Krzy¿ – symbol religijny
Opublikowano: 13.01.2010 |
Powszechnie uwa¿a siê, ¿e krzy¿ jest symbolem chrze¶cijañstwa od jego pocz±tków. Jednak ¼ród³a historyczne mówi± o nim du¿o wcze¶niej.
Powszechnie uwa¿a siê, ¿e krzy¿ jest symbolem chrze¶cijañstwa od jego pocz±tków. Jednak ¼ród³a historyczne mówi± o nim du¿o wcze¶niej.
¦lady krzy¿a odnajdujemy ju¿ w staro¿ytnym Babilonie i Asyrii w XVIII i XVII w p.n.e. By³ znakiem i symbolem Boga – S³oñca. By³ równie¿ obecny w Egipcie ( anch ). Symbolizowa³ miedzy innymi greckiego Dionizosa, babiloñskiego Bela, tyryjskiego Dumuzi, chaldejskiego Tammuza, nordyckiego Odyna ( Wodana ), rzymskiego boga przyrody Bachusa, perskiego Mitry. W Indiach i Persji symbolizowa³ ogieñ. Korzystali z tego symbolu równie¿ buddy¶ci, cywilizacje Azteków i Majów, £u¿yczanie, Pomorzanie, Celtowie, S³owianie i ludy germañskie.
Symbolizowa³ równowagê wszech¶wiata (dwie krzy¿uj±ce siê pod k±tem prostym linie) w wiêkszo¶ci kultur zwi±zany by³ z si³ami przyrody g³ównie ze s³oñcem, ogniem i ¿yciem. Mia³ zapewniaæ szczê¶cie, dobrobyt i przychylno¶æ bogów.
W Cesarstwie Rzymskim Juliusz Cezar, podobnie jak w 20 roku p.n.e. Oktawian August umie¶ci³ krzy¿ na monecie ze swoj± podobizn±. W czasach pierwszych chrze¶cijan nie by³o konkretnego, jednoznacznego symbolu, który reprezentowa³by chrze¶cijañstwo. Dopiero cesarz Konstantyn Wielki (272-337) uczyni³ znak krzy¿a, jako symbol pañstwowej wiary czyli chrze¶cijañstwa. Konstantyn by³ wyznawc± i czcicielem boga – s³oñca. Krzy¿ od wielu lat by³ jego symbolem. Uczyni³ krzy¿ swoim god³em (krzy¿ typu chiro, chryzmon, w kszta³cie greckiej litery X (chi) z na³o¿ona liter± P (ro)). Umieszcza³ go na swoich monetach i sztandarach wojskowych. Konstantyn doskonale rozumia³ potrzebê stworzenia ideologii lub religii scalaj±cej rozpadaj±ce siê imperium. Uzna³, ¿e najlepszym narzêdziem w jego polityce wewnêtrznej bêdzie chrze¶cijañstwo. Wed³ug legendy w roku 312 przed bitw± na mo¶cie mulwijskim z wojskami Maksencjusza, ukaza³ mu siê we ¶nie krzy¿ (chryzmon), na którym by³o napisane In hoc signo vince (tym znakiem zwyciê¿ysz). Legenda ta , zosta³a zmy¶lona na potrzeby propagandowe przez wczesnochrze¶cijañskich intelektualistów Euzebiusza i Laktancjusza, którzy przebywali na dworze Konstantyna. Mia³a ona równie¿ inne, metafizyczne zadanie, mianowicie mia³a przygotowaæ elity w³adzy oraz spo³eczeñstwo na przemy¶lan± decyzjê imperatora. W 313 roku wyda³ edykt zwany mediolañskim, w którym zalegalizowa³ chrze¶cijañstwo jako religiê pañstwow±.
Sam pozostawa³ nadal wyznawc± boga-s³oñce. Zwo³a³ w 325 roku w Nicei sobór, który zatwierdzi³ chrze¶cijañstwo jako religiê pañstwow±, a krzy¿, symbol Konstantyna, zosta³ symbolem tej religii. Zaczê³o siê masowe nawracanie Rzymian. W roku 322 n.e. egipski mnich Pachomiusz wprowadzi³ krzy¿ grecki jako symbol swoich chrze¶cijañskich wiernych. Sobór Trullañski w 692 roku postanowi³, ¿e oficjalnym symbolem chrze¶cijañstwa bêdzie krzy¿ z popiersiem m³odego mê¿czyzny. Z czasem na krzy¿u umieszczono podobiznê zawieszonego cia³a Chrystusa. W 330 roku n.e. Konstantyn przeniós³ stolice imperium do miasta nazwanego na swoj± cze¶æ Konstantynopolem. Powsta³y w Konstantynopolu Senat, w wiêkszo¶ci chrze¶cijañski, zacz±³ walkê z pogañskimi zwyczajami. Rozpoczê³a siê walka polityczna wykorzystuj±ca religiê (przypomnijmy pañstwow±) jako swoje narzêdzie. Senat rzymski, g³ównie pogañski, kultywowa³ swoje zwyczaje zwalczane przez w³adze Konstantynopola. W sali obrad senatu rzymskiego znajdowa³a siê figurka bogini Wiktorii, a pod nim sta³ o³tarz, na którym ¿arzy³y siê wêgielki. Po wej¶ciu senatorowie posypywali wêgielki szczypt± kadzid³a, aby obrady przebiega³y pomy¶lnie.
Chrze¶cijañski biskup Mediolanu Ambro¿y maj±c poparcie cesarza, nakaza³ wyrzuciæ pos±¿ek i zakaza³ stosowania tych praktyk. Decyzja ta wywo³a³a oburzenie senatorów rzymskich jako zamach na ¶wiêt± tradycjê.
Krzy¿ po soborze Nicejskim ewoluowa³. Pocz±tkowo nie by³ symbolem ¶mierci Chrystusa, a jedynie symbolem zwyciêstwa, zmartwychwstania. W pierwszych wiekach chrze¶cijañskich Chrystus musia³ zwyciê¿aæ. Dla ludzi tamtych czasów kult mêki Chrystusa, jego poni¿enia by³ nie do pomy¶lenia. Nigdy wtedy nie by³ przedstawiany w koronie cierniowej. By³ przedstawiany jako bóg s³oñce, maj±c na g³owie promienist± koronê lub wieniec triumfalny. Pierwsze wizerunki ukrzy¿owanego Jezusa pochodz± z V i VI wieku. Do dnia dzisiejszego nie wiemy jednak, jak wygl±da³ krzy¿ stosowany do wykonania tego brutalnego wyroku. Móg³ mieæ kszta³t krzy¿a czteroramiennego, lub w kszta³cie litery T lub mia³ kszta³t belki, na miejscu ka¼ni podci±ganej do wbitej w ziemiê pionowej belki. Prawdopodobnie by³y ró¿ne zwyczaje i dlatego równie¿ mamy ró¿ne formy krzy¿a, jako symbolu religijnego.
Innym symbolem chrze¶cijañstwa jest symbol ryby. W Cesarstwie Rzymskim znak ryby by³ symbolem potrawy. Prawd± jest, ¿e ryba by³a potraw± jedzon± na przyjêciach ¿a³obnych. By³a potraw± biedaków oraz traktowana jako potrawa postna. Wraz z up³ywem czasu oraz ekspansj± kultury grackiej w imperium (mod± na greck± kulturê) symbol ryby kojarzy³ siê z chrze¶cijañstwem. Greckie s³owo Ichthys (ryba) jest akrostychem wyra¿enia „Iesous Christom Theou Huios Soter” (Jezus Chrystus syn Boga, zbawca). Jednak ryba nigdy nie funkcjonowa³a jako samodzielny symbol wyznawców Chrystusa, tak jak krzy¿.
W ko¶cio³ach chrze¶cijañskich krzy¿ otaczany jest szczególna czci±, gdy¿ symbolizuje mêkê Chrystusa. Ko¶cio³y protestanckie uznaj± krzy¿ za swój symbol, ale odrzucaj± jego kult, jako narzêdzie zbrodni na którym stracono Jezusa. Krzy¿e protestanckie z wyj±tkiem Luterañskich s± puste (bez wizerunku cierpi±cego Chrystusa), co ma symbolizowaæ zwyciêstwo Jezusa Chrystusa nad ¶mierci± , zakoñczenie dzie³a zbawienia. ¦wiadkowie Jehowy ca³kowicie odrzucaj± symbol krzy¿a, jako symbol niechrze¶cijañski, twierdz±c, ¿e Jezus umar³ na palu.
Autor: Piotr Kawecki
Zdjêcie: Flickr
¬ród³o: iThink
http://wolne.media.pl/