Epoka lodowcowa moÂże nadejÂśĂŚ w ciÂągu 6 miesiĂŞcy!

Ciekawa sprawa taka epoka lodowcowa to taki reset na 50% ziemi jakby wydarzyÂł siĂŞ dzisiaj cywilizacja jakÂą znamy przestaÂłaby istnieĂŚ.A maÂła epoka lodowcowa uzmysÂławia nam ten nonsens histerii zwiÂązanej z ocieplenie . 60lat temu dopiero siĂŞ ona zakoĂączyÂła.

W Internecie aÂż roi siĂŞ od przepowiedni zwiÂązanych z rokiem 2012 i majÂącÂą wĂłwczas nastÂąpiĂŚ apokalipsÂą. Wiele osĂłb gÂłowi siĂŞ, jak moÂże wyglÂądaĂŚ ewentualna zagÂłada. Kolejne scenariusze dostarczane sÂą przez samych naukowcĂłw. Okazuje siĂŞ, Âże jednÂą z potencjalnych przyczyn katastrofy mogÂłaby byĂŚ nowa epoka lodowcowa. Wyniki najnowszych badaĂą pokazaÂły, Âże poprzedni okres zlodowaceĂą nadszedÂł w ciÂągu zaledwie 6 miesiĂŞcy.
Autorem odkrycia dotyczÂącego ostatniej epoki lodowej jest prof. William Patterson. Geolog uwaÂża, Âże do ostatniego zlodowacenia doszÂło w tempie bÂłyskawicznym, bo w ciÂągu zaledwie 6 miesiĂŞcy, czyli 20 razy szybciej niÂż dotÂąd przypuszczano. Poprzednie badania mĂłwiÂły, Âże nadejÂście zlodowacenia sprzed 13 tysiĂŞcy lat zajĂŞÂło blisko dekadĂŞ.DÂługotrwaÂłe badania przeprowadzone przez Pattersona pokazaÂły, Âże klimat panujÂący na Ziemi jest nieobliczalny i w kaÂżdej chwili moÂże ulec gwaÂłtownej zmianie. - poinformowaÂł dziennik "Daily Mail".
Naukowiec opowiadajÂąc o swoich obserwacjach porĂłwnaÂł ostatniÂą epokĂŞ lodowcowÂą do sytuacji, w ktĂłrej Wielka Brytania, w ciÂągu kilku miesiĂŞcy zostaje przeniesiona w rejon Arktyki. W ciÂągu pĂłÂł roku ciepÂła i sÂłoneczna Europa zostaÂła wĂłwczas pokryta warstwÂą lodu.
Patterson prowadziÂł swoje badania na jeziorze w regionie Lough Monreagh, w zachodniej czĂŞÂści Irlandii. Analiza osadu zalegajÂącego na dnie jeziora pokazaÂła, Âże ÂżyjÂące tam przed tysiÂącami lat zwierzĂŞta i roÂśliny wymarÂły w ciÂągu zaledwie kilku miesiĂŞcy.

Wielu naukowcĂłw uwaÂża, Âże Âświat zagroÂżony jest obecnie nadejÂściem kolejnego zlodowacenia. Do gwaÂłtownej zmiany klimatycznej, podobnej do tej sprzed kilkunastu tysiĂŞcy lat mogÂłoby doprowadziĂŚ np. rozpuszczenie siĂŞ fragmentu czapy lodowej na Grenlandii, co skutkowaÂłoby zakÂłĂłceniem prÂądĂłw oceanicznych.
http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,page,2,title,Naukowcy-ostrzegaja-epoka-lodowcowa-moze-nadejsc-w-ciagu-6-miesiecy,wid,11738391,wiadomosc.html

.
MaÂła epoka lodowa (w skrĂłcie MEL; ang. Little Ice Age – LIA) – okres ochÂłodzenia znany gÂłĂłwnie z rejonu pĂłÂłnocnego Atlantyku, ktĂłry nastÂąpiÂł po okresie Âśredniowiecznego optimum klimatycznego. ByÂł to ostatni z wielu chÂłodnych okresĂłw holocenu (tzw ang. Little Ice Age Type Events) i zarazem jeden z najchÂłodniejszych z nich (Joerin i in. 2006, Matthews & Briffa 2005, Mayewski i in. 2004,). Pierwotnie termin 'maÂła epoka lodowa' tyczyÂł siĂŞ okresu progresywnej fluktuacji lodowcĂłw gĂłrskich w pĂłÂźnym holocenie jakie zaobserwowano w gĂłrach Sierra Nevada w USA. Obecnie okres ten (ostatnie 4-5 tys. lat) nazywany jest neoglacjaÂłem (Luckman 2004), a MEL stanowi jego ostatniÂą transgresjĂŞ glacjalnÂą.

PoczÂątkowo sÂądzono, Âże zmiany temperatury byÂły globalne[1]. PoglÂąd ten zakwestionowano; raport IPCC podsumowaÂł te badania, oÂświadczajÂąc, Âże "...obecne dowody naukowe nie popierajÂą globalnie synchronicznych okresĂłw nietypowego oziĂŞbienia lub ocieplenia w tym przedziale czasowym, a konwencjonalne terminy 'MaÂła epoka lodowa' i 'ÂŚredniowieczne optimum klimatyczne' okazujÂą siĂŞ mieĂŚ ograniczonÂą uÂżytecznoÂśĂŚ w opisywaniu trendĂłw hemisferycznych lub globalnych zmian temperatury w ostatnich stuleciach"[2].

Glacjologicznie okres ten trwaÂł od 1300 do 1950 r. (Matthews, Briffa 2005) – w tym czasie lodowce gĂłrskie w wielu obszarach gĂłrskich miaÂły nieprzerwanie wiĂŞkszy zasiĂŞg niÂż w okresie poprzedzajÂącym MEL (optimum klimatyczne Âśredniowiecza) i po tym okresie, czyli obecnym ociepleniu (m.in. Hozlhauser 1983, Holzhauser i in. 2005, Matthews, Briffa 2005).

Klimatycznie okres ten trwaÂł od 1570 do 1900 r. (Pfister 1980, Matthews, Briffa 2005) Cechuje go ochÂłodzenie klimatu pĂłÂłkuli pĂłÂłnocnej, z temperaturÂą ok. 1 Â°C niÂższÂą niÂż w XX. wieku[3].

W Alpach podczas MEL lodowce osiÂągnĂŞÂły maksima w trzech gÂłĂłwnych etapach XIV w (ok. 1350), XVII w (1600-1660) i XIX w (1820-1850 r.) (Holzhasuer i in. 2005). Jednak trzeba zaznaczyĂŚ, Âże zarĂłwno zmiany klimatyczne jak i awanse lodowcĂłw w rĂłÂżnych regionach Ziemi podczas MEL nie byÂły synchroniczne (Matthews, Briffa 2005). Mimo, iÂż najwiĂŞcej dowodĂłw na znaczÂące awanse lodowcĂłw podczas MEL znajduje siĂŞ na pĂłÂłkuli pĂłÂłnocnej (gÂłĂłwnie w Alpach, Skandynawii i gĂłrach Ameryki PĂłÂłnocnej) nieliczne badania na pĂłÂłkuli poÂłudniowej takÂże ÂświadczÂą o ich wiĂŞkszym zasiĂŞgu. W Alpach PoÂłudniowych ostatnie dwa holoceĂąskie maksima, lodowce osiÂągnĂŞÂły w 1725-1740 i 1860-1890/95 (Winkler 2004). Podobnie w Andach patagoĂąskich najwiĂŞkszym holoceĂąskim awansem lodowcĂłw byÂła MEL, i podobnie jak w Alpach, lodowce osiÂągnĂŞÂły tam trzy maksima (Koch, Kilian 2005), co potwierdzajÂą badania dendrochronologiczne (Villalba 1994).

Od 1850 r. (czyli maksimum zasiĂŞgu lodowcĂłw podczas MEL) do 2000 r. lodowce w Alpach straciÂły Âśrednio 50% swojej powierzchni, a linia wiecznego Âśniegu w tych gĂłrach podniosÂła siĂŞ o okoÂło 150 m (Zemp 2006, Zemp i in.). CzoÂło najwiĂŞkszego lodowca alpejskiego Grosser Aletsch wycofaÂło siĂŞ w tym czasie o ok. 3,4 km (Holzhauser 1983, 1984, Holzhauser i in. 2005)

GÂłĂłwnymi przyczynami zmian klimatycznych zwiÂązanych z MEL byÂły[potrzebne ÂźrĂłdÂło]:

* Zmiany staÂłej sÂłonecznej wynikajÂące z cyklĂłw aktywnoÂści SÂłoĂąca oraz zwiÂązana z tym interakcja miĂŞdzy wiatrem sÂłonecznym, promieniowaniem kosmicznym a procesami atmosferycznymi. Najzimniejszy okres MEL przypada na najmniejszÂą aktywnoÂśĂŚ SÂłoĂąca zwanÂą minimum Maundera 1645-1715. Awans w latach 1820 i 1850 pokrywa siĂŞ z Minimum Daltona.
* Cyrkulacja termohalinowa, ktĂłrej ogrzewajÂący wpÂływ na rejon PĂłÂłnocnego Atlantyku byÂł sÂłabszy, powodujÂąc m.in. zwiĂŞkszenie zalodzenia oraz zasiĂŞgu paku lodowego na oceanie.
* AktywnoÂśĂŚ wulkaniczna, ktĂłra miaÂła oziĂŞbiajÂący wpÂływ na klimat szczegĂłlnie intensyfikowaÂła efekty minimĂłw aktywnoÂści sÂłonecznej: Wolfa, Maundera i Daltona. Na to ostatnie minimum przypada wybuch wulkanu Tambora w 1815 r., co jest uwaÂżane za bezpoÂśredni powĂłd znaczÂących anomalii klimatycznych na caÂłej Ziemi. Kolejny 1816 r. nazywany jest rokiem bez lata.

MEL wywarÂła olbrzymi wpÂływ na gospodarkĂŞ i cywilizacje, szczegĂłlnie w obszarze PĂłÂłnocnego Atlantyku, tj. Europy i Ameryki PĂłÂłnocnej[
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ma%C5%82a_epoka_lodowa

Epoka lodowcowa rozpocznie siĂŞ w 2014 r.

uÂż za cztery lata bĂŞdziemy musieli siĂŞ zmierzyĂŚ z tzw. maÂłÂą epokÂą lodowÂą - takie wnioski podczas odbywajÂącej siĂŞ w Stanach Zjednoczonych konferencji poÂświĂŞconej zmianom klimatycznym wysnuÂł znany rosyjski naukowiec.
Chabibullo Abdusamatow w czasie sympozjum, ktĂłre odbyÂło siĂŞ w Heartland Institute w Chicago stwierdziÂł z peÂłnym przekonaniem, Âże obserwowana obecnie tendencja wskazuje na to, Âże juÂż wkrĂłtce dojdzie do kolejnej tzw. maÂłej epoki lodowej. WczeÂśniej sytuacja taka miaÂła miejsce po tzw. Âśredniowiecznym optimum klimatycznym - byÂł to trwajÂący kilka stuleci okres ocieplenia. Potem nastÂąpiÂła trwajÂąca ok. 200 lat maÂła epoka lodowcowa. Zdaniem Abdusamatowa, ktĂłry jest szefem badaĂą kosmicznych w obserwatorium astronomicznym Rosyjskiej Akademii Nauk w PuÂłkowie jest wiele sygnaÂłĂłw, ktĂłre ÂświadczÂą o tym, Âże kolejna maÂła epoka lodowa nadejdzie juÂż za cztery lata.

REKLAMA Czytaj dalej

Rosyjski naukowiec argumentujÂąc swojÂą tezĂŞ przypomniaÂł o kilku zjawiskach, ktĂłre ÂświadczyĂŚ mogÂą o trafnoÂści jego prognoz. Od lat 90-tych Âśrednia roczna aktywnoÂśĂŚ SÂłoĂąca wyraÂźnie siĂŞ obniÂżyÂła. Poza tym maksymalne temperatury podczas obserwowanego przez jakiÂś czas trendu, zwiÂązanego z ocieplaniem siĂŞ klimatu, zanotowano w latach 2005-2008.

Abdusamatow przewiduje, Âże przez najbliÂższe cztery lata czekajÂą nas znaczÂące wahania temperatur. Ich maksymalna wartoÂśĂŚ nie bĂŞdzie jednak wyÂższa od tych osiÂąganych w latach 1998-2005. Wg Abdusamatowa stopniowej redukcji ulegaĂŚ teÂż bĂŞdzie aktywnoÂśĂŚ plam sÂłonecznych, ktĂłra swoje minimum osiÂągnie ok. 2042 r. To sprawi, Âże w latach 2055-2060 bĂŞdziemy mieli juÂż do czynienia z naprawdĂŞ gÂłĂŞbokim ochÂłodzeniem klimatu.
trakcie konferencji Abdusamatow skarciÂł teÂż naukowcĂłw upowszechniajÂących teorie dotyczÂące globalnego ocieplenia. Zdaniem eksperta, dziaÂłalnoÂśĂŚ czÂłowieka i emisja gazĂłw cieplarnianych nie ma tu nic do rzeczy. Rosjanin juÂż wczeÂśniej opublikowaÂł kilka swoich prac, z ktĂłrych jasno wynika, Âże gÂłĂłwnym czynnikiem, ktĂłry wpÂływa na temperaturĂŞ na Ziemi jest promieniowanie sÂłoneczne.

"Obserwacje SÂłoĂąca pokazujÂą, Âże jeÂśli chodzi o wzrost temperatury, dwutlenek wĂŞgla jest 'niewinny'." - stwierdziÂł Abdusamatow. "JeÂśli chodzi zaÂś o to, co nas czeka w nadchodzÂących dekadach, to nie jest to katastrofalne ocieplenie, ale globalny i bardzo wydÂłuÂżajÂący siĂŞ spadek temperatury."

REKLAMA Czytaj dalej

W ubiegÂłym roku amerykaĂąska komisja senacka zajmujÂąca siĂŞ sprawami Âśrodowiska wydaÂła dokument, w ktĂłrym znalazÂły siĂŞ opinie 700 naukowcĂłw, ktĂłrzy nie zgadzajÂą siĂŞ z twierdzeniem, Âże globalne ocieplenie jest wynikiem dziaÂłalnoÂści gospodarczej czÂłowieka. poinformowaÂł serwis wnd.com. Abdusamatow byÂł jednym z ekspertĂłw, ktĂłrego ocena zostaÂła w raporcie uwzglĂŞdniona.

(rc)
http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,page,2,title,Epoka-lodowcowa-rozpocznie-sie-w-2014-r,wid,12300395,wiadomosc.html