Filozofia Joñska
Anaksymander z Miletu (546 p. n. e.). Za pierwsz± zasadê i element uwa¿a³ to, co nieograniczone. Twierdzi³, ¿e zmianom podlegaj± tylko czê¶ci, ca³o¶æ za¶ jest niezmienna. Ziemia znajduje siê w ¶rodku, w miejscu centralnym i ma kszta³t kuli, a ksiê¿yc ¶wieci ¶wiat³em zapo¿yczonym od s³oñca, s³oñce nie jest mniejsze od ziemi i jest najczystszym ogniem. Wynalaz³ zegar s³oneczny oznaczony cyframi oraz wskazuj±cy przesilenia i zrównania dnia z noc±. Stworzy³ pierwsz± mapê ¶wiata z konturami l±du i morza oraz pierwszym planetarium. Anaksymenes z Miletu dowodzi³, ¿e gwiazdy poruszaj± siê dooko³a ziemi, a nie schodz± pod ziemiê. Wspomnia³ Talesa z Miletu, który zapatrzony w niebo zapomnia³, gdzie siê znajduje, i wpad³ do studni, nad której krawêdzi± nieopatrznie stan±³. Anaksagoras by³ uczniem Anaksymenesa. Napisa³: „Wszystkie rzeczy by³y razem pomieszane; a¿ doszed³ rozum, który dopiero nada³ im porz±dek”. Na pytanie, czy nic go nie obchodzi ojczyzna, odpowiedzia³: „Jak¿eby? Bardzo miê obchodzi moja ojczyzna!” – i wskaza³ na niebo. Za elementy uwa¿a³ jednorodne cz±steczki, z których zbudowany jest ca³y ¶wiat. Cia³a ciê¿kie, np. ziemia, znajduj± siê na dole, cia³a lekkie, jak ogieñ, na górze; po¶rodku jest woda i powietrze. Ziemia jest p³aska, a morza powsta³y wskutek parowania pod wp³ywem ciep³a s³onecznego. Droga Mleczna jest odbiciem ¶wiat³a tych gwiazd, które nie s± o¶wietlane przez s³oñce, a meteory – rodzajem iskier, odrzucanych przez wiatr. Wiatry powstaj± wskutek rozrzedzania siê powietrza pod dzia³aniem s³oñca. Grzmot jest wynikiem zderzenia siê chmur, a b³yskawice – ich ocierania siê o siebie. Trzêsienie ziemi powstaje wskutek przedostawania siê powietrza do ziemi. Pierwsze zwierzêta powsta³y z wilgoci, ciep³a i substancji podobnej do ziemi. Przepowiedzia³ upadek meteorytu w Aigospotamoi, wyja¶niaj±c, ¿e bêdzie to kamieñ, który spadnie ze s³oñca. Powiedzia³, ¿e niebo jest ca³e z³o¿one z kamieni, które trzymaj± siê tylko dziêki szybko¶ci, z jak± siê obracaj±, i spad³yby wszystkie, gdyby ich ruch by³ powolniejszy. Na igrzyska przyszed³ w p³aszczu przed deszczem i rzeczywi¶cie deszcz lun±³. Nienawidzi³ Demokryta za to, ¿e nie chcia³ z nim dyskutowaæ. Kiedy dowiedzia³ siê o wydanym na nim wyroku ¶mierci (za bezbo¿no¶æ) mia³ powiedzieæ: „Przyroda dawno ju¿ skaza³a na ¶mieræ i moich sêdziów, i mnie”. Prowadzony na ¶mieræ zosta³ obroniony przez Peryklesa, który na Zgromadzeniu powiedzia³, ¿e je¶li nie maj± nic przeciwko niemu, który jest jego uczniem, powinni uwolniæ Anaksagorasa i tak uczynili. Jednak ten nie móg³ znie¶æ zniewagi i pope³ni³ samobójstwo. Archelaos Fizyk (450 p. n. e.) by³ uczniem Anaksagorasa i jako pierwszy wprowadzi³ do Aten joñsk± filozofiê przyrody. Twierdzi³, ¿e nic nie jest ani godziwe, ani niegodziwe z natury, ale tylko z ustanowienia. Woda paruje pod wp³ywem temperatury, kiedy za¶ rozlewa siê na wszystkie strony, wytwarza powietrze. Pierwszy wskaza³, ¿e d¼wiêk powstaje wskutek drgania powietrza, a morza tworz± siê w miejscach wg³êbionych, wskutek przes±czania siê wody przez ziemiê. S³oñce jest najwiêksz± z gwiazd, a wszech¶wiat jest niekoñczony.
http://pl.shvoong.com/humanities/philosophy/1911660-%C5%BCywoty-pogl%C4%85dy-s%C5%82ynnych-filozof%C3%B3w-filozofia/