Ostatnie wiadomości: radoslaw

Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.

Pokaż wiadomości
Strony: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 »

1	ÂŚWIĂTA GEOMETRIA / W PRAKTYCE / Odp: Jak dziaÂła Remote Viewing: dr Simeon Hein PL	: Sierpień 16, 2010, 17:13:20
Holywoodzka opowieÂśĂŚ w temacie - polecam, ciĂŞÂżko przestaĂŚ siĂŞ ÂśmaiĂŚ: pozdrawiam

2	ÂŚWIĂTA GEOMETRIA / W PRAKTYCE / Odp: Akumulator BionĂłw(Orgonu) Reicha domowym sposobem	: Sierpień 02, 2010, 21:41:34
BĂŞdĂŞ wdziĂŞczny za wszelkie komentarze w temacie, tymczasem wklejam artykuÂł o orgonie: " Orgon i energie ÂświadomoÂści Wilhelm Reich wciÂąÂż donosiÂł o tym, Âże odkryÂł energiĂŞ potĂŞÂżniejszÂą od atomowej; dziaÂło siĂŞ to tuÂż po uÂżyciu pierwszych atomowych bomb w Japonii, w atmosferze narastajÂącej histerii zimnowojennej, kiedy atomowa rywalizacja stawaÂła siĂŞ faktem - ludzie doÂśĂŚ mieli tej przeklĂŞtej energii - a tu pojawiaÂły siĂŞ wiadomoÂśĂŚ o nastĂŞpnej. To byÂła chyba jedna z przyczyn muru jaki napotykaÂł. Bardzo obawiaÂł siĂŞ teÂż, Âże wyspecjalizowani przez DzierÂżyĂąskiego ludzie radzieccy odkryjÂą orgon lub wykradnÂą jego odkrycie, szybko znajdÂą zastosowanie techniczne i skolonizujÂą caÂłÂą planetĂŞ, a takÂże kilka przylegÂłych - Reich byÂł Wschodnioeuropejczykiem, miaÂł osobiste raczej zÂłe doÂświadczenia z bolszewikami. IntelektualiÂści amerykaĂąscy Âżyli pod presjÂą sÂłynnej komisji dekomunizacyjnej - a tu ich kolega gÂłosiÂł hasÂła komunoÂżercze - to byÂła tylko uczuciowa niechĂŞĂŚ, ale kiedy przyszÂło do naukowych weryfikacji odkryĂŚ "szalonego Reicha" - to okazaÂło siĂŞ, Âże nauka ze wzglĂŞdu na swe obciÂąÂżenia metodologiczne nie dostrzega orgonu, a narzĂŞdzia badawcze do badania wszelkich energii pola - nie rejestrujÂą tej energii. Reich na to: bo wy uwaÂżacie ze energiĂŞ skutki dziaÂłania, np. prĂŞdkoÂśĂŚ rozchodzenia siĂŞ ÂświatÂła - tej energii, ktĂłrej nie dostrzegacie, ktĂłra w odrĂłÂżnieniu od waszej "martwej", "zamierajÂącej fali" - jest Âżywa, jest praenergiÂą i pramateriÂą zarazem. To sÂą zbyt ÂśmiaÂłe teorie, jakie sÂą dowody na to, Âże tak jest, toÂż to teoretycznie rzecz biorÂąc - czysty platonizm, etc. - odpowiadali przeciwnicy Reicha. Tamten spĂłr byÂłby moÂże sporem czysto teologicznym, gdyby nie okrutne fakty. W 1947 sÂłynne Ministerstwo ÂżywnoÂści i LekĂłw rozpoczĂŞÂło badania urzÂądzeĂą Reicha i dopiero w 1954 roku ocknĂŞÂło siĂŞ i wydaÂło werdykt - zabrania siĂŞ rozpowszechniania akumulatorĂłw orgonalnych. Dotychczasowe urzÂądzenia majÂą byĂŚ zdemontowane, a SZKICE, NOTATKI majÂą byĂŚ zniszczone. Decyzja to zostaÂła potwierdzona jako wyrok sÂądowy, prawdopodobnie sprawĂŞ wniĂłsÂł Reich, w uzasadnieniu wyroku podano, Âże przecieÂż energia, o ktĂłrej mowa - wcale nie istnieje. Reich stwierdziÂł, Âże nie bĂŞdzie odpowiadaÂł, gdyÂż "wszelkie kroki uznaÂłyby autorytet komisji, ktĂłra nie jest powoÂłana do tego, aby wyrokowaĂŚ o wystĂŞpowaniu lub nie wystĂŞpowaniu pierwotnej energii istniejÂącej przed powstaniem materii..." I tu znowu spĂłr poszybowaÂł w gĂłrne rejony - i byÂłoby dobrze, gdyby nie fakty. W maju 1956 roku Reich zostaÂł aresztowany, bo zostaÂł wraz ze swymi przyrzÂądami przyÂłapany na badaniach pogody. OskarÂżono go i skazano na dwa lata wiĂŞzienia, a w sierpniu tego roku wszystkie jego notatki i ksiÂąÂżki zostaÂły spalone... I w ten oto sposĂłb Reich staÂł siĂŞ mĂŞczennikiem i ÂświĂŞtym New Age. Ten sukces jest jeszcze jednÂą klĂŞskÂą Reicha, dalej nie zajmuje siĂŞ nim nauka. A i sama jego ÂśmierĂŚ jest ciÂągle zagadkowa, istniejÂą powaÂżne podejrzenia, Âże ktoÂś pomagaÂł w jego zawale serca, ktĂłry uznano za oficjalnÂą przyczynĂŞ zgonu.. I wszyscy odetchnĂŞli z ulgÂą. Dzisiaj istnieje kilka niezaleÂżnych grup badaczy-amatorĂłw, ktĂłrzy kontynuujÂą badania Reicha, ale sÂą to juÂż raczej badania czysto praktyczne tzw. dziaÂł orgonalnych, cloudbusters. Reich odkryÂł je w 1950 roku, kiedy z Komisji Energii Atomowej otrzymaÂł promieniotwĂłrcze materiaÂły i umieÂściÂł je w akumulatorze orgonalnym. Promieniowanie drastycznie wzrosÂło i obecne byÂło poza obiektem badanym, kilku wspĂłÂłpracownikĂłw zostaÂło napromieniowanych powyÂżej dopuszczalnej dawki, musieli zrezygnowaĂŚ z badaĂą, pĂłÂźniej jednak - wszyscy oni wydawali siĂŞ bardziej energiczni i peÂłni wigoru. Rychnowski zapisaÂł taki rezultat badaĂą nad swoim eteroidem - "WiÂązka promieni przechodzÂąca przez pole magnetyczne nie tylko ulega zakrzywieniu, lecz rozszczepia siĂŞ na dwie smugi Âświetlne, zielonÂą i czerwonÂą, w miejscu rozszczepienia widaĂŚ ultramarynĂŞ. ZieleĂą ujawnia wÂłasnoÂści absorpcyjne, czerwieĂą emisyjne." Warto zreflektowaĂŚ siĂŞ nad tym, Âże Reich otrzymuje preparaty promieniotwĂłrcze od Komisji Atomowej, widocznie majÂą do niego peÂłne zaufanie i do jego rangi naukowej, i psychicznego zdrowia. Nie ulega teÂż wÂątpliwoÂści, Âże jego badania byÂły tajne, pracowaÂł wiĂŞc dla agencji rzÂądowych, ktĂłre ukrywaÂły swoje istnienie. ByĂŚ moÂże Reich raz po raz wyskakiwaÂł poza reguÂły gry w tajne sÂłuÂżby, i te same tajne sÂłuÂżby go zlikwidowaÂły, wylewajÂąc dziecko razem z kÂąpielÂą. Tymczasem niepoprawny Reich ogÂłaszaÂł rewelacjĂŞ za rewelacjÂą - i dokonywaÂł cudĂłw. "We wrzeÂśniu 1950 roku eksperci od pogody byli przekonani, Âże huragan Edna wali prosto na Manhattan. Reich uÂżyÂł wtedy swego "ujeÂżdÂżacza chmur". I udaÂło mu siĂŞ. Ocalenie Nowego Jorku uznano za cud, ale niewielu uwierzyÂło, Âże jego sprawcÂą byÂł Wilhelm Reich a nie BĂłg." Zagadki siĂŞ mnoÂżÂą, bo Reich do spĂłÂłki z TeslÂą i Einsteinem uwaÂżany jest za wspĂłÂłtwĂłrcĂŞ tzw. eksperymentu filadelfijskiego. Niestety nikomu nie udaÂło siĂŞ w znanych mi opisach tego eksperymentu oddzieliĂŚ legend od faktĂłw, odpowiednie sÂłuÂżby rzÂądowe podobno dalej zaprzeczajÂą, Âże coÂś takiego siĂŞ zdarzyÂło, a ponad setka marynarzy po prostu "polegÂła na polu chwaÂły". Reich wielokrotnie stwierdzaÂł, Âże orgon jest Âświadomy, Âże dysponuje inteligencjÂą. WÂłodzimierz Sedlak w artykule "Biofizyczne podstawy ÂświadomoÂści" (1964) pisaÂł, Âże Teihard de Chardin miaÂł racjĂŞ, gdy mĂłwiÂł, Âże ÂświadomoÂśĂŚ jest cechÂą wszelkiej materii, choĂŚ nie wiedziaÂł dlaczego. SzukaÂł bowiem "rozkurzonej" ÂświadomoÂści ludzkiej we wszechÂświecie. Tymczasem Sedlak dochodzi do wniosku, Âże materia jest zbrylonÂą ÂświadomoÂściÂą, ale oczywiÂście zbrylonÂą nie na tym poziomie energetycznym, gdzie wystĂŞpuje ÂświadomoÂśĂŚ teoretyka tego zbrylenia. Jednak nikt nie moÂże zaprzeczyĂŚ, Âże drewno, koÂśĂŚ, miĂŞsieĂą, kwarc czy lĂłd sÂą pĂłÂłprzewodnikami, Âże ÂświadomoÂśĂŚ "leÂży" u podstaw Âżycia i zarazem tworzy "szczyt" Âżycia - powiada Sedlak. ÂŚwiadomoÂśĂŚ jest energiÂą, co do tego nikt nie ma dzisiaj wÂątpliwoÂści. Dyskusje budzi natura, wÂłaÂściwoÂści tej specyficznej energii. Energia ÂświadomoÂści przejawia siĂŞ w polu ludzkiego ciaÂła i wĂłwczas mĂłwimy o osobie. W tej chwili uznaje siĂŞ, Âże osoba ludzka przestaje istnieĂŚ, kiedy na monitorze rejestrujÂącym pracĂŞ mĂłzgu (ktĂłry utoÂżsamiany bywa ze ÂświadomoÂściÂą) pojawia siĂŞ fala pÂłaska. Jedni badacze twierdzÂą, Âże mĂłzg (czy w ogĂłle caÂły organizm) ludzki jest wytwĂłrcÂą ÂświadomoÂści, Drudzy, Âże jest odbiorcÂą ÂświadomoÂści i swoistym jej uÂżytkownikiem. Przedstawiam tutaj z grubsza tylko skrajne stanowiska. Z moich doÂświadczeĂą i badaĂą wynika, Âże te przeciwieĂąstwa nie sÂą istotne, osoba rejestrujÂąca u siebie ÂświadomoÂśĂŚ nie jest Âświadoma jej pochodzenia, jej wÂłasna projekcja udaje wiedzĂŞ - istotne jest natomiast to, Âże wystĂŞpuje ÂświadomoÂśĂŚ ÂświadomoÂści. Na jawie mogĂŞ wypowiadaĂŚ te zdania i byĂŚ swoim Âświadkiem, Âże wypowiadam te zdania. We Âśnie czĂŞsto uÂświadamiam sobie, Âże ÂśniĂŞ i nakazujÂą sobie siĂŞ obudziĂŚ - ale nie do stanu jawy, tylko w inny sen.. W pewnym sensie mogĂŞ budziĂŚ siĂŞ takÂże ze stanu jawy - jeÂśli moja ÂświadomoÂśĂŚ uzyska odpowiedniÂą wysokÂą wibracjĂŞ energii. Zacznijmy jednak bardziej systematyczny przeglÂąd stanĂłw ÂświadomoÂści. Ten stan, ktĂłry Jung nazywa ÂświadomoÂściÂą, w innych systemach bywa nazywany ÂświadomoÂściÂą ÂśredniÂą, ÂświadomoÂściÂą rozrĂłÂżniajÂącÂą, ÂświadomoÂściÂą ego - posiada ona zdolnoÂśĂŚ rozumowania, mĂłwienia i posÂługiwania siĂŞ symbolami. TERAZ dla Âśredniego ja trwa ok. trzech sekund. (Wnikliwe badania tego stanu ÂświadomoÂści moÂżemy przeczytaĂŚ. u Ernsta Poppela w arcyciekawej ksiÂąÂżce Granice ÂświadomoÂści, PIW, 1989.) TERAZ dla "niÂższego ja" jest niepojĂŞcie maÂłe, liczone w nanosekundach. JeÂśli chcemy cokolwiek utrzymaĂŚ w wewnĂŞtrznym wyobraÂżeniu, co trzy sekundy musimy ponawiaĂŚ nakaz powrotu do tego wyobraÂżenia, inaczej samorzutnie pojawia siĂŞ inne wyobraÂżenie, ktĂłre rodowĂłd swĂłj czerpie z bodÂźca zewnĂŞtrznego lub wewnĂŞtrznego. ÂŚrednia ÂświadomoÂśĂŚ "odÂżywia siĂŞ" bowiem wraÂżeniami. Bez bodÂźcĂłw zewnĂŞtrznych, wspomnieĂą, wewnĂŞtrznych przedstawieĂą, myÂśli - Âśrednie ja umiera. To umieranie jest zwykle poprzedzone bezbrzeÂżnÂą nudÂą. Od usadowienia ciaÂła tak, Âżeby przestaÂło byĂŚ ÂźrĂłdÂłem wraÂżeĂą, rozpoczyna siĂŞ praktyka zen. WĂłwczas - jak diabeÂł z pudeÂłka - wyskakuje umysÂł, ktĂłry myÂśli, Âże myÂśli, wysnuwa z siebie sny na jawie, przypomina sobie zdarzenia, projektuje, fantazjuje, boi siĂŞ i robi wszystko, Âżeby siĂŞ nie daĂŚ. Po kilku latach praktyki - umysÂł siĂŞ najwyraÂźniej wyczerpuje w swoich szaleĂąstwach i od czasu do czasu zaczyna widzieĂŚ coÂś, czego istnienia nigdy przedtem nie podejrzewaÂł. "ÂŚrednie ja" posiada niewielkÂą pamiĂŞĂŚ operacyjnÂą, pokÂładowÂą. Po okoÂło 15 minutach materiaÂł z pamiĂŞci pokÂładowej transmitowany jest do "niÂższego ja", ktĂłre jest naszym "twardym dyskiem". PojemnoÂśĂŚ tego dysku jest nieprawdopodobna, z tym, Âże czĂŞÂśĂŚ danych na nim zawarta w ogĂłle nigdy nie pojawia siĂŞ w "ÂświadomoÂści Âśredniej". Bo ÂświadomoÂśĂŚ Âśrednia ma swoje wÂłasne cele, swojÂą wÂłasnÂą politykĂŞ, jest logiczna, apodyktyczna, najwaÂżniejsza, ciÂągle coÂś kombinuje, odmierza, przymierza - a przede wszystkim werbalizuje, jĂŞzyk jest jej gÂłĂłwnym terytorium dziaÂłania, to czego nie da siĂŞ powiedzieĂŚ, czego nie da siĂŞ zrozumieĂŚ - tego po prostu nie ma. ÂŚrednie ja nie lubi byĂŚ samotne, Âżywi siĂŞ wraÂżeniami, a najsmaczniejsze sÂą nowe wraÂżenia, szybko siĂŞ nudzi, szybko klasyfikuje, ocenia ludzi. W swoistym zaÂślepieniu "ÂświadomoÂśĂŚ ja" sÂądzi, Âże w caÂłoÂści opanowaÂło kanaÂły percepcji - widzenie, sÂłyszenie, wÂąchanie, dotykanie. Na szczĂŞÂście ta totalitarna dyktatura ego jest pozorna, chociaÂż czĂŞsto moÂże prowadziĂŚ do chorĂłb i nieszczĂŞÂśĂŚ. Niekiedy uÂżywa siĂŞ takÂże pojĂŞcia "zegar mĂłzgowy" na wzĂłr zegara w mikroprocesorze komputera, wiadomo, Âże zegar mĂłzgowy dzieci jest wielokrotnie szybszy niÂż zegary mĂłzgowe ich dziadkĂłw. W wielu tradycjach mĂłwi siĂŞ, Âże teraz jest bramÂą do wiecznoÂści, nieskoĂączonoÂści, nieÂśmiertelnoÂści, do raju, do Boga. Praca tzw. fizyczna, zwÂłaszcza ta, ktĂłra wymaga ciÂągÂłej a nawet wytĂŞÂżonej uwagi, np. praca przy taÂśmie fabrycznej, kierowanie samochodem, ciĂŞcie blachy palnikiem acetylenowym, spawanie, malowanie obrazĂłw czy malowanie mieszkania (oczywiÂście dotyczy to takÂże tzw. praktyk duchowych, np. liczenia oddechĂłw czy pracy z koanem w zen, odmawiania rĂłÂżaĂąca, "nieustajÂąca modlitwa" w prawosÂławiu, a takÂże ukÂładanie pasjansa) sprawia, Âże "Âśrednie ja" jest w caÂłoÂści zajĂŞte - i wĂłwczas w obszar "Âśredniego ja" wlewajÂą siĂŞ spontanicznie obrazy z "niÂższego ja" lub "wyÂższego ja". Ma to ogromne znaczenie, kiedy chcemy siĂŞ sami zorientowaĂŚ w wewnĂŞtrznych, tzw. nieÂświadomych procesach, kiedy chcemy projektowaĂŚ swĂłj los, czy mieĂŚ wglÂądy w losy innych ludzi. Ale to jest zbyt obszerny materiaÂł, ktĂłry sprĂłbujĂŞ przedstawiĂŚ w osobnym artykule. "ÂŚrednie ja" swoimi apodyktycznymi, jedynie sÂłusznymi sÂądami - potrafi takÂże zabijaĂŚ siebie, a przy okazji caÂłego czÂłowieka. Zdarzenia takie opisuje np. Viktor Frankl, austriacki psychiatra wtrÂącony do Auschwitz, kiedy obserwowaÂł tzw. zaÂłamania, kiedy to czÂłowiek orzekaÂł, Âże dalsze Âżycie w tych warunkach nie ma sensu, muzuÂłmaniaÂł i umieraÂł. W annaÂłach Rewolucji Francuskiej opisane jest takie oto zdarzenie. DwĂłch rewolucyjnych lekarzy wyprosiÂło u Robespierre'a do eksperymentu medycznego dwĂłch arystokratĂłw, ktĂłrzy w Bastylii czekali w kolejce na pracowitÂą gilotynĂŞ. Arystokratom lekarze powiedzieli, Âże przetnÂą im ÂżyÂły powyÂżej przegubĂłw dÂłoni, Âże umrÂą zatem szlachetnÂą ÂśmierciÂą arystokratĂłw rzymskich, a nauka na tym skorzysta, bowiem lekarze chcÂą siĂŞ dowiedzieĂŚ ile to krwi mieÂści siĂŞ w Âżywym organizmie ludzkim. ZawiÂązano biednym krĂłlikom doÂświadczalnym oczy, zaÂłoÂżono opaski uciskowe na przeguby rzekomo w celu uwydatnienia ÂżyÂł, przywiÂązano rĂŞce do oparĂŚ foteli. Niewidoczne dla arystokratĂłw, zjawiÂły siĂŞ kobiety z czajnikami zawierajÂącymi kleisty krochmal o temperaturze ok. 37 stopni C. Lekarze bardzo boleÂśnie nakÂłuli kaÂżdÂą rĂŞkĂŞ powyÂżej opaski uciskowej i natychmiast na opaskĂŞ "buchnĂŞÂła" ciepÂła krew, czyli klajster z czajnika. Efekt tego eksperymentu byÂł taki, Âże obydwaj arystokraci zmarli z wszystkimi objawami wykrwawienia, chociaÂż nie wypÂłynĂŞÂła z ich ciaÂł ani jedna kropla krwi. Ale ich "Âśrednie ja" nie miaÂło co do tego najmniejszych wÂątpliwoÂści. JakÂże zbawienne byÂłoby dla nich najmniejsze nawet zwÂątpienie! To zwÂątpienie, ktĂłre tak ceniÂł sobie Âśw. Augustyn, Âże ogÂłaszaÂł je prawdziwym wiatrem podsycajÂącym ogieĂą wiary. Przyjrzymy siĂŞ jeszcze raz temu zdarzeniu: "Âśrednie ja" naszych "krĂłlikĂłw doÂświadczalnych" zostaÂło wprowadzone w bÂłÂąd, ale jak powiedzieliÂśmy wyÂżej, nie miaÂło wÂątpliwoÂści co do rzeczywistoÂści caÂłego zdarzenia, poza tym wolaÂło taki wÂłaÂśnie rodzaj Âśmierci "z godnoÂściÂą", bez wiezienia na haniebnym wozie na plac Vandome, bez wchodzenia po schodach na podest gilotyny przy wrogich okrzykach tÂłumu. Wszystkie te zÂłoÂżone sugestie zostaÂły wysÂłane do "niÂższego ja", bo to przecieÂż tzw. "niÂższa ÂświadomoÂśĂŚ" zarzÂądza caÂłÂą zÂłoÂżonÂą fizjologiÂą naszego organizmu, biciem serca, obiegiem krwi, trawieniem itd.. Nasza "Âśrednia ÂświadomoÂśĂŚ" nawet najbardziej wyksztaÂłconego wspĂłÂłczesnego lekarza uzbrojonego w tomografy, USG, komputery, elektronowe mikroskopy nie wie - jak moÂżna podejrzewaĂŚ - 1/10 tego, co "wie" i w czym bez przerwy, od narodzin do Âśmierci, nawet wtedy kiedy jesteÂśmy nieprzytomni, wyraÂża siĂŞ praktycznie i pracuje "niÂższe ja", zwane w rĂłÂżnych tradycjach, ja instynktownym, ja zwierzĂŞcym. Ta nasza "niÂższa ÂświadomoÂśĂŚ", obok tysiÂąca cech i nieprawdopodobnych moÂżliwoÂści wielokrotnie przewyÂższajÂących "ÂśredniÂą ÂświadomoÂśĂŚ", ma takÂże jednÂą fatalnÂą wadĂŞ - przyjmuje i wykonuje wszystkie praktycznie sugestie "Âśredniego ja" - ale tylko wtedy, kiedy "Âśrednie ja" jest przekonane o swojej absolutnej racji. AmerykaĂąska moda na tzw. "pozytywne myÂślenie", ciÂągnÂąca siĂŞ od OjcĂłw ZaÂłoÂżycieli StanĂłw Zjednoczonych, tak Âświetnie wyraÂżona w poezji Whitmana, w mistycznej eseistyce Emersona, w ksiÂąÂżkach Prentice Mullforda (od co najmniej kilku lat przedwojenne reprinty ksiÂąÂżek tego ostatniego ciÂągle dobrze siĂŞ sprzedajÂą na naszym rynku) opiera siĂŞ wÂłaÂśnie na tej przemoÂżnej sugestii, ale rezultaty "pozytywnego myÂślenia" rzadko sÂą w peÂłni pozytywne, bo Âśrednie ja jest zmienne, kapryÂśne, raz chce tego, raz chce tamtego, jest zbyt krytyczne, Âżeby daÂło siĂŞ "opĂŞtaĂŚ" jakiejÂś jednej myÂśli. Wilhelm Reich odkryÂł orgon, ktĂłry zachowuje siĂŞ jak BĂłg, miÂłoÂśĂŚ Boga w opisach mistrza Eckhardta. MiÂłoÂśĂŚ i mleko matki sÂą toÂżsame w pierwotnym doÂświadczeniu miÂłoÂści, mleko jest symbolem i pokarmem miÂłoÂści, mleko jest materiÂą miÂłoÂści, dla dziecka wszelka materia jest miÂłoÂściÂą - pĂłÂźniej poczucie miÂłoÂści znika, poczucie materii zostaje i utwardza siĂŞ w lotniskowiec dla doÂświadczenia, stÂąd startujemy i tutaj lÂądujemy, poczucie materii-lotniskowca siĂŞ rozrasta do caÂłej rzeczywistoÂści. MiÂłoÂśĂŚ w asyÂście nadziei (ktĂłra skÂądinÂąd jest matkÂą gÂłupich) i wiary (ale w co?) przenoszona jest na gĂłrnÂą pĂłÂłkĂŞ cnĂłt chrzeÂścijaĂąskich, rzadko siĂŞ tam siĂŞga. MiÂłoÂśĂŚ odÂłÂączona od seksu na skutek powikÂłaĂą genitalno-edypalnych szacownych OjcĂłw KoÂścioÂła, nie moÂże pojawiĂŚ siĂŞ jako doÂświadczenie mistyczne, bezpoÂśrednie, niosÂące czystÂą energiĂŞ w Âżycie dorosÂłego czÂłowieka, chociaÂż pojawia siĂŞ np. w dziennikach snĂłw Swedenborga, czy u Blake'a - a takÂże u Âśw. Jana od KrzyÂża, ktĂłrego nauczycielkÂą byÂła Âśw. Teresa, ale omal nie skoĂączyli na stosie. BezpoÂśrednie, mistyczne doÂświadczenie miÂłoÂści - rozrzedza materiĂŞ, jest na poziomie serca i seksu doÂświadczeniem stabilizujÂącym tzw. odmienne stany ÂświadomoÂści, odmienne stany bez tego stabilizatora obserwowane sÂą jako schizofrenie, depresje, wybujaÂłoÂści, schorzenia psychiczne. Wynika z tych uwag, Âże odkrycia Reicha sÂą znowu do odkrycia. W tych nowych badaniach pomocne byÂłoby ustalenie "linii", czy "szkoÂły lwowskiej" - Rychnowski, Reich, Sedlak... JarosÂław Markiewicz Eteroid i orgon Rychnowski i Reich Âżyli juÂż po pierwszej wyprawie ratunkowej naszej kultury na WschĂłd: elity Europy zapoznaÂły siĂŞ z naukami rosyjskiej damy, Heleny BÂławatskiej, ktĂłra upowszechniaÂła teozofiĂŞ. PojĂŞcie prany byÂło juÂż w powszechnym uÂżyciu; Rychnowski - jeÂśli sobie dobrze przypominam - zastanawia siĂŞ nawet czy eteroid to nie jest prana. Ale Hindusom nie przyszÂło do gÂłowy, Âżeby pranĂŞ chwytaĂŚ czy kondensowaĂŚ za pomocÂą maszyn. To mogÂło siĂŞ pojawiĂŚ tylko w naszej stechnicyzowanej kulturze. Hindusi odrĂłÂżniajÂą 64 rodzajĂłw prany i wypracowali systemy ĂŚwiczeĂą fizycznych i psychomentalnych umoÂżliwiajÂących bezpoÂśrednie "doÂżywianie siĂŞ" pranÂą. PoniÂżej wspominam o GurdÂżijewie, ktĂłry trafiajÂąc w naszÂą mechanistycznÂą mentalnoÂśĂŚ, mĂłwi o akumulatorach energii w naszym ciele. ZbudowaÂłem wedÂług wskazĂłwek Reicha, akumulator orgonalny. W moim wykonaniu wyglÂądaÂł on tak: skrzynka z desek od wewnÂątrz i zewnÂątrz obita cienkÂą blachÂą, (miaÂłem spory zapas blach offsetowych formatu A3, nie byÂł to najlepszy metal, Reich zalecaÂł blachÂą miedzianÂą lub srebrnÂą), tĂŞ skrzynkĂŞ okleiÂłem grubym baweÂłnianym materiaÂłem pozyskanym z jakiegoÂś worka - miaÂłem zatem dwie warstwy organiczne i dwie warstwy blachy - zrobiÂłem teÂż otwĂłr o Âśrednicy ok. 7 cm. I rozpoczÂąÂłem seriĂŞ eksperymentĂłw z roÂślinami doniczkowymi, ze znajomymi, ktĂłrzy sÂądzili, Âże siadajÂą na zwykÂłym taborecie - aparat najwyraÂźniej dziaÂłaÂł. RoÂśliny rosÂły znakomicie, znajomym po 10 minutach mijaÂły bĂłle gÂłowy, brzucha, a nawet depresje. NiektĂłrzy zaczynali siĂŞ ÂśmiaĂŚ bez powodu jak rozchichrane nastolatki, inni zaczynali ziewaĂŚ, a po serii ziewniĂŞĂŚ czuli siĂŞ dziwnie wzmocnieni. Te Âśmiechy i ziewanie poszerzyÂły krÂąg moich poszukiwaĂą o GurdÂżijewa, kaukaskiego mĂŞdrca. Warto przytoczyĂŚ tu opiniĂŞ GurdÂżijewa o Âśmiechu: ...ÂŚmiech jest odtrutkÂą. Ale ta odtrutka jest potrzebna tylko wtedy, gdy nie potrafimy posÂłuÂżyĂŚ siĂŞ caÂłÂą dostĂŞpnÂą nam energiÂą. MĂłwi siĂŞ, Âże Chrystus nigdy siĂŞ nie ÂśmiaÂł...nie znajdziecie w Ewangeliach Âżadnej wzmianki o tym by Chrystus ÂśmiaÂł siĂŞ kiedykolwiek. Ale istniejÂą rĂłÂżne sposoby nie Âśmiania siĂŞ. SÂą ludzie, ktĂłrzy siĂŞ nie ÂśmiejÂą, poniewaÂż sÂą caÂłkowicie pogrÂąÂżeni w uczuciach negatywnych, w zÂłoÂści, w lĂŞku, nienawiÂści, podejrzliwoÂści. Ale sÂą teÂż tacy - warto dodaĂŚ, Âże spotkaĂŚ ich moÂżna bardzo rzadko - ktĂłrzy siĂŞ nie ÂśmiejÂą, poniewaÂż nie majÂą uczuĂŚ negatywnych. StaroÂżytni Grecy uwaÂżali, Âże Âśmiech moÂże doprowadziĂŚ do katharsis, oczyszczenia, a oczyszczenie prowadzi do nowego widzenia Âświata i siebie. Drugie zjawisko, ktĂłre obserwowaÂłem u swoich "krĂłlikĂłw doÂświadczalnych" - ziewanie - wyjaÂśnia GurdÂżijew - nastĂŞpuje w chwili, kiedy organizm przeÂłÂącza siĂŞ w pobieraniu energii z maÂłego akumulatora na wiĂŞkszy. Skonstruowany przeze mnie aparat wykazywaÂł najsilniejsze dziaÂłanie o wschodzie sÂłoĂąca i o zmierzchu, to skierowaÂło mojÂą uwagĂŞ na ksiÂąÂżki Carlosa Castanedy. W ten sposĂłb wyÂłoniÂł siĂŞ "krÂąg energetystĂłw" - Rychnowski, Reich, GurdÂżijew, Castaneda. Z czasem do tego krĂŞgu w moich badaniach doÂłÂączyli William Blake, Swedenborg, a nawet Âśw. Franciszek, nie liczÂąc oczywiÂście tybetaĂąskich tantrykĂłw i japoĂąskich praktykĂłw i teoretykĂłw dzioriki. Kiedy teraz relacjonujĂŞ tamte wydarzenia, niektĂłre odkrycia wydajÂą mi siĂŞ naiwne i trywialne - np. ciaÂło jako pole energii i ÂświadomoÂśĂŚ jako pole energii, a przecieÂż - pole energii jest jedno. I wÂłaÂśnie do Einsteina, ktĂłry pracowaÂł nad jednolitÂą teoriÂą pola, udaÂł siĂŞ Reich z urzÂądzeniem, ktĂłrego konstrukcjĂŞ powyÂżej opisaÂłem. Reich zaniĂłsÂł teÂż bardziej wyrafinowane urzÂądzenie - orgonoskop, dziĂŞki ktĂłremu Einstein zobaczyÂł na wÂłasne oczy bÂłĂŞkitnawÂą emanacjĂŞ energii orgonalnej. Podobno Leopold Infeld, sekretarz-astystent podsunÂąÂł Einsteinowi jakiÂś sposĂłb spÂławienia namolnego Reicha. Reich byÂł przekonany, Âże teoria energii orgonalnej pozwala sensownie rozumieĂŚ zachowanie siĂŞ materii na poziomie subatomowym, a takÂże ludzkiej psyche. Nastawienie poznawcze jest sensownie interesowne, bo daje Âładowanie, wiedza i zbawienie sÂą razem, jak u gnostykĂłw. "Silnik orgonalny bĂŞdzie pierwszym krokiem w technologicznej rewolucji, ktĂłra doprowadzi do cicho funkcjonujÂących maszyn przyszÂłoÂści, zastÂąpi dotychczasowe prymitywne silniki, zasilany bĂŞdzie nieograniczonymi zasobami siÂły zawartej w Kosmicznym Oceanie Orgonalnej Energii. Poruszy miĂŞdzyplanetarne statki, bo czÂłowiek dziĂŞki orgonowi bĂŞdzie miaÂł wÂłasne pole grawitacyjne." Niejako na marginesie znajdujemy w tych sÂłowach Reicha wyjaÂśnienie zjawiska lewitacji. Wg HindusĂłw lewitujÂą ci, ktĂłrzy "napeÂłnili siĂŞ" odpowiednim rodzajem prany. W tym wypadku materialne ciaÂło ulega silniejszej energii "ducha". JednakÂże Budda ÂŚakjamuni twierdziÂł, Âże energia pozwalajÂąca lewitowaĂŚ jest ciÂągle za maÂła, Âżeby nastÂąpiÂło ostateczne wyzwolenie, dlatego radziÂł, Âżeby nie marnowaĂŚ energii na czcze popisy. Homo energeticus jest rodzajem akumulatora, ten akumulator sam siĂŞ wytwarza z substancji otoczenia czÂłowieka, z tego co nazywamy poÂżywieniem, wodÂą, powietrzem - okoÂło 18-20 roku Âżycia przychodzi silne wspomaganie hormonalne - i w orgazmie czÂłowiek moÂże dowiedzieĂŚ siĂŞ czym w istocie siĂŞ odÂżywia, doÂświadczyĂŚ bezpoÂśredniego Âładowania. I w tym momencie moÂże siĂŞ zaczÂąĂŚ prawdziwy rozwĂłj czÂłowieka - tak by powiedziaÂł GurdÂżijew. Wszelkie stany negatywne, osobiste i losowe nieszczĂŞÂścia, smutki i melancholie, osÂłabienia i choroby - ÂświadczÂą o tym, Âże nasz akumulator siĂŞ rozÂładowuje, moÂże zostaÂł wadliwie zbudowany lub pomyÂślany. Stany szczĂŞÂścia, radoÂści, spokoju, przyjemnoÂści - to wtedy, kiedy siĂŞ spokojnie i bez obaw Âładujemy. Stany ekstatyczne - to objawy gwaÂłtownego Âładowania, oszoÂłomienia. SposĂłb funkcjonowania mniejszych akumulatorĂłw w ludzkim ciele przedstawia GurdÂżijew, ktĂłry mĂłwi o kilku akumulatorach umiejscowionych przy centrach-oÂśrodkach: intelektualnym, emocjonalnym, ruchu... RozÂładowanie maÂłych akumulatorĂłw powoduje zwykÂłe zmĂŞczenie. SiĂŞgamy do duÂżego akumulatora - i uwaga - poÂłÂączenie z duÂżym akumulatorem moÂżna przeprowadziĂŚ tylko za pomocÂą centrum emocjonalnego. Erotyzm, orgazm "dziejÂą siĂŞ" na terytorium emocjonalnym, pozostaÂłe terytoria poddane sÂą wĂłwczas orgazmicznym wstrzÂąsom. "Nowe poznanie i nowe rozumienie przyjdzie poprzez centrum emocjonalne, a nie intelektualne" - Uspienski cytuje tu GurdÂżijewa. Taki teÂż prawdopodobnie jest powĂłd dla ktĂłrego PieÂśĂą nad pieÂśniami znalazÂła siĂŞ w Biblii. Biblie i ÂświĂŞte pisma sÂą ÂźrĂłdÂłem nastĂŞpujÂących BÂłĂŞdĂłw - powiada natomiast William Blake: 1. ÂŻe czÂłowiek skÂłada siĂŞ z dwĂłch podstawowych komponentĂłw, tzn. CiaÂła i Duszy. 2. ÂŻe Energia, zwana ZÂłem, pochodzi wyÂłÂącznie od ciaÂła, Âże Rozum, zwany Dobrem, pochodzi wyÂłÂącznie od duszy. 3. ÂŻe BĂłg bĂŞdzie drĂŞczyÂł CzÂłowieka w WiecznoÂści za folgowanie Energii. ZaÂś nastĂŞpujÂące PrzeciwieĂąstwa tych twierdzeĂą sÂą Prawdziwe: 1. CzÂłowiek nie ma CiaÂła rĂłÂżnego od duszy; gdyÂż to co nazywa siĂŞ CiaÂłem jest czĂŞÂściÂą Duszy postrzeganÂą przez piĂŞĂŚ ZmysÂłĂłw, bĂŞdÂących oknami duszy w naszym czasie. 2. Energia jest jedynym Âżyciem i pochodzi od CiaÂła; zaÂś Rozum jest ograniczeniem i okowami Energii. 3. Energia jest WiecznÂą RadoÂściÂą. (PrzekÂład Krzysztof PuÂławski) Wilhelm Reich byÂł radykaÂłem, byÂł pewien swego, pewien swoich podstawowych badaĂą - Âświat nauki zaczÂąÂł go traktowaĂŚ jak wariata, proroka, szamana. A jako prorok byÂł bardzo nieostroÂżny, twierdziÂł, Âże antyseksualne, purytaĂąskie, powiktoriaĂąskie spoÂłeczeĂąstwo Zachodu ma trudnoÂści z dojÂściem do prawdziwego, gÂłĂŞbokiego orgazmu. Do dzisiaj, pomimo dwĂłch co najmniej seksualnych rewolucji liczÂąc od lat trzydziestych, ekscytacja erotyczna jest staÂłym skÂładnikiem naszego psychicznego tÂła. ZachÂłannoÂśĂŚ na erotyzm jest miarÂą pranicznego niedoÂżywienia. Ten praniczno-orgonalny gÂłĂłd moÂże byÂś ilustrowany produkcjÂą i spoÂżyciem filmĂłw porno. Dlaczego tak siĂŞ dzieje? Tak jak w historii indywidualnej siĂŞgamy do dzieciĂąstwa, Âżeby odnaleÂźĂŚ tam przyczyny naszych aktualnych zachowaĂą, w tym wypadku musimy siĂŞgnÂąĂŚ do dzieciĂąstwa naszej cywilizacji. Grecy i Rzymianie wypracowali wiĂŞkszoÂśĂŚ naszych pojĂŞĂŚ i obrazĂłw Âświata. ChrzeÂścijanie to byli ĂłwczeÂśni talibowie. Walka z poÂżÂądaniem, lubieÂżnoÂściÂą i przyjemnoÂściÂą erotycznÂą staÂła siĂŞ pierwszÂą troskÂą koÂścioÂła. Âśw. Augustyn pisze, Âże w jego czasach pewna umiejĂŞtnoÂśĂŚ bardzo byÂła ceniona na ucztach.: "Inni niÂższÂą czĂŞÂściÂą ciaÂła stosownie od uznania wydajÂą, nie wydzielajÂąc przy tym przykrych zapachĂłw, tak melodyjne dÂźwiĂŞki, iÂż ma siĂŞ wraÂżenie, Âże ÂśpiewajÂą takÂże tÂą czĂŞÂściÂą." Augustyn na tej podstawie wnioskuje, Âże przed wygnaniem z raju i grzechem pierworodnym mĂŞÂżczyÂźni mogli pÂłodziĂŚ bez lubieÂżnoÂści, bo w tych czasach (Augustyna i naszych - przyp. J.M.) upadku czÂłonek tylko w sprawach lubieÂżnych powstaje, a w raju byÂł na zawoÂłanie. Reich mĂłwiÂł: Metafizyczna intuicja ma fizycznÂą podstawĂŞ, BĂłg i kosmiczna energia sÂą jednym. Nie ma rĂłÂżnicy miĂŞdzy naukÂą a religiÂą, naukÂą a sztukÂą, fizykÂą i psychologiÂą... MrowiÂące uczucie podniecenia seksualnego jest manifestacjÂą kosmicznej energii, emanacjÂą Boga - w domyÂśle. Teraz odciĂŞli siĂŞ od niego takÂże ortodoksyjni Âżydzi. Na poczÂątku lat 30-tych XX wieku Reich pracowaÂł w klinice psychiatrycznej w Berlinie. Tutaj doszedÂł do wniosku, Âże psychoanaliza jako dziaÂł medycyny powinna siĂŞ zajÂąĂŚ przede wszystkim schorzeniami seksualnymi, bo wszystkie inne schorzenia psychiczne i fizyczne objawiajÂą siĂŞ w "pancerzu miĂŞÂśniowym", Reich czĂŞsto nazywa ten pancerz "charakterologicznym". Dzisiaj wszyscy, ktĂłrzy wywodzÂą siĂŞ z jego szkoÂły (Boadella, Lowen, Mindell i in.) proponujÂą pracĂŞ nad ciaÂłem, uwalnianie od "blokĂłw miĂŞÂśniowych". Po odblokowaniu - nastĂŞpuje zwykle ostra reakcja mentalna i uczuciowa. Pacjenci rzucajÂą siĂŞ z piĂŞÂściami na swoich dobroczyĂącĂłw. Psychiatrzy majÂą na tĂŞ okolicznoÂśĂŚ przygotowane materace lub kukÂły do bicia. Uwolniona w ten sposĂłb energia zaczyna przepÂływaĂŚ przez zablokowane urazami miĂŞÂśnie, chory wraca do urazu, odreagowuje to, czego nie mĂłgÂł kiedyÂś, w stosownej chwili, stan jego siĂŞ polepsza - lecz nie na zawsze. Zwykle okazuje siĂŞ, Âże pod jednym urazem ukryty jest uraz nastĂŞpny, jeszcze gÂłĂŞbiej schowany. CzÂłowiek doÂświadczony urazem - widzi Âświat poprzez uraz, buduje swoje ego wokĂłÂł urazu i razem z urazem, buduje ÂświatopoglÂąd, zapisuje siĂŞ do jakiejÂś partii politycznej i walczy z tymi, ktĂłrzy sÂą po drugiej stronie barykady, walczy z innowiercami etc. BÂłĂŞdne koÂło. Jak na obrazie Jacka Malczewskiego krÂąÂżymy w tym kole i nie wiemy dlaczego wiĂŞkszoÂśĂŚ kobiet ciÂągle ma dolegliwoÂści z tzw. przydatkami, a wiĂŞkszoÂśĂŚ mĂŞÂżczyzn choruje na prostatĂŞ - sÂą to objawy niedoÂżywienia orgonalnego wynikajÂące ze staÂłej lub przejÂściowej niemoÂżliwoÂści osiÂągania peÂłnego orgazmu. A jaki orgazm jest peÂłny? Edward Stachura tak o tym pisze w Fabula rasa:"- Akt seksualny (orgazm) jest przeÂżyciem tak intensywnym, Âże twoja ÂświadomoÂśĂŚ siĂŞ w nim zatraca zupeÂłnie, doszczĂŞtnie. Tak, Âże ciĂŞ wtedy nie ma, nie ma twojej ÂświadomoÂści, a kiedy nie ma twojej ÂświadomoÂści , nie ma ciebie, nie ma konfliktĂłw, nie ma lĂŞku, nie ma udrĂŞki, nie ma Âżadnych cierpieĂą psychicznych... jakÂże musi wydawaĂŚ siĂŞ krĂłtki ten pozaczasowy moment uniesienia, prawdziwego, pozaÂświadomego bycia." W ksiÂąÂżce Capry NiezwykÂła mÂądroÂśĂŚ znajdujĂŞ fragment, ktĂłry znakomicie obrazuje owo radosne postrzeganie rzeczywistoÂści, ktĂłrej siĂŞ nie postrzega. "Kiedy jesteÂś zdrowy, nie jesteÂś Âświadomy Âżadnej z czĂŞÂści swojego ciaÂła, ktĂłrych sÂą miriady. Twoja ÂświadomoÂśĂŚ polega na tym, Âże jesteÂś pewnym pojedynczym organizmem. Wtedy tylko, gdy dzieje siĂŞ coÂś zÂłego, stajesz siĂŞ Âświadomy swoich powiek czy gruczoÂłĂłw. Podobnie stan doÂświadczania caÂłej rzeczywistoÂści jako zjednoczonej caÂłoÂści jest stanem zdrowia dla mistykĂłw. PodziaÂł na oddzielne przedmioty bierze siĂŞ, dla nich, z jakiegoÂś umysÂłowego zaburzenia." Wilhelm Reich rzecz caÂłÂą ujmuje w kategoriach - jak powiada - mordu dokonywanego na Chrystusie. Reich sÂądziÂł, Âże Chrystus - o ktĂłrym powyÂżej GurdÂżijew wspomina, Âże nigdy siĂŞ nie ÂśmiaÂł - w peÂłni otworzyÂł siĂŞ na przepÂływ energii kosmicznej, ktĂłrÂą nazywaÂł Ojcem. CaÂła nauka Chrystusa - wedÂług Reicha - byÂła propagowaniem wÂłÂączenia siĂŞ czÂłowieka w naturalny obieg energii w uniwersum. Nie zrozumieli tego ci, ktĂłrzy Go ukrzyÂżowali, ani teÂż ci, ktĂłrzy na Jego naukach zaÂłoÂżyli koÂścioÂły. Pisze Reich: Ani jeleĂą, ani niedÂźwiedÂź, sÂłoĂą, wieloryb, ani Âślimak nie mogÂłyby zasiÂąÂśĂŚ tak jak czÂłowiek. WyschÂłyby, zmarÂłyby, natychmiast. W zoo moÂżna zobaczyĂŚ, co siedzenie robi z dzikimi zwierzĂŞtami... Znieruchomienie wynikajÂące z fizycznego i emocjonalnego opancerzenia czyni czÂłowieka nie tylko zdolnym do siedzenia, budzi w nim rĂłwnieÂż pragnienie (podkreÂślenie W.R.) siedzenia. Usztywnienie duszy i ciaÂła sprawia, Âże ruch jest bolesny. Siedzenie utrzymuje przemianĂŞ energii na niskim poziomie, nie dopuszcza do wielkiego pobudzenia...To prawda, Âże kultury przychodzÂą i odchodzÂą, cywilizacje rodzÂą siĂŞ i ponownie znikajÂą, ale w Âświetle podstawowej tragedii ludzkoÂści, ktĂłrej kulminacjÂą jest bezustanny Mord Na Chrystusie, nie znaczy to zbyt wiele. W rzeczywistoÂści cywilizacja znika, gdy jej synowie i cĂłrki majÂą juÂż po dziurki w nosie nieustannego siedzenia. WywoÂłujÂą wielkÂą lub maÂłÂą rewolucjĂŞ albo wypowiadajÂą wojnĂŞ innym narodom, ale w koĂącu tak naprawdĂŞ niewiele z tego wynika...w ciÂągu dziesiĂŞciu lub dwudziestu lat ten nowy narĂłd lub kultura dziaÂłajÂą dokÂładnie tak samo, jak ta, ktĂłrÂą zniszczyli.(Mordercy Chrystusa, przekÂł. Henryk Smagacz) PozostaÂły mi do przedstawienia badania Reicha nad radioaktywnoÂściÂą, odkrycie Deadly Orgon czyli zabĂłjczej energii orgonalnej i "ujeÂżdÂżacza chmur" czyli "dziaÂła orgonalnego", bÂłyskawicznie zmieniajÂącego pogodĂŞ. PozostaÂły mi teÂż do przedstawienia fakty z ostatnich lat Âżycia Reicha, kiedy to w najbardziej demokratycznym kraju na Âświecie w roku 1956 zostaÂł skazany za "czary", w kilkanaÂście miesiĂŞcy pĂłÂźniej zmarÂł w wiĂŞzieniu na zawaÂł serca, a wszystkie jego notatki zostaÂły spalone. JarosÂław Markiewicz " http://www.taraka.pl/index.php?aut=44

3	Dan Winter i jego ÂŚwiĂŞty Graal / WYKÂŁAD: Implozja - sekretna nauka ekstazy i nieÂśmiertelnoÂści / Odp: Implozja - sekretna nauka ekstazy i nieÂśmiertelnoÂści [FILM]	: Sierpień 02, 2010, 21:34:54
Cytat: MEM HEI SHIN Lipiec 29, 2010, 14:46:38 RadosÂław.Znasz mnie nie od dziÂś i znasz moje poglÂądy. Jestem ostatnim, ktĂłremu zaleÂżaÂło by atakowaniu Wintera, czy kogokolwiek.DzielĂŞ siĂŞ tylko swoimi opiniami, a jasne jest, Âże kaÂżdy moÂże mieĂŚ inne. Na tym polega tolerancja, przynajmniej dla mnie. GdybyÂśmy zgadzali siĂŞ we wszystkim, to po co komu fora? Takie dyskusje mogÂą pokazaĂŚ inny punkt widzenia i mogĂŞ poszerzyĂŚ horyzonty..... AleÂż potwierdzam caÂłym sercem - znamy siĂŞ juÂż jakiÂś czas, jmi mam nadziejĂŞ dleko do fanatyka broniÂącego swego jedynego sÂłusznego stanowiska, no i jesteÂśmy na forum ktĂłre sÂłuÂży wymianie poglÂądĂłw. Cytuj RĂłwnie wyÂśmienicie, a nawet lepiej robi to drzewo, czy czÂłowiek ? Dalej siĂŞ nie zgadzam! MĂłwimy tutaj o dwuwymiarowej magnetycznej mapie najlepiej (najskuteczniej) ÂściÂągajÂącej Âładunek. Gdyby panowaÂła w tej materii zupeÂłna dowolnoÂśĂŚ - czy Templariusze bawiliby siĂŞ w pentagramy stawiajÂąc katedry? Albo czy Stonehage mogÂłoby byĂŚ dwuwymiarowym rzutem czlowieka czy sÂłowika? Albo czy zamiast RĂłÂżokrzyzowcĂłw mielibyÂśmy StokrotkowcĂłw? pozdrawiam p.s. Echnaton moÂże zmieĂą przeglÂądarkĂŞ czy coÂś, oglÂądaÂłem na 3 kompach i dziaÂła

4	Nassim Haramein, 2012 i... zagadka "obcych" / StaroÂżytne cywilizacje i zagadka "obcych" / Znak krzyÂża - KIR-IÂŠ-TI i Gwiazda Poranna	: Lipiec 29, 2010, 15:33:25
" Znak krzyÂża - KIR-IÂŠ-TI i Gwiazda Poranna Wyznawcy gÂłĂłwnych religii, zwÂłaszcza zachodnich, skÂłaniajÂą siĂŞ ku wierzeniom, iÂż niektĂłre cudowne wydarzenia miaÂły miejsce w odpowiednim miejscu i czasie; wierzÂą rĂłwnieÂż w wyjÂątkowe, nadludzkie istoty, ktĂłre stworzyÂły znane im (wyznawcom) religijne systemy. Zwykle nie zdajÂą sobie sprawy, Âże wszystkie te religie wypeÂłnione sÂą mitologiÂą, ktĂłra istniaÂła na dÂługo przed powstaniem kaÂżdej z nich. Teologowie zdajÂą sobie z tego sprawĂŞ; to wÂłaÂśnie badajÂą, a owe badania zdajÂą siĂŞ nie kolidowaĂŚ z ich religijnymi wierzeniami. PodÂąÂżajÂą jakby podwĂłjnÂą ÂścieÂżkÂą. Anton Parks takÂże podÂąÂża podwĂłjnÂą ÂścieÂżkÂą, lecz patrzy na to wszystko z innego punktu widzenia niÂż konwencjonalni teologowie. Z jednej strony wyraÂźnie pamiĂŞta uczestnictwo w wydarzeniach, ktĂłre w koĂącu staÂły siĂŞ „zmitologizowanymi” elementami religii. Z drugiej strony - zaczÂąÂł badaĂŚ mitologie. WaÂżna sprawa – znaczna czĂŞÂśĂŚ tej sekcji poÂświĂŞcona jest planecie Wenus, poniewaÂż zdaje siĂŞ ona byĂŚ pozostaÂłoÂściami Mulge-Tab. Cechy przypisywane Wenus od tysiÂącleci mogÂą nam coÂś powiedzieĂŚ o domniemanym spotkaniu Ziemi i Mulge. NiektĂłre z tych cech przypisywane sÂą postaciom religijnym, takim jak Jezus Chrystus. PojĂŞcie „KRST” i jego odmiany moÂżna zdekomponowaĂŚ. KIR-IÂŠ-TI lub KIR-IÂŠ-TUÂŠ moÂżna zdekodowaĂŚ do znaczeĂą – „ryba/syn”, „gwiazda/gĂłra/pÂłonÂący” i „Âżycie”. Oznacza to „pÂłonÂącego syna Âżycia”, „rybĂŞ z gwiazd/Âżycie”, tudzieÂż w Egipcie „rytuaÂł pogrzebu; trumnĂŞ lub sarkofag krĂłla”; oznacza to rĂłwnieÂż „syna, ktĂłry mieszka w gwiazdach”. Enki uwaÂżany byÂł przez niektĂłrych Gina’abul za KIR-IÂŠ-TI. IstniaÂł okultystyczny, egipski paradygmat, ktĂłra uwaÂżaÂł Ozyrysa, gÂłĂłwnego martwego i wskrzeszonego boga, za istotĂŞ symbolicznie przeobraÂżonÂą w GwiazdĂŞ PorannÂą przed reinkarnowaniem jako Horus. W Nowym Testamencie Jezus mĂłwi o sobie – „Jam Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni (…) korzeĂą i potomek Dawida, i jasna Gwiazda Poranna” (Apokalipsa, 22.13 i 16). " W Apokalipsie 22, Jezus mĂłwi o sobie, iÂż jest „tym, ktĂłry przybywa”. Jako Alfa i Omega, jest pierwszym i ostatnim. Jest krĂłlem, ÂźrĂłdÂłem, Wiecznie Namaszczonym. Jego rola jako Mesjasza jest jasno okreÂślona. Wiele cech Jezusa moÂżna powiÂązaĂŚ z Ozyrysem i Horusem. Greckie sÂłowo „Christos” („Messias” po Âłacinie) oznacza – „namaszczony, bÂłogosÂławiony przez pana”. MĂłwi o osobie, ktĂłra zostaÂła namaszczona (od ÂłaciĂąskiego „unctum” – maÂśĂŚ [ang. „unguent”]) podczas konsekrowania poprzez liturgiczne namaszczenie. Inicjacyjny obrzĂŞd Ozyrysa w Abydos polega wÂłaÂśnie na tym; stÂąd teÂż wywodzi siĂŞ chrzeÂścijaĂąski chrzest. Wtajemniczony (a takÂże przyszÂły krĂłl) pojawia siĂŞ w basenie po dÂługiej podrĂłÂży inicjacyjnej. Wspina siĂŞ po stopniach, aby uzyskaĂŚ dostĂŞp do centralnej wyspy (na ktĂłrej znajduje siĂŞ gÂłowa Ozyrysa) i odradza siĂŞ jako mÂłody syn. Egipskie „Mesi” tÂłumaczone jest jako „urodziĂŚ siĂŞ”, lub „matka”. ObrzĂŞd inicjacyjny w ÂświÂątyni Ozyrejon w Abydos przypomina wczeÂśniejszy obrzĂŞd sumeryjski, ktĂłry prowadziÂł bogĂłw do Engur Enkiego-Ea w Abzu, podziemnym Âświecie: Wkraczasz do Ziemi; Geb (bĂłg Ziemi) otwiera siĂŞ dla ciebie. Wkraczasz do podziemnej hali pod (ÂświĂŞtymi) drzewami. PrzybyÂłeÂś teraz w pobliÂże boga (Ozyrysa), boga, ktĂłry Âśpi w swoim grobowcu. Jego prawdziwy wizerunek spoczywa na jego pogrzebowym ÂłoÂżu. W tym ÂświĂŞtym miejscu jego tytuÂł to „Usprawiedliwiony”. Jego ciaÂło oczyszczone jest w RĂ˘-Anedjti; jego ciaÂło oczyszczone jest w (ÂświĂŞtym) dorzeczu Heket. Dla ciebie Bramy Innego ÂŚwiata sÂą otwarte. W pokoju, w pokoju, moÂżesz osiÂągnÂąĂŚ ÂświĂŞte miejsce Ozyrysa. Przetrzymujesz noc i Âśpisz w miejscu peÂłnym tajemnic. CzeluÂśĂŚ Enkiego-Ozyrysa jest bez wÂątpienia czeluÂściÂą Âświata, miejscem zamieszkania wodnych bogĂłw. Nowicjusz zabierany jest gÂłĂŞboko pod ZiemiĂŞ, poprzez tunel wiodÂący do podziemnego Ozyrejonu, i zostaje zanurzony w ÂświĂŞtej wodzie przed wyprawÂą na ÂświĂŞtÂą wyspĂŞ (platformĂŞ) i napotkaniem sarkofagu oraz relikwiarza zawierajÂącego gÂłowĂŞ Ozyrysa. Zanurzenie powodowaÂło rodzaj programowania, ktĂłry wywieraÂł wpÂływ na cud zmartwychwstania nowicjusza. W Abzu lub Abydos, nowicjusz spotyka siĂŞ z namaszczonym, Mesjaszem, zbawicielem, ktĂłry wybawi go od grzechĂłw. To bardzo przypomina funkcjĂŞ podjĂŞtÂą przez Ozyrysa po jego Âśmierci; staje siĂŞ wielkim sĂŞdziÂą, kapÂłanem wiecznoÂści. W Judaizmie Jezus jest wysÂłannikiem Boga, ktĂłry przywrĂłci Izraelowi jego prawa i zainauguruje erĂŞ sprawiedliwoÂści. Dla Egipcjan sprawiedliwoÂśĂŚ jest boginiÂą zwanÂą MaĂ˘t. Towarzyszy ona Ozyrysowi podczas procesu ozyryjskiej sprawiedliwoÂści w ukrytym Âświecie zmarÂłych. MaĂ˘t (sprawiedliwoÂśĂŚ) osÂądza ludzkie dusze waÂżÂąc serce, podczas gdy Ozyrys wydaje wyrok. ZnowuÂż, Biblia opracowana przez hebrajskich kapÂłanĂłw, nie przegapia okazji, aby opieraĂŚ siĂŞ na ezoterycznej ideologii egipskiej: Mamy jednak mocniejszÂą, prorockÂą mowĂŞ, a dobrze zrobicie, jeÂżeli bĂŞdziecie przy niej trwali jak przy lampie, ktĂłra Âświeci w ciemnym miejscu, aÂż dzieĂą zaÂświta, a Gwiazda Poranna wzejdzie w waszych sercach. 2 P 1,16-19 " Heket (HĂ-KET), „ktĂłra ÂłÂączy oddech” w sumero-akadyjskim, jest boginiÂą posiadajÂącÂą gÂłowĂŞ pÂłaza. Nosi znak Ankh, ktĂłry jest jej atrybutem par excellence. Heket jest pierwotnÂą boginiÂą, ktĂłra daje Âżycie; to ona formuje niemowlĂŞ w Âłonie matki. Ona jest „ÂświĂŞtÂą poÂłoÂżnÂą”. Bogini ta przyczynia siĂŞ do regeneracji Ozyrysa w Ozyrejonie w Abydos, oraz koncepcji Horusa jako inkarnacji swojego ojca. Tym samym przypomina bardzo boginiĂŞ Nut, matkĂŞ Ozyrysa, ktĂłra z kolei jest sobowtĂłrem Nammu, matki Enkiego, bĂŞdÂącej pÂłazem. Anton cytuje Messoda i Rogera Sabbaha (The Secrets of Exodus, 2000), aby wyjaÂśniĂŚ, iÂż aramejskie tÂłumaczenie Biblii ujawnia pewien fakt – Hebrajczycy byli monoteistycznymi kapÂłanami „Yahoud”, Judejczykami wygnanymi z Egiptu, ktĂłrzy uprzednio byli kapÂłanami Amona, a potem Atona (pod wpÂływem Echnatona, ktĂłry przemieniÂł Atona [sÂłoneczny dysk] w niepowtarzalnego boga). Innym przykÂładem antycznych korzeni elementĂłw Âżydowskiej kultury jest zwyczajne hebrajskie imiĂŞ „Cohen”, oznaczajÂące generalnie rzecz biorÂąc „kapÂłana”. " Biblijne imiĂŞ boga, „YahvĂŠ”, wywodzi siĂŞ z egipskiego hieroglifu IAW: Z tego sÂłowa pochodzi nazwa, jakÂą okreÂślano hebrajskich kapÂłanĂłw – Yahouds (Judejczycy). IAW (uwielbienie,modlitwa) " JeÂżeli chodzi o kapÂłanĂłw i kapÂłanki, Parks stara siĂŞ ustalaĂŚ cechy tych waÂżnych notabli lub istot w rĂłÂżnych kulturach. To istotne, poniewaÂż ich pochodzenie jest bardzo interesujÂące – nie pojawili siĂŞ znikÂąd, nie byli teÂż „postaciami z bajek”. MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże z pewnoÂściÂą byli nie tylko zwyczajnymi absolwentami teologicznych seminariĂłw. Owe cechy sÂą bardzo podobne w wielu kulturach, a to moÂże zaprowadziĂŚ nas do bardzo dawnych czasĂłw i wydarzeĂą. PoniÂższa tabela przedstawia zwiÂązki kapÂłanĂłw z koncepcjÂą Mesjasza i Chrystusa w rĂłÂżnych kulturach. Koncepcja KapÂłan, kapÂłanka Mezopotamia/Sumer GUDU4 Akad.: PaÂšiÂšuen DomyÂślnie – kapÂłan (mĂŞski), namaszczony, czystoÂśĂŚ rytualna poprzez boskie namaszczenie. Archaiczny znak – egipski krzyÂż Ankh, od ktĂłrego wziÂąÂł siĂŞ symbol reprezentujÂący kobiecoÂśĂŚ i planetĂŞ Wenus. GUDU4-ABZU Akad.: Gudapsu ÂŁÂączy sumeryjski znak z Abzu, przedstawiany w formie wodnych ÂświÂątyĂą w ludzkim Âświecie. Egipt Oczyszczenie duszy zmarÂłego byÂło zadaniem Izydy, Neftydy, MaĂ˘t i Heket; wszystkie one nosiÂły Ankh, symbolizujÂący wskrzeszenie duszy w ozyryjskim kulcie. JudeochrzeÂścijaĂąstwo/ÂŁacina - Koncepcja KapÂłan GALA(akad.: Kalû) Mezopotamia/Sumer Wywodzi siĂŞ od staroÂżytnych Abgal zwiÂązanych z wodnym kultem Enkiego-Ea. GÂłĂłwny obowiÂązek – Âśpiewanie przy akompaniamencie harfy. PieÂśni i lamenty towarzyszyÂły chowaniu zmarÂłych. PrzeganiaÂł demony i ochraniaÂł zmarÂłych podczas ich podrĂłÂży. Egipt Praktyka (KRST) powiÂązana z Syriuszem poprzez syryjskie zwiÂązki Abgal i Izydy. JudeochrzeÂścijaĂąstwo/ÂŁacina - Koncepcja Mesjasz (Namaszczony); Chrystus Mezopotamia/Sumer Enki-Ea byÂł odpowiedzialny za kapÂłanki Santana, ktĂłre zbieraÂły rolnicze plony dla Gina’abul w Edinie. Egipt Horus chciaÂł pomÂściĂŚ swojego ojca, uwolniĂŚ ludzi Enkiego-Ozyrysa ciemiĂŞÂżonych przez Enlila-Seta oraz oczyÂściĂŚ honor swojej rodziny ze strony matki. Plutarch w dziele Izyda i Ozyrys wskazuje, Âże „BĂłg” daÂł owoce ziemi Egipcjanom. Ozyrys symbolizowaÂł odnowienie natury; kaÂżdy zmarÂły Egipcjanin nosiÂł jego imiĂŞ. Jako pierwszy zmarÂły i wskrzeszony BĂłg, uwaÂżany za gÂłĂłwnego nowicjusza Egiptu. UwaÂża siĂŞ, Âże wynalazÂł pszenicĂŞ, ktĂłra byÂła zapowiedziÂą nieÂśmiertelnoÂści dla Egipcjan. Egipcjanie ÂświĂŞtowali tajemnice mĂŞki, Âśmierci i wskrzeszenia Ozyrysa. JudeochrzeÂścijaĂąstwo/ÂŁacina ÂŁacina – namaszczony, bÂłogosÂławiony przez Pana. Ten, od ktĂłrego oczekuje siĂŞ zbawienia. Zbawiciel, wyzwoliciel. ÂŁaciĂąskie sÂłowa - „Messio” (plon) i „Messis” (produkt pochodzÂący z Ziemi). Edin zmieniony w „raj”. Znaki i symbole – ciÂąg dalszy… Ankh – symbol Âżycia i bogiĂą-kapÂłanek. Egipt. Symbol Âżycia i boskiego oddechu. ÂŁuk lub wĂŞzeÂł Ankh towarzyszy wszystkim rytuaÂłom i figurkom w licznych talizmanach i obiektach pogrzebowych. Epitet dotyczÂący Ozyrysa – „ten, ktĂłry Âżyje”. SÂłowa „Ankhu” i „Ankhiu” to synonimy „bÂłogosÂławionej Âśmierci”. Na planie katedry nawy symbolizujÂą znak Ankh wraz z eliptycznym prezbiterium, uÂłoÂżone prostopadle do gÂłĂłwnej osi. W staroÂżytnym malarstwie egipskim osoba darujÂąca komuÂś Âłuk/wĂŞzeÂł Ankh, oferuje jej Âżycie. Egipskie obchody zmartwychwstania martwego krĂłla poprzez jego syna byÂły prowadzone przez boginie-kapÂłanki, niosÂące krzyÂż. Dwaj KIR-IÂŠ-TI („Âżarliwi synowie Âżycia”), Ozyrys i Jezus, rozumieli zmartwychwstanie, w ktĂłrym aktywnie uczestniczyli ÂświĂŞci, odpowiednio Izyda i Neftyda lub Maria i Maria Magdalena. Te ÂżeĂąskie istoty symbolizujÂą Ducha, lub Ducha ÂŚwiĂŞtego w wersji judeochrzeÂścijaĂąskiej. Obchody Misterium MĂŞki Ozyrysa Opis: Rozpoczyna siĂŞ ceremonia orki i siewu. Mumia Ozyrysa pokryta jest cennymi klejnotami i substancjami owiniĂŞtymi w papirus, zanurzonymi w gÂłĂŞbokim basenie. W konkretny dzieĂą wizerunek Ozyrysa wystawiany jest na sÂłoĂące, tuÂż przed jego zachodem; umieszcza siĂŞ go w ÂświĂŞtej barce otoczonej pÂłomieniami, ktĂłra wpÂłynie do grobu Ozyrysa. Potem ciaÂło Ozyrysa umieszczane jest w morwowej trumnie i chowane w tym samym miejscu, co w roku poprzednim. Wizerunek z poprzedniego roku jest z kolei ustawiany naprzeciwko (lub we wnĂŞtrzu) drzewa IÂšed („Drzewo Horyzontalne”, prawdopodobnie wierzba lub jawor), symbolu boskoÂści lub bogini. Trzydziestego dnia, gdy wody Nilu zawracajÂą, ceremonie powiÂązane z pochowaniem Ozyrysa rozpoczynajÂą siĂŞ w podziemnej komnacie. Dekompozycja egipskiego sÂłowa „IÂšed” na sumero-akadyjski ujawnia zwiÂązki Neb-Heru i KIR-IÂŠ-TI. Zdekodowane – „gĂłra, gwiazda, Âżarliwy wzrost, opuÂściĂŚ, pojawiĂŚ siĂŞ, staroÂżytny wzrost”. TÂłumaczenie – „sprawiĂŚ, Âże pojawiajÂą siĂŞ gwiazdy; wyjÂście z gwiazd; wskrzeszenie ze staroÂżytnych”. Egipcjanie postrzegali IÂšed jako „poÂłoÂżnika” (pewnie istnieje na to lepsze sÂłowo) nowego sÂłoĂąca; narodziny zwiÂązane z wyjÂściem z otwartego lub pĂŞkniĂŞtego Drzewa Horyzontalnego. " Czarne SÂłoĂące – emblemat NazistĂłw Dobrze znanym jest fakt, Âże motyw „czarnego sÂłoĂąca” byÂł istotny dla NazistĂłw. Napisano na ten temat wiele ksiÂąÂżek… Ich przekonanie, Âże symbol ten zwiÂązany jest z odnowÂą Âżycia, wywodzi siĂŞ z Egiptu; czĂŞsto odnajdywano go w staroÂżytnych tekstach pogrzebowych. Lecz dla Egipcjan dusza byÂła wspomagana w procesie Âśmierci, wznoszÂąc siĂŞ do nieba, podczas gdy NaziÂści dÂąÂżyli do Âśmierci, aby odnowiĂŚ swojÂą potwornÂą ideologiĂŞ. To jeden z przykÂładĂłw staroÂżytnego i szlachetnego symbolu, przeksztaÂłconego przez „siÂły ciemnoÂści”. " Gwiazda lub ciaÂło niebieskie symbolizujÂące duszĂŞ zmarÂłego (w tym przypadku Ozyrysa, ktĂłry przemieniony zostaÂł w Benu [Feniksa]), wiodÂło ciaÂło niebieskie w nocy (RĂ˘'af – czarna gwiazda), przeksztaÂłcajÂąc siĂŞ potem w GwiazdĂŞ PorannÂą, towarzysza SÂłoĂąca podczas dnia. DziĂŞki KIR-IÂŠ-TI, takim jak Ozyrys czy Jezus, ÂśmierĂŚ nie jest dÂłuÂżej uwaÂżana za anihilacjĂŞ; raczej za przejÂście. Asyryjsko-babiloĂąskie BAR lub BA7 (dusza, uwolniĂŚ, otworzyĂŚ lub rozÂłupaĂŚ) PrzejÂście dokonywane przez duszĂŞ przedstawiane byÂło przez staroÂżytnych SumerĂłw w glinie w formie symbolu ukazanego po lewej. Symbol krzyÂża zwiÂązany jest z pĂłÂźniejszym chrzeÂścijaĂąskim krzyÂżem, symbolizujÂącym Syna BoÂżego lub mĂŞkĂŞ Chrystusa. Anton odkryÂł wiele symbolicznych znaczeĂą krzyÂża – zÂłÂączenie Nieba i Ziemi, materii i ducha, aspektu ÂżeĂąskiego/nieÂświadomoÂści i aspektu mĂŞskiego/ÂświadomoÂści; takÂże gwiazda, ktĂłra jest miejscem spotkania dwĂłch ÂświatĂłw, tudzieÂż przeciwstawnych siÂł. " Drzewa IÂšed sadzono na szczycie wzgĂłrza Ozyrysa, pokrywajÂąc wodny grobowiec boga z czeluÂści (Ozyrejon w Abydos). IÂšed, stwĂłrcze drzewo horyzontalne, dawaÂło Âżycie zarĂłwno nocnemu, jak i dziennemu sÂłoĂącu, mylonymi z Benu (GwiazdÂą WieczornÂą) i Neter Duau (GwiazdÂą PorannÂą). Nie trzeba chyba przypominaĂŚ, Âże Wenus transmutujÂąca w ziemskim Âświecie symbolizuje Horusa lub martwego krĂłla. " Drzewo symbolizuje BoginiĂŞ-MatkĂŞ. Koncepcja wĂŞÂża zawieszonego na ÂświĂŞtym drzewie pomiĂŞdzy ÂświatÂłem i ciemnoÂściÂą zapisana jest na mezopotamskiej okrÂągÂłej pieczĂŞci oraz powiÂązana jest z historiÂą wĂŞÂża (Enkiego-Ea) i zakazanego drzewa (Bogini) w Ogrodzie Eden. Parks zapoznaÂł siĂŞ z wieloma wersjami tego motywu – hebrajskÂą, egipskÂą, sumeryjskÂą… WspĂłlnÂą mitologicznÂą pÂłaszczyznÂą jest staÂła walka pomiĂŞdzy siÂłami ozyryjskimi (Sojusznicy ÂŚwiatÂła) i setyjskimi (Synowie CiemnoÂści). WÂąÂż czĂŞsto zastĂŞpowany jest przez Horusa, poÂśmiertnego syna Ozyrysa; czasem wystĂŞpuje rĂłwnieÂż w formie sokoÂła usadowionego na szczycie ÂświĂŞtego drzewa. Posiadanie tego drzewa stanowi usankcjonowanie wÂładzy RĂ˘. PodejmujÂąc znowu kwestiĂŞ DogonĂłw i Nommo, Anton cytuje Marcela Griaule’a i Germaine’a Dieterlena, przedstawiajÂąc ich wersjĂŞ mitu kazirodztwa Bladego Lisa i Matki Ziemi, zawartÂą w ksiÂąÂżce Le Renard PĂ˘le z 1965 roku. Dobrze byÂłoby, gdyby w tym miejscu czytelnik zapoznaÂł siĂŞ z historiÂą DogonĂłw i ich powiÂązaniami z Syriuszem B, znajdujÂącÂą siĂŞ pod adresem http://www.ufopsi.com/articles/dogon.html. Nommo, bogowie DogonĂłw, zostali stworzony przez Amma, niebiaĂąskiego Boga i stwĂłrcĂŞ wszechÂświata. Jeden z nich zbuntowaÂł siĂŞ i zostaÂł zÂłoÂżony w ofierze przez Amma; jego szczÂątki zaÂś pociĂŞto i rozrzucono po wszechÂświecie. Dogoni nie sÂą jedynÂą kulturÂą wierzÂącÂą w takÂą kosmologiĂŞ. RĂłÂżne wersje tej samej historii jednoczÂą nie tylko podobne motywy, lecz takÂże lingwistyczne korzenie. PrzykÂładowo – Annagonno (Ăłw poÂświĂŞcony Nommo) moÂżna zdekomponowaĂŚ do AN-AG-UN-NĂ, AN-AG-UN-NU lub AN-AG-UN-NU11. Oznacza to – „An (lub niebo), ktĂłry reprezentuje populacjĂŞ”, „An, ktĂłry umieszcza wizerunek ÂświatÂła lub ognia”, tudzieÂż „An, ktĂłry zabija siĂŞ dla populacji”. Albo Kilena (drzewo, do ktĂłrego przywiÂązany byÂł Annagonno podczas owego zdarzenia) – KI (miejsce, ziemia), LE4 (niebiaĂąski), NA (istota ludzka). Oznacza to „niebiaĂąskie miejsce ludzkiej istoty”, lub „symbol Bogini-Matki”. Annagonno to oczywiÂście Enki-Ozyrys; Amma to An, a „blady lis” to Enlil. Pochodzenie planety Wenus; narodziny WojownikĂłw Wenus Istnieje ÂścisÂłe powiÂązanie pomiĂŞdzy znaczeniem Gwiazdy Porannej („Neter Duau” po egipsku) oraz „krĂłlem”, ktĂłrym jest Horus (Heru), bĂŞdÂący wizerunkiem Neter Duau (Wenus). Wszyscy protoplaÂści Wenus inkarnujÂą istotĂŞ zÂłoÂżonÂą w ofierze w poÂłÂączeniu ze Âświatem zmarÂłych. Dzieje siĂŞ tak generalnie rzecz biorÂąc we wszystkich tradycjach, wliczajÂąc w to te ze ÂŚrodkowej Ameryki i Skandynawii. CzĂŞsto utoÂżsamiani sÂą z wojnÂą lub konkretnych konfliktem, a takÂże z Isztar, AtenÂą, Horusem, Parashu-RĂ˘mÂą i Lucyferem. HelleĂąskÂą wersjÂą babiloĂąskiej Isztar (Wenus) jest Atena, ktĂłra powstaje „w peÂłni uzbrojona” z czoÂła Zeusa (Jowisza). PlanetÂą znajdujÂącÂą siĂŞ przed Jowiszem (tudzieÂż jego „gÂłowÂą”) byÂła „czarna gwiazda” Mulge, ktĂłra wytrÂąciÂła Wenus z pierwotnej pozycji (Wenus byÂła satelitÂą Mulge). W Izydzie i Ozyrysie Plutarch cytuje wypowiedÂź Manetona, ktĂłry twierdzi, Âże imiĂŞ „Atena” oznacza po grecku „spontaniczny ruch”. „Atena” zdekomponowane do sumero-akadyjskiego oznacza „woÂłanie pana-ojca”, „wysÂłannika pana-ojca” oraz „ze zwÂłok pana-ojca”. NiezwykÂła historia o gÂłowie rodzÂącej boginiĂŞ-wojowniczkĂŞ pojawia siĂŞ w indyjskiej mitologii – Bogini Kali w Dewimahatmjie. Na szczegĂłlnÂą uwagĂŞ zasÂługujÂą rozdziaÂły 7.8 i 9.22. " KA-LI9, „migotliwe Âświadectwo” po sumeryjsku, gorÂączkowo taĂączyÂła na niebie, podekscytowana spustoszeniami jakie spowodowaÂła. WystawiajÂąc na niebezpieczeĂąstwo rĂłwnowagĂŞ Ziemi i ludzkoÂści, Shiva kÂładzie siĂŞ u jej stĂłp, aby zatrzymaĂŚ jej niszczycielski taniec. Te piekielne zniszczenia, o ktĂłrych mĂłwiÂą indyjskie teksty, odnaleÂźĂŚ moÂżna w sumeryjskim sÂłowie „MU7”, ktĂłre zapisywane jest rĂłwnieÂż jako „KA-LI” i oznacza „woÂłaĂŚ” i „miotaĂŚ”. Kali jest jednoczeÂśnie boginiÂą zniszczenia i kreacji. Jest najczĂŞÂściej przedstawiana jako przeraÂżajÂąca kobieta, ubrana na czarno, o ÂświecÂących i przekrwionych oczach. MoÂżna nawet powiedzieĂŚ, Âże jest czarnÂą gwiazdÂą! Posiada cztery ramiona i taĂączy na szkielecie. CiaÂło, na ktĂłrym taĂączy, symbolizuje zniszczony wszechÂświat. Inni sÂądzÂą, Âże owo ciaÂło symbolizuje ÂśmierĂŚ, ktĂłrÂą zostawia na swojej drodze. Bardziej wspĂłÂłczesne interpretacjĂŞ utoÂżsamiajÂą ciaÂło z ShivÂą. Ponadto Kali wyskoczyÂła z czoÂła bogini zwyciĂŞstwa Durgi. " GÂłowa Brahmy; Pani Zeusa GÂłowa boga wszystkich bogĂłw pojawiÂła siĂŞ w hinduskiej literaturze jako piÂąta i tajemnicza gÂłowa Brahmy. " Indyjskie kroniki mĂłwiÂą, Âże Brahma, „ogromna istota”, posiadaÂł cztery gÂłowy umieszczone w gÂłĂłwnych miejscach. WiedzÂąc, Âże bĂłg uwaÂżany jest za stwĂłrcĂŞ wszystkiego, moÂżemy go porĂłwnaĂŚ do Jowisza (Zeusa) ze ÂśrĂłdziemnomorskich tradycji, a cztery gÂłowy do czterech satelitĂłw Jowisza – Io, Europy, Ganimedesa i Kallisto. Wedyckie teksty mĂłwiÂą, Âże pewnego dnia Brahma uformowaÂł dla siebie piÂątÂą gÂłowĂŞ, aby obserwowaĂŚ boginiĂŞ SandhyĂŞ („zmierzch”). PoÂłÂączyÂł siĂŞ z niÂą i z tego zwiÂązku powstaÂła ludzkoÂśĂŚ. Shiva-Rudra, maÂłÂżonek bogini, byÂł niezwykle wÂściekÂły i wypuÂściÂł pÂłonÂącÂą strzaÂłĂŞ, ktĂłra odciĂŞÂła piÂątÂą gÂłowĂŞ Brahmy. Najistotniejszy jest tutaj fakt, iÂż piÂąta gÂłowa indyjskiego Jowisza miaÂła obserwowaĂŚ boginiĂŞ „zmierzchu”, czyli podÂąÂżaĂŚ za jej kultem – z tego powodu Shiva-Rudra jÂą odciÂąÂł. Wiemy, Âże w egipskiej mitologii Izyda reprezentuje Âświt, a Neftyda zmierzch. Dwa kawaÂłki drewna, ktĂłre uformowaÂły Arani (dwie matki) Agni (Horus) sÂłusznie utoÂżsamiane sÂą ze Âświtem i zmierzchem w Wedach. Egipskie tradycje uczyniÂły z Neftydy staroÂżytnÂą maÂłÂżonkĂŞ Seta (Enlila), czasem teÂż jego siostrĂŞ. Neftyda koresponduje z InannÂą, „maÂłÂżonkÂą” systemu Enlila, ktĂłre jest rĂłwnieÂż wnuczkÂą Enlila. Egipcjanie zrobili z niej maÂłÂżonkĂŞ Seta. Historia ta staje siĂŞ znacznie bardziej spĂłjna, gdy zdamy sobie sprawĂŞ z ukrytych powiÂązaĂą pomiĂŞdzy Ozyrysem i NeftydÂą (Enkim i InannÂą)… Innin powiÂązana jest rĂłwnieÂż z upadkiem kultu AmaÂšutum na Ziemi. Eksplozja Mulge (czarnej gwiazdy), ktĂłra byÂła planetÂą znajdujÂącÂą siĂŞ pomiĂŞdzy Marsem i Jowiszem, byÂła efektem tego upadku i wojny pomiĂŞdzy Gina’abul. Shiva-Rudra (Enlil-Set) jest najpewniej osobÂą, ktĂłra podjĂŞÂła decyzjĂŞ o zniszczeniu planety ProjektantĂłw ÂŻycia. " Bramini, czÂłonkowie najwyÂższej kasty w Indiach, twierdzÂą, Âże wyÂłonili siĂŞ z gÂłowy Brahmy. A to wÂłaÂśnie Mulge, planeta KadiÂštu, ktĂłra znajdowaÂła siĂŞ naprzeciwko Brahmy (Jowisza), i ktĂłrÂą Shiva-Rudra (Enlil-Set) rozkazaÂł zniszczyĂŚ! Bramini przez dÂługi czas byli farmerami i pasterzami; jest to w peÂłni zgodne z wiedzÂą o Projektantach ÂŻycia, a takÂże wiedzÂą o Nommo DogonĂłw, dotyczÂącÂą Santana-ÂŠandan AmaÂšutum, jako nadzorczyĂą plantacji i upraw, zielarek, itd. PowracajÂąc do greckich wersji – istnieje historia o Âśmierci zÂłoÂżonej w ofierze istoty, ktĂłra zrodziÂła boskoÂśĂŚ; boskoÂśĂŚ ta musiaÂła uciekaĂŚ przed gniewem „bogĂłw”. Chodzi tutaj o Semele, kochankĂŞ Zeusa. " Historia ta opowiada, iÂż Zeus byÂł bardzo zauroczony ksiĂŞÂżniczkÂą Semele. KochaÂł jÂą tak bardzo, Âże obsypywaÂł jÂą prezentami. Kiedy Hera, Âżona Zeusa-Jowisza, dowiedziaÂła siĂŞ o zdradzie krĂłla bogĂłw, przybraÂła postaĂŚ Beloe, pielĂŞgniarki Semele. PrzekonaÂła ksiĂŞÂżniczkĂŞ do tego, aby okazaÂła swojÂą miÂłoÂśĂŚ. Semele udaÂła siĂŞ wiĂŞc do Zeusa-Jowisza i poprosiÂła go, aby ukazaÂł jej siĂŞ w peÂłnym blasku. Zeus tak uczyniÂł i ukazaÂł siĂŞ otoczony oÂślepiajÂącym ÂświatÂłem, wraz z bÂłyskajÂącymi piorunami. W przeciÂągu krĂłtkiej chwili ciaÂło Semele spÂłonĂŞÂło. MĂłwi siĂŞ, Âże grĂłb ksiĂŞÂżniczki tliÂł siĂŞ jeszcze dÂługo po jej Âśmierci. Zeus zdÂąÂżyÂł wziÂąĂŚ z Âłona Semele Dionizosa, ich wspĂłlnego syna. KrĂłl bogĂłw schowaÂł go w swojej nodze, zanim przemieniÂł go w mÂłodÂą kozĂŞ, aby mĂłgÂł uciec przez gniewem Hery. W takiej formie Dionizos uciekÂł do dalekich krain. Potem zszedÂł do podziemi, aby odzyskaĂŚ swojÂą matkĂŞ z krĂłlestwa ciemnoÂści; zaniĂłsÂł jÂą na Olimp, a Zeus daÂł jej nieÂśmiertelnoÂśĂŚ pod imieniem Thyone. Ta wersja jest niezwykÂła, poniewaÂż przedstawia Zeusa jako kogoÂś odpowiedzialnego za niebiaĂąski dramat i jednoczeÂśnie obserwatora wydarzeĂą. Podobnie jak w przypadku wariantu ofiary u Nommo, krĂłl bogĂłw wykorzystuje ÂświatÂło, aby poÂświĂŞciĂŚ ofiarĂŞ. Z ofiary tej rodzi siĂŞ dziecko, ktĂłre musi uciekaĂŚ przed boskim gniewem. W kaÂżdym przypadku dziecko jest przez jakiÂś czas chronione przed wypeÂłnieniem swojego szalonego przeznaczenia. Podobne koncepcje pojawiajÂą siĂŞ u DogonĂłw; wg nich „z wypÂływajÂącej krwi Nommo wyÂłoniÂł siĂŞ Yazu (Wenus) w niejasny sposĂłb”. Wskazuje to na fakt, iÂż Wenus bywa momentami niewidzialna na swoim kosmicznym kursie… PostaĂŚ Dionizosa jest bardzo interesujÂąca. Grecka mitologia mĂłwi, Âże byÂł dotkniĂŞty obÂłĂŞdem. WĂŞdrowaÂł po Âświecie; jego historia peÂłna jest tajemniczych podrĂłÂży. W ich trakcie daÂł ludzkoÂści wiedzĂŞ o rolnictwie. RĂłÂżne wizerunki przedstawiajÂą Dionizosa jako cherubina wychodzÂącego ze swojej matki, lub opÂłakujÂącego jej ÂśmierĂŚ, tudzieÂż rozpoÂścierajÂącego swoje skrzydÂła, aby zostawiĂŚ jej szczÂątki. " Semele John McKirdy Duncan Gustave Moreau - "Jowisz i Semele". W Âśrodku pojawia siĂŞ maÂły Dionizos. Jego cechy przypominajÂą Benu (Feniksa)… " Po resztĂŞ opracowaĂą Antona Parksa odsylam do stale aktualizowanego dokumentu PDF: http://anunnaki.cba.pl/Kompilacja.pdf

5	Nassim Haramein, 2012 i... zagadka "obcych" / StaroÂżytne cywilizacje i zagadka "obcych" / IdentyfikujÂąc niebiaĂąskiego niszczyciela	: Lipiec 29, 2010, 15:22:37
" IdentyfikujÂąc niebiaĂąskiego niszczyciela Epoka zniszczeĂą mogÂła siĂŞ pojawiĂŚ w czasie obejmujÂącym historiĂŞ dÂługotrwaÂłych kultur tubylczych, istniejÂących na Ziemi po dziÂś dzieĂą. Motywuje to Parksa – tak jak motywowaÂło Wielikowskija i innych – aby zagÂłĂŞbiaĂŚ siĂŞ w rĂłÂżne mitologie, w poszukiwaniu „zakÂłĂłceĂą” oraz moÂżliwych powodĂłw takiego stanu rzeczy. OpowieÂści o wielkich zniszczeniach sÂą czĂŞste. Ich ÂźrĂłdÂło czĂŞsto opisywane jest, jako goÂśĂŚ z niebios; z kolei mniej wiĂŞcej w rĂłwnych proporcjach personifikuje siĂŞ go i nie, jako boga. Mitologowie czĂŞsto uznajÂą takie mity o bogach za opisy naturalnych katastrof. Parks rĂłwnieÂż skÂłania siĂŞ ku takim wytÂłumaczeniom, wiedzÂąc przy tym, Âże Âżywe istoty z krwi i koÂści rĂłwnieÂż czĂŞsto stojÂą za mitami. MoÂże to zakÂłopotaĂŚ czytelnika. NaprawdĂŞ nie powinno, gdy zda sobie sprawĂŞ, Âże pamiĂŞĂŚ o potĂŞÂżnych istotach i zdarzeniach byÂła zapisywana i przechowywana przez tysiÂące lat… a wspomnienia bywajÂą plastyczne. Parks rozpoczyna badania od indyjskiej Rigwedy i jej opisu wspaniaÂłego Agni, boga ognia i poÂświĂŞcenia, niebiaĂąskiego „zakÂłĂłcacza”, ktĂłry poruszyÂł ZiemiĂŞ; rĂłwnieÂż mitycznego wojownika. Anton szuka wspĂłlnych cech pomiĂŞdzy Agni i biblijnym Lucyferem (Wenus), ÂłaciĂąskÂą nazwÂą oznaczajÂącÂą „niosÂącego ÂświatÂło”. W greckiej wersji Biblii Lucyfer zwany jest „Phosphorus”, co rĂłwnieÂż oznacza „niosÂącego ÂświatÂło”. KoÂściĂłÂł chrzeÂścijaĂąski od fragmentu KsiĂŞgi Izajasza („Jak upadÂłeÂś z nieba, Gwiazdo Poranna?”), bÂłĂŞdnie wiÂąÂże Lucyfera z Szatanem. Parks odnalazÂł kilka zadziwiajÂących odniesieĂą do Agni z Rigwedy. Inna sprawa – egipska KsiĂŞga UmarÂłych zawiera polecenia dla martwego Ozyrysa, ktĂłry z pomocÂą kapÂłanek przejdzie transformacjĂŞ w Horusa i odrodzi siĂŞ niczym Fenix z popioÂłĂłw. Pytanie: czy moÂżna przejÂśĂŚ inicjacjĂŞ, czytajÂąc informacje przekazywane, aby zainicjowaĂŚ peÂłny proces? KtoÂś mĂłgÂłby powiedzieĂŚ, Âże nie; inicjacja musi zostaĂŚ doÂświadczona; ÂśmierĂŚ lub rychÂła ÂśmierĂŚ musi byĂŚ czĂŞÂściÂą doÂświadczenia. Sama informacja jest niewystarczajÂąca; to nie wiedza. JednakÂże informacje sÂą bardzo waÂżne. Teraz spĂłjrzcie na ludzkoÂśĂŚ, jako caÂłoÂśĂŚ. Twoim zdaniem, patrzÂąc na niÂą przez pryzmat informacji podawanych przez Parksa, powiedziaÂłbyÂś, Âże ludzka rasa byÂła ignorancka? Bo ja tak. Czy ludzka rasa doÂświadcza (nieuchronnej) Âśmierci? OburzajÂąca sugestia, byĂŚ moÂże. ByĂŚ moÂże posiadajÂąc istotne informacje o swojej przeszÂłoÂści i prawdziwym miejscu w kosmosie, ludzka rasa zyskaÂłaby potencjaÂł do przejÂścia od stanu niewtajemniczonego do wtajemniczonego. KontynuujÂąc: Fragmenty Rigwedy, ktĂłre wiÂąÂżÂą Agni z egipskim Horusem (Heru): " Zrodzony z dwĂłch matek… potĂŞÂżny i rozsÂądny… dla dobra czÂłowieka i ÂświatĂłw… daje wytchnienie przez swojÂą naturĂŞ… wyodrĂŞbniony przez tarcie z piersi swoich rodzicĂłw… zrodzony na wschodzie, a potem na zachodzie. Rigweda, Hymn 12, Angiras Hiranyastupa Gdy Agni chciaÂł wykorzystaĂŚ swĂłj rydwan, dwie jego matki podjĂŞÂły wysiÂłek, aby daĂŚ mu ciaÂło… Te dwie matki trzymajÂą rĂłwnoczeÂśnie owoc w swoich piersiach, wiernie zachowany, urodzony w dzieĂą i w nocy, zawsze mÂłody, zawsze w ruchu, nieÂśmiertelny przez ludzkie wieki. Rigweda, Hymn 12, Angiras Hiranyastupa " Podczas gdy ojciec Agni jest „mistrzem ofiary”, Ozyrys sam jest wielkÂą ofiarÂą. Dwie matki Agni moÂżna porĂłwnaĂŚ do dwĂłch matek Horus – dwa kawaÂłki drewna tworzÂące rytualny ogieĂą. ReprezentujÂą noc i Âświt. Izyda i Neftyda zmieniajÂą siĂŞ symbolicznie w przystanie prowadzÂące duszĂŞ Ozyrysa, aby nie zostaÂł utracony w prĂłÂżni, ale byÂł w stanie wznieÂśĂŚ siĂŞ i przemieniĂŚ w Ra’af (czarne sÂłoĂące lub czarne, niebiaĂąskie ciaÂło), zanim reinkarnuje jako Horus, niebiaĂąski syn. RytuaÂł ten wykonywany jest w Wielkiej Piramidzie. Egipskie sÂłowo okreÂślajÂące piramidĂŞ to „MĂR”, czyli „miejsce przeznaczenia i lamentĂłw” lub „ktĂłry prowadzi ku cudownym obszarom potĂŞÂżnego bĂłstwa”. Wielka Piramida jest symbolem Izydy. GrĂłb Totmesa III (Amduat, piÂąta Godzina, Rejestr 3, 374) nie pozostawia ku temu wÂątpliwoÂści, poniewaÂż utoÂżsamia ciaÂło Izydy z pierwotnym wzgĂłrzem. GÂłowa bogini widnieje na szczycie. Piramida symbolizuje IzydĂŞ. Na wschodnim kraĂącu (po prawej stronie) pojawia siĂŞ wÂąÂż i gwiazda, reprezentujÂące GwiazdĂŞ PorannÂą. Cztery siedzÂące bĂłstwa symbolizujÂą cztery aspekty niezbĂŞdne do przemiany martwego krĂłla w niebiaĂąskiego Horusa, w formĂŞ Sokara (dolny Âśrodek, z dwoma skrzydÂłami). Przed wĂŞÂżem i gwiazdÂą widnieje inskrypcja – „ÂŻyjÂący BĂłg. Odchodzi i powraca. Otwiera [drzwi] krajalnicĂŞ. " Wielka Piramida to miejsce, w ktĂłrym Ozyrys zostaÂł stworzony i wskrzeszony, jako Horus, pierwszy boski krĂłl Egiptu. CiaÂło Ozyrysa, odpowiednio wyposaÂżone do wielkiej wyprawy, skÂładano w sarkofagu w Komorze krĂłlewskiej; dwie matki, Izyda i Neftyda, znajdowaÂły siĂŞ niÂżej, w Komorze krĂłlowej, aby stworzyĂŚ syna, boskiego sokoÂła. " W egipskiej KsiĂŞdze UmarÂłych napisane jest, Âże Ăłw sokĂłÂł („ze zÂłota”) posiada gÂłowĂŞ Feniksa (z powodu swojej pierzastej, wielobarwnej grzywy); fakt ten moÂżna poÂłÂączyĂŚ z innym fragmentem Rigwedy (Hymn 10), dotyczÂącym krĂłlewskiego niemowlĂŞcia Cumary, dziedzica tronu. PoniÂższy fragment zwiÂązany jest z Hymnem 10 wspomnianym wyÂżej. " PrzybyÂłem dzisiaj z krainy Ruty (podwĂłjny lew); przybyÂłem, aby udaĂŚ siĂŞ do miejsca zamieszkania boskiej Izydy. WidziaÂłem wielkie tajemnice, gÂłĂŞboko ukrywane, poniewaÂż pozwolono mi zobaczyĂŚ narodziny wielkiego boga; Horus obdarzyÂł mnie swoim BĂ˘ (duszÂą); widziaÂłem, co tam siĂŞ znajduje… Jestem tym, ktĂłry zostaÂł obarczony dostarczaniem jego myÂśli do Ozyrysa i Duat. Oto ja, sokĂłÂł, ktĂłry Âżyje w Âświetle; ktĂłry jest potĂŞÂżny dziĂŞki swojemu diademowi; ten, ktĂłry jest potĂŞÂżny dziĂŞki swojemu blaskowi. SpowodujĂŞ, aby odszedÂł i powracaÂł, aÂż do szczytu nieba. " Parks przedstawia znacznie wiĂŞcej przykÂładĂłw z Egiptu i Indii, wiÂąÂżÂąc ze sobÂą GwiazdĂŞ PorannÂą, sokoÂła, feniksa i planetĂŞ Wenus, jako najistotniejsze czynniki w rytuale wskrzeszenia. " Historia daje nam cenne mitologiczne korelacje. Parashu-RĂ˘ma, indyjska Wenus, posiadaÂła ojca, uwaÂżanego za ogieĂą ofiarny; widaĂŚ tu podobieĂąstwo do Ozyrysa, bĂŞdÂącego „wielkim ofiarnym” w Egipcie. Purany wskazujÂą, Âże ziemski ojciec Wenus pracowaÂł na rzecz ludzkoÂści i byÂł w jakimÂś stosunku z kapÂłanami i gÂłĂłwnymi rolnikami. Czy nie byÂły to funkcje Enkiego w Mezopotamii i Ozyrysa w Egipcie? MahĂ˘bhĂ˘rata mĂłwi, Âże Jamadani, ziemski ojciec Wenus, zostaÂł zamordowany przez krĂłla, a jego syn naleÂżaÂł do kasty wojownikĂłw. Wiemy, Âże Ozyrys (Enki) zostaÂł zamordowany przez Seta (Enlila) i jego dumnych towarzyszy (wojownikĂłw Anunna). ZabĂłjstwo Enkiego nie pojawia siĂŞ na mezopotamskich tablicach, poniewaÂż nie miaÂło miejsca w Sumerze. " Enki = Ozyrys Parks odnalazÂł liczne korelacje pomiĂŞdzy sumeryjskim Enkim-Ea i egipskim Ozyrysem, a takÂże Quetzalcoatlem. " Sumeryjskie sÂłowo „ENGUR” oznaczajÂące podziemne wody Abzu. CzĂŞsto bywaÂło synonimem Abzu. ENGUR ma teÂż duÂżo wspĂłlnego z akadyjskim „Apsu”. ByÂła to ÂświĂŞta nazwa zwiÂązana z boginiÂą Nammu i jej synem Enkim. MoÂżemy zdekomponowaĂŚ to pojĂŞcie jako EN-GUR8. Oznacza to „wÂładca (lub przodek) gÂłĂŞbokoÂści”, tudzieÂż „ku gÂłĂŞbi”. " Anton odnalazÂł egipskÂą formĂŞ tego sÂłowa, hieroglificzne En-Khu-Ur, „ku chwale ksiĂŞcia”. " Klinowy znak dla sÂłowa „ENGUR” przypomina plan Ozyrejonu (Ozyrysa) w Abydos. " „Enki” (Pan Ziemi) moÂżna zredukowaĂŚ do „Ă-A” (Mistrz Wodnej ÂŚwiÂątyni) w akadyjskim. PoniÂżej ukazano egipskÂą ilustracjĂŞ, symbolicznÂą reprezentacjĂŞ Ozyrejonu w Abydos. " Ukryte znaczenie Engur Enkiego, takie jak „miejsce, w ktĂłrym odzyskaĂŚ serce”, lub „miejsce wchÂłaniane w stanie spoczynku” idealnie koresponduje z boskimi ÂświÂątyniami egipskimi, takimi jak Ozyrejon, w ktĂłrym znajdowaÂły siĂŞ ochronne groby ku czci Ozyrysa. ProszĂŞ zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ na znajdujÂący siĂŞ na prawo od Ozyrysa Ankh, symbol Âżycia. Znak ENGUR jest prostokÂątem zawierajÂącym krzyÂż, symbolem KIR-IÂŠ-TI, przywÂłaszczonym pĂłÂźniej przez KoÂściĂłÂł katolicki jako symbol Jezusa Chrystusa. Znak ten oczywiÂście poprzedza chrzeÂścijaĂąstwo; moÂżna go odnaleÂźĂŚ na licznych, staroÂżytnych zabytkach, szczegĂłlnie tych w Ameryce ÂŚrodkowej, gdzie identyfikowany jest jako „KrzyÂż Quetzalcoatla” – istota porĂłwnywana z GwiazdÂą PorannÂą i Chrystusem prekolumbijskim. Zdaje siĂŞ byĂŚ sobowtĂłrem Horusa. OkrÂągÂły krzyÂż Quetzalcoatla symbolizuje nowe (piÂąte) sÂłoĂące w azteckiej kulturze, stworzone po zniszczeniu poprzedniego Âświata przez Quetzalcoatla i jego „cieĂą” Xolotl. Planeta Wenus, Gwiazda Poranna, takÂże byÂła uwaÂżana za nowe sÂłoĂące przez staroÂżytnych Egipcjan; to nikt inny, tylko Horus, egipski Chrystus. Symbol Engur przypomina rĂłwnieÂż trumnĂŞ lub urnĂŞ. Znak ten moÂżna wymawiaĂŚ jako ZIKUM, „niebo” po sumeryjsku. ZIKUM moÂże zostaĂŚ zdekomponowane do ZI-KUM, co oznacza „zranione Âżycie”, „zranionego ducha”, lub nawet „zraniony i zabrany”. Czy to nie dusza Âśmiertelnie rannej osoby wznosi siĂŞ do nieba? Czy wÂłaÂśnie to nie staÂło siĂŞ z duszÂą Ozyrysa? Akadyjska wymowa ZIKUM to ÂŠamû. Oznacza to „zabraĂŚ w stanie spoczynku”, lub „odnowiĂŚ serce”. W skrĂłcie – istniejÂą liczne korelacje pomiĂŞdzy mezopotamskim Enkim-Ea, egipskim bogiem Ozyrysem i pojĂŞciami odnoszÂącymi siĂŞ do zmartwychwstania egipskiego boga. Liczne egipskie miasta posiadaÂły centra kulturowe, zwane „Per Ankh”, „Dom ÂŻycia”. MoÂżemy porĂłwnaĂŚ je do szkĂłÂł lub uniwersytetĂłw przeznaczonych do pobierania nauki w zakresie takich dziedzin, jak historia, astronomia czy pisanie. Miasto Abydos specjalizowaÂło siĂŞ w medycynie. InteresujÂącym jest, Âże Sumerowie postrzegali Enkiego jako wielkiego lekarza, leczniczego wĂŞÂża bogĂłw! " Znak ryby Czytelnicy mogÂą pamiĂŞtaĂŚ, Âże Carl Sagan i I.S. Shklovskii (Intelligent Life in the Universe) wziĂŞli pod uwagĂŞ babiloĂąskiego historyka Berossosa; opisaÂł on ziemnowodnego nauczyciela Oannesa, ktĂłry daÂł wiedzĂŞ neolitycznym ludom z Zatoki Perskiej. Ich badania, wraz z pracÂą Z. Sitchina, dotyczÂące tajemnicy Oannesa oraz legend DogonĂłw z Mali o Nommo, a takÂże pracÂą Roberta Temple’a (The Sirius Mystery) skupiajÂącÂą siĂŞ bardziej na Nommo, stanowiÂą ÂźrĂłdÂło wielu dyskusji i spekulacji na temat kontaktĂłw pozaziemskich istot z wczesnymi cywilizacjami ludzkimi. Niestety, nie ma duÂżo materiaÂłĂłw na ten temat, co jest niefortunne, biorÂąc pod uwagĂŞ fakt, jak gigantyczny wpÂływ musiaÂło to mieĂŚ na ÂścieÂżkĂŞ, ktĂłrÂą podÂąÂża ludzkoÂśĂŚ i ktĂłra doprowadziÂła nad do miejsca, w ktĂłrym znajdujemy siĂŞ dzisiaj. PamiĂŞĂŚ Antona wypeÂłniona jest informacjami dotyczÂącymi Oannesa i pÂłazĂłw Nommo, ktĂłrzy sÂą Abgal pochodzÂącymi z Syriusza. Istotny jest tutaj ich zwiÂązek z zagubionÂą planetÂą Mulge. " Egipskie sÂłowo „Abdju” (Abydos) posiada homofon, ktĂłrego znaczenie to „ryba”. Owa ÂświĂŞta ryba byÂła nawigatorem sÂłonecznej barki RĂ˘. Jej funkcjÂą byÂło ostrzeganie pasaÂżerĂłw barki przed wrogami wysyÂłanymi przez Seta. Nietrudno utoÂżsamiĂŚ rybĂŞ z Abdju z Horusem, lub nawet reinkarnowanym Ozyrysem; sumeryjskim odpowiednikiem Ozyrysa jest zaÂś Enki, ktĂłrego symbolem byÂła ryba. Ryba nawigujÂąca sÂłonecznÂą barkĂŞ, to prawdopodobnie rĂłwnieÂż planeta Wenus, ktĂłra do dnia dzisiejszego (przynajmniej czasami) wyznacza drogĂŞ sÂłoĂąca. Wiemy takÂże, Âże ryba jednoczeÂśnie symbolizuje Syriusza, ÂświĂŞtÂą gwiazdĂŞ Egipcjan i miejsce pochodzenia pÂłazich ProjektantĂłw ÂŻycia. Przywodzi to na myÂśl wodne istoty zwane Nommo. Dogoni twierdzÂą, Âże Nommo odbudowali Âświat kilka razy i darowali ludzkoÂści mowĂŞ i ziarna. Dla SumerĂłw Nommo to sÂłynni Abgal, ktĂłrzy sÂłuchajÂą Enkiego. Sumeryjskie sÂłowo „Abgal” moÂżna przetÂłumaczyĂŚ na akadyjski jako „Apkallû”, oznaczajÂące mĂŞdrca i kapÂłana. Berossos, babiloĂąski historyk i kapÂłan ÂŚwiÂątyni Bel, opisaÂł Abgal-Apkallû; moÂżna przeczytaĂŚ o nich we fragmencie jego ksiÂąÂżki, The Babyloniaca: W Babilonie byÂło wielu ludzi rĂłÂżnego pochodzenia, ktĂłrzy mieszkali w Chaldee i Âżyli bezprawnie, niczym zwierzĂŞta na polach. W pierwszym roku pojawiÂła siĂŞ istota, ktĂłra wyszÂła z Morza Erytheraeum, biegnÂącego rĂłwnolegle do Babilonu. Owa istota powiedziaÂła, Âże nazywa siĂŞ Oannes; byÂła zwierzĂŞciem obdarzonym rozumem. Jej ciaÂło byÂło podobne do ryby. Pod rybiÂą gÂłowÂą posiadaÂła innÂą gÂłowĂŞ; posiadaÂła takÂże ludzkie stopy, wychodzÂące z rybiego ogona. Jej gÂłos i jĂŞzyk byÂły ludzkie w swojej artykulacji. Ten wizerunek zostaÂł zachowany do naszych czasĂłw. Owa istota byÂła przyzwyczajona do przebywania miĂŞdzy ludÂźmi, lecz nigdy nie potrzebowaÂła Âżadnego jedzenia. DaÂła ludziom wiedzĂŞ w postaci liter, nauki, metalurgii, sztuki, sposobu budowania miast i ÂświÂątyĂą, tworzenia praw; uczyÂła zasad geometrii. PokazaÂła im jak wydobywaĂŚ ziarna z ziemi i zbieraĂŚ owoce. W skrĂłcie – nauczyÂła ich kaÂżdej rzeczy potrzebnej do polepszenia jakoÂści Âżycia i jego ucywilizowania. W owym czasie nie trzeba byÂło niczego dodawaĂŚ do tej nauki. A gdy sÂłoĂące wzeszÂło, Oannes powrĂłciÂł do wody, aby przetrwaĂŚ noc w gÂłĂŞbinach, poniewaÂż byÂł pÂłazem. Potem pojawiÂły siĂŞ inne zwierzĂŞta przypominajÂące Oannesa. Berossos, The Ancient Fragments, Isaac Preston Coy, 1980. Zapisy egipskiego Helladiusa donoszÂą o czÂłowieku-rybie zwanym Oe, ÂżyjÂącej w Zatoce Perskiej. WyszedÂł ze ÂświecÂącego jaja i poÂświĂŞciÂł siĂŞ nauczaniu ludzkoÂści. PoÂśrĂłd rdzennych plemion Pomo z Kalifornii istnieje mit mĂłwiÂący o przybyciu doskonaÂłej istoty, ktĂłra „wyszÂła z oceanu i przeksztaÂłciÂła siĂŞ w czÂłowieka”. W Chinach pojawiÂły siĂŞ Lingyus, wodne istoty o ludzkich twarzach, rĂŞkach i stopach, o ciele ryby. W Egipcie ludzie spoÂżywali ryby, lecz byÂło to zabronione na krĂłlewskim stole faraona! Bez wÂątpienia faraonowie byli zaznajomieni z prawdziwÂą symbolikÂą ryby. NiektĂłrzy z nich pamiĂŞtali o „pÂłazim” pochodzeniu ich boga Ozyrysa, ktĂłry zostaÂł zamordowany przez swojego wroga Seta. Co dziwne, Jezus Chrystus zostaÂł zÂłoÂżony w ofierze w piÂątek – dzieĂą, w ktĂłrym chrzeÂścijanie jedzÂą ryby. KoÂściĂłÂł katolicki zostaÂł wybrany, aby przejÂąĂŚ symbolikĂŞ. " Anubis, balsamujÂący bĂłg oskarÂżony o mumifikacjĂŞ Ozyrysa i obrzĂŞd KRST (pogrzeb). Ozyrys byÂł pierwszym pochowanym bogiem, ktĂłry zostaÂł przywrĂłcony do Âżycia. Grobowiec Khabeknet (dziewiĂŞtnasta dynastia). KontynuujÂąc ten tok myÂślenia, Parks ukazuje, Âże hieroglificzne przedstawienie imienia „Sa’am” oznacza „zabiĂŚ” i „zamordowaĂŚ”. ImiĂŞ „Ozyrys” (Usir – siedziba oka) zostaÂło dane Sa’amowi po jego Âśmierci przez Egipcjan, ktĂłrzy znali jego prawdziwe imiĂŞ. " cdn...

6	Nassim Haramein, 2012 i... zagadka "obcych" / StaroÂżytne cywilizacje i zagadka "obcych" / Neb Heru, Nibiru, Planeta X	: Lipiec 29, 2010, 15:13:54
SÂą to fragmenty tÂłumaczenia pracy Antona Parksa, jego zacytowane sÂłowa sÂą pogrubione: " PojĂŞcie „KiriÂšti” powiÂązane jest z koncepcjÂą Chrystusa (proszĂŞ zajrzeĂŚ do dekodera - http://www.zeitlin.net/EndEnchantment/SecretD.html. ChociaÂż tego rodzaju byty powstajÂą w ukÂładzie GagsisĂĄ (Syriusz), skÂąd pochodzi materiaÂł genetyczny uÂżyty do stworzenia Sa’ama, Parks wyraÂźnie zaznacza, iÂż Enki, a tym bardziej ja czy Ty jako ludzie, nie speÂłniamy genetycznych wymogĂłw do bycia KiriÂšti. Neb-Heru, Gwiazda Poranna Ădam GenisiÂš zawiera zaÂłÂącznik o tej nazwie, opisujÂący staroÂżytne teksty dotyczÂące planety Wenus, ktĂłrÂą zwano m.in. GwiazdÂą PorannÂą; opisywano jÂą, jako tuÂłaczÂą, zanim zajĂŞÂła swojÂą obecnÂą pozycjĂŞ w UkÂładzie SÂłonecznym. Koncepcja ta zostaÂła rozwiniĂŞta przez ImmanuiÂła Wielikowskiego, w ksiÂąÂżce Zderzenie ÂświatĂłw. Parks przebadaÂł liczne materiaÂły, ktĂłre przynajmniej czĂŞÂściowo potwierdzajÂą wnioski Wielikowskiego oraz wydarzenia opisane w Ădam GenisiÂš, wliczajÂąc w to Mulge-Tab (towarzysza Mulge). Najbardziej wymowne z tych materiaÂłĂłw sÂą pogrzebowe, egipskie teksty; inne sÂą rĂłwnieÂż bardzo przekonywujÂące. Oto krĂłtki zarys metody, ktĂłrej Parks uÂżyÂł do sformuÂłowania koncepcji Neb-Heru: 1. Udokumentuj caÂłkowite przekonanie MezopotamczykĂłw o miejscu pochodzenia ich bogĂłw. Skonfrontuj owÂą ideologiĂŞ z ostatnimi odkryciami astronomicznymi, dotyczÂącymi UkÂładu SÂłonecznego. SÂłuÂży to przywrĂłceniu prawdy, zaburzonej na dÂługo przez badaczy takich, jak Zecharia Sitchin, ktĂłrzy chcieliby widzieĂŚ w wĂŞdrujÂących czÂłonkach UkÂładu SÂłonecznego miejsce pochodzenia bogĂłw Anunna z mezopotamskich tekstĂłw. 2 SprĂłbuj zidentyfikowaĂŚ ten niebiaĂąski obiekt. Okazuje siĂŞ, Âże wspomina siĂŞ o nim w indyjskiej Rigwedzie. DostrzeÂż podobieĂąstwa pomiĂŞdzy tym wedyjskim tekstem i egipskÂą ideologiÂą. ZauwaÂż, Âże majÂą one wspĂłlne pochodzenie. 3. Ustal, Âże Enki i Ozyrys to jedna i ta sama osoba. Prowadzi to do moÂżliwoÂści utoÂżsamienia pÂłaziego potomstwa Enkiego-Ozyrysa, oraz jego krewnych, z Projektantami ÂŻycia Abgal, pochodzÂącymi z Syriusza – tymi, ktĂłrych uwaÂżano za KIR-IÂŠ-TI. Wszystko to ÂłÂączy KiriÂšti z Chrystusem, symbolizowanym przez GwiazdĂŞ PorannÂą w hermetycznych fragmentach Biblii. To z kolei prowadzi do interpretacji znaczenia rĂłÂżnych krzyÂży odnajdywanych w rĂłÂżnych czĂŞÂściach Âświata. Zbadaj takÂże ofiarne tradycje DogonĂłw, ktĂłre zwiÂązane sÂą ze ÂśmierciÂą Nommo, „Chrystusa” Mali. W wyniku tej ofiary wszechÂświat, wraz z pozycjami gwiazd, zostaÂł zaburzony. Wszystko to daje moÂżliwoÂśĂŚ porĂłwnania zÂłoÂżonego w ofierze, niebiaĂąskiego Nommo do niebiaĂąskiego ciaÂła, ktĂłrego zniszczenie stworzyÂło planetĂŞ Wenus. 4. SzczegĂłÂłowo zbadaj pochodzenie planety Wenus i jej uformowanie widziane przez rĂłÂżne kultury. ZauwaÂż, Âże Wenus zawsze powstaje w efekcie zniszczenia swojego protoplasty. 5. Badaj podobieĂąstwa miĂŞdzy rĂłÂżnymi mitami, ktĂłre mĂłwiÂą, iÂż planeta Wenus powodowaÂła powodzie przez wieki. ZauwaÂżajÂąc, Âże w tradycji mezopotamskiej, Wenus i jej protoplasta nosili imiona „Neberu” i „Mulge”, zacznij pojmowaĂŚ hermetycznÂą, egipskÂą ideologiĂŞ, ktĂłra w rozczÂłonkowanym Ozyrysie widziaÂła pas asteroid. Odkryj, Âże roztrzaskane drzewo na horyzoncie i pierwotne wzgĂłrze, z ktĂłrego wyÂłoniÂło siĂŞ nowe sÂłoĂące (Wenus), tworzÂą zbieÂżny obraz – niebiaĂąski wizerunek Ozyrysa na niebie. Ozyrys symbolizuje wzgĂłrze staroÂżytnych bogĂłw (KadiÂštu), poniewaÂż jest ich przedstawicielem na Ziemi. Horus MÂściciel, poÂśmiertny syn Ozyrysa, reprezentuje GwiazdĂŞ PorannÂą. PokaÂż, Âże wszyscy faraonowie (wizerunki Horusa) symbolizujÂą Wenus. AnalizujÂąc egipskie teksty pogrzebowe odkryj, Âże dusze faraonĂłw muszÂą odbyĂŚ niebiaĂąskÂą podrĂłÂż, ktĂłra pozwala na ponowne zÂłÂączenie rozczÂłonkowanego ciaÂła Ozyrysa i przywrĂłcenie pierwotnie zaburzonego porzÂądku wszechÂświata. Aby tego dokonaĂŚ, muszÂą podÂąÂżaĂŚ staroÂżytnÂą ÂścieÂżkÂą Neb-Heru (Horusa-Wenus), orbitÂą, ktĂłra wiedzie od ÂświatÂła do ciemnoÂści. Wszystkie te odkrycia prowadzÂą do wniosku, iÂż mezopotamska „astre” Neberu i egipska Neb-Heru tworzÂą ten sam obraz na niebie. To proste – w UkÂładzie SÂłonecznym rzeczywiÂście znajdowaÂł siĂŞ wĂŞdrujÂący obiekt, ktĂłry bywaÂł czasem bardzo uciÂąÂżliwy dla Ziemi i innych planet. Jego powstanie w wyniku zniszczenia innego obiektu na niebie zostaÂło zaobserwowane przez ludzi, tak jak i jego ostateczne przejĂŞcie przez stabilnÂą, sÂłonecznÂą orbitĂŞ. Znamy go, jako Wenus. Nigdy nie byÂła domem dla bogĂłw; nie ma teÂż innego miejsca w naszym UkÂładzie SÂłonecznym speÂłniajÂącego takÂą rolĂŞ. IstniejÂą gÂłĂŞbokie wiĂŞzi pomiĂŞdzy tym obiektem, Wenus, i Horusem/Neb-Heru, oraz Ozyrysem uwaÂżanym za jego protoplastĂŞ. " Nie zgadzam siĂŞ z teoriÂą Sitchina dotyczÂącÂą Nibiru. Jestem pewien, Âże opisuje on Wenus, jeszcze zanim krÂąÂżyÂła po obecnej orbicie. W zaÂłÂączniku do Ădam GenisiÂš pt. Neb-Heru, Gwiazda Poranna, wprowadzam wiele nowych elementĂłw powiÂązanych z mitologiÂą, ktĂłre wyjaÂśniajÂą, Âże pomiĂŞdzy Marsem i Jowiszem istniaÂła planeta, ktĂłrÂą nazywam Mulge (Czarna Gwiazda). Planeta ta byÂła bazÂą ProjektantĂłw ÂŻycia w UkÂładzie SÂłonecznym. OtrzymaÂłem wiedzĂŞ, iÂż Wenus byÂła kiedyÂś jej satelitÂą. Wojna, ktĂłrÂą prowadzili Anunna ze swoimi oponentami, zniszczyÂła Mulge ponad 10000 lat temu. Kiedy Mulge zostaÂła zniszczona, jej satelita (przyszÂła Wenus) zostaÂł wystrzelony i wĂŞdrowaÂł po UkÂładzie SÂłonecznym przez kilka tysiĂŞcy lat. W sercu staroÂżytnych Egipcjan Wenus to Neb-Heru (wÂładca Horus), mÂściciel mszczÂący swojego ojca Ozyrysa. Pogrzebowe teksty wyjaÂśniajÂą to w cudowny sposĂłb i wyraÂźnie utoÂżsamiajÂą Horusa, a potem martwych krĂłlĂłw (wizerunki Horusa) z GwiazdÂą PorannÂą. ZgromadziÂłem rĂłwnieÂż duÂżo materiaÂłĂłw udowadniajÂących, Âże Wenus znajdowaÂła siĂŞ w innym miejscu przed rokiem 3000 p.n.e. Liczne mity opisujÂą jej wĂŞdrĂłwki po UkÂładzie SÂłonecznym. W tym miejscu odnoszĂŞ siĂŞ rĂłwnieÂż do badaĂą ImmanuiÂła Wielikowskiego (Zderzenie ÂświatĂłw). " „Neberu” vs. Planety X Parks bada najpierw twierdzenia Sitchina, iÂż Sumerowie uwaÂżali planetĂŞ, ktĂłrÂą nazywali „Neberu” lub „Nibiru”, za miejsce pochodzenia Anunnaki. Planeta ta posiada wg Sitchina bardzo eliptycznÂą orbitĂŞ, po ktĂłrej okres obiegu wynosi 3600 ziemskich lat. Sitchin najwyraÂźniej zaczerpnÂąÂł ten pomysÂł wyÂłÂącznie z glinianej tablicy „VA-243”, wierzÂąc, Âże ukazuje ona tajemniczÂą planetĂŞ obiegajÂącÂą SÂłoĂące. Niestety nie jest to Âżaden astronomiczny dokument. Zawiera trzy linijki tekstu, brzmiÂące tak: " Dusbsiga [imiĂŞ], Ili-Illat [imiĂŞ], twĂłj sÂłuÂżÂący " Nie ma tutaj Âżadnej aluzji do Neberu; Âżadnego Âśladu wskazujÂącego, iÂż planeta ta jest domem bogĂłw Anunna(ki). ÂŻadna inna tablica rĂłwnieÂż o tym nie mĂłwi. " Powtarzam, nie ma Âżadnej tablicy, ktĂłra by o tym mĂłwiÂła. Ja nikomu nie kaÂżĂŞ wierzyĂŚ sÂłowom, ktĂłre otrzymaÂłem, powtarzajÂąc – „moja wersja jest najlepsza”. MuszĂŞ niestety stwierdziĂŚ, Âże pan Sitchin zdaje siĂŞ nie znaĂŚ prawdy o tablicach, ktĂłre analizuje. W przeciwnym razie dawno temu ukazaÂłby odniesienia do tych tablic, ktĂłre mogÂłyby potwierdziĂŚ jego tezy… Nigdzie nie wystĂŞpujÂą zwroty takie jak „Anunna z Neberu”, lub „bogowie z Neberu”, tudzieÂż „pochodzÂący z Neberu. " Przeciwnie, wszystkie mezopotamskie teksty mĂłwiÂą wyraÂźnie o miejscu pochodzenia Anunna(ki), planecie Dukù (znaczenie tego sÂłowa to „poÂświĂŞcony kopiec” lub „ÂświĂŞty kopiec”). " Gina’abul-Anunna i Sumerowie mieli zwyczaj uÂżywania sÂłĂłw „gĂłra” lub „kopiec”, aby poetycznie nazywaĂŚ boskie miejsca na niebie (gwiazdy i planety). Sumerowie wykorzystali sÂłowo Dukù, okreÂślajÂąc nim ÂświÂątynie w Eridu i Nippur na czeÂśĂŚ pierwotnego wzgĂłrza bogĂłw. " Nie trzeba szukaĂŚ powiÂązaĂą pomiĂŞdzy Neberu i Dukù, poniewaÂż takowe nie istniejÂą. Lecz Neberu odgrywa kluczowÂą rolĂŞ w tezach Sitchina. Anunnaki potrzebowali ziemskiego zÂłota, aby umieÂściĂŚ je w atmosferze swojej planety, stabilizujÂąc ÂświatÂło sÂłoneczne; miaÂło to jÂą [atmosferĂŞ] utrzymaĂŚ. Dlatego teÂż potrzebne im byÂły kopalnie zÂłota oraz ludzcy niewolnicy, aby w nich pracowaĂŚ. Jak wyjaÂśniono w Le Secret des Etoiles Sombres i Ădam GenisiÂš, zÂłoto sÂłuÂżyÂło zupeÂłnie innym celom, powiÂązanym z tajemnicÂą nieÂśmiertelnoÂści. Sitchin ani nikt inny nigdy nie zidentyfikowali ani jednego sÂłowa w mezopotamskiej mitologii, ktĂłre by potwierdzaÂło tezĂŞ zÂłota-potrzebnego-atmosferze. Co wiĂŞcej, sÂłowo „Neberu” („Nibiru”) w tekstach pojawia siĂŞ rzadko i zdaje siĂŞ byĂŚ powiÂązane z Jowiszem lub Merkurym. JeÂżeli Neberu rzeczywiÂście istnieje, czy nie byÂłaby jednym z obiektĂłw odkrytych niedawno na peryferiach UkÂładu SÂłonecznego. SpĂłjrzmy na dane owych obiektĂłw: NAZWA; ÂŚREDNICA W KILOMETRACH; ORBITA; OKRES OBIEGU W LATACH; KOMENTARZE - 2002 LM60 "Quaoar"; ~1300; Prawie okrÂągÂła, najczĂŞÂściej poza Plutonem; 287; NajwiĂŞkszy znany obiekt Pasu Kuipera - 2003 EL61 "Santa"; 2300 (wydÂłuÂżona) = Âśrednica Plutona; Transneptunowa, skoÂśna; - ;Dwie maÂłe satelity - 2003 VB12 "Sedna"; ~1800; Transneptunowa, 3x wiĂŞksza od orbit Plutona i Neptuna, peryhelium rĂłwne 76 AU; 10500; CzÂłonek „wewnĂŞtrznego obÂłoku Oorta” - 2004 DW "Orcus"; 1600; Transneptunowa, peryhelium rĂłwne 30.5 AU, rezonans 2:3 z Neptunem; 247.5; MaÂła, lodowa planeta - 2005 FY9 "Easterbunny"; 3/4 Âśrednicy Plutona; Transneptunowa, peryhelium rĂłwne 38.5 AU; 310; Pas Kuipera - 2003 UB313 "Eris"; 2600; Peryhelium rĂłwne 38 AU; 557; W „rozproszonym dysku”, zaraz poza Pasem Kuipera Wiele z tych obiektĂłw ma bardzo dÂługie orbity, jednakÂże wszystkie sÂą transneptunowe, co oznacza, Âże nigdy nie znalazÂły siĂŞ wewnÂątrz orbity Neptuna – podstawowy warunek, niezbĂŞdny do obserwacji ich wĂŞdrĂłwki przez MezopotamczykĂłw. Ponadto Âżaden okres obiegu nie jest zbliÂżony do 3600 lat. Jakim cudem Neberu miaÂłaby byĂŚ jednym z tych obiektĂłw? Istnieje takÂże problem wynikajÂący z nazwy nadanej Plutonowi przez SumerĂłw i AkadyjczykĂłw - ÂŠU-PA. Sitchin tÂłumaczy tÂą nazwĂŞ, jako „opiekun SU”. Parks skÂłania siĂŞ ku innemu tÂłumaczeniu – „kontrola rozwidlenia (punkt graniczny)”, oznaczajÂącemu planetĂŞ, ktĂłra kontroluje planety i asteroidy znajdujÂące siĂŞ poza UkÂładem SÂłonecznym. Sumerowie uwaÂżali Plutona za pierwszÂą planetoidĂŞ z bardzo wielkiej rodziny! Parks zauwaÂża takÂże, Âże wszystkie opisy UkÂładu SÂłonecznego uÂżywane przez Sitchina, aby zweryfikowaĂŚ jego tezy, implikujÂą obecnoÂśĂŚ pasa asteroid. Zecharia powiedziaÂł, Âże bĂŞdziemy mimo wszystko pamiĂŞtaĂŚ fakt, iÂż mezopotamscy astronomowie byli dobrze zaznajomieni z tajemniczÂą Neberu, ktĂłrej okresowe przejÂścia przeraÂżaÂły wszystkich. Sumeryjscy bogowie dobrze znali UkÂład SÂłoneczny, wliczajÂąc w to pozycjĂŞ Plutona. Ale bogowie, i w konsekwencji rĂłwnieÂż Mezopotamczycy, nie byli w stanie opisaĂŚ na tablicach planet poza Plutonem, poniewaÂż jest ich bardzo wiele. Bardzo moÂżliwe, Âże kiedyÂś planeta odpowiadajÂąca charakterystyce sitchinowskiego Nibiru zostanie odkryta. Ale co kwalifikowaÂłoby jÂą, jako „dziesiÂątÂą planetĂŞ” (dwunastÂą wedÂług obliczeĂą Sitchina)? Badania Parksa nie sÂą powiÂązane z tym zagadnieniem. Jego dodatek do Ădam GenisiÂš, Neb-Heru, Gwiazda Poranna, ukazuje, Âże w pewnym momencie naszej historii niebiaĂąski obiekt – w tym przypadku planeta – bĂŞdÂący czĂŞÂściÂą UkÂładu SÂłonecznego, przemieszczaÂł siĂŞ i wywarÂł duÂży, destruktywny wpÂływ na wszystkie planety tego ukÂładu przez okres kilku tysiĂŞcy lat. TĂŞ planetĂŞ moÂżna Âłatwo zidentyfikowaĂŚ. " Nibiru Sitchina i dÂługowiecznoÂśĂŚ Anunnaki W swoich ksiÂąÂżkach i wykÂładach, Zecharia Sitchin przypisywaÂł niezwykÂłÂą dÂługowiecznoÂśĂŚ Anunnaki ich macierzystej planecie, Nibiru, ktĂłrej okres obiegu wynosi 3600 ziemskich lat. Jak mĂłwi, oznacza to, Âże kaÂżdy rok Âżycia boga Anunnaki rĂłwna siĂŞ 3600 lat ludzkiego Âżycia. Brak krytyki tego pomysÂłu wiÂąÂże siĂŞ ze swoistym kultem wyrosÂłym wokĂłÂł Sitchina. JednakÂże wyzwaÂłem go raz podczas publicznego wystĂŞpu w Bay Area. ZapytaÂłem go, dlaczego myÂśli, Âże dÂługowiecznoÂśĂŚ i wiek sÂą powiÂązane z dÂługoÂściÂą roku planetarnego. Jego odpowiedÂź – „NastĂŞpne pytanie?. " cdn...

7	Dan Winter i jego ÂŚwiĂŞty Graal / WYKÂŁAD: Implozja - sekretna nauka ekstazy i nieÂśmiertelnoÂści / Odp: Implozja - sekretna nauka ekstazy i nieÂśmiertelnoÂści [FILM]	: Lipiec 29, 2010, 13:31:19
Leszek bardzo dobry wybĂłr - wykÂład prosty, jasny i na temat, prawie w stylu Nassima!!! Shielder jest niezÂły bo ja tylko raz wyÂłapaÂłem "fatalny". MEM HEI SHIN - caÂłkiem moÂżliwe Âże Ty byÂś uÂłozyÂł wykÂład lepiej od Wintera - kiedy mam wpaÂśĂŚ z kamerÂą? OdniosĂŞ siĂŞ tylko do rĂłÂży - Dan nie mĂłwiÂł o jakimÂśtam fraktalu, ale polu magnetycznym najskuteczniej ÂściÂągajÂącym Âładunek, rĂłÂża dziĂŞki swej budowie pentagonalnej robi to wyÂśmienicie... Super Âże pojawiÂł siĂŞ wÂątek Enochian Calls (jak rozumiem bĂŞdzie trochĂŞ rozbudowany przez Vincenta) - to chyba jeden z ciekawszych aspektĂłw pracy Wintera podjĂŞtej wspĂłlnie z Aborygenami czy Cherokee. Jeszcze raz dziĂŞki piĂŞkne, pozdrawiam serdecznie!!!

8	Nassim Haramein, 2012 i... zagadka "obcych" / StaroÂżytne cywilizacje i zagadka "obcych" / Odp: Geneza Annunakich - wywiad z Antonem Parksem	: Lipiec 17, 2010, 11:48:37
Pod poniÂższym linkiem znajduje siĂŞ stale aktualizowany dokument PDF w ktĂłrym dodawane sÂą nastĂŞpne fragmenty tÂłumaczeĂą prac Parksa: http://anunnaki.cba.pl/Kompilacja.pdf pozdrawiam

9	Kluczem do zrozumienia jest wiedza / Kluczem do zrozumienia jest wiedza / Odp: 1) Bruce Lipton: Nowa Biologia - MÂądroÂśĂŚ Twoich KomĂłrek	: Lipiec 09, 2010, 14:01:05
UmysÂł, rozwĂłj i materia JeÂśli istnienie tego, co nazywane jest "wspĂłÂłzaleÂżnoÂściÂą ciaÂła i umysÂłu" - ktĂłre legÂło u podstaw rozwoju wielkiego przemysÂłu medycyny komplementarnej i staÂło siĂŞ zarazem impulsem do nowego sposobu myÂślenia - jest dla Ciebie czczym gadaniem, usiÂądÂź wygodnie i czytaj dalej. Nowe nauki, jak fizyka kwantowa oraz epigenetyka kompletnie zrewolucjonizowaÂły nasze rozumienie zwiÂązku miĂŞdzy umysÂłem i materiÂą, rzucajÂąc rĂŞkawicĂŞ uznanym naukowym teoriom zachĂŞcajÂąc do caÂłkowitego przewartoÂściowania Âżycia, jakie znamy. JednÂą ze Âświetlanych postaci, ktĂłra siĂŞ wyÂłoniÂła z nurtu tych dwĂłch nauk, jest dr. Bruce Lipton - biolog komĂłrkowy i zarazem autor bestsellera - ktĂłrego ksiÂąÂżka "Biologia Przekonania" (The Biology of Belief) zostaÂła uznana za NajlepszÂą NaukowÂą KsiÂąÂżkĂŞ 2006 roku. Lipton uwaÂża, Âże kluczowe dla przeÂłomu myÂślowego w obrĂŞbie Âświatka naukowego byÂło rozpoczĂŞcie badaĂą nad funkcjonowaniem genĂłw. Bruce Lipton: Stare widzenie rzeczy zakÂładaÂło, Âże geny siĂŞ samokontrolujÂą (wÂłÂączajÂą i wyÂłÂączajÂą). Ale nowe wyniki badaĂą pokazujÂą, Âże w genach nie istnieje funkcja wÂłÂączania i wyÂłÂączania, albowiem sÂą one same w sobie matrycÂą (ang: blueprint) do tworzenia protein, ktĂłre z kolei sÂą budulcem, ktĂłra nadaje ksztaÂłt caÂłej strukturze. DoniosÂłoÂśĂŚ tej zmiany przekonaĂą jest ogromna w takim sensie, Âże dotychczasowe poglÂądy sprowadzaÂły nas do roli ofiary biologii. Nowe nauki ukazujÂą nas jako mistrzĂłw naszej biologii. Autorem starego poglÂądu byÂł Francis Crick, ktĂłry wraz z Jamesem Watsonem odkodowaÂł strukturĂŞ czÂąstki DNA w 1953 r. W oparciu o eksperymenty, ktĂłre zostaÂły wyjĂŞte z pewnego kontekstu, ale wspieraÂły to, o czym obaj panowie myÂśleli, Crick zachwyciÂł siĂŞ przekonaniem, Âże DNA kontroluje Âżycie. Crick sformuÂłowaÂł to, co uznaje siĂŞ w literaturze jako "podstawowy dogmat" - Âże DNA rzÂądzi. Kluczowe jednak jest to, Âże to byÂła jedynie hipoteza. Nigdy nie zostaÂła naukowo potwierdzona, ale wszyscy jÂą uznali, albowiem takowe przekonanie juÂż istniaÂło - Âże wÂłaÂśnie geny mogÂą byĂŚ tym, co kontroluje Âżycie. WiĂŞc kiedy wyniki wydawaÂły siĂŞ to potwierdzaĂŚ, Âłatwo byÂło przyjÂąĂŚ, Âże tak wÂłaÂśnie jest. (Lipton, ktĂłry wykÂładaÂł biologiĂŞ komĂłrkowÂą na University of Wisconsin’s School of Medicine byÂł jednym z tysiĂŞcy nauczycieli, ktĂłrzy wykÂładali tĂŞ teoriĂŞ). Ten dogmat staÂł siĂŞ tak podstawowym we wspĂłÂłczesnej biologii, jakby byÂł wyryty w kamieniu. ByÂł swojego rodzaju odpowiednikiem DziesiĂŞciu PrzykazaĂą. W zaÂłoÂżeniach dogmatu - jak powstaje Âżycie - DNA plasowaÂła siĂŞ wysoko na gĂłrze, zaÂś nastĂŞpnÂą pozycjĂŞ za nim zajmowaÂłem RNA - krĂłtkotrwaÂła "xerokopia" DNA. Wszelako nowe rozumienie tego, jak dziaÂłajÂą geny, uznajĂŞ tĂŞ hipotezĂŞ za bÂłĂŞdnÂą, albowiem geny sÂą matrycÂą, ktĂłra jest sczytywana. "Przez 90% naszego czasu kierujemy siĂŞ automatycznym procesorem" Succeed Magazine: Sczytywana przez kogo? Bruce Lipton: W rzeczy samej. To byÂło pytanie. Niespodziewanie nacisk zostaÂł poÂłoÂżony gdzie indziej i powstaÂło pytanie: kto u diabÂła to sczytuje? WyszÂło na jaw, Âże czytnikiem jest umysÂł. UmysÂł objawiÂł siĂŞ jako wszechmocny kontrahent ciaÂła. To umysÂł mĂłwi komĂłrkom, czego bĂŞdzie potrzebowaÂł i komĂłrki siĂŞ komunikujÂą z matrycÂą - DNA - i tworzÂą to, czego umysÂł oczekuje. SM: Czy to nadaje nowego wymiaru pozytywnemu myÂśleniu? BL: Nie. Ludzie czĂŞsto sÂłyszÂą o "myÂśleniu pozytywnym, ale kiedy przychodzi co do czego, to widzÂą, Âże to nie dziaÂła, albowiem czegoÂś w ich dziaÂłaniu brakuje. Co prawda umysÂł struje biologiÂą, ale waÂżnym jest, by pamiĂŞtaĂŚ, Âże mamy dwie czĂŞÂści naszego umysÂłu - ÂświadomoÂśĂŚ i podÂświadomoÂśĂŚ - i Âże istniejÂą bardzo zasadnicze rĂłÂżnice pomiĂŞdzy tymi obiema czĂŞÂściami. gdy dochodzi do przetwarzania informacji, to podÂświadomoÂśĂŚ jest milion razy silniejsza, niÂż ÂświadomoÂśĂŚ neuro-badacze obliczyli, Âże umysÂł Âświadomy pracuje przez najwyÂżej 5% czasu naszego dnia. Tak wiĂŞc przez 95% czasu dnia (dla wiĂŞkszoÂści ludzi bĂŞdzie to nawet 99%) kierujemy swoim Âżyciem z pozycji automatycznego procesora, jakim jest podÂświadomoÂśĂŚ. SM: Zanim pociÂągniemy ten wÂątek dalej - czy istnieje jakiÂś twardy dowĂłd na to, Âże to umysÂł jest Panem Kontroli nad ciaÂłem? BL: Jest statystycznie udowodnione, Âże jedna trzecia przypadkĂłw wyleczenia (wÂłÂączywszy w to operacje) jest spowodowana efektem placebo, ktĂłre jest przeciwieĂąstwem medycznej interwencji. To znaczy, Âże jeÂśli ktoÂś weÂźmie cukrowÂą tabletkĂŞ, myÂślÂąc, Âże jest to przepisany mu lek, ktĂłry ma uleczyĂŚ jego przypadÂłoÂśĂŚ, to w co trzecim przypadku osoba ta wyzdrowieje. To naukowo uznany fakt, o ktĂłrym uczy siĂŞ w szkoÂłach medycznych, a tak naprawdĂŞ wskazuje on na to, Âże postrzeganie i przekonanie mogÂą spowodowaĂŚ wyleczenie, ktĂłre to proces jest przypisany naszemu ciaÂłu. Wszyscy zostaliÂśmy wyposaÂżeni w tĂŞ wrodzonÂą nam umiejĂŞtnoÂśĂŚ, ktĂłra jest nam dana od zarania ewolucji naszego gatunku, ale od wieku szeÂściu lat nasz umysÂł zaczyna zmieniaĂŚ nasze wzorce przekonaĂą o tym kim jesteÂśmy w otaczajÂącym nas Âświecie i w przytÂłaczajÂącej wiĂŞkszoÂści przypadkĂłw owe uwarunkowania zostajÂą "nadpisane" na nasze wrodzone zdolnoÂści. Przez pierwszych szeÂśĂŚ lat Âżycia nasz umysÂł jest w stanie hipnotycznego transu - na poziomie aktywnoÂści mĂłzgu opisywanej EKG - i zapisuje doÂświadczenia na podobieĂąstwo magnetofonu. To bardzo waÂżna czĂŞÂśĂŚ planu, jaki natura przygotowaÂła dla nowych uczestnikĂłw Âżycia, ktĂłrzy wchodzÂą do spoÂłecznoÂści, albowiem to dziĂŞki niemu moÂże ona "zaÂładowaĂŚ" (ang:download) program nadrzĂŞdny - jĂŞzyk, wzorce zachowaĂą itd. "Musimy zmieniĂŚ nasze przekonanie o tym, Âże jesteÂśmy ofiarami okolicznoÂści bĂŞdÂących poza naszÂą kontrolÂą" SM: Czy to znaczy, Âże dziecko przed osiÂągniĂŞciem szĂłstego roku Âżycia ma zdolnoÂśĂŚ do samoleczenia? BL: To znaczy, Âże jej istnienie nie zostaÂło naraÂżone na przekonanie, Âże nie moÂżna siĂŞ samodzielnie wyleczyĂŚ. SM: MĂłgÂłby Pan rozwinÂąĂŚ ten temat? Czym dokÂładnie sÂą te programy, ktĂłre zostajÂą wgrane do naszego mĂłzgu? BL: Programem jest seria przekazĂłw adresowanych do naszego mĂłzgu. MĂłzg nieustannie skanuje otaczajÂące go Âśrodowisko za poÂśrednictwem zmysÂłĂłw. UmysÂł czyta, co siĂŞ dzieje i skÂłada wszystkie powstaÂłe skojarzenia w szersze zrozumienie. Na przykÂład: dla ciebie jest zrozumiaÂłe, Âże pomidor to skojarzenie koloru czerwonego i okrÂągÂłego ksztaÂłtu, ale pierwotnie pomidor nie jest postrzegany jako pomidor. Pomidor jest raczej zbiorem rĂłÂżnych bodÂźcĂłw, takich jak smak, faktura, czy wyglÂąd. SM: WracajÂąc do samoleczenia - w jaki sposĂłb zostajemy warunkowani tym negatywnym programem, ktĂłry nam mĂłwi, Âże nie moÂżemy siĂŞ sami uleczyĂŚ? BL: PozwĂłl mi do tego wrĂłciĂŚ za chwilĂŞ. ChciaÂłbym jeszcze dodaĂŚ coÂś istotnego. Dziecko w trakcie swojego rozwoju zauwaÂża, Âże ilekroĂŚ znajduje siĂŞ obok czegoÂś, co siĂŞ nazywa "wodÂą", jego rodzice zaczynajÂą siĂŞ dziwnie niepokoiĂŚ, czym sugerujÂą dziecku, Âże woda jest niebezpieczna. Zobacz, jak to przebiega i to nas doprowadzi z powrotem do tematu umiejĂŞtnoÂści samoleczenia. Fakt jest taki, Âże wszystkie dzieci od chwili narodzin potrafiÂą pÂływaĂŚ jak delfiny. Jak tylko wydostanÂą siĂŞ z kanaÂłu rodnego pod wodÂą, potrafiÂą pÂływaĂŚ. Wszyscy mamy "wbudowanÂą zdolnoÂśĂŚ do samoleczenia. Dlaczego wiĂŞc musimy uczyĂŚ swoje dzieci pÂływaĂŚ? SM: Bo otrzymaÂły negatywny program. BL: Zgadza siĂŞ. I negatywne programowanie wyÂłÂączyÂło nawet nasz przyrodzony instynkt. SM: Czy to siĂŞ stosuje takÂże do naszej zdolnoÂści do odnoszenia sukcesĂłw? BL: Absolutnie tak. WrĂłĂŚ myÂślÂą do dziecka i zobacz, jak rodzice sÂączÂą mu program "nie zasÂłuÂżyÂłem na to", ktĂłry to program staje siĂŞ czĂŞÂściÂą jego systemu przekonaĂą i jest podÂświadomym programowaniem. Teraz wyobraÂź sobie tego samego czÂłowieka w wieku lat czterdziestu, gdy siedzi w jakimÂś malutkim biurze i siĂŞ zastanawia: "Jak to jest, Âże tkwiĂŞ w tym Âślepym zauÂłku w tej nieszczĂŞsnej robocie? Jestem wyksztaÂłcony i mÂądry, wiĂŞc co ja tu robiĂŞ?" I tutaj obie strony medalu ÂłÂączÂą siĂŞ w caÂłoÂśĂŚ. Facet myÂśli w ten wÂłaÂśnie sposĂłb z poziomu Âświadomego umysÂłu - tego, ktĂłry ma swoje piĂŞĂŚ minut jedynie w ciÂągu owych 5% czasu dziennego - ale tak w ogĂłle, to przez caÂły pozostaÂły czas dziaÂła z poziomu podÂświadomego programu, ktĂłry siĂŞ nazywa "nie zasÂłuÂżyÂłem na to". CechÂą umysÂłu jest odnajdywanie spĂłjnoÂści w otaczajÂącym Âświecie. WiĂŞc jeÂśli masz w sobie program "nie zasÂłuÂżyÂłem na to", to TwĂłj umysÂł nie pozwoli Ci podjÂąĂŚ dziaÂłaĂą, ktĂłre by temu przeczyÂły, albowiem jego wÂłasna natura nie pozwoli na niespĂłjnoÂśĂŚ. SM: WiĂŞc jak siĂŞ od tego uwolniĂŚ? BL: Pierwszym krokiem jest uÂświadomienie sobie, Âże mamy dwa umysÂły i pogodzenie siĂŞ z faktem, Âże cokolwiek nam siĂŞ w Âżyciu nie przydarzy - czy to sukces czy poraÂżka - to wszystko to ma zwiÂązek z tym wÂłaÂśnie faktem. Musimy zmieniĂŚ nasze przekonanie, Âże jesteÂśmy ofiarÂą okolicznoÂści, ktĂłre sÂą poza naszÂą kontrolÂą. Obydwa umysÂły pracujÂą jako tandem. JeÂżeli umysÂł Âświadomy jest zaabsorbowany myÂśleniem o czymÂś, to umysÂł podÂświadomy wykona swojÂą robotĂŞ - bez wzglĂŞdu na to, co bĂŞdzie do zrobienia. I tutaj jest waÂżny moment: wykona jÂą zgodnie z programem, ktĂłry ma wdrukowany. Ten program czĂŞsto jest negatywny i zmniejsza nasze zdolnoÂści. KONKLUZJA JeÂśli wmĂłwisz dziecku, Âże jest przeciĂŞtne, a to jest wÂłaÂśnie programem, dzieciak nigdy nie przekroczy Âśredniej, albowiem jego mĂłzg orzeknie, Âże "to siĂŞ nie trzyma kupy". I niezaleÂżnie od tego, jak ciĂŞÂżko by nie pracowaÂł, podÂświadomie stworzy tylko przeciĂŞtnoÂśĂŚ. SM: WiĂŞc jak mamy siĂŞ zaprzyjaÂźniĂŚ z naszym podÂświadomym umysÂłem? BL: Po pierwsze zrozum, Âże on tam jest, albowiem jeÂśli uwaÂżasz, Âże Âświat jest przeciwko tobie, to strzelasz sobie sam w stopĂŞ. DopĂłki nie oswoisz faktu, Âże dziaÂłasz w 95% swojego czasu z poziomu umysÂłu podÂświadomego, nie masz szans wejÂśĂŚ na nastĂŞpny poziom. SM: Pana drogÂą poznania mocy podÂświadomego umysÂłu byÂła kinezjologia? BL: Tak. ZaobserwowaÂłem, Âże w sytuacji rywalizacji umysÂłĂłw Âświadomego i podÂświadomego, ten drugi zawsze wygrywa. Tak wiĂŞc przez 95% naszego czasu dziaÂłamy kierowani tym znacznie silniejszym umysÂłem, ktĂłry zostaÂł zaprogramowany przez innych ludzi tak, by nas ograniczaÂł w naszych moÂżliwoÂściach pĂłjÂścia w miejsce, ktĂłrego nie potrafimy zobaczyĂŚ - dopĂłki nie zostaniemy uÂświadomieni o jego istnieniu. SM: No dobrze, ale jak juÂż stajesz siĂŞ tego Âświadomy, to co? BL: MoÂżesz opanowaĂŚ nowy program poprzez ustawiczne ĂŚwiczenie. To siĂŞ nazywa buddyjskÂą ÂświadomoÂściÂą. Tym wÂłaÂśnie jest ÂświadomoÂśĂŚ. Ale to jest zbyt trudne dla ludzi, ktĂłrzy pĂŞdzÂą z prĂŞdkoÂściÂą miliona mil na godzinĂŞ. ÂŁatwiejszym pomysÂłem jest osiÂągniĂŞcie tego poprzez energiĂŞ psychologicznych modalnoÂści, ktĂłre sÂą wyszczegĂłlnione na mojej stronie. Credits: reprinted by Jill Fraser. from Succeed Magazine. Oct 07 Tekst z zdjĂŞcie zaczerpniĂŞto ze strony autora tekstu, http://www.brucelipton.com , za jego zgodÂą TÂłumaczenie z angielskiego: Andrzej Bazgier z portalu http://www.schodamidonieba.pl

10	ÂŚWIĂTA GEOMETRIA / ArtykuÂły, ksiÂąÂżki, filmy, LINKI / Odp: Linki do stron o ÂświĂŞtej geometrii	: Lipiec 03, 2010, 16:07:28
ÂŚwiĂŞta geometria i cykl precesji: http://www.lunarplanner.com/HolyCross.html pozdrawiam

Strony: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 »

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Sitemap
BlueSkies design by Bloc | XHTML | CSS

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

cinemak wyscigi-smierci rekogrupastettin cybersteam classicdayz