Yod-He-Waw-He" - YHWH - Jehowa - Tetragrammaton
Tetragramaton. Jest Niewidocznym ,Ukrytym. Nieobjawionym.Jest nico¶ci±,która zwiera w sobie wszystko,wiecznie cichym oceanem Boga, który wszystko odzwierciedla i nic nie zawiera(w magii jest wzywany aby stworzyæ trójkat manifestacji.
Informacja ta nabiera nowego znaczenia je¶li po³±czmy j± z tak± informacj± co wykazuje ¿e Tetragrammaton jest narzêdziem boga.
W trakcie szukania odpowiedzi na to pytanie oraz analizy zawarto¶ci Starego Testamentu przed jego wypaÂczeniem okaza³o siê, ¿e w anglojêzycznych bibliach s³owa „Pan" u¿ywa siê w ogólnym kontek¶cie, podczas gdy w tekstach wcze¶niejszych wystêpuje wyra¼ne zró¿nicowaÂnie miêdzy „Jehowa" i „Pan".
Czêsto zastanawiano siê, dlaczego biblijny Bóg HebrajÂczyków prowadzi³ ich poddaj±c ich próbom i cierpieniom, sprowadzaj±c na nich powodzie i katastrofy, a (od czasu do czasu) ukazywa³ zupe³nie odmienne, pe³ne lito¶ci obÂlicze. Odpowied¼ na ten dylemat brzmi nastêpuj±co: choÂcia¿ obecnie obie religie, ¿ydowska i chrze¶cijañska, uznaÂj± „jednego i jedynego Boga", pocz±tkowo wystêpowa³a znaczna ró¿nica miêdzy Jehow± i Panem. By³y to w rzeczyÂwisto¶ci dwa ró¿ne bóstwa. Bóg, którego zastêpczo (poÂniewa¿ jego imiê by³o niewymawialne) nazywano Jehow±, by³ tradycyjnie bogiem burz, gniewu i zemsty, natomiast bóg, którego zwano Panem, by³ bogiem ¿yzno¶ci, p³odno¶ci i m±dro¶ci.
Jak zatem nazywano Pana we wczesnych rêkopisach? Okre¶lano go, po prostu, dominuj±cym hebrajskim s³oÂwem „Adon" odpowiadaj±cym znaczeniowo s³owu „Pan". Z kolei Jehowy nie nazywano na pocz±tku ¿adnym konÂkretnym imieniem i nawet Biblia powiada, ¿e Bóg AbÂrahama nazywany by³ „El Szaddai".
W naszych wspó³czesnych bibÂliach okre¶lenia „Bóg" i „Pan" u¿ywane s± wymiennie, jak gdyby dotyczy³y jednej i tej samej poÂstaci, lecz pocz±tkowo wcale tak nie by³o. Jeden z nich by³ bogiem m¶ciwym (nienawidz±cym ludzi). a drugi bogiem o charakterze socÂjalnym (podpor± ludzi)
Kim wiêc w rzeczywisto¶ci byli ci bogowie? Aby znale¼æ odpowied¼ na to pytanie, nie musimy szukaæ zbyt daleko, wystarczy tylko sprawdziæ miejsce, w któÂrym ci bogowie dzia³ali. Starokananejskie teksty (odkryte w Syrii w latach dwudziestych) powiadaj±, ¿e ich dwory znajdowa³y siê w dolinach Tygrysu i Eufratu, w MezoÂpotamii, w sumeryjskiej delcie po³o¿onej nad Zatok± Persk± zwanej Eden.
Jak zatem staro¿ytni Sumerowie nazywali tych dwóch bogów? Jakie mieli imiona? Jeste¶my w stanie ¶ledziæ sumeryjskie teksty wstecz a¿ do 3 700 lat p.n.e. Wszystkie one mówi±, ¿e interesuj±cy nas bogowie byli braæmi. W Sumerze bóg burz, który ostatecznie sta³ siê znany pod imieniem Jehowy, nazywany by³ „Emil" lub „Ilu-kur-gal" (co znaczy³o „W³adca Gór"), za¶ jego brat, który sta³ siê Adonem, nazywany by³ „Enki". Imiê to ma du¿e znaczeÂnie w naszej historii poniewa¿ „Enki" znaczy „archetyp" (pierÂwowzór, prototyp).
To Enlil sprzeciwia³ siê kszta³ceniu i o¶wieceniu rodzaju ludzkiego.
Z kolei Enki by³ tym, który mimo sprzeciwu swojego brata, obdarowa³ Sumerów dostêpem do Drzewa Wiedzy i Drzewa ¯ycia. To w³a¶nie on opracowa³ strategiê ucieczki przed Potopem i przekaÂza³ Tablice Przeznaczenia, które przetrwa³y czas — tablice praw naukowych, które sta³y siê fundamentem pierwszych szkó³ tajemnic w Egipcie.
http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,584