Apollo 20

"
Pora na podniesienie poprzeczki w stopniowaniu sensacji na temat naszego satelity. Zgodnie z oficjalnym komunikatem NASA misje wypraw na KsiĂŞÂżyc zostaÂły przerwane i ostatniÂą z nich byÂła wyprawa Apollo 17. Wszystkie pozostaÂłe, ktĂłre byÂły zaplanowane zostaÂły odwoÂłane w 1970 roku z powodu rzekomych ograniczeĂą budÂżetowych.

Ale to tak tylko wyglÂądaÂło dla niewtajemniczonych...

Na szczĂŞÂście, coraz wiĂŞcej tych manipulacji NASA jest ujawnianych przez przecieki do Internetu, gdzie moÂżna siĂŞ dowiedzieĂŚ o prawdziwych przyczynach utajnienia pozostaÂłych wypraw ksiĂŞÂżycowych.

OtĂłÂż bezpoÂśrednim powodem przerwania jawnych badaĂą Srebnego Globu byÂły miĂŞdzy innymi manifestacje obcych cywilizacji, ktĂłre usiÂłowaÂły zniechĂŞciĂŚ AmerykanĂłw do kontynuowania tych wypraw. Ale najwaÂżniejszÂą przyczynÂą ukrycia przed opiniÂą publicznÂą pozostaÂłych misji Apollo byÂło prawdopodobnie odkrycie na KsiĂŞÂżycu wrakĂłw nieznanych statkĂłw obcych i znajdujÂących siĂŞ w nim ciaÂł istot ludzkich z koĂączynami posiadajÂącymi po szeÂśĂŚ palcĂłw. Takie odkrycie zmieniÂło charakter amerykaĂąskich penetracji KsiĂŞÂżyca, z narodowego na cel bardziej ogĂłlnoziemski poprzez zaproszenie ZwiÂąku Radzieckiego do wspĂłlnego uczestnictwa w nastĂŞpnych misjach, lecz juÂż utajnionych przed ciekawoÂściÂą mediĂłw. DotyczyÂło to przede wszystkim misji Apollo 19 i 20. W tej ostatniej wziÂąÂł udziaÂł radziecki kosmonauta, ktĂłry pierwszy wyszedÂł w otwartÂą przestrzeĂą Kosmosu, Aleksiej Archipowicz Leonow. Rzekoma wyprawa Apollo 19 zakoĂączyÂła siĂŞ po fakcie tragicznie dla jej uczestnikĂłw, czyli ÂśmierciÂą w niejasnych okolicznoÂściach juÂż na Ziemi.

Apollo 20 byÂła to wspĂłlna tajna misja USA-ZSRR, dla ktĂłrej zrealizowano poprzedzajÂące misje Apollo 18 i 19 ze wzglĂŞdu na ĂŚwiczenia potrzebne do nastĂŞpnych misji. Celem tych przygotowaĂą byÂła druga strona KsiĂŞÂżyca, gdzie postanowiono zbadaĂŚ oraz zebraĂŚ dane o kilku tajemniczych i ogromnych przedmiotach, ktĂłre tam zauwaÂżono podczas ostatniej oficjalnej wyprawie Apollo 17. ByÂły to dwa trĂłjkÂątne obiekty latajÂące i ogromny w ksztaÂłcie cygara statek. Podejrzewa siĂŞ, Âże sfotografowane obiekty podczas ostatniej oficjalnej misji sÂą staroÂżytnymi pozaziemskimi statkami kosmicznymi. CzÂłonkami zaÂłogi Apollo 19 byli: Stefania Ellis, Aleksiej Sorokin i John Swigert. John umarÂł w 1982 na raka ale Stefania i Aleksiej zniknĂŞli w 1975 lub 1976 roku, Powodem tego podobnieÂż byÂło gadulstwo Stefani, ktĂłra rozpowiadaÂła o misji i statku kosmicznym na KsiĂŞÂżycu.

Prawdopodobnie zginĂŞli pod koniec 1975 podczas lotu treningowego...

W Apollo 20 czÂłonkami zaÂłogi byli: William Rutledge, Leona Marietta Snyder i sÂławny kosmonauta Aleksiej Leonow. Obydwie misje byÂły kierowane z bazy siÂł powietrznych Vandenberg, z ktĂłrej startowaÂły rakiety Saturn.

Wywiad z jej rzekomym uczestnikiem Williamem Rutledge'em oczywiÂście przedstawiam w wersji oryginalnej bez streszczenia.

Czy jest wiarygodny...? Pozostawiam to do osÂądu czytelnikom...

Statek w ksztaÂłcie cygara sfotografowany po niewidocznej stronie KsiĂŞÂżyca przez uczestnikĂłw ostatniej oficjalnej misji Apollo 17

A oto obrazowe porĂłwnania ogromnych rozmiarĂłw statku kosmicznego na KsiĂŞÂżycu

Apollo 20 - amerykaĂąsko-radziecka misja na KsiĂŞÂżyc:

STATEK OBCYCH NA KSIĂÂŻYCU: WYWIAD Z WILLIAMEM RUTLEDGE’EM, CZÂŁONKIEM ZAÂŁOGI APOLLO 20
WYWIAD PISEMNY Z WILLIAMEM RUTLEDGE’EM, ASTRONAUTÂĄ „APOLLO 20” (1976)

Wywiad przeprowadzony na moim koncie YouTube / WiadomoÂści ogĂłlne (My YouTube Account/General Messages)

Luca Scantamburio

UAKTUALNIENIE

ZdecydowaÂłem, Âże lepiej unikaĂŚ wymieniania nazwisk ludzi, ktĂłrzy pracujÂą dla NASA obecnie, a ktĂłrzy zostali wspomniani w odpowiedzi nr 24, poniewaÂż pomimo niesamowitych nagraĂą wideo i szczegĂłÂłowych raportĂłw, naleÂży poczekaĂŚ na pojawienie siĂŞ kolejnych dowodĂłw tej nieprawdopodobnej historii, sprzecznej w kilu aspektach. PrawdĂŞ mĂłwiÂąc, pomimo Âże nazwiska te sÂą prawdziwe, a osoby te znane publicznie jako pracownicy rzÂądu, jak do tej pory nie sÂą uznawani za czoÂłowe postacie historyczne i nie ma dowodu na ich kontakty a W. Rutledge’em w przeszÂłoÂści. Ale to siĂŞ moÂże jeszcze zmieniĂŚ. Poczekamy, zobaczymy.
30.VI.2007

Sekretna, ÂłÂączona misja na KsiĂŞÂżyc, bĂŞdÂąca efektem wspĂłÂłpracy amerykaĂąsko-Sowieckiej w Sierpniu 1976? Czy to moÂżliwe? Czemu nie, jeÂśli weÂźmie siĂŞ pod uwagĂŞ, Âże istnienie agencji federalnej, takiej jak NRO (National Reconnaissance Office – Narodowe Biuro Zwiadowcze) i jej nadziemnych misji zwiadowczych, „zostaÂło odtajnione we wrzeÂśniu 1992” (wg informacji na oficjalnej stronie internetowej). I czy jest moÂżliwe, Âże taka wspĂłÂłpraca miaÂła na celu badanie ogromnego statku obcych, znalezionego na niewidocznej stronie KsiĂŞÂżyca?

William Rutledge (jak wynika z jego historii, 76-latek, ÂżyjÂący w Ruandzie, byÂły pracownik Bell Laboratories i USAF) to „gÂłĂŞbokie gardÂło”, czÂłowiek ktĂłry od kwietnia 2007 ujawnia informacje i rozpowszechnia filmy wideo fotografie na YouTube dotyczÂące rzekomej misji Apollo 20. Figuruje on na YouTube jako uÂżytkownik „retiredafb”, a najbardziej niesamowitym materiaÂłem filmowym, ktĂłry opublikowaÂł jest jak do tej pory domniemany przelot staku obcych, znalezionego na niewidocznej stronie KsiĂŞÂżyca przez zaÂłogĂŞ Apollo 15.

Ostatnia oficjalna zaÂłogowa misja na KsiĂŞÂżyc odbyÂła siĂŞ na pokÂładzie Apollo 17, w grudniu 1972, natomiast misja Apollo 20 zostaÂła odwoÂłana przez NASA w styczniu 1970. Ale film z Apollo 20 nie jest jedynym materiaÂłem, ktĂłry ukazaÂł siĂŞ w ciÂągu ostatnich tygodni: poza tym W. Rutledge opublikowaÂł takÂże film ukazujÂący przelot domniemanego statku obcych ( dostĂŞpny na YouTube jako tak zwane studium przemisyjne Apollo 20. Ponadto na YouTube moÂżna obejrzeĂŚ kilka krĂłtkich filmĂłw przedstawiajÂących dziwny obiekt na niewidocznej stronie ksiĂŞÂżyca (ich numery to AS20-1020, AS20-1022 i AS20-FWD-7250). WedÂług wizytĂłwki W. Rutledge’a na YouTube, „Apollo 20 wyruszyÂł na KsiĂŞÂżyc 16 sierpn
ia 1976. Celem misji byÂł Iszak D, na poÂłudniowy zachĂłd od krateru Delporte, po niewidocznej stronie KsiĂŞÂżyca. ByÂła to wspĂłlna, sowiecko-amerykaĂąska wyprawa. CzÂłonkami zaÂłogi byli William Rutledge CDR, byÂły pracownik Bell Laboratoria, Leona Synder CSP, takÂże z Bell Laboratories oraz Alexei Leonov, radziecki kosmonauta znany z misji Apollo Soyouz (odbyÂła siĂŞ rok wczeÂśniej)”

CzytajÂąc ten wywiad moÂżna siĂŞ dopatrzeĂŚ kilku nieÂścisÂłoÂści we wspomnieniach Williama Rutledge’a. MoÂżna to jednak zrozumieĂŚ biorÂąc pod uwagĂŞ fakt, Âże mamy do czynienia ze starym czÂłowiekiem (76-letnim), prĂłbujÂącym przypomnieĂŚ sobie fakty i wydarzenia ze swojego Âżycia. Dlatego teÂż nie dziwi mnie, gdy Rutledge mĂłwiÂąc na przykÂład o byÂłym prezydencie Borysie Jelcynie, ktĂłry uÂżyÂł czoÂłgĂłw i wojska podczas szturmu na budynek parlamentu, przywoÂływaÂł lata 1995 i 1994, podczas gdy ta maÂła wojna domowa miaÂła miejsce w roku 1993 („… pojechaÂłem na Ural w 1995 albo 1994, nie pamiĂŞtam, w odpowiedzi na zaproszenie, ale tam panowaÂł juÂż chaos, mijaÂłem MoskwĂŞ gdy czoÂłgi strzelaÂły w kierunku rosyjskiego parlamentu” wg W. Rutledge’a, fragment odp. 8 wywiadu).
SprawdziÂłem to pĂłÂźniej w encyklopedii, ale nie mogÂłem wczeÂśniej odpowiedzieĂŚ na takie pytanie. PamiĂŞtaÂłem tylko, Âże te wydarzenia miaÂły miejsce na poczÂątku lat 90-tych.

Z drugiej strony W. Rutledge, posÂługujÂąc siĂŞ specyficznÂą terminologiÂą, prezentowaÂł znajomoÂśĂŚ takich dziedzin jak geologia, chemia czy historia eksploracji kosmosu. PrzykÂładem moÂże tu byĂŚ wspomniane przez niego sÂłowo „skaleniowiec” (ew. skalenoid lub foid, ang. feldspathoid) oznaczajÂące mineraÂł skÂładajÂący siĂŞ z krzemianu glinu, w ktĂłrym jest zbyt maÂło krzemu aby utworzyĂŚ skaleĂą (ang. feldspar) (Webster’s Third New International Dictionary, KĂśnemann, 1993, str. 835).

A zatem mam powody aby wierzyĂŚ zeznaniom W. Rutledge’a: po pierwsze, po niewidocznej stronie KsiĂŞÂżyca rzeczywiÂście znajduje siĂŞ (znajdowaÂł?) dziwny, duÂży obiekt, a jego ksztaÂłt jest bardzo podobny do obiektu pokazanego na YouTube: mĂłwiĂŞ tu o obiekcie widocznym na kilku zdjĂŞciach NASA, zrobionych podczas misji Apollo 15. Obiekt w ksztaÂłcie cygara wyglÂąda jakby byÂł oparty o krater i nieco pochylony; obszar widoczny na tym nagraniu jest bardzo podobny do miejsc widocznych na niektĂłrych oryginalnych zdjĂŞciach NASA zrobionych w trakcie misji Apollo 15: wspĂłÂłrzĂŞdne lokalizacji tego dziwnego obiektu na KsiĂŞÂżycu sÂą nastĂŞpujÂące 10Â° szerokoÂści geograficznej poÂłudniowej i 117.5Â° dÂługoÂści geograficznej wschodniej, na poÂłudniowy zachĂłd od Delporte i na pĂłÂłnoc od Izsak. SprawdzaÂłem na mapie ksiĂŞÂżyca (Luna Chart) – to miejsce po niewidocznej stronie KsiĂŞÂżyca.

Oficjalne zdjĂŞcia NASA sÂą dostĂŞpne na stronie Instytutu KsiĂŞÂżycowo Planetarnego (Lunar and Planetary Institute) (LPI, in Houston), ktĂłry jest „oÂśrodkiem badawczym ÂświadczÂącym usÂługi dla NASA i spoÂłecznoÂści zwiÂązanej z naukami planetarnymi”: linki do zdjĂŞĂŚ (AS15-P-9630 oraz AS15-P-9625, z Atlasu ZdjĂŞĂŚ Apollo) znajdujÂą siĂŞ poniÂżej:

Co wiĂŞcej, nie bez znaczenia jest, Âże linki zostaÂły podane przez W. Rutledge’a (skÂąd znaÂł szczegĂłÂły tych panoramicznych zdjĂŞĂŚ?).

Drugim powodem jest moim zdaniem to, Âże W. Rutledge nie osiÂągnÂąÂł z tego Âżadnych zyskĂłw. Trzecim, szczegĂłÂłowa historia, ktĂłrÂą mi opowiedziaÂł w poniÂższym wywiadzie, peÂłna wzajemnie spĂłjnych, technicznych i innych specyficznych sformuÂłowaĂą i faktĂłw. Jedynie w przypadku not biograficznych kilku astronautĂłw NASA, moÂżna mieĂŚ zastrzeÂżenia co do ich kompletnoÂści. Jednak Rutledge odpowiedziaÂł uprzejmie na kaÂżde pytanie, ktĂłre mu zadaÂłem, bez zastanawiania siĂŞ oraz przedstawiÂł kilka nazwisk domniemanych obywateli amerykaĂąskich i ZSRR zwiÂązanych z tÂą tajnÂą misjÂą. NiektĂłrzy z nich wciÂąÂż ÂżyjÂą. Ich komentarz do tego tematu byÂłby z pewnoÂściÂą interesujÂący.

Czwartym powodem jest jakoÂśĂŚ materiaÂłu na YouTube, zgodny z moÂżliwoÂściami sprzĂŞtu filmowego dostĂŞpnego w latach 70 i na poczÂątku 80. ZapytaÂłem eksperta w tej dziedzinie, mojego wÂłoskiego przyjaciela o inicjaÂłach F.D. Oto jego uwagi dotyczÂące materiaÂłu filmowego W. Rutledge’a:

Co po polsku znaczy:

I rzeczywiÂście, poÂśrĂłd rĂłÂżnego sprzĂŞtu fotograficznego na pokÂładzie Apollo 17 znajdowaÂła siĂŞ kolorowa kamera Westinghouse, ktĂłra mogÂła zostaĂŚ uÂżyta w module dowodzenia, trzymana w rĂŞce bÂądÂź umieszczona na wsporniku. Wydaje siĂŞ oczywiste, Âże podobny sprzĂŞt mĂłgÂł zostaĂŚ uÂżyty na pokÂładzie statku domniemanej misji Apollo 20, ktĂłra miaÂła miejsce w roku 1976, wedÂług W. Rutledge’a.
(ÂźrĂłdÂło: http://www.lpi.usra.edu/expmoon/Apollo17/A17_Photography_cameras.html.)

W kaÂżdym razie, opinia publiczna pierwsza oceni tĂŞ historiĂŞ, ktĂłra w bliskiej przyszÂłoÂści moÂże staĂŚ siĂŞ dowodem na to, Âże nie jesteÂśmy sami we WszechÂświecie.

SÂŁOWO WSTĂPU DLA CZYTELNIKĂW

W wywiadzie z ÂżyjÂącym obecnie w Afryce Williamem Rutledge’em przedstawionym poniÂżej poprawiÂłem (gdzie mogÂłem) bÂłĂŞdy ortograficzne w odpowiedziach (np. pisowniĂŞ wielkÂą/maÂłÂą literÂą, apostrofy), ale nie zmieniÂłem skÂładni zdaĂą napisanych przez WR. Tam gdzie nie byÂłem w stanie zrozumieĂŚ jego sÂłĂłw wstawiÂłem wielokropek w nawiasach.
WR powiedziaÂł mi, Âże jest teraz starym czÂłowiekiem majÂącym problemy z wysÂławianiem siĂŞ, co wiĂŞcej, William wyjaÂśniÂł mi, Âże zawsze siĂŞ denerwowaÂł piszÂąc. Dlatego teÂż na YouTube moÂżna natknÂąĂŚ siĂŞ na bÂłĂŞdy w jego komentarzach (uÂżytkownik: retiredafb) dopisanych do jego filmĂłw. ZresztÂą przeczytajcie jego sÂłowa napisane jako sÂłowo wstĂŞpne do wywiadu:

1) Luca Scantamburlo: Przede wszystkim chciaÂłbym podziĂŞkowaĂŚ za twĂłj czas i dyspozycyjnoÂśĂŚ. To dla mnie duÂżo znaczy i myÂślĂŞ, Âże takÂże dla wszystkich ludzi na Âświecie, ktĂłrzy sÂą ciekawi tego co siĂŞ dzieje na YouTube po opublikowaniu twoich niesamowitych materiaÂłĂłw i informacji na temat domniemanej misji kosmicznej „Apollo 20”. Teraz moÂżemy rozpoczÂąĂŚ wywiad. Z powodu tego czym zajmujĂŞ siĂŞ zawodowo, zacznĂŞ od punktu widzenia sceptyka. WiĂŞc proszĂŞ o zrozumienie. ZostawiĂŞ miejsce na odpowiedÂź i wytÂłumaczenie powodĂłw.
ProszĂŞ siĂŞ przedstawiĂŚ, podaĂŚ swĂłj wiek i potwierdziĂŚ amerykaĂąskie obywatelstwo. Czasami paĂąska angielska pisownia zawiera bÂłĂŞdy ortograficzne… CzyÂżby zapominaÂł pan reguÂły ojczystego jĂŞzyka (np. pisze pan „maicroscope” zamiast „microscope”)? KtoÂś w Internecie poddaÂł w wÂątpliwoÂśĂŚ (biorÂąc pod uwagĂŞ sposĂłb w jaki pan pisze) pana anglo-amerykaĂąskie pochodzenie…

William Rutledge: Nie czujĂŞ siĂŞ obraÂżony, lubiĂŞ odpowiadaĂŚ sceptykom, nie wyobraÂżasz sobie jakie wiadomoÂści otrzymujĂŞ. Moje imiĂŞ to William Rutledge, nie Stanford Rutledge, to ktoÂś inny. UrodziÂłem siĂŞ w roku 1930 w Belgii, jestem obywatelem USA, zdajĂŞ sobie sprawĂŞ ze swoich bÂłĂŞdĂłw, piszĂŞ za szybko, mam problemy ze zwyrodniaÂłymi stawami i zawsze siĂŞ denerwujĂŞ podczas pisania, to tak jakbym chciaÂł zawrzeĂŚ przepÂływ wody. OduczyÂłem siĂŞ mĂłwiĂŚ po angielsku od roku 1990. NauczyÂłem siĂŞ porozumiewaĂŚ w jĂŞzyku Kinyarwanda i po francusku, czasami po niemiecku, poniewaÂż Rwanda jest byÂłÂą koloniÂą belgijsko-niemieckÂą.

2) L.S. Jak dÂługo mieszka pan w Rwandzie i dlaczego siĂŞ pan tam przeprowadziÂł?

W.R. To przez kobietĂŞ wylÂądowaÂłem w Rwandzie, byĂŚ moÂże szukaÂłem kogoÂś podobnego do osoby, z ktĂłrÂą wczeÂśniej dzieliÂłem Âżycie. JeÂśli o mnie chodzi to zawsze mnie ciÂągnĂŞÂło do kobiet urodzonych w Afryce. (Podobnie jak Buzz Aldrin, ktĂłry byÂł jedynym astronautÂą, ktĂłry wziÂąÂł udziaÂł w marszu po Âśmierci Martina Luthera Kinga, to nie jest dobrze znana historia). PrzyjÂąÂłem nowÂą toÂżsamoÂśĂŚ w Kingali w 1990 roku, tutaj ulica nie majÂą nazw. ZatrzymaÂłem siĂŞ w kwadrancie Nyiamirambo do roku 1994, wojna zmusiÂła mnie do przeniesienia siĂŞ na pĂłÂłnoc kraju, niedaleko granicy Kongo Kinszasa. WÂładze Rwandy nie znajÂą mojej przeszÂłoÂści, znajÂą jÂą moi przyjaciele.

3) L.S. MoÂże mi pan trochĂŞ opowiedzieĂŚ o swoim Âżyciu? SkÂąd pan pochodzi? Gdzie pan studiowaÂł?

W.R. OdpowiadaÂłem juÂż na te pytania Avro, Chance Vought, proszĂŞ wziÂąĂŚ pod uwagĂŞ, Âże USAF wykorzystuje kaÂżdego, kto ma jakieÂś zdolnoÂści, biaÂłego, czarnego, kobietĂŞ, kaÂżdego obywatela. Inaczej byÂło w przypadku NASA, tam wszyscy astronauci to studenci West Point, jedynie Alan Bean byÂł artystÂą, Armstrong filozofem, a Aldrin uduchowionym czÂłowiekiem.

4) L.S. Jak to siĂŞ staÂło, Âże zostaÂł pan astronautÂą NASA (jak sÂądzĂŞ) w latach 70?

W.R. NASA mnie nie zatrudniÂła, tylko USAF, pracowaÂłem nad badaniami ocych technologii, tylko ROSYJSKICH, studiowaÂłem projekt N1, projekt samolotu AJAX i Mig Foxbat 25. ZnaÂłem siĂŞ trochĂŞ na komputerowej nawigacji i byÂłem ochotnikiem do projektu MOL-Gemini. USAF odwoÂłaÂł to, zostaÂłem potem wybrany do misji Apollo 20, poniewaÂż byÂłem jednym z niewielu pilotĂłw niewierzÂących w Boga (to siĂŞ zmieniÂło po roku 1990), a byÂło to podstawowym warunkiem w roku 1976. Astronauci NASA nie speÂłniali tego warunku. Brak wiary w Boga robiÂło duÂżÂą rĂłÂżnicĂŞ. To wszystko.

5) L.S. Czy moÂże pan udowodniĂŚ kim pan jest pokazujÂąc jakieÂś zdjĂŞcia lub dokumenty z czasĂłw treningu w NASA lub wczeÂśniejszych, gdy pracowaÂł pan dla Bell Laboratories? Czy mĂłgÂłby pan je przysÂłaĂŚ w zaÂłÂączniku, abym mĂłgÂł je opublikowaĂŚ?

W.R. Tak, umieszczĂŞ je online, ale skupiĂŞ siĂŞ na Leonowie, aby zakoĂączyĂŚ podejrzenia o mistyfikacjĂŞ.

6) L.S. Kiedy i przede wszystkim dlaczego zdecydowaÂł siĂŞ pan ujawniĂŚ te informacje o tajnych misjach kosmicznych i czy istnieje ktoÂś, kto pana chroni?

W.R. MoÂże to ogÂłoszenie „Wonder of it all” i szybko zbliÂżajÂący siĂŞ rok 2012. UwaÂżam teÂż, Âże UFO bĂŞdzie pojawiaĂŚ siĂŞ czĂŞÂściej poczÂąwszy od wrzeÂśnia 2007. Wielu ludzi umarÂło wokĂłÂł mnie w Rwandzie i mam wiĂŞcej czasu, Âżeby siĂŞ tym zajÂąĂŚ. JeÂśli chodzi o ochronĂŞ, zrozumcie, Âże nieÂłatwo siĂŞ mĂłwi o swoim arsenale.

7) L.S. Po misji „Apollo 20”, ktĂłra miaÂła miejsce w sierpniu 1976, zgodnie z przedstawionymi przez pana informacjami, co pan robiÂł i kiedy pan opuÂściÂł USA?

W.R. Po Apollo 20 wydarzyÂło siĂŞ kilka rzeczy, nie byÂłem Âświadom jak zebrany materiaÂł mĂłgÂłby zostaĂŚ uÂżyty. MyÂślaÂłem, Âże Space Shuttle to zÂły pomysÂł, pracowaÂłem nad projektem KH 11 przed przejÂściem na emeryturĂŞ.

Spoko

L.S. W udostĂŞpnionych na YouTube tekstach wspominaÂł pan czÂłonkĂłw misji „Apollo 20”: miĂŞdzy innymi byÂłego radzieckiego kosmonautĂŞ, Alekseja Leonora. PamiĂŞtam, Âże on ciÂągle Âżyje. Czy on wie o paĂąskich publikacjach w Internecie? Czy rozmawiaÂł pan z nim przed kwietniem 2007 i jeÂśli nie, czy nie obawia siĂŞ pan tego co on mĂłgÂłby zrobiĂŚ lub powiedzieĂŚ?

W.R. Leonov nie ma o tym pojĂŞcia, nie mogĂŞ siĂŞ z nim skontaktowaĂŚ, straciÂłem z nim kontakt w latach 1982-1984, pojechaÂłem na Ural w roku 1995 albo 1994, nie pamiĂŞtam, w odpowiedzi na zaproszenie, ale panowaÂł tam baÂłagan, wkroczyÂłem do Moskwy, kiedy czoÂłgi obstrzeliwaÂły rosyjski parlament. Nie mogĂŞ sobie wyobraziĂŚ jego reakcji. JeÂśli odkryje te materiaÂły, nie bĂŞdÂąc na to przygotowanym moÂże je potwierdziĂŚ albo od razu odejÂśĂŚ. JeÂśli zostanie ostrzeÂżony i przygotowany, moÂże zaprzeczyĂŚ.

9) L.S. Pytanie odnoÂśnie napisĂłw z dialogami do materiaÂłĂłw dotyczÂących statku kosmicznego: czy sam je pan przygotowaÂł, czy teÂż ktoÂś inny? ZawierajÂą kilka bÂłĂŞdĂłw (np. zaimkiem osobowym jest „I”, pisane wielkÂą literÂą, a nie „i” jak jest napisane). A co z oryginalnymi dialogami? Czy byÂły doÂłÂączone do materiaÂłĂłw? Czy miaÂł pan problemy z kodekami w trakcie przegrywania?

W.R. Tak, sporo problemĂłw, napisy zostaÂły przygotowane zaraz przed przegrywaniem, muszĂŞ pracowaĂŚ z odlegÂłoÂści, bĂŞdĂŞ z powrotem w Rwandzie w lipcu. ProsiÂłem o szybkie umieszczenie materiaÂłu z przelotu, przygotowali napisy w godzinĂŞ, „buried” (pogrzebany, zakopany) zamiast „burried”, przesÂłona (szczelina?) do 1.8 jest na niewÂłaÂściwym miejscu, sÂą bÂłĂŞdy, ale to mnie nie poraÂża. Wzmianka o Apollo 11 na poczÂątku filmu mnie zaskoczyÂła, to jest na oryginalnym filmie, jeden z internautĂłw mi to zasygnalizowaÂł. Filmy te nie sÂą oryginaÂłami, niektĂłre z nich zostaÂły skopiowane w roku 1982, jestem tego pewien, niektĂłre majÂą niebieskie tÂło z koĂąca lat 70.

10) L.S. W dialogach miĂŞdzy astronautami a Centrum Kontroli Misji wystĂŞpujÂą pewne wyraÂżenia, ktĂłrych nie rozumiem: np. „CSM”, „DSKY” i „Vandenberg Twenty”. DomyÂślam siĂŞ, Âże „DSKY” ma zwiÂązek z miejscem na ksiĂŞÂżycu (niedaleko krateu Izaak) a „Vandenberg Twenty” jest zwiÂązane z Centrum Kontroli Misji, zlokalizowanym prz Bazie SiÂł Lotniczych Vandenberg, w Kaliforni. Czy moÂże pan to wyjaÂśniĂŚ?

W.R. CSM oznacza ModuÂł Serwisowy i Dowodzenia (Command/Service Module), a DSKY to panel z wyÂświetlaczem i klawiaturÂą komputera (Display/Keyboard), uÂżywaliÂśmy wielu skrĂłtĂłw. AGC to Komputer SterujÂący Apollo (Apollo Guidance Komputer), ten sam co DSKY, ale umieszczony na statku Apollo i sprzĂŞÂżony z teleskopem ([…] na module ksiĂŞÂżycowym).

Na niektĂłrych filmach, pierwszym obrazem, ktĂłry widzicie jest panel DSKY z liniami kodu, co wskazuje na to, Âże program przetwarza czasowniki i rzeczowniki, czasownik wskazuje co DSKY ma zrobiĂŚ i pokazaĂŚ. Przed filmowaniem musiaÂłem wprowadziĂŚ czasownik 15 (wyÂświetl MET, (Mission Elapsed Time) czas od rozpoczĂŞcia misji, albo godziny minuty sekundy od startu, potem rzeczownik 65 aby wyÂświetliĂŚ linie, godziny w pierwszej linijce, minuty w drugiej i sekundy/dziesiÂątki sekund w trzeciej). Potem w przypadku kaÂżdego filmu umieszczaliÂśmy datĂŞ rozpoczĂŞcia krĂŞcenia, MET, czas od rozpoczĂŞcia misji, liczba godzin od startu. W filmie pokazujÂącym przelot, komputer pokazuje 144 godziny, o ile pamiĂŞtam.

Capcom (CC) to nazwa funkcji specjalnego oficera odpowiedzialnego za transmisjĂŞ do astronautĂłw. Zbiera on informacje i przesyÂła astronautom, wiadomoÂści z powierzchni, instrukcje odnoÂśnie korekt, alarmy pobudkowe, zmianĂŞ trzech osĂłb.

SkÂładnia byÂła taka: „Vandenberg” wzywam Vandenberg, a potem „twenty” wzywa twenty. Odwrotnie, kiedy start byÂł z Ziemi: Capcom – Twenty albo czasami EEcom – Twenty Guido – Twenty, gdy mieliÂśmy specjalne zadanie do wykonania jak dokowanie albo korekty. W trakcie odÂłÂączania moduÂłu komunikaty byÂły inne. Vandenberg Constelation (nazwa statku kosmicznego Apollo); Vandenberg Phoenix (nazwa moduÂłu ksiĂŞÂżycowego). Statkiem misji Apollo 19 byÂł Endymion, natomiast Artemis to nazwa moduÂłu ksiĂŞÂżycowego.

11) L.S. ChciaÂłbym siĂŞ dowiedzieĂŚ wiĂŞcej na temat przygotowaĂą do misji Apollo 20. SkÂąd i kiedy wystartowaÂła rakieta Saturn i ile osĂłb byÂło zaangaÂżowanych w tajnÂą misjĂŞ? MoÂże pan podaĂŚ jakieÂś nazwiska?

W.R. 300 osĂłb braÂło udziaÂł w przygotowaniach, a wiĂŞcej osĂłb byÂło Âświadkami w Vandenberg. Rakieta wystartowaÂła z tej wÂłaÂśnie bazy kosmicznej. WiĂŞcej ÂświadkĂłw, tak, wiĂŞcej ludzi widziaÂło odlot na niebie, kamery byÂły zabronione na terenie caÂłej bazy Vandenberg, ale dzisiaj wielu obserwatorĂłw kosmosu nagrywa kaÂżdy start rakiet Delta, z miast. WiĂŞcej osĂłb widziaÂło ten start, ale nie wiedzÂąc, Âże to byÂł Saturn 5. Jeden z internautĂłw oglÂądajÂąc film ze startu twierdzi, Âże to byÂł start Saturna 1B. Gdyby dzisiaj, przy wszystkich dostĂŞpnych informacjach, ktoÂś moÂże siĂŞ tak pomyliĂŚ, moÂżesz sobie wybraziĂŚ jak to byÂło 1 roku 1976. Przygotowania byÂły dÂługie, kilka razy odwoÂływane, rozpoczynane od nowa. Rosjanie mieli pierwszÂą informacjĂŞ od roku 1966, nie wiem jakie byÂło jej ÂźrĂłdÂło.

12) L.S. MoÂże mi pan trochĂŞ opowiedzieĂŚ o wkÂładzie Rosjan do misji Apollo 20?

W.R. James Chipman Fletcher ze strony USA, Valentin Alexeiev z Rosji, Werner von Braun byÂł jednym ze szczĂŞÂśliwych ÂświadkĂłw. Oficerami Capcom byli Charles Peter Conrad i James Irwin.

13) L.S. ProszĂŞ mi opowiedzieĂŚ o misjach Apollo 18 i Apollo 19, zwÂłaszcza o tej ostatniej i jej niepowodzeniu. Czy byÂła to tajna misja majÂąca te same cele co Apollo 20? ProszĂŞ mi opowiedzieĂŚ o swojej byÂłej dziewczynie Stephenie Ellis, „pierwszej Amerykance w kosmosie”, zgodnie z tym co Pan napisaÂł do mnie w poprzednim liÂście. Oficjalna historia podboju kosmosu nie zalicza jej do grona astronautĂłw…

W.R. Apollo 18 byÂł projektem Apollo-Soyuz, miesiÂącem miodowym poprzedzajÂącym misjĂŞ lÂądowania na KsiĂŞÂżycu, przedstawionym jako po prostu misja z uÂściÂśniĂŞciem dÂłoni w 1975 roku. Apollo 19 i 20 byÂły ryzykownymi misjami. W trakcie dÂługotrwaÂłych lotĂłw ciÂśnienie helu byÂło za duÂże w module ksiĂŞÂżycowym, dysk bezpieczeĂąstwa miaÂł pĂŞknÂąĂŚ w razie wzrostu ciÂśnienia, ale po czymÂś takim silnik byÂł bezuÂżyteczny. A zatem zostaÂło to zmienione w Apollo 19 i 20, ale nie zostaÂło wczeÂśniej przetestowane w przestrzeni kosmicznej. DziaÂłaÂło, ale… na papierze. Tym niemniej, nie mieliÂśmy z tym problemĂłw. To byÂła dÂługa misja, 7 dni zaplanowanych na KsiĂŞÂżycu, kaÂżdy promieĂą ÂświatÂła zostaÂł wykorzystany do czasu odlotu.

Apollo 19 straciÂło moÂżliwoÂśĂŚ telemetrii, brutalne zakoĂączenie misji, bez danych. Prawda pozostaje nieznana, ale wydaje siĂŞ Âże byÂło to naturalne zjawisko, zderzenie z „pseudosatelitÂą”, jak Cruithne, albo meteorem (myÂślĂŞ, Âże to bardziej prawdopodobne). Cel byÂł taki sam, miejsce lÂądowania to samo, program eksploracji byÂł inny, mieli waÂżne zadanie do wykonania w pojeÂździe ksiĂŞÂżycowym, badanie dachu statku poprzez wspiĂŞcie siĂŞ na „wzgĂłrze Monaco”, (bĂŞdĂŞ musiaÂł umieÂściĂŚ mapĂŞ KsiĂŞÂżyca online). ÂŻaden Amerykanin nie byÂł na liÂście, od maja dowiadujĂŞ siĂŞ, Âże wielu ludzi odnajduje wielu WilliamĂłw Rutledge’Ăłw w NASA. MoÂżna mnie znaleÂźĂŚ na liÂście pilotĂłw testowych Chance Vought, na liÂście konsultantĂłw Centrum Jamesa Forrestala, byÂłem teÂż powiÂązany z mechanikÂą pÂłynĂłw. Moim szefem byÂł Bogdanoff (nie ma nic wspĂłlnego z naukowcami o nazwisku Bogdanoff).

Stephenie Eblis urodziÂła siĂŞ w Abidjan (WybrzeÂże KoÂści SÂłoniowej) w roku 1946, przybyÂła do Ameryki w wieku 7 miesiĂŞcy. ByÂła specjalistkÂą od ModuÂłu KsiĂŞÂżycowego, pracowaÂła z Grumman Bethpage nad nowÂą implementacjÂą systemu nawigacyjnego ModuÂłu KsiĂŞÂżycowego (LM15 zostaÂł oficjalnie zniszczony przez Grumman). MiaÂła swĂłj udziaÂł w usuwaniu bÂłĂŞdĂłw programu Luminary, ktĂłry nigdy nie byÂł od nich wolny. Apollo 19 i 20 miaÂły powaÂżne problemy z dokowaniem i rendez-vous. PosiadaÂła wiedzĂŞ technicznÂą rĂłwnie gÂłĂŞbokÂą jak Roger Chaffee. ByÂła wspaniaÂłÂą i zabawnÂą osobÂą. Mam kilka jej zdjĂŞĂŚ w Module KsiĂŞÂżycowym i materiaÂł filmowy Ingress 1 mm. Nie pokaÂżĂŞ pozostaÂłych czÂłonkĂłw zaÂłogi.

WspĂłlpraca Rosjan; Nie wiem jak, ale Rosjanie byli poinformowani o obecnoÂści statku po niewidocznej stronie. Luna 15 w lipcu 1969 rozbiÂła siĂŞ tuÂż przy poÂłudniowej stronie dziobu statku. ByÂł to prĂłbnik podobny do Langera albo Luna Orbitera. Dostarczyli mapy i schematy tego rejonu. Centrum decyzyjne mieÂściÂło siĂŞ na Uralu, w mieÂście Sverdlovsk. Kierownikiem programu byÂł profesor Valentin Alekseiev, ktĂłry pĂłÂźniej zostaÂł rektorem akademi nauk na Uralu. Leonov zostaÂł wybrany ze wzglĂŞdu na jego popularnoÂśĂŚ poÂśrĂłd dowĂłdcĂłw komunistycznych i po drugie dlatego, Âże braÂł udziaÂł w Apollo-Soyuz. W roku 1994 znowu spotkaÂłem siĂŞ z Valentinem Alekseievem na Uralu, w Jekaterinburgu, miaÂł on na biurku model statku kosmicznego zrobiony z malachitu ze zÂłotÂą powÂłokÂą.

MĂłgÂłbym wam opowiedzieĂŚ 100 historii na temat jak to Rosjanie chcieli na nas zrobiĂŚ wraÂżenie. Na przykÂład, kiedy przyjechaÂłem do Akademii Uralskiej po raz pierwszy, moje stopy kleiÂły siĂŞ do ziemi, posmarowali podÂłogĂŞ lakierem, nie wysuszyli, Âżeby pokazaĂŚ nam nowe pomieszczenia, zrobili to wszystko „po rosyjsku”, szybko, w duÂżych iloÂściach, nie do koĂąca gotowe.
14) L.S. Czy jest ktokolwiek w USA, Rosji albo Europie, kto mĂłgÂłby potwierdziĂŚ Pana historiĂŞ? I czy nie obawia siĂŞ Pan, Âże ktoÂś mĂłgÂłby groziĂŚ Pana przyjacioÂłom albo czÂłonkom rodziny?

W.R. W USA, szczerze mĂłwiÂąc nie wiem kto tam teraz mieszka. Conrad umarÂł w dziwny sposĂłb, myÂślĂŞ Âże jego ÂśmierĂŚ byÂła okropna. Irwin nie Âżyje, von Braun chyba teÂż. James Fletcher. Leona Marietta Synder Âżyje i pomaga mi w tej sprawie. W Rosji, Valentin Alekseiev i Alexei Leonov. Leonov jest na emeryturze, nie jestem tego pewien, ale moÂże mieĂŚ problemy ze zdrowiem.

Co do bezpieczeĂąstwa, nie ma z tym problemĂłw dopĂłki ÂżyjĂŞ w Ruandzie, teraz mam tylko problem w Europie, moja rodzina nie Âżyje. WyjechaÂłem do Ruandy w roku 1990 i zostaÂłem podczas 3 wojen, okres miĂŞdzy kwietniem a lipcem 1994 byÂł najgorszym w moim Âżyciu, ale teraz mam prawdziwych przyjaciĂłÂł w spoÂłecznoÂści Tootsie i w rzÂądzie ( nie jestem rozpoznawany w Ruandzie jako William Rutledge i obywatel amerykaĂąski, prowadzĂŞ zupeÂłnie nowe Âżycie).

ZatrzymaÂłem swojÂą flagĂŞ ksiĂŞÂżycowÂą, nazwisko na kombinezonie Beta Cloth i sprzĂŞt al7b z oryginalnÂą powÂłokÂą kurzu ksiĂŞÂżycowego.

15) L.S. Jak duÂżo Pan wiedziaÂł na temat nieoficjalnego raportu Instytutu Badawczego Warwicka na temat „ Publicznego Programu Aklimatyzacji”, wydanego w roku 1992 przez MUFON?

W.R. Nic nie wiem na temat tego raportu, rok 1992 byÂł dla mnie bardzo ciĂŞÂżki, odciÂąÂłem siĂŞ od tego wszystkiego, moÂżesz mi podesÂłaĂŚ linka?

16) L.S. Teraz moÂżemy porozmawiaĂŚ o staroÂżytnym „statku obcych” i „MieÂście” na niewidocznej stronie KsiĂŞÂżyca. Czy wchodziÂł Pan do Âśrodka statku? Jak byÂł on duÂży i co Pan znalazÂł w Âśrodku?

W.R. WeszliÂśmy do duÂżego statku a takÂże do tego trĂłjkÂątnego. NajwaÂżniejsze fakty z badania statku to: byÂł to statek matka, bardzo stary, przemierzaÂł wszechÂświat przynajmniej miliard lat temu (1,5 w przybliÂżeniu). ByÂło w Âśrodku duÂżo ÂśladĂłw biologicznych, stare pozostaÂłoÂści roÂślinnoÂści w sekcji „napĂŞdowej”, specjalne trĂłjkÂątne skaÂły emitujÂące „Âłzy” z ÂżĂłÂłtej cieczy, ktĂłra miaÂła specjalne medyczne wÂłaÂściwoÂści i oczywiÂście Âślady stworzeĂą sÂłonecznych. ZnaleÂźliÂśmy szczÂątki maÂłych ciaÂł (10 cm) ÂżyjÂące w sieci szklanych rur na caÂłym statku, ale najwaÂżniejszym odkryciem byÂły dwa ciaÂła, jedno nietkniĂŞte.

17) L.S. Czy odwiedziÂł Pan „Miasto” na KsiĂŞÂżycu? Gdzie siĂŞ znajduje? Czy wedÂług Pana ma ono coÂś wspĂłlnego ze statkiem kosmicznym? Czy „Miasto” i „Statek” sÂą tam ciÂągle?

W.R. „Miasto” zostaÂło nazwane na Ziemi i i przeznaczone na stacjĂŞ numer jeden, ale wyglÂądaÂło jak prawdziwy kosmiczny Âśmietnik, mnĂłstwo zÂłomu, zÂłotych czĂŞÂści, tylko jedna konstrukcja wydawaÂła siĂŞ nietkniĂŞta ( nazwaliÂśmy jÂą KatedrÂą). ZrobiliÂśmy zdjĂŞcia kaÂżdej metalowemu kawaÂłkowi, kaÂżdej czĂŞÂści noszÂącej Âślady kaligrafii, wystawionej na sÂłoĂące. Miasto wydaje siĂŞ byĂŚ rĂłwnie stare ja statek, ale jest to bardzo maÂła czĂŞÂśĂŚ. Na materiale filmowym teleobiektywy powodujÂą, Âże artefakty wyglÂądajÂą na wiĂŞksze.

18) L.S. A co z „Mona LisÂą EBE”? [prawidÂłowa wÂłoska nazwa to „Monna Lisa”] Jak ona wyglÂąda i gdzie byÂła w czasie, kiedy znalazÂł jÂą Pan na KsiĂŞÂżycu? Gdzie wedÂług Pana teraz siĂŞ znajduje?

W.R. Mona Lisa – nie pamiĂŞtam kto tak nazwaÂł tĂŞ dziewczynĂŞ, Leonov czy ja, byÂła nienaruszonÂą EBE (Extraterrestrial Biological Entity – pozaziemska istota biologiczna). Humanoid, kobieta, wzrost 1,65 m. Z genitaliami, owÂłosiona, szeÂśĂŚ palcĂłw (pewnie matematyka opiera siĂŞ na tuzinie). Funkcja: pilot, urzÂądzenie pilotujÂące przytwierdzone do palcĂłw i oczu, bez ubrania, musieliÂśmy odciÂąĂŚ dwa kable podÂłÂączone do nosa. Brak nozdrzy. Leonov odczepiÂł urzÂądzenie przytwierdzone do oczu (zobaczycie to na wideo). ZamroÂżone skrzepy krwi lub bio-pÂłynu, ktĂłry wypÂłynÂąÂł z ust, nosa, oczu i niektĂłrych czĂŞÂści ciaÂła. NiektĂłre czĂŞÂści ciaÂła byÂły w niespodziewanie dobrym stanie, (wÂłosy) i skĂłra byÂły chronione przez cienkÂą przezroczystÂą powÂłokĂŞ ochronnÂą. Tak jak przekazaliÂśmy centrum kontrolnemu misji, jej stan wydawaÂł siĂŞ ani martwy ani Âżywy. NiemieliÂśmy Âżadnego doÂświadczenia czy wyksztaÂłcenia medycznego, ale Leonov i ja wykonaliÂśmy test przytwierdzajÂąc nasz bio-sprzĂŞt do ciaÂła EBE i odczyty telemetryczne otrzymane przez lekarza (medycy z Centrum Kontroli Misji) byÂły pozytywne. To inna historia. NiektĂłre jej czĂŞÂści mogÂłyby wydaĂŚ siĂŞ nieprawdopodobne teraz, wolĂŞ opowiedzieĂŚ caÂłÂą historiĂŞ kiedy inne materiaÂły filmowe bĂŞdÂą dostĂŞpne w internecie. To wydarzenie zostaÂło sfilmowane w module ksiĂŞÂżycowym. ZnaleÂźliÂśmy drugie ciaÂło, zniszczone, wziĂŞliÂśmy ze sobÂą na pokÂład gÂłowĂŞ. SkĂłra byÂła koloru niebiesko-szarego, pastelowo niebieskiego MiaÂła dziwne szczegĂłÂły ponad oczami i z przodu, pasek wokĂłÂł gÂłowy, bez napisĂłw. „Kokpit” byÂł peÂłen kaligrafii i uformowany z dÂługich, pĂłÂł-szeÂściokÂątnych rurek. Kobieta jest na Ziemi i Âżyje, ale wolĂŞ najpierw umieÂściĂŚ w Internecie pozostaÂłe filmy, zanim opowiem, co staÂło siĂŞ pĂłÂźniej.

19) L.S. Czy wiedziaÂł Pan skÂąd pochodzi ten statek i jak bardzo jest stary?

W.R. Wiek zostaÂł oceniony na 1,5 miliardĂłw lat, zostaÂło to potwierdzone w trakcie eksploracji, znaleÂźliÂśmy odpady z oryginalnej powÂłoki, anortozyt, spirale w skaleniowcach, pochodzÂące ze zderzenia, ktĂłre uformowaÂło krater Izaak D; gĂŞstoÂśĂŚ ÂśladĂłw zderzeĂą na statku potwierdziÂło wiek, a takÂże maÂłe Âślady zderzeĂą na wzgĂłrzu Monako na zachodniej stronie statku…

20-21) L.S. MĂłgÂłby mi pan podaĂŚ trochĂŞ wiĂŞcej technicznych szczegĂłÂłĂłw odnoÂśnie wszystkich materiaÂłĂłw zamieszczonych na YouTube? Chodzi mi o rozrĂłÂżnienie transmisji TV z pojazdu ksiĂŞÂżycowego i filmĂłw nakrĂŞconych w trakcie przelotĂłw nad powierzchniÂą? ChciaÂłbym poznaĂŚ szczegĂłÂły nakrĂŞcenia kaÂżdego wideo, ktĂłre umieÂściÂł Pan online. Jakie jest znaczenie dziwnych numerĂłw widocznych na filmach, ktĂłre czasami przepÂływajÂą nad klatkami, podczas przelotu nad KsiĂŞÂżycem?

W.R. OdpowiadaÂłem juÂż wielokrotnie na te pytania, zwÂłaszcza astronautom ESA. MateriaÂły zostaÂły przygotowane w Ruandzie, […] kodowanie i dÂźwiĂŞk nie sÂą dobre, ale bĂŞdÂą lepsze. Napisy nie byÂły tam od poczÂątku, zostaÂły dodane do filmĂłw po przekonwertowaniu materiaÂłu. PoprosiÂłem o usuniĂŞcie niektĂłrych gÂłosĂłw, aby chroniĂŚ jednÂą osobĂŞ z kontroli misji.

UÂżywaliÂśmy trzech kamer wideo na Apollo, jednej na pojeÂździe ksiĂŞÂżycowym, zwanej GTCA, to nie jest nazwa firmy (komentator pomyliÂł siĂŞ w tym przypadku), jest to kolorowa kamera Westinghouse. Wszystkie trzy kolorowe kamery majÂą koÂło barw, ktĂłre spowodowaÂło przesuniĂŞcie w czasie podczas transmisji na ZiemiĂŞ. MyÂślĂŞ, Âże firma mogÂłaby byÂłaby w stanie odtworzyĂŚ dobry obraz telewizyjny. Kamera CSM, miaÂła czarno-biaÂły monitor i dawaÂła stabilny obraz, ostry poniewaÂż ustawianie ostroÂści byÂło widoczne na tym monitorze. Kamera na module ksiĂŞÂżycowym miaÂła szklanÂą osÂłonĂŞ. Kamera CSM zostaÂła raz uÂżyta na osÂłonie AGC, uÂżywajÂąc wspĂłÂłrzĂŞdnych, ktĂłre przesÂłaÂłem w trakcie przelotu. Film z przelotu zostaÂł nakrĂŞcony w zerowej grawitacji. ZajÂąÂłem miejsce przy lewym oknie, zachowujÂąc poziomÂą postawĂŞ, nogi wokĂłÂł hamaka, soczewka na poliwĂŞglanowym szkle. Kamery miaÂły lampy Vidicon, wraÂżliwe na ÂświatÂło, duÂżÂą iloÂśĂŚ ÂświatÂła, lub zmienianie przesÂłony powodowaÂły przerwy w transmisji. Znaki, numery byÂły uÂżywane aby uÂłatwiĂŚ lÂądowanie. W trakcie programu 64, kiedy […] w pozycji prawie pionowej, musieliÂśmy umieÂściĂŚ numer „60” na miejscu lÂądowania i utrzymaĂŚ w miejscu kilka minut przed lÂądowaniem. Te znaki sÂą na obu […] oknach, moÂżna to sprawdziĂŚ na stronie NASA. SprawdÂź proszĂŞ na stronie NASA, (ktoÂś sprawdziÂł to na filimie z Apollo 13) znaki sÂą pochylone pod pewnym kÂątem. Jak to sprawdzisz, bĂŞdziesz mĂłgÂł sobie wyobraziĂŚ, jaka byÂła moja dokÂładna pozycja w trakcie tej sceny.

22) L.S. Jak udaÂło siĂŞ Panu lata temu zdobyĂŚ kopie filmĂłw z misji?

W.R. OdnoÂśnie filmĂłw […] ktĂłregoÂś dnia, ktoÂś, kogo znaÂłem powiedziaÂł mi, Âże bĂŞdzie odpowiedzialny za ochronĂŞ pomieszczenia. Budynek miaÂł byĂŚ zniszczony, a archiwa spalone miotaczem plazmy. Elektrownia jÂądrowa nie dostarczyÂła energii we wÂłaÂściwej cenie, wiĂŞc to pomieszczenie wzbudzaÂło wielkie zainteresowanie przez kilka dni. PoniewaÂż ludzie sÂą z natury ciekawscy, pracownicy ochrony weszli do Âśrodka… MĂłj przyjaciel zabraÂł filmy, kilka kliszy 16 mm, pudeÂłka zadrukowanego na czarno-biaÂło papieru, dwa powiĂŞkszalniki… SkontaktowaÂł siĂŞ ze mnÂą w celu sprzedania nieuÂżytego papieru i w ten sposĂłb odkryÂłem pozostaÂłe rzeczy. WczeÂśniej juÂż widziaÂłem niektĂłre zdjĂŞcia, zdjĂŞcia 11*16 byÂły fioletowo-niebieskie, stare fotografie RC, obejrzaÂłem taÂśmy, nie chodziÂło o zrobienie interesu, schowaÂłem je w bezpieczne miejsce, jedynÂą waÂżnÂą dla mnie rzeczÂą byÂły te zadrukowane na czarno-biaÂło kartki. To byÂło 15 lat temu.

23) L.S. SpotkaÂł Pan kiedyÂś Clarka McClellanda, byÂłego inÂżyniera NASA, ktĂłry przed laty straciÂł pracĂŞ, z powodu tego co odkryÂł w KSC (chyba ciaÂła obcych czy teÂż obce obiekty z kosmosu)?

W.R. MĂłgÂłbyÂś mi podaĂŚ linki. W KSC mogÂły byĂŚ dokumenty, ale myÂślĂŞ Âże nie ciaÂła czy statki obcych.

24) L.S. WspomniaÂł pan w poprzednich listach C. M. i M. Kim oni sÂą?

W.R. C. M. to oficer NASA zajmujÂący siĂŞ stronÂą NASA o oceanach [http://oceancolor.gsfc.nasa.gov]; M. takÂże. A. M. jest Koordynatorem 508. W tej chwili tylko mam kontakt mailowy z Centrum Kosmicznym Johnsona. Od 18 maja rozpoczÂąÂł siĂŞ okres paniki. SprawdÂź w wyszukiwarce 508 coordinator NASA. OÂświadczenie 508 to sposĂłb na to by zmusiĂŚ NASA do odtajnienia materiaÂłu. SpodziewaÂłem siĂŞ reakcji.

Luca >>> to czĂŞÂśĂŚ mojej strategii, NASA ma prawo do zablokowania mnie, jeÂśli zgrywam informacje, do ktĂłrych nie mam uprawnieĂą. JeÂśli wyjaÂśniÂą, dlaczego mnie blokujÂą, zauwaÂżÂą, Âże te materiaÂły wideo sÂą do zdobycia od nich. Gdybym ich pozwaÂł za naruszenie OÂświadczenia 508, byliby zmuszeni do udowodnienia, Âże ÂściÂągaÂłem materiaÂł bez autoryzacji, a to nie jest prawdÂą, nigdy nie odwiedzam strony NASA.

Od 18 maja, nie otrzymaÂłem dokÂładnej odpowiedzi, muszĂŞ czekaĂŚ na decyzjĂŞ z dowĂłdztwa.
Nawet bĂŞdÂąc obywatelem WÂłoch, masz prawo poprosiĂŚ o materiaÂły federalnÂą agencjĂŞ, takÂą jak NASA, sprawdÂźcie OÂświadczenie 508:

http://www.section508.nasa.gov/
25-26) L.S. Nie boi siĂŞ Pan reakcji rzÂądu USA i czemu opowiadaÂł Pan o wrzeÂśniu 2007, skoro NASA i USAF (wedÂług Pana) „bĂŞdÂą zmuszone opowiedzieĂŚ caÂłÂą historiĂŞ przed wrzeÂśniem 2007”. Co to znaczy i kto jest Pana „gÂłĂŞbokim gardÂłem”. Podczas jednej z naszych ostatnich rozmĂłw opowiadaÂł Pan o roku 2012. PowiedziaÂł Pan: „W roku 2012”, sÂłabi umrÂą, a rzÂądy bĂŞdÂą ratowaĂŚ resztki swojego dziedzictwa […] kaÂżdy musi byĂŚ przygotowany na rok 2012”. Czy to ma jakiÂś zwiÂązek z powrotem „Planety X” (staroÂżytne Nibiru, uwielbiane przez ludy Sumerii i Mezopotamii)? Co Pan o tym wiedziaÂł?

25 W.R. Ja jestem gÂłĂŞbokim gardÂłem. Co mogÂą NASA i USAF teraz zrobiĂŚ? Uciszanie mnie lub wytaczanie procesĂłw byÂłoby potwierdzeniem. MogÂą mĂłwiĂŚ o mistyfikacji albo fikcji. Ja tylko siĂŞ obawiam, Âże mogliby otworzyĂŚ jakÂąÂś stronĂŞ czy inne konto z moim imieniem albo umieszczaĂŚ prawie idealne faÂłszywe materiaÂły filmowe zawierajÂące zamierzone bÂłĂŞdy, aby dezinformowaĂŚ. Na szczĂŞÂście biurokracja i czas pracujÂą na mojÂą korzyÂśĂŚ. To wyÂścig.

Dlatego teÂż umieszczenie akt (plikĂłw) Leonova jest dobrym pomysÂłem, juÂż nie kontrowersyjnym, nie ma filmĂłw z Leonovem, Âżadnego wideo z tego okresu z nim w module ksiĂŞÂżycowym albo w bazie USAF. To jest niewyobraÂżalnie zwiÂązane z oficjalnÂą wersjÂą.

26 W.R. PasjonujĂŞ siĂŞ okresem sumeryjskim, historiÂą poczÂątkĂłw wedÂług ludĂłw Sumerii. Oni dobrze wyjaÂśniajÂą jak bogowie stworzyli czÂłowieka. Ale nie mam danych odnoÂśnie teorii stworzenia Âświata wedÂług Sumeria, podeÂślij jakieÂś linki.

Jest jedno pytanie, ktĂłrego nigdy nie zadaÂłeÂś i dziwiĂŞ siĂŞ, Âże nikt nigdy nie zadaje. To mogÂłoby byĂŚ twoje pytanie numer 27 – czemu ukrywanie UFO jest potrzebne, czemu siĂŞ dezinformuje, czemu to wszystko zamiata siĂŞ pod dywan? To sprawa ekonomii. Wszystkie waluty na Ziemi sÂą oparte na wartoÂści zÂłota. Niewielu obywateli o tym wie, ale zÂłoto jest pozaziemskim metalem, powstaÂłym w procesie Âśmierci gwiazdy. Gdy gwiazda umiera, jej masa roÂśnie, atomy sÂą ÂściÂśniĂŞte, a kiedy gwiazda eksploduje rozrzuca duÂże iloÂści zÂłota w mÂłodych systemach sÂłonecznych. Dlatego nie powinno siĂŞ traktowaĂŚ zÂłota jak mineraÂłu, ale jak idealny wolny od wĂŞgla metal. To oznacza, Âże jest to najpowszechniejsza substancja we wszechÂświecie, nie warta wiĂŞcej niÂż kawaÂłek plastiku.

To wystarczy aby poÂłoÂżyĂŚ kres wszystkim walutom. WyobraÂź sobie teÂż, jak EBE (Extraterrestrial Biological Entity – pozaziemska istota biologiczna) mĂłwi: „ kawa ma dobry smak, rzadki w tej galaktyce”, sama perspektywa handlu kawÂą we wszechÂświecie przeniosÂłaby siÂłĂŞ ekonomicznÂą do krajĂłw poÂłudniowych pewnego dnia. WiĂŞc jak widzisz to problem ekonomiczny, a nie strach przed panikÂą.

- Koniec wywiadu –

© Luca Scantamburlo
May 25, 2007
Uaktualnienie zdjĂŞĂŚ i podpisĂłw pod nimi: paÂździernik 2008

Prawa autorskie:
© L. Scantamburlo - www.angelismarriti.it

TÂłumaczenie: PaweÂł MusiaÂł

"

ÂźrĂłdÂło:
http://www.przyszloscwprzeszlosci.info/religie-i-wierzenia/72-ufo/1419-nieoficjalne-wyprawy-na-ksiyc-apollo-18-19-i-20

pozdrawiam

p.s.

<a href="http://www.youtube.com/v/Y3X5oucqQe4&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/Y3X5oucqQe4&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Y3X5oucqQe4&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/Y3X5oucqQe4&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object></a>