Osobiste poznanie Boga

ChciaÂłbym rozpoczÂąĂŚ ten wÂątek od waszej interpretacji tego materiaÂłu

* Katolicyzm to kopia pogaĂąskich mitĂłw oparta na kulcie SÂłoĂąca,
* ZostaÂł stworzony przez Rzymian dla kontroli oraz jest Antypolski,
* WciÂąÂż dziaÂła na szkodĂŞ chrzeÂścijaĂąstwa i wolnoÂści.

Nic nowego pod SÂłoĂącem

Oto SÂłoĂące, przez wieki jego cykl byÂł dla ludzi z wszelkich stron Âświata odzwierciedleniem umierajÂącej i odradzajÂącej siĂŞ natury. WĂŞdrĂłwka SÂłoĂąca oraz powiÂązanych z nim rĂłÂżnych solarnych bogĂłw wyznaczaÂła daty ÂświÂąt, od SÂłoĂąca zaleÂżaÂł byt narodĂłw o jego zwyciĂŞstwo nad mrocznymi siÂłami zimy modliÂły siĂŞ masy osĂłb, nierzadko skÂładajÂąc mu nawet ofiary z ludzi.

SÂłoĂące byÂło wiÂązane z naturÂą oraz plonami, dlatego teÂż nierzadko bogowie odpowiedzialni za plony oraz wiÂązani ze zmianami pĂłr roku, pĂłÂźniej stawali siĂŞ bogami solarnymi, jak na przykÂład Baal lub teÂż Amon, ktĂłry to staÂł siĂŞ Amonem-Re.

SÂłoĂące wiĂŞkszy lub mniejszy wpÂływ miaÂło na wszystkie gÂłĂłwne kultury Âświata staroÂżytnego: BabiloĂączykĂłw, Egipcjan, Fenicjan oraz co najwaÂżniejsze Rzymian.

Tak samo jak w przypadku tych kultur tak i w katolicyzmie to SÂłoĂące jest gÂłĂłwnym architektem "chrzeÂścijaĂąskiego" kalendarza.

Poznajcie Saturna, w klasycznej religii staroÂżytnego Rzymu znany byÂł jako bĂłg plonĂłw oraz rolnictwa. Po zhellenizowaniu religii Rzymskiej zostaÂł utoÂżsamiony z greckim Kronosem. Mimo tego pamiĂŞĂŚ o nim jako hojnym bogu wÂśrĂłd ludu byÂła wciÂąÂż Âżywa. OkoÂło 217 roku przed Chrystusem po raz pierwszy zorganizowano Saturnalia, huczne ÂświĂŞta trwajÂące od 17 do 23 grudnia, data ta nie byÂła przypadkowa i wiÂązaÂła siĂŞ z przesileniem zimowym, dniu w ktĂłrym SÂłoĂące wygrywaÂło walkĂŞ w siÂłami mroku zaczynajÂąc nowy cykl, tego teÂż dnia posÂąg Saturna byÂł rozkuwany z ÂłaĂącuchĂłw.

Setki lat pĂłÂźniej gdy Rzym wÂładaÂł "znanym Âświatem" synkretyzm religijny siĂŞgaÂł zenitu, do rzymskiego panteonu napÂływaÂły masy nowych bogĂłw, jednym z nich byÂł Mitra, perski bĂłg powiÂązany gÂłĂłwnie z religiami misteryjnymi. Mitraizm dziĂŞki swemu rozbudowanemu systemowi etyki oraz obietnicy lepszego Âżycia znajdowaÂł rzesze wyznawcĂłw wÂśrĂłd przebywajÂących na wschodzie legionĂłw. W ten sposĂłb wraz z ruchem wojska Mitraizm rozprzestrzeniÂł siĂŞ na caÂłe Imperium.

Religia w Imperium miaÂła byĂŚ narzĂŞdziem pozwalajÂącym na utrzymanie narodĂłw w ryzach, dziĂŞki temu, Âże wiĂŞkszoÂśĂŚ narodĂłw miaÂła swojego solarnego wybawiciela, kult solarny staÂł siĂŞ religiÂą paĂąstwowÂą.

W 254 cesarz Aurelian oficjalnie zatwierdziÂł kult nowego bĂłstwa, SÂłoĂąca niezwyciĂŞÂżonego (Sol Invictus). Nowy bĂłg byÂł mieszankÂą rzymskiego Sola, syryjskiego Baala oraz perskiego Mitry. Jak siĂŞ wkrĂłtce miaÂło okazaĂŚ, na podstawie "Âżycia" tego boga miaÂło powstaĂŚ wiele pseudo-chrzeÂścijaĂąskich tradycji.

PierwszÂą z tych tradycji jest tzw. "BoÂże narodzenie".

Po pierwsze trzeba zdaĂŚ sobie sprawĂŞ iÂż data 25 grudnia nie ma nic wspĂłlnego z Jezusem, ani tym bardziej niema Âżadnego podÂłoÂża biblijnego. Co w tym wszystkim najÂśmieszniejsze to, to Âże do tego przyznaje siĂŞ sam koÂściĂłÂł katolicki, w tym samym jednak czasie obecny papieÂż pisaÂł opracowania broniÂące daty 25 grudnia, maÂło tego oficjalny powĂłd wprowadzenia 25 grudnia jako daty narodzin Jezusa pod koniec IV wieku brzmiaÂł "znaleÂźliÂśmy datĂŞ jego narodzin". OznaczaÂłoby to iÂż albo Jezus byÂł bliÂźniakiem Sola, albo ktoÂś z niego tego bliÂźniaka zrobiÂł...

PowodĂłw dla ktĂłrych Jezus nie mĂłgÂł byĂŚ urodzony 25 grudnia jest wiele jak np. to Âże Maryja i JĂłzef nie mogli znaleÂźĂŚ miejsca do przenocowania w Betlejem. Wbrew powszechnej opinii nie byÂło to spowodowane brakiem goÂścinnoÂści autochtonĂłw ale prawdopodobnie faktem Âże odbywaÂła siĂŞ wÂłaÂśnie zbiĂłrka podatkĂłw. Z historii wiemy, Âże podczas zbierania podatkĂłw liczba ludnoÂści w Betlejem zwiĂŞkszaÂła siĂŞ nawet dwudziestokrotnie.

GÂłĂłwnym jednak argumentem, ktĂłry wyraÂźnie pokazuje iÂż 25 grudnia jako data narodzin Jezusa to science fiction jest ten wers z Ewangelii ÂŁukasza.

W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straÂż nocnÂą nad swojÂą trzodÂą.

Izrael to nie Hawaje i w zimie, Âżaden normalny czÂłowiek w nocy nie wypasa trzody. Nie mĂłwiÂąc juÂż o tym iÂż porĂłd w ÂżÂłĂłbku przy temperaturach minusowych to istne kamikadze, a BĂłg JapoĂączykiem nie jest, wiĂŞc chyba mĂłgÂł to przewidzieĂŚ. Powszechnie uwaÂża siĂŞ, Âże Jezus urodziÂł siĂŞ w lecie lub na jesieni, najprawdopodobniej w paÂździerniku. Skoro wiĂŞc wiemy, Âże ÂświĂŞto to nie jest chrzeÂścijaĂąskie, to logicznym pytaniem byÂłoby "skÂąd to siĂŞ tam wziĂŞÂło".

Oto krzyÂż solarny, jest on wÂłaÂściwie jak instrukcja obsÂługi czcicieli SÂłoĂąca.

Jak widaĂŚ pod koniec grudnia nastĂŞpuje wydarzenie zwane przesileniem zimowym, SÂłoĂące wtedy po okresie "umierania" w koĂącu przesuwa siĂŞ o jeden stopieĂą w gĂłrĂŞ.

Data ta byÂła rozpoznawana przez wiele kultur, jednakÂże najbardziej bezpoÂśredni zwiÂązek z pogaĂąsko-katolickÂą tradycjÂą ma wspomniane juÂż bĂłstwo, SÂłoĂące NiezwyciĂŞÂżone. Szczyt sÂławy boga-SÂłoĂąca przypadaÂł na zaledwie kilkadziesiÂąt lat przez kreacjÂą koÂścioÂła katolickiego i trudno siĂŞ spodziewaĂŚ aby nie miaÂł on Âżadnego wpÂływu na tworzÂących instytucjĂŞ.

DziĂŞki temu, wiĂŞc mamy bezpoÂśredni dowĂłd na to iÂż kult odradzajÂącego siĂŞ solarnego boga byÂł w pobliÂżu podczas tworzenia siĂŞ Watykanu. Co ciekawe oddawanie czci bogom wÂłaÂśnie tego dnia nie jest wcale oryginalne dla Rzymian. Data ta byÂła rozpoznawana przez druidĂłw w dzisiejszej Anglii, maÂło tego odprawiano nawet podobne obrzÂądki. OtĂłÂż druidzi podczas ÂświĂŞta dzisiaj znanego jako Halloween skÂładali SÂłoĂącu ofiary z ludzi, ale Âżeby byÂło jeszcze lepiej gdy podczas przesilenia SÂłoĂące siĂŞ odradzaÂło obwieszczali iÂż to dziĂŞki ich ofiarom.

Przesilenie jest rozpoznawane nawet wÂśrĂłd dzisiejszych pogan.

CĂłÂż, poganin chyba powinien wiedzieĂŚ coÂś o pogaĂąstwie.

Warto siĂŞ jeszcze na moment zwrĂłciĂŚ w stronĂŞ babiloĂąskiego panteonu. Mamy tam boga znanego jako Nimrod.

Nimrod z kolei jest jednÂą z najwaÂżniejszych, jeÂżeli nie najwaÂżniejszÂą z postaci w babiloĂąskiej religii misteryjnej, do ktĂłrej dzisiaj najbliÂżej satanizmowi, organizacjÂą jak bohemian club, skull&bones, masonerii no i niestety koÂściĂłÂłowi katolickiemu.

Nimrod, syn Hama, byÂł pierwszym po potopowym imperatorem, doprowadziÂł miasto Babilon do ÂświetnoÂści, zwany byÂł jako wielki myÂśliwy. Za jego rzÂądĂłw zaczĂŞto rĂłwnieÂż budowaĂŚ wieÂżĂŞ Babel, mimo tego wÂśrĂłd ludu zostaÂł zapamiĂŞtany i wywyÂższony do rangi boga (Marduk), spora w tym zasÂługa jego maÂłÂżonki Semiramis, ktĂłra to raczej miaÂła wmĂłwiĂŚ poddanym, Âże Nimrod byÂł bogiem.

W kaÂżdym razie Nimrod wg. legendy jest uwaÂżany za zaÂłoÂżyciela pierwszej loÂży masoĂąskiej. Gdy umarÂł jego Âżona Semiramida ogÂłosiÂła iÂż odszedÂł aby objÂąĂŚ w posiadanie SÂłoĂące, w niedÂługim czasie po tym odkryÂła ona iÂż byÂła w ciÂąÂży. OgÂłosiÂła wiĂŞc Âże Nimrod w magiczny sposĂłb zapÂłodniÂł jÂą swoim nieskoĂączonym blaskiem, a Tammuz (syn) jest reinkarnacjÂą zmarÂłego ojca. Tammuz jako bĂłg pÂłodnoÂści byÂł oczywiÂście kojarzony z cyklem natury i tak siĂŞ akurat skÂładaÂło, Âże rĂłwnieÂż miaÂł swoje festiwale w okresie nowego roku i tak samo przezwyciĂŞÂżaÂł mrok. MaÂło tego, u Fenicjan byÂł znany jako Baal, a sam Baal byÂł "skÂładniÂą" synkretycznego bĂłstwa, Sol Invictus.

SÂłoĂące w religiach misteryjnych symbolizuje inteligencje czÂłowieka. To wÂłaÂśnie kult wÂłasnej osoby stoi w centrum kultu solarnego, to o to chodziÂło "najwybitniejszemu" masonowi Albertowi Pike'owi gdy pisaÂł o lucyferycznej doktrynie. "BÂądÂź swoim wÂłasnym Chrystusem" znacie takie powiedzenie? Na pewno znane jest wszelkiego rodzaju gnostykom.

W kaÂżdym razie to co prĂłbuje tutaj przedstawiĂŚ to, Âże data ta byÂła znana wszelkiego rodzaju grupÂą religijnym bÂądÂź teÂż spoÂłecznym jak masoni czy teÂż neopoganie, ale wciÂąÂż nie jest znana jednej grupie, chrzeÂścijanom!

Gdy przyjrzymy siĂŞ bliÂżej wielu obrzÂądkom widaĂŚ, Âże i one nie majÂą podstaw biblijnych, skoro wiĂŞc takowych nie majÂą to nie sÂą chrzeÂścijaĂąskie. Na przykÂład symbol ÂświÂąt czyli choinka.

W Egipcie drzewko palmowe byÂło symbolem zwyciĂŞstwa, w Rzymie symbolizowaÂło Baala. Wg. jednej z wersji frygijskiego mitu, matka Adonisa (w Mezopotamii Tammuz/Dumuzi) zostaÂła w nadprzyrodzony sposĂłb zamieniona w drzewo.

Generalnie moÂżemy stwierdziĂŚ iÂż "boÂże narodzenie" byÂło obchodzone na dÂługo przed faktycznym narodzeniem.

JeÂżeli pĂłjdziemy dalej ÂścieÂżkÂą antropomorfizowanego SÂłoĂąca to natrafimy na ÂświĂŞta wielkiej nocy. SÂą to ÂświĂŞta wyjÂątkowe gdyÂż od prawie dwĂłch tysiĂŞcy lat rocznica zmartwychwstania Chrystusa wypada w niedzielĂŞ.

Po pierwsze ponownie trzeba sobie zdaĂŚ sprawĂŞ z tego, Âże nie jest to ÂświĂŞto chrzeÂścijaĂąskie. Nie byÂło ono obchodzone ani przez apostoÂłĂłw, ani oryginalnych chrzeÂścijan. ZostaÂło ono przedtsawione (Jako "chrzeÂścijaĂąskie") dopiero w roku 325 podczas soboru w Nicei. Od Nicei praktycznie rozpoczyna siĂŞ historia koÂścioÂła rzymskiego.

No wÂłaÂśnie jak to jest z tÂą niedzielÂą? OtĂłÂż sam sposĂłb wyznaczania daty jest bÂłĂŞdny, gdyÂż wiemy iÂż Jezus zostaÂł ukrzyÂżowany w czasie Paschy, ktĂłra to zaczyna siĂŞ 14 dnia Âżydowskiego miesiÂąca Nisan. Nie doÂśĂŚ, Âże jest to sposĂłb bÂłĂŞdny to jak to przewaÂżnie w katolicyÂźmie bywa niebiblijny. OtĂłÂż dzieĂą rocznicy wyliczas siĂŞ z uÂżyciem astrologii, mianowicie jest to pierwszy dzieĂą SÂłoĂąca (niedziela) po pierwszej peÂłni ksiĂŞÂżyca majÂącej miejsce po rĂłwnonocy wiosennej. WÂłaÂściwie, w tym momencie papieÂż moÂże wywaliĂŚ bibliĂŞ do kosza. Samo ÂświĂŞto ma swoje ÂźrĂłdÂła w kulcie babiloĂąskiej bogini Isztar, dla Fenicjan Astarte, a dla SumerĂłw Innany. ObrzÂądki te miaÂły na celu celebracjĂŞ SÂłoĂąca, ktĂłre to po odrodzeniu siĂŞ podczas przesilenia zimowego, po rĂłwnonocy wiosennej w koĂącu ostatecznie przezwyciĂŞÂżaÂło siÂły mroku, dziĂŞki czemu dzieĂą stawaÂł siĂŞ dÂłuÂższy niÂż noc.

I jeÂżeli chodzi o obrzÂądki to mamy czystÂą kopiĂŞ. Podczas wielkiej nocy, gÂłĂłwnym bohaterem jest SÂłoĂące, na ktĂłre to czeka siĂŞ aÂż do pierwszego bÂłysku porannego Âświtu, aby wtedy ogÂłosiĂŚ, Âże Mesjasz znowu Âżyje. Problem w tym, Âże koÂściĂłÂł myli Mesjaszy.

A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze byÂło ciemno, Maria Magdalena udaÂła siĂŞ do grobu i zobaczyÂła kamieĂą odsuniĂŞty od grobu - Ewangelia Jana 20:1

Czarno na biaÂłym widzimy iÂż Jezusa niebyÂło w grobie jeszcze przed Âświtem. Odrodzonym Mesjaszem jest SÂłoĂące, nie Jezus. To SÂłoĂące przezwyciĂŞzyÂło ciemnoÂści, aby przynieÂśĂŚ ludzkoÂści dary w postaci wegetacji. Solarny Mesjasz jak juÂż wspominaÂłem byÂł czĂŞsto kojarzony z siÂłami natury oraz pÂłodnoÂści, stÂąd symbole jak jajka czy teÂż krĂłlki, tradycja ta siĂŞga czasĂłw Babilonu i wiÂązaÂła siĂŞ z Isztar, to w poranek rĂłwnonocy wiosennej jej syn Tammuz, bĂłg pÂłodnoÂści przynosiÂł ludziom nowe dary. RĂłwnieÂż z tamtÂąd pochodzi sposĂłb wyznaczania daty na podstawie cyklu ksiĂŞÂżycowego.

Gdy spojrzy siĂŞ bliÂżej na "chrzeÂścijĂąskie" tradycje widaĂŚ rĂłwnieÂż inne kopie, jak na przykÂład bÂłogosÂławienie nowego ognia. Tradycja ta zostaÂła przez Augustyna opisana jako "matka wszystkich czuwajÂących". Ma to miejsce w noc przed wielkanocnymi ceremoniami i zawiera w sobie: bÂłogosÂławienie nowego ognia, oraz procesjĂŞ z wielkanocnÂą ÂświecÂą.

W koÂściele wszystkie ÂświatÂła sÂą zgaszone, a na zewnÂątrz przygotowywany jest ogieĂą, ktĂłry pĂłÂźniej zostaje pobÂłogosÂławiony przez ksiĂŞdza. OgieĂą symbolizujÂący wschĂłd Mesjasza, dajÂącego ÂświatÂło Âświatu. Odrysowywany jest wtedy pogaĂąski krzyÂż oraz aktualny rok.

Podobne praktyki miaÂły rĂłwnieÂż miejsce w Babilonie. W apokryficznej ksiĂŞdze Barucha czytamy "Oni (BabiloĂączycy) palÂą w masowych iloÂściach swe lampy, ale robiÂą to dla siebie gdyÂż ich bogowie nie mogÂą dostrzec, ich czyny sÂą tak bezsensowne jak promyki w ich domach."

BabiloĂączycy czĂŞsto praktykowali palenie Âświec przed posÂągami swoich bĂłstw, tak jak robili to w Babilonie tak i w katolickich koÂścioÂłach widzimy Âświece przez baÂłwanami "KrĂłlowej Nieba", oraz jej syna.

ÂŹrĂłdÂło ÂświÂąt wielkiej nocy nie znajduje siĂŞ w biblii, ani niczym co chrzeÂścijaĂąskie ale w kulcie boga sÂłoĂąca, ktĂłrego symbolem jest pÂłonÂące serce.

Po raz kolejny bĂłg-SÂłoĂące oraz KrĂłlowa Nieba ukazujÂą swoje prawdziwe oblicze.

KrĂłlowa Nieba, dla niepoznaki zwana MaryjÂą ma rĂłwnieÂż w maju swoje festiwale. MyÂślĂŞ, Âże nie trzeba nawet dodawaĂŚ iÂż na potwierdzenie tego nie ma absolutnie niczego w biblii. Jest za to (jak zawsze...) w kraju CezarĂłw.

Napotykamy tam na boginiĂŞ zwanÂą Ceres, cĂłrkĂŞ Saturna i Ops, utoÂżsamionÂą z greckÂą Demeter. ByÂła ona boginiÂą pÂłodnych siÂł natury i tak jak Maryja miaÂła swoje festiwale w maju. Kobiety poddawaÂły siĂŞ w tedy sekretnym rytuaÂłom podczas festiwalu zwÂącego siĂŞ Ambarvalia.

Kim jest wiĂŞc w rzeczywistoÂści bogini nazywana przez katolikĂłw Maryja? Jedno jest pewne, nie jest to ta sama Maryja, ktĂłra byÂła matkÂą Jezusa. Tej nikt nigdy nie przydawaÂł tytuÂłĂłw, oraz specjalnych mocy.

Gdy jeszcze przemawiaÂł do tÂłumĂłw, oto Jego Matka i bracia21 stanĂŞli na dworze i chcieli z Nim mĂłwiĂŚ. KtoÂś rzekÂł do Niego: "Oto Twoja Matka i Twoi bracia stojÂą na dworze i chcÂą mĂłwiĂŚ z TobÂą". Lecz On odpowiedziaÂł temu, ktĂłry Mu to oznajmiÂł: "KtĂłÂż jest mojÂą matkÂą i ktĂłrzy sÂą moimi braĂŚmi?"I wyciÂągnÂąwszy rĂŞkĂŞ ku swoim uczniom, rzekÂł: "Oto moja matka i moi bracia. 50 Bo kto peÂłni wolĂŞ Ojca mojego, ktĂłry jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrÂą i matkÂą"

Tak samo jak i ona sama sobie ich nie przydawaÂła.

A oto rĂłwnieÂż krewna Twoja, ElÂżbieta, poczĂŞÂła w swej staroÂści syna i jest juÂż w szĂłstym miesiÂącu ta, ktĂłra uchodzi za niepÂłodnÂą. Dla Boga bowiem nie ma nic niemoÂżliwego. Na to rzekÂła Maryja: Oto Ja sÂłuÂżebnica PaĂąska, niech Mi siĂŞ stanie wedÂług twego sÂłowa! Wtedy odszedÂł od Niej anioÂł.

Tych "sÂłuÂżebnic" byÂło znacznie wiĂŞcej jednak Âżadnej z nich nie przypisywano bycia "mediatorkÂą" lub teÂż krĂłlowÂą niebios. Maryja to praktycznie nowe bĂłstwo, bo jak nazwaĂŚ istotĂŞ ktĂłra caÂłe Âżycie byÂła bez grzechu, jest mediatorkÂą miĂŞdzy niebiosami a ludzkoÂściÂą? Wiadomo, Âże czÂłowiek raczej do czegoÂś takiego zdolny byĂŚ nie mĂłgÂł. Setki lat po powstaniu chrzeÂścijaĂąstwa wymyÂślono rĂłwnieÂż, Âże Maryja zostanie dziewicÂą. Na to oczywiÂście Âżadnego wsparcia nie ma, z bardzo prostego powodu. Maryja dziewicÂą nie byÂła, byÂła niÂą tylko przed poczĂŞciem Jezusa. PrzecieÂż ona miaÂła mĂŞÂża na litoÂśĂŚ boskÂą... Nie posÂądzajmy JĂłzefa o gÂłupotĂŞ, ktĂłra zostaÂła wymyÂślona kilkaset lat pĂłÂźniej (celibat). Ale Âżeby byÂło jeszcze Âśmieszniej biblia nawet wymienia braci Jezusa.

SpoÂśrĂłd zaÂś innych, ktĂłrzy naleÂżÂą do grona ApostoÂłĂłw, widziaÂłem jedynie Jakuba, brata PaĂąskiego- List do GalatĂłw 1:19

Tutaj wymieniony jest tytuÂł "brak paĂąski" ale w najlepszym przekÂładzie (King James Bible) jest wyraÂźnie napisane "Lord's brother" czyli brat Pana (Jezusa). Jest to tylko jeden z przykÂładĂłw bo z biblii doskonale wiemy iÂż Jezus miaÂł pĂłÂł-braci.

Trzeba wiĂŞc sobie zadaĂŚ pytanie, kim jest ta osoba czczona przez katolikĂłw? OtĂłÂż koncept bogini matki jest stary jak Âświat. Na MaryjĂŞ najwiĂŞkszy wpÂływ miaÂła Izyda, ktĂłra to praktycznie oddaÂła jej wszystkie praktyki oraz tytuÂły.

Niemniej Izyda nie byÂła i nie jest jedynÂą boginiÂą matkÂą, ta ciÂągle jest czczona pod rĂłÂżnymi formami, u katolikĂłw jest to Maryja, u hindusĂłw Devaki.

Wszystkie jednak byÂły lub sÂą uznawane za "wpÂływowe" boginie, co reprezentujÂą tarcze solarne za ich gÂłowami.

To wÂłaÂściwie tyle w temacie matki, kim jednak jest przedstawienie syna? Po raz kolejny moÂżemy byĂŚ pewni, Âże na 99% nie jest to Jezus. Biblia z jednej strony mĂłwi iÂż dÂługie wÂłosy ujmowaÂły mĂŞÂżczyÂźnie, a z drugiej wyglÂąd Jezusa jest opisywany jako zwyczajny. Gdyby faktycznie nosiÂł dÂługie wÂłosy, to raczej zostaÂłoby to gdzieÂś odnotowane. Poza tym fizycznie niemoÂżliwe jest abyÂśmy znali jego wyglÂąd gdyÂż zanim powstaÂł koÂściĂłÂł rzymski, chrzeÂścijanie przestrzegali przykazania o zakazie czczenia rzeczy martwych, przez co nie byÂło Âżadnych podobizn Jezusa.

Pomimo, Âże obraz dÂługowÂłosego, postawnego boga byÂł w Âświecie rzymskim dobrze znany, wciÂąÂż trudno jest powiedzieĂŚ do kogo w rzeczywistoÂści naleÂży ten wizerunek. Z pomocÂą jednak przychodzi nam XIX wieczny okultysta.

Oto Baphomet, w czasach staroÂżytnych znany jako bĂłg-kozioÂł z Mendes, dzisiaj uÂżywany jest przez greckich pogan, rzymskich pogan, druidĂłw, wicczan, islamskich mistykĂłw, satanistĂłw oraz na wyÂższych poziomach lĂłÂż masoĂąskich. Jego wspĂłÂłczesne przedstawienie zostaÂło zaprojektowane przez XIX-wiecznego kabalistĂŞ imieniem Eliphas Levi. Ciekawie zaczyna siĂŞ robiĂŚ gdy siĂŞ dowiaduje iÂż wizerunek Baphometa byÂł tworzony gÂłĂłwnie na
podstawie katolickiego Jezusa. Tym bardziej ciekawe, Âże sam Eliphas Levi byÂł o krok od zostania katolickim ksiĂŞdzem gdy postanowiÂł opuÂściĂŚ seminarium.

Idol przez niego stworzony jest naszpikowany okultystycznymi przekazami. Na rekach ma napisane "Solve" oraz "coagula", razem tworzy to sentencjĂŞ "solve et coagula" co oznacza rozwiÂązanie i scalenie (skrzepnienie).

NajwaÂżniejszÂą jednak rzeczÂą jest symbolika dualizmu. WyciÂągniĂŞte rĂŞce symbolizujÂą: Niebo i ZiemiĂŞ, Âświat duchowy i materialny etc. Co jednak najwaÂżniejsze Baphomet ÂłÂączy w sobie cechy kobiety i mĂŞÂżczyzny, posiada symbol mĂŞskiego fallusa, stworzonego przez IzydĂŞ aby zastÂąpiĂŚ organ Ozyrysa oraz ÂżeĂąskie piersi.

A teraz popatrzcie na przedstawienie Jezusa. Znajoma symbolika, co? Ponownie: Niebo i Ziemia, duchowe i materialne (prawa dÂłoĂą). Ten "Jezus" podobnie jak Baphomet ÂłÂączy rĂłwnieÂż cechy obu pÂłci, posiada on zarĂłno dÂługie, kobiece wÂłosy jak i mĂŞski zarost. Ponownie podobne motywy znajdujemy rĂłwnieÂż w innych kulturach.

Na przykÂład u hinduskiego ÂŚiwy lub teÂż arabskiego Allaha, ktĂłry rĂłwnieÂż ma byĂŚ mĂŞÂżczyznÂą i kobietÂą naraz.

Baphomet wiĂŞkszoÂści ludzi kojarzy siĂŞ raczej z satanizmem etc. Satanizm i katolicyzm zawdziĂŞczajÂą to wspĂłlnym ÂźrĂłdÂłom niedziwne wiĂŞc iÂż dzielÂą ze sobÂą symbolizm.

Prawdziwe znaczenie "ÂŚwiÂątyni SÂłoĂąca" jest duchowe. To symbolizuje perfekcyjnÂą duszĂŞ. Widzimy tutaj 8 promieni wydobywajÂących siĂŞ z czakry serca, ktĂłra jest centrum duszy oraz cyrkulacji duchowej energii, energia ta promieniuje w 8 stron. Idealna dusza (w new age nazywa siĂŞ to ÂświadomoÂśĂŚ chrystusowa) jest symbolizowana przez liczbĂŞ 8. 8 jest liczbÂą Astarotha. To rĂłwnieÂż "Nowe Jeruzalem". Jeruzalem to koncept, ktĂłry zostaÂł skorumpowany

To oczywiÂście cytat z jakiegoÂś satanisty, z tego co widzĂŞ zapewne gnostyka. W kaÂżdym razie jedno trzeba przyznaĂŚ satanistom, sÂą naprawdĂŞ blisko pierwotnej religii misteryjnej i co jak co ale znaczenie symboli znajÂą. OczywiÂście ten koncept o Jeruzalem jest tutaj przekrĂŞcony. To jest caÂła tajemnica gnostycyzmu, poprzekrĂŞcaĂŚ i daĂŚ naiwniakowi aby sobie skÂładaÂł i w ten sposĂłb taka osoba myÂśli, Âże odkrywa tajemnice Âświata, a to zwykÂłe puzzle. PrzekrĂŞcony jest ten koncept Jeruzalem, to jest oczywiÂście coÂś wiĂŞcej niÂż miasto, ale to o czym mĂłwi tutaj ta osoba to wielki Babilon.

Kolejnym symbolem, ktĂłry tutaj widzimy jest krzyÂż o rĂłwnych ramionach.

KrzyÂż ten jest widziany w wiĂŞkszoÂści demonicznych znakĂłw i reprezentuje poprawne poÂłÂączenie czakr w ksztaÂłt ludzkiej duszy

No i oczywiÂście sÂłynne wszystkowidzÂące oko Lucyfera. Symbol ten pochodzi w prostej linii ze staroÂżytnego Egiptu i jest najczĂŞÂściej wiÂązany z Horusem, Ra lub teÂż czasem Ozyrysem. Symbol ten zostaÂł schrystianizowany poprzez dodanie tych szeÂściu patyczkĂłw wychodzÂących z prawa i lewa, ale po pierwsze jeÂżeli chce siĂŞ poznaĂŚ znaczenie symbolu to siĂŞ idzie do ÂźrĂłdÂła. Katolicy majÂą takie dziwne wyobraÂżenie, Âże jak postawiÂą nad czymÂś krzyÂżyk i zamodlÂą coÂś na ÂśmierĂŚ to staje siĂŞ to chrzeÂścijaĂąskie, nie staje siĂŞ. A jeÂżeli siĂŞ da to zamĂłdlcie prezerwatywy i Harrego Pottera bo z tym chyba ostatnio problemy. Nawet te patyczki, czy teÂż promienie, moÂżna interpretowaĂŚ na 200 rĂłÂżnych sposobĂłw, wÂłaÂściwie to nawet nie zawsze sÂą one dodawane, w wiĂŞkszoÂści jednak przypadkĂłw czy to z patyczkami czy bez za okiem znajduje siĂŞ blask, ÂświatÂło, czyli symbol daru Lucyfer tj. inteligencji. StÂąd bierzemy sÂłowo illuminati.

Dalej mamy czaszkĂŞ i piszczele, ktĂłre z kolei symbolizujÂą transformacjĂŞ duszy w boga.

Symbolizm w tym koÂściele jest niesamowity. WyobraÂźcie sobie, Âże w Watykanie z posÂągu Jupitera zrobili posÂąg Âśw. Piotra i ten posÂąg ma caÂłkiem wytartÂą stopĂŞ, tak jakby oszlifowanÂą, a wziĂŞÂło siĂŞ to z tego, Âże ludzie przechodzÂący obok caÂłujÂą tÂą rzeÂźbĂŞ. MĂłwiÂąc o baÂłwochwalstwie muszĂŞ wspomnieĂŚ o niesamowitej historii kiedy to katolicy zaczĂŞli czciĂŚ kawaÂłek drewna bo przypominaÂł im MaryjĂŞ, niestety ksiÂądz stwierdziÂł, Âże to nie cud i akurat tego kawaÂłka drewna nie bĂŞdÂą czcili...

Ap ropo kawaÂłkĂłw drewna, krzyÂż. Jak to siĂŞ staÂło, Âże ludzie uwaÂżajÂą to za chrzeÂścijaĂąski symbol?

OtĂłÂż krzyÂż bierze siĂŞ prosto od Tammuza, a konkretniej od jego symbolu, litery "tau". StamtÂąd krzyÂż zawĂŞdrowaÂł do Egiptu i staÂł siĂŞ znany jako Ankh. W buddyzmie mamy masy swastyk, poprzez GaliĂŞ krzyÂż w ksztaÂłcie T dotarÂł do GermanĂłw. I tu utoÂżsamiono go z mielnirem, druzgocÂącym mÂłotem boga Tora.
W Ameryce ÂŚrodkowej wstrzÂąsajÂący byÂł moment, gdy oficerowie Corteza natknĂŞli siĂŞ [...] na krzyÂże. ByÂły wysokie na metr i znajdowaÂły siĂŞ z reguÂły w zabudowaniach przyÂświÂątynnych. ZaczĂŞto snuĂŚ najdziksze domysÂły. Misjonarze franciszkaĂąscy uwierzyli, Âże dotarÂł tu Âśw. Tomasz apostoÂł lub uciekinierzy hiszpaĂąscy przed Maurami. A podobizny ofiar z ludzi, tak charakterystyczne dla AztekĂłw, brano za rzekome echo ukrzyÂżowania Jezusa. Z biegiem czasu wyszÂło na jaw nieporozumienie. Podobnie jak z egipskim pochodzeniem schodkowych piramid kultowych AztekĂłw i MajĂłw.

1. Prototyp krzyÂża - zÂłoÂżone na krzyÂż paÂłeczki przy pomocy ktĂłrych ludy pierwotne rozniecaÂły ogieĂą, a ktĂłre byÂły uznawane za przedmioty magiczne;
2. KrzyÂż z gaÂłÂązek sosnowych, czczony przez ludy zamieszkujÂące Himalaje;
3. PrzedchrzeÂścijaĂąski krzyÂż KoreaĂączykĂłw;
4. PrzedchrzeÂścijaĂąskie starogalijskie wyobraÂżenie krzyÂża na odzieÂży;
5. PrzedchrzeÂścijaĂąska bogini Diana (Artemida) z krzyÂżem na gÂłowie;
6. ÂŚredniowieczne wyobraÂżenie "Matki Boskiej", niemal identyczne jak poprzednie;
7. StaroÂżytne wyobraÂżenie Chrystusa z krzyÂżem na gÂłowie (w gĂłrnej czĂŞÂści krzyÂża widoczna reszta zaokrÂąglenia, charakterystycznego dla krzyÂży staroegipskich);
8. PrzedchrzeÂścijaĂąska bogini Minerwa z krzyÂżem na szyi. Bogini etruska, pĂłÂźniej rzymska, opiekunka sztuki i rĂŞkodzieÂła.
9. ChrzeÂścijaĂąska ÂświĂŞta MaÂłgorzata;
10. PrzedchrzeÂścijaĂąska fenicka bogini Astarte.

Poza tym ostatnio zaczĂŞÂło wychodziĂŚ iÂż Jezus prawdopodobnie w ogĂłle nie zostaÂł ukrzyÂżowany, ale raczej "upalowany". KrzyÂż to kolejne kopiowanie z pogaĂąstwa, chrzeÂścijanie nie uÂżywali tego, ani Âżadnego innego symbolu jako symbolu religijnego. Ryba byÂła tylko znakiem rozpoznawczym, kaÂżdy symbol w chrzeÂścijaĂąstwie uwaÂżany jest za baÂłwochwalstwo. Nie ma Âżadnej rĂłÂżnicy pomiĂŞdzy dzieĂŚmi klĂŞczÂącymi przed krzyÂżykiem, a dzieĂŚmi klĂŞczÂącymi przed figurkÂą Baphometa. Tak naprawdĂŞ jest to kolejny wymysÂł katolikĂłw z IV wieku, nawet nie bĂŞdĂŞ wspominaÂł, Âże ci katolicy to byli gÂłĂłwnie poganie, bo chrzeÂścijanie w wiĂŞkszoÂści leÂżeli w grobach.

O to symbol papiestwa, jest on zabĂłjczo podobny do staroÂżytnego symbolu kultu solarnego i wcale mnie to nie dziwi, gdy spojrzĂŞ na to skÂąd on siĂŞ tam wziÂąÂł. ByÂł on wÂłasnoÂściÂą Konstantyna, sÂławnego mitraisty. To za jego rzÂądĂłw chrzeÂścijaĂąstwo zostaÂło wcielone w kult SÂłoĂąca.

Tym ciekawiej to wyglÂąda gdy spojrzymy co siĂŞ dzieje w samym Watykanie.

Od lewej: Plac Âśw. Piotra, odnaleziony w Hazor (Izrael) symbol Baala oraz obok niego symbol boga SÂłoĂąca, Shamash'a. W samym Âśrodku placu mamy obelisk.

Obelisk z kolei jest symbolem fallusa Ozyrysa i symbolizuje pÂłodnoÂśĂŚ. Obeliski widzimy we wszystkich zakÂątkach Âświata, ale przede wszystkim w egipskim mieÂście SÂłoĂąca, Heliopolis.

Oto obelisk Sezostrisa I . Co na niebiosa robi staroÂżytny symbol pÂłodnoÂści i SÂłoĂąca w samym Âśrodku Watykanu?!

Plac ÂŚw. Piotra to najwiĂŞksze na Âświecie koÂło solarne, strzelajÂą Ci tym prosto w twarz! SÂłoĂące! SÂłoĂące, SÂłoĂące, SÂłoĂące! SÂłoĂące, nie Jezus, SÂłoĂące!! Jak coÂś pÂływa w stawie i kwacze to jest caÂłkiem niezÂła szansa na to, Âże to kaczka, jak coÂś kultywuje SÂłoĂące, ignoruje bibliĂŞ i otwarcie przyznaje Âże wiĂŞkszoÂśĂŚ tradycji jest pogaĂąska to jest chyba caÂłkiem niezÂła szansa na to, Âże to kult solarny.

Warto jeszcze pod koniec tej pierwszej czĂŞÂści powiedzieĂŚ o kolejnym zmienionym przykazaniu, czyli o sabacie. NiedzielĂŞ jako dzieĂą ÂświĂŞty zatwierdziÂł Konstantyn i tu w ogĂłle nie ma wÂątpliwoÂści, Âże chodziÂło o Sola.

"Czcigodny dzieĂą SÂłoĂąca winien byĂŚ wolny od rozpraw sÂądowych i od wszelkich zajĂŞĂŚ ludnoÂści miejskiej; natomiast mieszkaĂący wsi mogÂą w tym dniu swobodnie uprawiaĂŚ rolĂŞ" (Codex Justinianus, III, 12).

Ale to co siĂŞ dzieje dzisiaj wokĂłÂł tego to czysta parodia. Kulty jak np. adwentyÂści czĂŞsto to podÂłapujÂą i w imiĂŞ walki o biblijnÂą prawdĂŞ utrzymujÂą ten sabat, ale jednoczeÂśnie wymyÂślajÂą inne masy niebiblijnych rzeczy. A co jest w tym najbardziej ironiczne to, Âże nawet oni tego sabatu nie utrzymujÂą bo w biblii jest to dzieĂą gdy wszyscy odpoczywajÂą w domach, a oni w tym dniu chodzÂą do koÂścioÂła... Nie ma rĂłÂżnicy pomiĂŞdzy osobÂą uwaÂżajÂącÂą, Âże jest "zbawiona" przez sabat, a katolikiem jedzÂącym opÂłatki dla wiecznego odkupienia.

To jest jedno z dwĂłch najbardziej oczywistych nawiÂązaĂą do kultu solarnego, otĂłÂż ciaÂło Chrystusa jest SÂłoĂącem. Nawet na opÂłatku macie symbol Baala, nawet jeÂżeli powiemy, Âże zaprojektowanie opÂłatka jest przypadkowe, to symbol IHS nie jest. Solarny Mesjasz, Babilon powtĂłrka programu.

Drugim oczywistym nawiÂązaniem do kultu SÂłoĂąca sÂą tzw. aureole. ZaczĂŞÂły siĂŞ one pojawiaĂŚ zaraz po poÂłÂączeniu kultu SÂłoĂąca z chrzeÂścijaĂąstwem, tradycja dyskĂłw solarnych siĂŞga tysiĂŞcy lat przed naszÂą erÂą do czasĂłw staroÂżytnego Egiptu i jest to po prostu kolejna kopia z kultu Sola Invictus. Motyw ten moÂżemy znaleÂźĂŚ w prawie kaÂżdej kulturze od islamu, przez GrecjĂŞ do hindusĂłw, a nawet taoistĂłw. JeÂżeli ktoÂś jest zainteresowany to TUTAJ moÂżna obejrzeĂŚ. SzczegĂłlnie wymowne sÂą przedstawienie taoistyczne gdyÂż, taoizm jest raczej filozofiÂą i raczej wÂątpliwym jest czy ma coÂś wspĂłlnego z kultem sÂłoĂąca, SÂłoĂące zapewne ma tu znaczenie podobne do tego w religiach misteryjnych Âświata rzymskiego, o ktĂłrych to pisaÂł Plutarch.

JeÂżeli uwaÂżasz, Âże miliard ludzi czczÂących SÂłoĂące to niebywaÂła idea, to zauwaÂż, Âże drugi miliard czci KsiĂŞÂżyc i nazywa go Allah, podczas gdy jego wÂłaÂściwe imiĂŞ to Hubal.

Najtragiczniejsze w tym jest jednak, Âże sÂą ludzie, ktĂłrzy zdajÂą sobie sprawĂŞ z tego, Âże to wszystko to czyste pogaĂąstwo, a mimo wszystko uwaÂżajÂą to za normalne. Historie tego rodzaju miaÂły jednak miejsce wczeÂśniej...

I zdjÂąÂł caÂły lud zÂłote kolczyki, ktĂłre miaÂł w uszach, i zniĂłsÂł je do Aarona. A wziÂąwszy je z ich rÂąk nakazaÂł je przetopiĂŚ i uczyniĂŚ z tego posÂąg cielca ulany z metalu. I powiedzieli: "Izraelu, oto bĂłg twĂłj, ktĂłry ciĂŞ wyprowadziÂł z ziemi egipskiej". A widzÂąc to Aaron kazaÂł postawiĂŚ oÂłtarz przed nim i powiedziaÂł: "Jutro bĂŞdzie uroczystoÂśĂŚ ku czci Pana". Wstawszy wczeÂśnie rano, dokonali caÂłopalenia i zÂłoÂżyli ofiary biesiadne. I usiadÂł lud, aby jeÂśĂŚ i piĂŚ, i wstali, Âżeby siĂŞ bawiĂŚ.
Pan rzekÂł wĂłwczas do MojÂżesza: "ZstÂąp na dĂłÂł, bo sprzeniewierzyÂł siĂŞ lud twĂłj, ktĂłry wyprowadziÂłeÂś z ziemi egipskiej. Bardzo szybko odwrĂłcili siĂŞ od drogi, ktĂłrÂą im nakazaÂłem, i utworzyli sobie posÂąg cielca ulanego z metalu i oddali mu pokÂłon, i zÂłoÂżyli mu ofiary, mĂłwiÂąc: "Izraelu, oto twĂłj bĂłg, ktĂłry ciĂŞ wyprowadziÂł z ziemi egipskiej".

Katolicyzm to nic wiĂŞcej niÂż kult solarny, kolejna odnoga staroÂżytnych religii i tak jak wszystkie inne religie jedynym jej celem jest utrzymywanie ludzi w ryzach.

I taki byÂł cel od pierwszej sekundy istnienia koÂścioÂła rzymskiego.
Konstantyn - Katolik

Religia w wiĂŞkszoÂści przypadkĂłw byÂła niczym wiĂŞcej jak sposobem kontroli, szczegĂłlnie waÂżna byÂła w wielonarodowoÂściowym imperium Rzymskim, dziĂŞki kultowi synkretycznych bogĂłw, Cesarza oraz pĂłÂźniej jednego boga SÂłoĂąca utrzymywanie narodĂłw w ryzach byÂło znacznie Âłatwiejsze.

OkoÂło 1 roku n.e narodziÂł siĂŞ Jezus Chrystus, swoimi naukami pokazaÂł jak ÂżyĂŚ, co ceniĂŚ i jak umieraĂŚ. WystÂąpiÂł przeciw kapÂłaĂąstwu, religia rzymska byÂła w jego oczach abominacjÂą, w pierwszym rzĂŞdzie stawiaÂł wolnoÂści indywidualne oraz powinnoÂśĂŚ kaÂżdego czÂłowieka wobec Boga, ktĂłra miaÂła siĂŞ przejawiaĂŚ w opieraniu siĂŞ kaÂżdej z form tyranii oraz despotyzmu.

ZainspirowaÂł on tym swoich uczniĂłw, a uczniowie zainspirowali kolejnych, chrzeÂścijaĂąstwo rozprzestrzeniaÂło siĂŞ po Imperium jak szaraĂącza. Ludzie, wyznajÂący wiarĂŞ w Chrystusa zaczĂŞli odrzucaĂŚ czczenie Cesarzy oraz religijne formy feudalizmu, do roku 200 nie byÂło nawet czegoÂś takiego jak kapÂłan, a nawet po roku 200 byli to raczej liderzy lokalnych spoÂłecznoÂści i pierwsi do wbicia przez Rzymian na pal, a nie pierwsi do zbierania datkĂłw. Podczas gdy religie byÂły i sÂą organizacjami zajmujÂącymi siĂŞ kontrolowaniem ludnoÂści, chrzeÂścijaĂąstwo byÂło organizmem tej kontroli siĂŞ opierajÂącym. Mimo, Âże przez pierwsze parĂŞset za samo wspomnienie sÂłowa "Jezus" moÂżna byÂło skoĂączyĂŚ jako gÂłĂłwny bohater egzekucji chrzeÂścijaĂąstwo wciÂąÂż siĂŞ rozprzestrzeniaÂło. Im wiĂŞcej zostaÂło zabitych, tym wiĂŞcej przybywaÂło.

Co jednak miaÂło chrzeÂścijaĂąstwo czego nie miaÂły i nie majÂą wszystkie inne religie? Co sprawia, Âże jest aÂż tak niebezpieczne dla tyranii? OtĂłÂż religia jak juÂż wspomniaÂłem to nic innego jak Âśrodek kontroli. Religia w rzeczywistoÂści przekonaÂła ludzi, Âże cesarz/faraon/papieÂż byli namiestnikami boga lub bogami we wÂłasnej osobie. Podstawowym sposobem kontroli poprzez religiĂŞ jest tzw. "zbawienie". KaÂżda religia mĂłwi Âże jest Ci potrzebne i kaÂżda ma 100 sposobĂłw na osiÂągniĂŞcie go. W czasach Jezusa np. czczenie cesarza, w Âśredniowieczu posÂłuszeĂąstwo papiestwu. W chrzeÂścijaĂąstwie zbawienie dostaje siĂŞ za nic. Akceptujesz, jesteÂś zbawiony, nie to nie. To+wolnoÂściowe kazania nowego testamentu byÂły truciznÂą dla despotyzmu.

I wtedy... Konstantynowi przyÂśniÂł siĂŞ krzyÂż i zaczÂąÂł promowaĂŚ to samo chrzeÂścijaĂąstwo, ktĂłre caÂłe swoje Âżycie tĂŞpiÂł?

Nawet gdyby przyÂśniÂł mu siĂŞ ten krzyÂż, to nie byÂł to symbol chrzeÂścijaĂąski, wiĂŞc jak niby miaÂłby dojÂśĂŚ to tej konkluzji. Na poczÂątku IV wieku Rzym powoli zaczynaÂł chwiaĂŚ siĂŞ w posadach i dla elit rzymskich jedynÂą racjonalnÂą odpowiedziÂą na coraz to rĂłÂżne legiony obwoÂłujÂące swoich Cesarzy byÂła centralizacja wÂładzy. W tym jednak okresie grono wciÂąÂż mordowanych chrzeÂścijan byÂło juÂż wiĂŞcej niÂż spore i wiadome byÂło, Âże centralizacja, ktĂłra zawsze oznacza zabranie wolnoÂści jednostce i oddanie wÂładzy systemowi bĂŞdzie kolejnym powodem do oporu. Zamiast wiĂŞc zabijaĂŚ chrzeÂścijan (ktĂłrych w sumie zabijaÂł rĂłwnieÂż po zostaniu katolikiem) postanowiÂł wcieliĂŚ ich do systemu. I tak oto powstaÂła hybryda chrzeÂścijaĂąstwa oraz kultu solarnego, zwana koÂścioÂłem Rzymsko-katolickim. Do chrzeÂścijaĂąstwa inkorporowano stare bĂłstwa pod nowymi imionami, stare rytuaÂły pod nowymi szyldami.

ChrzeÂścijanie, ktĂłrym siĂŞ to nie podobaÂło zostali tradycyjnie wyrÂżniĂŞci. Tradycja ta byÂła kultywowana rĂłwnieÂż w nastĂŞpnych wiekach poprzez palenie na stosie heretykĂłw, ktĂłrzy bardzo czĂŞsto nie chcieli robiĂŚ rzeczy jak czczenie Maryi, czy obchodzenie ÂświÂąt 25 grudnia. MaÂło tego chrzeÂścijanie, ktĂłrzy obchodzili ÂśmierĂŚ Jezusa zgodnie z bibliÂą, 14 dnia miesiÂąca Nisan byli ekskomunikowani, a wraz w upÂływem czasu paleni na stosach.

Wielu uwaÂża, Âże chrzeÂścijaĂąstwo ukradÂło tradycje poganom, ale w rzeczywistoÂści byÂło dokÂładnie na odwrĂłt. To poganie ukradli Jezusa chrzeÂścijanom.

W Âśredniowieczu inkwizycja braÂła rĂłwnieÂż "w obroty" za czytanie biblii, ktĂłra byÂła przecieÂż ksiĂŞgÂą zakazanÂą.

I tak koÂściĂłÂł rzymski, spoadkobierca rzymskich tyranĂłw przyniĂłsÂł Europie setki lat ciemnoty i tyranii.

W ok. 300 lat po ukrzyÂżowaniu przez Rzym Âśw. Piotra, ten sam Rzym obwoÂłaÂł siĂŞ jego spadkobiercÂą, a sam Piotr obwoÂłany zostaÂł pierwszym liderem koÂścioÂła. Jest to oczywiÂście niemoÂżliwe gdyÂż w czasach Piotra malo tego, Âże koÂściĂłÂł katolicki nie istniaÂł, nie byÂło nawet kapÂłanĂłw! W ten sposĂłb na micie o wierze katolickiej majÂącej cokolwiek wspĂłlnego z chrzeÂścijaĂąstwem zaczĂŞÂły powstawaĂŚ kolejne mity.

Jednym z najbardziej kultywowanych mitĂłw jest mit o koÂściele katolickim - podporze Polski.

14 kwietnia, 966 roku, miaÂła w Polsce miejsce najwiĂŞksza komedia widziana przez nasz narĂłd. OtĂłÂż narĂłd, ktĂłry w Âżyciu na oczy nie widziaÂł biblii, maÂło tego nie mĂłgÂł jej nawet widzieĂŚ gdyÂż byÂła po Âłacinie, przyjÂąÂł chrzeÂścijaĂąstwo.

Mieszko do wyboru miaÂł niemiecki najazd albo przemeblowanie polegajÂące na paleniu gajĂłw oraz podmiance figurek Swaroga na figurki Maryi.

Po zainstalowaniu siĂŞ koÂścioÂła w Polsce i wybudowaniu sterty koÂściĂłÂłkĂłw, koÂściĂłÂł zaczÂąÂł coraz Âśmielej siĂŞgaĂŚ po wÂładzĂŞ. Lud zaczÂąÂł byĂŚ uciskany, przez co katolicyzm zaczÂąÂł byĂŚ kojarzony z uciskiem, a lata pogaĂąskie ze zÂłotÂą wolnoÂściÂą. KoÂścielni bogacili siĂŞ tak bardzo, Âże w 1015 trzeba byÂło wprowadziĂŚ przymusowy celibat dla duchownych, aby rozwiÂązaĂŚ problem przejmowania spadkĂłw przez ich rodziny. DotÂąd duchowni mieli Âżony i dzieci.

KulminacjÂą caÂłego procesu byÂło zaÂżÂądanie przez koÂściĂłÂł dziesiĂŞciny. To w poÂłÂączeniu z kryzysem wewnĂŞtrznym paĂąstwa doprowadziÂło pĂłÂźniej do powstania nastrojĂłw skrajnie antychrzeÂścijaĂąskich.

Jak siĂŞ miaÂło wkrĂłtce okazaĂŚ przyjĂŞcie katolicyzmu wcale nie odÂżegnaÂło niebezpieczeĂąstwa na dÂłuÂżej, o ironio! W 1029 Mieszko II zawarÂł sojusz z pogaĂąskimi Lucicami z PoÂłabia aby odeprzeĂŚ najazd krĂłla niemieckiego, Konrada II!

To z kolei wywoÂłaÂło w paĂąstwie duÂży odzew, zwany reakcjÂą pogaĂąskÂą, ktĂłrej sprzyjaÂł rywal do tronu Mieszka II, Bezprym. W 1034 rozpoczÂąÂł siĂŞ bunt, ktĂłry szybko objÂąÂł swym zasiĂŞgiem wiĂŞkszoÂśĂŚ paĂąstwa. Zburzono katedrĂŞ wrocÂławskÂą, oraz restytuowano pogaĂąskÂą religiĂŞ. Kraj stanÂąÂł na skraju upadku. ByÂł to jeden z najwiĂŞkszych kryzysĂłw w historii Polski, maÂło brakowaÂło a Polska ponownie staÂłaby siĂŞ zbiorem plemion.

Walka pogan z katolikami to jak "lesser of the two evils" ale co trzeba wyprawiaĂŚ, aby caÂły kraj i ludzie ze wszelkich stanĂłw siĂŞ zbuntowali?

DziĂŞki gÂłupocie i zachÂłannoÂści katolickiego kleru, Polska o maÂło co nieupadÂła niczym szeregi innych paĂąstw trwajÂących po 100 lat.

"Podpora" ponownie odezwaÂła siĂŞ w czasach kryzysu Rzeczpospolitej, ktĂłry zaczÂąÂł siĂŞ w drugiej poÂłowie XVII wieku, a skoĂączyÂł siĂŞ upadkiem.

DziĂŞki klerowi na Dzikich Polach, ktĂłry opodatkowywaÂł, prawosÂławnÂą przecieÂż ludnoÂśĂŚ kozackÂą oraz jak wiemy osobistej zadrze Chmielnickiego wybuchÂło powstanie Kozackie. Powstanie byÂło ogromne, zasiĂŞgiem objĂŞÂło UkrainĂŞ, poÂłudniowÂą BiaÂłoruÂś i podeszÂło pod dzisiejsze tereny Galicji. W 1649 udaÂło siĂŞ zawrzeĂŚ pokĂłj, ktĂłry skutkowaÂł traktatem Zborowskim, ktĂłry zakÂładaÂł przyznanie hierarchom prawosÂławnym czterech miejsc w senacie oraz milowy krok w przeobraÂżeniu Rzeczpospolitej w RzczpospolitÂą Trojga NarodĂłw.

To siĂŞ jednak oczywiÂście nie spodobaÂło ani Watykanowi, ani polskim hierarchom. I tak oto pomysÂł padÂł. Chmielnicki prĂłÂżnowaĂŚ nie zwykÂł, wiĂŞc powstanie znowu rozgorzaÂło. Sejmiki, wiĂŞc uznaÂły, Âże koÂściĂłÂł powinien coÂś dorzuciĂŚ do puli na walkĂŞ z Kozakami. To byÂła oczywiÂście herezja, co z tego, Âże koÂściĂłÂł byÂł jednym z gÂłĂłwnych winowajcĂłw tego powstania? Papiestwo rĂŞkami nuncjusza Jana de Torresa nakazaÂło biskupom zasiadajÂącym w senacie zdecydowany sprzeciw, nawet zagroÂżenie wyjÂściem z senatu. Akcja oczywiÂście zakoĂączyÂła siĂŞ powodzeniem, po wszystkim nuncjusz podziĂŞkowaÂł biskupom. Prawdopodobnie pozwoliÂł im nawet siĂŞ pocaÂłowaĂŚ... w sygnet.

W 1768 powstaÂł nowy czÂłowiek, polakatolik. OtĂłÂż wtedy to sejm pod naciskiem Rosji, wprowadziÂł rĂłwnouprawnienie dla innych religii. To z kolei nie mogÂło spodobaĂŚ siĂŞ papiestwu. PapieÂż Klemens XIV od razu rozpoczÂąÂł kampaniĂŞ na rzecz zniesienia tychÂże praw, tak o tym pisaÂł w swojej instrukcji dla nuncjusza Garampi.

Co szczegĂłlnie zatrwaÂża nas, to nie tyle plany zagranicznych ministrĂłw, ile lekkomyÂślnoÂśĂŚ i obojĂŞtnoÂśĂŚ katolikĂłw, a zwÂłaszcza biskupĂłw. Napominamy bardziej patriotycznych spoÂśrĂłd biskupĂłw, by nie wystĂŞpowali tak mocno z powodu wÂłasnych, choĂŚby najbardziej oczywistych i ciĂŞÂżkich uraz, lecz by przypomnieli sobie, Âże sÂą w pierwszym rzĂŞdzie katolikami, a potem dopiero Polakami.

Szlachta nie tylko w pierwszym rzĂŞdzie staÂła siĂŞ katolikami, a potem Polakami. Ale rĂłwnieÂż najpierw byÂła bandÂą jamochÂłonĂłw, a potem czasem myÂśleli. Istota znana jako polakatolik nie mogÂła rzÂądziĂŚ wielonarodowoÂściowym, wielokulturowym oraz wieloreligijnym paĂąstwem jakim byÂła Rzeczpospolita. Wiadome byÂło, Âże doprowadzi to do katastrofy. I tak oto zawiÂązaÂła siĂŞ w Barze, konfederacja Barska. Nazwa miejscowoÂści nie wydaje siĂŞ byĂŚ przypadkowÂą gdyÂż na taki pomysÂł moÂżna wpaÂśĂŚ tylko po kilku gÂłĂŞbszych. Wydatnie przyspieszyÂło to pierwszy rozbiĂłr Polski. Po sukcesie pierwszego katolickiego kĂłÂłka fanĂłw papieÂża, zaÂłoÂżyli kolejnÂą konfederacjÂą, tym razem w Targowicy.

Pierwszy rozbiĂłr Polski zostaÂł oczywiÂście oprotestowany... przez TurcjĂŞ. W rzyczywistoÂści papieÂż nawet poparÂł rozbiĂłr. Maria Teresa (Cesarzowa Austrii) ujĂŞta tragediÂą zwrĂłciÂła siĂŞ do papieÂża o opiniĂŞ. Ten z kolei odpowiedziaÂł.

Âże inwazja i rozbiĂłr byÂły nie tylko wÂłaÂściwe politycznie, ale i w interesie religii; Âże w Polsce Moskale mnoÂżÂą siĂŞ w sposĂłb niebywaÂły; Âże wprowadzajÂą tam po kryjomu religiĂŞ schizmatyckÂą; i Âże dla duchowego dobra KoÂścioÂła byÂło konieczne, aÂżeby dwĂłr wiedeĂąski rozciÂągnÂąÂł swe panowanie w Polsce moÂżliwie daleko.

A najbardziej niesamowite jest to, Âże Watykan z tymi samymi Moskalami wspĂłÂłpracowaÂł i knuÂł przeciw Polsce.

Po rozbiorze polski budÂżet staÂł siĂŞ dziurawy. Stracono waÂżne oÂśrodki dochodu, toteÂż postanowiono opodatkowaĂŚ kler. Po ogromnych oporach, koÂściĂłÂł katolicki zdecydowaÂł siĂŞ dawaĂŚ ochÂłap w wysokoÂści 600 000 rocznie. Jak Âśmieszna jest to sumka niech Âświadczy fakt, Âże przed I rozbiorem koÂściĂłÂł tylko w Krakowie miaÂł roczne zyski w wysokoÂśĂŚ 1 200 000.

W 1776 podjĂŞto kolejnÂą prĂłbĂŞ reformy, zakoĂączonÂą w 1778 wydaniem zbioru praw sÂądowych, znanym rĂłwnieÂż jako Kodeks Zamoyskiego. Wzmocnienie Polski nie byÂło oczywiÂście na rĂŞkĂŞ spiskowcom, w tym wypadku Watykanowi i Rosji. W ten sposĂłb Pius VI nawiÂązaÂł wspĂłÂłpracĂŞ z rosyjskim ambasadorem Steckelbergiem, nuncjusz Archetti dostaÂł instrukcjĂŞ jak to wszystko przeprowadziĂŚ tak aby wspĂłÂłpraca Cara i PapieÂża nie wyszÂła na jaw. W 1780 projekt Zamoyskiego padÂł.

PĂłÂźniej zawiÂązaÂła siĂŞ wspomniana juÂż konfederacja targowicka, naturalnie zostaÂła ona pobÂłogosÂławiona przez Piusa VI, akt zostaÂł podpisany przez 4 biskupĂłw, a piÂąty zarzÂądziÂł modÂły w jej intencji. W wyniku tego polski system edukacji ponownie znalazÂł siĂŞ pod kontrolÂą JezuitĂłw.

W 1830 powstaĂący listopadowi poprosili poprzez Sebastiana Badeniego o bÂłogosÂławieĂąstwo, Badeni jednak zbyty zostaÂł milczeniem, na dokÂładkĂŞ zostaÂło to zrobione w porozumieniu z RosjÂą.

PapieÂż Grzegorz XVI w encyklice z 9 czerwca 1832 roku nazwaÂł powstaĂącĂłw "siewcami podstĂŞpu i kÂłamstwa". PapieÂż ten zasÂłynÂąÂł rĂłwnieÂż jako czÂłowiek uwaÂżajÂący kolej i oÂświetlenie gazowe za wynalazki Szatana.

Gdy Polska wreszcie odzyskaÂła niepodlegÂłoÂśĂŚ, nastawienie Watykanu do Polski wcale siĂŞ nie zmieniÂło. W 1939 roku papieÂż-germanofil, Pius XII zasugerowaÂł Polakom odstÂąpienie GdaĂąska. Gdy Polska upadÂła, stanowiska koÂścielne w Polsce zaczÂąÂł obsadzaĂŚ Niemcami.
1700 lat minĂŞÂło

Wielu ludzi, uwaÂża Âże koÂściĂłÂł katolicki palÂący ludzi na stosie oraz koÂściĂłÂł katolicki dzisiaj to dwie rĂłÂżne organizacje podczas gdy to ciÂągle to samo.

Mitem rozpowszechnionym wÂśrĂłd ateistĂłw jest historia o tym, Âże biblia byÂła nie wiadomo jak zmieniana na przestrzeni dziejĂłw, podczas gdy w rzeczywistoÂści brak na to dowodĂłw. Biblia byÂła po prostu zakazana i tyle. Fakt, Âże dzisiaj kaÂżdy moÂże jÂą przeczytaĂŚ nie byÂł zwykÂłÂą rzeczÂą na przestrzeni dziejĂłw. Dlatego teÂż to dzisiaj, a nie kiedyÂś bibliĂŞ siĂŞ faÂłszuje.

Najlepszym przekÂładem biblii jest angielska King James Version, zawiera ona jednak wiele archaizmĂłw jĂŞzyka angielskiego, co zostaÂło wykorzystane przez Watykan. Pod pretekstem unowoczeÂśnienia przekÂładu dopuszczono siĂŞ faÂłszerstwa. WiĂŞkszoÂśĂŚ z tych faÂłszerstw sprawia, Âże biblia jest zgodna z doktrynami new age, dlatego jest zwana "new age bible" Kilka najbardziej raÂżÂących faÂłszerstw to.

Chrystus zmienione na Alfa i Omega,
BĂłg na jedyny,
Jedyny (the) Syn Boga na Syn (a) bogĂłw,
BĂłg na (a) bĂłg,
Jest trzech rzÂądzÂących w niebiosach: Ojciec, SÂłowo i Duch ÂŚwiĂŞty i trĂłjca jest jednym, zmienione na Alfa i Omega,
Owoc ducha na owoc ÂświatÂła,
KrĂłl ÂŚwiĂŞtych na KrĂłl narodĂłw/wiekĂłw,
koniec Âświata na koniec wieku (wiek wodnika etc.)
MogĂŞ dokonaĂŚ kaÂżdej rzeczy przez Chrystusa, ktĂłry daje mi siÂłĂŞ na MogĂŞ zrobiĂŚ wszystko przez tego ktĂłry daje mi siÂłĂŞ,
Jezus na Alfa i Omega
baÂłwochwalcy sÂą zbyt zabobonni na baÂłwochwalcy sÂą bardzo religijni,
rzeczy ktĂłrych on nie widziaÂł, wizje ktĂłre widziaÂł,
Alfa i Omega zmienione na Szatan jest Panem,
wierzĂŞ Âże Jezus Chrystus jest synem BoÂżym na Alfa i Omega,
W nim, w ktĂłrym mamy zbawienie, przez jego krew na ten w ktĂłrym jesteÂśmy zbawieni,
wierz we mnie na kto wierzy,
ten ktĂłry wierzy we mnie na Âżycie wieczne na ten ktĂłry wierzy ma wieczne Âżycie,
doktryna Chrystusa na nauczanie,
prawda w Chrystusie na prawda,
nasz Ojciec i Pan Jezus Chrystus na Ojciec,
I kaÂżdy duch ktĂłry nie wyznaje Âże Jezus Chrystus przyszedÂł w ciele nie jest od Boga na kaÂżdy duch ktĂłry nie potwierdza Jezusa nie jest od Boga.

Lista jest znacznie dÂłuÂższa. Nawet jeÂżeli nie widzisz oczywistego powiÂązania z new age to czarno na biaÂłym jest to faÂłszerstwo. CzegoÂś takiego nie da siĂŞ zwaliĂŚ na zÂłe tÂłumaczenie, nie mĂłwiÂąc juÂż o tym, Âże miĂŞli usunÂąĂŚ tylko archaizmy!

JeÂżeli mĂłwimy o faÂłszerstwach to klasykiem w tym gatunku jest przekrĂŞcanie listu do Rzymian 13. Hitler zwykÂł wyjmowaĂŚ tÂą czĂŞÂśĂŚ ksiĂŞgi z kontekstu tak aby wmĂłwiĂŚ ludziom, Âże opieranie siĂŞ wÂładzy jest zÂłe. CaÂły nowy testament jest o opieraniu siĂŞ tyranii, ale cĂłÂż. W kaÂżdym razie taka sama taktyka jest dzisiaj uÂżywane przez koÂścioÂły w Ameryce.

Kilka lat temu FEMA (Federalna Agencja ZarzÂądzania Kryzysowego) postawiÂła pastorĂłw ksiĂŞÂży etc. przed decyzjÂą: albo uczysz tego co mamy dla ciebie w naszym dokumencie instruktaÂżowym albo powiedz bye bye federalnym dotacjom. 99% oczywiÂście siĂŞ zgodziÂła, bo przecieÂż w tym biznesie chodzi tylko o to kto ma wiĂŞkszy koÂściĂłÂł. I tak oto dziĂŞki temu masy ludzi uwaÂżajÂą, Âże to koniec Âświata, nie trzeba nic robiĂŚ, broĂą BoÂże nie opieraĂŚ siĂŞ tyranii bo za chwilĂŞ przyjdzie Jezus i zrobi im wniebowstÂąpienie. Nie doÂśĂŚ, Âże jest to wbrew amerykaĂąskiej konstytucji to z historii wiemy, Âże takie zwiÂązki religii oraz paĂąstwa nigdy siĂŞ dobrze nie koĂączÂą.

Dokument moÂżna przeczytaĂŚ TUTAJ

To, Âże koÂścioÂły poparÂły tÂą agendĂŞ nie jest dla mnie wcale zaskakujÂące. ZabraÂło to trochĂŞ czasu, ale znalazÂłem artykuÂł z 1999 roku w ktĂłrym World Net Daily, a konkretniej Clinton obwieszcza, Âże PapieÂż byÂł czÂłonkiem grupy bilderberg.

Dla niewiedzÂących powiem, Âże grupa bilderberg to nie jest teoria konspiracyjna. Najpierw 50 lat byÂło siĂŞ szalonym jeÂżeli siĂŞ uwaÂżaÂło, Âże istnieje potem przyznali Âże istnieje ale Âże to tylko "klub golfowy", teraz przyznajÂą Âże zaprojektowali uniĂŞ EuropejskÂą oraz EURO ale wciÂąÂż jest siĂŞ szalonym jeÂżeli mĂłwi siĂŞ, Âże chcÂą stworzyĂŚ rzÂąd Âświatowy. Mimo tego, Âże Rockefeller pisze o tym artykuÂły w new york times!

Nawet jeÂżeli uwaÂżasz, Âże grupa 300 najpotĂŞÂżniejszych ludzi tego Âświata niema nic wspĂłlnego z procesem decyzyjnym to wciÂąÂż moÂżesz zobaczyĂŚ, Âże to co siĂŞ dzieje na Âświecie nie jest prowolnoÂściowe. Na podstawie patriot act moÂżesz zostaĂŚ zwiniĂŞty z ulicy i przetrzymywany doÂżywotnio bez procesu, homeland security klasyfikuje posiadajÂących broĂą i weteranĂłw jako terrorystĂłw, Obama daÂł rezerwie federalnej jeszcze wiĂŞcej wÂładzy niÂż Bush, FED jest praktycznie potĂŞÂżniejszy niÂż kongres, Bernake przychodzi na komisje i uznaje, Âże nie wie gdzie siĂŞ podziaÂły miliardy dolarĂłw, we wiadomoÂściach powiedzieli Âże bĂŞdziemy zaczipowani przed 2016, dolar jest produkowany z powietrza co zmniejsza wartoÂśĂŚ walut a przez to naszÂą siÂłĂŞ nabywczÂą, gÂłĂłwny naukowy doradca Obamy John P. Holdren oficjalnie w swojej ksiÂąÂżce mĂłwi, Âże trzeba zabiĂŚ lub otruĂŚ 80% ludzi dla Ziemii, Hilary Clinton jedzie do Indii i mĂłwi jak by to byÂło fajnie gdyby ludzie zaczĂŞli mieĂŚ tylko jedno dziecko bo nie trzeba by ich byÂło steryzlizowaĂŚ.

Tak samo jak grupa bilderberg nie istniaÂła, a teraz wiadomo, Âże zaprojektowaÂła EURO, tak samo CFR nie istniaÂła, a teraz Hilary Clinton oficjalnie wychodzi i mĂłwi Âże CFR kontroluje rzÂąd, tak samo banki nie miaÂły Âżadnego wpÂływu na wÂładze, a potem czoÂłowi demokraci wyszli i oficjalnie przyznali Âże banki rzÂądzÂą kongresem, ale co z tego?

Po prostu jeÂżeli ktoÂś siĂŞ znajduje na liÂście czÂłonkĂłw bilderberg club to, to nie jest to dobra wiadomoÂśĂŚ.

Ten koszmar oczywiÂście nie skoĂączyÂł siĂŞ ze ÂśmierciÂą Jana PawÂła II, dopiero co obecny papieÂż nawoÂływaÂł do "nowej ekonomii" nie byÂło by w tym nic dziwnego, gdyby nie to, Âże parĂŞ dni pĂłÂźniej w NY Times pojawiÂł siĂŞ artykuÂł, w ktĂłrym papieÂż praktycznie nawoÂłuje do socjalizmu!

Socjalizm to nie jest najlepszy ustrĂłj jeÂżeli obchodzÂą CiĂŞ Twoje prawa, a juÂż napewno nie jeÂżeli wiesz co jest napisane w biblii.
NiezaleÂżnie od tego czy jesteÂś socjalistÂą czy nie, to nie kapitalizm spowodowaÂł kryzys. To wÂłaÂśnie nadmiar regulacji oraz drukowanie pieniÂądza z powietrza jest winowajcÂą.

I papieÂż teÂż musi o tym wiedzieĂŚ, tylko dlaczego znowu siĂŞ obwinia o wszystko kapitalizm? Najbardziej ironiczne, Âże w tym samym artykule papieÂż pisze o upadku komunizmu...

PapieÂż oficjalnie popiera tÂą chorÂą agendĂŞ. Ale jak tu siĂŞ dziwiĂŚ skoro Kissinger jest gÂłĂłwnym doradcÂą Benedykta?

KoÂściĂłÂł robi te wszystkie rzeczy, a przeciĂŞtny antyklerykaÂł ma wielkÂą uciechĂŞ jak Palikot pozwie Rydzyka... Nie daj siĂŞ dystrakcjÂą, oni uwielbiajÂą ukazywaĂŚ lokalnych mafiozĂłw Âżeby odciÂągnÂąĂŚ uwagĂŞ od wiĂŞkszej rzeczy.

Watykan nie jest ÂźrĂłdÂłem caÂłego zÂła tego Âświata, ale aby zobaczyĂŚ wiĂŞkszy obrazek najpierw trzeba sobie zdaĂŚ sprawĂŞ z podstawowego Âśrodku kontroli, jakim jest religia lub teÂż ideologie. PorzuĂŚ wiĂŞc ludzkie religie i staĂą siĂŞ czĂŞÂściÂą tego koÂścioÂła, ktĂłrego czÂłonkowie nie wahali siĂŞ oddaĂŚ Âżycia za swoje idee. I nie chodzi tu o Âżaden protestantyzm, ÂświadkĂłw jehowy itd. ale o koÂściĂłÂł oparty tylko i wyÂłÂącznie na tym co gÂłosiÂła pewna osoba 2000 lat temu.

TÂłumaczenia i opracowanie: gomp

http://newworldorder.com.pl/artykul.php?tytul=Watykan+i+NWO.+Katolicyzm+obalony.+&id=1608
i dla kontrastu jeszcze to

Osobiste poznanie Boga

W jaki sposĂłb moÂżna nawiÂązaĂŚ przyjaÂźĂą z Bogiem? CzekajÂąc na uderzenie bÂłyskawicy? PoÂświĂŞcajÂąc siĂŞ bez reszty dziaÂłaniom charytatywnym z pobudek religijnych? StajÂąc siĂŞ lepszym czÂłowiekiem, tak by BĂłg mĂłgÂł nas zaakceptowaĂŚ? W ÂŻADEN z tych sposobĂłw. BĂłg pokazuje nam wyraÂźnie w Biblii, jak moÂżemy Go poznaĂŚ. PoniÂżej wyjaÂśniono, w jaki sposĂłb moÂżesz juÂż teraz rozpoczÂąĂŚ budowanie osobistej wiĂŞzi z Bogiem...

Zasada pierwsza: BĂłg ciĂŞ kocha i ma dla twojego Âżycia wspaniaÂły plan.

BĂłg ciĂŞ stworzyÂł. Co wiĂŞcej, BĂłg tak bardzo ciĂŞ kocha, Âże chce, byÂś Go znaÂł i spĂŞdziÂł z Nim caÂłÂą wiecznoÂśĂŚ. Jezus powiedziaÂł: „Tak bowiem BĂłg umiÂłowaÂł Âświat, Âże Syna swego Jednorodzonego daÂł, aby kaÂżdy, kto w Niego wierzy, nie zginÂąÂł, ale miaÂł Âżycie wieczne”1.

Jezus przyszedÂł na Âświat po to, by kaÂżdy czÂłowiek mĂłgÂł zrozumieĂŚ Boga i poznaĂŚ Go osobiÂście. Tylko Jezus moÂże nadaĂŚ Âżyciu znaczenie i cel.

Co zatem powstrzymuje czÂłowieka od poznania Boga? ...

Zasada druga: CzÂłowiek jest grzeszny i w konsekwencji oddzielony od Boga.

Powodem, dla ktĂłrego odczuwamy owo oddzielenie, odseparowanie od Boga, jest nasz grzech. Biblia mĂłwi: „WszyscyÂśmy pobÂłÂądzili jak owce, kaÂżdy z nas siĂŞ obrĂłciÂł ku wÂłasnej drodze”2.

W gÂłĂŞbi serca nasza postawa moÂże polegaĂŚ na czynnym buncie wobec Boga albo biernej obojĂŞtnoÂści w odniesieniu do Boga i Jego drĂłg. Obie postawy sÂą przejawem tego, co Biblia nazywa grzechem.

KonsekwencjÂą grzechu w naszym Âżyciu jest ÂśmierĂŚ -- duchowe oddzielenie od Boga3. Nawet jeÂśli sprĂłbujemy zbliÂżyĂŚ siĂŞ do Niego przez wÂłasne wysiÂłki, nieuchronnie poniesiemy poraÂżkĂŞ.

PoniÂższy diagram ilustruje przepaÂśĂŚ oddzielajÂącÂą nas od Boga. StrzaÂłki symbolizujÂą podejmowane przez nas prĂłby dotarcia do Boga o wÂłasnych siÂłach. Staramy siĂŞ na przykÂład peÂłniĂŚ dobre uczynki albo zasÂłuÂżyĂŚ na BoÂżÂą akceptacjĂŞ przez uczciwe Âżycie lub przyjĂŞcie okreÂślonego systemu moralnego. Jednak nasze starania nie sÂą wystarczajÂącym zadoÂśĂŚuczynieniem za nasz grzech.

W jaki sposĂłb moÂżna zatem pokonaĂŚ owÂą przepaÂśĂŚ? ...

Zasada trzecia: Jezus Chrystus jest jedynym BoÂżym rozwiÂązaniem problemu grzechu i winy czÂłowieka. Przez Niego moÂżemy poznaĂŚ i przeÂżywaĂŚ BoÂżÂą miÂłoÂśĂŚ i plan dla naszego Âżycia.

ZasÂłuÂżyliÂśmy na to, byÂśmy sami zapÂłacili za swĂłj grzech. Problem polega na tym, iÂż karÂą jest ÂśmierĂŚ. Jednak w swojej miÂłoÂści do nas Jezus Chrystus wziÂąÂł na siebie naleÂżnÂą nam karĂŞ, tak byÂśmy nie musieli umieraĂŚ w oddzieleniu od Boga. Na krzyÂżu Jezus wziÂąÂł na siebie wszystkie nasze grzechy i w peÂłni za nie zapÂłaciÂł. „Chrystus bowiem rĂłwnieÂż raz umarÂł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas do Boga przyprowadziĂŚ”4. „(...) Nie ze wzglĂŞdu na sprawiedliwe uczynki, jakie speÂłniliÂśmy, lecz z miÂłosierdzia swego zbawiÂł nas”5. DziĂŞki Âśmierci Jezusa na krzyÂżu nasz grzech nie musi juÂż dÂłuÂżej oddzielaĂŚ nas od Boga.

„Tak bowiem BĂłg umiÂłowaÂł Âświat, Âże Syna swego Jednorodzonego daÂł, aby kaÂżdy, kto w Niego wierzy, nie zginÂąÂł, ale miaÂł Âżycie wieczne”6.

Jezus nie tylko umarÂł za nasze grzechy, ale i powstaÂł z martwych7. W ten sposĂłb udowodniÂł ponad wszelkÂą wÂątpliwoÂśĂŚ, Âże ma prawo obiecaĂŚ Âżycie wieczne -- Âże jest Synem BoÂżym i jedynym poÂśrednikiem, przez ktĂłrego moÂżemy poznaĂŚ Boga. To dlatego Jezus powiedziaÂł: „Ja jestem drogÂą i prawdÂą, i Âżyciem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”8.

PorzuĂŚmy bezskuteczne prĂłby dotarcia do Boga o wÂłasnych siÂłach -- Jezus pokazuje nam, w jaki sposĂłb juÂż teraz moÂżemy nawiÂązaĂŚ z Nim przyjaÂźĂą. MĂłwi „PrzyjdÂźcie do mnie”. „JeÂśli ktoÂś jest spragniony, a wierzy we Mnie -- niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekÂło Pismo: Strumienie wody Âżywej popÂłynÂą z jego wnĂŞtrza”9. To miÂłoÂśĂŚ do nas spowodowaÂła, Âże Jezus zniĂłsÂł cierpienie krzyÂża. A teraz zaprasza nas, byÂśmy przyszli do Niego i zawarli z Bogiem osobistÂą wiĂŞÂź.

Jednak nie wystarczy tylko wiedzieĂŚ o tym, co Jezus dla nas zrobiÂł i co nam oferuje. Aby nawiÂązaĂŚ przyjaÂźĂą z Bogiem, trzeba osobiÂście zaprosiĂŚ Go do naszego Âżycia.

Zasada czwarta: KaÂżdy czÂłowiek musi osobiÂście przyjÂąĂŚ Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i Pana.

W Biblii jest napisane: „Wszystkim tym jednak, ktĂłrzy Je przyjĂŞli, daÂło moc, aby siĂŞ stali dzieĂŚmi BoÂżymi, tym, ktĂłrzy wierzÂą w imiĂŞ Jego”10.

Przyjmujemy Jezusa przez wiarĂŞ. Pismo ÂŚwiĂŞte mĂłwi: „ÂŁaskÂą bowiem jesteÂście zbawieni przez wiarĂŞ. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynkĂłw, aby siĂŞ nikt nie chlubiÂł”11.

PrzyjĂŞcie Jezusa oznacza uznanie, Âże jest On Synem BoÂżym, za ktĂłrego siĂŞ podawaÂł, a nastĂŞpnie zaproszenie Go, aby prowadziÂł nas i kierowaÂł naszym Âżyciem12. Jezus powiedziaÂł: „Ja przyszedÂłem po to, abyÂście mieli Âżycie i mieli je w obfitoÂści”13.

Oto zaproszenie Jezusa -- On powiedziaÂł: „Oto stojĂŞ u drzwi i koÂłaczĂŞ: jeÂśli kto posÂłyszy mĂłj gÂłos i drzwi otworzy, wejdĂŞ do niego i bĂŞdĂŞ z nim wieczerzaÂł, a on ze MnÂą”14.

W jaki sposĂłb odpowiesz na BoÂże zaproszenie?

ZastanĂłw siĂŞ nad tymi dwoma ilustracjami.

ÂŻycie kierowane przez wÂłasne „ja”

WÂłasne „ja” na tronie

Jezus poza nawiasem Âżycia

Decyzje i dziaÂłania kierowane wyÂłÂącznie przez wÂłasne „ja”, co czĂŞsto prowadzi do niezadowolenia i frustracji

ÂŻycie kierowane przez Chrystusa

Jezus na tronie Âżycia czÂłowieka

„Ja” podporzÂądkowane Jezusowi

CzÂłowiek dostrzega w swoim Âżyciu wpÂływ i kierownictwo Jezusa

KtĂłre koÂło najlepiej przedstawia twoje Âżycie?

KtĂłre koÂło przedstawia Âżycie, jakiego pragniesz?

ZaproÂś Jezusa do swojego Âżycia....

MoÂżesz przyjÂąĂŚ Jezusa wÂłaÂśnie teraz. PamiĂŞtaj, co On mĂłwi: „Oto stojĂŞ u drzwi i koÂłaczĂŞ: jeÂśli kto posÂłyszy mĂłj gÂłos i drzwi otworzy, wejdĂŞ do niego i bĂŞdĂŞ z nim wieczerzaÂł, a on ze MnÂą”15. Czy chcesz odpowiedzieĂŚ na to zaproszenie? Dalsze wskazĂłwki wyjaÂśniÂą, w jaki sposĂłb moÂżesz to zrobiĂŚ.

BĂłg zna intencje twojego serca i nie zaleÂży Mu na starannie dobranych sÂłowach. JeÂśli nie wiesz, jak siĂŞ modliĂŚ, przedstawiona poniÂżej przykÂładowa modlitwa pomoÂże Ci wyraziĂŚ to, co czujesz:

„Jezu, chcĂŞ CiĂŞ poznaĂŚ. ChcĂŞ, abyÂś wszedÂł w moje Âżycie. DziĂŞkujĂŞ, Âże umarÂłeÂś na krzyÂżu za mĂłj grzech, abym mĂłgÂł doÂświadczyĂŚ peÂłni Twojego przebaczenia i akceptacji. Tylko Ty moÂżesz uzdolniĂŚ mnie do przemiany w takÂą osobĂŞ, jakÂą mam byĂŚ zgodnie z Twoim zamysÂłem. DziĂŞkujĂŞ Ci za to, Âże mi przebaczyÂłeÂś i Âże dajesz mi Âżycie wieczne z Bogiem. Powierzam Ci swoje Âżycie. ProszĂŞ, uczyĂą z nim, co zechcesz. Amen”.

JeÂśli szczerze zaprosiÂłeÂś Jezusa do swojego Âżycia, On wszedÂł w nie, tak jak obiecaÂł. W ten sposĂłb zawarÂłeÂś osobistÂą wiĂŞÂź Bogiem.

Teraz rozpoczynasz trwajÂącÂą caÂłe Âżycie podrĂłÂż peÂłnÂą zmian i rozwoju. BĂŞdziesz poznawaĂŚ Boga coraz lepiej przez czytanie Biblii, modlitwĂŞ oraz spotkania z innymi chrzeÂścijanami.

WÂłaÂśnie zaprosiÂłam/zaprosiÂłem Jezusa do swojego Âżycia (pomocne informacje)...

Zastanawiam siĂŞ nad zaproszeniem Jezusa do swojego Âżycia, ale wczeÂśniej chciaÂłabym/chciaÂłbym uzyskaĂŚ odpowiedÂź na nurtujÂące mnie pytanie...
http://www.kazdystudent.pl/a/poznanieboga.html?gclid=CJr094-JrJ4CFcmEzAodF0mblw

http://zenforest.wordpress.com/2010/01/06/hipoteza-gai/
„Wszystkie organizmy Âżywe czy tego chcÂą czy nie, tworzÂą czĂŞÂśĂŚ ogromnego organizmu o rozmiarach naszej planety. NieÂświadomie, ale wszyscy naleÂżymy do Gai, tego jedynego organizmu Âżywego, ktĂłry nie zmienia siĂŞ i nigdy nie umiera.” J. Lovelock

DziÂś postanowiÂłam przedstawiĂŚ wam szczegĂłÂły dotyczÂące hipotezy Gai.
Od zawsze mnie w jakiÂś sposĂłb ciekawiÂła, zarĂłwno w swojej oficjalnej, naukowej formie, jaki i w swoich bardziej metafizycznych wydaniach.

ZebraÂłam szereg cytatĂłw na jej temat, pochodzÂących z rĂłÂżnych stron i ÂźrĂłdeÂł, a celem unikniĂŞcia posÂądzeĂą o tendencyjnoÂśĂŚ zaczynam te cytaty od tekstu pochodzÂącego z Encyklopedii Wiem (portalwiedzy.onet.pl)

Zapraszam do czytania

——————————————————————————
Hipoteza Gai

- jest to sformuÂłowana na poczÂątku lat siedemdziesiÂątych przez Jamesa E. Lovelocka teoria gÂłoszÂąca, Âże ziemskie warunki klimatyczne oraz skÂład atmosfery i litosfery sÂą stabilizowane i modelowane dziĂŞki dziaÂłaniu organizmĂłw Âżywych w sposĂłb najbardziej sprzyjajÂący istnieniu Âżycia.

Biosfera, atmosfera, oceany i gleby tworzÂą jeden Âżywy organizm, nazwany przez niego GajÂą. Gai jest systemem utrzymujÂącym klimat w homeostazie. Samoregulacja klimatu i skÂład chemiczny Âśrodowiska sÂą emergentnymi cechami Gai, ktĂłra ewoluuje poprzez dÂługie okresy homeostazy przedzielone nagÂłymi zmianami zarĂłwno w Âświecie organizmĂłw Âżywych, jak i w Âśrodowisku. RĂłwnieÂż naturalna selekcja organizmĂłw stanowi element ewolucji Gai. W skrajnym sformuÂłowaniu hipotezy Gai wytworzenie istoty rozumnej na drodze ewolucji rĂłwnieÂż byÂło jednÂą z prĂłb stabilizacji warunkĂłw Âżycia na Ziemi. Jedynie w ten sposĂłb moÂże siĂŞ ono obroniĂŚ przed zagraÂżajÂącymi mu katastrofami kosmicznymi.

Tak skrajnie sformuÂłowana hipoteza Gai nadaje biosferze Ziemi wymiar metafizyczny, staje siĂŞ ona samoistnym bytem zdolnym do celowego dziaÂłania. Bardziej umiarkowane (oryginalne) sformuÂłowania podkreÂślajÂą jedynie decydujÂący wpÂływ organizmĂłw Âżywych na Âśrodowisko naturalne, pierwotnie (w prekambrze) przeksztaÂłcajÂący je tak, by byÂło najbardziej sprzyjajÂące istnieniu Âżycia, pĂłÂźniej wpÂływ ten miaÂłby stabilizowaĂŚ warunki klimatyczne na podobnym poziomie, pomimo znacznych zmian w strumieniu energii sÂłonecznej docierajÂącej do Ziemi. SterujÂącÂą rolĂŞ odgrywa produkcja i pochÂłanianie gazĂłw (m.in. gazĂłw cieplarnianych), gÂłĂłwnie przez fitoplankton, majÂące cechy ujemnego sprzĂŞÂżeniu zwrotnego w ukÂładzie Âśrodowisko – organizmy Âżywe.

Hipoteza Gai jest ceniona za holistyczne ujĂŞcie problemĂłw Ziemi. W swej nazwie hipoteza nawiÂązuje do greckiej bogini Matki-Ziemi: Gai.

Encyklopedia Wiem

——————————————————————————
Hipoteza Gai

autor: Jakub Adamkiewicz

„DwadzieÂścia lat temu kiedy zaczynaÂłem pisaĂŚ te ksiÂąÂżkĂŞ, miaÂłem doÂśĂŚ mgliste pĂŞcie czym jest Gaja, i nie zastanawiaÂłem siĂŞ nad tym zbyt gÂłĂŞboko. WiedziaÂłem tylko, Âże Ziemia rĂłÂżni siĂŞ od Wenus i Marsa zdumiewajÂącÂą wÂłaÂściwoÂściÂą staÂłego utrzymywania warunkĂłw korzystnych dla zamieszkujÂących ja Âżywych istot. MiaÂłem przeczucie, Âże wÂłaÂściwoÂśĂŚ ta nie wynika tylko z przypadkowego poÂłoÂżenia naszej planety w UkÂładzie SÂłonecznym, lecz wiÂąÂże siĂŞ w jakiÂś sposĂłb z obecnoÂściÂą Âżycia na jej powierzchni ”.

Tymi sÂłowami rozpoczyna siĂŞ trzecie wydanie popularnego dzieÂła Jamesa Lovelocka, Gaja. KsiÂąÂżkĂŞ tÂą, choĂŚ poczÂątkowo nie spotkaÂła siĂŞ z nazbyt przychylnymi opiniami niektĂłrych krĂŞgĂłw naukowcĂłw, obecnie okreÂśla siĂŞ mianem kultowej. SzczegĂłlnÂą popularnoÂściÂą cieszy siĂŞ wÂśrĂłd ekologĂłw, poniewaÂż zwraca siĂŞ tu uwagĂŞ na wspĂłÂłdziaÂłanie wszystkich ekosystemĂłw naszej planety w wymiarze globalnym. Wydaje siĂŞ zatem, Âże ukÂład ten jest bardzo wraÂżliwy na ludzka interwencjĂŞ. Jednak w opinii Lovelocka szkodliwa dziaÂłalnoÂśĂŚ czÂłowieka nie powinna wpÂłynÂąĂŚ na unicestwienie Âżycia na Ziemi, a co najwyÂżej jego samego.

Pierwsza publikacja ktĂłrej tematem byÂła hipoteza Gai wydana zostaÂła w 1979 roku. W owych latach James Lovelock wspĂłÂłpracowaÂł z NASA w projekcie badaĂą dotyczÂących Marsa.
Praca ta umoÂżliwiÂła mu spojrzenie na ZiemiĂŞ od zewnÂątrz, dziĂŞki czemu dostrzegÂł w niej byt przypominajÂący Âżywy organizm. Takie podejÂście do naszej planety jest Âłatwe do zaakceptowania, jeÂśli zastosuje siĂŞ przytoczonÂą przez Lovelocka definicje Âżycia, czyli „otwartego ukÂładu zdolnego do zmniejszania swej wewnĂŞtrznej entropii kosztem materii lub energii pobieranych z otoczenia, a nastĂŞpnie oddawanych na zewnÂątrz w formie zdegradowanej ”.
Jako Âże entropia kojarzy siĂŞ z nieporzÂądkiem, owÂą definicjĂŞ moÂżna przedstawiĂŚ proÂściej, jako ukÂład dÂąÂżÂący do uporzÂądkowania, z ktĂłrym wiÂąÂże siĂŞ intensywny przepÂływ energii. W istocie Ziemia wydaje siĂŞ byĂŚ takim wÂłaÂśnie ukÂładem.
Gaja, zawdziĂŞczajÂąca swe imiĂŞ greckiej bogini ziemi, nie jest przedstawiana jako Âświadoma istota, lecz raczej jako globalny byt, ktĂłry stanowiÂą wszystkie oÂżywione elementy planety, przeksztaÂłcajÂący otoczenie dla wÂłasnych, Âżyciowych potrzeb, z samej natury swego istnienia. Przychodzi tu na myÂśl analogia do takich ziemskich mikroorganizmĂłw, jak bakterie, ktĂłre trudno podejrzewaĂŚ o Âświadome dziaÂłanie.

Na dowĂłd istnienia Gai, Lovelock przytacza wiele zjawisk, zadziwiajÂących z chemicznego punktu widzenia. PrzykÂładem jest skÂład atmosfery ziemskiej. WystĂŞpowanie w niej wolnego azotu czy tlenu nie byÂłoby moÂżliwe, gdyby nie dziaÂłalnoÂśĂŚ biosfery. Podobnie pH planety miaÂło by znacznie bardziej kwasowy charakter, lecz nasza biosfera wytwarza obecnie do 1000 megaton amoniaku rocznie, akurat tyle by neutralizowaĂŚ silne kwasy produkowane w wyniku naturalnego utleniania zwiÂązkĂłw siarki i azotu. Inny ciekawy przykÂład wskazujÂący na istnienie kontroli procesĂłw chemicznych niezbĂŞdnych do utrzymania Âżycia na ziemi, jest wytwarzanie chlorku metylu w ktĂłrym niewÂątpliwy udziaÂł maja morskie organizmy. Chlorek metylu jest substancjÂą zdolnÂą do niszczenia warstwy ozonowej, ktĂłra w nadmiarze jest rĂłwnie szkodliwa jak w przypadku jej niedoboru. Proces ten stanowi zatem element naturalnego procesu kontroli gruboÂści warstwy ozonowej Ziemi.

Hipoteza Gai staÂła siĂŞ inspiracjÂą dla licznych badaĂą naukowych dotyczÂących wpÂływu biosfery na procesy chemiczne i klimat naszej planety. Jednym z ciekawszych projektĂłw naukowych byÂło badanie zaleÂżnoÂści miedzy wzrostem glonĂłw oceanicznych a klimatem. RozwaÂżania owe prowadziÂły do wniosku, Âże dziaÂłalnoÂśĂŚ tych morskich organizmĂłw ma wpÂływ na tworzenie siĂŞ chmur, zwiĂŞkszajÂących chociaÂżby albedo planety. Hipoteza Gai w przyszÂłoÂści byĂŚ moÂże bĂŞdzie jednÂą z podstawowych teorii wykÂładanych w szkoÂłach, dlatego warto siĂŞ z niÂą zapoznaĂŚ. Najlepiej zatem siĂŞgnÂąĂŚ do literatury, zwÂłaszcza do prac jej twĂłrcy.

——————————————————————————
Czy jest Gaja i jaka jest rola czÂłowieka?
autor :darayavahus

Gaja jest najwiĂŞkszÂą forma Âżycia, automatycznie optymalizujÂącym siĂŞ systemem; czy nazwaĂŚ jÂą superorganizmem, to bardziej kwestia terminologii niÂż istoty zagadnienia. ZdolnoÂśĂŚ do homeostatycznej regulacji jest nieodÂłÂącznÂą cechÂą planety, na ktĂłrej istnieje Âżycie. Naukowe rozstrzygniĂŞcia stanowiĂŚ bĂŞdÂą jedynie potwierdzenie tej teorii Âświata.

„Nazwa ÂżyjÂącej planety, Gaja, nie jest synonimem biosfery, czyli tej czĂŞÂści Ziemi, zamieszkanej przez Âżywe istoty. Nie jest teÂż tym samym, co flora i fauna (biota), ktĂłre sÂą zbiorem wszystkich indywidualnych Âżywych organizmĂłw. Flora i fauna + biosfera razem tworzÂą czĂŞÂśĂŚ, ale nie caÂłoÂśĂŚ Gai. Tak jak muszla jest czĂŞÂściÂą Âślimaka, tak samo skaÂły, powietrze i oceany sÂą czĂŞÂściÂą Gai. Gaja trwa w ciÂągÂłoÂści z przeszÂłoÂściÂą siĂŞgajÂącÂą aÂż do samych poczÂątkĂłw Âżycia, a w przyszÂłoÂści bĂŞdzie trwaĂŚ tak dÂługo, jak bĂŞdzie trwaĂŚ Âżycie. Gaja, jako Âżywa istota planetarna, posiada wÂłaÂściwoÂści, ktĂłre wcale nie sÂą Âłatwo dostrzegalne jedynie poprzez wiedzĂŞ o pojedynczych gatunkach czy populacjach organizmĂłw razem ÂżyjÂących…” (J. Lovelock, „The Ages of Gaia”)

[...] W tym miejscu nieuchronnie pojawia siĂŞ pytanie o rolĂŞ czÂłowieka.
Jakkolwiek optymistycznie nie spojrzelibyÂśmy na ostateczne moÂżliwoÂści adaptacyjne Gai, to nie ulega kwestii, Âże dotychczasowa i obecna dziaÂłalnoÂśĂŚ czÂłowieka jest przyczynÂą istotnych zmian w biosferze – wymierania i zmniejszania siĂŞ populacji wielu gatunkĂłw. Spadek rĂłÂżnorodnoÂści Âżycia na Ziemi i zanikanie naturalnych ekosystemĂłw przybiera katastrofalny rozmiar.

RĂłwnowaga Gai moÂże byĂŚ zachwiana w przypadku wielkich kataklizmĂłw, np. trzĂŞsieĂą ziemi czy zderzeĂą z wielkimi meteorytami. Do podobnego zaÂłamania moÂże dojÂśĂŚ wskutek przerostu ludzkiej populacji.

Do tej pory, w fanerozoiku, miaÂło miejsce piĂŞĂŚ „wielkich wymieraĂą”:

1) ordowik – sylur (~435 mln lat);
2) dewon – karbon (~360 mln lat);
3) perm – trias (~250 mln lat) – najbardziej katastrofalne, wyginĂŞÂło wtedy ponad 90% form Âżycia;
4) trias – kreda (~200 mln lat);
5) kreda – trzeciorzĂŞd (~65 mln lat) – najprawdopodobniej spowodowane impaktem asteroidy, m.in. wyginiĂŞcie dinozaurĂłw.

OprĂłcz powyÂższych miaÂło miejsce szereg mniej ekstremalnych katastrof, z ktĂłrych ostatnia miaÂła miejsce na przeÂłomie paleocenu i eocenu (~38 mln lat temu).

ÂŚwiadomoÂśĂŚ, Âże Gaja przetrwaÂła niejednokrotnie wielkie globalne kataklizmy, pozwala mieĂŚ nadziejĂŞ, Âże i tym razem powrĂłci do stabilnoÂści, odbudowujÂąc rĂłÂżnorodnoÂśĂŚ Âżycia i homeostazĂŞ, jak to juÂż kilkakrotnie miaÂło miejsce w historii Ziemi. ChociaÂż, jak pisze L. Margulis: „ekspansja jednego gatunku zawsze musi skoĂączyĂŚ siĂŞ katastrofÂą, poniewaÂż Âżaden z nich nie moÂże odÂżywiaĂŚ siĂŞ wÂłasnymi odpadami.” Ale to nie Gaja najbardziej ucierpi na naszej destrukcyjnej dziaÂłalnoÂści, tylko my sami – rĂłwnowaga biologiczna zostanie przywrĂłcona – z nami lub bez nas…Gaja przetrwa – POMIMO obecnoÂści tak destruktywnego gatunku, jak Homo sapiens.

——————————————————————————
Ekologia na miarĂŞ Gai

autor: Remigiusz Okraska

Ponad dwadzieÂścia lat od oryginalnego wydania, polska edycja sÂłynnej ksiÂąÂżki Jamesa Lovelocka „Gaja. Nowe spojrzenie na Âżycie na Ziemi” trafiÂła na ksiĂŞgarskie pĂłÂłki. Swego czasu wywoÂłaÂła ona sporÂą burzĂŞ intelektualnÂą, zarĂłwno w krĂŞgu naukowcĂłw-przyrodnikĂłw, jak i wÂśrĂłd humanistĂłw czy po prostu ludzi zainteresowanych problematykÂą ochrony ziemskiego ekosystemu. Jako taka, jest czĂŞÂściÂą swoistego kanonu myÂśli ekologicznej.

CzĂŞÂściÂą kontrowersyjnÂą – dodajmy. Swoista „obrazoburczoÂśĂŚ” tej ksiÂąÂżki dotyczy nie tylko naruszania dogmatĂłw eksploatatorĂłw Ziemi i ich ÂświatopoglÂądu, ale takÂże tych twierdzeĂą, ktĂłre za pewnik przyjĂŞÂły uwaÂżaĂŚ Âśrodowiska obroĂącĂłw przyrody. KsiÂąÂżka Lovelocka stawia na gÂłowie wyobraÂżenia o Ziemi i roli czÂłowieka. JeÂśli ktoÂś sÂądziÂł, Âże gÂłĂŞboka ekologia zadaje gÂłĂŞbokie pytania w kwestii problemĂłw ekologicznych, to czytajÂąc ksiÂąÂżkĂŞ Lovelocka bĂŞdzie miaÂł poczucie obcowania z pytaniami jeszcze gÂłĂŞbszymi. Dzieje siĂŞ tak dlatego, iÂż gÂłĂŞboka ekologia patrzy na Âświat przede wszystkim z perspektywy czÂłowieka, choĂŚ nie jego stawia na piedestale. Natomiast Lovelock przynajmniej czĂŞÂściowo przekracza takie ograniczenia, spoglÂądajÂąc na ZiemiĂŞ z punktu widzenia… Ziemi.

Jak przyznaje sam autor w zamieszczonej w polskiej edycji przedmowie do trzeciego wydania anglojĂŞzycznego (z 1995 r.), dziÂś napisaÂłby tĂŞ ksiÂąÂżkĂŞ inaczej, nie popeÂłniÂłby w niej tylu pomyÂłek i dysponowaÂł wiĂŞkszÂą iloÂściÂą argumentĂłw na poparcie swej tezy. PozostawiÂł jednak caÂłoÂśĂŚ prawie bez zmian, dokonujÂąc zaledwie korekty powaÂżniejszych bÂłĂŞdĂłw zweryfikowanych w miĂŞdzyczasie przez naukĂŞ, aby w ten sposĂłb ukazaĂŚ czytelnikom, w jaki sposĂłb dochodziÂł do swoich tez i skÂąd siĂŞ wziÂąÂł taki, a nie inny tok rozumowania. DziÂś hipoteza Gai rĂłÂżni siĂŞ nieco od pierwowzoru, jednak jej ogĂłlne aspekty pozostajÂą bez zmian. Dla polskiego czytelnika nie ma to w zasadzie znaczenia – jak w kaÂżdej caÂłoÂściowej teorii mniej waÂżne sÂą tu spory i wÂątpliwoÂści czÂąstkowe, bardziej istotny natomiast wymiar ogĂłlny.

Starogrecka bogini Ziemi nosiÂła imiĂŞ Gaja. To wÂłaÂśnie je zapoÂżyczyÂł Lovelock na potrzeby nazwania swej hipotezy. Nie przypadkiem – otĂłÂż gÂłĂłwnym wnioskiem do jakiego doszedÂł, jest przeÂświadczenie, iÂż nie mamy do czynienia z ZiemiÂą jako po prostu zbiorowiskiem przerĂłÂżnych organizmĂłw, wytworĂłw, substancji itp., powstaÂłych na przestrzeni wiekĂłw i wchodzÂących przez lata w relacje ze sobÂą. Mamy natomiast do czynienia z superorganizmem – jednÂą, zÂłoÂżonÂą, spĂłjnÂą i harmonijnÂą caÂłoÂściÂą, ktĂłra jest czymÂś wiĂŞcej niÂż tylko sumÂą swych poszczegĂłlnych czĂŞÂści. Gaja to po prostu – ujmujÂąc rzecz skrĂłtowo – jedno wielkie ciaÂło, w ktĂłrym zachodzÂą wewnĂŞtrzne procesy, wzajemnie na siebie oddziaÂłujÂące, a przede wszystkim sÂłuÂżÂące dobru caÂłoÂści.

Lovelock swojÂą przygodĂŞ z GajÂą rozpoczÂąÂł w trakcie uczestnictwa w projekcie NASA poÂświĂŞconym badaniu ewentualnych przejawĂłw Âżycia na innych planetach. To wÂłaÂśnie porĂłwnanie Ziemi z nimi stanowiÂło impuls do rozwaÂżaĂą nad fenomenem naszego ekosystemu (czy raczej: ziemskiej atmosfery) i „przyjaznoÂściÂą” jego warunkĂłw dla rĂłÂżnorodnych form Âżycia. Owa niemajÂąca odpowiednikĂłw kondycja Ziemi – utrzymujÂąca siĂŞ przez miliony lat – zapewniajÂąca tak dogodne warunki Âżyciu (nie Âżyciu ludzkiemu, lecz Âżyciu w ogĂłle), skÂłoniÂła naukowca do postawienia tezy, iÂż nasza planeta cechuje siĂŞ staÂłym oddziaÂływaniem czynnikĂłw, ktĂłre sprawiajÂą, Âże wÂłaÂśnie taka, „Âżywa” postaĂŚ Ziemi jest jej stanem naturalnym. Jak pisze: „

Tak narodziÂła siĂŞ hipoteza, wedle ktĂłrej caÂła Âżywa materia na Ziemi, od wielorybĂłw po wirusy, i od sekwoi po glony, moÂże byĂŚ traktowana jako jedna Âżywa istota, manipulujÂąca ziemskÂą atmosferÂą dla swych wÂłasnych korzyÂści i obdarzona zdolnoÂściami i moÂżliwoÂściami, ktĂłrych nie majÂą poszczegĂłlne czĂŞÂści skÂładowe”. A dalej dodaje: „/…/ zdefiniowaliÂśmy GajĂŞ jako zÂłoÂżonÂą jednostkĂŞ obejmujÂącÂą caÂłÂą ziemskÂą biosferĂŞ, atmosferĂŞ, oceany i gleby; caÂłoÂśĂŚ to sprzĂŞÂżony, cybernetyczny ukÂład nakierowany na poszukiwanie optymalnego dla Âżycia Âśrodowiska fizycznego i chemicznego na naszej planecie”.

CaÂła ksiÂąÂżka jest fascynujÂącÂą opowieÂściÂą o tym, jak powstawaÂła Gaja – jak tworzyÂły siĂŞ warunki sprzyjajÂące Âżyciu i jak nastĂŞpnie byÂły podtrzymywane. Mimo istotnych zmian w ukÂładzie sÂłonecznym, Ziemia stale utrzymywaÂła temperaturĂŞ sprzyjajÂącÂą rozwojowi Âżycia, podobnie byÂło z innymi czynnikami okreÂślajÂącymi warunki bytowania ogĂłÂłu organizmĂłw, np. stĂŞÂżenie tlenu w atmosferze.
StaÂłe przystosowywanie siĂŞ ziemskiego superorganizmu do ponadplanetarnych przeobraÂżeĂą odbywaÂło siĂŞ na drodze adaptacji do Âśrodowiska, choĂŚ w zasadzie moÂżna by powiedzieĂŚ, iÂż mieliÂśmy do czynienia z przeksztaÂłcaniem Âśrodowiska wedle swoich potrzeb. Gaja w swoim wÂłasnym interesie nauczyÂła siĂŞ „manipulowaĂŚ” otoczeniem tak, aby sÂłuÂżyÂło w jak najlepszy moÂżliwy w danym momencie sposĂłb jej potrzebom. W ksiÂąÂżce Lovelocka moÂżemy znaleÂźĂŚ dziesiÂątki przykÂładĂłw, jak siĂŞ to odbywaÂło.

Jak wspomniaÂłem, tezy Lovelocka stawiajÂą na gÂłowie wiele popularnych wyobraÂżeĂą. WidaĂŚ to doskonale na przykÂładzie problemu zanieczyszczeĂą wytwarzanych przez gatunek ludzki. Z jednej strony, wbrew nonszalancji tych, ktĂłrzy lekcewaÂżÂą problemy ekologiczne, Lovelock dowodzi, iÂż stanowi to powaÂżny problem, mogÂący zagroziĂŚ ziemskiej rĂłwnowadze i prowadziĂŚ do zaburzenia „Âżyciogennych” warunkĂłw. Z drugiej jednak, wbrew ekologom, dowodzi, iÂż sama produkcja zanieczyszczeĂą nie jest czymÂś „wbrew naturze” – jak to czasami moÂżna usÂłyszeĂŚ w tych krĂŞgach – lecz czymÂś jak najbardziej zgodnym z naturÂą, bo kaÂżdy organizm produkuje zanieczyszczenia, tym wiĂŞcej, im bardziej jest on zÂłoÂżony. Wedle Lovelocka,

„PrzeciwstawiajÂąc samych siebie naturze, myÂślimy zwykle o produktach przemysÂłowych jako czymÂś ÂťnienaturalnymÂŤ. W istocie sÂą one rĂłwnie naturalne jak wszystkie inne zwiÂązki chemiczne na Ziemi, gdyÂż zostaÂły wytworzone przez nas, a my – z pewnoÂściÂą – jesteÂśmy Âżywymi istotami. Pewnie, zwiÂązki te mogÂą byĂŚ trujÂące, mogÂą stanowiĂŚ zagroÂżenie – na przykÂład gazy paraliÂżujÂące – ale rĂłwnie groÂźne sÂą przecieÂż takie ÂťnaturalneÂŤ toksyny jak trucizna produkowana przez bakteriĂŞ Clostridium botulinum”.

Problemem ekologicznym nie jest, wedle autora hipotezy Gai, produkcja zanieczyszczeĂą – problemem bĂŞdzie ewentualnie to, Âże nie zdoÂłamy poradziĂŚ sobie z nimi tak, aby nie stanowiÂły zagroÂżenia. Taka wÂłaÂśnie jest strategia Gai – zamiast prĂłb „cofania” siĂŞ do czasĂłw, gdy danego problemu nie byÂło, podejmuje ona wyzwania i – pisze Lovelock – „przystosowuje siĂŞ do sytuacji i przemienia niszczycielskiego intruza w potĂŞÂżnego przyjaciela”.

Standardowa myÂśl ekologiczna ma w postaci wywodĂłw Lovelocka znacznie wiĂŞcej podobnych orzechĂłw do zgryzienia. WciÂąÂż patrzymy na ZiemiĂŞ z punktu widzenia czÂłowieka i to, co dobre dla nas samych, uwaÂżamy za dobre i niezbĂŞdne dla Gai. StÂąd teÂż ciÂągle rzutujemy swoje problemy na inne gatunki czy caÂłÂą planetĂŞ, ani na moment nie porzucajÂąc antropocentrycznego spojrzenia. Tymczasem, dowodzi Lovelock, to, Âże czÂłowiek ponosi dotkliwe straty z powodu skutkĂłw swej dziaÂłalnoÂści wobec Âśrodowiska naturalnego nie oznacza, Âże zawsze w takim przypadku rĂłwnie mocno cierpi na tym Gaja. Ma ona bowiem – wbrew naiwnym ludzkim wyobraÂżeniom – znacznie wiĂŞkszÂą odpornoÂśĂŚ na wszelakie zaburzenia i rozleglejszÂą zdolnoÂśĂŚ dostosowywania siĂŞ do zmiennych warunkĂłw. ÂŚwiadczy o tym liczÂąca wiele milionĂłw lat historia ziemskiego Âżycia – tylko tak mÂłoda i krucha istota jak czÂłowiek moÂże odczuwaĂŚ zagroÂżenie wÂłasnego Âżycia w obliczu tych czy innych przeksztaÂłceĂą Âśrodowiskowych. To zresztÂą w duÂżej mierze problem samego pojmowania Âżycia – czÂłowiek postrzega jako Âżywe gÂłĂłwnie to, co widzi jako dynamiczne i rozwijajÂące siĂŞ na jego oczach. Jak pisze Lovelock, wbrew ludzkim wyobraÂżeniom, znacznie wiĂŞksze znaczenie z punktu widzenia ÂżywotnoÂści biosfery ma tymczasem to Âżycie, ktĂłrego nie dostrzegamy – istniejÂące pod powierzchniÂą gleby oraz na dnie szelfĂłw kontynentalnych.

StÂąd juÂż tylko krok do tak wywrotowego z punktu widzenia standardowej ekologii twierdzenia, Âże np. problem tzw. „dziury ozonowej” byĂŚ moÂże w ogĂłle nie jest problemem z punktu widzenia dÂługofalowej kondycji Gai. Jest, i owszem, problemem czÂłowieka i jego bezpoÂśredniego przyrodniczego otoczenia – na zwiĂŞkszonej dawce promieniowania UV ludzie ucierpieliby, byĂŚ moÂże wymarli, ale z punktu widzenia Gai nie miaÂłoby to prawdopodobnie wiĂŞkszego znaczenia.

Podobnie rzecz wyglÂąda w przypadku innego straszaka – promieniowania jÂądrowego, ktĂłre miaÂłoby rzekomo oznaczaĂŚ zagÂładĂŞ Âżycia za Ziemi. Nic podobnego – twierdzi Lovelock – gdyÂż znĂłw ucierpiaÂłby gÂłĂłwnie czÂłowiek oraz inne duÂże zwierzĂŞta i roÂśliny, ale nie Âżycie jako takie, gdyÂż mikroorganizmy w zasadzie nie odczuÂłyby tego oddziaÂływania. W ciÂągu lat, jakie minĂŞÂły od powstania pierwszej wersji tej ksiÂąÂżki Lovelock nieco zmieniÂł zdanie, uznajÂąc, iÂż problematyka dziury ozonowej i globalnego ocieplenia moÂże byĂŚ istotna z punktu widzenia rĂłwnowagi i samoregulacji Gai. PozostaÂł jednak przy swojej opinii na temat promieniowania nuklearnego i dlatego teÂż daÂł siĂŞ poznaĂŚ jako zwolennik elektrowni atomowych, przeciwstawianych uÂżytkowaniu paliw kopalnych, powodujÂących w procesie ich spalania emisjĂŞ do atmosfery licznych zanieczyszczeĂą, z ktĂłrymi Gaja moÂże mieĂŚ problemy m.in. ze wzglĂŞdu na ich wysokie stĂŞÂżenie powstaÂłe w krĂłtkim okresie czasu.

Ekologia (jako postawa oraz jako ruch obroĂącĂłw Âśrodowiska) musiaÂłaby w Âświetle hipotezy Gai wyglÂądaĂŚ nieco inaczej niÂż obecnie. Z punktu widzenia trwania Âżycia na Ziemi najistotniejsze sÂą bowiem nie tyle te czy inne gatunki, lecz utrzymanie przez planetĂŞ cybernetycznej zdolnoÂści do kontroli skÂładu atmosfery i wierzchnich warstw litosfery. JeÂśli ta zdolnoÂśĂŚ zostanie utracona, Ziemi grozi powolne obumieranie, aÂż stanie siĂŞ jaÂłowÂą planetÂą na wzĂłr Marsa czy Wenus.
Nie oznacza to porzucenia ochrony ziemskiej biorĂłÂżnorodnoÂści, ktĂłrej to postawie autor hipotezy Gai nadaje „planetarny” sens – im wiĂŞcej form Âżycia, im wiĂŞksze ich zrĂłÂżnicowanie, tym wiĂŞkszÂą mamy pewnoÂśĂŚ, iÂż sprawnie funkcjonujÂą systemy regulacyjne planety, a procesy „dbaÂłoÂści” o dobro Gai przebiegajÂą bez zakÂłĂłceĂą. Zaburzenie ktĂłregoÂś z „regulatorĂłw” grozi utratÂą zdolnoÂści do zapewniania Âżyciu odpowiednich warunkĂłw, co w efekcie przeÂłoÂży siĂŞ na postĂŞpujÂącÂą utratĂŞ innych „regulatorĂłw” i tak aÂż do zaniku Âżycia.

NajwiĂŞkszymi i najbardziej istotnymi z punktu widzenia kondycji Gai siedliskami takich „regulatorĂłw” sÂą, wedle Lovelocka, oceany.

Oceany – pisze on – to „najwaÂżniejszy element globalnej maszyny parowej, ktĂłra przeksztaÂłca energiĂŞ promienistÂą SÂłoĂąca w ruch czÂąsteczek wody i powietrza, a potem rozprowadza tĂŞ energiĂŞ po caÂłej powierzchni planety. Ocean stanowi teÂż rezerwuar rozpuszczonych w wodzie morskiej gazĂłw, ktĂłre regulujÂą skÂład atmosfery i umoÂżliwiajÂą rozwĂłj morskiego Âżycia – okoÂło poÂłowy caÂłej Âżywej materii Ziemi”.

TakÂże oceany, podobnie jak caÂła Gaja, podlegajÂą tendencjom autoregulacyjnym – np. stĂŞÂżenie soli w nich nie ulegÂło wiĂŞkszym przemianom na przestrzeni milionĂłw lat, mimo iÂż rzeki i deszcze stale wypÂłukujÂą sĂłl z gleby i niosÂą do mĂłrz i oceanĂłw. Podobnie byÂło z innymi procesami zachodzÂącymi w ich wodach, choĂŚ nie wszystkie potrafimy wytÂłumaczyĂŚ i znaleÂźĂŚ zwiÂązek przyczynowo-skutkowy pomiĂŞdzy dziaÂłalnoÂściÂą poszczegĂłlnych organizmĂłw.

To wÂłaÂśnie oceany i zasiedlajÂące je organizmy powinny staĂŚ siĂŞ „oczkiem w gÂłowie” czÂłowieka i na ich ochronie musimy skoncentrowaĂŚ wysiÂłki na rzecz Gai. Nie o caÂłe oceany tu jednak chodzi – ich szczegĂłlnie istotnymi czĂŞÂściami sÂą wody przybrzeÂżne i szelfy kontynentalne, to tam bowiem zgromadziÂło siĂŞ najwiĂŞksze bogactwo Âżycia, w tym takÂże organizmy, ktĂłre Lovelock podejrzewa o peÂłnienie istotnych funkcji regulacyjnych dla caÂłej planety; ma na myÂśli szczegĂłlnie glony morskie, ktĂłre absorbujÂą i wiÂąÂżÂą jedne substancje z otoczenia, a uwalniajÂą do atmosfery inne. Drugim waÂżnym skÂładnikiem ziemskiego ekosystemu sÂą – tu autor hipotezy Gai formuÂłuje opinie podobne do ogĂłÂłu ekologĂłw – lasy deszczowe wystĂŞpujÂące w strefie tropikalnej. TakÂże one zdajÂą siĂŞ peÂłniĂŚ istotnÂą rolĂŞ regulacyjnÂą i z punktu widzenia interesĂłw Gai powinny w moÂżliwie najwiĂŞkszym stopniu zostaĂŚ wyÂłÂączone z eksploatacji. Jak pisze Lovelock,
„to, co robimy z naszÂą planetÂą, moÂże zaleÂżeĂŚ w duÂżej mierze od tego, gdzie to robimy”.

NapisaÂłem kilka wersĂłw wyÂżej: „z punktu widzenia interesĂłw Gai” – taka jest bowiem optyka Lovelocka. Nie znaczy to, Âże nie rozwaÂża on czy nie docenia roli czÂłowieka. Czyni to jednak nie z punktu widzenia naszego gatunku, lecz majÂąc na uwadze caÂłoksztaÂłt ziemskiego Âżycia, czyli kondycjĂŞ Gai. W takiej perspektywie czÂłowiek jawi siĂŞ jako jeden z wielu elementĂłw wiĂŞkszej ukÂładanki – jednym razem „zÂły” (moÂże bowiem swojÂą dziaÂłalnoÂściÂą zagroziĂŚ ziemskim procesom regulacyjnym i w ten sposĂłb zapoczÂątkowaĂŚ obumieranie Gai), innym razem z kolei jako „dobry” (gdyÂż moÂże Âświadomie przyjÂąĂŚ rolĂŞ jednego z wielu elementĂłw Gai i okieÂłznaĂŚ wÂłasne postĂŞpowanie).

Rola naszego gatunku roÂśnie wraz z tym, jak zwiĂŞksza siĂŞ jego liczebnoÂśĂŚ i aktywnoÂśĂŚ, poniewaÂż wĂłwczas oddziaÂłujemy na planetarne procesy mocniej niÂż wtedy, gdy byÂło nas mniej i byliÂśmy bardziej „bierni”.

Wraz z ludzkim potencjaÂłem wzrasta czÂłowiecza odpowiedzialnoÂśĂŚ za kondycjĂŞ planety. OdpowiedzialnoÂśĂŚ takÂże za nas samych, gdyÂż jak pisze Lovelock, „Nie ma zapewne ani przepisĂłw, ani praw, ktĂłrymi musimy siĂŞ kierowaĂŚ, ÂżyjÂąc wraz z GajÂą. Dla wszystkich naszych dziaÂłaĂą sÂą tylko konsekwencje”. Co majÂąc na uwadze, zachĂŞcam do lektury ksiÂąÂżki Lovelocka.

http://zenforest.wordpress.com/2010/01/06/hipoteza-gai/

ÂŹrĂłdÂła :

http://www.obywatel.org.pl/index.php?module=subjects&func=viewpage&pageid=473

http://www.bams.cm-uj.krakow.pl/bams_pdf/375-380_korpikiewicz.pdf

http://www.ifj.edu.pl/publ/reports/rep_pop/1.pdf?lang=pl

http://www.lop.org.pl/_files/fck2/File/pisz%20o%20przyrodzie/gaja.pdf

http://www.eioba.pl/a89056/hipoteza_gai