Co mi w duszy gra...

[east]

W kwestii technicznej ,skoro o sÂłowach mowa ...
SÂłowo owszem, jest waÂżne , sÂłowo pochodzÂące spoza  ja.
Litery tworzÂą wyrazy, czyli sÂłowa spisane. O pochodzeniu liter z alfabetu hebrajskiego jest tu na forum ciekawy temat. ZaÂś litery hebrajskie sÂą wynikiem przeksztaÂłcenia zÂłotej spirali. 
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=257.0
SÂłowa rĂłwnieÂż treœÌ niosÂą podprogowÂą, kiedy wsÂłuchaĂŚ siĂŞ w  tembr gÂłosu mĂłwiÂącego, Wibracje te mogÂą uzdrawiaĂŚ , lub teÂż odwrotnie.

ps. dla Jerzego , mĂłj podpis
..  " wszystkie te istnienia, ktĂłre CiĂŞ otaczajÂą sÂą w Tobie " naucza   Mooji -  " sÂą w Twoim umyÂśle, sÂą w  Twojej ÂświadomoÂści . Wydaje Ci siĂŞ , Âże patrzysz na inne ludzkie umysÂły , ale wszystkie te umysÂły egzystujÂą w Tobie poniewaÂż Ty jesteÂś tym, ktĂłry je postrzega. TO JEST ÂŚWIAT WEDÂŁUG CIEBIE "

[Igmana (ptak)]

Prawdziwa wra¿liwoœÌ jest empati¹. Inna jest tylko budowaniem w³asnego ego.

Wra¿liwoœÌ albo jest, albo jej nie ma. Jeœli jest, to jest prawdziwa, bo inaczej nie by³aby wra¿liwoœci¹. I masz racjê, mo¿na j¹ nazwaÌ równie¿ empati¹, choÌ istniej¹ drobne ró¿nice.
Czy jednak przy pomocy wraÂżliwoÂści moÂżna budowaĂŚ ego? MusiaÂłoby to byĂŚ bardzo wraÂżliwe ego. A  wĂłwczas czy nie utraciÂłoby swej natury?
O ego duÂżo dyskutowaliÂśmy na Cheopsie, na 17 stron.     I nie sÂądzĂŞ by temat zostaÂł wyczerpany.
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=1389.0

Gdzie pojawia siĂŞ niezadowolenie innych z powodu mowy naleÂży milczeĂŚ.

NaleÂży przede wszystkim zadaĂŚ sobie pytanie, dlaczego chce siĂŞ zamilkn¹Ì? Czy powodem jest niezadowolenie innych, ktĂłre uderza przede wszystkim w ego, raniÂąc je, czy z powodem jest pragnienie wejÂścia w wewnĂŞtrzny Âświat ciszy, by tam doznawaĂŚ innego bycia … 
Rozumiem, Âże trudno gÂłosiĂŚ sÂłowo, gdy brak jest wyraÂźnej zachĂŞty od sÂłuchajÂących albo gdy pojawia siĂŞ  dezaprobata. Ale jaka czêœÌ nas podejmuje decyzjĂŞ o wycofaniu? Co w nas osÂądza, Âże sÂłuchacze nie doroÂśli np. do odbioru gÂłoszonych treÂści lub Âże w ogĂłle nie ma zainteresowania? A przecieÂż moÂże byĂŚ wielu sÂłuchajÂących z uwagÂą, niezauwaÂżonych.

Poza tym, sÂłowo ktĂłre zaistniaÂło istnieje i nadal istnieĂŚ bĂŞdzie. Ono juÂż wpisaÂło siĂŞ w ten Âświat … i dziaÂła na wielu poziomach, zwÂłaszcza tych niewidzialnych. ZapÂładnia myÂśli oraz kolejne sÂłowa.
Czy warto wiĂŞc milczeĂŚ, uszczuplajÂąc Âświat? I nie mam tu na myÂśli bywania w ciszy, to akurat jest niezbĂŞdne …

To biorca okreÂśla istnienie daru

No nie do koĂąca chyba tak jest. Biorca moÂże przyj¹Ì, uznajÂąc coÂś za cenne.  Ale jest rĂłwnieÂż darczyĂąca. I to on przydaje prawdziwej wartoÂści darowi. IntencjÂą i uczuciem sprawia, Âże dana „rzecz” (np. sÂłowo) staje siĂŞ darem, a nie zwykÂłym towarem.

Czy milczÂąc moÂżna teÂż obdarowywaĂŚ? Jest jeszcze myÂśl i uczucie …   

Pozdrawiam serdecznie 
Igmana

[MichaÂł-AnioÂł]

MyÂślĂŞ wiĂŞc jetem,myÂślĂŞ Âże jestem.
Wiem Âże nic nie wiem,chcĂŞ wiedzieĂŚ wiĂŞcej.
ÂŻyjĂŞ by kochaĂŚ,kocham by ÂżyĂŚ.
Wszystko jest wszystkim,wiec kim jesteÂś ty.

[east]

Jerzy Karma napisaÂł :

"Nie ma mistrzĂłw zewnĂŞtrznych - ktĂłrzy  by mieli nas zbawiĂŚ jakimkolwiek sÂłowem. Bo nie mistrz zbawia, lecz przyjete sÂłowo. KaÂżdy sam wybiera sÂłowa ze Âświata. I moÂże siĂŞ nimi dzieliĂŚ z innymi - bo wzi¹³ ze Âświata to Âświatu oddaĂŚ powinien.
Jeœli kogoœ nazywano mistrzem, to nie ze wzglêdu na jego indywiduum, lecz ze wzglêdu na s³owo jakie dawa³. Mo¿na tak¿e powiedzieÌ, ¿e ze wzglêdu na Ducha - jakiego przyj¹³."

Powy¿szy cytat przypomina mi coœ, nad czym kiedyœ rozwa¿a³em . Otó¿ buddyzm twierdzi, ¿e u¿ytecznoœÌ naczynia tkwi w jego pustym wnêtrzu, a nie w œciankach. Wszelka materia zaœ, jak Nassim wykazuje - jest tylko swoistym pró¿ni zawirowaniem - œciankami.
 Zatem pustka jest  pierwotnÂą  wobec formy. Pustka, w ktĂłrej istnieje potencjaÂł wszelkich form ( pró¿nia z ktĂłrej wszystko pochodzi ). PotencjaÂł s³ów, moÂżna by do tego przyrĂłwnaĂŚ. To o czym Jerzy pisze, czyli wybieranie s³ów SPOZA "ja" jest ogĂłlnie bliskie przyjĂŞtej przeze mnie logice, ale zarazem zasadniczo siĂŞ ró¿ni od niej. PoniewaÂż sÂłowa nie przejawiajÂą siĂŞ gdzieÂś na zewnÂątrz samoistnie. Nie ÂżyjÂą w oderwaniu od wszystkiego , w jakimÂś niedookreÂślonym NA ZEWNÂĄTRZ . SÂłowa jako idee wyÂławiane sÂą z wewnĂŞtrznej pustki, z pró¿ni do ktĂłrej dostĂŞp noszĂŞ w sobie. Jest to pró¿nia peÂłna potencjaÂłu nieskoĂączonych moÂżliwoÂści - jedynie potencjaÂłu. Dlatego Mistrzowie mĂłwiÂą, Âże niczego nie mogÂą mnie nauczyĂŚ, gdyÂż ca³¹ wiedzĂŞ juÂż w sobie niosĂŞ. Wiem jak lewitowaĂŚ, wiem ile jest gwiazd w kosmosie, wiem jak przenieœÌ siĂŞ w odleg³¹ czêœÌ wszechÂświata . Wiem, ale nie uÂświadamiam sobie, nie ogarniam tego. Tak samo jestem atmanem , lecz nie ogarniam Jego Âżadnym ze zmys³ów , ktĂłrym zwykÂłem siĂŞ posÂługiwaĂŚ na co dzieĂą.
WrzuciÂłem  w podpisie sentencjĂŞ Mooji poniewaÂż otwiera ona caÂłkiem nowy punkt widzenia. Podobny zresztÂą do tego, ktĂłre Nassim Haramein odkrywa w swoich pracach . Jestem  "horyzontem zdarzeĂą" . Wtym sensie odbieram to , co wyraÂża Igmana piszÂąc  ,Âże jest bogiem. Tak, lecz ogarn¹Ì tej boskoÂści nie sposĂłb. MoÂżna z niej tylko urzeczywistniĂŚ niewielkÂą czÂąstkĂŞ , gdyÂż caÂłoœÌ jest nieprzebranym potencjaÂłem moÂżliwoÂści , ktĂłry usiÂłuje siĂŞ  "przecisn¹Ì" poprzez wÂąski horyzont zdarzeĂą. JesteÂśmy w stanie wybraĂŚ z niego jedynie niewielkie fragmenciki. Na szczĂŞÂście  boskoœÌ ma do dyspozycji ponad 6 miliardĂłw ludzi i tryliony wszelkich innych mniej lub bardziej Âżywych czy nieoÂżywionych form materii pomnoÂżone przez iloœÌ reinkarnacji kaÂżdej z tych form.
Boski , przeogromny , niewyobraÂżalny potencjaÂł moÂżliwoÂści stoi w caÂłoÂści do dyspozycji kaÂżdego. Dlatego nie ma jednego dla wszystkich jedynie sÂłusznego pomysÂłu na Âżycie, chociaÂż istniejÂą wartoÂści, do ktĂłrych warto d¹¿yĂŚ. PowinniÂśmy cieszyĂŚ  siĂŞ, Âże ktoÂś jest mÂądrzejszy, peÂłniejszy, bardziej Âświadomy czy bardziej wspó³czujÂący niÂż my, gdyÂż tak na prawdĂŞ to "inny ja". W  gruncie rzeczy nieoddzielony tak bardzo ode mnie. I odwrotnie - przykro , gdy spotykasz siebie w okrutnym , nienawistnym, nieÂświadomym wydaniu widzÂąc jak krzywdzi Ciebie lub innych Braci czy Siostry.
We wspomnianej juÂż wczeÂśniej hawajskiej tradycji H`oponopono  jej adept potrafi uleczyĂŚ drugiego czÂłowieka przy pomocy wnikania we wÂłasne wnĂŞtrze , do samego rdzenia wspĂłlnego dla wszystkich ludzi, miejsca w ktĂłrym jesteÂśmy po³¹czeni. Uzdrawia w sobie ( te wspĂłlne miejsca ktĂłre dostrzegÂł u osoby do wyleczenia ) za pomocÂą dwĂłch silnych uczuĂŚ, a sÂą to "przykro mi" oraz "kocham CiĂŞ" .
Tak na prawdê nie potrzeba ¿adnych mantr , s³ów ani konstruktów do celebracji , aby poczuÌ t¹ jedniê ze wszystkim. Wydaje mi siê, ¿e wszystko , co nale¿y zrobiÌ, to odstawiÌ ego na pó³kê, kiedy cz³owiek chce zg³êbiÌ t¹ jedniê. Bardzo do tego pomocna jest cisza. Ona wprowadza nas do magicznej krainy w której wszystko jest ze sob¹ po³¹czone.

aktualnie tak mi wÂłaÂśnie w duszy gra

[chanell]

MyÂślĂŞ wiĂŞc jetem,myÂślĂŞ Âże jestem.
Wiem Âże nic nie wiem,chcĂŞ wiedzieĂŚ wiĂŞcej.
ÂŻyjĂŞ by kochaĂŚ,kocham by ÂżyĂŚ.
Wszystko jest wszystkim,wiec kim jesteÂś ty.

Kim jestem ?
Jestem twoim marzeniem,
myÂśli twoich wytchnieniem,
 lekkÂą mgieÂłkÂą o poranku ,
wonnym kwiatkiem w dzbanku.
wiatrem ktĂłry wplata siĂŞ w wÂłosy.
Jestem wszystkim o czym zamarzysz,
pomyÂśl,napewno siĂŞ zdaÂży

[MichaÂł-AnioÂł]

Dziœ ,TU I TERAZ,patrzymy w przysz³oœÌ,
przez pryzmat wczoraj.

[Igmana (ptak)]

Jestem

w Âźrenicach twoich
zamkniĂŞta
wargi ciepÂłe – imiĂŞ moje
pamiĂŞtajÂą

a ja sÂłoĂące
w dÂłoniach zamykam
ró¿a blasku mi zazdroœci

a ja w barwach ³¹ki kwietnej
w Âświerszcza graniu
locie ptaka nad szczytami
– jestem

i w Âłzach twoich
mgÂłach wieczornych

w ciszy wiecznej

– jestem

[MichaÂł-AnioÂł]

MichaÂł-AnioÂł napisaÂł:

PO CO
Po co. By pozbyĂŚ siĂŞ bĂłlu,okrutnej  tĂŞsknoty.
Po co.By wznieÂś siĂŞ  jak feniks z prochu planety
Po co by mi³oœÌ rozpostrzeÌ skrzyd³a
Po co byÂś byÂła mi bliÂższa.

[east]

NapisaĂŚ wiersz moÂże kaÂżdy przy odrobinie wczucia. NapisaĂŚ dobry wiersz, ktĂłry porusza  to jest coÂś. ZwÂłaszcza wiersz, ktĂłry bĂŞdzie oddawaÂł ducha czasĂłw w ktĂłrych Âżyjemy . A przynajmniej ducha tego forum.

Dla mnie taki Âładunek niosÂą sÂłowa/wyrazy
Jestem ,  Âźrenica, sÂłoĂące, ró¿a, Âłza , cisza , rozbÂłysk , feniks.
PiĂŞknie Wam dziĂŞkujĂŞ.
Za to , Âże jesteÂście

[Leszek]

ChciaÂłem sobie zaÂżartowaĂŚ tutaj tekstem "Joanna Krupa i ÂŚwiĂŞty Graal" ale widzĂŞ, ze atmosfera zrobiÂła siĂŞ podniosÂła...
Pozdrawiam