłw Wenus wokó³ SÂłoĂąca), czyli 6 cyklĂłw; lub 8 lat ziemskich.

DokÂładnie pokazaÂłem omawiane przesuniĂŞcie poniÂżej (punkty 1 i 6), wraz z datami wystÂąpienia koniunkcji Wenus i SÂłoĂąca:



Widzimy tutaj przesuniêcie koniunkcji i inne po³o¿enie figury wzglêdem tej prezentowanej na poprzednim schemacie. Poprzednio, w punkcie o nr 1, koniunkcja mia³a miejsce w 21° Kozioro¿ca, a pokazana tutaj: w 2° Kozioro¿ca (koniunkcja nr 6 ma miejsce w 28° Strzelca).

Takie uÂłoÂżenie pentagramu, zwiÂązane z wskazanymi datami, jest przeze mnie wykonane celowo, gdyÂż dotyczy to kolejnego cyklu koniunkcji Wenus, zwiÂązanego z takim uÂłoÂżeniem figury, ktĂłre odpowiada "biaÂłemu" pentagramowi (patrz niÂżej).

Wenus by³a badana zarówno przez Majów ( 6 w. p.n.e.) jak i w czasach sumeryjskich (4-2 w. p.n.e.) i w obu kulturach mia³a wp³yw na cyklicznoœÌ czasów pokojowych i wojennych; mi³oœci i nienawiœci.

Ta dualnoœÌ przedstawiana jest w pentaklu i dotyczy przyjêtej w kulturze, a zapocz¹tkowanego w XIX w. przez Eliphas'a Levi'ego, obrazowania pentaklu: harmonijnego (bia³ego, z wierzcho³kiem w zenicie (MC)) i dysharmonijnego (czarnego, z wierzcho³kiem w IC (dole nieba (ko³a)):


Pentagram dzieli ko³o na 5 czêœci, ka¿dy po 72°. Wyznacza on aspekty zwi¹zane z tym podzia³em: kwintyl 72° i bikwintyl 144°.

BiorÂąc pod uwagĂŞ ruch prawoskrĂŞtny i porĂłwnujÂąc dwa pierwsze kosmogramy, widaĂŚ, Âże w obecnych czasach cykl Wenus zbliÂża nas do harmonii (harmonijnego uÂłoÂżenia pentagramu), ktĂłrÂą kulminacjĂŞ osiÂągniemy w latach 70-tych i 80-tych XXI w. Dla porĂłwnania przedstawiĂŞ obraz kulminacji poprzedniego okresu nieharmonijnego - proszĂŞ zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ na daty:


Przejœcie z pozycji harmonijnej do nieharmonijnej, lub odwrotnie, zajmuje pokonanie 36° ekliptyki. Cztery stopnie jest wielkoœci¹ uœrednion¹ przesuniêcia po zakoùczeniu jednego cyklu w praw¹ strone ekleptyki, a w obecnym czasie stanowi wiêksz¹ wartoœÌ, która wynosi, w przeliczeniu na lata: 130 lat (ok. 1940 - 2070).

Pentagram by³ znany jako "Gwiazda Isztar", a póŸniej jako "Gwiadza Izydy". Mistycy pitagorejscy widzieli w nim symbol doskona³oœci. [Wikipedia, Pentagram]

"Isztar (sumeryjskie Inanna) byÂła najwaÂżniejszym ÂżeĂąskim bĂłstwem Mezopotami. Bogini miÂłoÂści i zmysÂłowoÂści, ale rĂłwnieÂż wojny i zemsty. KrĂłlowa niebios.  ImiĂŞ Isztar (wczeÂśniej Esztar) w jĂŞzyku akadyjskim spokrewnione jest z imionami: Attar (poÂłudniowoarabskie bĂłstwo) i Astarte (fenicka bogini, biblijna Asztoret). Sumeryjskie "Inanna" prawdopodobnie wywodzi siĂŞ od Nin-ana ("Pani Nieba"). WystĂŞpuje rĂłwnieÂż w formie Inana oraz Innin. Wszystkie te imiona dotyczÂą Wenus.

W Isztar moÂżna wyodrĂŞbniĂŚ 3 aspekty:

•bogini miÂłoÂści cielesnej
•bogini wojny. Dla AsyryjczykĂłw byÂła niÂą zwÂłaszcza Isztar z Arbeli.
•utoÂżsamianie bogini z planetÂą Wenus. W tej formie wystĂŞpowaÂła czasami pod imieniem Ninsianna." [Wikipedia, Isztar]

StÂąd teÂż wziĂŞÂły siĂŞ postacie zwiÂązane z Wenus i jej dwulicowoÂściÂą:

WracajÂąc do Wenus jako wÂładczyni 6-go domu i znaku zodiaku Panny, przypatrzmy siĂŞ jej umiÂłowaniu porzÂądku i harmonii. PrzykÂładem takim, w odniesieniu do pentagramu, jest "zÂłoty podziaÂł", szeroko omĂłwiony na tym forum.

Z "zÂłotym podziaÂłem" zwiÂązane sÂą np. "zÂłoty prostokÂąt" i "zÂłota spirala", figury spotykane w naszej codziennej rzeczywistoÂści jak i obserwowane w makro i mikrokosmosie (m.in. w budowie ludzkiego ciaÂła ludzkiego jak i budowie i dziaÂłaniu kosmosu), bĂŞdÂące przedmiotem studiĂłw "ÂświĂŞtej geometrii".

Cechy Panny, jako znaku zodiaku, s¹ powszechnie znane. Cechuje j¹ porz¹dek, perfekcja i dok³adnoœÌ. Funkcja Wenus równie¿ przynale¿y do tych cech. Jest ni¹ przede wszystkim harmonia i harmonizacja - doskona³oœÌ i doskonalenie.

Liczba "6" jest pierwsz¹ liczb¹ doskona³¹ - liczb¹ naturaln¹, która jest sum¹ wszystkich swoich dzielników w³aœciwych [Wapedia, liczba doskona³a]: 6=3+2+1. Nastêpn¹ liczb¹ doskona³¹ jest 28, a nastêpnie 496, 8128, 33550336, 8589869056 i 137438691328.

Jest powiedzenie: diabe³ tkwi w szczegó³ach. Powiedzenie to dotyczy Wenus, znaku Panny, którego to znaku Wenus jest w³adc¹ (Wenus ma cechy znaku zodiaku Panny) i oczywiœcie potencja³u "6" (Panna jest szóstym znakiem zodiaku).

Sumeryjska Inanna przedstawiana jest z dziwnymi przedmiotami, uwaÂżanymi za przyrzÂądy miernicze, ktĂłre to majÂą zwiÂązek z ksztaÂłtem liczby 6, przedstawionym niÂżej w obrazie pokazujÂącym jej ewolucjĂŞ (Wikipedia, liczba 6):

Wenus i znak zodiaku Panny dotyczy dok³adnoœci, szczegó³owoœci, harmonii, skrupulatnoœci itp, a sk¹d mowa o diable? Inanna sta³a siê wzorem dla jednej z kart wielkich arkanów tarota, pocz¹wszy od tarota Marsylskiego i tarota Rider-Waite:


Pokazane s¹ tutaj arkana 15 (Diabe³) i 6 (Kochankowie). W zapisie numerologicznym obie karty maj¹ potencja³ "6" (1+5=6). Karty te s¹ zbie¿ne ze sob¹ i widaÌ tutaj jak s³uszne jest powiedzenie: mi³oœÌ i nienawiœÌ s¹ dwiema obliczami tego samego.

Cech¹, która powoduje t¹ skrajnoœÌ jest emocjonalnoœÌ, która cechuje Wenus i znak Panny. EmocjonalnoœÌ jest przeciwieùstwem uczuciowoœci, tak jak analiza jest przeciwieùstwem syntezy.

Astrologicznie jest to przedstawione nastĂŞpujÂąco:

Wenus i znak Panny jest w opozycji do znaku Ryb i Neptuna, tak jak Diabe³ jest w opozycji do Boga i nienawiœÌ jest po przeciwnej stronie mi³oœci - stanowi¹ one jednak zwi¹zek (opozycja ma cechy Wagi i Saturna) tak jak w mijaj¹cej epoce Ryb by³ zwi¹zek miedzy Bogiem vs Diab³em. Równoczeœnie Wenus i znak Panny s¹ w aspekcie kwadratury do Strzelca i Prozerpiny, których reprezentantem jest Chrystus (i Koœció³ Chrystusowy), który jest w konflikcie z Diab³em i Wenus.

Do powy¿szych przyk³adów nale¿y dodaÌ, i¿ Nauka, oparta na analizie i szczegó³ach, równie¿ jest domen¹ Wenus i znaku Panny; s³u¿¹ca raz wojnie, raz pokojowi; równie¿ w tej postaci jest w konflikcie z Koœcio³em, co znamy dobrze z praktyki.
DuchowoœÌ, bêd¹ca po stronie Ryb i Neptuna jest w opozycji do Nauki i Wenus; obie mog¹ po³¹czyÌ studia, z wiar¹ buduj¹ce œwiatopogl¹d, nale¿¹ce do domeny Strzelca.

Tak oto prezentuje siĂŞ Wenus, Inanna - doskonaÂła Panna.

wiêcej o astrologii, numerologii i rozwoju potencja³ów na www.czasduszy.pl