Czas i przestrzeĂą - wykraczajÂąc poza teoriĂŞ Einsteina

[MichaÂł-AnioÂł]

Streszczamy:
 
W
fizyce pojawia siĂŞ nowe pojĂŞcie, najdonioÂślejsza koncepcja od czasĂłw Newtona: pole. UÂświadomienie sobie, Âże zasadniczej roli w opisie zjawisk fizycznych nie odgrywajÂą ani Âładunki, ani czÂąstki, lecz pole w przestrzeni miĂŞdzy nimi, wymagaÂło wielkiej wyobraÂźni naukowej. PojĂŞcie pola odnosi wielkie triumfy i prowadzi do sformuÂłowania rĂłwnaĂą Maxwella, opisujÂących strukturĂŞ pola elektromagnetyczne-go i rzÂądzÂących zjawiskami zarĂłwno elektrycznymi, jak i optycznymi.
Teoria wzglêdnoœci bierze swój pocz¹tek w zagadnieniach pola. Sprzecznoœci i niekonsekwencje starych teorii ka¿¹ nam przypisaÌ nowe w³asnoœci continuum czasoprzestrzennemu, bêd¹cemu sceneri¹ wszystkich zdarzeù w naszym œwiecie fizycznym.
Teoria wzglĂŞdnoÂści rozwija siĂŞ w dwĂłch etapach. Pierwszym etapem jest tak zwana szczegĂłlna teoria wzglĂŞdnoÂści, stosujÂąca siĂŞ tylko do inercjalnych ukÂładĂłw wspó³rzĂŞdnych, to znaczy do ukÂładĂłw, w ktĂłrych obowiÂązuje sformuÂłowane przez Newtona prawo bezwÂładnoÂści. SzczegĂłlna teoria wzglĂŞdnoÂści opiera siĂŞ na dwĂłch zaÂłoÂżeniach: prawa fizyki sÂą takie same we wszystkich ukÂładach wspó³rzĂŞdnych, poruszajÂących siĂŞ wzglĂŞdem siebie ruchem jednostajnym; prĂŞdkoœÌ ÂświatÂła ma zawsze tĂŞ samÂą wartoœÌ. Z tych zaÂłoÂżeĂą, w peÂłni potwierdzonych przez doÂświadczenie, wysnuwa siĂŞ wnioski co do wÂłasnoÂści poruszajÂących siĂŞ sztab i zegarĂłw, zmian ich dÂługoÂści i rytmu w zaleÂżnoÂści od prĂŞdkoÂści. Teoria wzglĂŞdnoÂści zmienia prawa mechaniki. Stare prawa zawodzÂą, gdy prĂŞdkoœÌ poruszajÂącej siĂŞ czÂąstki jest bliska prĂŞdkoÂści ÂświatÂła. Nowe, podane przez teoriĂŞ wzglĂŞdnoÂści prawa ruchu ciaÂł sÂą znakomicie potwierdzane przez doÂświadczenie. DalszÂą konsekwencjÂą (szczegĂłlnej) teorii wzglĂŞdnoÂści jest zwiÂązek miĂŞdzy masÂą a energiÂą. Masa jest energiÂą, a energia posiada masĂŞ. Dwa prawa zachowania – dla masy i dla energii – zostajÂą przez teoriĂŞ wzglĂŞdnoÂści po³¹czone w jedno prawo zachowania masy-energii.
Ogólna teoria wzglêdnoœci daje jeszcze g³êbsz¹ analizê continuum czasoprzestrzennego. Zakres wa¿noœci teorii nie jest ju¿ ograniczony do inercjalnych uk³adów wspó³rzêdnych. Teoria atakuje zagadnienie ci¹¿enia i formu³uje nowe prawa struktury dla pola grawitacyjnego. Zmusza nas do rozwa¿enia roli, jak¹ odgrywa geometria w opisie œwiata fizycznego. Fakt równoœci masy grawitacyjnej i bezw³adnej uwa¿a za zasadniczy, a nie, jak w mechanice klasycznej, za czysto przypadkowy. Konsekwencje doœwiadczalne ogólnej teorii wzglêdnoœci ró¿ni¹ siê tylko nieznacznie od konsekwencji mechaniki klasycznej. Wszêdzie, gdzie mo¿liwe jest porównanie, wytrzymuj¹ one dobrze próbê doœwiadczenia. Ale si³a teorii le¿y w jej wewnêtrznej zwartoœci i w prostocie jej podstawowych za³o¿eù.
Teoria wzglêdnoœci podkreœla donios³oœÌ pola w fizyce. Nie uda³o siê nam jednak dot¹d sformu³owaÌ fizyki czysto polowej. Na razie musimy zak³adaÌ istnienie obojga: i pola, i materii.
http://www.wiw.pl/fizyka/ewolucja/Esej.asp?base=r&cp=1&ce=37


 konkluzja
PlanowaÂłem poruszyĂŚ temat nieco szerzej lecz na razie muszĂŞ  zostawiĂŚ tak jak jest

„CzÂłowiek zajmujÂący siĂŞ naukÂą nigdy nie
zrozumie, dlaczego miaÂłby wierzyĂŚ w pewne
opinie tylko dlatego, Âże znajdujÂą siĂŞ one w
jakiejœ ksi¹¿ce. (...) Nigdy równie¿ nie uzna
swych wÂłasnych wynikĂłw za prawdĂŞ
ostatecznÂą”.
A.Einstein
Powszechnie uwaÂża siĂŞ  iÂż linia prosta jest  najkrĂłtsza drogÂą miĂŞdzy
dwoma punktami. Twierdzenie  to wydaje siĂŞ prawdziwe ,ale czy tak jest w
rzeczywistoÂści? JeÂśli rozpatrywali byÂśmy to zagadnienie z perspektywy istot
dwu wymiarowych niewÂątpliwie tak ,ale my  Âżyjemy przynajmniej w trzech
wymiarach plus czwarty jakim jest czas, ale ten potrafimy przemierzaĂŚ tylko w
jednym kierunku.

W ró¿ny sposób mo¿emy sobie wyobra¿aÌ zakrzywion¹ przestrzeù i tak np:
nie ma linii rĂłwnolegÂłych suma kÂątĂłw w trĂłjkÂącie nie rĂłwna siĂŞ180 stopni.
Cia³a w przestrzeni trójwymiarowej poruszaj¹ siê po najkrótszych drogach ³¹cz¹cych dwa punkty, linie t¹ nazywamy Lini¹ Geodezyjn¹ lub po prostu geodezyjn¹
Dla przestrzeni euklidesowej geodezyjne sÂą zwykÂłymi prostymi lecz
dla przestrzeni nieeuklidesowej juÂż takie nie sÂą .Lecz   dostrzec to jest niezwykle ciĂŞÂżko  przez proces RENORMALIZACJI(rodzaju uproszczenia zjawisk)  ktĂłry przeszliÂśmy w szkole jak twierdzi Nassim Haramein:”dzisiejsza teoria pola kwantowego zostaÂła usuniĂŞta  przez RENORMALIZACJA to coÂś,co prĂłbowali zrobiĂŚ mi w szkole" opisujÂąc nam Âświat w dwĂłch wymiarach przestrzeni euklidesowej, kartki papieru. Dlatego wydaje mi siĂŞ
Âże w prĂłbie postrzegania czasoprzestrzeni jako takiej ma zastosowanie
ÂświĂŞta geometria,  i na to  sprĂłbuje odpowiedzieĂŚ na koĂącu tego wywodu.

<a href="http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

JuÂż Gauss zauwaÂżyÂł , Âże moÂżliwe jest budowanie logicznie spĂłjnej i
prawidÂłowej z matematycznego punktu widzenia geometrii odrzucajÂąc piÂąty
aksjomat Euklidesa dotyczÂących prostych rĂłwnolegÂłych tzw. geometrii
nieeuklidesowej. Takiej obserwacji moÂżemy dokonaĂŚ sami jeÂśli sprĂłbowali byÂśmy narysowaĂŚ na powierzchni ziemi trĂłjkÂąt lub dwie proste odpowiedniej wielkoÂści, to trĂłjkÂąt nie miaÂłby   180 stopni a dwie proste nie byÂłyby rĂłwnolegÂłe tylko wypukÂłe ( ró¿nica uzaleÂżniona jest od skali rysunku) moÂżemy siĂŞ o tym przekonaĂŚ  znacznie Âłatwiej prĂłbujÂąc  narysowaĂŚ  to na globusie, jeÂśli odwrĂłcimy tÂą sytuacje i sprĂłbujemy narysowaĂŚ  to na wewnĂŞtrznej stronie kuli okaÂże siĂŞ  iÂż suma wszystkich kÂątĂłw jest mniejsza niÂż 180 stopni a dwie proste sÂą wklĂŞsÂłe .Ale jaki wynik uzyskalibyÂśmy rysujÂąc te figury na E8 ?  Z tego prostego doÂświadczenia wynika Âże lina prosta niekoniecznie  jest prosta i tylko oglÂądajÂąc  jÂą w dwĂłch wymiarach jest prostÂą miĂŞdzy dwoma punktami ale de facto jest niÂą Linia Geodezyjna oglÂądana z gĂłry.
Có¿ to mo¿e mieÌ wspólnego z grawitacj¹ otó¿ ma, jeœli przypomnimy
sobie Âże grawitacja w/g teorii wzglĂŞdnoÂści jest rĂłwnowaÂżna  z przyspieszeniem a to co odczuwamy jako grawitacjĂŞ  to  bezwÂładnoœÌ jak w zmieniajÂącym kierunek pojeÂździe.

PromieĂą Âświetlny lasera odpowiada linii prostej, ale wyobraÂźmy sobie takÂą hipotetycznÂą sytuacje. Znajdujemy siĂŞ na statku kosmicznym ktĂłry przyspiesza do 99% prĂŞdkoÂści ÂświatÂła na jednej ze Âścian mocujemy laser ktĂłry skierowany jest na przeciwnÂą ÂścianĂŞ, co mogli byÂśmy zaobserwowaĂŚ w trakcie przyspieszania? Otó¿ razem z wzrostem prĂŞdkoÂści statku promieĂą ÂświatÂła zacz¹³ by siĂŞ zakrzywiaĂŚ do doÂłu i bylibyÂśmy Âświatkami zakrzywienia przestrzeni wraz z przyrostem prĂŞdkoÂści(PrĂŞdkoœÌ ÂświatÂła w pró¿ni jest taka sama dla wszystkich obserwatorĂłw, taka sama we wszystkich kierunkach i nie zaleÂży od prĂŞdkoÂści ÂźrĂłdÂła ÂświatÂła), podobne zjawisko  moÂżna zaobserwowaĂŚ  na obracajÂącej siĂŞ pÂłaszczyÂźnie kiedy sprĂłbujemy przetoczyĂŚ po niej piÂłkĂŞ,zaobserwujemy wtedy Âże porusza siĂŞ ona po Âłuku(choĂŚ zaleÂży to od punktu naszej obserwacji gdyÂż patrzÂąc z obracajÂącego siĂŞ talerzy to toczy siĂŞ prosto)  , to zjawisko opisuje nam tak zwana siÂła lub efekt Coriolisa a tak naprawĂŞ jest to bezwÂładnoœÌ w nieinercyjnym ukÂładzie odniesienia.


lub na animacji

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Corioliskraftanimation.gif&filetimestamp=20060801110615

Innym przykÂładem jest lot orbitalny i stan tzw. niewaÂżkoÂści pojazd porusza siĂŞ po bez wÂątpienia kolistej orbicie lecz czÂłowiek nie odczuwa ci¹¿enia czy wrĂŞcz siÂły odÂśrodkowej lecz brak grawitacji (ktĂłry wystĂŞpuje tylko w czasie swobodnego spadku). MoÂżna to tÂłumaczyĂŚ  powstawaniem siÂły doÂśrodkowej Dana Wintera i jej interakcji z siÂła odÂśrodkowÂą ktĂłra to interakcja jest fraktalnÂą przyczynÂą takiego wektora grawitacji.opartego na zÂłotej proporcji.Powstaje lej grawitacyjny .Dlatego satelity latajÂą w kó³ko po orbicie okoÂło planetarnej czy sÂłonecznej spadajÂąc po niekoĂączÂącej sie  studni grawitacyjnej
<a href="http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>


W samolocie lecÂącym niÂżej i wolniej takiego zjawiska nie dostrzegamy chyba Âże zacznie pikowaĂŚ w dó³ i wcale nie trzeba lecieĂŚ pionowo w dó³ czyli astronauci doÂświadczajÂą swoistego zakrzywienia czasoprzestrzeni i anomalii grawitacyjnej gdyÂż ze swojej perspektywy horyzontu zdarzeĂą spadajÂą pionowo w dó³ nie odczuwajÂąc grawitacji.  I taka ciekawostka  na wysokoÂści 300 kilometrĂłw siÂła ziemskiej grawitacji jest tylko o 10% niÂższa niÂż na ziemi.
Poza tym Âżeby sprawĂŞ jeszcze bardziej skomplikowaĂŚ nasze odczucie ruchu jest pojĂŞciem wzglĂŞdnym , nie moÂżna jednoznacznie stwierdziĂŚ, czy jesteÂśmy w ruchu czy w spoczynku, czy poruszamy  siĂŞ po linii prostej czy krzywej, czy poruszamy siĂŞ wolno czy szybko, to wszystko zaleÂży od punktu lub punktĂłw odniesienia

W podobny sposĂłb moÂżna przedstawiĂŚ czasoprzestrzeĂą jako przestrzeĂą wypeÂłnionÂą energiÂą Jednolitego Pola  ktĂłre skÂłada siĂŞ ÂładunkĂłw z doÂśrodkowÂą lub odÂśrodkowÂą siÂła  ktĂłrÂą to nazywamy grawitacjÂą lub anty grawitacjÂą  ich wzajemnym nakÂładanie, czy mnoÂżeniem  falami elektromagnetycznymi lub w koĂącu oddziaÂływaniem pola kwantowego. SiÂł ktĂłrych oddziaÂływaĂą nie jesteÂśmy do koĂąca Âświadomi.Jest to geometria dwudziestoÂścianu jak wynika z wykÂładu Dana Wintera o  grawitacji i jak to wyjaÂśnia w  geometrii, ktĂłrÂą nazwa GwiezdnÂą MatkÂą .Kiedy jÂą powielimy stanie siĂŞ  strukturÂą E8 a ta z kolei obrazuje budowĂŞ oraz rozkÂład pola wszechÂświata i wzbudzajÂących  go fal wibracji .
Wibracje kosmosu nagrane przez sondĂŞ Voyager i nie tylko
<a href="http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

 O ile przykÂład  ten doœÌ precyzyjnie opisuje nam przestrzeĂą to mamy deficyt opisu dotyczÂącego czasu  i tak na  przykÂładzie naszych astronautĂłw kr¹¿¹cych po orbicie  tam gdzie spotyka siĂŞ siÂła doÂśrodkowa   z siÂła odÂśrodkowÂą, powstaje tam Âślad grawitacyjny(Grawitacja jest konsekwencjÂą niezerowego tensora energii-pĂŞdu) rodzaj leja grawitacyjnego opasajÂącego ziemiĂŞ . JeÂśli moglibyÂśmy ten Âślad zaobserwowaĂŚ i potraktowaĂŚ  czas jako coÂś staÂłego i niezmiennego, wieczne  "TERAZ"  moglibyÂśmy zobaczyĂŚ ruch caÂłej materii w czasoprzestrzeni.I niewiele miaÂłby wspĂłlnego z wyobraÂżeniem tego ruchu wyniesionym ze szkoÂły .PoniewaÂż obraz jest lepszy niÂż tysiÂące s³ów pozwĂłlmy niech wypowie siĂŞ  Nassim Haramein gdzie zobaczymy jaki Âślad na mapie czasu zostawia przemieszczajÂąca siĂŞ ziemia i ukÂład sÂłoneczny.
<a href="http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

Gdyby zastosowaĂŚ rĂłwnania Teorii WzglĂŞdnoÂści Einsteina do caÂłego wszechÂświata zobaczyli byÂśmy  iÂż czasoprzestrzeĂą  jest zakrzywiona , lecz zakrzywiona czasoprzestrzeĂą, niejako wymusza ruch materii.Jednak zgodnie z tÂą  teoriÂą wszechÂświat powinien byĂŚ skoĂączony,jego czterowymiarowa czasoprzestrzeĂą jest zakrzywiona i zarazem zamkniĂŞta analogicznie do struktury E8. W takim modelu wszechÂświata grawitacyjnie wyznaczone wektory przyciÂągania nigdy nie sÂą caÂłkowicie statyczne, chyba Âże spojrzymy na nie z perspektywy mapy czasu, czyli  jako zamkniĂŞtej i opisujÂącej ca³¹ swojÂą historie Bezczasu jako opalizujÂącÂą  per³ê . 
Do peÂłnego zrozumienia Grawitacji  i Czasoprzestrzeni wypadÂłoby napisaĂŚ kila s³ów o czasie   ktĂłry jest jednym wydawaÂłoby siĂŞ z najbardziej znanych atrybutĂłw fizycznego Âświata a zarazem owiany jest nimbem tajemniczoÂści .
NiektĂłrzy opisujÂą czas  jako linie bez poczÂątku i koĂąca na ktĂłrej poÂłoÂżony jest punkt bĂŞdÂący w ciÂągÂłym ruchu chwili obecnie doÂświadczanej ,rodzaj  wiecznie przemieszczajÂącego TU I TERAZ , po osi czasu .Wszystko co jest przed tym punktem to przyszÂłoœÌ a za nim to przeszÂłoœÌ.W ten sposĂłb   interpretujÂąc czas moÂżna osiÂągn¹Ì nieskoĂączonoœÌ. Co moÂże tÂłumaczyĂŚ nam Paradoks Zenona z Elei  paradoks filozoficzny, ale rĂłwnieÂż matematyczny i fizyczny. "JeÂśli czas i przestrzeĂą bĂŞdziemy rozumieĂŚ jako wielkoÂści ciÂągÂłe, linearne  to ...
Biegacz musi przebiec jak¹œ ÂściÂśle okreÂślonÂą odlegÂłoœÌ zarĂłwno w czasie jak i przestrzeni. Zanim jednak osiÂągnie metÂą  musi najpierw pokonaĂŚ 1/2 dÂługoÂści, ale zanim to osiÂągnie musi najpierw dobiec do 1/4,  no ale przedtem musi najpierw dobiec do 1/8, i tak w nieskoĂączonoœÌ , zastosujmy tu zÂłoty podziaÂł i mamy fraktalnÂą strukturĂŞ czasoprzestrzeni jako kompletna caÂłoœÌ nieskoĂączonoÂści ale ze swoim poczÂątkiem i koĂącem taki paradoks .


Tak jak przewidziaÂł to Nassim Haramein przestrzeĂą jest nieskoĂączonoÂściÂą,a granice sÂą skoĂączonÂą strukturÂą czyli pole jest skoĂączonÂą strukturÂą.
Konkluzja :Biegacz przemieszczajÂąc siĂŞ po linii czasu ma do przebycia nieskoĂączonÂą iloœÌ odcinkĂłw, natomiast czas jest co prawda nieograniczony, ale skoĂączony. Zadanie zatem niewykonalne. Nigdy nie ukoĂączy  swego biegu."Ale przy takim przedstawieniu sprawy rodzi siĂŞ pytanie o naszÂą wolnÂą wole no có¿ zastosujĂŞ tu pewnÂą alegoriĂŞ wyobraÂźmy sobie  Âże to przemieszczajÂące siĂŞ TU I TERAZ ma formĂŞ rozchodzÂących siĂŞ    we wszystkich moÂżliwych kierunkach prostych jak igÂły jeÂżowca, te proste  to inne wersje rzeczywistoœÌ, nasze wybory kierujÂą nas na inne linie czasu alternatywnej rzeczywistoÂści w inne wymiary  wielowymiarowego wszechÂświata ,jak mechanika kwantowa dziaÂłania  mĂłzgu opisuje to zjawisko.
WedÂług zasad OR (obiektywna redukcja, zaproponowana przez Penrose’a w jego ksi¹¿ce z 1994 roku, Shadows of Mind) naÂłoÂżone stany majÂą wÂłasne geometrie czasoprzestrzenne. Kiedy stopieĂą spĂłjnej ró¿nicy masy-energii prowadzi do wystarczajÂącego oddzielenia geometrii czasoprzestrzeni, system musi wybraĂŚ i rozpada siĂŞ (redukuje, zapada) w pojedynczy stan wszechÂświata, zapobiegajÂąc w ten sposĂłb „wieloÂści wszechÂświatĂłw". W ten sposĂłb przejÂściowe naÂłoÂżenie siĂŞ nieco ró¿niÂących siĂŞ geometrii czasoprzestrzeni trwa do pojawienia siĂŞ nagÂłej klasycznej redukcji kwantowej i jedno lub drugie zostaje wybrane. W ten sposĂłb ÂświadomoœÌ moÂże wiÂązaĂŚ siĂŞ z samozak³óceniem geometrii czasoprzestrzeni.
<a href="http://www.youtube.com/v/XTUGLvqmRsw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/XTUGLvqmRsw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/XTUGLvqmRsw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/XTUGLvqmRsw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>
 ale  o nich i ich geometrii struktury E8 juÂż kiedy indziej.

Ps.

KaÂżdy czÂłowiek juÂż jako struktura cielesna rzuca swÂą „smugĂŞ cienia”. Ten cieĂą ma charakter przestrzenny i fizyczny. Ale kaÂżdy z nas ma takÂże swĂłj cieĂą — a ÂściÂślej biorÂąc, dwa cienie — w aspekcie czasowym (eterycznym). Jako ego-ÂświadomoœÌ funkcjonujemy, tak przynajmniej sÂądzimy, w teraÂźniejszoÂści, ktĂłra wszakÂże jest umownym „punktem” naszej uwagi, przesuwajÂącym siĂŞ (zaleÂżnie od przyjmowanej perspektywy) juÂż to z przeszÂłoÂści w przyszÂłoœÌ, juÂż to z przyszÂłoÂści w przeszÂłoœÌ. Dlatego mamy dwa cienie: cieĂą naszej przeszÂłoÂści i cieĂą naszej przyszÂłoÂści. Oba le¿¹ w mniejszym lub wiĂŞkszym stopniu poza naszÂą (aktualnÂą) ÂświadomoÂściÂą: jeden juÂż poza niÂą, drugi jeszcze przed niÂą. Oba cienie zachowujÂą pewien zwiÂązek z naszÂą ÂświadomoÂściÂą (stÂąd ich tylko „szara” barwa): cieĂą przeszÂłoÂści Âżyje jeszcze w naszych wspomnieniach, cieĂą przyszÂłoÂści zarysowuje siĂŞ w naszych fantazjach, marzeniach czy wreszcie planach i zamiarach. Nasze cienie „temporalne” towarzyszÂą nam od chwili pojawienia siĂŞ naszej ÂświadomoÂści aÂż do jej zatraty — ÂściÂślej, przemiany — w Âśmierci.Jerzy Prokopiuk

http://www.gnosis.art.pl/e_gnosis/w_labiryncie_duszy/prokopiuk_cien1.htm

...

MoÂże ktoÂś uÂłoÂży to lepiej
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=613.0
 
 CzworoÂścian to podstawowa figura PlatoĂąska(WedÂług Platona "materia zbudowana jest z caÂłostek i nie jest podzielna, a caÂłostki te majÂą charakter idealny. Nie sÂą bowiem ciaÂłami staÂłymi, lecz figurami geometrycznymi") ktĂłrÂą moÂżna przeksztaÂłciĂŚ fraktalnie w GwiezdnÂą MatkÂą ktĂłrÂą moÂżna przeksztaÂłciĂŚ fraktalnie w figurĂŞ E8 ktĂłra obrazuje nam teorie toroidalnego pola  i obrazuje fraktalnÂą budowĂŞ wszechÂświata



















 
   
X









informacje pomocnicze.
1.Linia geodezyjna (ortodroma) jest krzywÂą charakteryzujÂącÂą siĂŞ tym, Âże normalna w kaÂżdym punkcie tej krzywej jest jednoczeÂśnie normalnÂą do powierzchni na ktĂłrej krzywa ta leÂży. Krzywizna geodezyjna linii geodezyjnej rĂłwna jest 0.

NajkrĂłtsza droga = linia geodezyjna
Linia geodezyjna <> najkrĂłtsza droga
2.Przyspieszenie ziemskie (g=9,81m/s2) to przyspieszenie z jakim poruszajÂą siĂŞ
   ciaÂła, na ktĂłre dziaÂła tylko siÂła grawitacji (czyli ktĂłre spadajÂą na ziemiĂŞ)
3.Efekt Coriolisa – efekt wystĂŞpujÂący w obracajÂących siĂŞ ukÂładach odniesienia. Dla obserwatora pozostajÂącego w obracajÂącym siĂŞ ukÂładzie odniesienia, objawia siĂŞ zakrzywieniem toru ciaÂł poruszajÂących siĂŞ w takim ukÂładzie. Zakrzywienie to zdaje siĂŞ byĂŚ wywoÂłane jak¹œ si³¹, tak zwanÂą si³¹ Coriolisa. SiÂła Coriolisa jest si³¹ pozornÂą, wystĂŞpujÂącÂą jedynie w nieinercjalnych ukÂładach obracajÂących siĂŞ. Dla zewnĂŞtrznego obserwatora siÂła ta nie istnieje. Dla niego to ukÂład zmienia poÂłoÂżenie a poruszajÂące siĂŞ ciaÂło zachowuje swĂłj stan ruchu zgodnie z I zasadÂą dynamiki.
4. I zasada dynamiki:      JeÂżeli na ciaÂło nie dziaÂłajÂą Âżadne siÂły lub dziaÂłajÂące siÂły rĂłwnowa¿¹ siĂŞ to  ciaÂło pozostaje w spoczynku lub porusza siĂŞ ruchem jednostajnym   prostoliniowym
5.W ruchu jednostajnym po okrĂŞgu wystĂŞpujÂą dwie siÂły: doÂśrodkowa
i odÂśrodkowa. Ich wartoÂści sÂą rĂłwne, majÂą one tylko przeciwne zwroty.
6.Si³y pozorne wynikaj¹ce z przyspieszenia uk³adu odniesienia nazywamy si³ami bezw³adnoœci. Np. podczas rozpêdzania siê samochodu na pasa¿era dzia³a si³a bezw³adnoœci zwiêkszaj¹ca jego nacisk na oparcie fotela. Kolejnym przyk³adem mo¿e byÌ stacja orbitalna obiegaj¹ca Ziemiê - si³a bezw³adnoœci (zwana si³¹ odœrodkow¹) równowa¿y si³ê ciê¿koœci, mówimy, ¿e kosmonauta znajduje siê
w stanie niewaÂżkoÂści. SiÂły bezwÂładnoÂści
7.O polu  jednorodnym mĂłwimy jeÂżeli na ciaÂło umieszczone w polu jednorodnym dziaÂła siÂła o staÂłej wartoÂści niezaleÂżnie od poÂłoÂżenia tego ciaÂła.
8.Renormalizacja jest precyzyjn¹ procedur¹ matematyczn¹ pozwalaj¹c¹ na odjêcie od nieskoùczonego ³adunku go³ego elektronu nieskoùczonego ³adunku otaczaj¹cego go pancerza, tak aby w wyniku otrzymaÌ obserwowan¹ w doœwiadczeniach wartoœÌ skoùczon¹.Pytanie, jakie w tym kontekœcie stawiaj¹ sobie fizycy, to, czy z danej teorii mo¿na usun¹Ì wszystkie nieskoùczonoœci, tak aby przewidywania modelu prowadzi³y do jednoznacznych, skoùczonych wyników.

[Leszek]

PrzestrzeĂą i czas
Geometria czasoprzestrzeni

Jak zosta³o napisane wczeœniej, pe³ny opis naszej czasoprzestrzeni uwzglêdnia nie tylko ca³¹ przestrzeù ale równie¿ ca³y, absolutny czas. Mówi¹c inaczej, wszystko co kiedykolwiek siê wydarzy³o i co dopiero siê wydarzy w tej czasoprzestrzeni.
Teraz oczywiÂście, tÂłumaczÂąc to sobie zbyt dosÂłownie, napotykamy pewien problem. Nie moÂżemy przecieÂż przeÂśledziĂŚ wszystkiego, co zaszÂło oraz co dopiero ma nastÂąpiĂŚ, aby zmieniĂŚ rozkÂład energii i pĂŞdu (iloÂści ruchu) we WszechÂświecie. Na szczĂŞÂście ludzie zostali obdarzeni wyobraÂźniÂą i moÂżliwoÂściÂą przewidywania, dlatego teÂż potrafimy tworzyĂŚ abstrakcyjne modele, ktĂłre majÂą na celu przybliÂżyĂŚ rzeczywisty wyglÂąd WszechÂświata, powiedzmy w skali gromad galaktyk.
Aby rozwi¹zaÌ równania, nale¿y przyj¹Ì pewne u³atwiaj¹ce za³o¿enia. Pierwszym z nich jest to, ¿e czas i przestrzeù mo¿na starannie rozdzieliÌ. Nie jest to w³aœciwe we wszystkich przypadkach, np. w pobli¿u rotuj¹cej czarnej dziury przestrzeù i czas s¹ ze sob¹ œciœle zwi¹zane i nie mog¹ byÌ w ¿aden sposób odseparowane. Za³o¿eniem jest wiêc fakt, ¿e czasoprzestrzeù okreœlamy jako przestrzeù zmieniaj¹c¹ siê w czasie.

http://www.eioba.pl/a71894/przestrzen_i_czas

Bogdan Szenkaryk napisaÂł:

"Artyku³ pt. "Przestrzeù i czas" jest bardzo dobrym przyk³adem pokrêtnego i nielogicznego myœlenia wspó³czesnych fizyków relatywistów, mechaników kwantowych oraz fizyków - specjalistów od teorii strun. Artyku³ jest doskona³ym œwiadectwem braku u tych fizyków jakiejkolwiek wiedzy o dzia³aniu ludzkiej psychiki. (Oczywiœcie, mo¿liwe, ¿e niektórzy fizycy dysponuj¹ wiedz¹ o dzia³aniu ludzkiej psychiki, ale teorie fizyczne i pisane przez tych fizyków artyku³y w najmniejszym stopniu nie odzwierciedlaj¹ tego faktu.)
W takim myœleniu nie ma nawet znikomego œladu o istnieniu (u tych fizykow) wiedzy o tym, co w obszarze wiedzy fizycznej jest pierwsze - œwiadomoœÌ czy materia. Podkreœlam, rzecz dotyczy obszaru wiedzy fizycznej.
Dzisiejsi fizycy nie s¹ œwiadomi tego, ¿e czas jest kategori¹ psychiczn¹, a nie fizyczn¹. W œwiecie, w którym nie istnieje œwiadomoœÌ cz³owieka b¹dŸ zwierzêcia, nie istnieje ani czas przesz³y, bo ten jest "funkcj¹ psychiczn¹" pochodn¹ istnienia psychicznego zjawiska zwanego pamiêci¹, ani czas przysz³y, bo ten jest "funkcj¹ psychiczn¹", której podstaw¹ jest pamiêÌ oraz wyobraŸnia, która tworzy obrazy przysz³ych zdarzeù.
W œwiecie "bez pamiêci i wyobraŸni" wiecznie istnieje jedynie "aktualna chwila", w której "bez poœpiechu i bez opóŸnienia" przebiegaj¹ wszelkie oddzia³ywania.

Nie idzie bynajmniej o to, aby nie posÂługiwaĂŚ siĂŞ pojĂŞciem czasu, lecz o uÂświadomienie sobie, czym jest czas. WĂłwczas bardzo wyraziÂście widaĂŚ, jak bardzo niedorzeczne, nielogiczne sÂą teorie fizyczne, ktĂłre traktujÂą czas tak, jakby to byÂł obiekt fizyczny, ktĂłry ma wpÂływ na zachowanie siĂŞ materii."

http://www.eioba.pl/a71894/przestrzen_i_czas#bottom

[MichaÂł-AnioÂł]

ZnikÂła ta wypowiedÂź wiec jÂą tu wstawiam jeszcze raz  (chyba Âże jÂą moÂżna wstawiĂŚ przedniÂą Leszku)

Cytuj Leszek

"Dzisiejsi fizycy nie s¹ œwiadomi tego, ¿e czas jest kategori¹ psychiczn¹, a nie fizyczn¹. W œwiecie, w którym nie istnieje œwiadomoœÌ cz³owieka b¹dŸ zwierzêcia, nie istnieje ani czas przesz³y, bo ten jest "funkcj¹ psychiczn¹" pochodn¹ istnienia psychicznego zjawiska zwanego pamiêci¹, ani czas przysz³y, bo ten jest "funkcj¹ psychiczn¹", której podstaw¹ jest pamiêÌ oraz wyobraŸnia, która tworzy obrazy przysz³ych zdarzeù."

Do wypowiedzi east,a dodam tylko ¿e jest jeszcze coœ takiego jak entropia której te¿ nie wzi¹³ pod uwagê autor textu Bogdan Szenkaryk

Wed³ug II zasady termodynamiki, ka¿dy uk³ad izolowany d¹¿y do stanu równowagi, w którym entropia osi¹ga maksimum. Zak³adaj¹c, ¿e Wszechœwiat jako ca³oœÌ jest uk³adem zamkniêtym, powinien on równie¿ d¹¿yÌ do równowagi. Stwierdzenie tego faktu jest jednak stosunkowo trudne do zaobserwowania i dlatego prowadzi siê liczne dyskusje czy Wszechœwiat jest, czy nie jest uk³adem zamkniêtym oraz czy rzeczywiœcie d¹¿y jako ca³oœÌ do równowagi. Przeciwnicy tej koncepcji g³osz¹, ¿e rozszerzaj¹cego siê Wszechœwiata nie mo¿na traktowaÌ jako uk³adu zamkniêtego, gdy¿ nie mo¿na wyznaczyÌ obszaru, z którego nie wychodzi³oby promieniowanie. Wiadomo jedynie, ¿e entropia olbrzymiej wiêkszoœci znanych uk³adów zamkniêtych roœnie w kierunku, który nazywamy przysz³oœci¹. Tak wiêc, z tego punktu widzenia, termodynamika okreœla kierunek up³ywu czasu (tzw. termodynamiczna strza³ka czasu).

Cytuj
Teoria wzglêdnoœci podkreœla donios³oœÌ pola w fizyce. Nie uda³o siê nam jednak dot¹d sformu³owaÌ fizyki czysto polowej. Na razie musimy zak³adaÌ istnienie obojga: i pola, i materii
.
I tutaj moÂże coÂś nam podpowiedzieĂŚ ÂświĂŞta geometria

MoÂże na pierwszy rzut oka nie w temacie ale jednak
SposĂłb postrzegania rzeczywistoÂści determinuje sposĂłb jej badania przez czÂłowieka.
Percepcja rzeczywistoÂści
1.Rola wiedzy i nastawieĂą w procesie postrzegania.

Percepcja jako proc. zorganiz. interpretowania rzeczywisto¶ci a nie jej wiernego odzwiercied. Jest z³o¿onym proc. wyci±gania wniosków. W XIX w. MILLER sformu³. Tezê to co odbieramy jest w ogromnym stopniu zdecydowane to jaka droga nerwowa zostanie pobudzona. Jednak w ogromnym stopniu wiedza o ¶wiecie percep. rzeczywisto¶ci zale¿y od pewnej inteligentnej funkcji naszego umys³u która interpretuje ten ¶wiat równie¿ na poziomie wra¿eñ i spostrze¿eñ. WITKIN przeprow. Badania nad STYLAMI POZNAWCZYMI to czego siê spodziewamy podpowiada nam jaki ten ¶wiat jest. SHUBERT powiedzia³ ¿e ¿eby co¶ zrozumieæ trzeba w to uwierzyæ GOETHE natomiast widzimy to co wiemy PERCEPCJA nie jest bezpo¶r. do¶wiad. Jest to z³o¿ony proces wyci±gania wniosków. Ta teza odnosi siê do wszystkich modalno¶ci zmys³: wzroku, s³uchu, smaku, dotyku, bólu, czucia wew, trzewiowego, zimna. Zdolno¶æ mózgu do wykorzs. informacji niedostêp. w procesie percepcji sprawia ¿e rzeczywisto¶æ modyfikujemy za ka¿dym razem. Polega to na wykorzys. pewnej INFORM PAMIÊCIOWEJ,UZUPE£NIENIU LUK, poprzez nasz± pamiêæ o tej rzeczywisto¶ci.
2.Percepcja wzrokowa

¦wiat nauki jest zdomin. przez zmys³ wzroku wg prof. BRONOWSKIEGO nasza cywilizacja i wiedza nie mog³y siê wykszta³. bez tego zmys³u który dzia³a podobnie jak kamera film. na ZASADZIE STA£O¦ÆI gdzie cechy przedmiotów wydaj± siê niezmienne mimo ¿e zmienia siê odpow. im POBUDZENIE. Obraz rzeczyw. powstaje na styku ¶wiata zewn. i naszej integralnej funkcji umys³u która sprawia ¿e ten ¶wiat jest sensowny, sta³y, spójny. Nasz obraz rzeczywist. powstaje poprzez bardzo skomplikowany syst. ruchów oka które zostaje naprowadz. na najbardziej istotne elementy obiektu obserwacji. ¦wiat postrzegamy jako spójny dlatego ¿e nasz system poznawczy potrafi wyodrêb. w rzeczywisto¶ci pewne sensowne ca³o¶ci.
3.Obrazy konkurencyjne. Percepcja jako proces wyodrĂŞb. sensownych caÂłoÂści.

Obrazy konkuren-obrazy dwuznaczne co do ktĂłrych istnieje wiele sposobĂłw interpretowan.

MogÂą byĂŚ postrzegane na wiele sposobĂłw ale nigdy rĂłwnoczeÂśnie, tzn. raz na rysunku widzimy mÂłodÂą dziewcz, innym brzydkÂą starÂą kobiet

My odbieramy, percypujemy jest to SYSTEM S¡DÓW o rzeczywis. a nie sam± rzeczywisto¶ci±. Nasz system narzuca na rzeczywis. pewn± interpretacji zgodn± z naszymi oczekiwaniami. Nasz system poznawczy organizuje rzeczywisto¶æ, strukturalizuje j±, interpretuje.
4.ZaÂłoÂżenia i prawa psychologii postaci.

Psychologia postaci GESTALT- protestuje przeciw pogl¹dowi i¿ percepcja rzeczywistoœÌ jest sum¹ wra¿eù (WERTHAIMER,KELLER). Nasz system poznawczy wyodrêb. w tym polu spostrze¿eniowym pewne sensowne ca³oœci nazwano j¹ POSTACI¥ GESTALT nasz system wzrokowy dokonuje pewnej organiz. obrazów i pola spostrze¿. mianowicie rozdziela te pola na figurê i t³o. Figura i t³o mog¹ siê zmieniaÌ miejscami (raz postrzegamy tê w³aœnie figurê a raz t³o).

PRAWA PERCEPCJI.

I Prawo podobieĂąstwa-elementy sÂą grupowane w caÂłoÂści ze wzglĂŞdu na podobieĂąstwa. do siebie.

II Prawo kontynuacji-caÂłoÂści sÂą postrzegane ze wzglĂŞdu na pewien kierunek zgodnie z ktĂłrym te elementy przebiegajÂą.

III Prawo zamykania (closer)-brakuj¹ce czêœci figury uzupe³niamy w taki sposób ¿e postrzegamy tê figurê jako ca³oœÌ.

GIÊTKO¦Æ SPOSTRZEGANIA-dostrzeganie ca³o¶ci, domykanie ich. Bardzo z³o¿one figury s± rozpoznawane i dostrzegane po¶ród innych

IV Prawo bliskoœci-postrzegamy ca³oœÌ jako grupuj¹ce j¹ elementy po³o¿. s¹ blisko siebie.

Prawo zamykania i kontynuacji-s± szczególnie wa¿ne tworz± tzw. DOBR¡ POSTAÆ tak± która jest naj³atwiej spostrzegana. ¦wiat postrzegany jest w postaci pewnych ca³o¶ci, identyfikowany. Tych ca³o¶ci jest skompl. procesem testowani a hipotezy o tej samej rzeczywisto¶ci które wysuwa nasz system poznawczy.
5.Percepcja przestrzeni fizycznej trĂłjwymiarowej: rola informacji zawartej w obiektach, widzenie dwuoczne.

Informacje zawarte w samych obiektach podpowiadajÂą nam, Âże rzeczywist. jest trĂłjwymiar.

Zagêszczaj±ce linie-zwane ZWIEKSZENIEM SIÊ GRADIENTU CA£OSCI inform. nas, ¿e figura jest zlokal. w przestrzeni trójwymiar. Nie tylko widzenie dwuoczne KONWEGRENCJA OCZU podpowiada nam co jest rzeczywi¶cie w przestrzeni ale tak¿e pewne cechy charakter- erystyczne kory wzrokowej a mianow. istnieje pewne przemieszanie nerwów na siatkówce obu oczu i odpow. im miejsc na korze mózg. Niedok³adne nak³adanie siê tych obraz. Z prawego i lewego oka infor. nasz± korê mózg.

¿e mamy do czynienia z g³êbi¹. Okaza³o siê ¿e na bardzo niskim poziomie siatkówki i kory mózg. istniej¹ wyspecjal. grupy nerwów do postrzegania tych przestrzeni jako linii, plam, k¹tów ale tak¿e ruch. Percepcja i integracyjna funkcja umys³u ma naturê rozsian¹ tzn. dzieje siê w wielu czêœciach mózgowia i kory wzrok.
6.Percepcja obrazĂłw dwuwymiarowych.

AktywnoœÌ korowych dekoratorów cech stanowi podst. wzrokowego rozpoznawania kszta³tów. Na poziomie kory nastêpuje wiêc jakby roz³o¿. obrazu wzrokow. na wiele element

System wzrokowy dokonuje organiz. obrazu ¿e ukierunkowany jest na wyodrêb. w obrazie pewnych sensownych ca³oœci. Figury zwane postaciami zostaj¹ dostrze¿. dziêki wyodrêbnieniu stosunków pomiêdzy poszcz. elementami obrazu. Na ekranie z³udzenie to opiera siê na zjawisku fi Polega ono na tym ¿e jeœli w dwóch niezbyt odleg³. miejscach siatkówki w szybkim tempie pojawia siê taki sam przedmiot, dostrzegamy p³ynny ruch tego przedmiotu od pkt. gdzie pojawi³ siê najpierw do pkt. gdzie wyst¹pi³ póŸniej. Przy niedost. inform. wzrokow. o ruchu mózg wybiera tê najb. prawdopodobn¹ ewentualnoœÌ. Spostrzegaj¹c jakiœ kszta³t staramy siê zidentyfikowaÌ go tj. przypisaÌ go do pewnej klasy przedmiotów znanych nam z uprzednich doœwiad. Proces stawiania i weryfikowania hipotez powtarza siê wielokrotnie a¿ do moment. znalezienia najodpowiedniejszej. W procesie spostrzegania kszta³t. wa¿n¹ rolê odgrywaj¹ ruchy oczu.
7.Prawo Webera-Fachnera

W XIX w. WEBER zauwa¿y³, ¿e nasze wra¿en. subiektywne nie s± liniow± funkcj± bod¼ców. FECHNER uj±³ to matemat. w formie ¿e nasze subiekt. wra¿enia s± logarytmiczn± funkcj± tych bod¼ców. Wi±¿e siê z zagadnieniem POMIARU je¶li ustalimy jak±¶ wysoko¶æ bod¼ca badamy ile trzeba tego bod¼ca fizycz. dodaæ ¿eby¶my dostrzegli subiektywn± ró¿nicê w stosunku do tego bod¼ca-LEDWIE DOSTRZE-GALNA RÓ¯NICA. Okaza³o siê ¿e wyobra¿enie wzrasta o sta³± wielko¶æ w stos. do bod¼ca. To jest s³ynne prawo WEBERA- FECHNERA, które mówi ¿e to siê zmienia logarytmicznie, nasze struktury psych. nasz syst. poznawczy nie odzwierciedla w sposób realistyczny. W latach 60 sta³o siê oczywiste ¿e inna relacja ni¿ log-rytmiczna rz±dzi naszymi wra¿en. subiektywn.
8.Prawo potĂŞgowe Stewensa i Ekmana. Spostrzeganie przestrzeni fizyczn. a przestrzeni psychologicznej (subiektywnej).

Zwi±zane jest to z 2 postaciami STEVENS-EM i EKMANEM. Zaczêli oni wymagaæ bardzo dok³adnie nowych metod skalowania, czyli nowych metod statystycz. wra¿enia relacji na-szych doznañ subiekt. do fizyczn. Otó¿ jedn± z metod jest SZCOWANIE WIELKO¦ÆI np. badamy wa¿no¶æ ró¿nych miast na ¶wiecie. Przypu¶æmy ¿e Wiedeñ ma warto¶æ 10,prosimy by oszacowa³ warto¶æ innych miast przyjmuj±c t± jego jednostkê psychologiczn±. Oblicza siê SREDNI¡ GEOMETR WARTO¦CI poszczeg. Miast. Jaka jest relacja przestrzeni fizycznej, przest. subiekt? EKMAN uzyska³ fizyczne odleg³o¶ci ró¿nych miast w których odleg³. od Sztokholmu wynosi³a 3-5tys.km.Mówi³ badanym by nie podawali km tylko prosi³ by wyobra¿ali sobie odleg³o¶æ. Interesowa³o go jaka by³a relacja naszych doznañ, wra¿eñ, naszych wart-o¶ci subiektywnych do tych bod¼ców. Naniesione pkt. to miasta które maj± swoj± odleg³o¶æ rzeczywist± oraz psychologiczn±. Do pewnego momentu te zwi±zki s± w miarê LINIOWE ale potem w miarê zwiêkszania odleg³o¶ci fizycz. naszymi doznaniami dzieje siê co¶ interesuj±cego. Odleg³o¶ci staj± siê coraz mniejsze choæ fizyczna odleg³o¶æ ro¶nie. Im co¶ dalej tym siê nam wydaje bli¿ej. Powstaje efekt skracania siê odleg³o¶ci fizyczn. W sensie matematycznym ta krzywa mówi nam ¿e jest to relacja potêgowa a nie logarytmiczna. Okazuje siê ¿e wiêkszo¶æ procesów fizjologicznych podlega prawu potêgowemu.
9.PrzestrzeĂą subiektywna jako przestrzeĂą symboliczna.

Jaka jest relacja zaanga¿owania emocjonalnego i przestrzeni subiektywnej? Ekman prosi³ badanych by podali swoje zaanga¿. emocjon. do ró¿nych miast, równie¿ wyskalowa³ te miasta jedn¹ z metod szacowania wielkoœci. Otrzyma³ relacjê potêgow¹, tylko o wyk³adniku ujemnym. Jeœli coœ jest blisko nas to jest bardzo du¿e zaanga¿owanie. W miarê zwiêkszania siê odleg³oœci subiekt. czyli wewn. reprezentacji przestrzeni fizyczn. to zaanga¿ow. maleje. Zaanga¿ow. emocjon. jest funkcj¹ odleg³. subiektyw. Ekman nazwa³ to prawem odwrotnoœci pierwiastka kwadrat. który opisuje relacjê odleg³oœci do zaanga¿owania emocjonalnego.
10.Psychologia architektury i Âśrodowiska.

Psych. architek. dotyczy³a badañ jak projektowaæ przestrzeñ fizyczn. by projektowanie przy-nios³o zamierzony cel. Staro¿ytni potrafili projektowaæ tak by wywo³aæ okre¶lone wra¿enia. Kiedy budow. ¶wi±tynie nie wiedziano jak usta-wiæ kolumny ¿eby z oddali nie sprawia³y wra¿enia ¿e ¶wi±tynia siê zawali. Zatem kolumny nie mog± byæ równoleg³e. Iktionos powiedzia³ ¿e kolumny musz± byæ pochylone ¿eby¶my nie byli przekonani ¿e te kolumny pêkn± w ¶rodku to trzeba stworzyæ tzw. ENTAZÊ- pogrubienie kolumny w ¶rodku co sprawia ¿e nie wydaj± siê wklês³e. Banki by³y tak projektow. by widaæ by³o ¿e jest to twierdza solidna.

Psychologowie arch. i œrod. Interesowali siê jak ludzie zachowuj¹ siê w pewnych œrodowiskach. Obserwowali w Londynie, Pary¿u, Tokyo jak ludzie zachowuj¹ siê w poczekalniach metra. Obserwowano jak zachowuj¹ siê w pomieszczeniach, gdzie s¹ jakieœ FILARY wspieraj¹ce konstrukcyjnoœÌ. Okaza³o siê ¿e ludzie b. chêtnie gdzie jest du¿o przestrzeni gromadz¹ siê wokó³ tych filarów. Jest to jakby trans kulturowe

Ludzie szukajÂą pewnej prywatnoÂści, ta Âściana ich chroni, jest im przyjemnie. Kiedy patrzono jak ludzie zachow. siĂŞ w kawiarniach obserwowano to samo zjawisko. Ludzie nie wybierajÂą miejsca na Âśrodku tylko gdzieÂś z boku. Wiele danych wskazuje Âże zacieÂśnienie przestrzeni fizycznej, pogwaÂłcenie tych niepisanych kulturowo reguÂł korzystania z tej przestrz. prowadzi do zaburzeĂą psychol. i fizjologicznych.
11.Proksymika Halla.

Przyk³ad badañ Halla Ukryty wymiar. Hall interesowa³ siê jak my wykorzyst. t± przestrzeñ fizyczn± w naszych relacjach spo³. Hall zauwa¿y³ kilka przestrzeni, które nazwa³ PRZEST-RZENIAMI OSOBISTYMI. Zauwa¿y³, ¿e wokó³ nas jest PRZESTRZEÑ INTYMNA(15-20) cm. W obrêbie tej przestrz. dziej± siê wa¿ne sprawy dla naszej osobowo¶ci. Trzeci± wyró¿ni³ PRZESTRZEÑ IDYWIDUALN¡ (120-150)cm w której pytamy kogo¶, która jest godz. Dalej Hall obserwuj±c jak ludzie zachow. siê na spotkaniach towarzyskich zauwa¿y³, ¿e ludzie ci siadaj± obok siebie w odleg³.120-300cm,naz-wa³ t± przestrz. PRZESTRZENI¡ TOWARZYSK¡. Ta przestrzeñ narzuca pewne spo³ecznie ugruntowane sposoby zachow. siê. Hall wprowadzi³ jeszcze przestrz. zwan± PRZEST. PUBL-ICZN¡ (300cm-10m).Przestrzenie te wzajemnie siê przenikaj±.
12.Mapy poznawcze.

PojĂŞcia przestrzeni mentalnej, subiektyw. zostaÂło wykorzystane w pewnych koncepcjach psych. poznawczej do sformuÂłow. pojĂŞcia MAP POZNAWCZYCH. Tego w jaki sposĂłb wykorzystujemy do celĂłw poznawczych tĂŞ przestrzeĂą. Psychologowie badajÂąc taksĂłwkarzy doszli do wniosku Âże istniejÂą pewne mapy poznaw. Tzn. poznawcze odwzorowanie terenu, ktĂłre pozwalajÂą na poruszanie pewnymi nieskoĂączenie najkrĂłtsz. w sensie fizyczn. odlegÂłoÂściami ale najbardziej dogodnymi.


http://lakomiecmateusz.w.interia.pl/psychologia/04.htm

[east]

InteresujÂące sÂą te spostrzeÂżenia  Halla na temat przestrzeni. JednakÂże jakkolwiek  byÂśmy ich nie nazwali to przestrzenie w tym ujĂŞciu sÂą koncepcjami wymyÂślonymi przez czÂłowieka. W tym sensie, Âże  nie sÂą one uniwersalne dla caÂłego Âświata przyrody , a jedynie dla czÂłowieka jako istoty spoÂłecznej. Dla tego, kto nazywa i postrzega .
Podobnie jak prawa percepcji.  Kiedy mĂłwimy o percepcji, myÂślimy o percepcji czÂłowieka, bo tylko takiej doÂświadczamy.

PomyÂślmy o przestrzeni jako o czymÂś uniwersalnym , dajÂącym siĂŞ opisaĂŚ w jednoznaczny i niesubiektywny sposĂłb. SposĂłb , ktĂłry da siĂŞ zmierzyĂŚ.

[MichaÂł-AnioÂł]

teoria wzglĂŞdnoÂści 
Upragnione znajduje siĂŞ bliÂżej     

Jeœli czegoœ pragniemy, wydaje nam siê, ¿e obiekt po¿¹dania znajduje siê bli¿ej ni¿ w rzeczywistoœci. Oznacza to, ¿e nasze chêci zmieniaj¹ postrzeganie otaczaj¹cego œwiata.
Emily Balcetis z New York University oraz David Dunning z Uniwersytetu Cornella przeprowadzili 2 eksperymenty. W pierwszym ochotnicy mieli oceniÌ, jaka odleg³oœÌ dzieli ich od butelki wody. Niektórym przed badaniem pozwolono siê napiÌ, a pozostali jedli bez popijania solone precle. Spragnieni ochotnicy twierdzili, ¿e woda znajduje siê bli¿ej nich ni¿ dobrze nawodnieni uczestnicy eksperymentu.

Nasze pragnienia oddziaÂłujÂą nie tylko na procesy poznawcze, ale i na zachowanie. W kolejnym badaniu AmerykanĂłw wolontariusze rzucali wypeÂłnionymi grochem woreczkami w kierunku le¿¹cego na podÂłodze bonu o wartoÂści 25 lub 0 dolarĂłw. Wygrywali go, gdy woreczek upadÂł dokÂładnie na karcie. O dziwo, badani rzucali woreczkami o wiele dalej, gdy bon miaÂł wartoœÌ 0 dol. PrĂłbujÂąc zdobyĂŚ bon o wartoÂści 25 dolarĂłw, mieli tendencjĂŞ do niedoszacowywania odlegÂłoÂści, poniewaÂż – ze wzglĂŞdu na chĂŞĂŚ posiadania – widzieli go bliÂżej siebie.

Opisywane odchylenie pojawiÂło siĂŞ, by zachĂŞciĂŚ obserwatora do dziaÂłania pozwalajÂącego zdobyĂŚ upragniony obiekt. Innymi sÂłowy: gdy widzimy, Âże cel znajduje siĂŞ blisko nas (dosÂłownie w zasiĂŞgu rĂŞki), motywuje nas to do osiÂągania go.

ÂŹrĂłdÂło: Psychological Science/kopalniawiedzy.pl

Czas w przestrzeni

22-01-2010 17:33

czas · przestrzeĂą · odlegÂłoÂści fizyczne · Daniel Casasanto · dzieci

Do wieku 4 lat dzieci oznaczajÂą czas, odnoszÂąc siĂŞ do fizycznych odlegÂłoÂści. Wg Daniela Casasanto z Instytutu Psycholingwistyki Maxa Plancka, rozumienie abstrakcyjnych pojĂŞĂŚ, a wiĂŞc i czasu, wywodzi siĂŞ od obserwacji oraz zachowaĂą dzieci w rzeczywistym Âświecie i nie zaleÂży od oddziaÂływaĂą kulturowych czy jĂŞzyka obfitujÂącego w metafory (Cognitive Science).

Odkryliœmy, ¿e reprezentacje czasu zale¿¹ od przestrzeni tak samo silnie u 4-, jak i 10-latków, chocia¿ 4-latki maj¹ niewielkie doœwiadczenie zwi¹zane z u¿ywaniem w jêzyku metafor przestrzeù-czas. Do wieku 10 lat dzieci s³ysz¹ i korzystaj¹ z wielu takich sformu³owaù, np. "odleg³y w czasie" czy "d¹¿yÌ do porozumienia".

Wczeœniejsze badania Casasanto na doros³ych ujawni³y, ¿e oszacowuj¹c, ile czasu potrzeba, by linie rozci¹gnê³y siê na szerokoœÌ ekranu komputera, badani sugerowali siê przebyt¹ odleg³oœci¹. Jeœli dwie linie w tej samej jednostce czasu wyd³u¿a³y siê na ró¿ne odleg³oœci, ochotnicy uznawali, ¿e mniejsza porusza³a siê krócej, a wiêksza d³u¿ej ni¿ w rzeczywistoœci.

W nowym studium podobn¹ wra¿liwoœÌ na wskazówki dot. odleg³oœci stwierdzono u 99 dzieci z przedszkoli i szkó³ podstawowych w Salonikach. Na pocz¹tku psycholodzy sprawdzili, ¿e dzieci potrafi¹ zidentyfikowaÌ d³u¿sz¹ z dwóch linii i wskazaÌ, który z dwóch jednoczeœnie wyœwietlanych rysunkowych œlimaków skacze przez d³u¿szy czas. Nastêpnie ka¿dy maluch ogl¹da³ 3 inne filmiki, ukazuj¹ce pary œlimaków (czerwonych i niebieskich), które œcigaj¹ siê od lewej do prawej na równoleg³ych torach. CzêœÌ zwierz¹tek przebywa³a ró¿ne odleg³oœci w tym samym przedziale czasowym, czêœÌ ró¿ne odleg³oœci w ró¿nych okresach, a pozosta³e te same odleg³oœci w ró¿nych przedzia³ach czasowych. Œlimaki przemieszcza³y siê o 400 lub 600 pikseli i potrzebowa³y na to 4 lub 6 sekund.

Bez wzglĂŞdu na wiek, prĂłbujÂąc stwierdziĂŚ, ile czasu zajĂŞÂło rysunkowym postaciom dotarcie do celu, dzieci silnie polegaÂły na odlegÂłoÂści przebytej przez kaÂżdÂą z nich. W jednym z przykÂładĂłw zwierzĂŞ, ktĂłre w czasie 4-sekundowego wyÂścigu dopeÂłzaÂło dalej, czĂŞsto uznawano za osobnika poruszajÂącego siĂŞ dÂłuÂżej od swojego rywala. Dzieci zazwyczaj ignorowaÂły jednak dane dotyczÂące czasu, w ktĂłrym kaÂżdy Âślimak z pary siĂŞ poruszaÂł (przez caÂłe 4 lub 6 sekund czy krĂłcej) i czy obaj zawodnicy zatrzymywali siĂŞ w tym samym punkcie.

Casasanto odnotowuje, ¿e ojczystym jêzykiem badanych dzieci by³ grecki. Mówi¹c o czasie, jego u¿ytkownicy nie musz¹ u¿ywaÌ s³ów odnosz¹cych siê do odleg³oœci. Eksperymentatorzy mogli wiêc zadawaÌ maluchom pytania zwi¹zane z czasem, nie pos³uguj¹c siê wprowadzaj¹cymi zamêt metaforami.
Autor: Anna BÂłoĂąska

ÂŹrĂłdÂło: Science
http://kopalniawiedzy.pl/czas-przestrzen-odleglosci-fizyczne-Daniel-Casasanto-dzieci-9535.html

[MichaÂł-AnioÂł]

PamiĂŞĂŚ i czasoprzestrzeĂą w poszukiwaniu caÂłoÂści.
Bohdan Kos
http://www.gnosis.art.pl/e_gnosis/anthropos_i_sophia/kos_pamiec_i_czasoprzestrzen_w_poszukiwaniu_calosci.htm

 Gdzie mieszka pamiĂŞĂŚ? W czasie raczej czy w przestrzeni?  Z kim siĂŞ przyjaÂźni? Nie - gdzie przebywa w naszej gÂłowie. Lecz w ktĂłrej z apriorycznych (prawie apriorycznych) kategorii? Dziecinne pytanie od kiedy wiemy, Âże pÂływamy w sklejonej wyrafinowanÂą geometriÂą czasoprzestrzeni. A jednak jesteÂśmy skÂłonni sÂądziĂŚ, Âże pamiĂŞĂŚ prowadzi gry z czasem raczej, pozostawiajÂąc przestrzeĂą dziwnie neutralnÂą, obojĂŞtnÂą. W zabarwionym eschatologicznie misterium pamiĂŞci postaciÂą g³ównÂą, g³ównym adwersarzem jest czas. To on odbiera nam, zgarniajÂąc w zapomnienie, prawie w nieistnienie to, co dziÂś faktyczne i konkretne, i co (wydaje siĂŞ wbrew zamiarowi czasu) ocaliĂŚ zdolna jest jedynie pamiĂŞĂŚ[1]. Bo pamiĂŞĂŚ to wiara w moÂżliwoœÌ podró¿owania po zamkniĂŞtej ksiĂŞdze Âświata. Bilet w obie strony, nie tylko w przĂłd strzaÂłki czasu. To taka gra, w ktĂłrej czas jawi nam siĂŞ jak przyjazny pejzaÂż, ktĂłrego miejsca moÂżemy odwiedzaĂŚ w nieskoĂączonoœÌ.

Czy przestrzeĂą tylko przyglÂąda siĂŞ biernie naszym dramatycznym poczynaniom, prĂłbom ocalenia? Czy teÂż jest naszym potajemnym wspĂłlnikiem?

A moÂże przyjdzie nam uwierzyĂŚ w istnienie takich punktĂłw, gdzie czas i przestrzeĂą nie przeciwstawiajÂą siĂŞ sobie, lecz wzajemnie splecione w wĂŞzÂłach swej jednakowoÂści-niejednakowoÂści rodzÂą fenomen pamiĂŞci.

Wbrew naszej dzisiejszej intuicji, renesansowe metody mnemoniczne z jak¹œ tajemnicz¹ ufnoœci¹ odwo³uj¹ siê w³aœnie do przestrzeni i zdaj¹ siê przyjmowaÌ od niej cenne dary, których sensu nie bardzo jesteœmy w stanie dziœ poj¹Ì. A œwiadectwo to znacz¹ce, zwa¿ywszy ¿e sztuka pamiêci jest dla Renesansu osi¹, wokó³ której obraca siê intelektualny kosmos tej epoki[2].

Oto teoretycy zalecaj¹ konstruowanie w wyobraŸni najrozmaitszych przestrzeni: budynków, scen teatralnych, placów, korytarzy, nisz, wyodrêbnianie w nich miejsc i umieszczanie w nich wyobra¿eù, które chcemy zapamiêtaÌ. Przy czym ten szczególny uk³ad wspó³rzêdnych, ta mnemoniczna machina odwo³uje siê nie tylko do mechanizmów naszej percepcji, lecz w równej mierze do zasady odpowiednioœci miêdzy makrokosmosem i mikrokosmosem.

Z pewnym zdziwieniem konstatujemy, ¿e system miejsc-odciœniêÌ stanowi jak¹œ naturaln¹ ramê pamiêci.

Wœród miejsc o szczególnym znaczeniu pojawia siê co prawda zodiak. Ten twór w oczywisty sposób czasoprzestrzenny, œlad rocznego ruchu ziemi, zegar przyporz¹dkowuj¹cy pory roku miejscom na niebie ma i dla nas mnemoniczn¹ moc. A jednak mimo chwilowych zachwytów, koncept miejsc budzi raczej zdziwienie. Wydaje siê nam, ¿e za pomoc¹ doœÌ topornych machiny usi³uje siê tkaÌ subteln¹ sieÌ pamiêci.

Dlaczego tak rozpaczliwie retoryczne wydajÂą siĂŞ nam renesansowe koncepty przestrzeni? Jakiej wraÂżliwoÂści nam brakuje, Âże nie w peÂłni czujemy smak tamtego misterium?

Wydaje siĂŞ, Âże z jakichÂś powodĂłw przestrzeĂą zbanalizowaÂła siĂŞ w nas. Jakby za szybko, za wczeÂśnie oddaÂła swoje skarby i tajemnice. Geometryczne misteria perspektywy naiwnym jak dzieci malarzom, swoje symetrie fizykom i iluzjonistom. KiedyÂś szkatuÂłka tajemnic – przestrzeĂą. DziÂś wobec nas: panna zbyt niewinna dla nas zbyt dorosÂłych.

Lecz czy dzisiejsze intuicje i ostroÂżnoÂści nie wiodÂą nas na manowce, czy w kaÂżdym razie nie porzucamy dawnych znakĂłw zbyt lekkomyÂślnie?

Wzruszaj¹ca jest u twórców renesansowej mnemoniki pok³adana w przestrzeni ufnoœÌ, przekonanie o jej swojskoœci. W teatrze pamiêci Giulio Camilla renesansowi intelektualiœci czuÌ siê musieli jak w domu.

I moÂże nie mylili siĂŞ w swej ufnoÂści.

Rola przestrzeni jako receptaculum przesz³oœci, zbioru dokumentów, wielkiego archiwum powraca w ca³ej swej powadze i dostojeùstwie i staje siê fizykaln¹ realnoœci¹, gdy spogl¹damy na Wszechœwiat jako ca³oœÌ. W skali kosmicznej gradacja przestrzeni w sposób cudownie nieunikniony niesie w sobie gradacjê czasu. Dzieje siê tak za spraw¹ skoùczonej prêdkoœci œwiat³a[3]. Skierowuj¹c teleskopy w odleg³e rejony kosmosu siêgamy jednoczeœnie w jego przesz³oœÌ, bo obraz dociera do nas z opóŸnieniem. Obiekty odleg³e to œwiadkowie odleg³ej przesz³oœci, zapisy z dzieciùstwa Wszechœwiata.

Wszechœwiat jako ca³oœÌ jawi siê wiêc jako twór obdarzony absolutn¹ pamiêci¹. Przesz³oœÌ istnieje w nim rozlokowana przestrzennie jak alegoryczne figury w renesansowym teatrze pamiêci.

Cz³owiek-mikrokosmos wydaje siê tu ubo¿szy od swego kosmicznego analogonu; nie ma wewn¹trz siebie naturalnego, docieraj¹cego ci¹gle z g³êbi siebie z opóŸnieniem noœnika informacji. Nie umiemy tak podró¿owaÌ po swojej jaŸni jak porusza siê œwiat³o po Wszechœwiecie. Lecz tak jak powolne œwiat³o po kosmosie, tak w nas kr¹¿y nieustannie pamiêÌ przynosz¹c nieustannie spóŸnione, b³ogos³awione wiadomoœci.

W rzeczywistoÂści jĂŞzyka niewÂątpliwie wÂłaÂśnie pamiĂŞĂŚ pozwala przerzuciĂŚ intuicje przestrzenne w Âświat czasu, budujÂąc analogie: dalekie – dawne, w tym samym miejscu – jednoczesne. ByĂŚ moÂże bez tej przestrzennej frazeologii przeniesionej w niegoÂścinnÂą geografiĂŞ czasu, nasza pamiĂŞĂŚ byÂłaby jeszcze bardziej bezradna i osamotniona.

PamiêÌ to budowanie relacji z przesz³oœci¹; wiara w jej nieprzemijaj¹ce trwanie, mo¿e w ogólnoœci tworzenie relacji z innymi œwiatami, których status ontyczny jest czymœ drastycznie obni¿any, które w³aœnie jak teraŸniejszoœÌ oddalaj¹ siê, s¹ nam odbierane i z którym to oddalaniem trudno jest nam siê pogodziÌ.

Jest wiêc tak, ¿e w istocie przestrzeù i czas prowadz¹ nie tylko ten œciœle fizyczny dialog wyra¿ony w jêzyku niezmienniczoœci interwa³u czasoprzestrzennego. Gdzieœ indziej, ponad nim, czy obok, toczy siê równoleg³y dialog, w który jesteœmy wpl¹tani, którego mo¿e jesteœmy podmiotem i który ma zwi¹zek z pamiêci¹. Subtelna przemiennoœÌ czasu i przestrzeni, przelewanie siê jednego w drugie odwo³uje siê do nas ludzi, szczególnego miejsca gdzie pamiêÌ, dodana do œwiata tajemnicza struktura, integruje rozpraszaj¹ce siê ci¹gle teraŸniejszoœci w upragnion¹ ca³oœÌ.

Bo ca³oœÌ, w³aœnie ona, jest ostatecznym celem pamiêci.

I tak jak wszechœwiat w którymœ momencie swojej historii musia³ staÌ siê przezroczysty, stworzyÌ mo¿liwoœÌ wgl¹du w samego siebie, zbudowaÌ zal¹¿ek w³asnego poczucia ca³oœci, tak mikroœwiat musia³ dodaÌ do swojej historii pamiêÌ[4]. Dziêki jej ca³kuj¹cej roli pamiêci s³owo wszystko nabiera sensu, konstytuuje odpowiadaj¹ce mu przestrzenie i umo¿liwia nasze bardziej lub mniej m¹dre podró¿e po CA£YM.
 

[1] Jak wiadomo ¿yjemy w œwiecie który daje siê parametryzowaÌ czterema wspó³rzêdnymi; trzema przestrzennymi i jedna czasow¹. Gdzie i kiedy (cztery liczby) okreœla jednoznacznie punkt zdarzenia. Problem pamiêci zwi¹zany jest niew¹tpliwie z nieredukowaln¹ innoœci¹ czasu wobec czterech pozosta³ych wspó³rzêdnych. Nad przestrzeni¹ panujemy, wybieramy miejsce gdzie jesteœmy i chcemy byÌ. Czas zaœ porywa nas, unosi ze sob¹. PamiêÌ w pewnym sensie ³agodzi bezwzglêdn¹ naturê czasu. Dziêki niej mo¿emy cofaÌ siê wzglêdem jakiegoœ ³agodniejszego ni¿ on sam analogonu czasu wracaj¹c do przesz³oœci.

[2] Frances A. Yates. Sztuka pamiĂŞci. Warszawa 1977.

[3] Szokuj¹ca w ziemskiej skali dysproporcja miêdzy sekund¹ a jej przestrzennym odpowiednikiem wynosz¹cym 300 000 km, w skali kosmicznej znika. Tu prêdkoœÌ œwiat³a wydaje siê ma³a, harmonijna wzglêdem odleg³oœci, które przebywa. To w³aœnie powolnoœÌ œwiat³a wobec rozmiarów Wszechœwiata, (œwiat³o wlecze siê po kosmosie), predestynuje j¹ do roli wielkoskalowej pamiêci.

[4] Promieniowanie reliktowe, zawsze obecne elektromagnetyczne tÂło wygwieÂżdÂżonego nieba jest otwartym dokumentem tego doniosÂłego momentu w historii WszechÂświata.

[east]

PamiĂŞĂŚ  jest cechÂą  przestrzeni. Jest to holograficzny zapis wszystkiego co siĂŞ wydarzyÂło, a poniewaÂż przestrzeĂą ma nieograniczonÂą pojemnoœÌ ( wÂłaÂśnie dziĂŞki swojej holograficznej naturze ) , wiĂŞc wszystko  TAM jest.
MoÂżna o tym poczytaĂŚ u Rogera Nelsona z projektu Noosfere  ( noosfere.edu.org ) . MoÂżna siĂŞ tego dowiedzieĂŚ od Stuarta Hameroffa, czy Fritza Albert Poppa.
DziĂŞki nim wiemy ,Âże pamiĂŞĂŚ nie jest zmagazynowana w konkretnym miejscu. Ma naturĂŞ holograficzna i jest zapisana s formie geometrycznej, niematerialnej , a wiĂŞc jest dostĂŞpna z  ... przestrzeni nawet po Âśmierci czÂłowieka.

[MichaÂł-AnioÂł]

<a href="http://www.youtube.com/v/ZAq3bObfNpE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/ZAq3bObfNpE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ZAq3bObfNpE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/ZAq3bObfNpE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/sEdCthXYRlE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/sEdCthXYRlE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/sEdCthXYRlE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/sEdCthXYRlE&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/i9wy15OlCNI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/i9wy15OlCNI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/i9wy15OlCNI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/i9wy15OlCNI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/asogqPF0jow&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/asogqPF0jow&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/asogqPF0jow&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/asogqPF0jow&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>


<a href="http://www.youtube.com/v/nqUpAcYLCmg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/nqUpAcYLCmg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/nqUpAcYLCmg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/nqUpAcYLCmg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

ca³¹ serie znajdziesz tu
http://www.youtube.com/watch?v=ZAq3bObfNpE&feature=related

[MichaÂł-AnioÂł]

<a href="http://www.youtube.com/v/ETy71gkoJZ0&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/ETy71gkoJZ0&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ETy71gkoJZ0&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/ETy71gkoJZ0&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/HoC-Kf2X960&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/HoC-Kf2X960&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/HoC-Kf2X960&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/HoC-Kf2X960&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/vgZ2NknxlSg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/vgZ2NknxlSg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/vgZ2NknxlSg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/vgZ2NknxlSg&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/TZ9b9dpWhVw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/TZ9b9dpWhVw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/TZ9b9dpWhVw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/TZ9b9dpWhVw&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/_RFAUunLoPM&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/_RFAUunLoPM&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/_RFAUunLoPM&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/_RFAUunLoPM&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

[MichaÂł-AnioÂł]

Naukowcy finansowani przez ESA (European Space Agency) twierdzÂą, Âże udaÂło im siĂŞ zarejestrowaĂŚ w laboratorium grawitacyjny odpowiednik pola magnetycznego. Ten efekt jest duÂżo wiĂŞkszy niÂż przewidywany w OgĂłlnej Teorii WzglĂŞdnoÂści Einsteina. Wydaje siĂŞ, Âże to znaczÂący krok w kierunku dÂługo poszukiwanej kwantowej teorii grawitacji.
Podobnie jak poruszaj¹ce siê ³adunki elektryczne wytwarzaj¹ pole magnetyczne, tak samo poruszaj¹ca siê masa wytwarza pole grawitomagnetyczne. Wed³ug Ogólnej Teorii Wzglêdnoœci Einsteina efekt ten jest praktycznie niemierzalny, jednak¿e Martin Tajmar, Clovis de Matos wraz ze wspó³pracownikami twierdz¹ stanowczo, ¿e zmierzyli ten efekt w laboratorium.
W ich eksperymencie u¿yto pierœcienia zbudowanego z nadprzewodz¹cego materia³u obracaj¹cego siê z prêdkoœciami dochodz¹cymi do 6 500 razy na minutê. Nadprzewodniki s¹ to specjalne materia³y, które trac¹ ca³kowicie rezystancjê elektryczn¹ w niskich temperaturach. Nowy eksperyment sprawdza przypuszczenie Tajmana i de Matosa, które wyjaœnia ró¿nicê pomiêdzy pomiarami wysokiej precyzji mas par Coopera (noœników ³adunku
w nadprzewodnikach) oraz wynikĂłw obliczeĂą bazowanych na kwantowej teorii. Odkryli oni, Âże ta anomalia moÂże byĂŚ wyjaÂśniona pojawieniem siĂŞ pola grawitomagnetycznego w wirujÂącym nadprzewodniku (ten efekt zostaÂł nazwany LondyĂąskim Momentem Grawitacyjnym (Gravitomagnetic London Moment) poprzez analogiĂŞ do jego magnetycznego odpowiednika).

MaÂłe czujniki przyspieszenia umieszczono w ró¿nych miejscach blisko wirujÂącego nadprzewodnika, ktĂłry byÂł przyspieszany w ruchu obrotowym, aby efekt byÂł zauwaÂżalny. Czujniki zarejestrowaÂły pole przyspieszenia na zewnÂątrz nadprzewodnika, ktĂłre najwyraÂźniej zostaÂło wytworzone przez grawitomagnetyzm. "Ten eksperyment jest grawitacyjnym odpowienikiem eksperymentu Faraday'a indukcji magnetycznej przeprowadzonej w 1831 r. Demonstruje on, Âże nadprzewodnikowy masywny pierÂścieĂą jest zdolny do wytworzenia potĂŞÂżniego grawitomagnetycznego pola - jest wiĂŞc grawitacyjnym odpowiednikiem cewki magnetycznej”.
Zale¿nie od póŸniejszych potwierdzeù, ten efekt mo¿e tworzyÌ podstawy dla nowych urz¹dzeù technicznych. Zmierzone przyspieszenie grawitacyjne stanowi jedynie 1/10000 przyspieszenia ziemskiego pola i jest ono zaskakuj¹co wiêksze, bo a¿ milion bilionów razy, ni¿ przewiduje Ogólna Teoria Wzglêdnoœci.
ÂŹrĂłdÂło: http://www.esa.int/SPECIALS/GSP/SEM0L6OVGJE_0.html