"
Wyja¶nienie krêgów zbo¿owych
Odkrycia molekularnych biologów Dr Piotra P. Garjajewa i Dr W³odzimierza Poponina z Rosyjskiej Akademii Nauk, dotycz±ce „fantomowego efektu DNA”, maj± radykalny zwi±zek z formacj± krêgów zbo¿owych w Anglii i na ca³ym ¶wiecie w ostatnich czasach. Wg tych¿e naukowców – DNA emituje fale elektromagnetyczne, które kontynuuj± swoj± manifestacjê nawet PO fakcie usuniêcia próbek DNA, które u¿yte zosta³y w eksperymencie. St±d pochodzi nazwa „Fantomowy Efekt DNA”. Procedury genetyczne, jakie zosta³y u¿yte przez tych naukowców, zosta³y opisane i wyja¶nione przez Gra¿ynê Fosar i Franza Bludorfa w ich ksi±¿ce „Vernetzte Intelligenz” (1), w której sformu³owali oni teoriê, i¿ promieniste kule ¶wiat³a widywane czêsto na niebie i brane za go¶ci z poza¶wiatów – s± faktycznie fenomenem ¶wiadomo¶ci grupowej, wywo³anym przez hiperkomunikacjê, maj±c± swe ¼ród³o wewn±trz DNA. Teoria Fosar i Bludorfa mo¿e równie¿ wyja¶niæ formacjê krêgów zbo¿owych, które s± równie¿ przypisywane go¶ciom pozaziemskim. Na dodatek zostanie tu wykazane, ¿e precyzyjna technologia, która zosta³a u¿yta przez owych naukowców w Moskwie, reprezentuje nowe ¼ród³o energii, nieznane wcze¶niej ludzko¶ci, które jest równie¿ zdolne do tworzenia krêgów zbo¿owych.
Sensacyjne odkrycie „Fantomowego Efektu DNA” przez doktorów Garjajewa i Poponina, opisywane przez Fosar i Bludorfa, mia³o miejsce podczas eksperymentu, w którym zamierzali oni dokonaæ pomiarów aktualnych wzorców wibracyjnych próbki DNA. Na¶wietlali oni ow± próbkê DNA ¶wiat³em laserowym, które produkowa³o typowy wzorzec falowy na ekranie. Jednak¿e kiedy usunêli oni próbkê, ów wzorzec falowy nie znikn±³ kompletnie. Pozostawa³ on na ekranie, jako regularny wzorzec falowy, jak gdyby próbka DNA by³a ci±gle na¶wietlana laserem. Eksperyment kontrolny zademonstrowa³, ¿e ten drugorzêdny wzorzec falowy musi ci±gle pochodziæ z oryginalnej próbki DNA, która ju¿ zosta³a usuniêta. Eksperyment kontrolny nie mia³ ¿adnej próbki DNA umieszczonej przy na¶wietlaniu laserem i wykazywa³ jedynie nieregularny wzorzec (interferencyjny) na ekranie. Ten ‘fantomowy efekt’ jednak nieodmiennie siê powtarza, ilekroæ u¿yta zostaje próbka DNA.
Fosar i Bludorf opisuj± równie¿ inne odkrycia tej moskiewskiej grupy, a szczególnie dotycz±ce 90% ludzkiego DNA, które nie jest kodem dla syntezy bia³ka, a zatem bywa uwa¿ane za biologicznie nieaktywn± (inercyjn±) czê¶æ DNA. Wskazuj± oni na fakt, ¿e w dzisiejszych czasach mówimy o DNA w sposób ca³kiem naturalny, jako o ‘kodzie genetycznym’ i widzimy go, jako systematyczne kodowanie informacji. A jednak w chwili obecnej genetycy g³ównego nurtu nadal badaj± DNA wy³±cznie poprzez procesy chemiczne, zamiast zaprosiæ do wspó³pracy analityków mowy oraz specjalistów lingwistyki, co by³oby naturalnym posuniêciem w próbach rozszyfrowywania kodu.
Ale jednak w Moskwie nie jest tak. Tutaj kod genetyczny badany jest precyzyjnie, jako æwiczenie w lingwistyce. Jest to wszak nauka o strukturze i konstrukcji mowy. Mo¿e byæ ona u¿yta do badania nie tylko naturalnej mowy, która ewoluowa³a w poszczególnych krajach i kulturach, ale mo¿e te¿ byæ zastosowana w mowie sztucznej, na przyk³ad w komputerowych jêzykach programowych. Poprzez studiowanie mowy, zdobywamy wiedzê o podstawowych zasadach syntaksy (tworzenia s³ów z liter lub charakterów), semantyki (nauce o znaczeniu tre¶ci s³ów) i one wspólnie tworz± fundamenty dla gramatyki. Poprzez stosowanie naukowych form w lingwistycznym badaniu kodu genetycznego, Grupa Moskiewska odkry³a, ¿e DNA kieruje siê podobnymi zasadami gramatycznymi jak jêzyk ludzki.
Choæ nie s± to zasady ¿adnego szczególnego jêzyka (w tym przypadku np. rosyjskiego), to jednak w bardziej podstawowym zakresie DNA kieruje siê zasadami, które zawieraj± cechy wspólne dla wszystkich jêzyków. To, co oni odkryli to fakt, ¿e istnieje zasadniczy zwi±zek pomiêdzy struktur± kodu genetycznego i wszystkimi jêzykami ludzko¶ci. Przez ca³e wieki naukowcy spekulowali nt. ludzkich protojêzyków i mo¿e tak byæ, ¿e Piotr Garjajew i jego koledzy w moskiewskiej grupie faktycznie znale¼li ów protojêzyk.
Fosar i Bludorf sugeruj± nam, i¿ musimy my¶leæ o normalnych relacjach niejako na odwrót. Struktura DNA nie tyle odpowiada strukturom ludzkiej mowy, co raczej jêzyk ludzi na¶laduje wzorce ju¿ zawarte w kodzie genetycznym. W koñcu wszelkie DNA oraz kod genetyczny istnia³y na d³ugo wcze¶niej, zanim pierwszy cz³owiek wypowiedzia³ pierwsze s³owo. Tak wiêc ludzkie jêzyki, które ewoluowa³y od pocz±tku istnienia cz³owieka – musia³y na¶ladowaæ wielki wzorzec, który ju¿ by³ gotowy w strukturze kodu genetycznego.
Fosar i Bludorf ostrzegaj± nas, ¿e nie jest to kwestia ortodoksyjnego materialistycznego punktu widzenia, wg którego zdolno¶æ do u¿ywania mowy jest jedynie drugorzêdnym efektem istnienia w cia³ach skonstruowanych z bia³ek, które s± kodowane w pewnych genach. Uk³ad elementarnych podstaw w DNA na¶laduje sta³± gramatykê, subtelny plan, który jest analogiczny z naszym ludzkim jêzykiem. Jako ¿e to nie jest kwestia cielesnego przypadku jest ju¿ zademonstrowane poprzez nastêpne odkrycie moskiewskiej grupy, tzn. ¿e analogia pomiêdzy struktur± DNA i ludzkim jêzykiem – jest szczególnie uwydatniona w cz±steczkach wiêkszych struktur molekularnych, które faktycznie nie s³u¿± ¿adnemu celowi w syntezie protein (bia³ek).
Tutaj w³a¶nie kryje siê rewolucyjne odkrycie dla ca³ego pola genetyki. Ci, którzy s± jedynie zainteresowani w badaniu znanych genów i ze wzgard± odrzucaj± pozosta³± czê¶æ genu jako „¶mietnik DNA” – prawdopodobnie pomijaj± to, co jest naprawdê kwesti± zasadnicz±. Jest to prawdziwy paradoks, mówi± Fosar i Bludorf, gdy¿ to dok³adnie ów „¶mietnik DNA” jest tym, który faktycznie przemawia.
Wg Piotra Garjajewa: „Wiêkszo¶æ pragnie zrozumieæ zasady DNA, jako biokomputerów, w których odnosz± siê oni wy³±cznie do zasad DNA okre¶lonych przez Watsona-Cricka; A-T, G-C. Jest to poprawne, ale to nie wystarcza. Chromosomowa ci±g³o¶æ DNA w systemach ¿ywych posiada atrybuty fali, które pozostaj± dla nas nieuchwytne i które s± podobne do programów komputerowych dla struktury organizmów. Znany kod genetyczny jest kodem dla syntezy bia³ka i niczym wiêcej. ¯ywe chromosomy jednak¿e funkcjonuj± podobnie, jak solitonowo/holograficzne komputery, u¿ywaj±c wrodzonego DNA promieniowania laserowego” (biofotony).
Fosar i Bludorf wyliczaj± niektóre z nadzwyczajnych konsekwencji tego nowego podej¶cia do genetyki, które zosta³o zapocz±tkowane przez grupê moskiewsk±. Byli oni w stanie modulowaæ pewne wzorce czêstotliwo¶ci w promieniu lasera w taki sposób, aby wp³yn±æ na czêstotliwo¶æ DNA, tzn. mogli oni wp³yn±æ na sam± informacjê genetyczn±. Nie by³o tu ju¿ konieczno¶ci skrupulatnego dekodowania sekwencji podstawowych par w DNA, a zatem sztucznego formu³owania informacji genetycznej. Ca³kiem po prostu owi rosyjscy naukowcy byli w stanie u¿ywaæ s³ów i zdañ ludzkiego jêzyka, aby zmieniæ informacje w DNA, gdy ju¿ raz upewnili siê, i¿ podstawowe struktury by³y podobne.
Moskiewska grupa by³a w stanie udowodniæ te zdumiewaj±c± procedurê eksperymentalnie. ¯ywa substancja DNA (tzn. ¿yj±ca tkanka, nie ‘in vitro’) reaguje na modulowane mow± ¶wiat³o lasera podobnie jak i na fale radiowe – pod warunkiem, ¿e znaleziona zostanie odpowiednia czêstotliwo¶æ (rezonansowa). Byli oni w stanie skierowaæ wzorzec informacyjny z jednej próbki DNA do innej próbki i w ten sposób dokonaæ transmisji informacji genetycznej. Ta funkcja mo¿e byæ zademonstrowana w naturalnych komórkach na ró¿ne sposoby. Garjajew i jego koledzy odnie¶li sukces w tym zakresie, bêd±c w stanie przeprogramowaæ komórki przy pomocy informacji pobranej z innego genu. Specyficznie za¶ uda³o im siê dokonaæ konwersji embrionu ¿aby w embrion salamandry – po prostu poprzez wymianê wzorców informacji w odno¶nym DNA. Zademonstrowali oni wiêc radykalnie nowy sposób interakcji, a nawet komunikacji z DNA poprzez modulowany g³osem promieñ laserowy. Musi to byæ postrzegane jako totalnie nowa forma energii, która zosta³a odkryta i ujarzmiona, a która otwiera dos³ownie nieograniczone mo¿liwo¶ci dla ewolucji ¿ycia nie tylko na ziemi, ale i we wszech¶wiecie.
Fosar i Bludorf nawi±zuj± równie¿ do odkryæ rosyjskich fizyków – Aleksjeja Dimitrijewa i Wiaczeslawa Diatlowa. Ci dwaj wziêli udzia³ w zleconych przez rosyjsk± armiê badaniach nad promienistymi kulami ¶wiat³a, które pojawiaj± siê regularnie na Syberii – przy granicy z Chinami. Doszli oni do wniosku, ¿e te NOL-e by³y faktycznie powodowane przez domeny pró¿niowe tam, gdzie si³y grawitacyjne s± w stanie zamieniæ siê w elektryczno¶æ i na odwrót. Teoria ta wprowadza sensacyjnie nowy element do Nowej Fizyki, poniewa¿ otwiera ona mo¿liwo¶ci hiperkomunikacji poprzez stabilne tunele czasoprzestrzenne, ³±cz±ce nas z innymi czê¶ciami Wszech¶wiata.
Teoria ta ma równie¿ radykalne implikacje odno¶nie funkcjonowania DNA. Znany jest obecnie fakt, ze DNA funkcjonuje jako superprzewodnik przy normalnej temperaturze cia³a i jest w stanie gromadziæ ¶wiat³o i informacje. Fosar i Bludorf wyst±pili z teori±, ¿e samo DNA dzia³a jako sieæ inteligencji, która umo¿liwia hiperkomunikacjê poprzez podobne tunele czasoprzestrzenne. Tak wiêc owe zjawiska tajemniczych kul ¶wiat³a na rosyjskim niebie mog± byæ efektywnie wyja¶nione, jako fenomena oparte na ¶wiadomo¶ci grupowej, stymulowanej przez hiperkomunikacjê przy pomocy podobnych tuneli czasoprzestrzennych w DNA. W ten sposób s± oni w stanie wyja¶niæ czêsto notowane do¶wiadczenia ludzi, którzy byli ¶wiadkami tych zjawisk, jako ¿e te ¶wietliste kule na ró¿ny subtelny sposób wchodz± w interakcje z lud¼mi na poziomie psychicznym.
Aby zademonstrowaæ powi±zania pomiêdzy tunelami w przestrzeni i tunelami w DNA, Fosar i Bludorf odwo³uj± siê do teorii fiñskiego fizyka Matti Pitkanena, który parê lat temu sformu³owa³ now± teoriê o budowie wszech¶wiata, opart± na o¶miowymiarowej geometrii przestrzennej. Teoria jest w skrócie nazwana TGD (Topologiczno Geometryczna Dynamika). W tej z³o¿onej teorii, magnetyczne tunele czasoprzestrzenne odgrywaj± bardzo znacz±c± rolê biologiczn±. Faktycznie za¶ innowacyjnym prze³omem tej teorii jest ustabilizowanie naukowego zwi±zku pomiêdzy fizyk± i biologi±. Jego teoria prowadzi do kosmologii istot ¿ywych. Zawarto¶æ DNA jest czym¶ o wiele wa¿niejszym ni¿ proste instrukcje odno¶nie syntezy protein dla konstruowania ¿ywych komórek. Te potê¿ne genetyczne biomoleku³y zawieraj± równie¿ dane dla operowania magnetycznymi tunelami czasoprzestrzeni jako kana³ami komunikacji biologicznej.
Pitkanen wykaza³ siê autentycznie nowym podej¶ciem, w³±czaj±c w zakres Nowej Fizyki mentalne koncepty ¶wiadomo¶ci i percepcji. Wg Pitkanena – pola magnetycznych tuneli czasoprzestrzennych, które pojawiaj± siê jako Warstwy Przestrzenno-Czasowe, zawarte s± w normalnym materiale biologicznym i jeste¶my wspania³ymi kandydatami dla fizycznego wyja¶nienia fenomenu percepcji. Magnetyzowane tunele czasoprzestrzenne mog± faktycznie byæ postrzegane jako prototypowe systemy ¿ywe. Fosar i Bludorf wyja¶niaj±, ¿e teoria TGD Pitkanena demonstruje od dawna podejrzewane powi±zanie pomiêdzy Grawitacj± i ¦wiadomo¶ci± – a dok³adnie fakt, i¿ Grawitacja i ¦wiadomo¶æ reprezentuj± przeciwne bieguny. Sugeruje ona równie¿, ¿e Grawitacja jest fikcj±, czego dowodem jest fakt, ¿e si³a grawitacyjna mo¿e ulec konwersji w elektryczno¶æ (tj. elektromagnetyczne wibracje uto¿samiane z falami mózgowymi) w domenach pró¿niowych.
Istnieje tutaj wyja¶nienie tego, jak promieniuj±ce ¶wietliste kule s± w stanie wej¶æ w telepatyczn± komunikacjê z obserwatorami.
Istnieje mnóstwo materia³u w Internecie w zakresie zdolno¶ci DNA do reagowania na ró¿ne wibracje fal elektromagnetycznych. Wiêkszo¶æ z tego materia³u wydaje siê byæ oparta na odkryciach (Fritza von) Popp’a (2) , ¿e DNA emituje kwanta koherentnych fotonów. Instytut Matematyki Serca (IHM) w Boulder Creek, Colorado publikuje obecnie artyku³y dotycz±ce modulacji DNA poprzez czêstotliwo¶ci serca (4). Istniej± teorie o rezonansie DNA, emituj±cych faktycznie informacje, jak równie¿ dzia³aj±cych jako anteny. W szczególnym eksperymencie przeprowadzanym przez Wladimira Poponina odkryto, ¿e DNA spowoduje, i¿ nieregularnie rozproszone fotony ¶wiat³a w pró¿ni u³o¿± siê w uporz±dkowany sposób, dostrajaj±c siê tym samym do DNA. Innymi s³owy, DNA wywiera wp³yw na cz±steczki ¶wiat³a, które znajduj± siê w zewnêtrznym ¶rodowisku. Inne eksperymenty opisuj±, jak DNA usuniête na odleg³o¶æ ok. 50 mil od swego biologicznego donora, bêdzie wykazywaæ identyczne i jednoczesne reakcje na zmiany w stanie emocjonalnym donora. Nie istnieje tam najmniejsze opó¼nienie w czasie. Innymi s³owy, jak to argumentuj± Fosar i Bludorf, zachodzi jednoczesna hiperkomunikacja w DNA. Mo¿na rozs±dnie przepowiedzieæ, ¿e próbki DNA pobrane od astronautów podró¿uj±cych w przestrzeni kosmicznej – bêd± w podobny sposób wykazywaæ te hiperkomunikacyjne zdolno¶ci.
W swej ksi±¿ce „Sekrety w Polach” Freddy Silva (5) argumentuje, ¿e energia poza krêgami zbo¿owymi jest energi± naturaln± i ¿e: „Inteligentne ¼ród³o jest w stanie kontrolowaæ j± w bardzo wysokim stopniu. Jak inaczej mo¿na wyja¶niæ ‘naturalne fenomena’, które selektywnie unikaj± domów, miast, ogrodów i parków? Które produkuj± setki geometrycznych i filozoficznie znacz±cych kszta³tów o wielkiej z³o¿ono¶ci? Które wchodz± w interakcje z lud¼mi, a nawet czytaj± my¶li swych ludzkich obserwatorów?”
Tak wiêc wg Fosar i Bludorfa – ta naturalna energia przybywa w drodze hiperkomunikacji poprzez magnetyczne tunele czasoprzestrzenne w DNA. Kr±g zbo¿owy jest wiêc fenomenem ¶wiadomo¶ci grupowej. Sam Dr Poponin stwierdza: „Byæ mo¿e najwa¿niejszym odkryciem dokonanym w owych eksperymentach jest to, ¿e zapewniaj± one sposobno¶æ studiowania podstruktur pró¿niowych na ¶ci¶le naukowym i jako¶ciowym gruncie. Jest to mo¿liwe dziêki wrodzonej zdolno¶ci pola fantomowego do kojarzenia siê z konwencjonalnymi polami elektromagnetycznymi.” To zapewne musi oznaczaæ, ¿e fale emanuj±ce z DNA wchodz± w rezonans z zewnêtrznymi polami elektromagnetycznymi, co logicznie implikuje, i¿ te fale DNA s± zdolne do zmiany i ukierunkowywania zewnêtrznych pól elektromagnetycznych. I znów, cytuj±c dr Poponina: „Ten model jest sugerowany jako podstawa dla bardziej ogólnej, nielinearnej teorii kwantów, która mog³aby wyja¶niæ wiele z obserwowanych fenomenów subtelnych energii i ewentualnie doprowadzi³aby do fizycznej teorii ¶wiadomo¶ci”.
Geometrycznie i filozoficznie znacz±ce kszta³ty krêgów zbo¿owych, mog± zostaæ wyja¶nione, jak wykazuj± Fosar i Bludorf, w terminach Jungowskich archetypów kolektywnej nie¶wiadomo¶ci. To równie¿, oczywi¶cie, wyja¶nia bardzo zasadniczy element fenomenu krêgów zbo¿owych, a mianowicie to, ¿e wydaj± siê one wchodziæ w interakcje z psychik± ludzkich obserwatorów. Hiperkomunikacja poprzez magnetyczne tunele czasoprzestrzenne w DNA nie by³aby w stanie nie wywrzeæ wra¿enia na psychikê osób obserwuj±cych formowanie owych krêgów zbo¿owych w do¶wiadczeniu grupowej ¶wiadomo¶ci.
Inn± zasadnicz± charakterystyk± krêgów zbo¿owych jest to, ¿e wydaj± siê one byæ formowane przez jaki¶ rodzaj energii elektromagnetycznej. Wg prof. Charlesa Thomasa (5), który odwiedza³ krêgi zbo¿owe w Wiltshire i Cornwall w 1991/1992 r. : „Proces formowania krêgów zbo¿owych w tych przypadkach wydaje siê powodowaæ lokalne anomalie magnetyczne, wykrywalne przy pomocy odpowiednich instrumentów. Mo¿na dodaæ tu komentarz, ¿e te anomalie wydaj± siê byæ powi±zane z kierunkiem, w którym ³odygi ro¶lin bywaj± po³o¿one i ¿e moc anomalii wydaje siê ró¿niæ w zale¿no¶ci od odleg³o¶ci od poziomu gruntu. Mo¿e istnieæ podejrzenie, i¿ pole magnetyczne jest tworzone w czasie formacji i s³abnie z up³ywem czasu”. Freddy Silva opisuje wiele przypadków, w których wszelkiego rodzaju elektryczne i mechaniczne urz±dzenia przestawa³y dzia³aæ dok³adnie wtedy, kiedy dostarczano je do krêgów zbo¿owych, a nastêpnie dzia³a³y bez zarzutu, kiedy usuniêto je z terenów krêgu zbo¿owego. Nawet napêdy samolotów lataj±cych nad krêgami zbo¿owymi wykazywa³y niew³a¶ciwe funkcjonowanie. Wg teorii Fosar i Bludorfa owe krêgi zbo¿owe pojawi³y siê dok³adnie jako rezultaty hiperkomunikacji poprzez magnetyzowane tunele czasoprzestrzenne w DNA i to by wyja¶nia³o magnetyczny aspekt anomalii niniejszego fenomenu.
£odygi ro¶lin wewn±trz krêgu zbo¿owego s± zgiête w sposób, który nie mo¿e zostaæ wyja¶niony przez konwencjonaln± naukê. Krêgi zbo¿owe pojawia³y siê w pszenicy, rzepaku, jêczmieniu, ¿ycie i lnie, jak równie¿ w wielu innych uprawach ro¶lin. Wiele z tych ro¶lin nie pozwala normalnie na zgiêcie ³odygi, poniewa¿ siê ³amie. Jednak¿e wszystkie ro¶liny w krêgu zbo¿owym maj± ³odygi zgiête permanentnie (w kolanku) a jednak poza tym s± ca³kowicie ¿ywe i zdrowe. Co siê tyczy ¶cian krêgów zbo¿owych (5) „ta si³a jest zdolna do wycinania piktogramów, zawieraj±cych ponad tysi±c elementów z chirurgiczn± precyzj±, pokrywaj±c tereny a¿ do 150.000 stóp kwadratowych i to z tak± bezb³êdn± dok³adno¶ci±, ¿e ‘kurtyny’ zbo¿a o szeroko¶ci jednej ³odygi s± czasem jedyn± rzecz±, która oddziela jeden kr±g od nastêpnego. Brzegi ¶cian przypominaj± zgiêcie bez szwu przy bêbnie i tam, gdzie ¶ciana zakrzywiona do wewn±trz spotyka siê we wzorze, centralny punkt mo¿e byæ okre¶lony z dok³adno¶ci± do pojedynczej ³odygi”. Z tego opisu wynika jasno, ¿e si³a, która tworzy te krêgi zbo¿owe musi dzia³aæ z precyzj± promienia laserowego. Ta sama technologia, która w³a¶nie jest u¿ywana przez moskiewsk± grupê w ich eksperymentach z wibracjami DNA.
Dno krêgów zbo¿owych sk³ada siê z ro¶lin, które zosta³y po³o¿one p³asko, ale inaczej, s± nieuszkodzone i nie doznaj± ¿adnych skutków ujemnych. P³asko u³o¿one ro¶liny mog± byæ uplecione w z³o¿one spirale i wiry i mo¿e nawet istnieæ kilka warstw przeplataj±cych siê ro¶lin, przypominaj±cych wzorce falowe. Ogólnie bior±c, ka¿da próba rozpl±tywania przeplecionych ro¶lin –zniszczy je. Proces uk³adania ro¶lin na p³asko mo¿e równie¿ wykazywaæ nadzwyczajn± selektywno¶æ. Ró¿ne gatunki ro¶lin mog± byæ pozostawione na stoj±co pomiêdzy inaczej sp³aszczonymi ro¶linami. To równie¿ przypomina aspekty owych eksperymentów z DNA w moskiewskiej grupie, gdzie odkryto, i¿ DNA bêdzie jedynie odpowiadaæ na wibracje ¶ci¶le okre¶lonej czêstotliwo¶ci. Jest to jedyna technologia o takim wyrafinowaniu, która mo¿e wyja¶niæ, w jaki sposób niektóre z ro¶lin mog± byæ rozmy¶lnie oszczêdzone w procesie sp³aszczania plonów wewn±trz krêgów zbo¿owych.
Analiza laboratoryjna (6) ods³oni³a, i¿ krystaliczna struktura k³adzionych p³asko ro¶lin – zosta³a faktycznie zmieniona pod wp³ywem jakiej¶ si³y. Nawet bardziej znacz±cym jest fakt, ¿e DNA zauwa¿alnie ró¿ni siê od ro¶lin, które nie zosta³y po³o¿one p³asko. Innymi s³owy, si³a, która k³adzie plony, posiada dok³adnie tak± czêstotliwo¶æ wibracji, jaka jest konieczna do zmodyfikowania wzorców informacji w DNA. Analizy laboratoryjne wykaza³y równie¿, i¿ nasiona i proces kie³kowania tych ro¶lin uleg³ zmianie. Chocia¿ sama ro¶lina nie zosta³a uszkodzona, si³a ta wywar³a znaczne wp³ywy na jej naturalne regeneratywne procesy ¿yciowe. Sugeruje siê, ¿e taki rodzaj zmiany mo¿e nast±piæ jedynie wtedy, kiedy usi³uje siê zmieniæ wzorce informacyjne w DNA ro¶liny. Co do samego procesu sp³aszczaj±cego, analizy przeprowadzone przez Dr Levengood’a doprowadzi³y do wniosków, ¿e ¼ród³o energii „maj±ce swoje pocz±tki w zakresie mikrofalowym, ugotowa³o wodê wewn±trz ‘kolanek’ ³odygi , skutecznie transformuj±c ja w parê. I ponownie, wskazuj±c na to, ¿e mamy tu do czynienia z falami elektromagnetycznymi o okre¶lonej czêstotliwo¶ci oraz z powy¿szego o¶wiadczenia Dr Poponina wiemy ju¿, ¿e ‘fantomowe DNA’ posiada zdolno¶ci do ³±czenia siê z konwencjonalnymi polami elektromagnetycznymi. W ten sposób si³a ta jest w stanie modyfikowaæ biologicznie inercyjny materia³, taki jak gleba oraz kamienie, jak równie¿ gotuj±c± siê wodê.
Freddy Silva dokonuje przegl±du ewidencji naocznych ¶wiadków, którzy ogl±dali formowanie krêgów zbo¿owych i najbardziej znacz±c± informacj± z jak± tam siê spotyka, by³o pojawienie siê ‘¶wietlistego lejka’. Silva sam dochodzi do wniosku, ¿e jest to co¶ podobnego do promienia laserowego i cytuje on spostrze¿enia rosyjskiego metafizyka P.D. Uspieñskiego, ¿e promieñ ¶wiat³a mo¿e byæ transformowany „w spiralê, w pusty cylinder” , gdzie fotony znajduj± siê blisko jeden drugiego wzd³u¿ cylindra „z dwoma rodzajami nici”. Silva o¶wiadcza na koniec: „Niezale¿nie od tego, jak nazwiemy energiê wewn±trz tych tub, wydaje siê ona wysy³aæ pewien ‘kod’, który mówi ro¶linom co maj± robiæ i kiedy”. Ta energia ¶wiat³a jest w wyra¼ny sposób analogiczna z modulowanym g³osem, promieniem laserowym, który grupa moskiewska u¿ywa do modyfikowania wzorców informacyjnych w DNA. Odk³adaj±c na moment na bok kwestie faktycznego ¼ród³a energii, jest nieomal rzecz± pewn±, ¿e energia, która tworzy krêgi zbo¿owe i energia, której grupa moskiewska u¿ywa do modyfikowania DNA – s± t± sam± energi±.
Istnieje wiele raportów o bardzo wyra¼nym d¼wiêku, który bywa s³yszany podczas formowania krêgów zbo¿owych. Freddy Silva nawi±zuje do odkryæ, ¿e muzyka mo¿e faktycznie powodowaæ, i¿ ro¶liny poruszaj± siê w kierunku ¼ród³a d¼wiêku lub oddalaj± siê od niego. Zosta³o potwierdzone naukowo (3), ¿e duchowe chóralne ¶piewy – rezonuj± muzycznie z DNA. Silva przytacza referencje do staro¿ytnych skryptów religijnych, w których jêzyk Sanskrytu uwa¿any jest za ¶wiêty, poniewa¿ jest on „jêzykiem ze ¶wiat³a”. Wierzono, i¿ geometryczne wibracje w jêzyku nie tylko by³y zdolne do ujarzmiania potêgi ¶wiat³a, ale równie¿ zdolne do faktycznego stwarzania materii. Tutaj ponownie wiêc znajdujemy dok³adnie te same zasady, które stosuje grupa moskiewska, u¿ywaj±ca modulowanego g³osem promienia laserowego dla celu modyfikacji wzorców DNA. Sanskryt mo¿e byæ ¼ród³em jêzyków indoeuropejskich, ale w sposób oczywisty wszystkie jêzyki maj± tê zdolno¶æ do wywo³ywania rezonansu w DNA.
Tak wiêc naukowcy w Moskwie w skuteczny sposób komunikuj± siê z DNA poprzez owe promienie laserowe i DNA na nie odpowiada. Zachodzi wiêc komunikacja. Natomiast odno¶nie krêgów zbo¿owych, DNA demonstruje nam jak wibracje d¼wiêkowe zawarte w promieniach ¶wiat³a laserowego – s± w stanie stworzyæ skomplikowane i inteligentne wzorce w zewnêtrznej organicznej materii poprzez modyfikacjê wzorców informacji w genach ro¶linnych. Mo¿e nawet siê zdarzyæ, ¿e gdy ju¿ raz znaczenie krêgów zbo¿owych zostanie rozpoznane, bêd± one zawieraæ nawet bardziej wyszukane wzorce, które w wiêkszym stopniu umo¿liwia nam zdekodowanie DNA.
W konkluzji swej ksi±¿ki, Freddy Silva nawi±zuje do opublikowanych przekazów chanellingowych jasnowidz±cej Isabelli Kingston. W 1989 r. mia³a ona kontakt z Uniwersaln± ¦wiadomo¶ci±, nazywan± Obserwatorami. By³o to przed wzmo¿on± aktywno¶ci± w tworzeniu krêgów zbo¿owych. Miêdzy innymi zosta³a ona poinformowana przez ‘Obserwatorów’, ¿e „energia dzia³aj±ca poprzez krêgi zbo¿owe, jest energi± procesów my¶lowych”. By³a ona równie¿ poinformowana, ¿e „to nowe ¼ród³o energii jest obecnie w fazie tworzenia i pewne istoty s± przygotowywane, aby zrozumieæ informacje, które s± projektowane do nas w tym czasie. Potêga jest tworzona poprzez intelekt naukowca, wiedza bywa rozbudzana, niektórzy z naukowców s± bardzo bliscy znalezienia odpowiedzi – maszyny energii. Ta energia jest jedynie czê¶ciowo zwi±zana z magnetyzmem. Jest ona zwi±zana z iluzj± czasu. Raczej, podobnie do przekazywania my¶li, cz³owiek bêdzie zdolny do zmiany struktury molekularnej rzeczy, w³±czaj±c niego samego. W ramach wzorców energii krêgów – przekazujemy wam te informacje”.
Nied³ugo po tym do¶wiadczeniu channellingowym Isabelli Kingston, aktywno¶æ w zakresie krêgów zbo¿owych naprawdê siê rozpoczê³a i prawie w tym samym czasie moskiewska grupa naukowców zebra³a siê, aby przeprowadzaæ swoje eksperymenty z DNA, u¿ywaj±c modulowanych g³osem promieni laserowych, produkowanych przez ‘MALVERN’ LCPS (Laser Photon Correlation Spectrometer). Ta technologia laserowa – maszyna energii – by³a dos³ownie now± form± energii, która posiada zdolno¶æ do zmiany struktury molekularnej wszystkich rzeczy. Podczas prac nad rozwiniêciem tej energii, boska inteligencja w DNA tworzy³a owe krêgi zbo¿owe jako sposób zademonstrowania nam, jak Wszech¶wiat zosta³ stworzony na pierwszym miejscu i jak mo¿e on zostaæ zmodyfikowany i skolonizowany.
"
¼ród³o:
http://wolnemedia.net/?p=19811