Piszê ten post do osób, które znaj± choæ trochê wyk³ady Nassima i Dana, wiêc od razu bez wstêpu przedstawiam geometrie pró¿ni Nassima, aby nastêpnie po³±czyæ j± po swojemu z aspektem dynamicznym (wirowym) zaczerpniêtym od Dana Wintera .Nassim pokazuje, ¿e zakrzywienie czasoprzestrzeni ma charakter wirowy, ale nie omawia geometrii tego wiru. Model struktury pró¿ni Nassima jest statyczny w tym sensie, ¿e nie wiruje... Natomiast Dan Winter omawia geometriê harmonijnego ruchu wirowego opartego na z³otej proporcji (Phi)... Chcia³bym po³±czyæ te rzeczy ze sob±.
Wirowe zakrzywienie czasoprzestrzeni z wyk³adu Nassima (czê¶æ. 2.0)
NASSIMRównowaga wektorowa przechodz±ca z dwóch (2D) do trzech (3D) wymiarów (animacja i obraz statyczny) Na powy¿szej animacji widzimy "przej¶cie" od jednej sze¶ciok±tnej p³aszczyzny (w 2D) do czterech sze¶ciok±tnych p³aszczyzn tworz±cych bry³ê sze¶cio-o¶mio¶cianu (równowagê wektorow±) w 3D. Gdzie one s±? Otó¿ jedna p³aszczyzna jest równoleg³a do horyzontu, druga le¿y w p³aszczy¼nie twego monitora/kartki, trzecia i czwarta nachylone s± w prawo i w lewo pod k±tem 60 stopni do horyzontu).
W ten sposób, w trzech wymiarach (3D) otrzymujemy osiem czworo¶cianów foremnych zwróconych swymi wierzcho³kami do ¶rodka, które zbiegaj±c siê w ten sposób tworz± sze¶æ piramidek o podstawie kwadratu tak¿e zwróconych swymi wierzcho³kami do ¶rodka (obrazek po prawej).
Dodam jeszcze dla formalno¶ci, ¿e sze¶cio-o¶mio¶cian posiada 12 wierzcho³ków, 24 krawêdzi, 14 ¶cian (8 trójk±tów równobocznych, 6 kwadratów). Jest to bry³a dualna z dwunasto¶cianem rombowym.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Sze%C5%9Bcio-o%C5%9Bmio%C5%9BcianNazwa bry³y "sze¶cio-o¶mio¶cianu" bierze siê st±d, ¿e bry³ê t± mo¿na otrzymaæ ¦CINAJ¡C wierzcho³ki zarówno sze¶cianu jak i o¶mio¶cianu, co widaæ na poni¿szym obrazku, gdzie mamy sze¶cio-o¶mio¶cian wpisany w sze¶cian (po lewej) i w o¶mio¶cian (po prawej).
Poni¿ej, animacja ¶cinania wierzcho³ków o¶mio¶cianu a¿ do uzyskania sze¶cio-o¶mio¶cianu
oraz powrót do bry³y wyj¶ciowej - o¶mio¶cianu.
Animacjê wykona³ Lucyfer na podstawie animacji ze strony
http://virtualmathmuseum.org/Polyhedra/index.html Dziêki!
O¶mio¶cian mo¿emy uzyskaæ ¶cinaj±c wierzcho³ki czworo¶cianu.
Nassim doszed³ do odkrycia "równowagi wektorowej Buckiego" ³±cz±c ze sob± dwie izotropowe matryce wektorowe. Izotropowa matryca wektorowa sk³ada siê z 20 czworo¶cianów: 10 stoi na dole, 6 na drugim poziomie, 3 na górze i 1 na szczycie.
Izotropowa Matryca Wektorowa widziana pod ró¿nym k±tem (czworo¶ciany po³±czone wierzcho³kami, tworz± o¶mio¶ciany)
Dwie izotropowe matryce wektorowe tworz± czworo¶cian gwia¼dzisty. Niektóre jego krawêdzie
tworz± w jego "wnêtrzu" sze¶cio-o¶mio¶cian (równowaga wektorowa Buckminster Fullera)
Nassim dodaje kolejne 24 czworo¶ciany (konstrukcja ta sk³ada siê wiêc z 64 czworo¶cianów)
i uzyskuje w ten sposób sze¶cio-o¶mio¶cian (równowagê wektorow±)
tak¿e NA ZEWN¡TRZ czworo¶cianu gwia¼dzistego.
Sze¶cio-o¶mio¶cian WEWN¡TRZ i NA ZEWN¡TRZ czworo¶cianu gwia¼dzistego.
Nassim uwa¿a t± konstrukcjê za idealnie zrównowa¿on± i stabiln± strukturê pró¿ni.
Sze¶cio-o¶mio¶cian na zewn±trz i wewn±trz (inna animacja)Ta 64 elementowa konstrukcja jest zrównowa¿onym systemem si³ zawieraj±cym w sobie równowagê wektorow± Buckminster - Fullera. Problem polega na tym, ¿e jest to MODEL STATYCZNY, NIE MA W NIM RUCHU! A jak Nassim sam wielokrotnie podkre¶la³ - wszystko we wszech¶wiecie jest w ruchu i WIRUJE.
I tutaj wywód Nassima zaczyna siê - moim zdaniem - chwiaæ. O ile bowiem
aspekt statyczny (64 elementowa struktura pró¿ni z sze¶cio-o¶mio¶cianem) jest ³adnie przez Nassima opisany, o tyle
aspekt dynamiczny potraktowany zosta³ nieco zdawkowo. Dynamikê wszech¶wiata opisuje Nassim przy pomocy podwójnego torusa oraz wchodz±cego do niego i wychodz±cego z niego wiru. Nie wiemy jednak nic konkretnego o proporcjach czy wymiarach tego torusa i tych wirów. A przecie¿ wiadomo, ¿e torusy i wiry mog± mieæ ró¿ne kszta³ty czy proporcje...
Ostatecznie, po³±czenie dynamiki i statyki Nassim obrazuje w sposób pokazany na trzech poni¿szych obrazkach.
Na trzecim obrazku widzimy podwójny torus i wiry, ale Nassim nie charakteryzuje bli¿ej ich geometrii. St±d pojawia siê pytanie. CZY MO¯NA W SPOSÓB RÓWNIE £ADNY I SUGESTYWNY jak w przypadku "geometrii struktury pró¿ni" OPISAÆ GEOMETRIÊ DYNAMICZNEGO TORUSA I JEGO WIRÓW? Postaram siê to zrobiæ korzystaj±c z ustaleñ Richarda Buckminster Fullera i Dana Wintera.
Jitterbug, czyli taniec "równowagi wektorowej" Richarda Bucminster Fullera.Jako, ¿e Nassim pos³uguje siê w swym opisie pomys³ami Richarda Buckminster Fullera (
http://pl.wikipedia.org/wiki/Buckminster_Fuller ) chcia³bym uzupe³niæ wywód Nassima o ASPEKT DYNAMICZNY nawi±zuj±c do tej samej "równowagi wektorowej" Buckminster Fullera albowiem ten sam cz³owiek (auttor m. in kopu³y geodezyjnej
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kopu%C5%82a_geodezyjna ) POKAZA£ fascynuj±ca DYNAMIKÊ, która zawiera w sobie jego sze¶cio-o¶mio¶cian. Na tyle fascynuj±c±, ¿e nazwa³ j± Jitterbug (jest to nazwa tañca akrobatycznego
http://www.slownik-online.pl/kopalinski/E2BFE1274524B615C12565EB004C4A23.php )
Na pocz±tku drugiej czê¶ci wyk³adu (2.0) Nassim zaznacza, ¿e
'podstawowy wzór, jakiego u¿y³ Hugh Harleston Jr", by rozwi±zaæ zagadkê miasta Teotihuacan
"pasowa³ do bardzo szczególnej matematyki Buckminster Fullera". Nastêpnie Nassim przechodzi o opisu "izotropowej matrycy wektorowej", a nastêpnie "równowagi wektorowej" pomys³ów Bucminster - Fullera.
Tak jak statyka, tak i ruch mo¿e mieæ ró¿n± geometriê. Jak± geometriê zawieraj± w sobie ruchy tañca Jitterbug?
Otó¿ szczególna w³a¶ciwo¶æ sze¶cio-o¶mio¶cianu (równowagi wektorowej) Buckminster Fullera polega na tym, ¿e mo¿na go przekszta³caæ wed³ug okre¶lonego wzoru i otrzymuj±c kolejno dwudziesto¶cian, o¶mio¶cian i czworo¶cian, czyli trzy z piêciu bry³ platoñskich. Dan Winter w filmie "Purpose of DNA" bawi siê widoczn± na poni¿szej animacji zabawk± pokazuj±c taniec Jitterbug, czyli to w jaki sposób wyj¶ciowy sze¶cio-o¶mio¶cian przekszta³ca siê w dwudziesto¶cian, o¶mio¶cian i na koñcu czworo¶cian.
Dodam w tym miejscu, ¿e moim zdaniem geometria "tañcz±cego" sze¶cio-o¶mio¶cianu jest tym co ³±czy pomys³y Nassima i Dana. Pozwala jak s±dzê po³±czyæ "geometriê pró¿ni" Nassima z "geometri± ró¿y" Dana Wintera.
Jitterbug - od sze¶cio-o¶mio¶cianu do czworo¶cianu.
<-- faza sze¶cio-o¶mio¶cian <=> o¶mio¶cian
To samo na statycznych obrazkach:
a) sze¶cio-o¶mio¶cian, b) dwudziesto¶cian, c) zobrazowanie fazy przej¶ciowej (bez jakiej¶ szczególnej geometrii) d) o¶mio¶cian
Opis powy¿szego rysunku: "Taniec Jitterbug" zaczyna siê od równowagi wektorowej sze¶cio-o¶mio¶cianu. (Wyj¶ciowy sze¶cio-o¶mio¶cian sk³ada siê z 24 wektorów (krawêdzi) po³±czonych ze sob± gumowymi z³±czkami". W trakcie przekszta³cenia NIC nie jest tutaj odjête ani dodane. Te same 24 krawêdzie tworz± kolejne figury. Generalnie sze¶cio-o¶mio¶cian przekszta³ca siê w o¶mio¶cian i czworo¶cian. Jednak¿e niejako "po drodze" pojawia siê dwudziesto¶cian jako faza przej¶ciowa pomiêdzy równowag± wektorow± (szo¶cio-o¶io¶cianem) i o¶mio¶cianem . Jego kszta³t wyznacza jednak tylko 12 wierzcho³ków sze¶cio-o¶mio¶cianu. Brakuje tu bowiem pewnych krawêdzi, które posiada dwudziesto¶cian. Nie mo¿na ich jednak sztucznie wstawiæ, gdy¿ unieruchomi³oby to naszego "tancerza". Niemniej w tej nieco okrojonej formie kszta³t dwudziesto¶cianu pojawia siê jako faza przej¶ciowa miêdzy sze¶cio-o¶mio¶cianem i o¶mio¶cianem, co sugeruje przynale¿no¶æ dwudziesto¶cianu do nieco innego porz±dku geometrycznego. Warto te¿ zwróciæ uwagê na fakt, ¿e w w naszym tañcu zmienia siê tylko kszta³t wyj¶ciowych kwadratów, a kszta³t trójk±tów pozostaje bez zmian.
Tañcz±c dalej, nasza bry³a wyj¶ciowa zmienia siê (kurczy) w o¶mio¶cian, który nastêpnie rozp³aszcza siê (robi szpagat
aby - ostatecznie - przekszta³ciæ siê w czworo¶cian - najprostsz± bry³ê z mo¿liwych:
Zobacz jak wygl±daj± kroki taneczne do Swing Dance - Jitterbug Routine
http://embed.5min.com/149485143/ORYGINALNY rysunek wg Buckminster Fullera wraz z opisem. Kliknij w link:
http://www.rwgrayprojects.com/synergetics/plates/figs/plate04z.htmlReasumuj±c, 'taniec' Jitterbug operuje wektorami sze¶cio-o¶mio¶cianu, które przekszta³caj± siê czy reorganizuj± w inne systemy (kszta³ty, bry³y) które na poziomie fizycznej czy chemicznej manifestacji daj± ró¿ne fizyczne i chemiczne w³a¶ciwo¶ci. Mo¿na to sobie odnie¶æ do kszta³tów ró¿nych cz±steczek chemicznych, które dziêki owym "ró¿nicom kszta³tów" daj± nam substancje o ró¿nych w³a¶ciwo¶ciach. Ostatecznie i nieco upraszczaj±c tak w³a¶nie wygl±da ¶wiat z perspektywy ¶wiêtej geometrii -- RÓ¯NICE JAKO¦CIOWE, które obserwujemy w ¶wiecie s± konsekwencj± ró¿nic w kszta³tach, symetriach i zawartych w nich proporcjach. Wyj¶ciowa, jednorodna substancja wszech¶wiata organizuje siê wiêc wed³ug geometrycznych wzorów, daj±c nam wielkie zró¿nicowanie ¶wiata w którym ¿yjemy. Geometria opisuje te kszta³ty i ich wielko¶ci ³±cz±c ze sob± punkty, proste i p³aszczyzny... Mo¿e siê to wydawaæ nieco suche, ale je¶li we¼miemy pod uwagê, ¿e nie tylko ¶wiat zewnêtrzny, ale tak¿e ¶wiat naszych my¶li i uczuæ posiada swój kszta³t, wówczas sprawa nabiera kolorów. Zobacz: Mi³o¶æ i liczba Phi - http://forum.swietageometria.info/index.php/topic,21.msg611.html#msg611
Teraz WINTERZada³em wy¿ej pytanie CZY MO¯NA W SPOSÓB RÓWNIE £ADNY I SUGESTYWNY jak w przypadku "geometrii struktury pró¿ni" OPISAÆ GEOMETRIÊ DYNAMICZNEGO TORUSA I JEGO WIRÓW? Je¶li chodzi o ruch wirowy, to przedstawia go Dan Winter w filmiku pt. "Jak dzia³a grawitacja?" Jej ¼ród³em jest niedestrukcyjna kompresja (kolaps) ³adunku elektrycznego przebiegaj±ca wed³ug geometrii opartej na z³otym podziale. Obrazuj± i t³umacz± to wa zamieszczone poni¿ej obrazki i fragmenty wyk³adów Wintera. Zobacz te¿ artyku³ na kolejnej stronie.
Dan Winter odwo³uje siê tutaj do Alberta Einsteina, który twierdzi³, ¿e niedestrukcyjna (konstruktywna) kompresja falowa jest ¼ród³em grawitacji. Poda³ jednak warunek takiej kompresji. Stwierdzi³, ¿e je¶li kompresja ta przebiegaæ bêdzie wed³ug Z³otego Podzia³u, to bêdzie ona kompresj± zarówno nieskoñczon± jak i niedestrukcyjn±, tworz±c± "ssanie ku centrum". Owo "ssanie ku centrum" wytworzy przyspieszenie, które jest to¿same z grawitacj±.
Na obrazku widzimy jak fale zbiegaj± siê ku centrum wed³ug geometrii opartej na piêciok±cie foremnym.
Czerwonymi punktami wskazan± jedn± z wielu z³otych spiral, widocznych na tej geometrii.
Jak wiêc dzia³a grawitacja? Proponujê oddaæ g³os samemu Danowi Winterowi.
Poni¿ej,
po lewej "szyszkowaty" wir oparty na liczbie Phi, na którym mo¿na opisaæ dwunasto¶cian foremny.
Tworz± go z³ote spirale opisane na piêciok±cie foremnym. Jest to widok z boku wiru widzianego z góry
na powy¿szym niebieskim obrazku.
Po prawej statyczny widok wirów z góry.
Po ¶rodku po³±czenie perspektyw.
Jako, ¿e wir ten jest oparty na z³otej proporcji, to mo¿na na nim opisaæ (lub w niego wpisaæ) DWUNASTO¦CIAN foremny, bowiem konstrukcja tego dwunasto¶cianu (jest to bry³a sk³adaj±ca siê z 12 piêciok±tów foremnych) w ca³o¶ci opiera siê na liczbie PHI - zobacz:
http://forum.swietageometria.info/index.php/topic,26.msg123.html#msg123Je¶li dodamy do tego fakt, ¿e przed³u¿anie krawêdzi dwunasto¶cianu, tworzy w punktach ich przeciêcia wierzcho³ki dwudziesto¶cianu, a nastêpnie, w kolejnym punkcie przeciêcia znów wierzcho³ki dwunasto¶cianu - i tak na przemian w nieskoñczono¶æ, to otrzymujemy w ten sposób trójwymiarowy fraktal. Powstawanie coraz to wiêkszego fraktalnego kszta³tu opartego na wzajemnym generowaniu siê dwuNASTO- i dwuDZIEsto¶cianów daje nam w efekcie idealny trójwymiarowy fraktal, opisuj±cy zjawisko niedestrukcyjnej kompresji falowej oraz przyspieszenia z powy¿szego filmiku, które JEST grawitacj±. [Wzajemne przenikanie siê 12-sto i 20sto¶cianu opisane jest szerzej i dok³adniej w po¶cie o Gwiezdnej Matce:
http://swietageometria.info/podstawowe-pojecia?start=8 ] Dan Winter uwa¿a go, za jedyny mo¿liwy trójwymiarowy fraktal. O tym dlaczego tak uwa¿a, przeczytasz poni¿ej w po¶cie Caught in THE MATRIX lub tutaj:
http://swietageometria.info/nassim-winter-synteza?start=1Warto zacytowaæ w tym miejscu M. Ghykê, który o powy¿szym procesie pisze w nastêpuj±cy sposób: na pulsuj±cy szkielet dwunasto¶cianu i dwudziesto¶cianu "sk³adaj± siê naprzemiennie wi±zki krawêdzi obu wielo¶cianów (...) i w którym wzrostem promieni, powierzchni i wolumenów rz±dzi w postêpie geometrycznym rytm z³otego ciêcia - dostrzegamy tu idealny archetyp dynamicznego wzrostu" [M. C. Ghyka - "Z³ota Liczba", s. 44-45]*.
W ten sposób dochodzimy do punktu, w którym mo¿emy powiedzieæ, ¿e geometria wiru Dana Wintera opisuje proces powstawania grawitacji oraz dynamikê wzrostu wszech¶wiata, opart± na Z³otym Podziale, którego to aspektu nie poruszy³ w swych wyk³adach Nassim Haramein. My¶lê, ¿e has³owo mo¿na po³±czyæ obu panów jednym zdaniem. Otó¿ Danowski "wiatr grawitacji" wprawia w ruch i drgania ca³e wszech¶wiaty, które d±¿± do "równowagi wektorowej" opisywanej przez Nassima Harameina (przy du¿ej pomocy Buckminster Fullera). Ciekawe jest to, ¿e obaj panowie mówi± o fraktalnej budowie wszech¶wiata, ale zupe³nie inne konstrukcje uznaj± za "jedyny mo¿liwy trójwymiarowy fraktal" Dan Winter uwa¿a, ¿e jest nim konstrukcja sk³adaj±ca siê z przenikaj±cych siê dwunasto¶cianów i dwudziesto¶cianów, a Nassim Haramein, uwa¿a, ¿e jest nim konstrukcja sk³adaj±ca siê z powielanego w oktawach sze¶cio-o¶mio¶cianu.
My¶lê, ¿e obaj panowie maj± racjê. Obie konstrukcjê pe³ni± po prostu inne funkcje. Najkrócej mo¿na to opisaæ w ten sposób - o ile "fraktal Dana" odpowiada za powstawanie grawitacji i dynamiczny wzrost o tyle "fraktal Nassima" odpowiada za stabilno¶æ i równowagê systemów powstaj±cych w ró¿nych skalach... W ten sposób obie konstrukcje (pentagonalna i heksagonalna) uzupe³niaj± siê tworz±c ¶wiat w którym ¿yjemy.
Ma³a (lu¼no-pogl±dowa) wizualizacja dynamiki wszech¶wiata jako ca³o¶ci (wg. Dana Wintera):
Na koniec przedstawiam jeszcze jeden sposób ukazania geometrii pentagonalnej obecnej w strukturze pró¿ni Nassima. Pentagramy s± nieco pochylone, bo tylko w ten sposób mo¿na po³±czyæ ze sob± obie podstawowe geometrie wystêpuj±ce we wszech¶wiecie - geometriê piêcio- i sze¶ciok±tn±... Zobacz te¿ jak ³±czy te geometrie model Gwiezdnej Matki
http://www.swietageometria.info/podstawowe-pojecia?start=8 ).
Po³±czenie geometrii piêciok±tnej "Danowej" i sze¶ciok±tnej "Nassimowej"
Mniej wiêcej tak bym to widzia³....
Pozdrawiam!