JednoœÌ

[MichaÂł-AnioÂł]

JednoœÌ


<a href="http://www.youtube.com/v/Q9ffF4CCT2Y&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/Q9ffF4CCT2Y&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;480&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Q9ffF4CCT2Y&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/Q9ffF4CCT2Y&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;480&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>



„Wszystkie rzeczy znajdujÂą siĂŞ we WszechÂświecie, a WszechÂświat we wszystkich rzeczach, my w nim, a on w nas. I tak wszystko zbiega siĂŞ w doskonaÂłej jednoÂści. Oto dlaczego nie powinniÂśmy upadaĂŚ na duchu, oto dlaczego nie ma rzeczy, ktĂłrÂą byÂśmy mogli siĂŞ trwoÂżyĂŚ, ta jednoœÌ bowiem jest jedyna i staÂła, i trwa wiecznie; owo jedno jest wieczne”.

Giordano Bruno
Od wiekĂłw ludzie poszukujÂą. Jedni szukajÂą boga, inni absolutu, praprzyczyny. W rzeczywistoÂści wszyscy poszukujÂą kontaktu z sobÂą. Po³¹czenia tego, co zostaÂło rozdzielone i zapomniane – jednoÂści w sobie, jednoÂści z drugim czÂłowiekiem i wszelkim istnieniem. Przez wieki doÂświadczeĂą, staliÂśmy siĂŞ w swoim wyobraÂżeniu odrĂŞbnymi istotami, zamkniĂŞtymi w klatkach wÂłasnych przekonaĂą, ktĂłre odciĂŞÂły nas od caÂłoÂści. ZbudowaliÂśmy swoje rzeczywistoÂści oparte na wyobraÂżeniach i przekonaniach innych osĂłb. Tak powstaÂło nasze „ja”, ktĂłre ma z nami niewiele wspĂłlnego, bo zasadniczy wpÂływ na jego ksztaÂłt miaÂły autorytety, ktĂłre modelowaÂły nasz sposĂłb myÂślenia, wzorce narzucone przez rodzicĂłw, spoÂłeczeĂąstwo, religiĂŞ. U wiĂŞkszoÂści ludzi niewiele zostaÂło miejsca na indywidualne wnioski i „wÂłasne” rozumienie i odczuwanie Âświata. ÂŚwiadomoœÌ z caÂłoÂści, jakÂą jesteÂśmy, skierowana zostaÂła na „ja”, ktĂłre utoÂżsamiÂło siĂŞ z ciaÂłem. Z istoty wielowymiarowej czÂłowiek staÂł siĂŞ biologicznym komputerem zaprogramowanym przez autorytety. WiĂŞkszoœÌ ludzi Âżyje w przekonaniu: istniejĂŞ ja i reszta Âświata. Pierwotna ÂświadomoœÌ kaÂżdego, postrzegajÂąca WszechÂświat, jako jednoœÌ w wĂŞdrĂłwce przez istnienie zostaÂła zagubiona. Coraz bardziej wyalienowani i coraz bardziej nieszczĂŞÂśliwi, coraz bardziej podzieleni i mniej rozumiejÂący rzeczywistoœÌ.
Na poziomie  umysÂłu istnieje podziaÂł, a ten wi¹¿e siĂŞ ze stanem nieÂświadomoÂści – brakiem rozumienia. UmysÂł Âświetnie porusza siĂŞ w obszarach, ktĂłre poznaÂł. Gdy czegoÂś nie zna, najczĂŞÂściej neguje to, bo nie jest to zgodne z wizjÂą Âświata, jakÂą uznaje. Broni wĂłwczas swojego obrazu rzeczywistoÂści, swoich racji, walczy, oddziela ciĂŞ, tym samym od innych. To, czego dzisiaj jesteÂś na sto procent pewien, jutro moÂże siĂŞ zmieniĂŚ, bo poszerzy siĂŞ twoje rozumienie. BÂądÂź Âświadom, Âże nie jest waÂżne, kto ma racjĂŞ, ale czy potrafisz porozumieĂŚ siĂŞ z drugim czÂłowiekiem. Jest to rĂłwnoznaczne z utrzymaniem zgody w sobie. DopĂłki jej nie uzyskasz, bĂŞdziesz walczyÂł z kaÂżdym, kogo spotkasz na swojej drodze i chciaÂł przekonaĂŚ do swojej wizji rzeczywistoÂści. KaÂżde spotkanie z drugim czÂłowiekiem moÂże byĂŚ dla ciebie naukÂą. JeÂżeli nauczysz siĂŞ obserwowaĂŚ, a nie oceniaĂŚ – to od kaÂżdego moÂżesz siĂŞ wiele nauczyĂŚ. ObserwujÂąc swoje reakcje na drugÂą osobĂŞ, poznajesz siebie. To, co draÂżni ciĂŞ w innych – jest w tobie. Nawyk ustosunkowywania siĂŞ do wszystkiego, takÂże do siebie, staÂłego oceniania, wartoÂściowania, przypisywania znaczenia neutralnym zdarzeniom jest niezwykle silny. Przekonanie o swojej racji jeszcze mocniej wzmacnia „ja”.

UmysÂł jest jedynie  narzĂŞdziem. Oddziel swojÂą ÂświadomoœÌ od umysÂłu. Gdy siĂŞ z nim utoÂżsamiasz, oddalasz siĂŞ od doÂświadczania jednoÂści. BÂądÂź obserwatorem, tego, co siĂŞ w nim dzieje. Obserwuj pojawiajÂące siĂŞ myÂśli, ale siĂŞ z nimi nie utoÂżsamiaj. PozwĂłl im pÂłyn¹Ì, niech oddalÂą siĂŞ od ciebie, a ty pozostaĂą w stanie ciszy. Trwaj w niej tak dÂługo, jak potrafisz, a wĂłwczas powoli zaczniesz stapiaĂŚ siĂŞ w jedno z sobÂą i WszechÂświatem.

JeÂżeli chcesz doÂświadczyĂŚ, czym jest jednoœÌ, to zacznij od stopienia siĂŞ w jedno z chwilÂą teraÂźniejszÂą. Cokolwiek robisz, gdziekolwiek jesteÂś. Skup uwagĂŞ na doÂświadczeniu chwili, choĂŚby wydawaÂła siĂŞ Twojemu umysÂłowi bÂłaha i maÂło istotna. BÂądÂź uwaÂżny, cokolwiek robisz, Âżyj uwaÂżnie, jeÂżeli patrzysz – to zobacz, jeÂżeli sÂłuchasz, to usÂłysz. UczyĂą kaÂżdÂą czynnoœÌ, ktĂłrÂą wykonujesz uwaÂżnÂą. JeÂżeli idziesz, to skup swojÂą uwagĂŞ na swoich krokach, na oddechu, na odbiorze dÂźwiĂŞkĂłw, kolorĂłw, zapachĂłw. Stop siĂŞ w jedno z chwilÂą obecnÂą. JeÂżeli  umysÂł bĂŞdzie wracaÂł do przeszÂłoÂści, czy b³¹dziÂł w przyszÂłoÂści, skup ponownie uwagĂŞ na sobie, na ciele, na oddechu. Obserwuj siebie, swoje myÂśli, odczucia, skup siĂŞ na wykonywanej czynnoÂści ca³¹ swojÂą ÂświadomoÂściÂą. BÂądÂź w chwili teraÂźniejszej. Nie wracaj do przeszÂłoÂści, bo pozostawiÂłeÂś jÂą juÂż za sobÂą. JeÂżeli do niej wracasz przywoÂłujesz jÂą na nowo i w niej trwasz, a teraÂźniejszoœÌ ci ucieka. To, co tworzysz myÂślÂą w chwili obecnej – jutro siĂŞ zrealizuje, bÂądÂź Âświadom, Âże dzisiaj tworzysz swoje jutro. JeÂżeli stale odwoÂłujesz siĂŞ do wspomnieĂą pozostajesz w krĂŞgu wibracji przeszÂłoÂści, jeÂżeli wracasz pamiĂŞciÂą do chwil, w ktĂłrych wedle  umysÂłu doÂświadczyÂłeÂś krzywdy, zostaÂłeÂś zraniony, czy spotkaÂło ciĂŞ coÂś nieprzyjemnego, przyciÂągasz do siebie w kolejnych dniach, tygodniach, miesiÂącach podobne doÂświadczenia, a wraz z nimi toÂżsame odczucia, przed ktĂłrymi w rzeczywistoÂści uciekasz. JeÂżeli umysÂł stale siĂŞga do przyszÂłoÂści i rozwaÂża kolejne jej wersje, rĂłwnieÂż wprowadzasz w swoje Âżycie chaos i rozczarowanie, jeÂżeli wymarzona wersja siĂŞ nie zrealizuje. JeÂżeli chcesz tworzyĂŚ swojÂą przyszÂłoœÌ, to rĂłb – ale Âświadomie: okreÂśl swoje potrzeby i skutek, jaki chcesz uzyskaĂŚ i nie wÂątp w decyzjĂŞ, ktĂłrÂą podj¹³eÂś. Skup siĂŞ na skutku, odczuj go, jakby juÂż zaistniaÂł, przenieÂś siĂŞ w chwilĂŞ, kiedy doÂświadczasz radoÂści z realizacji swojej decyzji. Tak nauczysz siĂŞ Âświadomie ksztaÂłtowaĂŚ swoje Âżycie i zrozumiesz, Âże nie ma przypadkĂłw, ani zrzÂądzenia losu. Sam tworzysz swĂłj Âświat i wszystko, co ciĂŞ w nim spotyka. TakÂże ludzie, ktĂłrzy siĂŞ wokó³ ciebie pojawiajÂą przyciÂągn¹³eÂś do siebie.

Ewa
http://jedno.wordpress.com/jednosc/