Geneza Annunakich - wywiad z Antonem Parksem

Notka od tÂłumacza:

Witam Nareszcie udaÂło mi siĂŞ uporaĂŚ z tÂłumaczeniem tego wywiadu Z gĂłry przepraszam za toporne miejscami tÂłumaczenie - miaÂłem do dyspozycji tekst, ktĂłry translatorem zostaÂł przemielony z francuskiego na angielski. Mam nadziejĂŞ, Âże ten temat chociaÂż trochĂŞ rozjaÂśni kim jesteÂśmy i co tutaj w ogĂłle robimy. Ze szczegĂłlnÂą dedykacjÂą dla wszystkich wrzucajÂących inne rasy do worka z napisem "zÂłe jaszczury".

"

Anton Parks, francuski samouk, napisaÂł ksiÂąÂżkĂŞ pt. Dark Secret of the Stars (w wolnym tÂłumaczeniu – Mroczny sekret gwiazd), pierwszÂą czĂŞÂśĂŚ zaskakujÂącej trylogii, ktĂłrÂą trudno zaszufladkowaĂŚ.
Epicka, mitologiczna saga ÂłÂączÂąca science fiction i fantasy, czy moÂże historyczna ksiÂąÂżka ujawniajÂąca nam wiele tajemnic, ktĂłre miaÂły miejsce na Ziemi przed pojawieniem siĂŞ ludzkoÂści? Co poprzedzaÂło i poprowadziÂło do nastania cywilizacji ludzkiej? O czym mĂłwiÂą w zasadzie prawie caÂłkiem niezrozumiaÂłe i czasem sprzeczne historie w Biblii oraz innych tekstach, jak Biblia SÂłowiaĂąska, Zwoje znad Morza Martwego czy Ewangelie z Nag Hammadi? Autorzy tacy jak RenĂŠ Boulay (LatajÂące wĂŞÂże i smoki, wydane przez The Book Tree) czy Zecharia Sitchin (Dwunasta Planeta, wydane przez Louise Courteau Editrice) zdoÂłali rozszyfrowaĂŚ niewielkÂą czĂŞÂśĂŚ niezliczonych tekstĂłw klinowych znalezionych w staroÂżytnych ruinach akadyjskich, sumeryjskich i asyryjskich; zaczĂŞli korzystaĂŚ z powszechnie dostĂŞpnych kluczy, czĂŞsto niewiarygodnych, aby zrozumieĂŚ i wyobraziĂŚ sobie tÂą odlegÂłÂą przeszÂłoÂśĂŚ. Wydaje siĂŞ jasne, iÂż “bogowie”, ktĂłrzy poÂłoÂżyli fundamenty pod ziemskÂą cywilizacjĂŞ, w wiĂŞkszoÂści byli istotami gadoidalnymi. Boulay omawia w swojej ksiÂąÂżce wszystkie teksty, kroniki historyczne i “mity” mĂłwiÂące, iÂż pierwszymi istotami, ktĂłre poÂłoÂżyÂły fundamenty pod inteligentne Âżycie i cywilizacjĂŞ, byÂły smokami. Nie rodzaj dinozaurĂłw czy innych jaszczurĂłw, lecz humanoidalne stworzenia pokryte Âłuskami, posiadajÂące parĂŞ rÂąk, nĂłg i czasem skrzydeÂł. Ich opisy znajdujemy w kronikach chiĂąskich, sumeryjskich, indyjskich (Mahabharata) i egipskich, a takÂże na pÂłaskorzeÂźbach w Ameryce ÂŚrodkowej i PoÂłudniowej. CzĂŞsto te istoty opisywane sÂą jako zbawienne (szczegĂłlnie w Chinach). W staroÂżytnym Sumerze sÂą „bogowie” i dobroczynni kolonizatorzy postrzegani jako obroĂący ludzkoÂści (jak Enki) lub jako okrutni despoci (jak Enlil).

Znaczenie smokĂłw i innych gadĂłw wzrosÂło w Âśredniowieczu, w ktĂłrym to historie o rycerzach stawiajÂących czoÂła smokom w jaskiniach (szczegĂłlnie w Anglii) i wieÂśniakach korzystajÂących ze szczodroÂści i ochrony tych stworzeĂą (poÂłudnie Francji) uwaÂżano za prawdziwe. Wielu archeologĂłw i specjalistĂłw od sumeryjskich tekstĂłw jest zakÂłopotanych duÂżÂą liczbÂą spĂłjnych przekazĂłw mĂłwiÂących, iÂż bogowie przybyli z gÂłĂŞbi kosmosu na ognistych rydwanach, aby zasiedliĂŚ ZiemiĂŞ. ChcÂą postrzegaĂŚ je jako metafory i przypowieÂści symbolizujÂące wieczne zmagania pomiĂŞdzy destruktywnymi i konstruktywnymi impulsami ludzkoÂści wobec natury.
Inni, jak Boulay i Sitchin, zdecydowali siĂŞ nie interpretowaĂŚ tych tekstĂłw, uznajÂąc je za relacje dotyczÂące rzeczywistych wydarzeĂą. Zrozumienie oblicza ludzkoÂści tamtej ery rzuca nowe ÂświatÂło na stan Ăłwczesnego rozwoju technologicznego.
Anton Parks kontynuowaÂł pracĂŞ Sitchina i Boulaya, posuwajÂąc jÂą znacznie do przodu. Pokazuje nam na przykÂładach, Âże gadzie pochodzenie jest wszechobecne dzisiaj w wielu animistycznych grupach etnicznych, szczegĂłlnie w Afryce (Mali) – poprzez wyraÂźne odniesienia do obecnoÂści tych gadzich istot. Nie chcÂąc ujawniaĂŚ zawartoÂści trylogii w wywiadzie, autor, bardzo bliski gnostyckim koncepcjom, wyjaÂśnia jak i dlaczego systemy autorytetĂłw i wierzeĂą oraz hierarchia patriarchalna trzymajÂą w ryzach naszÂą cywilizacjĂŞ. ZabĂłjczy konflikt, z ktĂłrego zawsze zdawaliÂśmy sobie sprawĂŞ i ktĂłry zdaje siĂŞ nasilaĂŚ oraz nastanie Nowego PorzÂądku ÂŚwiata (zapowiedziane przez Georga H. W. Busha 11 sierpnia 1991, 10 lat przed 11 wrzeÂśnia), mogÂą byĂŚ konsekwencjami decyzji podjĂŞtych kilka tysiĂŞcy lat temu.

WedÂług Parksa, gadzi „bogowie” ze staroÂżytnego Sumeru nie sÂą naszymi twĂłrcami (jak mĂłwi Sitchin), lecz naszymi ponownymi kreatorami. PrzywÂłaszczyli sobie czĂŞÂśĂŚ puli genĂłw, „wziĂŞli zakÂładnikĂłw” i odwrĂłcili uwagĂŞ od wÂłasnych ambicji w dÂąÂżeniu do wÂładzy.
Jak gromadziÂł te wartoÂściowe informacje tak konsekwentnie? SkÂąd wziĂŞÂła siĂŞ ta wizja?
JĂŞzyk i sumeryjskie kroniki tej antycznej cywilizacji pojawiÂły siĂŞ dosÂłownie znikÂąd, tak jakby nagle nastÂąpiÂł niewytÂłumaczalny technologiczny przeÂłom. Temat ten zasÂługuje na osobnÂą ksiÂąÂżkĂŞ.

Anton podchodzi ostroÂżnie do pewnych aspektĂłw swojej ksiÂąÂżki, ale to rĂłwnieÂż Âżadna tajemnica – odkÂąd ukoĂączyÂł 14 lat, doznawaÂł wizji ÂświatĂłw, galaktyk, cywilizacji i dziwnych istot. Po wÂątpliwoÂściach dotyczÂących swojego zdrowia psychicznego, zadaÂł sobie pytanie, czy nie byÂły to wizje nieprawdopodobnej przyszÂłoÂści. Wiele lat pĂłÂźniej, zdobywajÂąc wiedzĂŞ o sumeryjskiej cywilizacji, Anton dostrzegÂł, Âże jego wizje korelujÂą z faktami historycznymi.
Niewiarygodne? ByĂŚ moÂże. Dla tych, dla ktĂłrych ÂścisÂła i szczegĂłÂłowa relacja Antona Parksa jest niewiarygodna, Dark Secrets of the Stars pozostaje epickÂą sagÂą, ktĂłra zadowoli miÂłoÂśnikĂłw tajemnic.

WYWIAD Z ANTONEM PARKSEM

Karmaone: Opowiedz nam o swojej podrĂłÂży. Twoja pierwsza ksiÂąÂżka, The Dark Secret of The Stars, mĂłwi nam wiele nie tylko o sumeryjskiej cywilizacji, lecz takÂże o gadach i innych miĂŞdzywymiarowych istotach. Piszesz bardzo ÂściÂśle i szczegĂłÂłowo.

Anton Parks: OdkÂąd pamiĂŞtam, byÂłem raczej cichym dzieckiem, oprĂłcz tego, Âże zawsze byÂłem przemÂądrzaÂły, co czasem powodowaÂło problemy w relacjach ze Âświatem, szczegĂłlnie w dzieciĂąstwie. WychowaÂłem siĂŞ w chrzeÂścijaĂąskim Âśrodowisku. Jak wielu, przyjmowaÂłem komuniĂŞ i akceptowaÂłem katechizm. Wszystko zaczĂŞÂło siĂŞ w 1981, gdy miaÂłem 14 lat. W maju tamtego roku, z zupeÂłnie nieznanych mi przyczyn, otrzymaÂłem pierwszy przebÂłysk. Jak to wyjaÂśniĂŚ w prostych sÂłowach…?
PowiedziaÂłbym, Âże to pojawiaÂło siĂŞ nagle, o dowolnej porze dnia. Nigdy nie miaÂłem kontroli nad tym zjawiskiem. Z tego powodu nie sÂądzĂŞ, Âże byÂł to channeling, poniewaÂż, o ile siĂŞ nie mylĂŞ, kanaÂł sam decyduje o otrzymywaniu informacji i nawiÂązuje kontakt tylko w stanie relaksacji. ZdajĂŞ sobie sprawĂŞ, Âże Âślepe poleganie na channelingu nie jest zbyt sensowne. Mam z tym problem, poniewaÂż jest tylu wspaniaÂłych ludzi postrzeganych jako szarlatani w tym Âśrodowisku.
Jest wielu szczerych ludzi, ktĂłrzy czasem bÂłĂŞdnie interpretujÂą otrzymywane informacje. Na samym poczÂątku, pierwszy przebÂłysk pojawiÂł siĂŞ niepewnie i z czasem „wizje” wzmocniÂły siĂŞ bez mojego przyzwolenia. Po 5 lub 6 miesiÂącach, czĂŞstotliwoÂśĂŚ ich pojawiania zwiĂŞkszyÂła siĂŞ, do jednego do trzech zdarzeĂą dziennie. Jest jedna rzecz, ktĂłrÂą muszĂŞ wyjaÂśniĂŚ.
ÂŚwiatÂło wydawaÂło siĂŞ byĂŚ katalizatorem caÂłego procesu. Kiedykolwiek zjawisko siĂŞ manifestowaÂło, zawsze byÂło powiÂązane ze ÂświatÂłem w otoczeniu, w ktĂłrym siĂŞ znajdowaÂłem. To oznacza, Âże kiedy wizja siĂŞ pojawiaÂła, miaÂła takie same spektrum jak ÂświatÂło w miejscu mojego pobytu. ByÂło to subtelne poÂłÂączenie, ktĂłrego do dzisiaj nie potrafiĂŞ w peÂłni wyjaÂśniĂŚ. Te przebÂłyski wyglÂądaÂły jak strugi ÂświatÂła pochodzÂące „z gĂłry” i wkraczajÂące we mnie na czubku mojej gÂłowy, tam gdzie umiejscowiona jest siĂłdma czakra. KaÂżde takie zdarzenie odÂłÂączaÂło mnie od rzeczywistoÂści i sÂłaÂło wysokiej jakoÂści dÂźwiĂŞk i wizjĂŞ. Otoczenie wydawaÂło siĂŞ byĂŚ „kompletne”, czĂŞsto z tymi samymi postaciami, bez wzglĂŞdu na to, gdzie w danym momencie siĂŞ znajdowaÂłem. Tak jak powiedziaÂłem, to mogÂło pojawiĂŚ siĂŞ kiedykolwiek, niezaleÂżnie od gĂŞstoÂści ÂświatÂła. Zjawisko czĂŞsto wystĂŞpowaÂło kiedy byÂłem w towarzystwie przyjaciĂłÂł lub znajomych. Czas zatrzymywaÂł siĂŞ wokĂłÂł mnie, a ja obserwowaÂłem sceny trwajÂące 2, 5 lub 10 minut! WydedukowaÂłem, Âże dla nich musiaÂło to wyglÂądaĂŚ co najwyÂżej na kilkusekundowÂą nieobecnoÂśĂŚ.

Karmaone : Jak reagowaÂłeÂś wtedy na to wszystko?

Anton Parks : Pierwszy rok byÂł bardzo trudny. CzuÂłem siĂŞ jak wariat. Obrazy, ktĂłre otrzymywaÂłem, wyglÂądaÂły jak czyste science fiction. Czy ja sam sobie to wszystko wysyÂłaÂłem? SkÂąd mogÂłaby pochodziĂŚ taka wiedza? CzytaÂłem bardzo niewiele, a juÂż z pewnoÂściÂą Âżadnego science fiction. Postacie mĂłwiÂły nieznanym jĂŞzykiem (o ktĂłrym wiem teraz), ale nie miaÂł on nic wspĂłlnego z francuskim. Dopiero w pĂłÂźnych latach dziewiĂŞĂŚdziesiÂątych, po wielu niezwykÂłych zdarzeniach, zdaÂłem sobie sprawĂŞ, Âże byÂł to sumeryjski, lub raczej jĂŞzyk z ktĂłrego pochodzi sumeryjski… MinĂŞÂło kilka miesiĂŞcy, zanim zdecydowaÂłem siĂŞ porozmawiaĂŚ z mojÂą matkÂą. No wiesz, czternastolatek otrzymujÂący tego rodzaju obrazy moÂże sprawiaĂŚ wraÂżenie osoby z gÂłĂŞbokimi zaburzeniami osobowoÂści. Na szczĂŞÂście – to prawdopodobnie nie przypadek – miaÂłem bardzo dobrego sÂłuchacza i ogromne wsparcie ze strony matki. To nigdy nie zdarza siĂŞ przypadkiem w rodzinie. Pewnie nie kaÂżdy zdaje sobie z tego sprawĂŞ, ale taka jest rzeczywistoÂśĂŚ.
WierzĂŞ w reinkarnacjĂŞ. Przed narodzinami, zaleÂżnie od tego, czego jeszcze chcemy doÂświadczyĂŚ, wypeÂłniamy „formularz” i wybieramy zarys swojego przeznaczenia. Nikt nie robi tego za nas, nie szukajcie ukrytych wÂładcĂłw! Nasi przewodnicy mogÂą czasem naprowadziĂŚ nas na innÂą ÂścieÂżkĂŞ, ale kaÂżdy z nas, bez wyjÂątku, wciÂąÂż ma wybĂłr. Kiedy jesteÂśmy „tam”, pomiĂŞdzy dwoma Âżywotami, nasi przewodnicy dajÂą nam rady i nie wahajÂą siĂŞ powiedzieĂŚ nam, jeÂżeli nasze decyzje byÂły zbyt „zachÂłanne”. Problem w tym, Âże jesteÂśmy bardzo uparci i peÂłni witalnoÂści przed „upadkiem”. CzĂŞsto mĂłwi siĂŞ: bĂŞdĂŞ w taki czy inny sposĂłb waÂżny, poznam jakÂąÂś szczegĂłlnÂą osobĂŞ (czĂŞsto juÂż znanÂą). Wszystko jest moÂżliwe i ujmujÂąc to w pojĂŞciach absolutnych – czas pomiĂŞdzy dwoma Âżywotami jest czasem poÂłÂączenia z naszÂą totalnÂą jaÂźniÂą. ZasÂłona jest czĂŞÂściowo uchylona, Âżycie i ÂśmierĂŚ sÂą jednym i nie wytwarzajÂą Âżadnego strachu. Idylliczne, nieprawdaÂż? W kaÂżdym bÂądÂź razie, nasze pochodzenie jest czĂŞsto zapominane przed „upadkiem”. OsobiÂście, czujĂŞ obecnoÂśĂŚ kogoÂś lub czegoÂś – wÂłaÂśnie to daÂło mi stabilizacjĂŞ.
Ci, ktĂłrzy byli wystarczajÂąco cierpliwi, aby przeczytaĂŚ mojÂą pierwszÂą ksiÂąÂżkĂŞ, pewnie zauwaÂżyli bezwzglĂŞdnoÂśĂŚ pewnych fragmentĂłw tekstu. ÂŻycie, ktĂłre opisujĂŞ, jest caÂłkiem bezlitosne. Nie wiem, czy jestem bezpoÂśrednio zwiÂązany z tÂą historiÂą i czy kiedyÂś byÂłem postaciÂą zwanÂą Sa’am, ale kiedykolwiek dochodziÂł do mnie przebÂłysk, byÂłem w jego ciele! MuszĂŞ o tym opowiedzieĂŚ. To jest czĂŞÂści historii, w ktĂłrej Sa’am byÂł wÂłaÂścicielem krysztaÂłu. Czy miaÂłem bezpoÂśredni kontakt z zawartoÂściÂą krysztaÂłu? Relacja Sa’ama majÂącego wiele wspĂłlnego z tym krysztaÂłem (GĂrkù) i wiĂŞkszoÂściÂą jego filarĂłw – co to oznacza? ZadawaÂłem wtedy wiele pytaĂą i prawie zwariowaÂłem. Moje ego pewnie chĂŞtnie powiedziaÂłoby „TAK! ByÂłem tÂą istotÂą.”. Z mojej strony wyglÂąda to bardziej przeciĂŞtnie – po prostu nawiÂązaÂłem kontakt z istotami, ktĂłre miaÂły krysztaÂł, chociaÂż te dwie moÂżliwoÂści nie wykluczajÂą siĂŞ.
KrĂłtko mĂłwiÂąc, nieistotne czy byÂłem tÂą istotÂą z pÂłetwiastymi rĂŞkoma, ktĂłra miaÂła na imiĂŞ Sa’am, czy nie. Wszystko to odmieniÂło moje Âżycie wystarczajÂąco, Âżeby stwierdziĂŚ, Âże nie byÂł to przypadek. W 2001 czy 2002, kiedy wreszcie podjÂąÂłem siĂŞ opisania tej historii, moje socjalne i emocjonalne Âżycia dosÂłownie rozpadÂły siĂŞ! OdkryÂłem, Âże jestem „na krawĂŞdzi”, o krok od porzucenia swojej drogi. Mam wielkie szczĂŞÂście, poniewaÂż jestem wspierany przez niektĂłrych czÂłonkĂłw mojej rodziny, wiernych i niezwykÂłych przyjaciĂłÂł, a teraz takÂże przez swojego wydawcĂŞ, ktĂłry wierzy w ten projekt. No wiesz, kiedy obieramy takÂą drogĂŞ, jesteÂśmy strasznie samotni. MyÂślĂŞ, Âże jest to koniecznoÂśĂŚ. Mam najwyraÂźniej wiadomoÂśĂŚ do przekazania.
RobiĂŞ to wszystko dla swoich czytelnikĂłw i oczywiÂście dla siebie samego, poniewaÂż w ten sposĂłb zrzucam z siebie wielki ciĂŞÂżar. Prawdopodobnie wybraÂłem otrzymywanie tych informacji i przekazywanie ich dalej tym, ktĂłrzy chcÂą usÂłyszeĂŚ. Bez intencji wpÂływania na kogokolwiek, jestem przekonany caÂłym sobÂą, Âże ta historia jest prawdziwa. Mam sumienie i wiem ile kosztuje oszukanie swojego bliÂźniego, bowiem „u gĂłry” nie ma wiĂŞkszej zbrodni! Historia ta zawiera siĂŞ w trzech tomach i jest ÂścisÂłym opisem mojej dziesiĂŞcioletniej pracy.

Karmaone : Dlaczego nie otrzymujesz juÂż przekazĂłw? Co siĂŞ staÂło?

Anton Parks : Po prostu pochÂłaniaÂły zbyt wiele mojej przestrzeni Âżyciowej. ÂŻyÂłem prawie 18 lat z niezwykÂłÂą kobietÂą. To byÂło caÂłkiem „kartezjaĂąskie”, musiaÂłem lawirowaĂŚ pomiĂŞdzy przekazami i codziennym Âżyciem. KilkanaÂście lat po pierwszych wydarzeniach poczuÂłem, Âże nie bĂŞdĂŞ mĂłgÂł „normalnie” ÂżyĂŚ, jeÂżeli pozwolĂŞ tym przebÂłyskom dalej niszczyĂŚ swoje Âżycie. ZaczÂąÂłem wtedy wreszcie cieszyĂŚ siĂŞ Âżyciem. Tak jak mĂłwiÂłem, nie doÂświadczam juÂż tego zjawiska. WczeÂśniej byÂłem wiĂŞÂźniem. PrzemĂŞczenie zmusiÂło mnie do zaprzestania otrzymywania, wiĂŞc zrobiÂłem wszystko, Âżeby zatrzymaĂŚ ten proces. Ale mechanizm byÂł tak mocno zakorzeniony, Âże to nie zniknĂŞÂło w ciÂągu jednej nocy. Przez tygodnie i miesiÂące zjawisko sÂłabÂło, obrazy stawaÂły siĂŞ coraz mniej wyraÂźne, a dÂźwiĂŞk byÂł Âłatwiejszy do zniwelowania. PorĂłwnaÂłbym ten proces do sÂłabnÂących zakÂłĂłceĂą radiowych. Po czterech lub piĂŞciu miesiÂącach zjawisko kompletnie zniknĂŞÂło; to byÂł poczÂątek roku 1991, trwaÂła wtedy I wojna w Zatoce Perskiej! Potem prĂłbowaÂłem wieÂśĂŚ zwyczajne Âżycie, po cichu porzÂądkujÂąc sobie wszystkie informacje i nie wiedzÂąc zbytnio, co z nimi zrobiĂŚ. Krok po kroku odkrywaÂłem ksiÂąÂżki traktujÂące o podobnych kwestiach. To doprowadziÂło mnie wprost do sumeryjskich tablic. Prawdziwym szokiem dla mnie i dla moich znajomych byÂło odkrycie tych dokumentĂłw i fakt, Âże przekazujÂą bardzo podobne treÂści do tych otrzymywanych przeze mnie. InteresujÂą mnie Sumerowie i to wÂłaÂśnie doprowadziÂło mnie do odkrycia jĂŞzykowego kodu „bogĂłw”. Bez „przebÂłyskĂłw”, nigdy nie odkryÂłbym i nie zdekodowaÂł tego tak szybko..

Karmaone : Czy byÂłeÂś w stanie zweryfikowaĂŚ wiarygodnoÂśĂŚ Twoich informacji konfrontujÂąc je z pracÂą badaczy, ktĂłrzy pracowali nad wieloma sumeryjskimi tekstami? Jakie byÂły najbardziej zaskakujÂące zbieÂżnoÂści pomiĂŞdzy Twoimi poglÂądami i analizÂą tekstĂłw autorĂłw takich jak Sitchin? Czy spotkaÂłeÂś siĂŞ z pisarzem bardziej wiarygodnym od innych?

Anton Parks : Tak i nie. OczywiÂście kiedy juÂż odkryÂłem korelacje pomiĂŞdzy moimi przekazami i sumeryjskimi tablicami, staraÂłem siĂŞ zdobyĂŚ jak najwiĂŞcej dokumentacji. ZapoznaÂłem siĂŞ z tÂłumaczeniami Samuela Kramera, Jeana BottĂŠro, Marie-Joseph Seux, Thorkilda Jacobsena oraz RenĂŠ i AndrĂŠ Labat Caquot.
Natychmiast zauwaÂżyÂłem, Âże czĂŞsto rĂłÂżniÂły siĂŞ od siebie. JednakÂże, gÂłĂłwna zbieÂżnoÂśĂŚ pozostaje taka sama; moja rodzina i ja dostrzegliÂśmy zaskakujÂące podobieĂąstwo pomiĂŞdzy moimi wizjami i historiÂą pojawiajÂącÂą siĂŞ na glinianych tablicach, z ktĂłrych niektĂłre miaÂły wiĂŞcej niÂż 5 czy 6 tysiĂŞcy lat!
Z drugiej strony, zrobiÂłem wszystko, Âżeby nie zagÂłĂŞbiaĂŚ siĂŞ zbytnio w tÂłumaczenia, poniewaÂż nie chciaÂłem naruszaĂŚ historii, ktĂłrÂą otrzymaÂłem – wiele nowych elementĂłw nie przystawaÂło do niej. PatrzÂąc na to wszystko przez pryzmat podobieĂąstw, istnieje wiele wspĂłlnych elementĂłw, takich jak klonowanie, ktĂłre jest szczegĂłÂłowo opisane w staroÂżytnych tekstach i ktĂłre zauwaÂżyli wspĂłÂłczeÂśni pisarze, tacy jak Zacharia Sitchin, R. Boulay i David Icke.
KsiÂąÂżka skupia siĂŞ gÂłĂłwnie na wszystkim co otacza gÂłĂłwnego bohatera, zwanego Sa’am w pierwszym tomie i wystĂŞpujÂącego pod innymi imionami na Ziemi. Nie mogĂŞ obecnie mĂłwiĂŚ o tym w obawie przed ujawnieniem pewnych istotnych szczegĂłÂłĂłw dotyczÂących drugiej pracy, ktĂłra jeszcze nie zostaÂła opublikowana.

Karmaone : Wiele uwagi poÂświĂŞcasz pracy nad jĂŞzykiem, nad dekompozycjÂą sumeryjskich sÂłĂłw, Âżeby zbadaĂŚ ich znaczenie i zwiÂązki z niektĂłrymi sÂłowami jĂŞzykĂłw wspĂłÂłczesnych. SwojÂą pracĂŞ opierasz na intuicji i dokumentacji, czy moÂże pewne elementy tego jĂŞzyka sÂą „zawarte” w Tobie?

Anton Parks : Tak jak mĂłwiÂłem wczeÂśniej, kiedy otrzymywaÂłem te informacje, zauwaÂżyÂłem, Âże jĂŞzyk ten nie miaÂł nic wspĂłlnego z francuskim, nawet jeÂżeli chwilowo rozumiaÂłem go, tak jakby byÂł to mĂłj rdzenny jĂŞzyk. Kodyfikacja jĂŞzyka byÂła bardzo intensywna z powodu obecnoÂści kasty wÂśrĂłd Gina’abul (jaszczur[y] po sumeryjsku). Przez parĂŞ lat myÂślaÂłem, Âże to hebrajski, ale kilka moich „bohaterskich” rekonesansĂłw tego jĂŞzyka nie doprowadziÂło do konsolidacji z jego sylabariuszem (sylabariusz - rodzaj alfabetu, w ktĂłrym pojedyncze znaki reprezentujÂą caÂłe sylaby, a nie pojedynczne gÂłoski).
Dopiero znacznie pĂłÂźniej, gdy lata dziewiĂŞĂŚdziesiÂąte zmierzaÂły ku koĂącowi, trop doprowadziÂł mnie do sumeryjskiego. ByÂło juÂż „po wszystkim”. PrĂłbowaÂłem nadaĂŚ poczÂątek i koniec informacjom, ktĂłre otrzymaÂłem podczas wszystkich tych lat. Kiedy zaczÂąÂłem pisaĂŚ swĂłj pierwszy sumeryjski sylabariusz, od razu zdekodowaÂłem pewne biblijne pojĂŞcia – i okazaÂły siĂŞ one poprawne. Aby zdekodowaĂŚ dane sÂłowo, trzeba znaĂŚ kontekst, ktĂłry doprowadziÂł do powstania konkretnego pojĂŞcia.

WeÂźmy na przykÂład sumeryjskie sÂłowo Gina’abul -

(jaszczur[y])

Rozbity na mniejsze czĂŞÂści, daje GINA-AB-UL, tudzieÂż „prawdziwy[prawdziwi] przodek[przodkowie] splendor”. Kiedy ktoÂś zrozumie prĂłÂżnoÂśĂŚ, jakÂą opisujĂŞ w swoich ksiÂąÂżkach, taka nazwa przestaje byĂŚ zaskoczeniem!
RozwaÂżmy inny prosty przykÂład: imiĂŞ „Adam” nie jest, jak chcielibyÂśmy wierzyĂŚ, hebrajskie i wywodzÂące siĂŞ ze sÂłĂłw „Adam” (Glebe) oraz „adom” (czerwony). WciÂąÂż jestem zaskoczony, Âże Âżaden autor nie zauwaÂżyÂł, iÂż pojĂŞcie to istnieje w sumeryjskim jako Ă-DAM i oznacza „bydÂło, zwierzĂŞta, stada” lub „zbiĂłr, przygotowanie, instalacjĂŞ lub kolonizacjĂŞ”, tudzieÂż formĂŞ sÂłowa „narzucaĂŚ”! JeÂżeli Ă-DAM byÂł uÂżywany do wyznaczania osĂłb, oznaczaÂł „bydÂło, zwierzĂŞta, zebrany, elitĂŞ wÂładzy, instalacje”, lub „skolonizowanych, okaleczonych”. Idea niewolnika totalnie podlegÂłego „bogom” zawiera siĂŞ w ekwiwalencie pojĂŞcia Ă-DAM, akadyjskim NammaÂšÂšû, ktĂłre fonetycznie tÂłumaczy siĂŞ na sumeryjskie NAM-MAS-SU. DosÂłownie oznacza to - „poÂłowa porcji do zapÂłaty”. MyÂślĂŞ, Âże nie moÂżemy byĂŚ bardziej szczegĂłÂłowi!

Karmaone : Paul Von Ward, amerykaĂąski pisarz specjalizujÂący siĂŞ w badaniach nad staroÂżytnymi cywilizacjami i pracujÂący nad hipotezÂą wpÂływu istot pozaziemskich na
owe cywilizacje wierzy, Âże staroÂżytne jĂŞzyki, jak sanskryt, akadyjski czy sumeryjski, sÂą pozostaÂłoÂściami jĂŞzykĂłw, ktĂłrych nauczyliÂśmy siĂŞ od tych obcych przybyszĂłw. JĂŞzyki te
wyposaÂżone sÂą w prawdziwÂą siÂłĂŞ: kreatywnÂą moc, magicznÂą i ewokatywnÂą. WedÂług Von Warda, caÂła ta wiedza zostaÂła utracona. Co o tym sÂądzisz?

Anton Parks : Prawdziwa moc, ktĂłrÂą jestem w stanie rozpoznaĂŚ, to gÂłĂłwnie konsolidacja wÂładzy, co wyjaÂśniÂłem szczegĂłÂłowo w swojej pierwszej ksiÂąÂżce. Kluczowe sÂłowa z pierwotnych jĂŞzykĂłw, takich jak chiĂąski, hebrajski, grecki, ÂłaciĂąski, germaĂąski i rdzenno-amerykaĂąski, mogÂą zostaĂŚ rozbite na sumeryjskie i akadyjskie sylaby.
To prawdopodobnie bĂŞdzie spore wyzwanie dla lingwistĂłw, ale myÂślĂŞ, Âże opisaÂłem tÂą kwestiĂŞ bardzo szczegĂłÂłowo w pierwszym tomie. Ja i mĂłj wydawca zdecydowaliÂśmy o umieszczeniu wszystkich numerĂłw sylab i akcentĂłw, ktĂłre rozbiÂłem, wiĂŞc kaÂżdy gÂłodny wiedzy moÂże skontrolowaĂŚ mojÂą pracĂŞ. Dla tych, ktĂłrzy nie czytali The Dark Secret of the Stars – sumeryjski sylabariusz (jĂŞzyk Emenita [mĂŞski]) uÂżywany byÂł tylko przez mĂŞskich osobnikĂłw Gina’abul. Kobiety, kreujÂąc caÂły sylabariusz Gina’abul, umiejĂŞtnie ÂżonglowaÂły elementami sumeryjskiego i akadyjskiego. Zestaw ten uformowaÂł tzw. Emesa – matrycĂŞ jĂŞzykowÂą. Dlaczego jĂŞzyk (i sylabariusz) akadyjski w peÂłni uformowaÂł siĂŞ po sumeryjskim? OdpowiedÂź na to znajdziecie w tomie trzecim – Rising Nebheru (L’Eveil de Nebheru).

Karmaone : Zecharia Sitchin przedstawiÂł „Anunnaki” jako pojedynczÂą rasĂŞ, monolitycznÂą grupĂŞ zÂłoÂżonÂą z kilku klanĂłw tej samej rodziny, ktĂłra sprzeciwiÂła siĂŞ Enki, Enlilowi, itd. W kaÂżdym razie, czytajÂąc TwojÂą ksiÂąÂżkĂŞ zdajemy sobie sprawĂŞ, Âże ta historia jest duÂżo bardziej skomplikowana. Istoty, ktĂłre przybyÂły na ZiemiĂŞ, reprezentujÂą kilka rĂłÂżnych ras, z ktĂłrych niektĂłre pochodzÂą nawet z innych wymiarĂłw – mamy rasĂŞ jaszczurĂłw, okreÂślanych mianem Gina’abul, mamy takÂże rasy Sutum, AmaÂšutum, KingĂş, MusGe, itd. Czy mĂłgÂłbyÂś opisaĂŚ te klany i rasy, oraz wyjaÂśniĂŚ, czy fizjonomia tych stworzeĂą rĂłÂżni siĂŞ od naszej i skÂąd one pochodzÂą? Jakie jest precyzyjne „poÂłoÂżenie” Anunnaki? Dlaczego sumeryjskie tablice odnoszÂą siĂŞ w szczegĂłlnoÂści do tych istot?

Anton Parks : SzanujĂŞ ZechariĂŞ Sitchina, jest on prekursorem na tym polu. DziĂŞki niemu wielu ludzi zaznajomiÂło siĂŞ ze Âświatem Mezpotamii. Jego duch dedukcji i wystĂŞpy czĂŞsto prowadziÂły do bardzo ciekawych wnioskĂłw. JednakÂże, czy on i inni pisarze sÂą zaangaÂżowani w badanie pochodzenia Nungal (planiÂści naszej rasy; Ci, ktĂłrzy ktĂłrzy bez pozwolenia YahvĂŠ wspĂłÂłÂżyli z ludzkimi kobietami) Enkiego (po akadyjsku – Igigi)?
Czy sÂą zainteresowani rodowodem KingĂş, Imdugud (Anzu) i MusGe? Szybko przekonali siĂŞ, Âże to nie jest powiÂązane z liniÂą rodowÂą Annuna. Inne pojĂŞcia jak AmaÂšutum czy MìmĂnu nie pojawiajÂą siĂŞ na tablicach, jednak w swojej ksiÂąÂżce poÂświĂŞcam im rĂłwnieÂż sporo uwagi.
Wszystkie te szczepy, naleÂżÂące do Gina’abul, czĂŞsto rĂłÂżniÂły siĂŞ wyglÂądem zewnĂŞtrznym. Na przykÂład MusGe („wÂściekÂły wÂąÂż”) to skrzydlate smoki. Znani sÂą rĂłwnieÂż pod asyryjskÂą nazwÂą „Pazuzu”. MogÂą poruszaĂŚ siĂŞ bezproblemowo w pierwszych trzech wymiarach. MìmĂnu to pozaziemskie istoty, znane jako „Szaraki”. To pojĂŞcie znane jest poÂśrĂłd DogonĂłw z Mali i oznacza „mrĂłwkĂŞ”. JeÂżeli chodzi o KingĂş (pojĂŞcie identyfikowane z akadyjskim Quingu), sÂą oni rdzeniem krĂłlewskiego szczepu Gina’abul. TÂłumaczone na sumeryjski, daje KIN-Gu, „ziemski Âład (lub regionalny)”. KingĂş byli w stanie wojny z twĂłrcami Anunna, czyli UÂšumgal („Wielki Smok”, nazwa przyjĂŞta pĂłÂźniej przez SumerĂłw, odnoszÂąca siĂŞ do ich bogĂłw i wÂładcĂłw). KingĂş dzielili siĂŞ na 3 rĂłÂżne typy – biaÂłych (wielkich czÂłonkĂłw rodziny krĂłlewskiej), czerwonych (wojownikĂłw-czyÂścicieli) oraz zielonych (ludzie, takÂże wojownicy). Akadyjskie tablice przedstawiajÂą Quingu jako wspĂłÂłwinnych wojny z Anunna razem z KrĂłlowÂą Tiamat(a). To wojna, w ktĂłrych szczepy Gina’abul oddzieliÂły siĂŞ od siebie. To wojna, ktĂłra doprowadziÂła Anunna do Ziemi. Z tego powodu ci wygnaĂący zostali okreÂśleni mianem Anunnaki („Anunna Ziemi”). WiĂŞkszoÂśĂŚ sumeryjskich tablic przedstawia przygody Anunna na niebieskiej planecie. To rodzaj ody, mĂłwiÂący o wojownikach Anunna. Jest dÂługi i szczegĂłÂłowo opisuje ich wÂłasnoÂśĂŚ, skupiajÂąc siĂŞ zwÂłaszcza na ich genetycznej kontroli nad ludzkoÂściÂą. Stworzyli „stado hodowlane” dla wÂłasnej przyjemnoÂści, poniewaÂż Anunnaki sÂą raczej leniwi! W ten sposĂłb postrzegani sÂą jako „bogowie” (lub nawet BĂłg) przez ludzkoÂśĂŚ. Ale prawdziwy BĂłg jest gdzie indziej, a jego „anielscy wysÂłannicy” nie sÂą daleko.. Zainteresowani anioÂłami i wysokimi wibracjami nie powinni zapominaĂŚ, Âże we WszechÂświecie przeciwieĂąstwa zawsze siĂŞ przyciÂągajÂą, tworzÂąc jednoÂśĂŚ.

Karmaone : DokÂładnie. W swojej ksiÂąÂżce wspominasz o istnieniu kasty „planistĂłw”, zwanej KadiÂštu. Kim oni sÂą? ReprezentujÂą jakÂąÂś szczegĂłlnÂą rasĂŞ, czy raczej spoÂłecznoÂśĂŚ istot pozaziemskich rĂłÂżnego pochodzenia? Jak blisko sÂą ÂŹrĂłdÂła i jaka jest ich rola? MĂłwiÂąc o ÂŹrĂłdle, masz na myÂśli uniwersalne ÂźrĂłdÂło wszystkiego, caÂłego WszechÂświata?

Anton Parks : KadiÂštu sÂą wysÂłannikami Boga, od ktĂłrego wszyscy pochodzimy. Odnajdujemy to pojĂŞcie w akadyjskim „QadiÂštu”, ktĂłre przywoÂłuje kapÂłankĂŞ wysokiego szczebla.
Sumeryjski ekwiwalent tego pojĂŞcia, NU-GIG, oznacza „zdrowy”, tudzieÂż „wizerunek zÂła”. W oczach mieszkaĂącĂłw Mezopotamii QadiÂštu oznaczaÂło ÂświĂŞta prostytutkĂŞ. W pierwszej ksiÂąÂżce kÂładĂŞ duÂży nacisk na rolĂŞ pÂłci i jej zwiÂązek z boskoÂściÂą. Trzeba pamiĂŞtaĂŚ o tym, Âże w mniemaniu Gina’abul kobiety (kapÂłanki AmaÂšutum) sÂą wysÂłanniczkami ÂŹrĂłdÂła, a takÂże czĂŞÂściÂą KadiÂštu. W zwiÂązku z tym nie powinno dziwiĂŚ postrzeganie tych kapÂłanek jako „wizerunku zÂła” (razem z EwÂą, ktĂłra jest cielesnÂą grzesznicÂą, poniewaÂż zapoczÂątkowaÂła rozrĂłÂżnianie dobra i zÂła) oraz jako „zdrowych” (poniewaÂż znaÂły zalety ÂświĂŞtej seksualnoÂści, ktĂłra leczy wszelkie choroby). Akadyjskie QadiÂštu przetÂłumaczone na Emesa (jĂŞzyk-matryca), daje KAD4-IS7-TU, czyli „staroÂżytne zgromadzenie[zgromadzenia] Âżycia”. PojĂŞcie to jest takÂże pokrewne ÂłaciĂąskiemu „Caduceus” (Kaduceusz - przedstawiany w postaci kija, oplecionego parÂą wĂŞÂży, z parÂą skrzydeÂłek na szczycie; w dniu dzisiejszym uÂżywany jako symbol medycyny). NiezaleÂżnie od tego, czy mowa tutaj o kapÂłankach wysokiego szczebla, tradycjach akadyjskiego QadiÂštu, lub o KadiÂštu (planistach), wystĂŞpujĂŞ tutaj silny zwiÂązek z sekretnÂą czakrÂą, symbolizowanÂą przez kaduceusz. UmiejĂŞtne sterowanie wszystkimi czakrami pozwala na wzrost ÂświadomoÂści, ktĂłra nie chce mĂŞskich Gina’abul sterujÂących tym Âświatem zza kurtyny przez tysiÂąclecia! SpoÂłecznoÂśĂŚ KadiÂštu jest w stanie konfliktu z wiĂŞkszoÂściÂą Gina’abul w mojej historii. Lub raczej spoÂłecznoÂśĂŚ rĂłÂżnych pozaziemskich ras. Jej rolÂą jest zjednoczenie gatunkĂłw naszego Âświata w imiĂŞ ÂźrĂłdÂła wszystkich rzeczy, ktĂłre na Ziemi postrzegane jest jako BĂłg. KadiÂštu sÂą bardzo potĂŞÂżni, ale majÂą podstawowÂą zasadĂŞ, ktĂłrÂą siĂŞ kierujÂą – nie mogÂą ingerowaĂŚ w sprawy istot o niÂższych wibracjach, ktĂłre ewoluujÂą. Obecnie ludzkoÂśĂŚ nie kontaktuje siĂŞ z takimi istotami, poniewaÂż radzi sobie z Anunna. Na nieszczĂŞÂście dla tych, ktĂłrzy sterujÂą naszym Âświatem z ukrycia, ludzkoÂśĂŚ przechodzi gwaÂłtowne zmiany i niedÂługo „wskoczy” do innego wymiaru. To historyczny moment, niecierpliwie oczekiwany od dawna. KadiÂštu obserwujÂą nas bardziej niÂż kiedykolwiek. WysyÂłajÂą wiadomoÂści poprzez ludzi, z ktĂłrymi kontaktujÂą siĂŞ bezpoÂśrednio (abdukcja), lub poÂśrednio (kontakt telepatyczny), chociaÂż pozostajÂą czujni, poniewaÂż wiĂŞkszoÂśĂŚ ludzi, z ktĂłrymi kontaktujÂą siĂŞ w ten sposĂłb, dziaÂła w dobrej wierze, ale czĂŞsto interpretuje przekazy w niewÂłaÂściwy sposĂłb. ProszĂŞ zauwaÂżyĂŚ, Âże szaraki rĂłwnieÂż zajmujÂą siĂŞ abdukcjami, zwykle bĂŞdÂąc na usÂługach Gina’abul. KadiÂštu sÂą w pewnym sensie Elohim z Biblii, tudzieÂż boskimi anioÂłami (ze ÂŹrĂłdÂła). EgzystujÂą w wyÂższych wibracjach i bardzo niewielu z nich moÂże poruszaĂŚ siĂŞ w trzecim wymiarze, doprowadzajÂąc do bezpoÂśredniego kontaktu i wyjaÂśnienia celu ich przybycia. Sumerowie nazywali ich „Angal” – proszĂŞ zauwaÂżyĂŚ pokrewieĂąstwo tego pojĂŞcia z angielskim „angel” (anioÂł).

Karmaone : MĂłwisz o istnieniu kilku wymiarĂłw, ktĂłre miaÂłyby byĂŚ „naÂłoÂżone” na nasze trzy wymiary, mniej wiĂŞcej tak jak ciastko francuskie. Czy mĂłgÂłbyÂś wyjaÂśniĂŚ na jakich poziomach egzystujÂą jaszczurze rasy i w jakim my jesteÂśmy poÂłoÂżeniu w odniesieniu do nich?

Anton Parks : ÂŻeby odpowiedzieĂŚ na to pytanie, muszĂŞ wyjaÂśniĂŚ kilka rzeczy. W Adam Genisis napotykamy na schemat opisujÂący KUR i dodajÂący do niego dwuwymiarowy Âśrodek:

To zbytnie uproszczenie Kigali („Grande Terre”), ktĂłre zÂłoÂżone jest z KI (trzeci wymiar) oraz KUR, ktĂłre zawiera w sobie niÂższe wymiary. KI jest wymiarem, w ktĂłrym obecnie ewoluuje ludzkoÂśĂŚ na Ziemi. KUR jest niewidzialny dla istot ewoluujÂących w KI, poniewaÂż znajduje siĂŞ poza trĂłjwymiarowÂą percepcjÂą. KUR jest rdzeniem systemu wywodzÂącego siĂŞ bezpoÂśrednio z ideologii Gina’abul. Ukryte znaczenie moÂżna odczytaĂŚ rozkÂładajÂąc wyraz KUR na czÂłony KU-UR. W efekcie uzyskujemy „opasany fundament” lub „podstawĂŞ fundamentu”. OpisujÂąc KUR, zacznĂŞ od gĂłry. Najpierw mamy KUR-GI-A.
BezpoÂśrednie tÂłumaczenie tego pojĂŞcia ujawnia, Âże to przejÂściowy wymiar, w ktĂłrym pozostajÂą dusze do momentu powrotu do ÂŹrĂłdÂła, lub do Angal (zlokalizowanego na szczycie KI i KUR). NastĂŞpnie – KUR-GAL (drugi wymiar), to znaczy Grand KUR – rĂłwnolegÂły Âświat, w ktĂłrym niektĂłrzy Gina’abul budujÂą swĂłj dom na Ziemi. Zaraz poniÂżej znajduje siĂŞ kolejny wymiar, czyli KUR-NU-GI (KUR bez powrotu). Rozbicie tego wyrazu na sylaby ujawnia bez cienia wÂątpliwoÂści, iÂż jest to podstawowa czĂŞstotliwoÂśĂŚ, w ktĂłrej gubiÂą siĂŞ dusze. To miejsce, gdzie byty „blokujÂą siĂŞ” – stamtÂąd pochodzÂą duchy. Sumerowie postrzegali KUR-GI-A i KUR-NU-GI jako dwie reprezentacje piekÂła. Mamy rĂłwnieÂż KUR-BALA (pierwszy wymiar, najniÂższy ze wszystkich).
WedÂług SumerĂłw i tablic, to miejsce jest „poza”, ale jego dokÂładne tÂłumaczenie to „krĂłlestwo lub dynastia KUR”. Na Ziemi KUR-BALA jest ÂźrĂłdÂłem wielu podziaÂłĂłw i walk pomiĂŞdzy Gina’abul. Ten, kto panuje nad KUR-BALA, panuje rĂłwnieÂż nad pozostaÂłymi dwoma wymiarami (KUR-GAL i KI). WÂładca KUR-BALA to dosÂłownie „wszystkowidzÂące oko na szczycie odwrĂłconej piramidy”, poniewaÂż posiada bezpoÂśredni wglÂąd w KUR-GAL i KI! Dlatego na tablicach KUR (lub KUR-BALA) czĂŞsto jest przedstawiany jako „wrĂłg w Âświecie, w ktĂłrym panuje wieczny chaos”. Pierwsze trzy wymiary tworzÂą rodzaj odwrĂłconej piramidy, w ktĂłrej KI symbolizuje podstawĂŞ, a wymiar KUR-BALA szczyt. Z tego szczytu, kaÂżdy ma powiĂŞkszajÂące ÂświatÂło (tak jak szkÂło powiĂŞkszajÂące) na wszystkie wymiary aÂż do KI. DziaÂła to rĂłwnieÂż w drugÂą stronĂŞ, w dokÂładnie taki sam sposĂłb. StÂąd idea, Âże BĂłg (ÂŹrĂłdÂło) wie i widzi wszystko.

Karmaone : W swojej ksiÂąÂżce piszesz o drzewie Âżycia, jednoczeÂśnie odnoszÂąc siĂŞ do ogrodu Eden i tak zwanego wĂŞÂża kusiciela. Jakie jest prawdziwe znaczenie tej dziwnej, enigmatycznej historii, opisanej w KsiĂŞdze Rodzaju?

Anton Parks : Nie mogĂŞ udzieliĂŚ wyczerpujÂącej odpowiedzi na to pytanie, poniewaÂż ta kwestia zostanie dogÂłĂŞbnie wyjaÂśniona w drugiej ksiÂąÂżce, Adam Genisis. MogĂŞ jednak podaĂŚ kilka ciekawych faktĂłw na temat wĂŞÂża i jego kumpla, z ktĂłrym Szatan jest czĂŞsto bÂłĂŞdnie utoÂżsamiany. Po wielu perypetiach, Wysoka Rada Anunna jest zobowiÂązana do genetycznej „produkcji” czÂłowieka, ktĂłry bĂŞdzie pracowaÂł dla „bogĂłw”. Ci ludzie nie sÂą identyfikowani jako Ă-DAM (zwierzĂŞta), lecz raczej jako LĂšlĂš, to znaczy „mieszaĂący”. Enki – syn An i MamĂtu-Nammu, ktĂłry przeprowadza przymusowo owÂą produkcjĂŞ dla kasty rzÂądzÂącej, Annuna – nie chce widzieĂŚ swoich genetycznych tworĂłw jako Ă-DAM (zwierzĂŞta). Stopniowo zmienia wiĂŞc niewolnikĂłw w niezaleÂżne istoty. Pierwszy „wzorzec” zaprojektowany do pracy byÂł androgeniczny. Enki „przecina” Ăłw wzorzec na pĂłÂł, tworzÂąc mĂŞÂżczyznĂŞ i kobietĂŞ. Gliniane tablice przedstawiajÂą tÂą sytuacjĂŞ nastĂŞpujÂąco:

Co widzimy? Enki pojawia siĂŞ po lewej stronie. DookoÂła niego wĂŞÂże (symbol kreacji i pÂłodnoÂści), ktĂłre trzĂŞsÂą siĂŞ rytmicznie. MoÂżemy wysunÂąĂŚ wniosek, Âże wÂąÂż z Biblii to wÂłaÂśnie Enki-genetyk, znany rĂłwnieÂż jako NudĂmmud klonujÂący.
NastĂŞpnie zauwaÂżyĂŚ moÂżna obok niego gwiazdĂŞ ze strzaÂłÂą skierowanÂą w dĂłÂł. Gwiazda symbolizuje pojĂŞcie DINGIR (bĂłg), a strzaÂła „otchÂłaĂą”, „dno”, co potwierdza, Âże „bĂłg” Enki jest dobry, poniewaÂż dzieli Abzu, podziemie. Amid „budzi” kobietĂŞ, ktĂłra, jak widaĂŚ, nie powstaÂła z Âżebra Adama, lecz z czegoÂś w rodzaju kotÂła, ktĂłry moÂże Âłatwo dostosowaĂŚ siĂŞ do sztucznej matrycy.
Co dziwne, kocioÂł ten jest podobny do archaicznego sumeryjskiego znaku, ktĂłry jest powiÂązany z ÂżeĂąskim demonem LilĂš (Lilith). Lilith symbolizuje choroby i zÂło. Czy stare, rabiniczne legendy nie mĂłwiÂą, Âże pierwszym towarzyszem Lilith byÂł Adam? Poza tym, mĂŞÂżczyzna kieruje w stronĂŞ kobiety gaÂłÂąÂź drzewa, ktĂłra koĂączy siĂŞ w waginie. Symbolika jest oczywista!
Ale najciekawszÂą rzecz znajdujemy po prawej stronie – wÂściekÂły wÂładca wymachujÂący swoimi podwĂłjnymi widÂłami. PoÂśrĂłd SumerĂłw, widÂły symbolizujÂą wÂładcĂŞ poÂłÂączonego z ziemiÂą (glebÂą). MoÂżemy bezproblemowo powiÂązaĂŚ tÂą postaĂŚ z „Satam” (szatanem), czyli z wÂładcÂą terytorialnym lub wÂładcÂą paĂąstwa. A kto jest „najwiĂŞkszym” Satam spoÂśrĂłd Anunna? Enlil, oponent Enkiego!
SÂłowiaĂąski manuskrypt Adama i Ewy (Biblioteka Narodowa w Sofii, nr 433) wskazuje, Âże Szatan roÂściÂł sobie prawo do posiadania Ziemi (swobodne tÂłumaczenie – przyp. tÂłum.):

„Moja jest Ziemia, podzielone sÂą niebo i raj. JeÂżeli staniesz siĂŞ czÂłowiekiem, ktĂłry naleÂży do mnie, bĂŞdziesz pracowaÂł na Ziemi…”

Inne biblijne teksty, takie jak Ewangelia wg Âśw. Mateusza (4,8) lub Âśw. ÂŁukasza (4,6) sugerujÂą dokÂładnie to samo. CaÂłkiem zabawny jest fakt, Âże to „BĂłg” przyÂłapuje wĂŞÂża „uczÂącego” Adama i EwĂŞ w Edenie. Dlaczego nie Szatan? Innymi sÂłowy – ogrĂłd powinien naleÂżeĂŚ do Szatana, a nie do Boga. Sumerowie kochajÂą symbolizm. WracajÂąc do tablicy – pod Satam znajdujemy Gullum (kota).
Kot czĂŞsto uwaÂżany byÂł za szkodliwe zwierzĂŞ. Na takÂą ideologiĂŞ napotykamy rĂłwnieÂż u SumerĂłw – rozbijajÂąc wyraz Gullum na mniejsze czÂłony, uzyskujemy GUL (zniszczyĂŚ, unicestwiaĂŚ) oraz LUM (pÂłodnoÂśĂŚ, obfitoÂśĂŚ, przynoszÂący owoce). Oznacza to, Âże Satam (Enlil) posiada jeden cel – „zniszczenie obfitoÂści” swoich robotnikĂłw, ktĂłrzy stali siĂŞ zbyt wolni i niezaleÂżni w jego mniemaniu. Czy jest coÂś lepszego od kota do wyraÂżenia tej idei? Historia ta znalazÂła siĂŞ rĂłwnieÂż na koĂącu babiloĂąskich tablic (AtrahasĂŽs), ktĂłre ukazujÂą Enlila nakazujÂącego Enkiemu skrĂłcenie dÂługoÂści Âżycia ludzi i uczynienie niektĂłrych kobiet bezpÂłodnymi. MoÂżecie takÂże zauwaÂżyĂŚ, Âże Enki ma zwiÂązane rĂŞce i nogi. To odnosi siĂŞ do faktu, Âże Enki nie jest tak wolny, jakby sobie tego ÂżyczyÂł, bĂŞdÂąc podwÂładnym Enlila.
Nie pytajcie mnie dlaczego Âżaden autor nie zauwaÂżyÂł poÂłÂączenia pomiĂŞdzy sumeryjskim pojĂŞciem Satam, homofonami sÂłowa „Adam” oraz, co najwaÂżniejsze, obserwacjÂą, Âże
sumeryjski „bĂłg” Enlil peÂłni rolĂŞ Satama („zarzÂądca” lub „wÂładca paĂąstwa”) na glinianych tablicach. Nie mam pojĂŞcia! JednakÂże, prawda zostaÂła ponownie odnaleziona. „Zadymiony” Enlil, ktĂłry symbolizuje „Boga” w Biblii, to nikt inny, tylko Szatan! Co wiĂŞcej, jego imiĂŞ - EN-LĂL („wÂładca wiatru”) – moÂże zostaĂŚ rĂłwnieÂż przetÂłumaczone z sumeryjskiego jako „wÂładca infekcji”. To nie przypadek, poniewaÂż Enlil, naczelny wÂładca ziemskich Gina’abul, nie byÂł akceptowany przez SumerĂłw, ktĂłrzy postrzegali go jako krwawego i despotycznego wÂładcĂŞ!
To jest spĂłjne z gnostyckÂą ideologiÂą, ktĂłra porĂłwnuje wielkiego Archona do Szatana.

PojĂŞcie SATA jest obecne w Egipcie. BezpoÂśrednie tÂłumaczenie oznacza „genialnego wĂŞÂża” oraz „dziecko (lub syna) Ziemi” (po lewej). Kiedy poskÂładamy egipskie czÂłony, ktĂłre tworzÂą wyraz Szatan, uzyskamy jednoczeÂśnie „przynoszÂący ZiemiĂŞ” i „przynoszÂący zÂło”. To interesujÂące, poniewaÂż czasownik znajduje siĂŞ na drugiej pozycji, tak jak u Gina’abul i SumerĂłw. W dodatku, wizerunki pojawiajÂące siĂŞ na powyÂższym schemacie sÂą spĂłjne z mezopotamskÂą i chrzeÂścijaĂąskÂą ideologiÂą, ktĂłre przedstawiajÂą Satama i Szatana w ten sam sposĂłb. NaprawdĂŞ myÂślicie, Âże to przypadek? W Adam Genisis moÂżemy zauwaÂżyĂŚ, Âże jĂŞzyki egipski oraz ten z Mezpotamii byÂły bardzo istotne w tworzeniu wielu biblijnych pojĂŞĂŚ.

Karmaone : WspominaÂłeÂś o „Santana” i „Sandan”, obcej istocie, ktĂłra sÂłuÂżyÂła jako inÂżynier rolnictwa, ogrodnik i znawca roÂślin. Czy jest ona rĂłwnieÂż powiÂązana ze sÂłowem „Szatan”, ktĂłrego tradycja opisuje jako zbuntowanego anioÂła? Czy jest powiÂązana z drzewem Âżycia i z drzewem wiedzy?

Anton Parks : CaÂłkiem sÂłusznie zauwaÂżyÂłeÂś, Âże „rĂłwnieÂż”. PojĂŞcie „Szatan” jest mieszankÂą „Satam” (zarzÂądcy) oraz „Sandan” lub „Santana” (wÂładca plantacji, ogrodnik) w sumeryjskiej tradycji. Jest pewien szczegĂłÂł, ktĂłry odrĂłÂżnia Satam i Sandan. Satam jest potĂŞÂżny, zarzÂądza caÂłymi regionami lub nawet paĂąstwami. Enlil zarzÂądza caÂłym paĂąstwem Kalam (Sumer).
Robi to jednak poprzez Sandana (Santana), bez ktĂłrych nic nie mĂłgÂłby zrobiĂŚ. W Âświecie Anunna, dominujÂącej kasty, liczyÂła siĂŞ jedna rzecz: przetrwanie dziĂŞki rolniczym plantacjom! Ale u Gina’abul Sandan (Santana) to tylko i wyÂłÂącznie kobiety.
Na dÂługo przed Sumerami Sandan byÂły tylko kobietami, ktĂłre pracowaÂły na rozlegÂłej, mezopotamskiej rĂłwninie, zwanej Eden lub Edin. W Dark Secret of the Stars szczegĂłÂłowo
opisaÂłem bliskie zwiÂązki pomiĂŞdzy kobietami i drzewami w ogrodzie Eden – masz wiĂŞc odpowiedÂź na Twoje ostatnie pytanie.

Karmaone : Gadzie cywilizacje, ktĂłre opisujesz, sÂą bardzo dziwne – oparte na segregacji i oddzieleniu. Segregacji pÂłciowej – rasa kobiet, rasa mĂŞÂżczyzn, bezpÂłciowi, „roboty” (reprezentowane przez Szarych). Czy jest to spowodowane upadkiem, w ktĂłrym technologia i inÂżynieria genetyczna odegraÂły znaczÂącÂą rolĂŞ? Czy te kasty i rasy majÂą wspĂłlne pochodzenie?

Anton Parks : MuszĂŞ znowu odnieÂśĂŚ siĂŞ do owej wojny. MĂłwimy tutaj o Anunna, ktĂłrzy doprowadzili do wojny na Ziemi. Na poczÂątku nie byÂło pÂłciowej separacji poÂśrĂłd Gina’abul. W pewnym momencie UÂšumgal MusGe odkryli seksualnÂą moc kobiet. NiektĂłrzy z nich chcieli uwiĂŞziĂŚ kobiety, poniewaÂż czuli do nich odrazĂŞ. UwiĂŞzione kapÂłanki powielaÂły tajemnice i rytuaÂły majÂące chroniĂŚ mĂŞÂżczyzn. Mniej wiĂŞcej wtedy utworzyÂły rĂłwnieÂż elementy, ktĂłre uformowaÂły jĂŞzyk-matrycĂŞ EMESA. JĂŞzykiem tym nie posÂługiwaÂł siĂŞ Âżaden mĂŞÂżczyzna.
MogÂły w ten sposĂłb bezpiecznie komunikowaĂŚ siĂŞ miĂŞdzy sobÂą. Gina’abul majÂą wspĂłle pochodzenie, ale porĂłÂżniÂło ich wiele konfliktĂłw, co tÂłumaczy, dlaczego jedynie czĂŞÂśĂŚ z nich pozostaÂła w Usu (Konstelacja Smoka), ich pierwotnym miejscu pochodzenia. Gina’abul rozprzestrzenili siĂŞ po Âświecie. Na przykÂład UÂšumgal i wiĂŞkszoÂśĂŚ AmaÂšutum trafili do NalulkĂĄra (Wielki WĂłz), Kingu do Te (Konstelacja OrÂła), a MusGe MìmĂnu (Szarzy) do Urbar'ra (Konstelacja Liry). NiektĂłrzy AmaÂšutum trafili do Mulmul (Plejady), gdzie takÂże
Anunna zostali stworzeni, itd.

Karmaone : Opisujesz prawdziwÂą wojnĂŞ pomiĂŞdzy kobietami i mĂŞÂżczyznami, pomiĂŞdzy gadami i gadami. MĂŞÂżczyÂźni sÂą zimni, ÂżÂądni wÂładzy i skÂłaniajÂący siĂŞ ku technologii, podczas gdy kobiety sÂą bardziej zrĂłwnowaÂżone, zdolne do empatii i wspĂłÂłczucia. Czy takie wyspecjalizowane towarzystwo to celowy zamysÂł planistĂłw lub mĂŞskich jaszczurĂłw? A moÂże to rezultat dekadencji?

Anton Parks : OczywiÂście nie powinniÂśmy generalizowaĂŚ, ale to nie kobiety spowodowaÂły wojny na Ziemi! Postaram siĂŞ wyjaÂśniĂŚ tÂą kwestiĂŞ. Czy historia i aktualne wydarzenia na Âświecie nie pokazujÂą, Âże mĂŞÂżczyÂźni, ktĂłrzy majÂą wÂładzĂŞ, sÂą zimni, wyrachowani, gÂłodni wÂładzy i skÂłaniajÂą siĂŞ ku technologii, podczas gdy kobiety, ogĂłlnie rzecz biorÂąc, sÂą bardziej wywaÂżone?
Tak jak mĂłwiÂłem wczeÂśniej, kobiety Gina’abul (AmaÂšutum) byÂły przez mĂŞÂżczyzn wiĂŞzione poprzez separacjĂŞ. To spowodowaÂło napiĂŞcia, ktĂłre pĂłÂźniej przerodziÂły siĂŞ w krwawe konflikty. Seks zostaÂł zakazany na dÂługi czas. Gina’abul walczyli, aby prokreowaĂŚ uÂżywajÂąc genetyki, co spowodowaÂło powstanie caÂłego szeregu okazĂłw i hybryd – na przykÂład MìmĂnu („Szarzy”), ktĂłrzy sÂą jedynie niewolnikami mĂŞskich Gina’abul. NiedÂługo potem, AmaÂšutum doÂłÂączyÂły do KadiÂštu, planistĂłw naszego WszechÂświata. Zawsze byÂły mÂądrzejsze od swoich mĂŞskich towarzyszy, a to bez wÂątpliwoÂści byÂła najlepsza droga do naprawy bÂłĂŞdĂłw przeszÂłoÂści.
DokÂładnie umiejscowiÂłem w czasie wydarzenia, do ktĂłrych siĂŞ odnoszĂŞ. MyÂślĂŞ, Âże z BarbarÂą Marciniak skontaktowaÂły siĂŞ AmaÂšutum z Mulmul (Plejady). PrzeczytaÂłem jej trzy pierwsze ksiÂąÂżki i muszĂŞ powiedzieĂŚ, Âże jej przekazy sÂą spĂłjne z mojÂą historiÂą. Nasze ÂźrĂłdÂła sÂą prawdopodobnie wspĂłlne. Marciniak skupia siĂŞ na wydarzeniach, a ja opisujĂŞ stare epizody; pomimo tego, dostrzegam tutaj wiele zbieÂżnoÂści.

Karmaone : Wiele staroÂżytnych religii i kultĂłw szamaĂąskich czci naturĂŞ i przekazuje pojĂŞcie „ÂświĂŞtej kobiecoÂści”. Gnostycy (teksty z Nag Hammadi) i religie MisteriĂłw takÂże czciÂły ÂświĂŞtÂą kobiecoÂśĂŚ i SofiĂŞ (wiedzĂŞ), ÂźrĂłdÂło wszystkich rzeczy w naszym Âświecie. Obecnie monoteistyczne religie (np. chrzeÂścijaĂąstwo, judaizm czy islam) sÂą paternalistyczne. BĂłg postrzegany jest w kategoriach pÂłci mĂŞskiej (YHVH, Jahwe, Jehowa), jako ktoÂś apodyktyczny i surowy. SÂą to rĂłwnieÂż redempcyjne i mesjanistyczne religie. OdnoÂśnie chrzeÂścijaĂąstwa – wyglÂąda na to, Âże miÂłowanie bliÂźnich i kult dziewicy sÂą pĂłÂźniejszym dodatkiem, pochodzÂącym ze starych, pogaĂąskich tradycji. RĂłÂżni autorzy oraz teksty krytykujÂą tÂą gnostyckÂą religiĂŞ i ideĂŞ patriarchalnego, podbijajÂącego wojownika, co byÂło w pewnym sensie wirusem zaszczepionym przez istoty pozaziemskie (Archoni). Czy rozsÂądnie jest myÂśleĂŚ, Âże Archoni to po prostu gady (Anunna)?

Anton Parks : Tak, ale to tylko moja opinia! ChciaÂłbym przypomnieĂŚ, Âże wiele wysiÂłkĂłw zostaÂło poczynionych w celu ukrycia prawdy o pochodzeniu i wyglÂądzie „bogĂłw”, ktĂłrzy
zmienili kod genetyczny ludzkoÂści, aby jÂą zniewoliĂŚ i zrĂłwnaĂŚ z Ă-DAM (zwierzĂŞtami). ChciaÂłbym ukazaĂŚ dwa rĂłÂżne tÂłumaczenia tego samego fragmentu tekstu ZwojĂłw znad
Morza Martwego. OdpowiedÂź na pytanie pojawia siĂŞ w zwoju 4Q544, gdzie odkryĂŚ moÂżna dwie postacie bĂŞdÂące Amramem, ojcem MojÂżesza. Oto (swobodne) tÂłumaczenie pochodzÂące z ksiÂąÂżki Roberta Eisenmana i Michaela Wise’a, The Dead Sea Scrolls Uncovered (Element Books, Shaftesbury, Dorset, 1992):

[ZobaczyÂłem strĂłÂżĂłw] w swojej wizji, wizji we Âśnie. DwĂłch (mĂŞÂżczyzn) walczyÂło o mnie, mĂłwiÂąc (…) i prowadzÂąc duÂżÂą walkĂŞ o mnie. ZapytaÂłem: „Kim jesteÂście, ci, ktĂłrzy macie wÂładzĂŞ nade mnÂą?” Odpowiedzieli mi: „JesteÂśmy w stanie rzÂądziĂŚ caÂłÂą ludzkoÂściÂą.” Zapytali mnie: „KtĂłrego z nas do rzÂądzenia [wybierasz]?” OdsÂłoniÂłem jego oczy i spojrzaÂłem. [Jeden z nich] wyglÂądaÂł jak przeraÂżajÂący wÂąÂż, wielokolorowy, ale bardzo ciemny. [I spojrzaÂłem znowu], a jego wyglÂąd, jego twarz jak Âżmija, i (…) i zobaczyÂłem innego, ktĂłrego wyglÂąd byÂł przyjemny.

(Swobodne) tÂłumaczenie Edwarda Cooka, pochodzÂące z ksiÂąÂżki Michaela Wise’a, Martina Abegga i Edwarda Cooka, The Dead Sea Scrolls (Plon, 2001):

W mojej wizji, wizji marzenia, byÂły dwie postacie kÂłĂłcÂące siĂŞ o mnie, mĂłwiÂące (…) i ÂścierajÂące siĂŞ gwaÂłtownie. SpytaÂłem wiĂŞc: „Jak to jest, Âże macie wÂładzĂŞ nade mnÂą?” Oni odpowiedzieli: „JesteÂśmy panami caÂłej ludzkoÂści i mamy wÂładzĂŞ nad niÂą.” I powiedzieli mi: „KtĂłrego z nas (…)” [OdsÂłoniÂłem oczy i ujrzaÂłem] jednego z nich, ktĂłrego wyglÂąd [byÂł przeraÂżajÂący], niczym mrĂłwka; [jego strĂłj byÂł] bardzo ciemny i wielokolorowy (…) i zobaczyÂłem innego, ktĂłrego wyglÂąd byÂł przyjemny (…)

Jak pewnie zauwaÂżyÂłeÂś, tÂłumaczenie z 2001 caÂłkowicie (negatywnie) przyĂŚmiÂło urywek z wersji z 1992 roku, ktĂłry jest dobrym opisem gadziego wyglÂądu pierwszego „anioÂła”. W wersji z 2001 roku tylko wyraz „wÂąÂż” zostaÂł zmieniony, a wyraz „Âżmija” usuniĂŞty. JeÂżeli to nie jest celowa manipulacja, to o co w takim razie chodzi?!

Karmaone : WedÂług Paula Von Warda, system wÂładzy, ktĂłrego doÂświadczamy dzisiaj, jest wynikiem systemu narzuconego przez Anunnaki i SumerĂłw: patriarchalnego,
hierarchicznego i scentralizowanego, bĂŞdÂącego sukcesyjnÂą monarchiÂą. Co o tym myÂślisz?

Anton Parks : MogĂŞ to, niestety, potwierdziĂŚ. ZostaÂło to zapisane na sumeryjskich tablicach. WÂładza krĂłlewska byÂła przekazywana kolejnym „bogom”. ByÂły jednakÂże dwa rodzaje indukcji. WiĂŞzy krwi, co zresztÂą wszyscy znamy; wÂładza przekazywana z ojca na syna poprzez dziedzicznoÂśĂŚ. IstniaÂł jednak drugi sposĂłb, bardziej hermetyczny, o czym ÂświadczÂą zapisy na egipskich papirusach i mezopotamskich tablicach. „NiebiaĂąska Krowa” (staroÂżytna bogini) wybieraÂła kochanka, ktĂłremu przekazywaÂła swojÂą boskoÂśĂŚ i boskie moce, uprawiajÂąc z nim seks. Kochanek dzieliÂł w ÂświĂŞtym ÂłoÂżu maÂłÂżeĂąskim energiĂŞ witalnÂą bogini (lub jednej z jej zwolenniczek, znanych jako ÂświĂŞte prostytutki), aby uzyskaĂŚ nieÂśmiertelnoÂśĂŚ i staĂŚ siĂŞ „Bykiem Nieba”. Na koĂącu rytuaÂłu, mĂŞÂżczyzna przejmowaÂł krĂłlewskie funkcje. RytuaÂł ten byÂł praktykowany w Sumerze, w Egipcie i w staroÂżytnej Grecji. ZauwaÂżcie, Âże Romulus i Remus (zaÂłoÂżyciele Rzymu) zostali wychowani przez wilczycĂŞ, ktĂłra uratowaÂła ich przed niechybnÂą ÂśmierciÂą. Symbolizm tej historii jest oczywisty – po Âłacinie Luma (wilk) oznacza teÂż „prostytutkĂŞ”. W staroÂżytnoÂści kapÂłanki byÂły traktowane jak prostytutki, poniewaÂż przekazywaÂły uÂświĂŞconÂą wÂładzĂŞ krĂłlewskÂą Bogini Matki przyszÂłym krĂłlom i ksiÂąÂżĂŞtom. Wilczyca w rzeczywistoÂści byÂła kapÂłankÂą, ktĂłra wyznawaÂła kult Bogini Matki i przekazywaÂła wÂładzĂŞ, nie poprzez dziedzictwo, lecz poprzez swojÂą pierÂś.
Tak wiĂŞc byÂły dwa rodzaje indukcji, ktĂłre odzwierciedlaÂły rĂłÂżne ideologie. Pierwsza z nich jest czysto patriarchalna, poniewaÂż ojciec (krĂłl), byÂł postrzegany jako ktoÂś, kto odziedziczyÂł wÂładzĂŞ. Druga zaÂś jest matriarchalna; „krĂłlowa” przekazuje swoje moce. Gina’abul byli uwikÂłani w wojnĂŞ pomiĂŞdzy pierwiastkiem mĂŞskim i ÂżeĂąskim. Te przeciwieĂąstwa sÂą ewidentne, ma to rĂłwnieÂż zwiÂązek z zakazanym poczÂątkiem Adama i Ewy. Zostali stworzeni przez Enkiego, ktĂłry wspieraÂł kult Bogini Matki. PrzepaÂśĂŚ pomiĂŞdzy Enkim (wÂąÂż-genetyk i „uzdrowiciel”) oraz Enlilem, „Satamem” (zarzÂądca terytorialny) Edenu, staje siĂŞ oczywista, jeÂżeli uÂświadomisz sobie, Âże Enlil wspieraÂł patriarchalnÂą doktrynĂŞ upadÂłych „bogĂłw” na Ziemi.
Credo Mutwa, zuluski szaman, mĂłwi, Âże poÂśrĂłd Hutu i Tutsi z Rwandy, bogowie nazywani sÂą „ImanujelĂĄ”, co oznacza „gady” i moÂże zostaĂŚ przetÂłumaczone jako „Panowie, ktĂłrzy przybyli”. PojĂŞcie to moÂżna rĂłwnieÂż przetÂłumaczyĂŚ na Emesa (jĂŞzyk-matryca). WiedzÂąc, Âże litery „o” i „j” nie istniejÂą w jĂŞzyku bogĂłw, sÂłowo IMANUJELĂ (gady) da: IM (wiatr, burze, chmury), AN (niebo), UH (jad), EL (transport, wysokoÂśĂŚ, byĂŚ wysoko) oraz Ă (siÂła, wÂładza, cena). IM-AN-uh-EL-Ă, dosÂłownie „niebiaĂąskie chmury i jad posiadajÂący wÂładzĂŞ”.

Karmaone : WedÂług Nag Hammadi, nasz Âświat jest wynikiem bÂłĂŞdu w procesie kreacji, stworzony przez istotĂŞ zwanÂą „Sofia” (Wiedza), o czym wspominasz w rozdziale siĂłdmym. Czy jest jakiÂś ekwiwalent tej nazwy w ÂświadomoÂści Gina’abul?

Anton Parks : W gnostyckiej ideologii, Sofia to Eon, kosmiczna boskoÂśĂŚ, a wiĂŞc czĂŞÂśĂŚ zorganizowanego zestawu bogĂłw znanych jako Pleroma. Nietrudno siĂŞ domyÂśliĂŚ, Âże chodzi tutaj o bĂłstwa pracujÂące w galaktycznym Âświetle, KadiÂštu (planistĂłw). Ci sami KadiÂštu, ktĂłrzy nazywani sÂą Elohim w Biblii. Elohim to hebrajskie pojĂŞcie uÂżywane w staroÂżytnoÂści, aby opisaĂŚ pierwszych bogĂłw kreacji na Ziemi i ludzkie pochodzenie w Genesis (Gen. 1:26) – Adam (zwierzĂŞ-niewolnik), ktĂłry pojawia siĂŞ podczas drugiego etapu kreacji (Gen 2.7) z woli Jahwe, jest mieszankÂą sumeryjskich, mĂŞskich bogĂłw – An, Enlila i Enkiego.
Elohim to ÂżeĂąskie pojĂŞcie, liczba mnoga, oznaczajÂąca „boskoÂśĂŚ”, co odbija siĂŞ do dnia dzisiejszego w sÂłowie „BĂłg”. Jego rozÂłoÂżenie na czynniki pierwsze daje: EL (wysokoÂśĂŚ, byĂŚ na wysokoÂści), Ă (potĂŞÂżny, silny), HI (mieszanina), IM (glina, bÂłoto), czyli EL-Ă-HI-IM (drugie „i” zaniknĂŞÂło w hebrajskim). Tak wiĂŞc prawdziwe, ukryte znaczenie Elohim
to: „potĂŞÂżna, wysoka, zmieszana glina” (glina = czÂłowiek).
Kto poÂśrĂłd KadiÂštu (EL-Ă-HI-IM) byÂł w bliskich relacjach z patriarchalnym porzÂądkiem zwanym Jahwe (An, Enlil i Enki) ? Tiamata i jej cĂłrka Nammu, tudzieÂż Sofia i jej cĂłrka ZoĂŠ
(wg gnostykĂłw). Wyraz „ZoĂŠ” moÂże zostaĂŚ rozbity na ZU-E w sumeryjskim.

Karmaone : Gdzie znajdujÂą siĂŞ dusze, ktĂłre inkarnowaÂły do ciaÂł Gina’abul? WedÂług Twojego opisu technologia gadĂłw moÂże wpÂływaĂŚ nie tylko na ich ksztaÂłt i wyglÂąd, lecz takÂże na duszĂŞ, ktĂłra reprezentuje dane ciaÂło?

Anton Parks : MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże Gina’abul sÂą bardzo zaangaÂżowani w wykorzystywanie tej technologii na ludziach, chociaÂż wÂątpiĂŞ, Âże sÂą w stanie programowaĂŚ ludzi poprzez genetykĂŞ. Wiedza Gina’abul o klonowaniu siĂŞga wielu tysiÂącleci wstecz. Jej Âślady moÂżemy odnaleÂźĂŚ na tablicach z Mezopotamii, w kodeksach MajĂłw, lub na rysunkach z Egiptu, jak ten poniÂżej, pochodzÂący z grobu Totmesa III, znajdujÂącego siĂŞ w Dolinie KrĂłlĂłw.

Widzimy na nim kapÂłankĂŞ stojÂącÂą przy trzech sztucznych matrycach (SI-SI-IN-SAR). Na kaÂżdej z nich znajduje siĂŞ jajko zapÂładniane przez spermĂŞ, a wewnÂątrz kaÂżdej z nich formuje siĂŞ ciaÂło.
Gina’abul wiedzÂą jak wpÂłynÂąĂŚ na wyglÂąd i charakter poprzez genetykĂŞ. MogÂą z gĂłry okreÂśliĂŚ caÂły zakres wiedzy posiadany przez dany „okaz”. UÂżywajÂą w tym celu krysztaÂłĂłw i rĂłÂżnych rodzajĂłw kwarcu. Nie mogĂŞ niestety powiedzieĂŚ wiĂŞcej, poniewaÂż jestem przeciwny tego typu manipulacjom, ktĂłre sÂą kompletnie niemoralne. Historia, ktĂłrÂą opowiadam, peÂłna jest takich manipulacji.
OdpowiadajÂąc na Twoje pierwsze pytanie, Gina’abul sÂą ucieleÂśnionymi bytami, tak jak ludzie. NiektĂłrzy ludzie mogÂą siĂŞ ucieleÂśniĂŚ w nich i vice versa. Nie ma Âżadnych zasad poza ewolucjÂą gatunkĂłw poprzez karmiczne prawa, ktĂłrych wiĂŞkszoÂśĂŚ mĂŞskich Gina’abul nie przyswoiÂło.

Karmaone : Dlaczego Anunnaki nie stosujÂą siĂŞ do owych karmicznych praw?

Anton Parks : Uras (Ziemia) jest dualna; koncepcje „dobra” i „zÂła” sÂą opacznie rozumiane. ZrozumieĂŚ karmĂŞ moÂżna tylko poprzez doÂświadczenie. Przed Gina’abul i Anunna, Ziemia byÂła rodzajem „zoo”, w ktĂłrym KadiÂštu zostawili caÂłÂą swojÂą wiedzĂŞ; dlatego teÂż wystĂŞpuje tutaj taka rĂłÂżnorodnoÂśĂŚ. CzĂŞstotliwoÂśĂŚ KI (trzeciego wymiaru) byÂła znacznie wyÂższa przed wszystkimi gadzimi wojnami.
Tak jak mĂłwi Marciniak, Ziemia to Âżywa biblioteka. Nasz ukÂład sÂłoneczny znajduje siĂŞ na skrzyÂżowaniu gÂłĂłwnych drĂłg uÂżywanych przez planistĂłw od zarania dziejĂłw. Wraz
z przybyciem Gina’abul to miejsce staÂło siĂŞ strefÂą wolnej woli. Bardzo wielu postrzega inkarnacjĂŞ na Ziemi jako szansĂŞ, poniewaÂż to bardzo nietypowe miejsce. Czego gdzie indziej w naszej galaktyce moÂżesz siĂŞ nauczyĂŚ w ciÂągu kilku tysiÂącleci, na Ziemi zajmie Ci dwa lub trzy Âżycia!
JednakÂże, sytuacja siĂŞ zmieni i panowanie Gina’abul bĂŞdzie niedÂługo caÂłkowite.. Taki jest porzÂądek rzeczy, o czym bardzo dobrze wiedzÂą dusze inkarnujÂące od tysiĂŞcy lat na Ziemi i majÂące problemy z ukoĂączeniem swojej nauki. To tÂłumaczy fakt coraz wiĂŞkszej liczby duszy inkarnujÂących na Ziemi. ChcÂą korzystaĂŚ z sytuacji aÂż do samego koĂąca!
Gina’abul pomagajÂą w rozwoju wydarzeĂą. SkrĂłcili ludzki kod genetyczny, aby zamieniĂŚ ludzi na Ă-DAM, zwierzĂŞta w ich sÂłuÂżbie. To jest wciÂąÂż istotne, szczegĂłlnie jeÂżeli popatrzymy na dziwne i czĂŞsto nieludzkie zachowanie przywĂłdcĂłw tego Âświata w sÂłuÂżbie „galaktycznych grabarzy”, zwanych czĂŞsto przez KadiÂštu „GĂlimanna”.
Przepraszam, Âże muszĂŞ siĂŞ powtarzaĂŚ, ale dusze, ktĂłre inkarnowaÂły na Ziemi dobrze wiedziaÂły gdzie siĂŞ pchajÂą! Bezprawie Gina’abul i ich konflikt z kierunkiem rozwoju naszego wszechÂświata nie stojÂą w sprzecznoÂści z karmicznÂą pracÂą, ktĂłra siĂŞ tutaj odbywa. Wszystko jest kwestiÂą punktu widzenia. Dusza, ktĂłra doÂświadczyÂła wszelkich form negatywizmu na Ziemi, bĂŞdzie rozumiaÂła „sprawiedliwoÂśĂŚ” po powrocie „do gĂłry”. Ostatecznie bĂŞdzie testowaĂŚ kosmiczne prawa sÂłuÂżÂąc bliÂźniemu i ÂŹrĂłdÂłu, z ktĂłrego pochodzi i do ktĂłrego w taki czy inny sposĂłb zmierza. KrĂŞte ÂścieÂżki, ktĂłre trzeba przejÂśĂŚ, aby osiÂągnÂąĂŚ ten cel, czĂŞsto powodujÂą rĂłÂżne formy bĂłlu.

Karmaone : Czy myÂślisz, Âże samce gadĂłw ÂżywiÂą siĂŞ strachem i negatywnÂą energiÂą generowanÂą przez „kobiety”, ktĂłre sÂą uwiĂŞzione, uzaleÂżnione? Religie i kulty starajÂą siĂŞ
dostarczaĂŚ czczonym bytom energiĂŞ uwolnionÂą przez traumy i strach w czasie ofiary. Czy te praktyki wywodzÂą siĂŞ z faktu, Âże owe byty sÂą energetycznie chciwe?

Anton Parks : Prawdopodobnie musiaÂłbyÂś porozmawiaĂŚ z osobÂą takÂą jak David Icke. SzanujĂŞ go bardzo, chociaÂż oczywistym jest dla mnie, Âże siĂŞ boi. Pomimo tego muszĂŞ przyznaĂŚ (napisaÂłem o tym w pierwszym tomie), Âże Icke ma racjĂŞ w wielu kwestiach. „Naziemne” gady, takie jak Anunnaki (lub ich bezpoÂśrednie potomstwo) muszÂą absorbowaĂŚ niskÂą energiĂŞ, ktĂłra pojawia siĂŞ, kiedy ludzie siĂŞ bojÂą. PowĂłd jest prosty – „ziemska” czĂŞstotliwoÂśĂŚ (KI – trzeci wymiar) jest wyÂższa na Ziemi niÂż w innych Âświatach, ktĂłrymi rzÂądzÂą.
Anunna przybyli na ZiemiĂŞ przypadkiem. Mieli bardzo duÂży problem z adaptacjÂą. Od przybycia na ZiemiĂŞ, Anunna i ich akolici stworzyli wiele rodzajĂłw manipulacji, aby obniÂżyĂŚ wibracje KI. Ludzie, nawet w obecnej „niskiej” formie, stanowiÂą duÂże zagroÂżenie dla Gina’abul.
W Dark Secret of the Stars, szeroko opisaÂłem rolĂŞ kobiet, w szczegĂłlnoÂści rolĂŞ kapÂłanek Gina’abul i ich powiÂązania z planistami. OpisaÂłem siÂłĂŞ kobiecoÂści, ktĂłrÂą nazywamy „mocÂą Bogini”. MĂŞscy Gina’abul, np. niektĂłrzy UÂšumgal MusGe, przeÂśladowali kobiety za kradzieÂż ich mocy, poprzez tortury. To stworzyÂło podziaÂły pomiĂŞdzy radykalnymi Gina’abul, gdy kobiety doÂłÂączyÂły do KadiÂštu. JednakÂże, kiedy niektĂłre kapÂłanki pozostaÂły z Anunna na Ziemi, nie zawieraÂły z nimi paktĂłw.
Czy nie odnajdujemy wzmianki o tym w KsiĂŞdze Rodzaju, gdzie Enki (WÂąÂż) w sÂłuÂżbie patriarchalnej ideologii Gina’abul inicjuje (tajnÂą) kolaboracjĂŞ Ă-DAM, „hodowlanego stada” z dziwnymi kobietami zwanymi Lilith? Lilith byÂły sojuszniczkami ÂŹrĂłdÂła (prawdziwego Boga) i z tego powodu sÂą „demonizowane” przez religie, ktĂłre preferujÂą patriarchalny porzÂądek Âświata.
Gnostycka ideologia odnosi siĂŞ do tej sytuacji – wg niej dobro i zÂło zamieniÂły siĂŞ miejscami na Ziemi. PoczÂątki ludzkoÂści odnajdujemy nie tylko w KsiĂŞdze Rodzaju. MoÂżemy siĂŞ o tym przekonaĂŚ, badajÂąc tablicĂŞ nr 57 Kodeksu Borgia:

KapÂłanka „Ciemniej Gwiazdy” daje czÂłowiekowi wiedzĂŞ ze ÂświĂŞtego drzewa. Koncepcja Ciemnej Gwiazdy pojawia siĂŞ dwukrotnie na tej tablicy – u gĂłry, gdzie wyraÂźnie moÂżna
rozpoznaĂŚ gwiazdĂŞ i jej ciemnÂą stronĂŞ, i w rĂŞku kapÂłanki (pokazujÂącej gwiazdĂŞ oraz jaguara – symbol nocy). ZauwaÂżcie symbolikĂŞ na ksiĂŞÂżycowej kapÂłance, ktĂłra ewokuje menstrualny fluid wg ÂświĂŞtych rytĂłw indyjskiej Tantry. PomiĂŞdzy dwiema postaciami znajdujÂą siĂŞ dwa wĂŞÂże, odnoszÂące siĂŞ do Ida i Pingala, dwĂłch kanaÂłĂłw energetycznych subtelnego Kundalini, sÂłuÂżÂących do wznoszenia energii wzdÂłuÂż spirali. Jak widaĂŚ na rysunku, wznoszenie owych energii oferuje moÂżliwoÂśĂŚ osiÂągniĂŞcia Âświata gwiazd. Ruchu przeciwny (w dĂłÂł) to „maÂła ÂśmierĂŚ”, reprezentowana przez czaszkĂŞ umieszczonÂą w sÂłoiku lub pucharze, symbolizujÂącym pierwszÂą czakrĂŞ, zwanÂą Muladhara w sanskrycie („miejsce korzeni”). To samo sÂłowo po sumeryjski (MUL-AD-HARAS) oznacza „blask rozprzestrzeniajÂący siĂŞ od przeciĂŞcia”.

Karmaone : Nigel Kerner, brytyjski pisarz, ktĂłry napisaÂł ksiÂąÂżkĂŞ o Szarych, opisuje ich jako roboty, rodzaj zdalnie sterowanych trutniĂłw, zaprogramowanych, aby naprawiĂŚ wadliwe geny swoich twĂłrcĂłw. Te organiczne roboty w Âświetle dekadencji genetyki staÂły siĂŞ w pewien sposĂłb niezaleÂżne, przez wieki tracÂąc kontakt ze swoimi twĂłrcami. Co o tym sÂądzisz?
Nazywasz Szarych MìmĂnu?

Anton Parks : Tak, to pojĂŞcie, ktĂłre otrzymaÂłem. ZaskoczyÂło mnie odkrycie , iÂż to sÂłowo funkcjonuje poÂśrĂłd DogonĂłw z Mali i oznacza „mrĂłwkĂŞ”. RozÂłoÂżone na sylaby w
sumeryjskim (Mi-Mi-NU) oznacza „liderĂłw w niszczeniu nieprzyjaciĂłÂł”. To tÂłumaczenie jest nawet bardziej interesujÂące, poniewaÂż Credo Mutwa nazwaÂł Szarych Mantindane po
zulusku, „oprawcami”. To pojĂŞcie rozbite na sumero-akadyjski oznacza: MAN (partner, rĂłwnorzĂŞdny), TIN (Âżywy), DAN (nieszczĂŞÂście, katastrofa), co daje TIN-MAN-DAN,
lub „partner ÂżyjÂący w katastrofie”.
Z tego co wiem, Szarzy pochodzÂą z Gwiazdozbioru Lutni, gdzie znajduje siĂŞ wiele kolonii Gina’abul. PracujÂą w grupach, jak mrĂłwki. SÂą siÂłÂą roboczÂą swoich twĂłrcĂłw. Istnieje wiele odmian MìmĂnu, w zaleÂżnoÂści od regionu. Ci, ktĂłrzy zamieszani sÂą w pracĂŞ w ukÂładzie sÂłonecznym i zostali stworzeni przez Kingu (krĂłlewscy Gina’abul) sÂą wiĂŞksi i posiadajÂą wÂłosy.
Istnieje wiele dowodĂłw ÂświadczÂących o obecnoÂści Szarych w ukÂładzie sÂłonecznym, na przykÂład rĂłÂżne typy abdukcji odnotowywane kaÂżdego roku na caÂłej kuli ziemskiej. Szczerze mĂłwiÂąc, nie wiem czym stali siĂŞ MìmĂnu w dniu dzisiejszym. Ich los prawdopodobnie siĂŞ zmieniÂł, odkÂąd posiadajÂą autonomiĂŞ, ktĂłrej nie mieli kilka tysiÂącleci temu. Historia, o ktĂłrej opowiadam, koĂączy siĂŞ jakieÂś 2000 lat temu. Moja wiedza rĂłwnieÂż koĂączy siĂŞ w tym miejscu.

Karmaone : WedÂług niektĂłrych pisarzy (takich jak szaman Credo Mutwa, Robert Boulay "Flying serpents and dragons", Zecharia Sitchin lub Mark Amaru Pinkham, William Bramley "Bogowie Edenu" itd.), zostaliÂśmy czĂŞÂściowo stworzeni przez Anunnaki. John Lash (i gnostycka tradycja) mĂłwi, Âże gady chcÂą, byÂśmy wierzyli, Âże zostaliÂśmy przez nich stworzeni. Co tutaj jest grane?

Anton Parks : IstotnÂą rzeczÂą jest tutaj fakt, Âże Gina’abul „wyekstraktowali” ludzi w zwierzĂŞta w swojej sÂłuÂżbie. Gina’abul, zmieszali geny czÂłowieka ze swoimi wÂłasnymi i maÂłpimi.
Oryginalni ludzie zostali stworzeni przez KadiÂštu. Ich rolÂą byÂło trzymanie zwierzÂąt zdala od ogrodu. Jak mĂłwi KsiĂŞga Rodzaju (1.26), byli ostatnim gatunkiem przeznaczonym
do integracji z rezerwÂą planistĂłw. Celem owej rezerwy byÂło stworzenie genetycznych wysÂłannikĂłw ÂŹrĂłdÂła. Oryginalni ludzie byli bardzo cenni, poniewaÂż byli kombinacjÂą wielu
gatunkĂłw naleÂżÂących do planistĂłw. Specyficzna mieszanka, ktĂłrÂą Gina’abul przeznaczyli dla swoich Ă-DAM, jest kompozycjÂą niemoÂżliwÂą do osiÂągniĂŞcia przez dzisiejszych naukowcĂłw.
To ten sam rodzaj technologii, ktĂłry doprowadziÂł do stworzenia oryginalnego czÂłowieka. Enki, syn An i Nammu, byÂł odpowiedzialny za to smutne zadanie, ograniczony rzeczami, ktĂłre opiszĂŞ w drugim tomie. Nazywam tÂą genetycznÂą kombinacjĂŞ „zmieszanÂą krwiÂą” w pierwszej ksiÂąÂżce. Nie mogĂŞ powiedzieĂŚ wiĂŞcej na ten temat, z powodĂłw wspomnianych wczeÂśniej. Celem ludzkoÂści jest niepowtarzanie gadzich bÂłĂŞdĂłw!
Smutne aspekty Ă-DAMa, zwierzĂŞcia, sÂą wciÂąÂż potwierdzane przez kilka tradycji. CzĂŞÂściowo w biblijnych tekstach, ktĂłre powstaÂły w tym samym czasie, co inne teksty znajdujÂące siĂŞ w Biblii, lecz nie sÂą uznawane przez KoÂściĂłÂł. Dlaczego? PoniewaÂż podwaÂżajÂą oficjalnÂą wersjĂŞ.
Apokryficzna „KsiĂŞga Adama”, fragmenty z rozdziaÂłĂłw 13 i 15 (Robert Laffont, 1980)
[swobodne tÂłumaczenie]:

Kto zanurzyÂł mnie w tym nieskoĂączonym smutku zÂłych anioÂłĂłw, ÂśmierdzÂących i wstrĂŞtnych? Kto rzuciÂł mnie w Âśrodek tych zÂłych dÂżinĂłw? Czy muszĂŞ dorastaĂŚ w otoczeniu, ktĂłrego nie cierpiĂŞ, poÂśrĂłd istot, ktĂłrych pracy nienawidzĂŞ? Czy muszĂŞ przyjmowaĂŚ ich formĂŞ, w ktĂłrej ÂżyjĂŞ w ich mieszkaniu? Dlaczego moja prymitywna forma siĂŞ zmieniÂła? Ach! Gdyby pozwolili mi powrĂłciĂŚ do spokojnego przystanku, za ktĂłrym tĂŞskni moje serce. Gdyby pozwolili mi powrĂłciĂŚ do niebiaĂąskich zbiĂłrek i konferencji i modlitw wypeÂłnionych spokojem, ktĂłre mogÂą mnie oÂświeciĂŚ ÂświatÂłem z gĂłry i nareszcie bĂŞdĂŞ mĂłgÂł zrzuciĂŚ tÂą haniebnÂą powÂłokĂŞ. Jak dÂługo bĂŞdĂŞ wiĂŞÂźniem tego glinianego ciaÂła?

Apokryficzna „Apokalipsa Adama”, gnostycki tekst z Nag-Hammadi, N-H Codex 5 (Ganesha,1989) [swobodne tÂłumaczenie]:

OdkÂąd BĂłg ulepiÂł mnie z ziemi, i EwĂŞ w tym samym czasie, poszedÂłem z niÂą w kierunku chwaÂły, ktĂłrÂą dostrzegÂła zanim zostaliÂśmy stworzeni. To nauczyÂło mnie wiedzy poprzez jedno sÂłowo wiecznego Boga. Potem zaczĂŞliÂśmy przypominaĂŚ wielkich, wiecznych anioÂłĂłw.
ByliÂśmy najwyÂżsi, w istocie jak BĂłg, ktĂłry nas stworzyÂł i moce, ktĂłre sÂą z nim, lecz o ktĂłrych nie wiemy. NastĂŞpnie, dotkniĂŞty gniewem BĂłg, wiekuisty wÂładca, rozdzieliÂł nas… Od tej pory zaczĂŞÂły nas dotyczyĂŚ wszystkie rzeczy, ktĂłre dotyczÂą ÂśmiertelnikĂłw. Potem, znaliÂśmy Boga, ktĂłry nas stworzyÂł. PoniewaÂż nie byliÂśmy niezaleÂżni od jego mocy. I sÂłuÂżyliÂśmy mu w strachu i niewolnictwie. W efekcie, nasze serca staÂły siĂŞ mroczne…

...

"
cdn

Hej!

Dziekuje za tlumaczenie KE4100000 z forum http://davidicke.pl/forum

"
JĂŞzyki

JednoÂśĂŚ

JĂŞzyk, w ktĂłrym Parks otrzymaÂł informacje, byÂł bardzo niepodobny do francuskiego, pomimo to, posÂługiwaÂł siĂŞ nim, jakby to byÂł jego rdzenny jĂŞzyk.

Przez kilka lat myÂślaÂł, Âże jest to hebrajski, jednak zrezygnowaÂł z tego pomysÂłu po zapoznaniu siĂŞ z hebrajskim sylabariuszem (sylabariusz - rodzaj alfabetu, w ktĂłrym pojedyncze znaki reprezentujÂą caÂłe sylaby, a nie pojedyczne gÂłoski).

Lingwistyczna metodologia Parksa wyrĂłÂżnia siĂŞ pracÂą nad fonetycznymi wartoÂściami sylab. Pozwala ona na ukazanie wspĂłlnego pochodzenia wielu staroÂżytnych jĂŞzykĂłw.

Parks zorientowaÂł siĂŞ, Âże kodyfikacja jĂŞzykĂłw byÂła zwiÂązana z istnieniem rĂłÂżnych kast w spoÂłeczeĂąstwie, ktĂłre doÂświadczyÂł w swoich wizjach (spoÂłeczeĂąstwo Gina'abul - oznacza to jaszczury po sumeryjsku). Przed koĂącem lat dziewiĂŞĂŚdziesiÂątych Parks zrozumiaÂł, Âże fonetyczne wartoÂści jĂŞzyka Gina'abul odnaleÂźĂŚ moÂżna w sumeryjskim i akadyjskim sylabariuszu.

JĂŞzyk sumeryjski obejmuje system, ktĂłry jest spĂłjny od poczÂątku swego istnienia i w zasadzie zostaÂł poddany niewielu poprawkom. Sumeryjski naleÂży do znanej grupy jĂŞzykowej, podczas gdy akadyjski - jĂŞzyk, ktĂłrym mĂłwiono na pĂłÂłnocy Mezopotamii, uformowany na podstawie sumeryjskiego sylabariusza - jest przodkiem asyryjskiego i babiloĂąskiego, jĂŞzykĂłw naleÂżÂących do tej samej semickiej grupy co hebrajski i arabski.

Parks odkryÂł, Âże istnieje sumeryjsko-asyryjsko-babiloĂąski sylabariusz, na ktĂłrym oparte sÂą zasadnicze sÂłowa z wielu staroÂżytnych jĂŞzykĂłw - arabskiego, chiĂąskiego, dogoĂąskiego, egipskiego, staroÂżytnej greki, hebrajskiego, hinduskiego, hopi, japoĂąskiego, Âłaciny, jĂŞzykĂłw germaĂąskich i wielu innych.

Sylabariusz ten moÂże zostaĂŚ uÂżyty do zdekodowania wielu biblijnych pojĂŞĂŚ i zrozumienia ich gÂłĂŞbokiego znaczenia.

Zdekodowanie danego pojĂŞcia wymaga znajomoÂści kontekstu, ktĂłry doprowadziÂł do jego powstania. Na przykÂład sumeryjskie pojĂŞcie Gina'abul

moÂże zostaĂŚ rozbite na GINA-AB-UL, czyli "prawdziwy (prawdziwi) przodek (przodkowie) splendoru".

ImiĂŞ „Adam” nie jest, jak chcielibyÂśmy wierzyĂŚ, hebrajskie i wywodzÂące siĂŞ ze sÂłĂłw „Adam” (Glebe) oraz „adom” (czerwony). PojĂŞcie to istnieje w sumeryjskim jako Ă-DAM i oznacza „bydÂło, zwierzĂŞta, stada” lub „zbiĂłr, przygotowanie, instalacjĂŞ lub kolonizacjĂŞ”, tudzieÂż formĂŞ sÂłowa „narzucaĂŚ”!

JeÂżeli Ă-DAM byÂł uÂżywany do
wyznaczania osĂłb, oznaczaÂł „bydÂło, zwierzĂŞta, zebrany, elitĂŞ wÂładzy, instalacje”,
lub „skolonizowanych, okaleczonych”.

Idea niewolnika totalnie podlegÂłego „bogom” zawiera
siĂŞ w ekwiwalencie pojĂŞcia Ă-DAM, akadyjskim NammaÂšÂšû, ktĂłre fonetycznie tÂłumaczy siĂŞ
na sumeryjskie NAM-MAS-SU. DosÂłownie oznacza to - „poÂłowa porcji do zapÂłaty”.

Parks, prawdopodobnie jako jedyny badacz, stosuje tÂą metodĂŞ do okreÂślenia i dokÂładnej weryfikacji kaÂżdego dajÂącego siĂŞ przetÂłumaczyĂŚ pojĂŞcia w poÂłÂączeniu z historiÂą, ktĂłrÂą relacjonuje.

Sylaby sumeryjskich i akadyjskich sÂłĂłw pozwalajÂą na zdekodowanie zasadniczych sÂłĂłw z innych staroÂżytnych jĂŞzykĂłw - chiĂąskiego, herbajskiego, staroÂżytnej greki, Âłaciny, germaĂąskiego, amero-indiaĂąskiego. Prowadzi to do unifikacji zrozumienia wszystkich jĂŞzykĂłw.

Parks w konkretnych tomach ukazuje akcenty i numery podporzÂądkowane konkretnym sylabom.

Pochodzenie i nastĂŞpstwa

JĂŞzyk EmeÂša ("matryca jĂŞzykowa" lub "serce jĂŞzyka") to oryginalny jĂŞzyk ÂżeĂąskich Gina'abul, ktĂłre rozwinĂŞÂły siĂŞ nieco wczeÂśniej od mĂŞskich Gina'abul. Z tego macierzystego jĂŞzyka kobiety (AmaÂšutum) stworzyÂły Emenita (jĂŞzyk mĂŞski), ktĂłrym posÂługiwali siĂŞ mĂŞÂżczyÂźni i za pomocÂą ktĂłrego komunikowaÂły siĂŞ z nimi kobiety.

W miĂŞdzyczasie, oryginalny jĂŞzyk EmeÂša zostaÂł porzucony aÂż do czasu konfliktu.

PĂłÂźniej, podczas Wielkiej Wojny, kobiety byÂły represjonowane przez mĂŞskich Gina'abul, znanych UÂšumgal i MuÂšgir (zobacz Rasy), ktĂłrzy odkryli ich sekretnÂą siÂłĂŞ seksualnej kobiecoÂści. Grupa tych mĂŞÂżczyzn chciaÂła uwiĂŞziĂŚ kobiety, aby uzyskaĂŚ ich moc.

Kobiety, wiĂŞzione przez mĂŞÂżczyzn, stworzyÂły hermetyczne rytuaÂły i inne tajemnice, aby chroniĂŚ siebie. Gdy pisanie staÂło siĂŞ zbyt niebezpieczne, a wiele kobiet nie potrafiÂło korzystaĂŚ z telepatii, umiejĂŞtnoÂści posiadanej przez wszystkich mĂŞÂżczyzn, przywrĂłciÂły jĂŞzyk EmeÂšà (z lingwistycznymi dodatkami) i uÂżywaÂły go do sekretnej komunikacji miĂŞdzy sobÂą.

UÂżywanie EmeÂšà byÂło zabronione poÂśrĂłd mĂŞÂżczyzn, a konkretniej w podgrupie zwanej Anunna (zobacz Rasy).

MĂŞÂżczyÂźni komunikowali siĂŞ w Emenita (to znaczy "mĂŞski jĂŞzyk"), znanym szerzej jako sumeryjski. KapÂłanki Gina'abul takÂże posÂługiwaÂły siĂŞ Emenita, ktĂłry zresztÂą same stworzyÂły, do komunikacji z mĂŞÂżczyznami.

RĂłÂżne odmiany Gina'abul, na przykÂład Abgal, Sukkal lub Emesal ("zaimplementowane" podczas okresu paleo-babiloĂąskiego) powstaÂły ze znacznie bogatszego macierzystego sylabariusza. To rĂłwnieÂż dotyczy akadyjskiego (asyryjsko-babiloĂąskiego), ktĂłry tak naprawdĂŞ nie pochodzi od sumeryjskiego, w co wierzy wielu ekspertĂłw.

ÂŁatwo zrozumieĂŚ ich bÂłĂŞdne mniemanie, skoro mieli do dyspozycji tylko inskrypcje na tablicach, a ludzkie pismo ewoluowaÂło w rĂłÂżnych obszarach Mezopotamii, poczynajÂąc od prymitywnych sumeryjskich piktogramĂłw (3500-4000 r. p.n.e.), ktĂłrych celem byÂło liczenie bogactw "bogĂłw", koĂączÂąc na asyryjskim pismie klinowym.

Ale jĂŞzyki mĂłwione byÂły modyfikowane i zastĂŞpowane od czasu do czasu, nie ewoluujÂąc.

Kod

Parks twierdzi, Âże ludzie z tej planety od zarania ludzkoÂści wyraÂżali siebie poprzez dialektyczne struktury pochodzÂące z EmeÂšà (wÂłÂączajÂąc w to Emenita, ktĂłry znamy jako sumeryjski).

W miĂŞdzyczasie Gina'abul pilnowali swojego kodu.

Oryginalni Gina'abul, ktĂłrzy przybyli na tÂą planetĂŞ i rozprzestrzenili siĂŞ po niej, byli gÂłĂŞboko skÂłĂłceni ze sobÂą. Wiele dialektĂłw, ktĂłre rozproszyÂły siĂŞ, powstaÂło ze "zÂłej krwi jelitowej". TrwaÂło to caÂłe tysiÂąclecia. Gina'abul wymagali prawdziwych sÂłownikĂłw dla kaÂżdej ludzkiej grupy etnicznej, aby mĂłc z nimi graĂŚ i komunikowaĂŚ siĂŞ.

Najbardziej irytujÂącym zadaniem frakcji, do ktĂłrej naleÂżaÂł Sa'am (buntownicy zÂłoÂżeni z AmaÂšutum, Nungal i Abgal), byÂło systematyczne tworzenie nowych pojĂŞĂŚ, ktĂłrymi zastĂŞpowano te odkryte przez ich (spokrewnionych) wrogĂłw. Zadanie nie naleÂżaÂło do prostych, a pojĂŞcia byÂły trudne do tÂłumaczenia, co czasem wymagaÂło tworzenia rozszerzonych dialektĂłw, ale to pozwoliÂło na trwajÂącÂą caÂłe tysiÂąclecia dezorientacjĂŞ subgrupy Anunna, ktĂłra stanowiÂła wiĂŞkszoÂśĂŚ na tej planecie.

Sumeryjscy imigranci nazywali jĂŞzyk Emenita "Emegir" ("ksiÂąÂżĂŞcy jĂŞzyk"), czasem rĂłwnieÂż Emean ("niebiaĂąski jĂŞzyk"). JĂŞzyk ten, powstaÂły z niezmiennych, nominalnych i czasownikowych korzeni, do ktĂłrych dodano rĂłÂżne sufiksy i prefiks, stworzyÂł wyrafinowanÂą artykulacjĂŞ gramatycznÂą, co w efekcie daÂło wysoce udoskonalony dialekt.

JĂŞzyk akadyjski (i jego sylabariusz) pojawiÂł siĂŞ z dnia na dzieĂą, najwyraÂźniej juÂż po sumeryjskim.

Dialekty Gina'abul zostaÂły opracowane w zdecydowanie archaicznej manierze, tworzÂąc rodzaj slangu w porĂłwnaniu do jĂŞzyka podstawowego.

Istnieje kod, ktĂłry jest obecny we wszystkich staroÂżytnych jĂŞzykach na Ziemi. NiektĂłre spĂłÂłgÂłoski mogÂły siĂŞ zmieniĂŚ na przestrzeni lat, ale nie jest to czĂŞste zjawisko.

W poÂłÂączeniu z tym kodem, reguÂły gramatyczne sumeryjskiego jĂŞzyka Gina'abul rĂłÂżniÂą siĂŞ od tych kodyfikowanych. Formy czasownikĂłw znajdujÂą siĂŞ na koĂącu zdania. To rzadki przypadek,
poniewaÂż w jĂŞzyku Emenita czasowniki mogÂą znajdowaĂŚ siĂŞ nawet na poczÂątku zdania. Ta niezgodnoÂśĂŚ powstaÂła z powodu problemĂłw z dekodowaniem. ProszĂŞ pamiĂŞtaĂŚ, Âże mĂŞÂżczyÂźni nie mieli dostĂŞpu do pojĂŞĂŚ w jĂŞzyku EmeÂšà, ktĂłre zawieraÂły Ăłw kod.

Celem tego wszystkiego byÂła zwiĂŞzÂła komunikacja z ludÂźmi. ZwiĂŞzÂłoÂśĂŚ zostaÂła osiÂągniĂŞta poprzez uÂżycie prostych gramatycznych reguÂł i rutynowych, niezmiennych pojĂŞĂŚ, raczej bez prefiksĂłw i sufiksĂłw.

DekodujÂąc

Parks biegle posÂługuje siĂŞ kodem Gina'abul. Wykorzystuje go czĂŞsto (oraz wysoce przekonujÂąco) do zrozumienia wewnĂŞtrznych znaczeĂą i historycznych odniesieĂą, osadzonych w sÂłowach wielu jĂŞzykĂłw Âświata. Dekoder peÂłni rĂłwnieÂż funkcjĂŞ edukacyjnÂą. NiektĂłre z najwaÂżniejszych odkryĂŚ Parksa sÂą w nim zawarte.

WiĂŞkszoÂśĂŚ tÂłumaczeĂą lub zdekodowanych pojĂŞĂŚ wyjaÂśnianych przez Parksa, to pojedyncze terminy lub sÂłowa, w zwiÂązku z ktĂłrymi zasady tÂłumaczenia sÂą prostsze niÂż w przypadku caÂłych zdaĂą w jĂŞzykach EmeÂšà i Emenita. Nawet nowicjusz moÂże Âłatwo pojÂąĂŚ te tÂłumaczenia dwu-, trzy-, lub nawet czterosylabowych wyrazĂłw.

W jĂŞzyku Gina'abul kontekst sytuacji jest bardzo waÂżny, jako Âże tylko konkretna okolicznoÂśĂŚ daje w efekcie pojĂŞcie zbudowane w dany sposĂłb. Rebelianci Gina'abul znali kontekst sÂłĂłw oraz klucze do rĂłÂżnych czĂŞÂści, ktĂłrych uÂżywali w celu stworzenia pojĂŞĂŚ obecnych w sumeryjskim.

TÂłumaczenie danych sÂłĂłw jest utrudnione, jeÂżeli sÂą one wyjĂŞte z kontekstu. NaleÂży zdaĂŚ sobie sprawĂŞ, iÂż sumeryjski jĂŞzyk Gina'abul zawieraÂł w sobie koncepcje i rzeczywistoÂści nie majÂące nic wspĂłlnego z obecnym spoÂłeczeĂąstwem. Z tego powodu jĂŞzykoznawcy czĂŞsto majÂą problem z ustaleniem dokÂładnej kodyfikacji.

Anton Parks napisaÂł:

ZÂłoÂżonoÂśĂŚ jĂŞzyka Emenita, uÂżywanego przez SumerĂłw, zawiera siĂŞ w licznych homofonach (Homofon - wyraz w warstwie dÂźwiĂŞkowej identyczny z innym wyrazem, odmienny jednak od niego w warstwie znaczeniowej, a takÂże graficznej, np. morze i moÂże, buk i bĂłg.), ktĂłre rozrĂłÂżniĂŚ moÂżna poprzez ich dÂługoÂśĂŚ lub specyficzny "nacisk" fonetyczny. Aby rozrĂłÂżniĂŚ liczne, homofoniczne znaki klinowe znajdujÂące siĂŞ na tablicach odkrytych w Mezopotamii, francuski specjalista od asyriologii F. Thureau-Dangin stworzyÂł w roku 1920 system akcentĂłw i numeracji kaÂżdego znaku.

DokÂładne wyjaÂśnienie owego systemu uÂżywanego do oznaczania sumeryjskich "logogramĂłw" (oraz ich lista) jest dostĂŞpne w sieci pod adresem http://www.sumerian.org/sumerlex.htm (Sumeryjski Leksykon, wersja 3.0, John A. Halloran)

Pod adresem http://www.zeitlin.net/EndEnchantment/SecretD.html znaleÂźĂŚ moÂżna Dekoder rĂłÂżnych pojĂŞĂŚ

ProszĂŞ spojrzeĂŚ na przykÂład nr 1 - sÂłowo "krĂłl". Za pomocÂą metody Parksa moÂże ono zostaĂŚ zdekodowane w szeÂściu rĂłÂżnych jĂŞzykach, ukazujÂąc koncepcjĂŞ "krĂłla" w rĂłÂżnych odmianach.

PrzykÂład nr 2 ("kobieta") w wielu jĂŞzykach zarĂłwno przedstawia, jak i udowadnia koncepcjĂŞ zawartÂą we wszystkich ksiÂąÂżkach Parksa - szeroko rozpowszechnione, antyczne zrozumienie prawdziwej natury kobiecej: "Ta, ktĂłra przekazuje jednoczeÂśnie wÂładzĂŞ i zrozumienie!". PamiĂŞĂŚ o transformacji Adama w ogrodzie "bogĂłw" byÂła wtedy wciÂąÂż Âżywa.

PrzykÂład ten zawiera w sobie wielki sekret, ktĂłry ukryty zostaÂł przed ludzkoÂściÂą, oraz kod, ktĂłry "wykoleiÂł" frakcjĂŞ Anunna na wiele tysiÂącleci.

Znaczenie religii

ProszĂŞ zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ na starotestamentowe sÂłowa Ish (pierwszy mĂŞÂżczyzna) oraz Ishsha (pierwsza kobieta). W sumeryjskim czÂłony te oznaczajÂą, odpowiednio, dziedzicznÂą lub zasadniczÂą androgyniĂŞ (wystĂŞpujÂący w wielu religiach i mitologiach atrybut bogĂłw i postaci mitycznych u ktĂłrych wystĂŞpuje poÂłÂączenie przeciwieĂąstw, w tym przeciwstawnych pÂłci) oraz serce, Âłono lub trzewia przodkĂłw.

Anton Parks napisaÂł:

KsiĂŞga Rodzaju wskazuje, Âże Ishsha zostaÂła wyciÂągniĂŞta z boku Isha, sugerujÂąc tym samym, iÂż mĂŞÂżczyzna poprzedzaÂł kobietĂŞ. JednakÂże, Ish oraz Ishsha byli czĂŞÂściÂą pierwotnej, androgenicznej istoty ludzkiej, ktĂłra ÂżyÂła na Ziemi na dÂługo przed przybyciem Gina'abul, ktĂłrzy zmienili ludzki kod genetyczny. Ponadto, liczne tradycje z caÂłego Âświata mĂłwiÂą, Âże istota ta byÂła rĂłwnieÂż hermafrodytyczna.

Rabini, ktĂłrzy tworzyli kompilacjĂŞ tekstĂłw w KsiĂŞdze Rodzaju na podstawie tradycji mezopotamskich pochodzÂących z Babilonu w czasie wygnania hebrajczykĂłw pomiĂŞdzy 586 i 539 r. p.n.e., odkryli kÂłopotliwy, androgeniczny aspekt przodkĂłw (IÂŠ7) [prawdopodobnie chodzi tutaj o przodkĂłw ludzkoÂści - przyp. tÂłum.], nie byli jednakÂże w stanie wyprzeĂŚ go caÂłkowicie. DziĂŞki subtelnemu manewrowi, mĂŞscy przodkowie stali siĂŞ oficjalnie Ish (mĂŞÂżczyznÂą) i zostali z nim utoÂżsamieni

Kiedy bogowie pochodzÂący z mezopotamskich tradycji przeksztaÂłcili kod genetyczny pierwotnych, androgenicznych przodkĂłw (IÂŠ7), "przeciĂŞli" owÂą istotĂŞ "na pĂłÂł" i stworzyli mĂŞÂżczyznĂŞ oraz kobietĂŞ.

O tej manipulacji nie wspomina siĂŞ w KsiĂŞdze Rodzaju, poniewaÂż IÂŠ7 (androgeniczny przodek) zostaÂł zamieniony na Ish (mĂŞÂżczyznĂŞ).

...nastĂŞpnie rabini sfabrykowali historiĂŞ o YahvĂŠ-Elohim, sugerujÂąc jakoby Ishsha zostaÂła wyciÂągniĂŞta z boku odrĂŞtwiaÂłego Ish.

Obecnie znamy jedynie nieliczne poszlaki wskazujÂące na tÂą historiĂŞ. Najbardziej znaczÂące z nich to te przedstawione na mezopotamskich tablicach (niektĂłre z nich zostaÂłe wykradzione z Iraku i obecnie funkcjonujÂą na czarnym rynku). Owe gliniane tablice przedstawiajÂą historiĂŞ grupy imigrantĂłw zwanych Anunnaki, ktĂłrzy przybyli tutaj wiele tysiÂącleci temu, aby eksploatowaĂŚ liczne zasoby naszej planety. Indywiduum zwane Sa'am przez dÂługi czas przebywaÂło poÂśrĂłd tych zbrodniarzy. Parks zaznacza, Âże jedynie od 5 do 10 procent elementĂłw/wiedzy zawartych w jego historiach znaleÂźĂŚ moÂżna na glinianych tablicach z Mezopotamii. Historia ludzkoÂści zostaÂła zrĂŞcznie znieksztaÂłcona, aby chroniĂŚ tych, ktĂłrzy narzucili swoje panowanie Ziemi oraz ich spadkobiercĂłw. Na przykÂład - podczas tworzenia asyryjsko-babiloĂąskich tablic, "aspekt feministyczny" zostaÂł stÂłumiony i przeksztaÂłcony dla potrzeb coraz bardziej dominujÂącego patriarchatu.

Anton Parks napisaÂł(a):

Jednym z najzrĂŞczniejszych manewrĂłw frakcji Anunna byÂło rozproszenie ludzkoÂści na Ziemi. Od tamtego czasu stworzono multum religii, ktĂłrych gÂłĂłwnym celem byÂło/jest ograniczanie Ciebie!

To waÂżny aspekt manipulacji, poniewaÂż religie pozwoliÂły uzurpatorom na kreowanie podziaÂłĂłw miĂŞdzy ludÂźmi i krwawych konfliktĂłw. Obecnie religie sÂą zbyt czĂŞstym powodem konfliktĂłw i wojen. DziĂŞki religiom i umyÂślnym nierĂłwnoÂściom pomiĂŞdzy nimi (chociaÂż suma sumarum kierujÂą siĂŞ tymi samymi zasadami), rĂłÂżne wierzenia pozwalajÂą na zabijanie ludzi w imiĂŞ Boga! Przez wiele tysiÂącleci religie spowodowaÂły ÂśmierĂŚ milionĂłw.

Obecnie konflikty religijne pozwalajÂą na "zarzÂądzanie" wielkoÂściÂą ludzkiej populacji oraz na czerpanie wielkich zyskĂłw ze stale rosnÂących armii, zbrojeĂą, itp.

To moÂże wydaĂŚ siĂŞ niektĂłrym zabawne, lecz pojĂŞcie "religia", pochodzÂące z ÂłaciĂąskiego "religio", moÂżna bardzo precyzyjnie wyjaÂśniĂŚ. ChrzeÂścijaĂąscy lingwiÂści zadowalajÂą siĂŞ wytÂłumaczeniem, iÂż pojĂŞcie pochodzi z ÂłaciĂąskiego "ligare", oznaczajÂącego "wiÂązaĂŚ", co moÂże sugerowaĂŚ, Âże religia ÂłÂączy ludzi. Ale uczciwie byÂłoby podkreÂśliĂŚ, Âże to samo pojĂŞcie w jĂŞzyku staroÂżytnego Rzymu oznacza "poddaĂąstwo wobec [czegoÂś]". Co wiĂŞcej, w jĂŞzyku ÂłaciĂąskim, "religio" i "obligatio" (zobowiÂązanie lub dÂług) czĂŞsto znaczÂą to samo.

Zanim przetÂłumaczymy znaczenie ukrytego sensu religii z pomocÂą naszego sylabariusza, musicie wiedzieĂŚ, iÂż kilka tysiĂŞcy lat temu, kiedy wasi przodkowie chcieli zapisaĂŚ swoje legendy, wierzenia i doktryny(czyli swojÂą religiĂŞ), jedynym dostĂŞpnym medium byÂły glina i kamieĂą, formowane w tablice. W owym czasie byÂło to gÂłĂłwne ÂźrĂłdÂło informacji (w szczegĂłlnoÂści tablice z Babilonu), z ktĂłrego korzystali intelektualiÂści z Izraela, kompilujÂąc teksty Starego Testamentu.

Czy to nie z tablic pochodzÂą pierwsze przykazania ustanowione przez judeo-chrzeÂścijaĂąskiego "Boga"? Ludzie ze staroÂżytnego bliskiego Wschodu na ich podstawie uksztaÂłtowali dogmaty, ktĂłre posÂłuÂżyÂły do stworzenia pierwszej Âświatowej religii.

ProszĂŞ spojrzeĂŚ na przykÂład nr 3 w Dekoderze - religia. Dekompozycja ÂłaciĂąskiego religio definiuje religiĂŞ jako system trenowania owiec z pomocÂą tablic! W jaki sposĂłb ÂłaciĂąskie sÂłowo moÂże zostaĂŚ zinterpretowane w ten sposĂłb? PoniewaÂż staroÂżytne jĂŞzyki sÂą dialektami jĂŞzyka Gina'abul.

Anton Parks napisaÂł:

Z biegiem czasu, szczegĂłlnie w Ădam Genisis, przekonacie siĂŞ, iÂż "NiebiaĂąski Bestiariusz", ktĂłry przybyÂł na ZiemiĂŞ, miaÂł godnÂą poÂżaÂłowania tendencjĂŞ do asymilacji naszych przodkĂłw ze zwierzĂŞtami, do ich stopniowej zmiany w stada hodowlane, w sterowane owce! Ten pomysÂł moÂże wydawaĂŚ siĂŞ dziwny, jednakÂże w przeÂłoÂści takie dziaÂłania byÂły szeroko rozpowszechnione.

W staroÂżytnym Egipcie owce zwane byÂły Undu (lub Undju), a ludzie Undut (lub Undjut). TÂłumaczenia tych pojĂŞĂŚ w sumeryjskim ujawniajÂą nastĂŞpujÂące fakty: UN-DU7 = rogaty motÂłoch; UN-DĂ-UT = populacja, ktĂłra odlewa (wydobywa?) "Âświetlany" metal (zÂłoto).

W Âświetle organizacji obecnego spoÂłeczeĂąstwa, jestem przekonany, iÂż ideologia zmierzajÂąca do asymilacji ludzi i zwierzÂąt nigdy siĂŞ nie zmieniÂła.
"
http://davidicke.pl/forum/anton-parks-wywiad-geneza-anunnaki-i-innych-ras-t1995.html