Wolf-Alexander Melhorn
dipl.rer.pol
Niebezpieczne i niemoralne t³o szczepieñ¬ród³o:
http://www.vismaya-maitreya.pl/naturalne_leczenie_niebezpieczenstwo_i_niemoralne_tlo_szczepien.html1. WstêpW poni¿szym artykule chcia³bym omówiæ ogólne problemy dotycz±ce szczepieñ. O wiêkszo¶ci z nich nie mówi siê g³o¶no, gdy¿ lekarze przez wzgl±d na w³asny interes albo z niewiedzy szczepi± dzisiaj wszystko, co siê rusza. Dlatego te¿ ju¿ najmniejsze dziecko dostaje pozornie ochronne szczepienia na wszystko, tak samo jak starszy cz³owiek dostaje swoje roczne szczepienie przeciw grypie. W dodatku z regu³y nie zwraca siê uwagi na to, czy obaj kandydaci do szczepienia s± w ogóle na tyle zdrowi, ¿eby mo¿na ich by³o w odpowiedzialny sposób zaszczepiæ. Znane jest mi wystarczaj±co du¿o przypadków, kiedy zaszczepiono zarówno zakatarzonego malucha jak i zaziêbionego seniora. W rzeczywisto¶ci robi siê w ten nieodpowiedzialny sposób interes na zdrowiu pacjenta.
2. W³asne obserwacje dotycz±ce szczepieñWcze¶niej nie traktowa³em szczepieñ a¿ tak krytycznie, jednak w ostatnich latach przyjrza³em siê tej problematyce dok³adniej. W mojej praktyce lekarskiej coraz czê¶ciej mam do czynienia z dzieæmi zapadaj±cymi na choroby nietypowe dla ich sytuacji rodzinnej i ich otoczenia: zaczynaj±c od kurzajek na d³oniach i stopach, a koñcz±c na s³abych wynikach w szkole i ci±gle powracaj±cych przeziêbieniach. To do¶wiadczenia kaza³o mi inaczej spojrzeæ na problem szczepieñ. Skutek tego jest taki, ¿e dzisiaj ka¿ê moim pacjentom przynosiæ ze sob± ksi±¿eczkê szczepieñ i sprawdzam po kolei energetyczne skutki zaaplikowanych szczepieñ. Z regu³y po d³u¿szych poszukiwaniach trafiam przy szczepieniach na przyczynê choroby. Wed³ug moich obserwacji winne s± wszystkie szczepionki, bez wyj±tku! Czasem nawet kilka szczepionek jednocze¶nie pozostawia swój szkodliwy ¶lad w m³odym organizmie. Wtedy ka¿d± ze szkodliwych substancji wyprowadzam z osobna z organizmu.
3. Otoczenie dzieckaW dyskusjach o szczepieniach pomija siê zazwyczaj fakt, ¿e w naszym krêgu kulturowym z jego wysokim standardem ¿yciowym ma³e dziecko jest dosyæ dobrze chronione przed wszelkimi chorobami. Niemowlê le¿y na kocyku lub w ³ó¿eczku i nikt nie pozwala dotkn±æ mu czegokolwiek, co mog³oby wywo³aæ jak±kolwiek chorobê. Kontakt z brudem i zarazkami jest zatem mo¿liwie najmniejszy. Dzieciêcy system odporno¶ciowy dojrzewa powoli i ostro¿nie. Dziecko stopniowo poznaje zarazki wystêpuj±ce w jego bezpo¶rednim otoczeniu, a jego system odporno¶ciowy powoli siê do nich przyzwyczaja. Jedynym ¼ród³em, od którego niemowlê mo¿e siê zaraziæ, s± przeziêbieni rodzice albo rodzeñstwo, które gdzie¶ z³apa³o jedn± z dzieciêcych chorób. Jednak, gdy niemowlê jest karmione piersi±, choroby te nie stanowi± dla niego prawdziwego zagro¿enia, gdy¿ z mlekiem matki dostaje odpowiednie przeciwcia³a.
4. Wczesne szczepienia celem zatuszowania reakcji ubocznychGdyby¶my pozostawili dziecko w tym idealnym otoczeniu, zaczê³oby ono w koñcu chodziæ i mówiæ i wszyscy mogliby potwierdziæ, ¿e rozwija siê ono doskonale. Gdyby zaszczepiæ takie dobrze rozwiniête dziecko, ka¿dy móg³by bez problemu dojrzeæ zwi±zek miêdzy szczepieniem a ewentualnymi upo¶ledzeniami i powik³aniami po szczepieniu. Przed szczepionk± mieli¶my przecie¿ normalnie rozwiniête dziecko, które chodzi³o i mówi³o i które nagle po kilku tygodniach lub miesi±cach tego nie robi i w ogóle nie rozwija siê tak, jak tego by¶my oczekiwali.
Ca³e grono krewnych i przyjació³ mog³oby wiêc potwierdziæ poprzedni normalny rozwój dziecka i ka¿dy s±d uzna³by, ¿e dziecko dozna³o uszkodzeñ w wyniku szczepienia. Nagle do odpowiedzialno¶ci poci±gniêty by³by lekarz, który nie poinformowa³ nale¿ycie rodziców o mo¿liwo¶ci wyst±pienia takich powik³añ i przemys³ farmaceutyczny, który wyprodukowa³ t± truciznê. Sprzedawcy szczepionek bardzo szybko rozwi±zali problem odpowiedzialno¶ci za skutki szczepieñ: ¿aden pediatra nie czeka dzisiaj ze szczepionk±, a¿ dziecko osi±gnie taki etap rozwoju, który móg³by byæ potwierdzony przez osoby trzecie. Tylko dlatego szczepi siê dzisiaj dzieci w stadium, w którym nie s± jeszcze w pe³ni rozwiniête, mianowicie w wieku 3-6 miesiêcy! Przez to bardzo trudno jest udowodniæ, ¿e dalszy stan zdrowia dziecka jest wynikiem powik³añ poszczepiennych. Nikt z rodziny ani nikt z dalszego otoczenia dziecka nie jest w stanie udowodniæ przed s±dem prawid³owego rozwoju dziecka przed szczepieniem i tym samym zwi±zku
miêdzy szczepieniem a szkodami na zdrowiu dziecka.
5. Negatywne reakcje poszczepienne u ma³ych dzieciWed³ug badañ prowadzonych przez monachijski Uniwersytet Ludwika Maxymiliana przeciw odrze i ¶wince szczepi siê obecnie w Niemczech ok.70% dzieci, przeciw kokluszowi i ró¿yczce ok. 50%, a przeciw ¿ó³taczce typu B ok. 20%. Z tendencj± opadaj±c± ( liczby te pochodz± z gazety Heilpraktiker-News-letter z dnia 15.05.2004). Jako homeopata pytam siê jednak, po co szczepiæ zapobiegawczo przeciw odrze i ¶wince, ró¿yczce czy kokluszowi. S± to choroby, które pokolenia przed nami przesz³y bez ¿adnych problemów i na mój rozum trzeba by mieæ naprawdê dobre powody, ¿eby mimo to w pojedynczych przypadkach szczepiæ. Szczegó³y na ten temat mo¿na znale¼æ w ¶wietnej ksi±¿ce: dr med Gerhard Buchwald Impfen das Geschäft mit der Angst, Droemersche Verlaganstalt, 2000 (Szczepienia biznes strachu).
Takie, moim zdaniem, kryminalne postêpowanie nale¿y potêpiæ szczególnie dlatego, ¿e ma³e dziecko jest szczepione nie tylko przeciw jednej chorobie, ale dostaje zazwyczaj szczepionkê skojarzon± przeciw kilku chorobom na raz. To trzeba sobie u¶wiadomiæ! Wszystkim, którzy nie s± pewni, czy szczepiæ, czy nie, polecam gor±co stronê internetow± niemieckiej organizacji poszkodowanych przez szczepienia
Schutzverband für Impfgeschädigte e. V
http://www.impfschutzverband.de/adres: Postfach 5228 58 829 Plettenberg,
na której dostêpne s± statystyki dotycz±ce czêstotliwo¶ci i rodzajów zachorowañ po poszczególnych szczepionkach.
Z katastrofalnej szczepionki wielosk³adnikowej z 7 sk³adnikami zrezygnowano na razie, poniewa¿ dochodzi³o po niej do wczesnej ¶mierci ³ó¿eczkowej niemowl±t, a poza tym ju¿ 6-sk³adnikowa szczepionka mia³a wielokrotnie ¶miertelne nastêpstwa. We wrze¶niu 2005 r. wycofano z rynku szczepionke skojarzon± Hexavac firmy Pasteur MDS/Leimen, która mia³a chroniæ przed dyfterytem, tê¿cem, krztu¶cem, ¿ó³taczk± typu B, polio oraz Hib. Wycofano j± poniewa¿ rzekomo nie dawa³a wystarczaj±cej ochrony przeciw ¿ó³taczce typu B. Powtórnych szczepieñ na ¿ó³taczke u dzieci szczepionych t± szczepionk± jednak nie zalecono. Wiadomo poza tym, ¿e dochodzi³o do wypadkow ¶miertelnych po podaniu tej szczepionki. Ale i 3- lub 5-krotne szczepionki s± wystarczaj±co szkodliwe! Wydaje siê, ¿e s± bezpieczne i ¿e dzieci dobrze je znosz±. W pierwszym rzêdzie maj± jednak dla zwolenników szczepieñ t± zaletê, ¿e bardzo trudno jest pó¼niej udowodniæ zwi±zek miêdzy szczepieniem a zaistnia³ymi reakcjami ubocznymi.
Kto wiêc uwa¿a, ¿e musi koniecznie zaszczepiæ dziecko, powinien obstawaæ przy pojedynczych szczepionkach i uwa¿aæ, ¿eby dziecko by³o naprawdê zdrowe w momencie szczepienia. Szczególnie wa¿ne jest, ¿eby do nastêpnego szczepienia up³ynê³o kilka miesiêcy. Takie postêpowanie ma dla fanatyków szczepieñ t± wadê, ¿e nie mog± wcisn±æ dzieciom w krótkim czasie tylu szczepionek, ile s± w stanie sprzedaæ. A przez to zmniejszaj± siê ich zyski! Reakcje uboczne po szczepieniu mo¿na poza tym naj³atwiej udowodniæ, je¶li dziecko w ogóle nie by³o szczepione przed ukoñczeniem drugiego, trzeciego roku ¿ycia. Organizm dziecka nie jest w ¿aden sposób przygotowany na atak szczepionki skojarzonej. W szczególno¶ci mózg niemowlêcia nie jest jeszcze do koñca rozwiniêty, tak ¿e wszystkie obecne w organizmie bakterie i czê¶ciowo wysoce truj±ce no¶niki szczepionek, jak np. rtêæ (Thiomersal) i jej pochodne dostaj± siê tak¿e do niego. Oczywi¶cie mówimy tutaj o najmniejszych dawkach tych trucizn, ale kto jako
terapeuta zna powa¿ne uszkodzenia zdrowia wywo³ane plombami amalgamatowymi, ten wie, o czym mówiê i nie zakwalifikuje tych minimalnych ilo¶ci trucizny jako dopuszczalnych u ma³ego dziecka. St±d spotyka siê dzieciêce mózgi, które zosta³y jakby nadgryzione albo prze¿arte przez szczepionki. Sam leczy³em ju¿ takie przypadki.
6. Wojna psychologiczna lekarzy i przemys³u farmaceutycznego przeciw rodzicomTego opinia publiczna nie jest ¶wiadoma! Poniewa¿ dzieci szczepi siê tak wcze¶nie, problem skutków ubocznych po szczepieniach mo¿na ³atwo rozmyæ i zaciemniæ. Powik³añ poszczepiennych nie przypisuje siê zazwyczaj szczepieniom, lecz zawoalowuje siê je jako ogólne genetyczne wady poszkodowanego dziecka. Lekarze nie chc± z regu³y przyj±æ do wiadomo¶ci, ¿e to z winy szczepienia dziecko wci±¿ choruje albo jest nawet upo¶ledzone. Nie ma siê te¿ co dziwiæ, ¿e szkody poszczepienne zg³asza siê bardzo rzadko i równie rzadko uznaje siê je przed s±dem, a ca³y ¶wiat udaje, ¿e szczepienia s± ca³kowicie bezpieczne. Inaczej by³oby, gdyby to szczepi±cy lekarz musia³ udowodniæ, ¿e ewentualne reakcje uboczne nie s± wynikiem szczepienia, a tak¿e gdyby by³ poci±gniêty do odpowiedzialno¶ci za niepoinformowanie rodziców o ryzyku zwi±zanym ze szczepieniem. Powszechnie wiadomo, ¿e lekarze zazwyczaj nie informuj± rodziców o mo¿liwych skutkach ubocznych szczepieñ. Mam tu na my¶li nie zaczerwienienie i
opuchliznê po uk³uciu, ale pó¼ne i d³ugotrwa³e nastêpstwa takie jak: epilepsja, upo¶ledzenie umys³owe, parali¿, uszkodzenie systemu nerwowego, uszkodzenie systemu immunologicznego ( m.in. ci±g³e choroby z powracaj±cym zapaleniem uszu), problemy w nauce, nadpobudliwo¶æ, alergie, astma.
Z drugiej strony pediatrzy wywieraj± presjê na niezdecydowanych lub wrêcz niechêtnych szczepieniom rodziców (W Niemczech szczepienia nie s± obowi±zkowe, a jedynie zalecane). Lekarze mówi± przy tym otwarcie, ¿e w przypadku odmowy szczepienia nie ponosz± odpowiedzialno¶ci za ewentualne szkody na zdrowiu poniesione w wyniku odmowy szczepienia dziecka. Tak¿e chêtne do pomocy media daj± siê w swojej naiwno¶ci ¶wietnie zaanga¿owaæ w reklamê na rzecz szczepieñ. Na przyk³ad w mojej codziennej gazecie na stronie po¶wiêconej zdrowiu znajduje siê doniesienie, ¿e zim± 2003/2004 roku ponad 5000 dzieci w wieku od 0 do roku trzeba by³o hospitalizowaæ z powodu grypy. Liczba warta zastanowienia. Jak do niej dosz³o? W pierwszym rzêdzie zastanawiam siê, jak to siê sta³o, ¿e maluchy mia³y w ogóle kontakt z gryp±. W koñcu nikt, kto jest mocno przeziêbiony, a tym bardziej je¶li ma grypê, nie kontaktuje siê normalnie z takimi ma³ymi dzieæmi. Zazwyczaj sam opiekun nie dopuszcza do takich kontaktów.
Poza tym nie wszystko, co lekarze nazywaj± gryp±, jest rzeczywi¶cie prawdziw±, spowodowan± przez wirus gryp±. Lekarze, stawiaj±c diagnozê, kieruj± siê zazwyczaj wyczuciem, gdy¿ dok³adne badania wirusowe na grypê s± za drogie dla kas chorych. Przede wszystkim trzeba tu przypomnieæ, ¿e w³a¶nie w pierwszych 12 miesi±cach ¿ycia dzieci dostaj± szczepionkê skojarzon±, któr± niektóre z nich znosz± bardzo ¼le. U tych dzieci szczególnie, gdy w momencie szczepienia nie by³y ca³kiem zdrowe, a to zdarza siê bardzo czesto nawet ciê¿sze bakteryjne przeziêbienie odbija siê katastrofalnie na zdrowiu, wiêc na wszelki wypadek kieruje siê je do szpitala. Tam ustala siê, ¿e rzeczywistym niebezpieczeñstwem by³a grypa, a nie szkody wyrz±dzone przez szczepionkê. W o¶wiadczeniu prasowym czytamy potem: Izba lekarska Badenii-Würtembergii poleca wszystkim zagro¿onym osobom, ¿eby zaszczepi³y siê przeciw wirusowi grypy. A wiêc jeszcze wiêcej szczepieñ dla najm³odszych dzieci?
No i stoi tak ta m³oda matka i nie wie, co ma robiæ. Bez ¿adnej fachowej wiedzy, ale z pogró¿kami lekarza w pamiêci! I chcia³aby wszystko zrobiæ dobrze, bo nie jest przecie¿ nieodpowiedzialn± matk±, jak jej niektórzy daj± do zrozumienia. Co powiedza³by m±¿ i krewni, gdyby dziecko zachorowa³o na skutek odmowy szczepienia? A ona sama dopiero? Poza tym wszyscy inni przecie¿ te¿ szczepi±! I pan doktor te¿ powiedzia³, ¿e szczepienie nie jest niebezpieczne. A je¶li u dziecka jednak wyst±pi± jakie¶ powik³ania, to i tak nikt nie bêdzie wiedzia³, czy to rzeczywi¶cie od szczepienia. Lekarz przecie¿ i tak tego nie potwierdzi, inaczej mogliby go zaskar¿yæ. Z drugiej strony jednak, czy zrobi³a wszystko dobrze, szczepi±c dziecko, jak na pos³uszn± matkê przysta³o!?
7. ¦mieræ dzieci bez szczepieñ ochronnych?G³ównym argumentem przemawiaj±cym za szczepieniami jest zawsze przytoczenie pojedynczych przypadków ¶miertelnych po³±czone z dobitnym ostrze¿eniem, ¿e to samo mo¿e siê przydarzyæ nieszczepionym dzieciom.
Oczywi¶cie nie powinno siê poddawaæ w w±tpliwo¶æ tych ¶miertelnych przypadków, ale z regu³y ¿aden ze szczepi±cych w naszej miejscowo¶ci lekarzy nie zna dok³adnych okoliczno¶ci ¶mierci, nie wie nic o stanie zdrowia i socjalnym otoczeniu zmar³ego dziecka. Wiadome jest tylko, na co ono zmar³o. Ta wskazówka wystarcza jednak zazwyczaj, by nastraszyæ rodziców i ¿eby zdrowemu niemowlakowi, dorastaj±cemu w ochronnej atmosferze z dala od tego miejsca, w którym zmar³o to podobno nieszczepione dziecko zaaplikowaæ nie tylko jedn± szczepionkê, ale zaraz kilka jednocze¶nie. Z mojego punktu widzenia jest to nieodpowiedzialne dzia³anie, gdy¿ wystawia siê dziecko na ryzyko szczepienia, chocia¿ w swoim otoczeniu, w którym jest zazwyczaj chronione i otoczone opiek±, nigdy nie mia³oby kontaktu z wirusami tych ciê¿kich chorób. W specjalistycznym czasopismie Co MED 05/2001 ukaza³ siê artyku³ renomowanego przeciwnika szczepieñ dr med. G. Buchwalda o rzeczywistym znaczeniu szczepieñ w wytêpieniu chorób
infekcyjnych. Dostêpny jest on pod adresem: “Das neue Infektionsschutzgesetz – Gedanken und Rückblicke eines Arztes” -
Dr Buchwald udowadnia, ¿e do wytêpienia chorób infekcyjnych przyczyni³y siê nie szczepienia, ale spe³nienie nastêpuj±cych warunków:
1. Nienagannie czysta, bakteriologicznie sterylna woda
2. Kontrolowane usuwanie i oczyszczanie ¶cieków
3. Czyste, jasne i ogrzewane mieszkania
4. Wystarczaj±ca ilo¶æ jedzenia ( Dopiero od 1950 roku wszyscy ludzie
w zachodniej Europie maj± co dziennie wystarczaj±c± ilo¶æ jedzenia)
Je¶li te warunki w¶ród ludno¶ci s± spe³nione, szczepienie nie jest potrzebne. Wpisane w cztery kwadranty krzy¿a, nazywa siê te 4 warunki krzy¿em higieny. Tak wiêc decyduj±ce znaczenie przy zachorowaniu na któr±¶ z chorób infekcyjnych maj± nie szczepienia, ale warunki ¿ycia dotkniêtej osoby.
To te¿ wyja¶nia, dlaczego przyk³adowo gru¼lica w USA ma coraz wiêkszy zasiêg. Kto zna zrujnowane stosunki socjalne potêgi militarnej, jak± jest USA, ten wie o ci±g³ym powiêkszaniu siê slamsów w amerykañskich metropoliach, o konsekwencjach brakuj±cego w Stanach ubezpieczenia zdrowotnego itd. Walka z terrorem poch³ania w USA rocznie setki miliardów dolarów, ale jednocze¶nie w Niemczech kwestuje siê dla bezdomnych z Nowego Jorku, którzy wegetuj± tam w najbardziej niegodnych i nêdznych warunkach jako odpady bogatej Ameryki. W¶ród tych ludzi mno¿± siê coraz bardziej choroby infekcyjne i okazuje siê przy tym, ¿e skuteczne kiedy¶ antybiotyki i sulfonamidy, dzisiaj najczê¶ciej nie dzia³aj±. Zamiast jednak zadbaæ o dobre warunki socjalne jako nieodzown± i wystarczaj±c± ochronê przed epidemi±, nadu¿ywa siê wyników tego niedomagania jako argumentu, ¿eby szczepiæ ludzko¶æ na korzy¶æ amerykañskich koncernów farmaceutycznych. Ten, kto leczy skutki uboczne szczepieñ, utwierdza siê wci±¿ w
przekonaniu, ¿e obecnie lekarze szczepi± ma³e dzieci bez umiaru. Wielu pediatrów nie ma w ogóle pojêcia, co robi! Roczne dziecko jest ju¿ 4 razy zaszczepione przeciw tê¿cowi i przeciw innym chorobom w szczepionce skojarzonej, wiêc nie ma siê co dziwiæ (o ile w ogóle kto¶ siê jeszcze dziwi!!!), ¿e wyrasta z niego pó¼niej dziecko, które jest nadpobudliwe, rozdra¿nione, ma os³abion± odporno¶æ i k³opoty w szkole. Z tego ¿yje potem ca³a rzesza przeró¿nych terapeutów. Nie pozwólcie tego zrobiæ z Waszymi dzieæmi!
8. Przymus i szaleñstwo szczepieñDo mojego gabinetu przychodzi coraz wiêcej dzieci, u których wystêpuj± negatywne
reakcje po szczepieniach. Po podaniu ¶rodków homeopatycznych przeciw tym szczepieniom nastêpuje znaczna poprawa, co potwierdza³oby moje przypuszczenia, ¿e dane dolegliwo¶ci s± w³a¶nie skutkiem szczepieñ. Wyj±tkowo mocno zakorzenione jest przekonanie o konieczno¶ci i s³uszno¶ci szczepienia przeciw tê¿cowi. W broszurze Heilpraktiker-news-letter z dnia 15.5.2004 czytamy: Nawet ludzie krytycznie nastawieni do szczepieñ uwa¿aj± szczepienie przeciw tê¿cowi za rozs±dne posuniêcie, gdy¿ w trakcie zabawy zawsze mo¿e siê co¶ przydarzyæ. To przes±d, rzeczywisto¶æ bowiem wygl±da zupe³nie inaczej: w roku 2003 dosz³o w Niemczech do 42 przypadków zachorowañ na tê¿ec, z czego 5 by³o ¶miertelnych. Wszyscy, którzy zachorowali, mieli ponad 55 lat…
Tajemnic± pozostaje wiêc, dlaczego prze¶laduje siê t± szczepionk± ma³e dzieci. W koñcu jednak szczepi siê na wszystkie choroby i nikt siê wcale nie dziwi, ¿e mimo tych masowych szczepieñ dochodzi do sporej liczby zachorowañ w przedszkolach i szko³ach. Jak poradzono sobie z opornymi wobec szczepieñ w cywilizowanych krajach, pokazuje przyk³ad USA, gdzie szczepi siê wszystko, co porusza siê na dwóch nogach. Podobnie jest w Austrii: je¶li dziecku brakuje jakiego¶ szczepienia, nie dostanie ono miejsca w przedszkolu i nie zostanie nawet dopuszczone do szko³y. Podobny sposób my¶lenia rozpowszechnia siê coraz bardziej w Niemczech, chocia¿ szczepienia nie s± tu obowi±zkowe. Niektóre przedszkola zwlekaj± z przyjêciem nieszczepionych dzieci i w ten sposób niezgodnie z prawem zmuszaj± do szczepieñ. Wszystko to dzieje siê na korzy¶æ przemys³u farmaceutycznego i jego pomocników, którzy robi± na szczepieniach miliardowy interes!
Uzdrowiciel Wolf-Alexander Melhorn, dipl.rer.pol.