Hermetyzm — gnoza egipsko-hellenistyczna""

Paradoks WszechÂświata Hermetyzm

"PoÂłowicznie mÂądrzy, uznajÂąc wzglĂŞdnÂą nierzeczywistoÂśĂŚ WszechÂświata, wyobraÂżajÂą sobie, Âże mogÂą zaprzeczaĂŚ jego Prawom - takimi sÂą zarozumiaÂłymi i prĂłÂżnymi gÂłupcami, rozbijajÂącymi siĂŞ o skaÂły i rozrywani na wszystkie strony na kawaÂłki z powodu ich szaleĂączych wywodĂłw. Prawdziwie mÂądrzy, znajÂąc naturĂŞ WszechÂświata, uÂżywajÂą prawa przeciw prawom; wyÂższego przeciwko niÂższemu; i poprzez sztukĂŞ alchemii przeksztaÂłcajÂą to, co niechciane, w to, co wartoÂściowe, i tym samym triumfujÂą. Mistrzostwo nie skÂłada siĂŞ z niezwykÂłych snĂłw, wizji, ekscentrycznego wyglÂądu lub Âżycia, lecz na uÂżywaniu wyÂższych siÂł przeciwko niÂższym - uciekajÂąc od bĂłlu niÂższych pÂłaszczyzn poprzez wibrowanie na wyÂższych. BroniÂą mistrza jest transmutacja, a nie zarozumiaÂły sprzeciw" - Kybalion.

To jest paradoks WszechÂświata, bĂŞdÂący rezultatem prawa biegunowoÂści, ktĂłre manifestuje siĂŞ, gdy WSZYSTKO zaczyna tworzyĂŚ - wysÂłuchaj tego, gdyÂż ukazuje to rĂłÂżnicĂŞ pomiĂŞdzy pĂłÂłmÂądroÂściÂą a mÂądroÂściÂą. Mimo Âże dla NIESKOĂCZONEGO WSZYSTKIEGO WszechÂświat, jego prawa, jego moce, jego Âżycie, jego zjawiska sÂą rzeczami doÂświadczanymi w stanie medytacji czy snu, to jednak dla wszystkiego, co jest skoĂączone, WszechÂświat musi byĂŚ uwaÂżany za rzeczywisty, a Âżycie, dziaÂłanie i myÂśl muszÂą byĂŚ na tym odpowiednio oparte, chociaÂż z ciÂągÂłym zrozumieniem WyÂższej Prawdy. Wszystko w zaleÂżnoÂści od wÂłasnej pÂłaszczyzny i praw. Gdyby WSZYSTKO wyobraÂżaÂło WszechÂświat jako rzeczywistoÂśĂŚ, byÂłoby to nieszczĂŞÂściem dla WszechÂświata, gdyÂż nie istniaÂłaby wtedy ucieczka z niÂższego na wyÂższe, doskonalenie - wtedy WszechÂświat staÂłby siĂŞ staÂły i rozwĂłj byÂłby niemoÂżliwy. A jeÂśli czÂłowiek, opierajÂąc siĂŞ na pĂłÂłmÂądroÂści, dziaÂła, Âżyje i myÂśli o WszechÂświecie jako o zaledwie Âśnie (podobnym do jego wÂłasnych, skoĂączonych snĂłw), wtedy tak siĂŞ dla niego faktycznie staje i jak lunatyk wciÂąÂż siĂŞ potyka, chodzÂąc w kĂłÂłko, nie rozwijajÂąc siĂŞ. Z powodu ignorowania naturalnych praw bĂŞdzie jednak ostatecznie zmuszony do przebudzenia siĂŞ przez ciĂŞÂżki upadek, tÂłukÂąc siĂŞ i krwawiÂąc. Koncentruj siĂŞ zawsze na gwieÂździe, lecz niech twoje oczy pilnujÂą krokĂłw, inaczej wpadniesz w iluzjĂŞ przez ciÂągÂłe patrzenie w gĂłrĂŞ. PamiĂŞtaj o boskim paradoksie, Âże chociaÂż WszechÂświata NIE MA, to on wciÂąÂż JEST. PamiĂŞtaj o dwĂłch biegunach Prawdy - absolutnym i wzglĂŞdnym. StrzeÂż siĂŞ pĂłÂłprawd.

To, co hermetycy znajÂą jako "prawo paradoksu", jest aspektem prawa biegunowoÂści. Hermetyczne zapisy peÂłne sÂą odnoÂśnikĂłw do pojawiania siĂŞ tego paradoksu w rozwaÂżaniach problemĂłw Âżycia i istnienia. Nauczyciele ciÂągle ostrzegajÂą swoich uczniĂłw przed bÂłĂŞdem pomijania "drugiej strony" kaÂżdego pytania. A ich ostrzeÂżenia sÂą szczegĂłlnie kierowane na problemy absolutnego i relatywnego, ktĂłre kÂłopoczÂą uczniĂłw filozofii, a ktĂłre powodujÂą, Âże tak wielu myÂśli i dziaÂła sprzecznie z tym, co jest powszechnie znane jako 'zdrowy rozsÂądek'. A my ostrzegamy wszystkich uczniĂłw, aby na pewno uchwycili boski paradoks absolutnoÂści i relatywnoÂści, inaczej wpadnÂą oni w iluzjĂŞ pĂłÂłprawdy. W tym celu zostaÂła napisana ta konkretna lekcja. Czytaj jÂą uwaÂżnie!

PierwszÂą myÂślÂą, ktĂłra przychodzi do myÂślÂącego czÂłowieka po tym, jak uÂświadomi on sobie prawdĂŞ, Âże WszechÂświat jest mentalnÂą kreacjÂą WSZYSTKIEGO, jest to, Âże WszechÂświat i wszystko, co zawiera, jest jedynie iluzjÂą, nierzeczywistoÂściÂą; ale jego instynkty odrzucajÂą tĂŞ ideĂŞ. Lecz to, tak samo jak i inne wielkie prawdy, musi byĂŚ rozpatrywane zarĂłwno z absolutnego, jak i relatywnego punktu widzenia. Z absolutnego punktu widzenia WszechÂświat jest oczywiÂście iluzjÂą w swojej naturze, snem, fantasmagoriÂą, w porĂłwnaniu do samego WSZYSTKIEGO. Rozpoznajemy to nawet w naszym zwykÂłym spojrzeniu, gdyÂż mĂłwimy o Âświecie jako o "przemijajÂącym programie", ktĂłry przychodzi i odchodzi, rodzi siĂŞ i umiera, gdyÂż element nietrwaÂłoÂści i zmiany, skoĂączonoÂści i bezsubstancyjnoÂści, zawsze musi byĂŚ poÂłÂączony z ideÂą stworzonego WszechÂświata, kiedy jest przyrĂłwnywany do idei WSZYSTKIEGO, niezaleÂżnie od tego, jakie sÂą nasze wierzenia odnoÂśnie natury obu. Filozof, metafizyk, naukowiec i teolog - wszyscy siĂŞ zgodzÂą odnoÂśnie tej idei, a myÂśl tĂŞ moÂżna odnaleÂźĂŚ we wszystkich postaciach filozoficznej myÂśli i religijnych koncepcji, tak samo jak i w teoriach odpowiednich szkĂłÂł metafizyki i teologii.
Tak wiĂŞc nauki hermetyczne nie gÂłoszÂą niesubstancyjnoÂści WszechÂświata w znaczeniu mocniejszym od tego, ktĂłry jest tobie znajomy; chociaÂż ich prezentacja tego tematu moÂże zdawaĂŚ siĂŞ nieco zaskakujÂąca. Wszystko, co ma swĂłj poczÂątek i koniec, musi byĂŚ, w pewnym sensie, nierzeczywiste i nieprawdziwe. Dotyczy to rĂłwnieÂż WszechÂświata wedÂług wszystkich szkĂłÂł filozoficznych. Z absolutnego punktu widzenia nic nie jest rzeczywiste poza WSZYSTKIM, niezaleÂżnie od tego, w jakim znaczeniu myÂślimy czy dyskutujemy na ten temat. NiezaleÂżnie od tego, czy WszechÂświat jest tworzony z materii, czy jest on mentalnym wytworem umysÂłu WSZYSTKIEGO - jest on niesubstancjalny, nietrwaÂły, jest rzeczÂą podlegajÂącÂą czasowi, przestrzeni i zmianie. Chcemy, abyÂś dogÂłĂŞbnie zdaÂł sobie sprawĂŞ z tego faktu, zanim ocenisz hermetycznÂą koncepcjĂŞ mentalnej natury WszechÂświata. PrzemyÂśl wszystkie inne koncepcje i zobacz, czy nie jest to ich prawdÂą.

Lecz absolutny punkt widzenia ukazuje tylko jednÂą stronĂŞ medalu - druga strona jest relatywna. Prawda absolutna zostaÂła zdefiniowana jako "rzeczy takie, jakimi zna je umysÂł Boga", podczas gdy prawdÂą relatywnÂą sÂą "rzeczy takie, jakimi rozumie je najwyÂższy rozsÂądek czÂłowieka". Zatem mimo Âże dla WSZYSTKIEGO WszechÂświat musi byĂŚ nierzeczywisty i iluzyjny jak sen czy rezultat medytacji, to dla skoĂączonych umysÂłĂłw bĂŞdÂących czĂŞÂściÂą tego WszechÂświata, a doÂświadczajÂących go poprzez Âśmiertelne zmysÂły, WszechÂświat jest w istocie bardzo rzeczywisty i naleÂży go za taki uwaÂżaĂŚ. RozpoznajÂąc absolutny punkt widzenia, nie moÂżemy popeÂłniaĂŚ bÂłĂŞdu ignorowania czy zaprzeczania faktom i zjawiskom WszechÂświata, ktĂłre objawiajÂą siĂŞ naszym Âśmiertelnym zmysÂłom - pamiĂŞtaj, Âże nie jesteÂśmy WSZYSTKIM.

ObrazujÂąc to odpowiednim przykÂładem, wszyscy rozpoznajemy fakt, Âże materia "istnieje" dla naszych zmysÂłĂłw - w przeciwnym razie Âźle na tym wyjdziemy. A jednak nawet nasze skoĂączone umysÂły rozumiejÂą stanowisko, Âże z naukowego punktu widzenia materia nie istnieje - to, co nazywamy materiÂą, jest jedynie skupieniem atomĂłw, ktĂłre sÂą jedynie zgrupowaniem jednostek mocy, nazywanych elektronami czy "jonami", wibrujÂących w staÂłym ruchu okrĂŞÂżnym. Kopniemy kamieĂą i czujemy to uderzenie - zdaje siĂŞ ono byĂŚ rzeczywiste pomimo tego, iÂż wiemy, Âże jest jedynie tym, co opisaliÂśmy przed chwilÂą. Lecz pamiĂŞtaj, Âże nasza stopa, ktĂłra czuje uderzenie poprzez dziaÂłanie naszego mĂłzgu, jest rĂłwnieÂż materiÂą, wiĂŞc skÂłada siĂŞ z elektronĂłw; tak samo jak materiÂą jest nasz mĂłzg. A gdyby nie dziaÂłanie naszego umysÂłu, nie znalibyÂśmy wcale ani stopy, ani kamienia.
Nie potrzebujemy wiĂŞc zastanawiaĂŚ siĂŞ nad zjawiskiem iluzji. RozpoznajÂąc prawdziwÂą naturĂŞ WszechÂświata, poszukujmy zrozumienia jego mentalnych praw i dÂąÂżmy do uÂżywania ich jak najlepiej w naszym rozwoju Âżycia, gdy bĂŞdziemy podrĂłÂżowaĂŚ przez kolejne pÂłaszczyzny istnienia. Prawa WszechÂświata sÂą niemniej "Âżelaznymi prawami" z powodu swojej mentalnej natury. Wszystko, za wyjÂątkiem WSZYSTKIEGO, jest nimi zwiÂązane. To, co jest w NIESKOĂCZONYM UMYÂŚLE WSZYSTKIEGO, jest RZECZYWISTE w stopniu ustĂŞpujÂącym jedynie samej RzeczywistoÂści istniejÂącej w naturze WSZYSTKIEGO.

Nie bÂądÂź niepewny ani zmartwiony - wszyscy jesteÂśmy STALE UTRZYMYWANI W NIESKOĂCZONYM UMYÂŚLE WSZYSTKIEGO i nie ma tu nic, co mogÂłoby nas skrzywdziĂŚ ani czego mielibyÂśmy siĂŞ obawiaĂŚ. Na zewnÂątrz WSZYSTKIEGO nie istnieje Âżadna siÂła, ktĂłra mogÂłaby na nas oddziaÂływaĂŚ. MoÂżemy zatem byĂŚ spokojni i bezpieczni. Gdy zostanie to zrozumiane, wĂłwczas Âświat bĂŞdzie peÂłen komfortu i bezpieczeĂąstwa. Wtedy "spokojnie i cicho Âśpimy usypiani w koÂłysce gÂłĂŞbi" - pozostajemy bezpieczni na dnie oceanu nieskoĂączonego umysÂłu, ktĂłry jest WSZYSTKIM. We WSZYSTKIM naprawdĂŞ "Âżyjemy, poruszamy siĂŞ i posiadamy swoje istnienie".
Niemniej, gdy Âżyjemy na pÂłaszczyÂźnie materii, materia jest dla nas materiÂą, chociaÂż wiemy, Âże jest to jedynie zgrupowanie "elektronĂłw", czyli czÂąstek elementarnych mocy, wibrujÂących szybko i obracajÂących siĂŞ jedne wokĂłÂł drugich w ukÂładach atomĂłw; atomy z kolei wibrujÂą i obracajÂą siĂŞ tworzÂąc molekuÂły, ktĂłre z kolei formujÂą wiĂŞksze masy materii. Materia nie staje siĂŞ mniej materiÂą nawet wtedy, gdy podÂąÂżymy dalej w tym rozwaÂżaniu i dowiemy siĂŞ z nauk hermetycznych, Âże "moc", z ktĂłrej skÂładajÂą siĂŞ jednostki elektronĂłw, jest jedynie manifestacjÂą umysÂłu WSZYSTKIEGO i jak wszystko inne we WszechÂświecie jest ona w swej naturze czysto mentalna. BĂŞdÂąc na pÂłaszczyÂźnie materii, musimy rozpoznawaĂŚ jej zjawiska - moÂżemy kontrolowaĂŚ materiĂŞ (jak robiÂą to wszyscy mistrzowie wyÂższego i niÂższego stopnia), lecz dokonujemy tego, stosujÂąc wyÂższe siÂły. PopeÂłniamy gÂłupotĂŞ, prĂłbujÂąc zaprzeczaĂŚ istnieniu materii w relatywnym aspekcie. MoÂżemy zaprzeczaĂŚ jej panowaniu nad nami - co jest sÂłuszne - lecz nie powinniÂśmy ignorowaĂŚ materii w jej relatywnym aspekcie, przynajmniej dopĂłki Âżyjemy na jej pÂłaszczyÂźnie.

Podobnie, prawa natury nie stajÂą siĂŞ mniej staÂłe ani mniej efektywne, kiedy dowiemy siĂŞ, Âże sÂą jedynie tworem mentalnym. W peÂłni dziaÂłajÂą one na rĂłÂżnych pÂłaszczyznach. Pokonujemy niÂższe prawa, stosujÂąc ciÂągle wyÂższe - jedynie w ten sposĂłb. Ale nie moÂżemy uciec prawu ani caÂłkowicie wznieÂśĂŚ siĂŞ ponad nie. Jedynie WSZYSTKO moÂże uciec prawu - i to dlatego, Âże WSZYSTKO samo w sobie jest PRAWEM, z ktĂłrego wyÂłaniajÂą siĂŞ wszelkie prawa. Najbardziej zaawansowani mistrzowie mogÂą nabywaĂŚ moce zazwyczaj przypisywane bogom. W wielkiej hierarchii Âżycia istniejÂą niezliczone rangi istot, ktĂłrych istota i moc wykracza poza najwyÂższych mistrzĂłw spoÂśrĂłd ludzi, i to w stopniu niewyobraÂżalnym dla ÂśmiertelnikĂłw, lecz nawet najwyÂżsi mistrzowie i najwyÂższe istoty muszÂą uginaĂŚ siĂŞ pod Prawem i w oczach WSZYSTKIEGO sÂą jak Nic. BiorÂąc pod uwagĂŞ, Âże nawet te najwyÂższe Istoty, ktĂłrych moce przewyÂższajÂą to, co ludzie przypisujÂą swoim bogom - nawet one sÂą zwiÂązane i podlegÂłe Prawu - to wyobraÂź sobie zaÂłoÂżenie Âśmiertelnego czÂłowieka, naszej rasy i naszego poziomu, ktĂłry oÂśmiela siĂŞ traktowaĂŚ prawa natury jako "nierealne" i iluzyjne, gdyÂż uchwyciÂł on prawdĂŞ, Âże prawa majÂą naturĂŞ mentalnÂą i sÂą po prostu mentalnÂą kreacjÂą WSZYSTKIEGO. Prawom, ktĂłrymi rzÂądzi WSZYSTKO, nie moÂżna zaprzeczaĂŚ, ani ich odrzucaĂŚ. Tak dÂługo jak trwa WszechÂświat, trwaĂŚ bĂŞdÂą i one, gdyÂż WszechÂświat istnieje poprzez cechy praw, ktĂłre tworzÂą jego podstawĂŞ i utrzymujÂą go w caÂłoÂści.

Hermetyczne prawo mentalizmu, mimo Âże wyjaÂśnia prawdziwÂą naturĂŞ WszechÂświata w oparciu o zasadĂŞ, Âże wszystko jest mentalne, to nie zmienia naukowych koncepcji WszechÂświata, Âżycia czy ewolucji. Tak naprawdĂŞ to nauka tylko potwierdza nauki hermetyczne. UczÂą one, Âże natura WszechÂświata jest "mentalna", podczas gdy wspĂłÂłczesna nauka twierdzi, iÂż jest ona "materialna"; bÂądÂź teÂż (ostatnio), Âże w koĂącowej analizie jest "energiÂą". Nie jest bÂłĂŞdem nauk hermetycznych uznawanie podstawowej zasady Herberta Spencera, ktĂłra mĂłwi o istnieniu "nieskoĂączonej i wiecznej energii, z ktĂłrej wywodzÂą siĂŞ wszystkie rzeczy". Tak naprawdĂŞ to w filozofii Spencera hermetycy odnajdujÂą najwyÂższe zewnĂŞtrzne stwierdzenie odnoszÂące siĂŞ do naturalnych praw, jakie kiedykolwiek zostaÂło ogÂłoszone; poza tym wierzÂą, Âże Spencer byÂł reinkarnacjÂą staroÂżytnego filozofa ÂżyjÂącego w Egipcie tysiÂące lat temu, ktĂłry potem inkarnowaÂł siĂŞ jako Heraklit, grecki filozof ÂżyjÂący 500 lat pne. UwaÂżajÂą oni rĂłwnieÂż, iÂż jego twierdzenie o "nieskoĂączonej i wiecznej energii" jest bezpoÂśrednio zbieÂżne z naukami hermetycznymi, zawsze dodajÂąc swojÂą doktrynĂŞ, Âże jego "energia" jest energiÂą UmysÂłu WSZYSTKIEGO. Przy pomocy uniwersalnego klucza filozofii hermetycznej uczeĂą Spencera bĂŞdzie w stanie otworzyĂŚ wiele wewnĂŞtrznych drzwi filozoficznych koncepcji tego wielkiego, angielskiego filozofa, ktĂłrego praca ukazuje rezultat jego wczeÂśniejszych wcieleĂą. Jego nauki odnoszÂące siĂŞ do ewolucji i rytmu sÂą prawie idealnie zbieÂżne z naukami hermetycznymi o prawie rytmu.

ReasumujÂąc, uchwyĂŚcie zalety mentalizmu i nauczcie siĂŞ poznawaĂŚ, uÂżywaĂŚ i stosowaĂŚ prawa z niego wypÂływajÂące. Lecz nie ustĂŞpujcie pokusie, ktĂłra, jak naucza Kybalion, pochÂłania na wpĂłÂł mÂądrych, a ktĂłra powoduje, iÂż sÂą oni zahipnotyzowani przez wyraÂźnÂą nierzeczywistoÂśĂŚ rzeczy, co skutkuje, Âże bÂłÂąkajÂą siĂŞ oni jak ÂśniÂący w Âświecie snĂłw, ignorujÂąc praktycznÂą pracĂŞ i Âżycie czÂłowieka, co koĂączy siĂŞ tym, Âże "rozbijajÂą siĂŞ oni o skaÂły i sÂą rozrywani na wszystkie strony na kawaÂłki z powodu ich szaleĂączych wywodĂłw". IdÂź raczej za przykÂładem mÂądrych, ktĂłrzy, wedÂług tego samego ÂźrĂłdÂła, "uÂżywajÂą Prawa przeciw prawom; wyÂższego przeciwko niÂższemu; i poprzez sztukĂŞ alchemii przeksztaÂłcajÂą to, co niechciane, w to, co wartoÂściowe, i tym samym triumfujÂą".
http://franzbardon.pl/ksi...n/kyb_intro.php