Jak nie wiesz o co chodzi to zawsze o to samo o kasê.
Jak zamordowano haitañski ry¿
Opublikowano: 18.01.2010
W kwietniu 2008 r. tysi±ce mieszkañców Haiti wysz³o na ulice protestuj±c przeciwko rosn±cym cenom ry¿u, fasoli i owoców, które wzros³y w ci±gu roku o 50%. Demonstranci domagali siê natychmiastowego ust±pienia prezydenta Rene Prevala i atakowali ¿o³nierzy ONZ.
Nieuwa¿ny obserwator wydarzeñ, opieraj±cy siê tylko i wy³±cznie na krótkich migawkach w TV, móg³by pomy¶leæ: „Czego mogli chcieæ protestuj±cy? Przecie¿ ceny ¿ywno¶ci na ¶wiecie nie s± zale¿ne od rz±du Haiti. Dlaczego ludno¶æ atakuje ¿o³nierzy ONZ, którzy nios± im pomoc humanitarn±? Równie dobrze, mogliby protestowaæ przeciwko suszy i huraganom.”
Nie do koñca. Katastrofalny g³ód na Haiti, kraju który pod wzglêdem rozwoju gospodarczego jest porównywalny z krajami Afryki subsaharyjskiej, nie jest zjawiskiem naturalnym. Wrêcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, ¿e g³ód zosta³ szczegó³owo zaplanowany i jest efektem skoordynowanej polityki elit Haiti, Miêdzynarodowego Funduszu Walutowego i rz±du USA.
Ry¿ zosta³ sprowadzony na Haiti z Afryki Zachodniej i by³ uprawiany od 200 lat. Wraz z fasol± stanowi podstawowe ¼ród³o po¿ywienia. A¿ do lat 1980. Haiti by³o samowystarczalne pod wzglêdem produkcji ry¿u. W po³owie tej dekady, produkcja rodzimego ry¿u zaczê³a dramatycznie spadaæ. W latach 1990. import ry¿u prze¶cign±³ lokaln± produkcjê, pomimo ¿e haitañskie odmiany ry¿u uprawiane w dolinie Artibonite s± bardziej po¿ywne.
Wykres produkcji ry¿u na Haiti (zielona linia) i ry¿u importowanego z USA (czerwona linia) w tonach. Niebieska linia jest sum±. (Wed³ug danych Amerykañskiego Departamentu Handlu, Haitañskiego Ministerstwa Rolnictwa i ¦wiatowej Organizacji ¯ywno¶ci i Rolnictwa – FAO).
W 1994 r., rz±d Haiti podpisa³ porozumienie z Miêdzynarodowym Funduszem Walutowym, w którym zarysowano “¶rednioterminow± strategiê restrukturyzacji”, której czê¶ci± by³a liberalizacja handlu. Porozumienie wesz³o w ¿ycie w 1995 r. W jego wyniku, c³a na import ry¿u zosta³y obni¿one z 35% do obecnego poziomu 3%. W tym samym okresie, c³a stosowane przez Wspólnotê Karaibów (CARICOM) wynosi³y 25%.
Efektem wprowadzenia niezwykle niskich ce³ import ry¿u by³ masowy import ry¿u z USA i bezrobocie dla tysiêcy haitañskich rolników, sprzedawców i m³ynarzy. Dumpingowe ceny stosowane przez korporacjê American Rice, która cieszy siê praktycznym monopolem na eksport ry¿u na Haiti, spowodowa³y, ¿e haitañscy rolnicy nie byli ju¿ w stanie sprzedawaæ swoich produktów. Jednak Haiti otrzyma³o „w nagrodê” uznanie MFW i znalaz³o siê na pierwszym miejscu pod wzglêdem „wolno¶ci handlu” w¶ród krajów w regionie Karaibów. W ci±gu 10 lat, Haiti sta³o siê te¿ najs³abiej rozwiniêtym krajem na Karaibach.
Drastyczny spadek produkcji ry¿u wp³yn±³ bezpo¶rednio na dochody oko³o 93 tys. rodzin zajmuj±cych siê rolnictwem (oko³o 20% ludno¶ci), oraz tysiêcy pracowników rolnych, po¶redników i przetwórców.
JAK DOSZ£O DO WDRO¯ENIA SZKODLIWEJ DLA LUDZI POLITYKI?
Aby odpowiedzieæ na to pytanie, nale¿y siê cofn±æ do lat 1990-tych.
Wybrany w 1990 r., dziêki populistycznym has³om walki o prawa najubo¿szych i redystrybucji dóbr, prezydent Aristide nie cieszy³ siê d³ugo w³adz±. W 1991 r. Aristide zosta³ obalony przez wojskowy pucz. Zamachu dokona³y grupy paramilitarne, takie jak FRAPH, której przywódc± by³ pracownik CIA, Emmanual Constant. FRAPH dysponowa³a dostawami amerykañskiej broni automatycznej, oraz korzysta³a z ochrony Zielonych Beretów, co potwierdzili dowódcy tych jednostek. Wiele dokumentów armii USA i Haiti równie¿ na to wskazuje. Te informacje zosta³y ujawnione przez Allana Nairna w „The Nation” w 1994 r. W wyniku puczu, dosz³o do mordów oko³o 5 tys. cywilów przez now± juntê dyktatorsk±, która okaza³a siê równie krwawa, jak rz±dy Duvalierów, a tysi±ce ludzi zosta³o zmuszonych do emigracji do Dominikany.
W sierpniu 1994 r. Aristide dosta³ drug± szansê: armia USA da³a mu mo¿liwo¶æ powrotu do w³adzy, w zamian za akceptacjê okupacji amerykañskiej i zgodê na program restrukturyzacji narzucony przez Bank ¦wiatowy, Miêdzynarodowy Fundusz Walutowy i agencjê USAID. Aristide skorzysta³ z tej szansy. Rok pó¼niej rozpocz±³ siê masowy import amerykañskich produktów rolnych sprzedawanych po dumpingowych cenach.
Pomimo uleg³o¶ci wobec polityki MFW, rz±d Aristide’a stara³ siê zniwelowaæ szkody, których dokona³a w poprzednich dziesiêcioleciach dzia³alno¶æ amerykañskiej agencji USAID: w latach 1978-1982 dosz³o do masowej rzezi kreolskiej odmiany ¶wiñ, po tym jak agencja wdro¿y³a program walki z “¶wiñsk± gryp±” (jak siê pó¼niej okaza³o, oparty na sfa³szowanych badaniach). W rzeczywisto¶ci chodzi³o o zlikwidowanie konkurencji dla hodowców ¶wiñ w USA. Administracja amerykañska wyda³a na operacjê 30 milionów dolarów, które mia³y i¶æ na odszkodowania dla rolników (pieni±dze jednak przechwyci³y skorumpowane w³adze). Likwidacja populacji ¶wiñ spowodowa³a ogromne problemy ¿ywno¶ciowe. W latach 80′tych dosz³o równie¿ do likwidacji cukrowni Haitian American Sugar Company (HASCO), która kiedy¶ by³± jednym z wiêkszych producentów cukru na ¶wiecie. Od tego czasu, Haiti sta³o siê importerem cukru.
Rz±d Aristide’a dokona³ dystrybucji dziesi±tek tysiêcy ¶wiñ, oraz dystrybucji ziem dla 1500 rodzin i pomóg³ 7 tys. rolników zbudowaæ kana³y nawadniaj±ce. Stworzono sklepy z tani± ¿ywno¶ci±, co doprowadzi³o do spadku poziomu niedo¿ywienia z 63% do 51% ludno¶ci. Za rz±dów Aristide’a nie dosz³o równie¿ do prywatyzacji firmy energetycznej EDH i telekomunikacyjnej TELECO, dziêki czemu zyski wypracowane przez te firmy nie wyciek³y na zagraniczne konta bankowe nale¿±ce do elit.
Program chyba nie cieszy³ siê du¿± sympati± zagranic±, gdy¿ w 2004 r. Aristide zosta³ znowu odsuniêty od w³adzy, a wiêkszo¶æ reform zosta³a cofniêta. Choæ Aristide by³ jedynym demokratycznie wybranym prezydentem w historii Haiti, pos³u¿ono siê pretekstem sfa³szowania wyborów, by poddaæ Haiti miêdzynarodowej presji. USA potêpi³y rz±d Aristide’a, a pañstwa Europejskie wstrzyma³y wszelk± pomoc dla kraju. Równie¿ Bank ¦wiatowy wstrzyma³ pomoc. Wybuch³a rebelia tzw. “Armii Kanibali”, którzy przejêli kontrolê nad pañstwem, a amerykañskie s³u¿by porwa³y Aristide’a i zmusi³y go do podpisania rezygnacji. Sekretarz Stanu Collin Powell twierdzi³ pó¼niej, ¿e Aristide wsiad³ do samolotu z w³asnej woli i ¿e sam “prosi³ o pomoc”. Jednak sam Aristide przyzna³ w wywiadzie dla Democracy Now!, ¿e gro¿ono mu ¶mierci±, a rezygnacjê podpisa³ by unikn±æ “krwawej ³a¼ni”.
Od czasu drugiego puczu, w³adze w kraju sprawuj± si³y ONZ i Haitañska Policja Narodowa. Zwolennicy Aristide’a s± mordowani, wiêzieni i zmuszani do emigracji. Zlikwidowano 4 tys. miejsc pracy w sektorze publicznym, co jeszcze bardziej zwiêkszy³o poziom bezrobocia. Si³y wojskowe zachowuj± siê jak grupy paramilitarne, a kontyngenty ONZ pochodz±ce z Brazylii i Chile dokonuj± brutalnych aresztowañ w biednych dzielnicach, takich jak Cite Soleil, czasem morduj±c dzia³aczy spo³ecznych i zwolenników polityki redystrybucji ziemi.
Na terenach wiejskich, grupy paramilitarne przejê³y z powrotem ziemie przyznane rolnikom w ramach reformy rolnej. Nowy rz±d mianowany przez USA zlikwidowa³ dotacje do nawozów, niezbêdnych do uprawy ry¿u. Cena nawozów wzros³a ponad dwukrotnie, co doprowadzi³o do wzrostu cen po¿ywienia. Rz±d równie¿ zlikwidowa³ subsydia dla szkó³ i na zakup podrêczników dla uczniów.
W ten w³a¶nie sposób polityka tzw. „wolnego handlu” doprowadzi³a do ca³kowitej ruiny i g³odu Haitañskie spo³eczeñstwo, metodami przewrotów wojskowych, szanta¿u ekonomicznego, nieuczciwej konkurencji i zwyk³ej brutalnej przemocy.
Mieszkañcy Haiti s± w du¿ym stopniu niepi¶mienni – wiedz± jednak, ¿e nêdza, która na nich spad³a, nie jest zjawiskiem naturalnym, ale faktem stworzonym przez ludzi, dla pomna¿ania w³adzy i bogactw. Tej wiedzy czasem brakuje ludziom o wiele bardziej wykszta³conym, w krajach o wiele bardziej zamo¿nych.
Autor: Yak
¬ród³o: Centrum Informacji Anarchistycznej
http://wolne.media.pl/