StaroÂżytne miasto pod piaskami Gizy

[Leszek]

STAROÂŻYTNE MIASTO POD PIASKAMI GIZY

PÂłaskowyÂż Gizy i dawny Kair poprzecinane sÂą sieciÂą podziemnych korytarzy, szybĂłw, naturalnych jaskiĂą, jezior i komĂłr zawierajÂących zadziwiajÂące artefakty, lecz wÂładze Egiptu wzbraniajÂą siĂŞ przed ujawnieniem tych faktĂłw.

ZAGINIONA HISTORIA PIRAMID

Aby w pe³ni zrozumieÌ sekretne informacje zawarte w Biblii, nale¿y poznaÌ zasiêg systemu podziemnych tuneli i towarzysz¹cego im uk³adu komór istniej¹cych pod P³askowy¿em Gizy, poniewa¿ to w³aœnie tam rozwinê³y siê g³ówne elementy nauk szkó³ tajemnic. To, co dzia³o siê tysi¹ce lat temu pod piaskami, nie ma ¿adnego odzwierciedlenia w obecnych podrêcznikach historii, co potwierdzaj¹ dokonane w ostatnim osiemdziesiêcioleciu odkrycia.

Rejon oazy Fajum poÂłoÂżony w odlegÂłoÂści zaledwie kilku kilometrĂłw od granicy pierwszego nomu ze stolicÂą Memfis stanowi przedmiot niezwykÂłego zainteresowania. To wÂłaÂśnie w tej poroÂśniĂŞtej bujnÂą roÂślinnoÂściÂą Âżyznej dolinie faraonowie, ktĂłrzy przypisywali sobie tytuÂł “mistrzĂłw krĂłlewskich ÂłowĂłw” Âłowili ryby i polowali z pomocÂą bumerangĂłw. Jezioro Moeris, wzdÂłuÂż ktĂłrego brzegĂłw rozciÂągaÂła siĂŞ niegdyÂś Oaza Fajum, byÂło wĂłwczas sÂłynnym Labiryntem, o ktĂłrym Herodot napisaÂł: “wedÂług mnie nieskoĂączony cud”. Labirynt zawieraÂł 1500 pomieszczeĂą i takÂą samÂą liczbĂŞ podziemnych komĂłr, do ktĂłrych temu greckiemu historykowi nie pozwolono zajrzeĂŚ. WedÂług kapÂłanĂłw Labiryntu “korytarze byÂły mylÂące i skomplikowane”, zaplanowane tak, by zapewniĂŚ bezpieczeĂąstwo licznym zwojom, ktĂłre, jak twierdzÂą, przechowywano w podziemnych pomieszczeniach. Ten ogromny kompleks wywarÂł ogromne wraÂżenie na Herodocie, ktĂłry wyraÂżaÂł siĂŞ o tej konstrukcji z podziwem:

Widzia³em tam dwanaœcie pa³aców regularnie rozmieszczonych, które by³y ze sob¹ po³¹czone tarasami rozmieszczonymi wokó³ dwunastu sal. Trudno uwierzyÌ, ¿e s¹ one dzie³em r¹k ludzkich. Œciany pokryte s¹ rzeŸbionymi figurami, a ka¿dy dziedziniec jest wykonany z bia³ego marmuru i otoczony kolumnad¹. W pobli¿u naro¿nika, gdzie koùczy siê labirynt, znajduje siê piramida o wysokoœci 74 metrów przyozdobiona wielkimi figurami zwierz¹t oraz podziemne przejœcie, przez którem mo¿na do niej wejœÌ. Oœwiadczono mi, ¿e podziemne komory i przejœcia ³¹cz¹ tê piramidê z piramidami w Memfis.

Piramidy w Memfis to piramidy w Gizie, poniewa¿ Giza to dawniejsze Memfis. Wielu staro¿ytnych pisarzy podtrzymuje dane podawane przez Herodota odnosz¹ce siê do podziemnych przejœÌ ³¹cz¹cych g³ówne piramidy i tym samym poddaj¹ w w¹tpliwoœÌ WiarygodnoœÌ powszechnie prezentowanej historii Egiptu. Krantor (3 wiek p.n.e.) podawa³, ¿e w Egipcie by³y podziemne kamienne s³upy, na których umieszczono zapis prehistorii, ustawione wzd³u¿ przejœÌ ³¹cz¹cych piramidy. W swoim s³ynnym studium W Sprawie Tajemnic, szczególnie Egipcjan, Chaldejczyków i Asyryjczyków Jamblich z Syrii, przedstawiciel aleksandryjskiej szko³y nauk mistycznych i filozoficznych, zapisa³ poni¿sz¹ informacjê o wejœciu wiod¹cym przez cia³o Sfinksa do przejœcia prowadz¹cego do Wielkiej Piramidy:

“WejÂście to, w naszych czasach zasypane piaskiem i Âśmieciami, wci¹¿ moÂżna przeÂśledziĂŚ miĂŞdzy przednimi Âłapami przykucniĂŞtego kolosa, KiedyÂś byÂło zamkniĂŞte brÂązowymi wrotami, ktĂłrych tajemny zamek potrafili otworzyĂŚ jedynie MĂŞdrcy. BramĂŞ chroniÂł powszechny szacunek i pewien rodzaj religijnego strachu, ktĂłre utrzymywaÂły jej nienaruszalnoœÌ lepiej niÂż jakiekolwiek uzbrojone straÂże. W brzuchu Sfinksa byÂły wykute galerie prowadzÂące do podziemnej czĂŞÂści Wielkiej Piramidy. Galerie te byÂły tak pogmatwane w drodze do Piramidy, Âże ktoÂś kto wkroczyÂł do nich bez przewodnika, zawsze wracaÂł do punktu poczÂątkowego.”

Na staroÂżytnych sumeryjskich pieczĂŞciach cylindrycznych byÂło odnotowane, Âże tajemny dom Anunnaki znajdowaÂł siĂŞ w “podziemnym paÂłacu… do ktĂłrego wchodziÂło siĂŞ tunelem. WejÂście ukryte byÂło w piaskach i czymÂś, co nazywano Huwana… o zĂŞbach smoka i twarzy lwa”. Ten doniosÂły staroÂżytny tekst, znany niestety tylko we fragmentach, informowaÂł rĂłwnieÂż, Âże “[Huwana] nie jest zdolny do poruszania siĂŞ do przodu ani do tyÂłu”, Âże wczoÂłgiwali siĂŞ na niego od tyÂłu i Âże w tym momencie droga do “tajemnego domu Anunnaki” nie byÂła juÂż zablokowana. Ten sumeryjski tekst mĂłwiÂł prawdopodobnie o Sfinksie w Gizie z gÂłowÂą lwa. JeÂśli posÂąg tego wielkiego stworzenia wybudowano, aby strzegÂł zamaskowanego wejÂścia do rozciÂągajÂącego siĂŞ pod nim podziemnego kompleksu, to jego symbolizm byÂł jak najbardziej wÂłaÂściwy.

DziewiĂŞtnastowieczne miejscowe legendy arabskie mĂłwiÂą o istniejÂących pod Sfinksem tajnych komorach zawierajÂących przedmioty obdarzone magicznÂą mocÂą. Wierzenia te znajdujÂą potwierdzenie u rzymskiego historyka z 1 wieku, Pliniusza, ktĂłry podaÂł, Âże g³êboko pod Sfinksem jest ukryty “grobowiec wÂładcy imieniem Harmakhis, ktĂłry zawiera ogromne skarby”. Co ciekawe, Sfinks byÂł okreÂślany kiedyÂś jako “Wielki Sfinks Harmakhis, ktĂłry stoi na straÂży od czasĂłw wyznawcĂłw Horusa”. Rzymski historyk z 4 wieku, Ammianus marcellinus, podaje dodatkowe informacje na temat podziemnych korytarzy, ktĂłre zdajÂą siĂŞ prowadziĂŚ do wnĂŞtrza Wielkiej Piramidy:

Inskrypcje, które, jak zapewniali staro¿ytni, by³y wykute na œcianach podziemnych galerii i korytarzy zbudowanych w g³êbokich i mrocznych wnêtrzach w celu zachowania staro¿ytnych m¹droœci od zniszczenia w czasach powodzi.

Przechowywany w Muzeum Brytyjskim manuskrypt skompilowany przez arabskiego pisarza Altelemsani mĂłwi o istnieniu dÂługiego, prostokÂątnego, podziemnego przejÂścia miĂŞdzy WielkÂą PiramidÂą a Nilem, przy czym od strony Nilu przejÂście blokuje “dziwny obiekt”. Manuskrypt zawiera teÂż opis nastĂŞpujÂącego wydarzenia:

W czasach Ahmeda Ben Toulouna pewna grupa weszÂła do Wielkiej Piramidy tunelem i znalazÂła w bocznej komorze szklany kielich rzadkiego koloru i tekstury. Kiedy wychodzili, jeden z czÂłonkĂłw grupy zagubiÂł siĂŞ. Kiedy zawrĂłcili po niego, wyszedÂł do nich nagi i ÂśmiejÂąc siĂŞ oÂświadczyÂł - “Nie idÂźcie za mnÂą i nie szukajcie mnie” - po czym pobiegÂł z powrotem do Piramidy. Jego przyjaciele odnieÂśli wraÂżenie, Âże rzucono na niego czar.

Po poznaniu dziwnych wydzrzeĂą, jakie miaÂły miejsce pod PiramidÂą, Ahmed Ben Touloun postanowiÂł zobaczyĂŚ ten kielich. BadajÂąc go, napeÂłniono go wodÂą i zwaÂżono. NastĂŞpnie wodĂŞ wylano i zwaÂżono go ponownie. Historyk pisze, Âże “okazaÂło siĂŞ, iÂż kielich waÂżyÂł tyle samo, kiedy byÂł wypeÂłniony wodÂą i kiedy byÂł pusty”. JeÂśli ta kronika jest dokÂładna, ten barak dodatkowego ciĂŞÂżaru stanowi poÂśredni dowĂłd na istnienie nadzwyczajnej wiedzy w Gizie.

Jak podaje w 10 wieku Masoudi, podziemnych galerii pod WielkÂą PiramidÂą strzegÂły mechaniczne statuy o zadziwiajÂących moÂżliwoÂściach. Jego sporzÂądzony tysiÂąc lat temu opis przypomina skomputeryzowane roboty pokazywane dziÂś w filmach science fiction. Masoudi twierdzi, Âże automaty byÂły zaprogramowane na nietolerancyjne zachowania, jako, Âże niszczyÂły wszystko, “z wyjÂątkiem tych, ktĂłrzy ze wzglĂŞdu na swoje postĂŞpowanie byli godni zaakceptowania”. Masoudi utrzymuje, Âże “pisemne przekazy MÂądroÂści oraz osiÂągniĂŞcia z ró¿nych dziedzin sztuki i nauki byÂły g³êboko ukryte, tak by przetrwaĂŚ ku poÂżytkowi tych, ktĂłrzy potrafiÂą je zrozumieĂŚ i wykorzystaĂŚ”. To fantastyczna informacja, albowiem jest moÂżliwe, Âże od czasĂłw Masoudiego “godne” osoby widziaÂły te tajemnicze podziemne komnaty. Masoudi wyznaje:

“WidziaÂłem rzeczy, ktĂłrych nikt nie odwaÂżyÂłby siĂŞ opisaĂŚ z obawy, Âże ludzie zacznÂą wÂątpiĂŚ w jego poczytalnoœÌ… niemniej widziaÂłem je.”

W tym samym stuleciu inny pisarz, Muterdi, przekaza³ opis dziwnego wydarzenia w w¹skim przejœciu pod Giz¹, kiedy grupa ludzi zosta³a przera¿ona widokiem kamiennych drzwi roztrzaskuj¹cych jednego z jej cz³onków- drzwi wysunê³y siê nagle ze œwiat³a przejœcia i zamknê³y le¿¹cy przed nimi korytarz.

Herodot powiada, Âże egipscy kapÂłani recytowali mu od dawna przechowywanÂą legendĂŞ o “formowaniu podziemnych apartamentĂłw” przez pierwotnych budowniczych Memfis. Najstarsze inskrypcje sugerujÂą, Âże pod powierzchniÂą obszaru otaczajÂącego Sfinksa i piramidy istniaÂło coÂś w rodzaju rozlegÂłego systemu korytarzy.

Te stare zapiski zostaÂły potwierdzone, kiedy w roku 1993 odkryto za pomocÂą przeprowadzonych na tamtym terenie badaĂą sejsmicznych obecnoœÌ wielkiej pustej podziemnej przestrzeni. O tym odkryciu poinformowano w filmie dokumentalnym “The Mystery of the Sphinx” (”Tajemnica Sfinksa”) pokazanym 30-milionowej widowni przez stacjĂŞ telewizyjnÂą NBC w koĂącu tego samego roku. Istnienie pomieszczeĂą pod Sfinksem jest dobrze znane.WÂładze Egiptu potwierdziÂły w roku 1994 kolejne odkrycie. Informacje o nim podaÂła nawet jedna z gazet w artykule “Tajemniczy tunel w Sfinksie”:

“Robotnicy regenerujÂący niedomagajÂącego Sfinksa odkryli nieznane przejÂście prowadzÂące w g³¹b korpusu tego tajemniczego posÂągu. G³ówny konserwator zabytkĂłw Gizy, Zahi Hawass, oÂświadczyÂł, Âże ten tunel jest bez wÂątpienia bardzo stary, niemniej pozostaje zagadkÂą, kto go zbudowaÂł, po co i dokÂąd on prowadzi. Zahi Hawass oÂświadczyÂł, Âże nie planuje usuniĂŞcia gÂłazĂłw blokujÂących wejÂście do niego. Tajemniczy tunel zag³êbia siĂŞ w pó³nocnÂą czêœÌ Sfinksa, mniej wiĂŞcej w poÂłowie odlegÂłoÂści miĂŞdzy jego wyciÂągniĂŞtymi Âłapami a ogonem.”

Bardzo popularne przypuszczeniem Âże Sfinks stanowi faktyczne wejÂście do Wielkiej Piramidy przetrwaÂło z zadziwiajÂącÂą konsekwencjÂą. To przekonanie utwierdzajÂą liczÂące sobie sto lat plany sporzÂądzone przez wtajemniczonych masonĂłw i ró¿okrzyÂżowcĂłw, ktĂłre ukazujÂą Sfinksa jako ornament zwieĂączajÂący hol, ktĂłry ³¹czyÂł siĂŞ ze wszystkimi piramidami poprzez wybiegajÂące z niego promieniÂście podziemne korytarze. Plany te zostaÂły sporzÂądzone na podstawie informacji pochodzÂących od rzekomego zaÂłoÂżyciela Zakonu Ró¿okrzyÂżowcĂłw, Christiana Rosenkreuza, ktĂłry podobno odwiedziÂł “tajemniczÂą podziemnÂą komorĂŞ” i znalazÂł tam bibliotekĂŞ wypeÂłnionÂą ksiĂŞgami opisujÂącymi wiedzĂŞ tajemnÂą.

Te szkice wykonano na podstawie informacji uzyskanej od archiwistów szkó³ wiedzy tajemnej jeszcze przed rozpoczêciem prac oczyszczaj¹cych z piasku przeprowadzonych w roku 1925, które ukaza³y ukryte drzwi do dawno zapomnianych komnat recepcyjnych, ma³ych œwi¹tyù i innych pomieszczeù.

Wiedza szkó³ tajemnic zosta³a wzmocniona przez ca³¹ seriê donios³ych odkryÌ dokonanych w roku 1935, które dostarczy³y dowodu na istnienie dodatkowych przejœÌ i komór przeplataj¹cych obszar pod piramidami. Kompleks w Gizie dowodzi, ¿e jego g³ówne elementy, takie jak Sfinks, Wielka Piramida i Œwi¹tynia S³oùca, s¹ ze sob¹ bezpoœrednio zwi¹zane i ³¹cz¹ siê, zarówno nad, jak i pod ziemi¹.

Komory i korytarze wykryte przy pomocy specjalnych sejsmografĂłw oraz w ostatnich latach radarĂłw penetrujÂących grunt (Ground Penetrating Radar) potwierdziÂły dokÂładnoœÌ planĂłw. Egipt rĂłwnieÂż z powodzeniem stosuje zaawansowane techniki satelitarne do wykrywania stanowisk poÂłoÂżonych pod powierzchniÂą Gizy oraz w innych miejscach. Na poczÂątku roku 1998 wprowadzono najnowszy system Âśledzenia i przy jego pomocy ustalono dokÂładnÂą lokalizacjĂŞ 27 nowych dotychczas nie eksploatowanych stanowisk archeologicznych. DziewiĂŞĂŚ z nich znajduje siĂŞ na wschodnim kraĂącu Luksoru (Teby), a pozostaÂłe w takich miejscach jak Giza, Abu Rawasz, Sakkara i Dahszur. Wydruki z terenu Gizy ukazujÂą ogromnÂą sieĂŚ tuneli i komĂłr oplatajÂących caÂły ten obszar, krzyÂżujÂących siĂŞ i splatajÂących wzajemnie niczym rozciÂągajÂąca siĂŞ na caÂłym pÂłaskowyÂżu kratownica. WykorzystujÂąc Âśledzenie z kosmosu egiptolodzy sÂą w stanie okreÂśliĂŚ przed rozpoczĂŞciem prac wykopaliskowych lokalizacjĂŞ g³ównego stanowiska, prawdopodobnego wejÂścia oraz rozmiar komĂłr. SzczegĂłlna uwagĂŞ poÂświĂŞca siĂŞ trzem konkretnym stanowiskom: obszarowi na pustyni poÂłoÂżonemu kilkaset metrĂłw na poÂłudniowy zachĂłd od miejsca poÂłoÂżenia Czarnej Piramidy, wokó³ ktĂłrej jest obecnie budowany potĂŞÂżny system betonowych Âścian o wysokoÂści siedmiu metrĂłw otaczajÂących teren o powierzchni oÂśmiu kilometrĂłw kwadratowych, staroÂżytnej drodze, ktĂłra ³¹czyÂła ÂświÂątyniĂŞ w Luksorze z Karnakiem, oraz “Drodze Horusa” biegnÂącej w poprzek pó³nocnego Synaju.

WIADOMOÂŚCI Z PIERWSZYCH STRON GAZET

Wœród mistyków i cz³onków egipskich szkó³ tajemnic panowa³ ugruntowany pogl¹d, ¿e Wielka Piramida by³a z wielu wzglêdów znakomitoœci¹. Pomijaj¹c fakt, ¿e do roku 820 nikt do niej nie wszed³, tajemne szko³y przedchrzeœcijaùskiego Egiptu utrzymywa³y, ¿e rozk³ad wnêtrza jest im dobrze znany. Ich adepci niezmiennie twierdzili, ¿e nie jest to grobowiec ani krypta grobowa, i podkreœlali, ¿e posiada ona jedn¹ symboliczn¹ komorê grobow¹ bêd¹c¹ elementem inicjacyjnego rytua³u.

Wed³ug mistycznych przekazów do wnêtrza wchodzi³o siê stopniowo przez podziemne korytarze przechodz¹c ró¿ne etapy. Mówiono, ¿e na koùcu ka¿dego z nich znajduj¹ siê ró¿ne komory, zaœ najwy¿szy i ostateczny stopieù wtajemniczenia symbolizuje pomieszczenie zwane obecnie Komor¹ Królewsk¹.

Przekazy szkó³ tajemnic by³y stopniowo weryfikowane przez odkrycia archeologów, zaœ w roku 1935 uzyskano pewnoœÌ, ¿e istnieje po³¹czenie miêdzy Sfinksem i Wielk¹ Piramid¹ oraz ¿e inny tunel ³¹czy Sfinksa ze staro¿ytn¹ œwi¹tyni¹ zlokalizowana po jego po³udniowej stronie (zwan¹ dziœ Œwi¹tyni¹ Sfinksa).

W roku 1935, wraz ze zbliÂżajÂącym siĂŞ ukoĂączeniem jedenastoletniego przedsiĂŞwziĂŞcia archeologicznego Emile’a Baraize’a, ÂświatÂło dzienne ujrzaÂły niesamowite historie na temat odkryĂŚ dokonanych w trakcie jego realizacji. W napisanym i opublikowanym w roku 1935 przez Hamiltona M. Wrighta artykule byÂła mowa o nadzwyczajnym odkryciu dokonanym pod piaskami Gizy, ktĂłremu obecnie siĂŞ zaprzecza. ArtykuÂł ten ilustrowany oryginalnymi fotografiami dostarczonymi przez doktora Selima Hassana, kierownika zespoÂłu badawczego z Uniwersytetu Kairskiego, ktĂłry dokonaÂł tego odkrycia. W artykule tym czytamy:

“OdkryliÂśmy podziemne przejÂście uÂżywane przez staroÂżytnych Egipcjan 5000 lat temu, ktĂłre przebiega pod groblÂą poÂłoÂżonÂą miĂŞdzy drugÂą piramidÂą a Sfinksem i pozwala na przechodzenie pod groblÂą z Piramidy Cheopsa do Piramidy Chefrena. W tym podziemnym przejÂściu odkopaliÂśmy seriĂŞ szybĂłw prowadzÂących w dó³ na g³êbokoœÌ 38 metrĂłw z obszernymi dziedziĂącami i bocznymi komorami.”

Mniej wiêcej w tym samym czasie miêdzynarodowe œrodki masowego przekazu og³osi³y dalsze szczegó³y tego odkrycia.

Podziemny kompleks ³¹cznikowy wybudowano pocz¹tkowo miêdzy Wielk¹ Piramid¹ i Œwi¹tyni¹ S³oùca, jako ¿e Piramida Chefrena zosta³a wybudowana póŸniej i p³yciej posadowiona. Podziemne przejœcie i znajduj¹ce siê na jego trasie komory by³y wydr¹¿one w litej skale, co jest doprawdy niezwyk³ym osi¹gniêciem, bior¹c pod uwagê, ¿e zosta³o zrealizowane tysi¹ce lat temu.

Jest jeszcze wiêcej szczegó³ów dotycz¹cych historii podziemnych komór w Gizie, poniewa¿ gazety rozpisywa³y siê o odkopaniu podziemnych przejœÌ miêdzy Œwi¹tyni¹ S³oùca a p³askowy¿em i Œwi¹tyni¹ Sfinksa w dolinie. Przejœcie to odkopano kilka lat przed opublikowaniem tego artyku³u.

Te odkrycia doprowadziÂły dra Selima Hassana i innych do publicznie ogÂłoszonego wniosku, Âże mimo iÂż wiek Sfinksa byÂł zawsze sprawÂą enigmatycznÂą, mĂłgÂł on byĂŚ czĂŞÂściÂą wielkiego architektonicznego zamierzenia, ktĂłre zaplanowano i zrealizowano z rozmysÂłem w ramach budowy Wielkiej Piramidy.

Archeolodzy dokonali w tym czasie jeszcze jednego waÂżnego odkrycia. Mniej wiĂŞcej w poÂłowie drogi miĂŞdzy Sfinksem a PiramidÂą Chefrena odkryto cztery ogromne pionowe szyby, kaÂżdy o przekroju okoÂło 0,75 metra kwadratowego, prowadzÂące pionowo w dó³ poprzez litÂą ska³ê wapiennÂą. Na ró¿okrzyÂżowych i masoĂąskich planach to miejsce nosi nazwĂŞ “Grobowca Cambella”. “Ten kompleks szybĂłw” koĂączy siĂŞ wedÂług dra Selima Hassana “obszernym pomieszczeniem, w Âśrodku ktĂłrego znajduje siĂŞ kolejny szyb, ktĂłry opada na obszerny dziedziniec oflankowany siedmioma komorami”. NiektĂłre komory zawieraÂły ogromne zapieczĂŞtowane sarkofagi wykonane z bazaltu i granitu o wysokoÂści 5,5 metra.

Odkrywcy posuwali siê dalej i okaza³o siê, ¿e w jednym z siedmiu pomieszczeù znajdowa³ siê trzeci pionowy szyb prowadz¹cy jeszcze g³êbiej, do znacznie ni¿ej po³o¿onej komory. W czasie gdy j¹ odkryto, by³a zalana wod¹, która czêœciowo zakrywa³a pojedynczy bia³y sarkofag.

KomorĂŞ tĂŞ nazwano “Grobowcem Ozyrysa” i zostaÂła pokazana jako “otwarta po raz pierwszy” w sfaÂłszowanym telewizyjnym filmie dokumentalnym w marcu 1999 roku. W trakcie poszukiwaĂą na tym terenie w roku 1935 dr Selim Hassan oÂświadczyÂł:

“Mamy nadziejĂŞ znaleŸÌ waÂżne dzieÂła sztuki po wypompowaniu wody. G³êbokoœÌ tej serii szybĂłw wynosi ponad 40 metrĂłw… W trakcie oczyszczania poÂłudniowej czĂŞÂści podziemnego przejÂścia znaleziono piĂŞknÂą gÂłowĂŞ statuy o bardzo wyrazistych rysach twarzy.”

jak podawaÂł artykuÂł w innej gazecie z tamtych czasĂłw, statua byÂła doskonale wyrzeÂźbionym popiersiem krĂłlowej Nefretete i zostaÂła opisana jako “piĂŞkny przykÂład rzadkiego rodzaju sztuki wprowadzonej w czasach panowania Amenhotepa”. Obecnie nie jest znane miejsce pobytu tego popiersia.

W doniesieniu podano rĂłwnieÂż opis innych komĂłr i pomieszczeĂą zlokalizowanych pod piaskami. Wszystkie one byÂły po³¹czone ze sobÂą tajemnymi i bogato zdobionymi korytarzami. Dr Selim Hassan podaÂł, Âże sÂą tam nie tylko wewnĂŞtrzne i zewnĂŞtrzne dziedziĂące, ale Âże odnaleziono rĂłwnieÂż pomieszczenie nazwane “KaplicÂą Ofiarowania”, ktĂłre wyciĂŞto w ogromnej skalnej wychodni miĂŞdzy Grobowcem Cambella a WielkÂą PiramidÂą. W Âśrodku kaplicy znajdujÂą siĂŞ trzy bogato zdobione pionowe filary stojÂące na trĂłjkÂątnej podstawie. Filary te stanowiÂą waÂżny punkt odniesienia w jego badaniach, poniewaÂż ich istnienie zostaÂło odnotowane w Biblii. Wysnuty stÂąd wniosek mĂłwi, Âże Ezra, ktĂłrego uwaÂża siĂŞ za autora Tory (okoÂło 397 roku p.n.e.) znaÂł rozkÂład podziemnych korytarzy i komĂłr, zanim napisaÂł TorĂŞ. Ta podziemna konstrukcja byÂła prawdopodobnie pierwowzorem trĂłjkÂątnej kompozycji wokó³ g³ównego oÂłtarza loÂży masoĂąskiej. ÂŻyjÂący w pierwszym wieku naszej ery JĂłzef Flawiusz (Josef Ben Matatia) napisaÂł w swoim dziele Dawne dzieje Izraela, Âże Henoch, wybitna postaĂŚ Starego Testamentu, zbudowaÂł podziemnÂą ÂświÂątyniĂŞ skÂładajÂącÂą siĂŞ z dziewiĂŞciu komĂłr. W g³êbokiej piwnicy w jednej z komĂłr z trzema pionowymi kolumnami umieÂściÂł trĂłjkÂątnÂą zÂłotÂą pÂłytĂŞ z wypisanym na niej absolutnym imieniem Boga. Opis komĂłr Henocha jest podobny do opisu Kaplicy Ofiarowania znajdujÂącej siĂŞ pod piaskami na wschĂłd od Wielkiej Piramidy.

PrzypominajÂący do zÂłudzenia komorĂŞ grzebalnÂą przedsionek, ktĂłry byÂł “niewÂątpliwie pomieszczeniem inicjacyjnym i recepcyjnym”, znaleziono wyÂżej na pÂłaskowyÂżu, bliÂżej Wielkiej Piramidy i gĂłrnej czĂŞÂści skoÂśnego korytarza wyciĂŞtego g³êboko w skale z pó³nocno-zachodniej strony Kaplicy Ofiarowania (miĂŞdzy KaplicÂą Ofiarowania a WielkÂą PiramidÂą). W Âśrodku komory znajduje siĂŞ sarkofag o dÂługoÂści 3,6 metra wykonany z biaÂłego wapienia Turah oraz zbiĂłr piĂŞknych naczyĂą alabastrowych. ÂŚciany przyozdobione sÂą piĂŞknymi scenami, inskrypcjami i emblematami wyobraÂżajÂącymi g³ównie kwiaty lotosu. Inskrypcje na alabastrowych naczyniach i emblematy wyobraÂżajÂące kwiaty lotosu zdradzajÂą duÂże podobieĂąstwo do przedmiotĂłw znalezionych w roku 1904 przez Sir Williaama Petrie w warsztatach ÂświÂątynnych na GĂłrze Synaj (Horeb).

Ponadto odkryto dodatkowe podziemne komnaty, komory, ÂświÂątynie i hole, niektĂłre z pionowymi, okrÂągÂłymi kamiennymi kolumnami wspierajÂącymi stropy a inne przyozdobione rzeÂźbami zwiewnych postaci bogiĂą ubranych w piĂŞknÂą odzieÂż. Doniesienie dra Selima Hassana opisywaÂły inne wspaniale wyrzeÂźbione postacie i wiele kolorowych fryzĂłw. Wykonano ich fotografie, a jeden z autorĂłw i badaczy, ktĂłry je widziaÂł, ró¿okrzyÂżowiec H.Spencer Lewis, odnotowaÂł, Âże te wizerunki wywarÂły na nim “g³êbokie wraÂżenie”. Nie wiadomo, gdzie obecnie znajdujÂą siĂŞ te rzadkie okazy i zabytki sztuki. Wtajemniczeni mĂłwiÂą, Âże niektĂłre z nich zostaÂły przeszmuglowane z Egiptu przez bogatych prywatnych kolekcjonerĂłw.

Przytoczone szczegó³y stanowi¹ zaledwie czêœÌ tych, które podano w obszernej dziesiêciotomowej pracy dra Selima Hassana opublikowanej w roku 1944 przez kairskie wydawnictwo Government Press pod tytu³em Wykopaliska w Gizie. Jest to jednak zaledwie fragment ca³ej prawdy dotycz¹cej tego, co znajduje siê pod piramidami. W ostatnim roku akcji usuwania piasków robotnicy dokonali zadziwiaj¹cego odkrycia, które wprowadzi³o w os³upienie ca³y œwiat i przyku³o uwagê mediów.

Archeolodzy kierujÂący pracami byli “oszoÂłomieni” tym, co wyÂłoniÂło siĂŞ spod ziemi, i stwierdzili, Âże to miasto zostaÂło zaplanowane najpiĂŞkniej, jak tylko moÂżna sobie wyobraziĂŚ. Jest peÂłne ÂświÂątyĂą, pastelowych malowideÂł przedstawiajÂących siedziby rolnikĂłw, warsztatĂłw, stajen i innych budynkĂłw, w tym paÂłacu. WyposaÂżone w podziemne wodociÂągi, posiadaÂło doskonaÂły system odprowadzania wody oraz nowoczesne urzÂądzenia komunalne. Pytanie, ktĂłre nie daje spokoju, brzmi: Gdzie jest to miasto obecnie?

Jego sekretne po³o¿enie zosta³o ostatnio podane wybranej grupie ludzi, którym udzielono pozwolenia na jego eksploracjê i nakrêcenie filmu. Istnieje w ogromnym kompleksie naturalnych jaskiù rozci¹gaj¹cym siê pod p³askowy¿em Gizy i biegn¹cym w kierunku wschodnim pod Kairem. G³ówne wejœcie znajduje siê we wnêtrzu Sfinksa. Wykute w skale schody prowadz¹ do pieczary po³o¿onej pod skalistym dnem Nilu.

Ekspedycja zabraÂła ze sobÂą generatory i nadmuchiwane tratwy i podró¿owaÂła podziemnÂą rzekÂą, ktĂłra prowadziÂła do podziemnego jeziora o Âśrednicy jednego kilometra. Miasto jest usytuowane na jego nadbrzeÂżach, a staÂłe oÂświetlenie zapewniajÂą mu duÂże krysztaÂłowe kule osadzone w Âścianach i suficie jaskini. Zapasowe wejÂście do niego stanowiÂą schody prowadzÂące do piwnic koptyjskiego KoÂścioÂła w starym Kairze (Banilonie). Na podstawie opisĂłw “ludzi ÂżyjÂących w Ziemi” podanych w ksiĂŞgach Rodzaju, Jaszera i Henocha moÂżna sÂądziĂŚ, Âże jego oryginalna nazwa brzmiaÂła Gigal.

Prace ekspedycji rejestrowano kamerami filmowymi, po czym nakrĂŞcono film dokumentalny zatytuÂłowany “Chambers of the Deep” (”Komory g³êbin”), ktĂłry pokazano wybranemu audytorium. PoczÂątkowo zamierzano przedstawiĂŚ ten film caÂłemu spoÂłeczeĂąstwu, ale z jakiegoÂś powodu zrezygnowano z tego.

Z miasta wyniesiono wieloœcienny obiekt krystaliczny rozmiarów pi³ki futbolowej, którego nadnaturalny charakter zaprezentowano niedawno na konferencji w Australii. G³êboko wewn¹trz niego znajduj¹ siê hieroglify, które przewracaj¹ siê powoli, jak kartki ksi¹¿ki, kiedy za¿¹da siê tego w myœlach, bez wzglêdu na to, kto go trzyma. ten niesamowity przedmiot zawiera w sobie nieznan¹ technologiê i zosta³ ostatnio przes³any do NASA w celu poddania go analizie.

Historyczne dokumenty podaj¹, ¿e w 20 wieku dokonano w Gizie i na Pó³wyspie Synaj osza³amiaj¹cych odkryÌ, o których jeszcze siê nie mówi, zaœ kr¹¿¹ce w Egipcie pog³oski informuj¹ o kolejnym podziemnym mieœcie po³o¿onym w promieniu 45 kilometrów od Wielkiej Piramidy. W roku 1964 na terenie starego tureckiego królestwa Kapadocji odkryto ponad 30 ogromnych, wielopoziomowych podziemnych miast. Tylko jedno z nich zawiera³o ogromne jaskinie, pomieszczenia i korytarze, które wed³ug archeologów by³y zdolne pomieœciÌ a¿ 2000 gospodarstw zapewniaj¹cych warunki ¿ycia dla 8 d0 10 tysiêcy ludzi. Ich istnienie dowodzi, ¿e na Ziemi jest wiele takich podziemnych œwiatów, które czekaj¹ na swoich odkrywców.

Wykopaliska w Gizie ujawni³y istnienie podziemnych przejœÌ, œwi¹tyù, sarkofagów oraz co najmniej jednego wewnêtrznie po³¹czonego podziemnego miasta, zaœ wyjaœnienie, ¿e podziemne korytarze ³¹czy³y Sfinksa z piramidami, stanowi kolejny krok w kierunku udowodnienia, ¿e ca³y kompleks zosta³ starannie zaplanowany.

OFICJALNE ZAPRZECZENIA

Ze wzglêdu na wykopaliska dra Selima Hassana oraz nowoczesne techniki œledzenia z kosmosu, zapiski i podania egipskich staro¿ytnych szkó³ wiedzy tajemnej, które utrzymuj¹, ¿e przechowuj¹ staro¿ytn¹ wiedzê o p³askowy¿u Gizy, zyskuj¹ mocno na wiarygodnoœci. Jednym z najbardziej zastanawiaj¹cych aspektów odkrycia podziemnych obiektów w Gizie s¹ wielokrotnie powtarzane przez oficjalne w³adze Egiptu i oœrodki akademickie zaprzeczenia w sprawie ich istnienia. te zaprzeczenia s¹ tak zdecydowane, ¿e spo³eczeùstwo zw¹tpi³o w oœwiadczenia szkó³ tajemnic i zaczê³o podejrzewaÌ, ¿e zmyœlono je w celu wzbudzenia zainteresowania turystów odwiedzaj¹cych Egipt. Stosunek œrodowiska naukowego do tej sprawy najlepiej odzwierciedla publiczne oœwiadczenie przedstawicieli Uniwersyteu Harvardzkiego z roku 1972:

“Nikt nie powinien zwracaĂŚ uwagi na niedorzeczne oÂświadczenia dotyczÂące wnĂŞtrza Wielkiej Piramidy lub domniemanych korytarzy i nieodkopanych ÂświÂątyĂą i komnat znajdujÂących siĂŞ pod piaskami w rejonie piramid gÂłoszonych przez ludzi zwiÂązanych z tak zwanymi tajnymi kultami lub stowarzyszeniami wywodzÂącymi siĂŞ z Egiptu lub Orientu. Wszystko to istnieje tylko w wyobraÂźni tych, ktĂłrzy pragnÂą przyciÂągn¹Ì poszukiwaczy tajemnic. Wiemy teÂż, Âże im bardziej bĂŞdziemy zaprzeczaĂŚ istnieniu tych obiektĂłw, tym bardziej spoÂłeczeĂąstwo bĂŞdzie podejrzewaÂło, Âże staramy siĂŞ ukryĂŚ wielkie tajemnice Egiptu. Lepiej bĂŞdzie jeÂśli zaczniemy je ignorowaĂŚ zamiast zaprzeczaĂŚ im. Wszystkie nasze prace wykopaliskowe prowadzone na terenie wokó³ piramid nie doprowadziÂły do odkrycia jakichkolwiek podziemnych korytarzy lub pomieszczeĂą, ÂświÂątyĂą, grot lub czegokolwiek, z wyjÂątkiem jednej ÂświÂątyni przylegajÂącej do Sfinksa.”

Tego rodzaju stanowisko w tej sprawie wystarczy³o naukowcom, lecz w nastêpnych latach ukaza³y siê oficjalne oœwiadczenia stwierdzaj¹ce, ¿e nie ma ¿adnej œwi¹tyni ³¹cz¹cej siê ze Sfinksem. Zapewnienia, ¿e ka¿dy centymetr kwadratowy powierzchni wokó³ Sfinksa i piramid zosta³ dok³adnie i dog³êbnie zbadany okaza³y siê nieprawdziwe, kiedy w koùcu odkopano z piasku œwi¹tyniê ³¹cz¹c¹ siê ze Sfinksem i udostêpniono j¹ do zwiedzania. W sprawach wykraczaj¹cych poza oficjaln¹ politykê wydaje siê istnieÌ ukryty czynnik w postaci cenzury, któr¹ wprowadzono w celu ochrony religii, zarówno zachodnich, jak i wschodnich.

WIECZNIE PÂŁONÂĄCE LAMPY

mimo zadziwiaj¹cych odkryÌ naga prawda wygl¹da tak, ¿e pocz¹tki dziejów Egiptu pozostaj¹ w zasadzie nieznane i stanowi¹ bia³¹ plamê. Nie jest wiêc mo¿liwe wyjaœnienie, w jaki sposób by³y oœwietlane kilometry podziemnych przejœÌ i komór pod p³askowy¿em Gizy, przy czym jest pewne, ¿e musia³y byÌ jakoœ oœwietlone, chyba ¿e staro¿ytni mieli zdolnoœÌ widzenia w ciemnoœciach. To samo dotyczy wnêtrza Wielkiej Piramidy- egiptolodzy zgadzaj¹ siê, ¿e nie stosowano p³on¹cych pochodni, poniewa¿ w takim przypadku sufity by³yby okopcone.

Z tego, co obecnie wiemy o podziemnych przejÂściach pod pÂłaskowyÂżem z piramidami, wynika, Âże istnieje tam prawdopodobnie co najmniej 5 kilometrĂłw korytarzy, ktĂłre siĂŞgajÂą na 10 d0 12 piĂŞter w dó³, poniÂżej poziomu gruntu. ZarĂłwno KsiĂŞga UmarÂłych jak i Teksty Piramid wspominajÂą o “TwĂłrcach ÂŚwiatÂła”, co moÂże odnosiĂŚ siĂŞ do ludzi odpowiedzialnych za oÂświetlenie podziemnych pomieszczeĂą.

Jamblich podaje fascynuj¹cy opis, który odkryto w jednym z bardzo starych egipskich papirusów przechowywanych w meczecie w Kairze. By³a to czêœÌ historii nieznanego autorstwa pochodz¹cej z 100 roku p.n.e., która dotyczy grupy ludzi, którym uda³o siê wejœÌ do podziemnych komór pod Giz¹ w celach badawczych. Oto jak opisali swoje prze¿ycia:

“WeszliÂśmy do komory. kiedy weszliÂśmy, komora automatycznie rozÂświetliÂła siĂŞ ÂświatÂłem napÂływajÂącym z cienkiej tuby gruboÂści rĂŞki czÂłowieka [okoÂło 15 cm] stojÂącej pionowo w naroÂżniku. Kiedy zbliÂżyliÂśmy siĂŞ do tuby, zaczĂŞÂła ÂświeciĂŚ jaÂśniej… niewolnicy przestraszyli siĂŞ i uciekli w kierunku, z ktĂłrego przyszliÂśmy! Kiedy dotkn¹³em jej, zgasÂła. RobiliÂśmy wszystko, Âżeby tuba zaÂświeciÂła znowu, ale nie dostarczyÂła juÂż wiĂŞcej ÂświatÂła. W niektĂłrych komorach tuby dziaÂłaÂły , a w innych nie. RozbiliÂśmy jednÂą z tub i wypÂłynĂŞÂła z niej ciecz w postaci szeregu srebrzystych koralikĂłw, ktĂłre toczyÂły siĂŞ szybko po podÂłodze i rĂłwnie szybko znikaÂły w jej szczelinach [rtĂŞĂŚ?].”

Z upÂływem czasu tuby powoli przygasaÂły i kapÂłani wyjmowali je i skÂładali w podziemnej piwnicy specjalnie do tego celu zbudowanej na poÂłudniowy wschĂłd od pÂłaskowyÂżu. Wierzyli, Âże Âświetlne tuby zostaÂły stworzone przez wielbionego przez nich Imhotepa, ktĂłry kiedyÂś wrĂłci i sprawi, Âże znowu bĂŞdÂą dziaÂłaÂły.

PowszechnÂą praktykÂą wczesnych Egipcjan byÂło zamykanie zapalonych lamp w grobowcach zmarÂłych w charakterze ofiary dla ich boga i aby uÂłatwiĂŚ zmarÂłym znalezienie drogi na “drugÂą stronĂŞ”. W grobowcach usytuowanych w pobliÂżu Memfis (oraz w grobowcach braminĂłw w Indiach) znajdowano dziaÂłajÂące lampy w zapieczĂŞtowanych komorach i naczyniach, lecz nagÂłe wystawienie ich na dziaÂłanie powietrza wyczerpywaÂło je lub powodowaÂło odparowanie paliwa.

PóŸniej zwyczaj ten przyjêli grecy i Rzymianie, po czym przyj¹³ siê on powszechnie, tyle ¿e nie w kwestii pal¹cych siê lamp - do grobu ze zmar³ymi wk³adano miniaturowe terakotowe kopie lamp. niektóre z nich wk³adano w celu ich ochrony do okr¹g³ych naczyù. By³y przypadki znajdowania oryginalnego oleju zachowanego w lampach po ponad 2000 lat. Istnieje wiarygodny dowód pochodz¹cy od naocznych œwiadków, którzy twierdzili, ze lampy pali³y siê w momencie zamykania grobowca, z kolei ich póŸniejsi odkrywcy zapewniali, ¿e lampy wci¹¿ pali³y siê, kiedy setki lat póŸniej otwierali te krypty.

Mo¿liwoœÌ wyprodukowania paliwa, które odnawia³oby siê w tym samym tempie, w jakim by³o zu¿ywane, sta³a siê przedmiotem wielkich sporów miêdzy œredniowiecznymi autorami i istnieje wiele dokumentów zawieraj¹cych przytaczane przez nich argumenty. Po zaznajomieniu siê z dostêpnymi danymi wydaje siê prawdopodobne, ¿e staro¿ytni egipscy kap³ani-chemicy wywarzali lampy, które pali³y siê, jeœli nie w nieskoùczonoœÌ, to przynajmniej przez znaczny okres czasu.

Na temat wiecznie pal¹cych siê lamp wypowiada³o siê wiele autorytetów. Wynn Westcott szacuje ich liczbê na 150, a H. P. B³awatska na 173. Podczas gdy wnioski, do których doszli poszczególni autorzy, bardzo siê ró¿ni¹, wiêkszoœÌ przyznaje, ¿e te niezwyk³e lampy istnia³y. Jedynie kilku utrzymuje, ¿e lampy pali³y siê w nieskoùczonoœÌ, natomiast wielu przyznaje, ¿e mog³y zostawaÌ zapalone przez wiele stuleci bez uzupe³niania paliwa.

Powszechnie sÂądzono, Âże knoty tych wiecznych lamp byÂły wykonane ze splecionych w warkocz lub utkanych w³ókien azbestowych, zwanych przez pierwszych alchemikĂłw “weÂłnÂą salamandry”. Paliwem wydawaÂł siĂŞ byĂŚ jakiÂś produkt badaĂą alchemicznych, byĂŚ moÂże wytwarzany w ÂświÂątyni na GĂłrze Synaj. ZachowaÂło siĂŞ wiele przepisĂłw na paliwo do lamp, a we wnikliwej pracy H. P. BÂławatskiej zatytuowanej “Isis Uveiled” znaleŸÌ moÂżna dwa skomplikowane przepisy, pochodzÂące od wczeÂśniejszych autorĂłw, na paliwo, ktĂłre “po wykonaniu i zapaleniu bĂŞdzie paliĂŚ siĂŞ wiecznym ogniem, zaÂś lampĂŞ takÂą moÂżna postawiĂŚ w dowolnym miejscu”.

NiektĂłrzy uwaÂżajÂą, Âże takie wieczne lampy ÂświÂątynne sÂą chytrymi mechanicznymi urzÂądzeniami i czasami podawano bardzo zabawne wyjaÂśnienia ich dziaÂłania.

W Egipcie znajduj¹ siê bogate z³o¿a asfaltu i ropy naftowej i niektórzy utrzymuj¹, ¿e kap³ani ³¹czyli jeden koniec azbestowych knotów z tajnymi kana³ami prowadz¹cymi do z³ó¿ ropy naftowej, a drugi wprowadzali do jednej lub ca³ego zestawu lamp. Inni s¹dzili, ¿e wiara w nieskoùczone palenie siê lamp w grobowcach by³a wynikiem wydobywania siê w niektórych przypadkach z wejœÌ do œwie¿o otwartych grobów oparów przypominaj¹cych dym. Grupy, które wchodzi³y póŸniej do œrodka, znajdowa³y lampy rozrzucone po pod³odze i zak³ada³y, ¿e to w³aœnie one by³y Ÿród³em tych oparów. Istniej¹ te¿ dobrze udokumentowane historie opowiadaj¹ce o odkryciu œwiec¹cych siê wiecznie lamp nie tylko w Egipcie, ale i w innych czêœciach œwiata.

De montfaucon de Villars podaje fascynujÂący opis otwarcia grobu ró¿okrzyÂżowca Christiana Rosenkreuza. Kiedy czÂłonkowie jego bractwa wkroczyli do krypty 120 lat po jego Âśmierci, znaleÂźli w niej zwisajÂącÂą z sufitu jasno ÂświecÂącÂą wiecznÂą lampĂŞ. “ByÂła tam statua ubrana w zbrojĂŞ [robot?], ktĂłra zniszczyÂła lampĂŞ, kiedy otwarto grĂłb”. Ten opis do zÂłudzenia przypomina opisy arabskich historykĂłw, ktĂłrzy utrzymujÂą, Âże galerii znajdujÂących siĂŞ pod WielkÂą PiramidÂą strzegÂły automaty.

Siedemnastowieczny opis przedstawia jeszcze jedn¹ historiê z robotem. W œrodkowej Anglii znaleziono dziwny grobowiec zawieraj¹cy automat, który porusza³ siê, kiedy intruz stawia³ stopê na okreœlonym kamieniu krypty. W tym czasie spory dotycz¹ce ró¿okrzy¿owców osi¹gnê³y apogeum, w zwi¹zku z czym uznano, ¿e grób nale¿a³ do adepta tego bractwa. Grobowiec odkry³ mieszkaniec wsi, który wszed³ do œrodka i znalaz³ siê w jasno oœwietlonym lamp¹ zwisaj¹c¹ z sufitu wnêtrzu. Kiedy zbli¿y³ siê do lampy, wywar³ swoim cia³em nacisk na kamienie pod³ogi i siedz¹ca postaÌ w ciê¿kiej zbroi z miejsca zaczê³a siê poruszaÌ. Unios³a siê do pozycji stoj¹cej i uderzy³a w lampê ¿elazn¹ pa³k¹ niszcz¹c j¹ zupe³nie. W ten sposób zapobieg³a odkryciu tajnej substancji podtrzymuj¹cej p³omieù. Nie wiadomo, jak d³ugo pali³a siê ta lampa. Raport podaje, ¿e musia³o to byÌ wiele lat.

ÂŹrĂłdÂło: http://thetruthse.webpark.pl/prawda.html

Jest jeszcze "uzupeÂłniajÂący" artykuÂł, ale po angielsku:
http://www.cam.net.uk/home/aaa315/spirit/egypt-secrets.htm


Rysunek z 1913 roku


ÂŹrĂłdÂło: Nexus 6/2008

[Leszek]

A propos staroÂżytnego miasta pod piaskami Gizy, to w styczniu 2008 wÂłoska telewizja Rai Due pokazaÂła film dokumentalny poÂświĂŞcony m. in. najwiĂŞkszym zagadkom piramid w Sfinksie. GoÂściem programu byÂł dr. Zahi Hawass - egiptolog, sekretarz najwyÂższej rady staroÂżytnoÂści, ktĂłremu podlegajÂą wielkie piramidy w Gizie i Sfinks.
W marcu mia³a byÌ wyemitowana druga czêœÌ tego dokumentu, ale nie œledzi³em tego. Poni¿ej kilka kadrów z pierwszej czêœci + filmik na YouTube:


A ten otwĂłr jest mniej wiĂŞcej pod lewÂą tylnÂą ÂłapÂą Sfinksa:

Poza tym snuto tam ró¿ne teorie na temat tego czym s¹ piramidy..


NOC FARAONÓW (fragment)
http://www.youtube.com/watch?v=pVIzV_AYVII

[Leszek]

Tajemnice Sfinksa

Sfinks to pos¹g lwa z g³ow¹ cz³owieka. Uznaje siê, ¿e jego twarz przedstawia któregoœ z dawnych w³adców Egiptu. Niezale¿ni badacze zwrócili jednak uwagê na dysproporcjê miêdzy d³ugim cia³em a ma³¹ g³ow¹, stosunkowo dobrze zachowan¹ (nie licz¹c utr¹conego nosa). Zasugerowano wiêc, ¿e pos¹g poddany zosta³ niegdyœ "renowacji". Sfinks jest rzeŸb¹ wykut¹ z pod³o¿a; przy czym ca³e cia³o znajduje siê poni¿ej poziomu gruntu. Po prostu le¿y w wyr¹banej niszy. Udowodniono, ¿e w ci¹gu ostatnich czterech i pó³ tysi¹ca lat by³ wielokrotnie zasypywany. PonoÌ w sumie przez ponad trzy tysi¹ce lat cia³o by³o przykryte piaskiem. A wystawa³a tylko wielka g³owa. Zachowa³y siê nawet fotografie z ubieg³ego stulecia, na których widaÌ wystaj¹c¹ z piachu tajemnicz¹ twarz.

     A ciaÂła - ani Âśladu. Tak wiĂŞc bardzo Âłatwo byÂło, bez budowania olbrzymich rusztowaĂą, nadaĂŚ gÂłowie dowolne ksztaÂłty. I dziÂś jest ona dobrze zachowana. CiaÂło Sfinksa, po odsÂłoniĂŞciu, nie nosĂ­ ÂśladĂłw erozji wywoÂłanej przez wiatr, a jedynie przez wodĂŞ lejÂącÂą siĂŞ z gĂłry tysiÂącami lat. Udowodnili to geolodzy z ró¿nych uczelni, m.in. prof. Robert Schoch, specjalista z zakresu wietrzenia skaÂł, wykÂładajÂący na Uniwersytecie BostoĂąskim (ITSA). I nawet gdyby wszyscy egiptolodzy zjedli ze zÂłoÂści paznokcie, to nic nie podwaÂży tego stwierdzenia.

    NajostroÂżniejsze datowanie wielkich opadĂłw siĂŞga 5-7 tys. lat p.n.e., Wtedy to panowaÂła neolityczna era deszczowa. NiektĂłrzy jednak sÂądzÂą, Âże wody tej nie byÂło doœÌ dla tak rozlegÂłego zniszczenia ciaÂła Sfinksa. Jest bardzo prawdopodobne, Âże miaÂły w tym swĂłj udziaÂł opady tzw. pierwszej ery deszczowej, panujÂącej na terenie dzisiejszego Egiptu 10 -15 tys. lat przed naszÂą erÂą. Jedno jest pewne - nauka udowodniÂła, Âże Sfinks jest wielokroĂŚ starszy niÂż do tej pory uwaÂżano. Ale kto go wykuÂł?

Nieortodoksyjni badacze zabrali siĂŞ za Sfinksa i piramidy. W ich wymiarach i ksztaÂłtach odnaleÂźli tzw. staÂłe matematyczne oraz najrozmaitsze proporcje, odnoszÂące siĂŞ do wielkoÂści Ziemi i wszechÂświata. Wklepali wszystko do komputera, ktĂłry przemieliÂł dane i wyliczyÂł, jak to byÂło, gdy na horyzoncie, na ktĂłry patrzyÂł Sfinks, SÂłoĂące wschodziÂło w znaku Lwa.

    Ograniczymy siĂŞ tylko do stwierdzenia, Âże SÂłoĂące pozornie obiega caÂły zodiak w 26 tys. lat. A 10,5 tysiÂąca lat temu wschodziÂło w dniu wiosennej rĂłwnonocy dokÂładnie w znaku Lwa. Jest bardzo prawdopodobne (i logiczne), Âże Sfinks byÂł niegdyÂś Lwem (co wynika z ksztaÂłtu ciaÂła), zaÂś faraonowie przekuli mu gÂłowĂŞ. Tak wiĂŞc Lew patrzyÂł na Lwa.

    JeÂśli na mapie nieba naÂłoÂżyĂŚ na gwiazdozbiĂłr Lwa linie przeciĂŞĂŚ drogi SÂłoĂąca z ekliptykÂą, to widaĂŚ, Âże linie te schodzÂą siĂŞ poniÂżej Lwa na g³êbokoÂści jednej trzeciej jego ciaÂła. Po przeniesieniu tego na Sfinksa, zaÂłoÂżyĂŚ moÂżna, Âże pod nim znajdujÂą siĂŞ co najmniej dwie olbrzymie komory, wykute w skale okoÂło 30 metrĂłw pod rzeÂźbÂą: I wÂłaÂśnie tam badania sejsmograficzne wykazaÂły obecnoœÌ kawern w skale. Pomiary przeprowadzano parokrotnie, m.in. w 1993 roku, i pod Âłapami Sfinksa "odkryto" prostokÂątnÂą komorĂŞ. Odbite sygnaÂły wskazywaÂły teÂż na istnienie korytarzy, prowadzÂących od rzeÂźby w kierunku piramid. Nikt nie powaÂżyÂł siĂŞ jednak ich odkopaĂŚ.

Znane s¹ przekazy, np. o mapach wskazuj¹cych na to, ¿e przed 10 tys. lat ludzie znali po³o¿enie l¹dów pod dzisiejszymi lodami Antarktydy. Z dziesi¹tków legend i pisanych przekazów wynika, ¿e na œwiecie mog³y istnieÌ co najmniej trzy obszary, gdzie rozwija³y siê cywilizacje, które zniknê³y 12 - 35 tysiêcy lat temu. Pierwsza to by³ kontynent Mu, znajduj¹cy siê poœrodku Oceanu Spokojnego, druga to legendarna Atlantyda, lokuj¹ca siê tam, gdzie dziœ Azory (nie darmo marynarze widuj¹ stada ptaków, bezradnie ko³uj¹cych nad wodami na po³udnie od Azorów), trzecia zaœ to tereny Antarktydy, wolne od lodu przed 10 tys. lat. Istniej¹ przekazy kilku gin¹cych kultur, œwiadcz¹ce o gigantycznych kataklizmach. Wedle Indian Hopi by³y ju¿ 3 œwiaty. Pierwszy zosta³ zniszczony ogniem, drugi przez przesuniêcie siê osi ziemskiej i pokrycie wszystkiego lodem, trzeci - powodzi¹. Obecny œwiat - jest czwartym; nasz czas ju¿ up³ywa. Aztekowie z kolei uwa¿ali, ¿e przesz³y ju¿ Cztery S³oùca. Pierwsze trwa³o 4008 lat i zosta³o zniszczone przez wodê. Drugie trwa³o 4010 lat i ludzkoœÌ upad³a wówczas przez wiatr. Trzecie S³oùce to 4081 lat i zniszczenia poczynione przez ogieù. Czwarta cywilizacja przetrwa³a 5026 lat, a zakoùczy³a siê potopem. Obecnie mamy Pi¹te S³oùce, zbli¿aj¹ce siê do swego kresu. I Równie¿ Majowie uwa¿ali, ¿e ludzkoœÌ niszczy³y kataklizmy. Jej ostatni cykl trwaÌ ma 5125 lat i zakoùczy siê dnia 4 Ahau 3 Kanbn. Rz¹dziÌ-bêdzie wówczas Dziewi¹ty Pan Nocy Tak na marginesie - 4 Ahau 3 Kankin to 23 grudnia 2012 roku. Historia ludzkoœci siêga byÌ mo¿e znacznie g³êbiej ni¿ nam siê wydaje.

    KapÂłani egipscy z Heliopolis przekazywali Herodotowi, Âże za ich czasĂłw "sÂłoĂące cztery razy; wzeszÂło nie od zwyczajnej swej strony, gdzie ono teraz zachodzi dwa razy wzeszÂło, a skÂąd teraz wschodzi - tam dwa razy zaszÂło". Jest to 1,5 cyklu zodiakalnego, czyli 39 tys. lat: MoÂże to prawda, moÂże nie. WszakÂże mamy powaÂżne wÂątpliwoÂści; czy tenÂże Herodot mĂłwiÂł prawdĂŞ, przypisujÂąc wielkÂą piramidĂŞ Cheopsowi...

    TysiÂąc lat przed naszÂą erÂą ktoÂś sporzÂądziÂł papirus zwany dziÂś turyĂąkim, z racji miejsca przechowywania. Jest to wyliczanka dynastii panujÂących w Egipcie. PonoĂŚ byÂło ich aÂż dziewiĂŞĂŚ przed znanym nam, i akceptowanym przez egiptologĂłw, okresem dynastycznym. A na koĂącu tekstu znajduje siĂŞ podsumowanie: "Czcigodni Szemsuor (Towarzysze Horusa) panowali 13 420 lat, a rzÂądy przed Szemsu-Hor - 23 200 lat. Razem 36 620 lat" zostawiamy to bez komentarza. Z innych wyliczeĂą wynika; Âże rozmieszczenie piramid odpowiada ukÂładowi gwiazd w Pasie Oriona (jakÂże zwiÂązanego z egipskimi wierzeniami) z roku 10 450 przed naszÂą erÂą. Bardzo ciekawÂą, a ostatnio wielokrotnie cytowanÂą definicjĂŞ czasu powstania piramid podaÂł muzuÂłmaĂąski kronikarz al. Hakam: "...piramidy mogÂły byĂŚ zbudowane tylko przed potopem, bo, gdyby zostaÂły zbudowane póŸniej, ludzie by o nich wiedzieli". I teraz przechodzimy do meritum. Otó¿ wedle wielu przekazĂłw, w piramidach ukryte sÂą informacje i przedmioty pochodzÂące z zaginionej cywilizacji.. PonoĂŚ tej, ktĂłra istniaÂła przed ostatnim potopem.

    W IV wieku p.n.e. Rzymianie uwaÂżali, Âże w piramidzie sÂą tajne, galerie, bĂŞdÂące skÂładem ksiÂąg z dawnych czasĂłw, co pozwoliÂło uchroniĂŚ wiedzĂŞ staroÂżytnych podczas potopu. Arabscy kronikarze, opierajÂąc siĂŞ na pradawnych ÂźrĂłdÂłach twierdzili, Âże wielka piramida zbudowana zostaÂła, przed potopem dla ocalenia wiedzy Ăłwczesnej ludzkoÂści. Z kolei koptyjskie legendy mĂłwiÂą o komorze pod Sfinksem, z ktĂłrej prowadzÂą korytarze do trzech piramid, a kaÂżdego wejÂścia, strzec majÂą posÂągi o zadziwiajÂących wÂłaÂściwoÂściach.

ByÌ mo¿e ksiêgi i przedmioty s¹ ukryte w Sali Zapisów i Komorze Archiwów, ulokowanych pod i Sfinksem. "COŒ ma byÌ te¿ i w samych piramidach" Dok³adnie przed 5 laty do jednego z kana³ów wentylacyjnych piramidy Cheopsa wpuszczono kosztuj¹cy ÌwierÌ miliona dolarów, mini pojazd zaopatrzony w kamerê telewizyjn¹ i szukacz laserowy Po przebyciu 60 metrów urz¹dzenie dotar³o do niewielkich drzwiczek. Po czym badania... przerwano.

    Jest zupeÂłnie niezrozumiaÂłe jak moÂżna byÂło wstrzymaĂŚ penetracjĂŞ, po osiÂągniĂŞciu tak obiecujÂących efektĂłw. NiektĂłrzy egipscy archeolodzy skomentowali prowadzone badania jako prĂłbĂŞ odebrania Egiptowi jego dziedzictwa kulturowego. Jedynym wytÂłumaczeniem byÂł strach naukowcĂłw i rzÂądĂłw, przed poznaniem przeszÂłoÂści. Hipotetyczne odkrycie Sali ZapisĂłw i Komory ArchiwĂłw zatrz¹œÌ moÂże ca³¹ wspó³czesnÂą cywilizacjÂą. OkaÂże siĂŞ, Âże nasze, ponoĂŚ tak wspaniaÂłe osiÂągniĂŞcia, sÂą byĂŚ moÂże powieleniem tego, co byÂło juÂż dokonane 20- 30 tys. lat temu. MoÂże nie jesteÂśmy tacy doskonali, moÂże inni szli lepszÂą, ÂłatwiejszÂą drogÂą? Jak wytÂłumaczyĂŚ spoÂłeczeĂąstwom, Âże kierunek rozwoju afirmowany przez partie polityczne i rzÂądy jest b³êdny, albo trudniejszy od innego, niegdyÂś sprawdzonego? Wiele narodĂłw szczyci siĂŞ swÂą historiÂą. Jedni liczÂą jÂą na 2, a nawet na 3 tys. lat. Inni tworzÂą z niej legitymacjĂŞ. do panowania nad sÂąsiednimi narodami. A tu naraz pojawiajÂą siĂŞ dowody, Âże to ledwie mgnienie oka w porĂłwnaniu z dawnymi cywilizacjami. Wszelkie nacjonalizmy zblednÂą, bo ich pochodzenie, na ktĂłre tak mocno powoÂłujÂą siĂŞ politycy, stanie siĂŞ Âśmieszne wobec historii ludzkoÂści, mierzonej dziesiÂątkami tysiĂŞcy lat. Czy wszyscy nabiorÂą pokory wobec Czasu?

ÂŹrĂłdÂło:
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=195.msg33843#msg33843

[MichaÂł-AnioÂł]

Co oznacza sÂłowo „piramida” ? Encyklopedia na ogó³ tak definiuje to pojĂŞcie:        " Piramida  - z jĂŞzyka greckiego pyramis - "ostrosÂłup" - w staroÂżytnym Egipcie monumentalny grobowiec w ksztaÂłcie  ostrosÂłupa  w czasach Starego i ÂŚredniego PaĂąstwa.....itd." .

Jednak w jĂŞzyku egipskim nie istniaÂło sÂłowo „piramida”.  OkreÂślaÂł jÂą  wyraz m(e)r, nie majÂący Âżadnych treÂści znaczeniowych. MoÂżna go jednak zaszeregowaĂŚ do kategorii nazw opisowych, zawierajÂących w sobie ukryty sens.  OznaczaÂłby  wtedy "miejsce wstÂąpienia". Sama nazwa  "piramida" pochodzi od greckiego wyrazu  pyramis, w liczbie mnogiej pyramides, ale okreÂśla ona tylko jej ksztaÂłt, bry³ê, nie ideĂŞ jej budowy. Oznacza ostrosÂłup. PrĂłby dopasowania  do niego jakiegoÂś przekonujÂąco brzmiÂącego pierwowzoru, zaczerpniĂŞtego ze sÂłownika egipskiego, na razie nie zostaÂły uwieĂączone powodzeniem. Podobnym terminem jest wyraz z dziedziny geometrii uÂżyty w egipskim traktacie matematycznym na oznaczenie wysokoÂści piramidy. Traktat ten zapisany na papirusie zostaÂł znaleziony w 1858 roku przez A. H. Rhinda i obecnie znajduje siĂŞ w zbiorach  Brytyjskiego Muzeum.  Termin    pr-m-ws,  odczytywany jest jako   p(e)r-(e)m- us, poniewaÂż pismo egipskie nie uwzglĂŞdniaÂło spó³gÂłosek,  oznacza on dosÂłownie:   "to, co idzie [prosto] w gĂłrĂŞ". WróÌmy do znaczenia wyrazu  m(e)r,miejsce wstÂąpienia".  Nie ustalono jakim wyrazem oznaczano  piramidĂŞ schodkowÂą, jednak  powszechnie panuje opinia, ze ksztaÂłt piramid schodkowych miaÂł na celu umoÂżliwienie krĂłlowi "wstĂŞpowanie"  do nieba. PotwierdzajÂą to poniekÂąd Teksty Piramid. Jednym z kilku sposobĂłw, w jaki zmarÂły krĂłl, czy tez jego uduchowione ciaÂło, dostawaÂł siĂŞ do podniebnej krainy bogĂłw, byÂło "wstĂŞpowanie" po schodach. RozdziaÂł 267 TekstĂłw Piramid mĂłwi:  "Schody do nieba sÂą ustawione dla niego, aby mĂłgÂł wspi¹Ì siĂŞ po nich do nieba." DziĂŞki piramidzie krĂłl mĂłgÂł wiĂŞc wstĂŞpowaĂŚ do nieba, kiedy tylko zechciaÂł, i w dowolnej chwili wracaĂŚ do grobu, aby przyj¹Ì ofiary zÂłoÂżone przez kapÂłanĂłw i krewnych. Egipcjanie czĂŞsto nadawali czĂŞÂściom skÂładowym rzeczy nazwy, ktĂłre nawiÂązywaÂły do ich charakterystycznych funkcji. Na przykÂład : m(e)sw(e)r - to "miejsce picia", lub "naczynie do picia",  m(e)chat - to "waga", lub "szale",   m(e)rchet -to "wskaÂźnik", lub "przyrzÂąd do poznawania".   M(e)r oznaczaÂłby zatem  "miejsce wstÂąpienia", lub "rzesz sÂłu¿¹cÂą do wstĂŞpowania”   oznaczajÂącego piramidĂŞ jako "

Jednak profesor Andrzej WierciĂąski, podobnie jak inni uczeni, zwraca uwagĂŞ, Âże uwzglĂŞdniajÂąc okreÂślnik (r), sÂłowo to bĂŞdzie oznaczaÂło mniej wiĂŞcej "wznosiĂŚ siĂŞ, wspinaĂŚ siĂŞ", nie  "wstĂŞpowaĂŚ".  Z tego powodu niektĂłrzy specjaliÂści przypuszczajÂą, Âże  m(e)r , ktĂłrego grafiÂą jest piramida i mur, czyli trĂłjkÂąt na prostokÂącie  , oznaczaĂŚ moÂże "narzĂŞdzie", lub "miejsce wznoszenia siĂŞ", nie "czynnoœÌ wznoszenia siĂŞ"czynnoœÌ, albo miejsce.  (czÂłowieka).
http://www.przyszloscwprzeszlosci.info/przyszo/34-przyszo/459-zmiany-ju-nastpuj

[MichaÂł-AnioÂł]

Szyb Gantenbrinka, komnaty i tunele pod Sfinksem, Komnata zapisków, Atlantyda, osuszanie podziemnego jeziora, skrywana prawda , inne wielkie tajemnice i archeologia w pe³ni zakazana. Opis ten mo¿na ci¹gn¹Ì dalej , bo kraj faraonów wci¹¿ zdumiewa. Istnieje jednak silne przeœwiadczenie, ¿e egiptologom nie wolno mówiÌ o wszystkim, co odnajduj¹ w paùstwie nad Nilem. Na czele tajemnicy stoi nieugiêty ¿elazny dr Hawass, który ca³kiem niedawno poszczyci³ siê pracami melioracyjnymi pod Sfinksem, które udowodni³y, ¿e nie ma pod nim ukrytych komnat. Co ciekawe, w 1996 roku twierdzi³ on co innego. Czy w Egipcie toczy siê tajemnicza archeologiczna gra? A mo¿e to tylko wiele Hawassu o nic?


____________________
Philip Coppens

Przed dekadÂą trzy ksi¹¿ki pt. „Giza: The Truth" (Chrisa Ogilvie-Heralda i Iana Lawtona), „The Stargate Conspiracy" (Lynn Picknett i Clive'a Prince'a) oraz „Secret Chamber" (Roberta Bauvala) zaprezentowaÂły przeglÂąd kontrowersji wokó³ piramid i pÂłaskowyÂżu w Gizie. Kluczowe pytanie dotyczyÂło tego, czy znajdujÂą siĂŞ tam do tej pory nieodnalezione przez ludzi czy teÂż celowo ukrywane komnaty, ktĂłre le¿¹ albo pod piramidami albo teÂż w okolicach Sfinksa.

Miniona dekada byÂła takÂże Âświadkiem odnowienia siĂŞ zainteresowania kwestiÂą Gizy, po czĂŞÂści za poÂśrednictwem teorii Bauvala i Hancocka oraz wskutek pewnego odkrycia w Wielkiej Piramidzie, ktĂłre stanowiÂło intrygujÂącÂą zagadkĂŞ. DokonaÂł go 22 marca 1993 roku inÂżynier niemiecki Rudolf Gantenbrink w czasie instalacji systemu klimatyzacyjnego. Odkrycie to miaÂło skutek w powstaniu kilku twierdzeĂą i przypuszczeĂą, ktĂłre zaczĂŞÂły jednak zanikaĂŚ wraz z poczÂątkiem nowego tysiÂąclecia i brakiem nowych informacji.

Obecnie zainteresowanie tajemnicami staroÂżytnego Egiptu wydaje siĂŞ jednak powoli sÂłabn¹Ì, a kwestia kontrowersji stopniowo wygasa. JednakÂże z rozmowach z ludÂźmi nadal zaangaÂżowanymi na polu egiptologii wyÂłania siĂŞ zupeÂłnie inny obraz, w ktĂłrym potĂŞpia siĂŞ g³ównie NaczelnÂą RadĂŞ ds. StaroÂżytnoÂści pod przewodnictwem dr Zahiego Hawassa, ktĂłry kieruje niÂą od roku 2002. Co ciekawe, wielu egipskich archeologĂłw uwaÂża, Âże jego dyktatorskie rzÂądy to jedynie czubek „gĂłry piaskowej" obok prĂłb tuszowania faktĂłw, rzucania oszczerstw, przywÂłaszczeĂą i innych niegodnych uczonego czynĂłw. Przez kilka lat nikt nie pisaÂł na ten temat jednakÂże sytuacja jest co najmniej tak zÂła jak pod koniec ubiegÂłego wieku.

Naczelna Rada Staro¿ytnoœci stanowi czêœÌ Egipskiego Ministerstwa Kultury odpowiadaj¹c za konserwacjê, zabezpieczenie oraz regulacje prawne dotycz¹ce staro¿ytnych zabytków oraz wszelkich prac archeologicznych na terenie paùstwa. Przez ostatni¹ dekadê przeciêtny widz telewizyjny móg³ dojœÌ do wniosku, ¿e na œwiecie istnieje jeden egiptolog i jest nim w³aœnie stylizowany na poszukiwacza przygód pan Hawass. W rzeczywistoœci jest on jednak bardziej zarz¹dc¹ ani¿eli archeologiem. Mo¿na nawet spieraÌ siê, czy przy tak du¿ej iloœci czasu spêdzanej na wykopaliskach ma on jeszcze chwilê na zarz¹dzanie, jednak¿e pierwsze z zajêÌ przyci¹ga znacznie wiêcej uwagi mediów, do których wiele osób (w tym jego) ci¹gnie jak Ìmy do œwiat³a. Hawass pozostaje zatem postaci¹ kontrowersyjn¹, która znalaz³a siê w centrum uwagi Egiptu i œwiata w latach 90-tych ub. wieku.

WedÂług biografa sÂłynnego jasnowidza Edgara Cayce'go, A. Roberta Smitha, w latach 90-tych Hugh Lynn Cayce (syn Edgara) powiedziaÂł rzekomo: „ZaÂłatwiÂłem mu [tj. Hawassowi-przyp.autora] stypendium na Uniwersytecie PensylwaĂąskim, gdzie miaÂł zdobyĂŚ doktorat. StaÂło siĂŞ to dziĂŞki osobie z ARE [Stowarzyszenia BadaĂą i OÂświecenia - organizacji zaÂłoÂżonej, aby promowaĂŚ dzieÂło „ÂśpiÂącego proroka", E.Cayce'go-przyp.tÂłum.], ktĂłra naleÂżaÂła takÂże do rady ds. stypendiĂłw w Fundacji Fulbrighta" Hawass jednak wszystkiemu zaprzecza, choĂŚ faktem jest, Âże ukoĂączyÂł uczelniĂŞ, o ktĂłrej mĂłwiÂł Cayce i to dziĂŞki stypendium fundacji.
PowróÌmy jednak do Hawassa i Sfinksa. W kwietniu 2009 roku donosi³ on:

- Naczelna Rada ds. Staro¿ytnoœci pod moim kierownictwem prowadzi prace nad obni¿eniem poziomu wód gruntowych wokó³ egipskich zabytków. Dziêki wykorzystaniu amerykaùskich œrodków uda³o siê osuszyÌ œwi¹tynie w Karnaku i Luksorze, a prace postêpuj¹ równie¿ w innych miejscach. Jednym z naszych najwiêkszych osi¹gniêÌ w ostatnim czacie by³o opracowanie systemu chroni¹cego przed podziemnymi wodami Sfinksa.

W swym raporcie pt. „Historia Sfinksa" zawarÂł on jednak intrygujÂące informacje: „JednakÂże najbardziej waÂżnym rezultatem projektu osuszania byÂło poÂłoÂżenie kresu spekulacjom o tajemniczym systemie tuneli i sal wykutych przez przedstawicieli „staroÂżytnej cywilizacji" pod Sfinksem. Przez lata prowadziÂłem dyskusjĂŞ z osobami takimi jak John Anthony West, Robert Bauval czy Graham Hancock, ktĂłrzy twierdzÂą, Âże przedstawiciele zaginionej cywilizacji przed 10.000 laty zakopali swe sekrety pod monumentem. Co wiĂŞcej twierdzÂą oni teÂż, Âże erozja Sfinksa spowodowana jest przez wodĂŞ, co wskazywaĂŚ ma na fakt, Âże pochodzi on z okresu na dÂługo przed Starym PaĂąstwem. ÂŻadna z tych teorii nie ma jednak poparcia w faktach, jednakÂże ich zwolennicy naciskali na nas twierdzÂąc, Âże powinniÂśmy wierciĂŚ dziury w poszukiwaniu ukrytych komnat. OdmawiaÂłem zgody na przeprowadzenie podobnych badaĂą w przeszÂłoÂści, bowiem nie istniejÂą naukowe fakty mogÂące je wspieraĂŚ. PoniewaÂż podobne odwierty stanowiÂły integralnÂą czêœÌ naszych prac konserwacyjnych nad Sfinksem postanowiliÂśmy ostatecznie wykonaĂŚ je w pobliÂżu monumentu, jednak nie odnaleziono Âżadnych ukrytych korytarzy czy komnat."

Mimo rozg³osu, jaki towarzyszy przedsiêwziêciom Hawassa, jego s³owa nie s¹ ani odpowiednim ani naukowym wyjaœnieniem. Istniej¹ bowiem wyniki badaù, takich jak te z 1992 roku czy te¿ badanie radarowe wykonane cztery lata póŸniej, które jasno wskazuj¹ na istnienie geologicznych anomalii (czyli pieczar), z których czêœÌ ma najprawdopodobniej pochodzenie naturalne.

NiektĂłrzy mogÂą, a niektĂłrzy otwarcie twierdzÂą, Âże Hawass specjalnie szukaÂł wĂłd gruntowych w tych miejscach, w ktĂłrych wiedziaÂł, Âże nie natrafi siĂŞ na puste przestrzenie oraz naturalne czy teÂż wykonane rĂŞkÂą ludzkÂą komnaty i korytarze. Przeprowadzone przez niego badania wobec zagroÂżenia wodÂą byÂły sensowne, jednakÂże oÂświadczenie o „braku podziemnych przejœÌ i komnat" nie moÂże byĂŚ uznane za wiarygodne i wi¹¿¹ce a to z racji ograniczonej skali przedsiĂŞwziĂŞcia. Bez wÂątpienia pod Sfinksem coÂś siĂŞ znajduje, a potwierdziÂły to nie sÂłowa natchnionych jasnowidzĂłw, a badania innych uczonych. Zatrzymajmy siĂŞ jednak na chwilĂŞ w tym punkcie. Na konferencji w kwietniu 1996 roku sam Hawass ogÂłosiÂł krajowym dziennikarzom, Âże pod Sfinksem i wokó³ piramid znajdujÂą siĂŞ tajemnicze tunele. OÂświadczyÂł wĂłwczas, Âże wierzy w to, Âże istnienie tych korytarzy moÂże „odsÂłoniĂŚ wiele sekretĂłw budowniczych piramid". Nie jest jednak niczym nowym, Âże poglÂądy czĂŞsto siĂŞ zmieniajÂą.
„Historia Sfinksa" zawiera takÂże kilka pereÂłek autorstwa Hawassa bĂŞdÂących elementem jego dÂługotrwaÂłego show. Dodatkowe informacje wskazujÂą nam, Âże kaÂżdej godziny na powierzchniĂŞ wypompowuje siĂŞ 260 m. szeÂściennych wody, co dziennie daje nam 6240000 litrĂłw. Basen olimpijski zawiera 2500000 l. wody. MĂłwiÂąc krĂłtko, spod Sfinksa wydobywa siĂŞ jej tyle, Âże moÂżna by zapeÂłniĂŚ niÂą dziennie trzy takie baseny. Tak ogromna jej iloœÌ wskazuje na istnienie pod monumentem podziemnego jeziora, zatem sÂłowa relacji zdajÂą siĂŞ przeczyĂŚ twierdzeniom Hawassa.

Powstaje zatem kolejne pytanie - dlaczego osusza siê podziemne jezioro? Czy chodzi tylko o stabilnoœÌ, a mo¿e coœ jeszcze? Uwa¿a siê ¿e usuniêcie wody mo¿e pozbawiÌ Sfinksa stabilnoœci, zaœ obawy te s¹ na tyle powa¿ne, ¿e rozpoczêto monitorowanie monumentu pod tym k¹tem. Mimo to d³ugotrwa³e badania wskazuj¹, ¿e opró¿nianie podziemnych szczelin nie wp³ywa na bezpieczeùstwo struktur naziemnych. Czemu jednak najpierw podjêto decyzjê o osuszaniu? Niektóre ze Ÿróde³ twierdz¹, ¿e podziemny zbiornik wodny zosta³ odnaleziony przez Hawassa (i egiptologa Marka Lehnera) ju¿ przed kilkoma laty. Jezioro rozci¹ga siê pod ca³ym p³askowy¿em - obszarem otoczonym betonow¹ œcian¹ (której konstrukcja rozpoczê³a siê w 2002 roku). Dodaje siê, ¿e projekty te maj¹ na celu przygotowanie siê do eksploracji podziemnej czêœci Gizy, o której mówi³ w 1996 roku sam Hawass.
W czasie transmisji z 2002 roku Hawass poczyniÂł takÂże kilka ciekawych uwag twierdzÂąc m.in., Âże piramidy „nie zbudowali niewolnicy a wielcy Egipcjanie". Potem oÂświadczyÂł jednak arabskiej gazecie Al-DÂżomhoriya, Âże „wyniki prac robota poÂłoÂżyÂły kres domniemaniom ÂŻydĂłw i niektĂłrych zachodnich krajĂłw, Âże to oni zbudowali piramidĂŞ". OczywiÂście nie wiadomo, jak wpadÂł na ten pomysÂł, jednakÂże naukowym faux pas jest juÂż samo to, Âże w zasadzie nikt nie wysuwaÂł podobnych twierdzeĂą tym bardziej, Âże sÂą historycznie nie do pogodzenia. Dziwne, Âże nie zauwaÂża tego osoba, w ktĂłrej rĂŞkach spoczywa los egipskiego dziedzictwa narodowego. Stanowi to takÂże doskonaÂły przykÂład na to, w jaki sposĂłb Hawass gra nacjonalistycznymi nastrojami rodakĂłw. Inni upatrywali w tym dowodĂłw jego antysemityzmu, jednakÂże jest to najprawdopodobniej dobra ilustracja wystĂŞpujÂącego u niego sÂłowotoku, ktĂłry prowadziÂł do wielu innych ciekawych „oÂświadczeĂą".
W roku 2008 roku prof. Barry Kemp donosiÂł o swych odkryciach w Amarnie - mieÂście stworzonym przez faraona Echnatona, ktĂłrego starano siĂŞ wymazaĂŚ z kart historii kraju. Donoszono, Âże w mieÂście Kemp natrafiÂł na szczÂątki ludzi wskazujÂące na oznaki „wyczerpania, ekstremalnego wysiÂłku oraz najwiĂŞkszej ÂśmiertelnoÂści widzianej kiedykolwiek w miejscach wykopalisk". Dowody wskazywaÂły zatem na brutalny reÂżim Echnatona, jednakÂże dowodom tym od razu sprzeciwiÂł siĂŞ Hawass, ktĂłry zwykÂł zniewaÂżaĂŚ w krajowych serwisach informacyjnych wszystkich tych, ktĂłrzy wedÂług niego „znieksztaÂłcajÂą historiĂŞ". TwierdziÂł on, Âże odkrycia nie majÂą jakichkolwiek naukowych podstaw dodajÂąc, Âże „budowa miasta Echnatona byÂła obsesjÂą staroÂżytnych Egipcjan, podobnie jak piramidy w Gizie i wielu robotnikĂłw chciaÂło braĂŚ udziaÂł w narodowym przedsiĂŞwziĂŞciu, z czego byli dumni" (kolejny przykÂład ³¹czenia wspó³czesnego nacjonalizmu z dorobkiem staroÂżytnych).

OdnoszÂąc siĂŞ do teorii geologa Roberta Schocha mĂłwiÂącej, Âże Sfinks jest znacznie starszy aniÂżeli piramidy, Hawass stwierdziÂł:

- JeÂśli geolodzy udowodniÂą to, co mĂłwi Schoch, moja opinia jako egiptologa i tak bĂŞdzie taka jak byÂła.

MĂłwiÂąc krĂłtko, nie liczÂą siĂŞ dowody, bowiem dla dr Zahiego jego dziedzina to nie nauka, ale religia, ktĂłrej on broni przed wywrotowcami.
Jak zauwaÂżyÂł Bauval, kontrowersje wokó³ Hawassa i Gizy ciÂągnÂą siĂŞ od dziesiĂŞcioleci: „W miĂŞdzyczasie staÂło siĂŞ coÂś niezwykÂłego i to z udziaÂłem Zahiego Hawassa. Z jakichÂś niejasnych powodĂłw rozpocz¹³ wykopaliska naprzeciw ÂświÂątyni Sfinksa, najprawdopodobniej we wspó³pracy z Ministerstwem Irygacji. Po 15 m. wiercenia w miejscu, gdzie naturalnie wystĂŞpuje wapieĂą natrafiono na czerwony granit, a ten nie wystĂŞpuje naturalnie w Gizie. Jedynym jego ÂźrĂłdÂłem byÂł Asuan oddalony o setki mil na poÂłudnie. Sama obecnoœÌ czerwonego granitu odkrytego w 1980 roku w pobliÂżu Sfinksa udowadniaÂła, Âże pod pÂłaskowyÂżem w Gizie coÂś siĂŞ znajduje. JeÂśli Hawass mĂłwi coÂś zupeÂłnie innego, trzeba uznaĂŚ go za czÂłowieka, ktĂłry za duÂżo protestuje."
caÂły text tutaj
http://www.newworldorder.com.pl/artykul.php?id=1834&tytul=Sfinks%2C+Hawass+i+spisek+

[Leszek]

WacÂław Kubiniec

WIELKA PIRAMIDA: CO NOWEGO?

U¿ycie supernowoczesnego radaru penetruj¹cego grunt doprowadzi³o do ujawnienia pod p³askowy¿em w Gizie wielkiego podziemnego kompleksu. Odkrycie to d³ugo utrzymywano w tajemnicy, a o jego donios³oœci œwiadczy zaprezentowany przez jednego z badaczy film, który ukazuje obiekty, na jakie natrafiono g³êboko pod piaskami pustyni.

Od momentu pojawienia siê nowego radaru penetruj¹cego grunt w wielu zak¹tkach œwiata odkryto wiele osza³amiaj¹cych kompleksów i podziemnych labiryntów. W Gwatemali na przyk³ad, pod kompleksem piramid Majów w Tikal, ujawniono dziêki temu podziemne tunele ci¹gn¹ce siê na odleg³oœÌ 800 km. Czy to dziêki nim Majowie uniknêli ca³kowitej zag³ady? Czas zapewne pozwoli rozwik³aÌ i tê zagadkê.

U¿ycie w podobny sposób w Egipcie radaru SIRA doprowadzi³o do odkrycia nadzwyczajnego podziemnego kompleksu pod p³askowy¿em w Gizie. Przez ok. 30 lat ów kompleks badano w tajemnicy przed opini¹ publiczn¹, a¿ w koùcu jeden z naukowców bior¹cy udzia³ w tym projekcie, dr Jim Hurtak, udostêpni³ film przedstawiaj¹cy obiekty, na jakie natrafiono g³êboko pod piaskami pustyni.

Film ten prezentuje siêgaj¹c¹ na kilka poziomów poni¿ej p³askowy¿u rozleg³¹ megalityczn¹ metropoliê, której wiek oszacowano na 15 000 lat (!). Podczas gdy wielu badaczy oddaje siê rozmyœlaniom nad ukryt¹ komnat¹ le¿¹c¹ pod lew¹ ³ap¹ Sfinksa, legendarne miasto bogów le¿y jeszcze g³êbiej. Film pokazuje m.in. wyposa¿one w hydrauliczny system kanalizacyjny olbrzymie komnaty, odpowiedniki naszych katedr, w których stoj¹ ogromne pos¹gi. Ryzykuj¹c ¿ycie uzbrojeni w latarki i kamery badacze, aby dostaÌ siê do podziemnego kompleksu, ostro¿nie przemierzali podziemne rzeki i jeziora, dokonuj¹c wielu interesuj¹cych odkryÌ.

Tu¿ po Potopie, u zarania obecnego cyklu czasu, w erze nazywanej przez Egipcjan ZEP TEPI (Pierwsze Czasy), pojawia siê na Ziemi tajemnicza grupa bogów, która wprowadzi³a w tajniki wiedzy ocala³ych z katastrofy ludzi. Od Thota i Ozyrysa w Egipcie a¿ po Quetzalcoatla i Virakoczê w Ameryce Po³udniowej, mity i legendy rozpowszechnione na ca³ym œwiecie tej w³aœnie niezwyk³ej grupie przypisuj¹ pocz¹tki wspó³czesnej cywilizacji.

Czy byli to nasi staroÂżytni przodkowie ÂżyjÂący w czasach wysoko rozwiniĂŞtej cywilizacji? Czy to oni okazali siĂŞ budowniczymi schronĂłw przeciwatomowych (!) i podziemnych miast bogĂłw? Czy to ich wÂłaÂśnie KsiĂŞga Genesis nazywa pradawnymi przodkami?
Zagadkowi bogowie staroÂżytnego Sumeru, Egiptu i Indii pojawili siĂŞ po Potopie. SkÂąd jednak przybyli?

Wielu badaczy skÂłania siĂŞ ku tezie, Âże chodzi tu wÂłaÂśnie o zapis cywilizacji i technologii poprzedzajÂącej naszÂą. Technologii, zdolnej stworzyĂŚ podziemne miasto, ktĂłrego wierzchoÂłkami sÂą zespoÂły piramid w Gizie i Sfinks. Dr Hurtak porĂłwnuje ca³¹ rzecz do kontaktu z pozaziemskÂą cywilizacjÂą, mĂłwiÂąc o odkryciu Czwartego Przodka, tak zwanej cywilizacji atlantydzkiej, zniszczonej podczas ostatniego kataklizmu. UwaÂża on, Âże wszystkie ziemskie jĂŞzyki, kultury i religie wywodzÂą siĂŞ z jednego – g³ównego pnia, jakie nazywa CywilizacjÂą ÂŹrĂłdÂła.

Jak twierdzi dr Hurtak byÂła to spoÂłecznoœÌ, ktĂłra zÂłamaÂła kod genetyczny czÂłowieka i posiadÂła klucze fizycznego spektrum widma – FizykĂŞ WyÂższego ÂŚwiata, czyli to, co chciaÂł znaleŸÌ Gilgamesz w swojej podró¿y do miasta bogĂłw, szukajÂąc podziemnych wejœÌ pod gĂłrÂą Mashu. ByĂŚ moÂże tunele poszukiwane przez Gilgamesza byÂły czĂŞÂściÂą konglomeratu tuneli oplatajÂących ZiemiĂŞ, o jakich mĂłwi w swoich monografiach profesor Jan PajÂąk.

Hurtak nawiÂązuje do jĂŞzyka ÂświatÂła i wielkiego naukowca owych czasĂłw znanego nam jako Enoch/Henoch, ktĂłry byÂł zwiÂązany z budowÂą zespoÂłu piramid w Gizie. Wspomina teÂż o wspaniaÂłej nauce duchowej okreÂślanej mianem genetycznych schodĂłw do gwiazd.

Ojciec Matuzalema i wielki dziadek Noego, Enoch jawi siê w biblii jako architekt pierwotnego Syjonu, legendarnego miasta Jahwe, a tak¿e jako wynalazca alfabetu i kalendarza. Jest równie¿, mówi¹c wspó³czesnym jêzykiem, znany jako pierwszy astronauta, który po 365 latach bogobojnego ¿ycia zosta³ wziêty ¿ywcem do nieba i któremu pokazano tajemnice Ziemi i Nieba. Z kosmicznej podró¿y przywióz³ gotowe miary i wagi dla ca³ej ludzkoœci.

Znany Egipcjanom jako Thot, WÂładca Magii i Czasu, a Grekom jako Hermes Trismegistos, Hermes po trzykroĂŚ wielki, jest on takÂże wspominany w tradycji celtyckiej jako szukajÂący tajemnicy nieÂśmiertelnoÂści zagadkowy czarownik Merlin.

BĂŞdÂąc depozytariuszem tajemnicy nieÂśmiertelnoÂści, dziĂŞki ktĂłrej moÂżemy staĂŚ siĂŞ bogami, Enoch/Thot obiecaÂł ludziom powrĂłciĂŚ przy „koĂącu czasu” z kluczami do Ziemi ÂŚwiĂŞtej. W kontrowersyjnych zwojach z Qumran, zawierajÂących zaginione KsiĂŞgi Enocha (a takÂże Regu³ê wojny – opisujÂącÂą wojnĂŞ miĂŞdzy Synami ÂŚwiatÂłoÂści a Synami CiemnoÂści u kresu czasĂłw), opisuje on zdumiewajÂącÂą cywilizacjĂŞ panujÂącÂą na dÂługo przed naszÂą, ktĂłra zatraciÂła „klucze” wyÂższej wiedzy i byÂła niezdolna przetrwaĂŚ kataklizm potopu. Cywilizacja ta, zarĂłwno dosÂłownie, jak i symbolicznie, straciÂła swoje klucze, ca³¹ posiadanÂą wiedzĂŞ.

Zgodnie z wieloma przekazami Enoch, podobnie jak i Quetzalcoatl, obiecaÂł ponowne odkrycie tej wiedzy przy koĂącu obecnego Âświata. Biblijna KsiĂŞga ObjawieĂą obiecuje, Âże wszystko zostanie ujawnione przed koĂącem obecnego Âświata. NiezwykÂłe odkrycia w Egipcie i innych zakÂątkach Âświata opisujÂą owe klucze nie jako nadzwyczajnÂą technologiĂŞ, lecz czekajÂącÂą nas ewolucjĂŞ.

DokÂładne analizy naukowe kluczowych piramid na Âświecie wykazujÂą, iÂż sÂą to wyrafinowane harmoniczne budowle, nie tylko odzwierciedlajÂące pozycje planet czy ukÂłady gwiazd, ale ukazujÂące rĂłwnieÂż strukturalnie czakry i harmoniczne punkty ludzkiego ciaÂła. Np. sarkofag w Âśrodku Wielkiej Piramidy dostrojony jest do czĂŞstotliwoÂści bicia ludzkiego serca.

WiĂŞcej na ten temat przeczytasz w kwietniowym numerze czasopisma NIEZNANY ÂŚWIAT (Nr 4/2002) – http://www.nieznanyswiat.pl/

ÂŹrĂłdÂło:
http://rozrywka.onet.pl/niewiarygodne/1001,1079744,1,niewiarygodne.html

[east]

Niezwykła wiedza wypływa na powierzchnię strumieniami.
No no, co to można znaleźć w piaskach pustyni
W Kodzie Piramid mówi o tym autochton, badacz i strażnik wiedzy starożytnej. On jako dziecko bawił się wśród tych struktur , wśród się nich wychował, ale my zamiast uwierzyć i posłuchać musimy uzbroić się w zaawansowaną technologię.
A wystarczy trochę wiary w ludzi

[radoslaw]

<a href="http://www.youtube.com/v/0h9mm_wZh4A&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/0h9mm_wZh4A&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;480&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/0h9mm_wZh4A&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/0h9mm_wZh4A&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;480&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>
"

Czy otwarto Hall of Records pod Sfinksem? 


JakieÂś 10 dni temu na amerykaĂąskich alternatywnych stronach i forach pojawiÂł siĂŞ wÂątek ukrywanych wykopĂłw prowadzonych nocÂą w bezpoÂśrednim sÂąsiedztwie Sfinksa w Gizie. ZainicjowaÂł go film nakrĂŞcony telefonem komĂłrkowym nocÂą, a wiĂŞc w kompletnie nieweryfikowalnej jakoÂści, ktĂłry ukazywaÂł - byĂŚ moÂże - jakiÂś plac budowy, nocÂą.

Z informacji opublikowanej na stronie Secret Egypt And Afterlife Uncovered, ktĂłra opublikowaÂła ten nocny filmik wynikaÂło, Âże teraz, w tych dniach, nocÂą sÂą wywoÂżone sÂą z terenĂłw wykopalisk wokó³ Sfinksa skrzynie z artefaktami. Sam film nie byÂł wiarygodny z uwagi na dramatycznÂą jakoœÌ i brak jakichkolwiek punktĂłw odniesienia,  ktĂłre potrafiÂłyby potwierdziĂŚ chociaÂżby lokalizacje przedstawionych tam scen. Ale o ile film nie byÂł przekonywujÂący, o tyle strona www ktĂłra go opublikowaÂła jest stronÂą wiarygodnÂą. Wiele uzupeÂłniajÂących informacji moÂżna teÂż znaleŸÌ na siostrzanej (w stosunku do wymienionej) stronie The Giza Geomatrix .

WÂątkiem szeroko dyskutowanym w sieci jest podejrzenie, Âże otwarto sÂłynnÂą Hall of Records (KomnatĂŞ ZapisĂłw), ktĂłrej odnalezienie przepowiedziaÂł Edgar Cayce. To jest pomieszczenie poszukiwane od lat przez ludzi zwiÂązanych z Projektem Cheops. To pomieszczenie zostaÂło w zasadzie odnalezione w zeszÂłym roku przez Billa Browna  (Projekt Cheops) w drodze jego radarowych pomiarĂłw gruntu w okolicy Sfinksa. To pomieszczenie, o zawartoÂści ktĂłrego jest gÂłoÂśno w alternatywnym Âświatku od lat - takÂże wspominane w channelingach - ma zawieraĂŚ dokumentacje technologii nam dotÂąd nieznanych, a pozostawionych nam przez … no tutaj roÂżnie mĂłwiÂą, ale na pewno przez tych, ktĂłrzy odlecieli. I jego odkrycie zostaÂło teÂż zapowiedziane na czasy nam wspó³czesne,

Pojawi³ siê kolejny film w sieci tym razem pokazuj¹cy te w³aœnie wykopaliska za dnia i ukazuj¹cy z pewnej odleg³oœci wykop prowadz¹cy w g³¹b ziemi, z którego - wed³ug informacji o d œwiadków - wynoszone by³y noc¹ skrzynie a artefaktami. Filmik mo¿esz zobaczyÌ w g³ówce naszej g³ównej strony.

Do filmu jest do³¹czona informacja od dr. Agnew Brookes, podró¿niczki i badaczki, która potwierdza, ¿e jest tam wykop do którego dostêp jest zabroniony i ma on mieÌ podobno ok. 30 m. g³êbokoœci.

Zawi Hawass, g³ówny straÂżnik piramid znany ze swoich obÂłudnych wypowiedzi na temat historii Egiptu  i blokowania wiĂŞkszoÂści prac wykopaliskowych w rejonie piramid oÂświadczyÂł, Âże teren ten zostaÂł wynajĂŞty firmie Red Bull z zamiarem zorganizowania tam kolejnej edycji Âświatowej imprezy RB. I Âże na terenie wykopalisk sÂą prowadzone prace porzÂądkowe i przygotowawcze go imprezy. ZaprzeczyÂł, jakoby cokolwiek byÂło wywoÂżone nocÂą. SkÂądinÂąd wiadomo, Âże od wielu miesiĂŞcy wypompowywano wodĂŞ z podziemnych komĂłr, ktĂłre znajdujÂą siĂŞ rejonie Sfinksa.

Pytanie brzmi, czy ktoÂś siĂŞgn¹³  po zapisy Hall of Records i co z nimi dalej zrobi?
"

http://www.schodamidonieba.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=650:czy-otwarto-hall-of-records-pod-sfinksem&catid=44:swoje&Itemid=53

[MEM HEI SHIN]

Pytanie brzmi, czy ktoÂś siĂŞgn¹³  po zapisy Hall of Records i co z nimi dalej zrobi?

Podejrzewam, ¿e te naprawdê bardzo istotne artefakty nie znajduj¹ siê w komnacie zapisów.Zosta³y one w inny sposób ukryte, poniewa¿ Ci co je pozostawili, byli œwiadomi faktu, ¿e nie mog¹ wpaœÌ w rêce jakichkolowiek oprawców.
Drunvalo Melchizedek jako wybitny egiptolog wspominaÂł, a bardzo niezwykÂłych zabezpieczeniach, ktĂłrym siĂŞ ludziom na tej planecie nawet nie ÂśniÂło .PamiĂŞtam gdy  mĂłwiÂł, o tym jak chcieli wejœÌ do jakiegoÂś pomieszczenia, a wtedy pojawiaÂło siĂŞ niebieskie ÂświatÂło, ktĂłre spowodowaÂło, Âże wszyscy sÂłabli. ZostaÂł wezwany wtedy jeden czÂłowiek z Ameryki PoÂłudniowej, ktĂłry mĂłgÂł to pole dezaktywowaĂŚ.
Dezaktywowa³ tylko na chwilê i musieli siê œpieszyÌ, aby wejœÌ i wyjœÌ.
To nie jest takie wszystko proste, ¿e ktoœ zrobi podkop, wypompuje sobie wodê i ma wszystko.Sfinks zawiera w sobie pewnego rodzaju klucz/ prze³¹cznik, który mo¿e byÌ u¿yty w odpowiednim czasie.Wczeœniej siê go nie da w³¹czyÌ, poniewa¿ mamy do czynienia z niewyobra¿aln¹ technologi¹.
Z tego co pamiêtam, to chyba te¿ D.Melchizedek mówi³, ¿e mo¿liwoœÌ uruchomienia tego klucza, bêdzie mo¿liwa tylko przez bardzo zaawansowane i odpowiedzialne ''dusze'', które osi¹gn¹ wy¿szy stopieù swojej œwiadomoœci i dojrza³oœci.
W Egipcie juÂż nie raz ani nie dwa natrafiono  na niezwykÂłe technologie, ktĂłrych nie rozumiemy, ³¹cznie z skomplikowanymi puÂłapkami dla nieproszonych goÂści.
Na podstawie s³ów jednego z najwiĂŞkszych fizkĂłw  i EgiptolgĂłw Âświata,  ( Drunvalo Melchizedeka) Âśmiem twierdziĂŚ, Âże nic z tego, Âże ktoÂś wypompuje wodĂŞ i zgarnie  sobie wszystkie artefakty.
MoÂże i zgarnie jakieÂś zapisy, ale nie te najwaÂżniejsze, ktĂłre dotyczÂą rozwoju i przyszÂłoÂści caÂłej ludzkoÂści

[chanell]

MEM HEI SHIN

MyslĂŞ Âże masz  racjĂŞ,znalazÂłam fragment ksi¹¿ki autorstwa Drunvalo Melchizedeka pt : " Kwiat ÂŻycia " a oto jej fragment :

Jest tylko jeden Duch.
Na dÂługo przed czasami Sumerii, dÂługo zanim Egipt zbudowaÂł SakkarĂŞ, zanim nawet rozkwitÂła dolina Indusu, Duch ÂżyÂł w ludzkim ciele, taĂączÂąc na wyÂżynach rozwoju.
Sfinks zna prawdĂŞJesteÂśmy czymÂś wiĂŞcej niÂż myÂślimy, lecz zapomnieliÂśmy o tym.
KaÂżda forma bytu zna Kwiat ÂŻycia. KaÂżda forma bytu, nie tylko tutaj, ale wszĂŞdzie, wie, Âże byÂł to wzĂłr stworzenia – droga  wejÂścia, droga wyjÂścia. Duch stworzyÂł nas na swĂłj obraz. Wiesz, Âże to prawda: jest to zapisane w twoim ciele, w ciele kaÂżdego z nas.
Dawno, dawno temu spadliœmy z bardzo wysokiego poziomu œwiadomoœci i dopiero teraz zaczynaj¹ powracaÌ wspomnienia. Narodziny naszej nowej/starej œwiadomoœci tu, na Ziemi, zmieni¹ nas na zawsze i przywróc¹ nam œwiadomoœÌ, ¿e naprawdê istnieje tylko jeden Duch.
Tekst, który za chwilê przeczytasz to opis mojego ¿ycia przez tê rzeczywistoœÌ, tego jak dowiedzia³em siê o Wielkim Duchu i o relacjach ka¿dego z nas ze wszystkimi formami ¿ycia. Widzê Wielkiego Ducha w oczach ka¿dej osoby, i wiem, ¿e Duch ten jest tak¿e w tobie. W g³êbi swej istoty posiadasz ju¿ ca³¹ wiedzê, któr¹ chcê siê z tob¹ podzieliÌ. Kiedy przeczytasz to wszystko po raz pierwszy, mo¿e ci siê wydawaÌ, ¿e nigdy o tym nie s³ysza³eœ, ale to nieprawda. Wiedza ta powsta³a ju¿ w staro¿ytnoœci. Mo¿esz sobie przypomnieÌ rzeczy, które tkwi¹ g³êboko w tobie. Mam nadziejê, ¿e ta ksi¹¿ka uruchomi je w tobie tak, abyœ przypomnia³ sobie kim jesteœ, po co tutaj przyszed³eœ i jaki jest cel twojego istnienia na Ziemi.
Modlê siê, by ksi¹¿ka ta sta³a siê b³ogos³awieùstwem w twoim ¿yciu i by pozwoli³a ci na nowo odkryÌ siebie i coœ, co istnieje w tobie od dawien dawna. Dziêkujê, ¿e towarzyszysz mi w tej wêdrówce. Kocham ciê bardzo mocno, poniewa¿ tak naprawdê jesteœmy starymi przyjació³mi. Jesteœmy Jednym.

Drunvalo Melchizedek
http://www.pinfo.pl/Merkaba/default.aspx