NA ÂŚCIEÂŻCE WOJOWNIKA Nauki Juana Matusa

[MichaÂł-AnioÂł]

Sztuka ÂświadomoÂści (czyli wÂłaÂściwie sztuka wyÂższych form medytacji) oznacza ĂŚwiczenie siĂŞ w swobodnym zmienianiu koncentracji ÂświadomoÂści (uÂżywajÂąc terminĂłw szkoÂły — punktu skupienia — sfery zeÂśrodkowania koncentracji- miejsca, w ktĂłrum jest “skupiona” ÂświadomoœÌ). Chodzi o koncentracjĂŞ nie na obiekcie, lecz w obiekcie lub sferze [2]. Specjalne metody treningu pozwalajÂą na opanowanie przemieszczania punktu skupienia “w g³¹b” (w terminologii pradawnych widzÂących w lewo), tzn. w g³êbie wielowymiarowej przestrzeni.

CaÂły tekst tutaj
http://www.swami-center.org/pl/text/Juan_Matus.html

[konserwa]

To wielki, wspaniaÂły temat,
przywoÂłam doskonaÂły cytat z Castanedy zamieszczony na www.davidicke.pl przez naszego kolegĂŞ RadosÂława


http://davidicke.pl/forum/carlos-castaneda-i-szamani-staro-ytnego-meksyku-t29.html?hilit=castaneda#p67

swoj¹ drog¹: kupiê ka¿d¹ ksi¹¿kê Castanedy...

ÂścieÂżka wojownika - dla mnie to byÂła/jest najlepsza psychoterapia
cytowane myÂśli Don Juana sÂą dobrze dobrane choĂŚ nie zastÂąpiÂą lektury

mnie najbardziej uderzy³a i zmieni³a podstawowa zasada: nic nie jest wa¿ne, ja jestem niewa¿ny...a wszystko co jest dla mnie wa¿ne jest tylko moim kaprysem; najpierw szok, ale póŸniej pe³na akceptacja, która u³atwia bycie nieskazitelnym

[Igmana (ptak)]

mnie najbardziej uderzy³a i zmieni³a podstawowa zasada: nic nie jest wa¿ne, ja jestem niewa¿ny...a wszystko co jest dla mnie wa¿ne jest tylko moim kaprysem; najpierw szok, ale póŸniej pe³na akceptacja, która u³atwia bycie nieskazitelnym

Czyli, jeÂśli waÂżne jest dla Ciebie bycie nieskazitelnym, oznacza to tylko TwĂłj kaprys?
A podÂświadomoœÌ, ktĂłra kupiÂła juÂż cytowanÂą tezĂŞ (ona lubi kupowaĂŚ ) zrobi wszystko, byÂś jednak nie obrĂłsÂł w nieskazitelnoœÌ …
Co zatem jest waÂżne? 
Ot maÂłe pytanie, poza duchowym przesÂłaniem wskazanej zasady.

Pozdrawiam serdecznie
Igmana

[MichaÂł-AnioÂł]

"Bitwa wojownika odbywa siĂŞ wÂłaÂśnie tu — w sercu. Potrzebujemy caÂłego naszego czasu i caÂłej naszej energii, by przezwyciĂŞÂżyĂŚ wÂłasnÂą gÂłupotĂŞ.

Moc zale¿y od tego. jakiego rodzaju wiedzê siê posiada. Po có¿ poznawaÌ rzeczy bezu¿yteczne?

ÂŚcieÂżka pozbawiona serca [tj. bez akcentowania w rozwoju miÂłoÂści jako podstawy doskonalenia duchowego]  kusi ludzi, obdarzajÂąc ich poczuciem mocy. odczuciem, iÂż mogÂą dokonaĂŚ tego, czego zwykli ludzie nie potrafiÂą. Na tym wÂłaÂśnie polega puÂłapka ... ÂŚcieÂżka pozbawiona serca obrĂłci siĂŞ przeciwko kroczÂącemu niÂą czÂłowiekowi i unicestwi go.

NaleÂży prowadziĂŚ mocne, spokojne Âżycie.

Osobista siÂła wojownika zaleÂży od jego nieskazitelnoÂści."

NIESKAZITELNO¦Æ polega miêdzy innymi na d±¿eniu do zmiany siebie.

Jestem na tyle mÂłody, na ile tego pragnĂŞ: to teÂż zaleÂży od osobistej siÂły. JeÂżeli zgromadzisz moc w swoim ciele, to bĂŞdzie mogÂło speÂłniaĂŚ niewiarygodne zadania. JeÂśli natomiast jÂą roztrwaniasz. to w stosunkowo krĂłtkim czasie staniesz siĂŞ grubym. stanem czÂłowiekiem.

Wyj¹tkowoœÌ istot ludzkich polega na tym. i¿ pragn¹, aby mówiono im o tym, co maj¹ robiÌ, ale jeszcze bardziej lubi¹ sprzeciwiaÌ siê i nie robiÌ tego, co im zalecono. W koùcu zaœ zaczynaj¹ nie na widzieÌ doradcy.

Dla wojownika najtrudniejszÂą rzeczÂą na Âświecie jest pozostawienie innych samym sobie [tzn. zaniechanie prĂłb przymuszania ich. by byli do niego podobni].

Niczego nie wolno osiÂągaĂŚ stosujÂąc przemoc ... Musisz byĂŚ krystalicznie czysty...

NieszczĂŞÂśliwymi czyniÂą nas nieistotne pragnienia.

ÂŻyjĂŞ dalej poniewaÂż przechodzÂąc przez Âżycic, tak wyĂŚwiczyÂłem swojÂą wolĂŞ. Âże stalÂą siĂŞ wyostrzonÂą i spĂłjnÂą: wiĂŞc teraz nie gra Âżadnej roli dla mnie to. co jest nieistotne."


ZachĂŞcam do przeczytania caÂłoÂści
CaÂły tekst tutaj
http://www.swami-center.org/pl/text/Juan_Matus.html

[Igmana (ptak)]

PiĂŞkne to nauki, jednak, czy mogÂą one staĂŚ siĂŞ waÂżniejsze od ucznia/nauczyciela?
RolÂą doradcy jest doprowadzenie ‘ucznia’ do zastanowienia siĂŞ nad sobÂą i tym, co dla niego waÂżne. Wtedy moÂżliwa jest konfrontacja z zasadami … i przemienianie siebie, niekoniecznie z nimi zgodne …
I rzeczywiÂście dzieje siĂŞ to poprzez serce.
Tylko, Âże to nasze serce wyznacza poczÂątek i koniec drogi. ZwracajÂąc uwagĂŞ na drogowskazy, bÂądÂź je pomijajÂąc. WĂłwczas nauki albo ÂżyjÂą, albo sÂą dla nas martwe. Co nie znaczy, Âże ich nie ma. Ale to truizmy.

Zastanawiam siĂŞ, czy te wszystkie nauki nie zamykajÂą nas w okreÂślonej przestrzeni mentalnej? MoÂże poza tym jest coÂś wiĂŞcej? Innego?
ChoĂŚ pewnie, skoro tkwimy w tym WszechÂświecie, jeszcze nie przekroczyliÂśmy jakiegoÂś etapu i posiÂłkowaĂŚ siĂŞ musimy dostĂŞpnÂą tu wiedzÂą. Po to, aby mĂłc dokopaĂŚ siĂŞ do wÂłasnego centrum dowodzenia i wyzwoliĂŚ siĂŞ od … ‘tutejszych nauk’ … miĂŞdzy innymi … 

Pozdrawiam
Igmana

[MichaÂł-AnioÂł]

Umieszczone w tym temacie wÂątki majÂą pokazaĂŚ by kaÂżdy szukaÂł drogi ,podpowiedzi moÂżna znaleŸÌ wszĂŞdzie w tekstach innych ,w drzewie ,kwiatach czy tafli  wody ,waÂżne by ciÂągle siĂŞ rozwijaĂŚ i poszerzaĂŚ horyzonty lub wrĂŞcz je przekraczaĂŚ.

To jest tylko mĂłj wewnĂŞtrzny poglÂąd
wszystkie drogi prowadz¹ do celu jedne szybciej inne wolniej ,leczy by dojœÌ
trzeba iœÌ, szkoda czasu na stanie w miejscu

[Igmana (ptak)]

Na drodze kaÂżdy juÂż jest, skoro pojawiÂł siĂŞ.   
Czy sÂłuszne jest wartoÂściowanie drĂłg? Przy kaÂżdej rosnÂą drzewa i ÂśpiewajÂą ptaki. No chyba, Âże to droga przez pustyniĂŞ. 
Przy ka¿dej jednak mijane s¹ i wci¹¿ przekraczane horyzonty. O co wiêc tak naprawdê chodzi w naszym ¿yciu?
I jaki to cel? Znasz go sercem? Czy nauczyÂłeÂś siĂŞ z nauk? 

Pozdrawiam
Igmana

[MichaÂł-AnioÂł]

Chodzi mi raczej aby caÂłe Âżycie byĂŚ otwartym na nowe poglÂądy a nie wskazywaĂŚ wÂłaÂściwej drogi innym, któ¿ wie lepiej  w danym momencie Âżycia ktĂłra droga jest wÂłaÂściwa niÂż czÂłowiek ktĂłry niÂą pod¹¿.Nawet jak zb³¹dzisz to jest to wiedza ktĂłra ciĂŞ rozwinĂŞÂła,i moÂże kiedyÂś okazaĂŚ siĂŞ przydatna lub za wczeÂśnie wybrana
caÂłe Âżycie ewoluujemy z jednej formy w innÂą ,(takÂą mam nadzieje )

[Igmana (ptak)]

Droga

z niebytu – w niebyt
poprzez czas otwarty
           – nieskoĂączona droga

stopy – piach ostry
boleÂśnie rani
pod powiekÂą senne majaki
i oczy kota zielone
tak bardzo prawdziwe

jestem – nie jestem ?
skÂąd – dokÂąd
uparcie tak idĂŞ?

----------------------------

mĂłj BoÂże – czujesz
jak ptak biaÂły
w sercu trzepocze
gdy na siebie tak
patrzysz ?

17.08.2003

[MichaÂł-AnioÂł]

NaprzĂłd

Gonie sÂłoĂące ,biegnĂŞ szybciej.
Dotkn¹Ì gwiazd chcê,skacze w niebo
Lecz ziemia zawsze bierze mnie w swe objĂŞcia